Coronavirus COVID-19 alle pijlers

Steeds moeilijker emoties

30-04-2020 19:55 12 berichten
Alle reacties Link kopieren
We zijn alweer een tijdje op weg in de corona situatie. Het is wegens hypochondrie heel moeilijk geweest in het begin en eng. Maar ik was gedreven er iets van te maken. Elke dag knutselen met de kinderen etc etc.
Nu zoveel weken later nog thuis. Maar ik word juist depressiever. Minder bang maar ik kan geen energie meer opbrengen. De opvang voor de jongste durf ik nog niet aan. Ivm verhalen ernstig zieke kinderen buitenland. De oudste gaat denk ik wel naar school. Maar mijn drive raakt op. Voel me schuldig maar voel me zo eenzaam diep van binnen.
Heb je hier hulp voor?

Wat zegt en doet je partner?
Alle reacties Link kopieren
Mijn partner is hier heel nuchter en het snapt mij totaal niet helaas. Ik slik al jaren antidepessiva tegen mijn angsten. Echter had ik steeds hoop dat het virus mee zou vallen maar het lijkt eigenlijk enger te worden. Er lijkt gewoon geen licht aan het einde van de tunnel
Alle reacties Link kopieren
Wat een lastige periode moet dit voor jou zijn zeg! Knap hoe je je die eerste weken er doorheen hebt geslagen en met die angst om kunt gaan. Ik snap wel dat het veel van je vraagt en dat je daardoor misschien minder energie voelt nu. Ik ben inderdaad wel benieuwd of je hier hulp bij hebt? Of mensen in je omgeving met wie je hierover kunt praten?
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig kan ik er over praten. Maar ook de angst het alsnog op te lopen. Het naar buiten gaan en daarna angst hebben.
Ik heb voor nood wel oxzepam gehad van mijn huisarts maar ik voel me zo uitgeblust
Alle reacties Link kopieren
Ik zie het wel meer om mij heen de gevoelens die ook bij jou spelen. Probeer om afleiding te zoeken. Ik ben begonnen met elke ochtend 15-30 min yoga via youtube, volg bijv een taal cursus online of een webinar, zoek online activiteiten op, wandel een rondje buiten, lees een goed boek of kijk een mooie film.

Wanneer je elke dag iets positiefs doet voor jezelf al is met maar 1 activiteit dan is het prima om ook wat rust momenten te pakken maar met alleen inactiviteit wordt je vooral nog somberder.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het. Ik heb ook Oxazepam voor de onrust. En heel veel mensn om mij heen zijn doodmoe. Ik geef er af en toe aan toe en ga dan heel vroeg naar bed. Verder probeer ik veel te bewegen en gezond te eten. Maar die somberheid en moeheid. Gelukkig kan ik wel naar mijn psycholoog, in deze tijd gelukkig elke week. Daar praten we erover en dat helpt wel. En verder doe ik wat ik moet doen. Maar god wat ben ik moe. Weinig te doen, weinig uitzicht en perspectief. Ik word er verdrietig van. Ik heb wel een schriftje waar ik zo af en toe opschrijf wat ik na deze crisis wil gaan doen. Plannetjes maken. Dat vind ik wel leuk.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Alle reacties Link kopieren
Probeer geen nieuws meer te kijken. Je kunt namelijk niets met die cijfers en vervelende berichten. Blijf globaal of via je partner op de hoogte maar kijk leuke films of series via Netflix. Ga boeken lezen. En kom dagelijks buiten om te wandelen of fietsen.

Laat je kinderen wel naar school en opvang gaan. Het geeft jou lucht en is beter voor hun welzijn (zeker als het met jou alleen maar slechter gaat).

De cijfers geven aan dat de gemiddelde leeftijd van overlijden 80+! Is mensen met onderliggende ziektes, oudere mannen met overgewicht en een zwakke gezondheid.

Ik ken intussen meerdere mensen die het hebben gehad (ook 60+) en echt iedereen is hersteld!
Alle reacties Link kopieren
Het is ook een enge tijd. Maar je hebt al die jaren geen therapie gevolgd? Want daar zou je dan nu op terug kunnen vallen.
Alle reacties Link kopieren
evelien2010 schreef:
30-04-2020 20:49
Probeer geen nieuws meer te kijken. Je kunt namelijk niets met die cijfers en vervelende berichten. Blijf globaal of via je partner op de hoogte maar kijk leuke films of series via Netflix. Ga boeken lezen. En kom dagelijks buiten om te wandelen of fietsen.

Laat je kinderen wel naar school en opvang gaan. Het geeft jou lucht en is beter voor hun welzijn (zeker als het met jou alleen maar slechter gaat).

De cijfers geven aan dat de gemiddelde leeftijd van overlijden 80+! Is mensen met onderliggende ziektes, oudere mannen met overgewicht en een zwakke gezondheid.

Ik ken intussen meerdere mensen die het hebben gehad (ook 60+) en echt iedereen is hersteld!
Pr3cies dit, lijkt me lastig hoor zeker met een onderliggende angststoornis maar ook ik had er vooral in de eerste weken vrees van en angst. Door niet meer het nieuws te kijken en zeker niet meer alle artikelen die op Facebook worden gepost en bijbehorende commentaren kan ik het een plekje geven. Wat je leest zijn vooral de negatieve dingen. Ook met betrekking tot jonge kinderen, ja je leest dat er kinderen zijn die er echt enorm ziek van worden maar dat is maar een 0, zoveel percentage van alle kinderen. Om het te relativeren, de kans is groter dat je op weg naar school wordt aangereden dan dat je kindje corona krijgt en ernstig ziek wordt. Niet om het daarmee te bagatelliseren want het is echt iets waar we gewoon rekening mee moeten houden maar het helpt wel om zo te denken.

Verder probeer je gedachten te verzetten en je dag zingevende in te delen. Dus stel een doel, beweeg veel en eet gezond. En bedenk dat je meer dan dit niet kan doen. Je een jonge gezonde vrouw vent die alle risico's zoveel als.mogelijk inperkt en als je het krijgt het vooral vervelend en naar zal zijn maar de kans dat je er echt ernstig ziek van wordt zeer gering is (ook al doen de cijfers anders geloven als je deze afzet tegen de hoeveelheid mensen is het percentage nog steeds minder dan 2% geloof ik)
Alle reacties Link kopieren
Gordijn, je hebt helemaal gelijk. Ik zie het ook zo en laat mij niet meer bang maken. De eerste week had ik het gevoel dat we allemaal op de dood zitten te wachten. Nu ik beter op de hoogte ben heb ik dat gevoel niet meer. Ik heb net als TO last van depressie maar gelukkig geen angststoornissen. Ik heb er moeite mee als dingen moeten. Normaal vind ik het heerlijk om thuis te zijn maar nu moet het en daar heb ik moeite mee. Ook de berichten in de media die steeds weer anders zijn maken mij boos en machteloos. De angstzaaierij maakt mij zelfs des duivels. Zeker nu ik het verhaal van Deniece lees. En zij staat hier niet alleen in. Dat maakt mij ook weer boos. De ondernemers die failliet gaan, de mensen die hun baan kwijt raken, de ouderen die hun geliefden niet mogen zien en in het ergste geval wegkwijnen en eenzaam sterven. Het is allemaal zo onmenselijk. Ik kreeg op een ander topic het verwijt dat ik off topic ging. Ik hoop dat dit hier niet gebeurt. Het topic heet moeilijk emoties, nou die heb ik ook en ik snap Deniece heel goed. Ik wil dan ook tegen je zeggen.........laat je aub niet gek maken. Kijk geen TV en lees geen kranten. Zoek dingen die je blij maken. Als je naar buiten wil, ga lekker even eruit, snuif de lentelucht op, pluk een bloem en probeer een beetje mens te blijven.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat Gordijn helemaal gelijk heeft inderdaad, het is inderdaad iets om rekening mee te houden, maar relativeren is heel erg belangrijk. Ontspanning en positieve momenten blijven houden ook. Yoga/mindfulness is misschien wel fijn om dagelijks te doen! Ik gebruik zelf daarvoor de apps Headspace of VGZ Mindfulnesscoach. Er zijn trouwens ook wel hulpmogelijkheden als het wel fijn voor je is hierover meer te praten. In deze tijd is er ook online hulp wel mogelijk. Ik heb wel zelfhulpcursussen voorbij zien komen en op https://psychologenloket.nl/ zag ik dat ze gratis hulp aanbieden voor klachten gerelateerd aan corona.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven