Coronavirus COVID-19
alle pijlers
thuis zijn volkomen beu
donderdag 16 april 2020 om 09:34
Ok, dit is een stoom afblaas topic.
Ik ben er op dit moment echt even helemaal klaar mee:
- dat werk en school continue door elkaar lopen en ik voor mijn gevoel niks gedaan krijg
- ik mis mijn collegas's, reistijd (want: me time met radio aan), uitjes met vriendinnen, een drankje ergens. Dit soort zaken geven mij energie.
- Mijn oudste zoon die steeds moeilijker aan zijn schoolwerk te krijgen is (en wij hebben ook steeds minder energie en geduld merk ik)
- mijn middelste dochter die om alles huilt en kwaad wordt
- onze jongste zoon die supervrolijk is, maar ontzettend druk en en die zin de hele dag energie vraagt (hij is ruim 2 jaar)
- dat we de beperkte uitstapjes die we kunnen maken, inmiddels ook wel zat zijn.
- dat ik door de bomen het bos niet meer zie met alle inlogcodes, online omgevingen, portals, online meetings, van werk, klas van zoon en klas van dochter
- alle happy updates op linkedIn dat het toch zo gaaf is dat alles online kan en hoe tof je bedrijf het doet, van suggesties over werkschema's, schoolschema's...fuck you.
- Dat ik koffie wil maar niet naar beneden wil lopen omdat ik dan weer een huilende peuter aan mijn been heb...
- gezeur over teveel me time (welke me time????)
- gezeur van moeders van school dat de school te weinig doet. Hou op, wees blij met wat er is.
- de meivakantie, wat moeten we in vredesnaam gaan doen, ik zie er echt tegen op.
....Zo even gespuid
Herkenbaar?
-
Ik ben er op dit moment echt even helemaal klaar mee:
- dat werk en school continue door elkaar lopen en ik voor mijn gevoel niks gedaan krijg
- ik mis mijn collegas's, reistijd (want: me time met radio aan), uitjes met vriendinnen, een drankje ergens. Dit soort zaken geven mij energie.
- Mijn oudste zoon die steeds moeilijker aan zijn schoolwerk te krijgen is (en wij hebben ook steeds minder energie en geduld merk ik)
- mijn middelste dochter die om alles huilt en kwaad wordt
- onze jongste zoon die supervrolijk is, maar ontzettend druk en en die zin de hele dag energie vraagt (hij is ruim 2 jaar)
- dat we de beperkte uitstapjes die we kunnen maken, inmiddels ook wel zat zijn.
- dat ik door de bomen het bos niet meer zie met alle inlogcodes, online omgevingen, portals, online meetings, van werk, klas van zoon en klas van dochter
- alle happy updates op linkedIn dat het toch zo gaaf is dat alles online kan en hoe tof je bedrijf het doet, van suggesties over werkschema's, schoolschema's...fuck you.
- Dat ik koffie wil maar niet naar beneden wil lopen omdat ik dan weer een huilende peuter aan mijn been heb...
- gezeur over teveel me time (welke me time????)
- gezeur van moeders van school dat de school te weinig doet. Hou op, wees blij met wat er is.
- de meivakantie, wat moeten we in vredesnaam gaan doen, ik zie er echt tegen op.
....Zo even gespuid
Herkenbaar?
-
zomerkoninkje wijzigde dit bericht op 16-04-2020 09:35
Reden: extra tekst toegevoegd
Reden: extra tekst toegevoegd
2.98% gewijzigd
zaterdag 18 april 2020 om 01:39
Ik heb normaal helemaal geen probleem met thuis zijn, heerlijk vind ik dat.
Maar nu begin ik het echt spuugzat te worden!
Man werkt 5 dagen regelmatig.
Ik werk onregelmatig.
Ik ben echt hele dagen bezig. Veel te veel schoolwerk.....en als we daar klaar mee zijn een gehaast rondje door het park/op de fiets of iets van beweging in de buitenlucht. Ik heb totaal geen rust in m'n kont. Want dat schoolwerk moet af, ik moet naar m'n werk, de strijk ligt er nog. Op de dagen dat er van alles gedaan moet worden ben ik thuis. En als het dan eindelijk weekend is, moet ik werken.
Op het werk is het ook de hele tijd op m'n tenen lopen. Geen bezoek, 1,5 meter afstand, terwijl die mensen af en toe echt een arm nodig hebben.
Verder mis ik m'n familie, de stad, de kroeg, het terras..... gewoon het hele sociale gebeuren.
Ik vind het nu echt allemaal even ruk!
Maar nu begin ik het echt spuugzat te worden!
Man werkt 5 dagen regelmatig.
Ik werk onregelmatig.
Ik ben echt hele dagen bezig. Veel te veel schoolwerk.....en als we daar klaar mee zijn een gehaast rondje door het park/op de fiets of iets van beweging in de buitenlucht. Ik heb totaal geen rust in m'n kont. Want dat schoolwerk moet af, ik moet naar m'n werk, de strijk ligt er nog. Op de dagen dat er van alles gedaan moet worden ben ik thuis. En als het dan eindelijk weekend is, moet ik werken.
Op het werk is het ook de hele tijd op m'n tenen lopen. Geen bezoek, 1,5 meter afstand, terwijl die mensen af en toe echt een arm nodig hebben.
Verder mis ik m'n familie, de stad, de kroeg, het terras..... gewoon het hele sociale gebeuren.
Ik vind het nu echt allemaal even ruk!
zaterdag 18 april 2020 om 05:42
Gescheiden zijn is ineens een voordeel. Ik heb tijd samen met het volk en me time.mcsteamy schreef: ↑16-04-2020 09:49Dit is net als de stijl haar vs. krullen-discussie. Mensen met stijl haar willen krullen en mensen met krullen willen stijl haar. Gras is groener aan de overkant. Mensen die nu alleen zijn/wonen zijn 'jaloers' op mensen met een gezin, want die hebben gezelschap. En mensen met een gezin zijn 'jaloers' op mensen die alleen wonen, want die hebben het hele huis voor zichzelf en hoeven niet te dealen met die drukte. Het is ook nooit goed
Chocolade, altijd goed!
zaterdag 18 april 2020 om 09:24
Ik herken het ook. Op zich kan ik heel goed thuis zijn en we hebben veel ruimte, ook erg fijn. Maar waar ik het vooral moeilijk mee heb, is dat alle leuke dingen de komende maanden niet doorgaan en het uitzicht op nog eens honderd of zo van dit soort dagen.
Ik heb altijd veel last van een najaars-/winterdepressie en dat betekent dat ik in de winter bijna niks onderneem omdat ik er als het donker/nat/koud is toch helemaal niets aan vind. Naar verplichte feestjes ga ik (gelukkig niet veel) en verder eigenlijk niks. In het voorjaar leef ik weer helemaal op en dan doe ik een maand of 5 zoveel mogelijk leuke dingen tot de herfst zich weer aandient. Ik had dus van alles gepland voor de komende maanden: een vakantie, stedentrip, verschillende festivals, concerten etc. en verheugde me al op heerlijke zomeravonden op het terras met vriendinnen. Dat dit nu allemaal niet door kan gaan, valt me behoorlijk zwaar. Tegen de tijd dat het allemaal (hopelijk) achter de rug is, is het alweer herfst en kan ik weer een half jaar binnenblijven.
Om mezelf niet down te maken, leef ik nu maar met de dag en dan is het te doen, vooral vanwege het mooie weer van de laatste tijd. Thuis is het wel hectischer en drukker dan normaal. Ik werk meer uren en daarnaast moet ik echt bij mijn dochter blijven als ze huiswerk maakt, anders doet ze het niet (ik heb de juf al op mijn dak gekregen) en probeer met de kinderen naar buiten te gaan en te bewegen. Het kost allemaal veel extra tijd en het huishouden schiet er wel bij in. Maar ik vind dat niet het ergste, wel dat ik niets om naar uit te kijken heb voor het komende jaar.
Ik heb altijd veel last van een najaars-/winterdepressie en dat betekent dat ik in de winter bijna niks onderneem omdat ik er als het donker/nat/koud is toch helemaal niets aan vind. Naar verplichte feestjes ga ik (gelukkig niet veel) en verder eigenlijk niks. In het voorjaar leef ik weer helemaal op en dan doe ik een maand of 5 zoveel mogelijk leuke dingen tot de herfst zich weer aandient. Ik had dus van alles gepland voor de komende maanden: een vakantie, stedentrip, verschillende festivals, concerten etc. en verheugde me al op heerlijke zomeravonden op het terras met vriendinnen. Dat dit nu allemaal niet door kan gaan, valt me behoorlijk zwaar. Tegen de tijd dat het allemaal (hopelijk) achter de rug is, is het alweer herfst en kan ik weer een half jaar binnenblijven.
Om mezelf niet down te maken, leef ik nu maar met de dag en dan is het te doen, vooral vanwege het mooie weer van de laatste tijd. Thuis is het wel hectischer en drukker dan normaal. Ik werk meer uren en daarnaast moet ik echt bij mijn dochter blijven als ze huiswerk maakt, anders doet ze het niet (ik heb de juf al op mijn dak gekregen) en probeer met de kinderen naar buiten te gaan en te bewegen. Het kost allemaal veel extra tijd en het huishouden schiet er wel bij in. Maar ik vind dat niet het ergste, wel dat ik niets om naar uit te kijken heb voor het komende jaar.
zaterdag 18 april 2020 om 09:30
Dit. Ik heb een gezin en in het normale leven lijkt het me wel eens fijn om alleen te wonen. Maar nu zou ik dat echt niet willen, ondanks dat het nu druk is en soms echt vervelend met kinderen die het thuiszitten ook beu zijn. Ik ben blij dat ik 3 mensen om me heen heb die ik gewoon kan knuffelen en mee kan praten, series kijken, een stukje wandelen of fietsen of trampolinespringen.patsy--stone schreef: ↑16-04-2020 11:07Maar iemand die alleen woont én single is, heeft nu al 5 weken geen enkel levend mens even een knuffel of zelfs maar een hand gegeven. Het gemis daaraan wordt hevig onderschat.
zaterdag 18 april 2020 om 09:53
Ik heb een goede vriend waar ik voor de coronacrisis al wekelijks mee afsprak. Nu hebben we elkaar maar gebombardeerd tot coronabuddies. Afgesproken dat we verder met niemand fysiek contact hebben. Voelt erg fijn om gewoon naast iemand op de bank te kunnen zitten, een keer samen koken of een eind lopen, zonder die 1,5m ertussen.pamelacourson schreef: ↑18-04-2020 09:30Dit. Ik heb een gezin en in het normale leven lijkt het me wel eens fijn om alleen te wonen. Maar nu zou ik dat echt niet willen, ondanks dat het nu druk is en soms echt vervelend met kinderen die het thuiszitten ook beu zijn. Ik ben blij dat ik 3 mensen om me heen heb die ik gewoon kan knuffelen en mee kan praten, series kijken, een stukje wandelen of fietsen of trampolinespringen.
zaterdag 18 april 2020 om 09:54
TheeMetChocolade schreef: ↑18-04-2020 05:42Gescheiden zijn is ineens een voordeel. Ik heb tijd samen met het volk en me time.
Dat lijkt me op dit moment inderdaad echt een groot voordeel
zaterdag 18 april 2020 om 11:04
Ik herken het wel en niet.
ja ik mis mijn collega's , mijn werkplek, de gezelligheid en het gemopper.
Maar ik vind het thuis werken niet vervelend. Heb 1 kind, die doet wat ze moet doen voor school (basisschool) en ik maak gewoon 8 werk uren op een dag.
Ergens vind ik het wel gezellig zo thuis. Ik wou zo nodig 32 uur werken per week. Daar heb ik zelf voor gekozen, maar betekent wel dat je tijd met je kind inlevert. En nu heb ik haar elke dag om me heen. En dat vind ik eigenlijk wel fijn.
Denk dat ik na corona wel vaker dagen thuis wil werken, zodat ze niet naar de opvang hoeft na school.
Betekent heus niet dat het hier elke dag vrede op aarde is hoor. Want dochter kan regelmatig heel boos worden met schoolwerk. Maar dat zijn buien.
Zal ook deels lichte puberteit zijn. En voor kinderen is deze situatie natuurlijk ook shit.
ja ik mis mijn collega's , mijn werkplek, de gezelligheid en het gemopper.
Maar ik vind het thuis werken niet vervelend. Heb 1 kind, die doet wat ze moet doen voor school (basisschool) en ik maak gewoon 8 werk uren op een dag.
Ergens vind ik het wel gezellig zo thuis. Ik wou zo nodig 32 uur werken per week. Daar heb ik zelf voor gekozen, maar betekent wel dat je tijd met je kind inlevert. En nu heb ik haar elke dag om me heen. En dat vind ik eigenlijk wel fijn.
Denk dat ik na corona wel vaker dagen thuis wil werken, zodat ze niet naar de opvang hoeft na school.
Betekent heus niet dat het hier elke dag vrede op aarde is hoor. Want dochter kan regelmatig heel boos worden met schoolwerk. Maar dat zijn buien.
Zal ook deels lichte puberteit zijn. En voor kinderen is deze situatie natuurlijk ook shit.
zaterdag 18 april 2020 om 11:57
Dan heb je het niet echt leuk met je partner lijkt me.mindervanmij schreef: ↑18-04-2020 09:54Dat lijkt me op dit moment inderdaad echt een groot voordeel
zaterdag 18 april 2020 om 12:22
Dat kan ik me in een studio voorstellen, maar het gemiddelde huis in Nederland heeft meerdere ruimtes en je mag nog steeds een eind gaan wandelen.mindervanmij schreef: ↑18-04-2020 12:14Het constant op elkaars lip zitten valt mij wel erg tegen ja. Op het moment zou ik het niet erg vinden om de helft van de tijd alleen te zijn...
zaterdag 18 april 2020 om 12:30
I feel you!
Ik ben het ook echt zo zat. En nu die Meivakantie nog bah! Hebben mijn kinderen met een beetje een nieuwe ritme gevonden met het huiswerk enz hebben ze nu ineens weer een ander ritme om aan te wennen. We hebben we ‘iets’ gekregen aan schoolwerk maar daar zijn we ook zo doorheen. En dan heeft een van onze kinderen ook nog eens adhd dus die is nog een keer weer uit zijn doen. En hoe hard ik mijn best ook doe hij snapt het allemaal gewoon niet. Want hey je bent mijn moeder en niet mijn juf. Hij pikt dus niks van mij en hij verwacht dat ik alles wel even voor zeg... Mijn halve batterij gaat dus al op aan 1 kind terwijl ik er nog 2 heb rondlopen en mijn werk, huishouden etc gaat ook gewoon door. Ik ben echt op! Ik heb ook echt 0,0 me-time. Alleen als ik slaap. En ik heb dat zo nodig en ik mis het zo. Al is het maar een half uur per dag
En ik mis mijn ouders ook zo erg. En boodschappen doen vind ik ook echt de hel. Iedeeen doet spastisch, het kan niet even snel snel en het is hier vooral 1 richtingsverkeer dus als je iets vergeten bent dan heb je gewoon pech.
De enige voordelen zijn dat we niet naar sociale verplichtingen en afspraken moeten zoals logopedie, zwemles, therapie etc. Scheelt een hoop op en neer gereis met de auto en tijd. En dat mijn vriend een halve dag meer thuis is in de week vind ik ook erg fijn. Maar ik ben toch wel blij als straks alles weer zo goed als normaal is.
Ik ben het ook echt zo zat. En nu die Meivakantie nog bah! Hebben mijn kinderen met een beetje een nieuwe ritme gevonden met het huiswerk enz hebben ze nu ineens weer een ander ritme om aan te wennen. We hebben we ‘iets’ gekregen aan schoolwerk maar daar zijn we ook zo doorheen. En dan heeft een van onze kinderen ook nog eens adhd dus die is nog een keer weer uit zijn doen. En hoe hard ik mijn best ook doe hij snapt het allemaal gewoon niet. Want hey je bent mijn moeder en niet mijn juf. Hij pikt dus niks van mij en hij verwacht dat ik alles wel even voor zeg... Mijn halve batterij gaat dus al op aan 1 kind terwijl ik er nog 2 heb rondlopen en mijn werk, huishouden etc gaat ook gewoon door. Ik ben echt op! Ik heb ook echt 0,0 me-time. Alleen als ik slaap. En ik heb dat zo nodig en ik mis het zo. Al is het maar een half uur per dag
En ik mis mijn ouders ook zo erg. En boodschappen doen vind ik ook echt de hel. Iedeeen doet spastisch, het kan niet even snel snel en het is hier vooral 1 richtingsverkeer dus als je iets vergeten bent dan heb je gewoon pech. De enige voordelen zijn dat we niet naar sociale verplichtingen en afspraken moeten zoals logopedie, zwemles, therapie etc. Scheelt een hoop op en neer gereis met de auto en tijd. En dat mijn vriend een halve dag meer thuis is in de week vind ik ook erg fijn. Maar ik ben toch wel blij als straks alles weer zo goed als normaal is.
zaterdag 18 april 2020 om 12:30
All of the above.
Ik mis tijd voor mezelf, een plek voor mezelf, tijd voor sex en intimiteit, tijd om echt even de energie op te laden(met vriendinnen) wordt soms gek van man en kinderen en dat alles in elkaar overloopt en één grote blur is soms.
Aan de andere kant enorm dankbaar voor de mooie momenten samen en dat iedereen die ik lief heb nog gezond is.
Wat ik vooral mis: een tijdstip wanneer dit allemaal weer is afgelopen. Ook al zou dat sept 2021 zijn, het feit dat het een open einde heeft... sucks.
Ik mis tijd voor mezelf, een plek voor mezelf, tijd voor sex en intimiteit, tijd om echt even de energie op te laden(met vriendinnen) wordt soms gek van man en kinderen en dat alles in elkaar overloopt en één grote blur is soms.
Aan de andere kant enorm dankbaar voor de mooie momenten samen en dat iedereen die ik lief heb nog gezond is.
Wat ik vooral mis: een tijdstip wanneer dit allemaal weer is afgelopen. Ook al zou dat sept 2021 zijn, het feit dat het een open einde heeft... sucks.
zaterdag 18 april 2020 om 12:50
Tijd voor mezelf mis ik ook wel. Ik heb dat de afgelopen 2 jaar al nauwelijks gehad. Eerst was mijn dochter anderhalf jaar ziek thuis, daarna toen zij eindelijk weer naar school kon een verbouwing met tig bouwvakkers om me heen die een half jaar duurde en net nu dat klaar is hebben we dit. Het lijkt me heerlijk om weer eens echt alleen thuis te zijn.
Aan de andere kant is het nu misschien makkelijker voor mij omdat ik eraan gewend ben.
Aan de andere kant is het nu misschien makkelijker voor mij omdat ik eraan gewend ben.
zaterdag 18 april 2020 om 14:17
Wat goed van je! Dat fysieke contact is zo fijnLoiseauVélo schreef: ↑18-04-2020 09:53Ik heb een goede vriend waar ik voor de coronacrisis al wekelijks mee afsprak. Nu hebben we elkaar maar gebombardeerd tot coronabuddies. Afgesproken dat we verder met niemand fysiek contact hebben. Voelt erg fijn om gewoon naast iemand op de bank te kunnen zitten, een keer samen koken of een eind lopen, zonder die 1,5m ertussen.
Ik ben 'co-ouderschap' aangegaan met een vriendin, zo verdelen we de kinderen en hebben we af en toe even vrij
!
zaterdag 18 april 2020 om 22:48
Ja ik ga ook iemand zoeken daarvoor.LoiseauVélo schreef: ↑18-04-2020 09:53Ik heb een goede vriend waar ik voor de coronacrisis al wekelijks mee afsprak. Nu hebben we elkaar maar gebombardeerd tot coronabuddies. Afgesproken dat we verder met niemand fysiek contact hebben. Voelt erg fijn om gewoon naast iemand op de bank te kunnen zitten, een keer samen koken of een eind lopen, zonder die 1,5m ertussen.
You can never have too many hats, gloves and shoes
zaterdag 18 april 2020 om 22:49
Kan je niet gewoon even een paar uurtjes gaan wandelen of fietsen dan?? Of naar een kamer in het huis en dat even niemand je mag storen?pamelacourson schreef: ↑18-04-2020 12:50Tijd voor mezelf mis ik ook wel. Ik heb dat de afgelopen 2 jaar al nauwelijks gehad. Eerst was mijn dochter anderhalf jaar ziek thuis, daarna toen zij eindelijk weer naar school kon een verbouwing met tig bouwvakkers om me heen die een half jaar duurde en net nu dat klaar is hebben we dit. Het lijkt me heerlijk om weer eens echt alleen thuis te zijn.
Aan de andere kant is het nu misschien makkelijker voor mij omdat ik eraan gewend ben.
You can never have too many hats, gloves and shoes
zondag 19 april 2020 om 04:32
Het gaat er meer om dat ik het zo fijn vind om eens alleen thuis te zijn. We hebben ruimte genoeg thuis, dus op elkaars lip zitten we niet.patsy--stone schreef: ↑18-04-2020 22:49Kan je niet gewoon even een paar uurtjes gaan wandelen of fietsen dan?? Of naar een kamer in het huis en dat even niemand je mag storen?
zondag 19 april 2020 om 08:03
Dat is toch positief? Je kinderen kunnen meer als dat je dacht!Het-groepje schreef: ↑16-04-2020 16:46
En verder vind ik het echt heel erg te merken dat mijn kinderen helemaal op school niet leren zelfstandig te werken, maar vooral heel handig zijn in het ontduiken van werken en druk lijken en zich dommer voordoen dan ze zijn.
Als man of ik met ze werken kunnen ze ineens wel van alles.
dinsdag 21 april 2020 om 16:41
