Coronavirus COVID-19 alle pijlers

“Voordelen” van de pandemie

18-04-2021 20:08 150 berichten
*Disclaimer*
Ik weet dat de pandemie veel ellende heeft gebracht, veel doden heeft gekost enz.

Zijn er (op individueel niveau) ook positieve dingen hieruit gekomen?

Op persoonlijk niveau kan ik het volgende benoemen:

Thuiswerken. Was vroeger bij ons niet gewenst en het heeft even geduurd voordat het bedrijf dit toe ging laten ivm Corona.

Geen files meer. Heerlijk is dit. Als ik naar kantoor ga, dan kan ik meestal doorrijden. Scheelt anderhalf uur per dag reistijd.

Criminaliteit is gedaald.

Meer tijd om te bewegen. Vanwege het thuiswerken meer tijd hiervoor. En er is ook niets anders te doen verder.
Alle reacties Link kopieren
AnAppleADay schreef:
19-04-2021 10:50
Dan zeg je: ik heb een etentje.
Niet gelogen, want je eet ook gewoon.

Overigens ben ik bij veel dingen ook wel gewoon erbij omdat ik ze leuk vind (werkborrels, etentjes etc.) maar verjaardagen vind ik stom. :proud:
En inmiddels weten mijn vrienden ook gewoon dat ik niet alles opzij zet voor een verjaardag (of eigenlijk niks).

:-D :idee:

Ik ben er de laatste jaren wel een stuk gemakkelijker in geworden, in nee zeggen bij sociale verplichtingen, maar ik ben erg slecht in smoesjes: heb het gevoel dat mijn neus dan groeit alsof ik Pinokkio ben.
Op mijn werk is het wel "een soort van verplicht" dus wordt er daarom wel vaak doorgevraagd.
Olijk, guitig, jofel, koddig, schrander, schalks en hip.
HobbeltVerder schreef:
19-04-2021 10:57
eerste dikgedrukte:
Ja, lekker boeiend toch?
Ik voel me dan wel ongemakkelijk.
baukelien schreef:
19-04-2021 10:43
Bewonderingswaardig. Ik merk vaak een sociale druk. Bijv. geef allemaal even door op welke datum je kunt voor de borrel net collega’s ‘s avonds! Als je dan net met moeite een datum hebt geprikt kun je toch moeilijk met een stalen gezicht zeggen: Nee hoor, ik kan niet! Voor een nieuwjaarsborrel wordt er actief gevraagd wie er allemaal komen, want er moeten wel voldoende mensen van de afdeling zijn. Zulke dingen.

En bij andere sociale verplichtingen (privé) gebeuren ook zulke taktieken. Maar daar weten jullie je dan elegant onderuit te wurmen?

Wel een les voor mij. Of ik dit niet na coronatijd eens anders aan kan pakken.
Vooropgesteld, ik houd best van een borrel met collega’s. Maar ik houd niet van ver vooruit plannen. Dus ik zeg gewoon, met mij hoeven jullie geen rekening te houden hoor, misschien heb ik wel de bokkepruik op die dag!

Privé wordt er in mijn omgeving zelden met datumprikkers gewerkt. Aan dingen die ver vooruit gepland moeten worden doe ik niet mee. Ik heb een gruwelijke hekel aan weten dat ik iets moet, een etentje over 3 weken ofzo. Ik ben meer van de spontane acties, wie heeft er vanavond zin/tijd/puf, haak gezellig aan als je het leuk vindt.
baukelien schreef:
19-04-2021 10:55
Andersom ook hoor. Als een collega voor de derde keer niet komt bij een sociaal iets en hij zegt dan “Ik heb andere plannen” dat er dan gezegd wordt “lekker thuis op de bank zeker hahaha”. Zo vaak gezien gebeuren zulke dingen. Dan krab je je wel ook even achter de oren want jij wil dan niet degene zijn die zich altijd drukt.
Lekker laten lachen. Een mens mag toch op zijn bank willen zitten.
novaviva schreef:
19-04-2021 11:06
Lekker laten lachen. Een mens mag toch op zijn bank willen zitten.
Ja maar dan ben je ‘oncollegiaal’.
baukelien schreef:
19-04-2021 10:57
Maar dat is toch oneerlijk, dat degenen die niet ferm genoeg zijn dan mogen komen opdraven naar al die events waar niemand dus eigenlijk zin in heeft. Dat schaar ik dan wel onder het kopje “sociale druk”.
Nee, ik ben niet verantwoordelijk voor wat een ander doet. Dan moeten zij zelf ook maar afzeggen. Zeker voor een nieuwjaarsborrel, kom op zeg! Wie het zo belangrijk vindt dat er iemand van de afdeling gaat, gaat zelf maar.
Alle reacties Link kopieren
baukelien schreef:
19-04-2021 10:57
Maar dat is toch oneerlijk, dat degenen die niet ferm genoeg zijn dan mogen komen opdraven naar al die events waar niemand dus eigenlijk zin in heeft. Dat schaar ik dan wel onder het kopje “sociale druk”.
Klopt, het leven is sowieso heel erg oneerlijk.
Dat is toch geen nieuws voor je mag ik hopen?

En ja, events zijn vol van mensen die het 1) oprecht leuk vinden en 2) mensen die zijn meegesleurd / geen nee konden (durfden) te zeggen.

Geloof me ik weet hoe het is. Je wilt niet weten hoevaak ik me in een stampvolle discotheek in de herrie en tussen dampende lijven heb staan afvragen wat ik er in 's hemelsnaam deed en dan ook nog zo laat.
Gelukkig ben ik die tijd en onzekerheid en FOMO (Fear of Missing Out) compleet voorbij.

Wat wel zo is: als mensen het eenmaal van je weten word je idd minder vaak gevraagd, dus als je dan eens een keer wel iets wilt dan zul je zelf actie moeten ondernemen. Dat vind ik ook niet erg. En alleen gaan (theater bijv) vind ik vaak zelfs fijner dan samen met iemand.

Etentjes etc. plan ik liefst ook niet te ver vooruit net als novaviva zegt, ik krijg de kriebels van een volle agenda.
novaviva schreef:
19-04-2021 11:09
Nee, ik ben niet verantwoordelijk voor wat een ander doet. Dan moeten zij zelf ook maar afzeggen. Zeker voor een nieuwjaarsborrel, kom op zeg! Wie het zo belangrijk vindt dat er iemand van de afdeling gaat, gaat zelf maar.
Ook als het je leidinggevende is?
baukelien schreef:
19-04-2021 11:08
Ja maar dan ben je ‘oncollegiaal’.
Tja, jammer dan.

Denk overigens dat weinigen mij als oncollegiaal zouden omschrijven, maar met dit soort dingen voel ik geen sociale druk. Daar ben ik echt te oud voor. Ik leef uiteindelijk mijn eigen leven.
Ik voel dan denk ik toch te veel sociale druk.

Verjaardagen vind ik leuk, want heb gelukkig geen kennissen/vrienden die stiekem energie vreten.
Maar af en toe mijn schoonfamilie zien zal toch moeten. De verjaardag van het kind van mijn zus kan ik ook moeilijk afslaan (enige kind in de familie) en als ik zeg dat ik kerst met familie wil overslaan komt daar altijd gedoe met familieleden van... Hoe doen jullie dat dan?
Oh ja, kerst... was zo zalig dit jaar!
Alle reacties Link kopieren
baukelien schreef:
19-04-2021 11:10
Ook als het je leidinggevende is?
Die heeft er al helemaal geen mallemoer mee te maken waarom jij niet kan. Of nouja, in elk geval als de borrel niet tijdens reguliere werktijd is.
Als het wel tijdens werktijd is, hoort het gewoon bij je werk van die dag, lijkt me.
HobbeltVerder schreef:
19-04-2021 11:12
Die heeft er al helemaal geen mallemoer mee te maken waarom jij niet kan. Of nouja, in elk geval als de borrel niet tijdens reguliere werktijd is.
Als het wel tijdens werktijd is, hoort het gewoon bij je werk van die dag, lijkt me.
Dan heb je een vast contract zeker 😄
baukelien schreef:
19-04-2021 11:10
Ook als het je leidinggevende is?
Ik heb nooit onder zoveel druk gestaan voor zulke dingen, maar ik ben niet bang mijn mening te geven over dit soort dingen als dat zo uitkomt. Een leidinggevende die mij voor zoiets onder druk wil zetten wens ik veel succes, haha! Dan ben je bij mij echt aan het verkeerde adres.
baukelien schreef:
19-04-2021 11:12
Dan heb je een vast contract zeker 😄
Nee, heb nu een jaarcontract. Maar momenteel een leidinggevende in het buitenland, dat scheelt misschien.

Maar je verlenging hangt echt niet af van het wel of niet bijwonen van een borrel, daar geloof ik niet in.

Overigens start de nieuwjaarsborrel hier altijd om 16:00u om die reden. Mensen willen gewoon naar huis. Bij al m’n vorige werkgevers was dat ook zo.

Punt is, je kunt gewoon bij veel dingen Nee zeggen als je niet wil.
anoniem_402201 wijzigde dit bericht op 19-04-2021 11:16
24.94% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Voordelen:

- Veel tijd met dreumes, ik ben eigenlijk geen dag weg geweest voor werk sinds hij er is en ik heb niks hoeven missen.
- Man is ook veel thuis dus voor hem geldt hetzelfde.
- Geen verplichtingen bij (schoon)familie rond feestdagen etc.
- Kijken naar wat echt belangrijk is in het leven, nieuwe inzichten opdoen.

Over sociale druk, daar ben ik ook makkelijker in geworden de afgelopen jaren. In nee zeggen. Dat is in het begin heel spannend maar, gaat steeds beter.
Alle reacties Link kopieren
Borrelhap schreef:
19-04-2021 11:11
Ik voel dan denk ik toch te veel sociale druk.

Verjaardagen vind ik leuk, want heb gelukkig geen kennissen/vrienden die stiekem energie vreten.
Maar af en toe mijn schoonfamilie zien zal toch moeten. De verjaardag van het kind van mijn zus kan ik ook moeilijk afslaan (enige kind in de familie) en als ik zeg dat ik kerst met familie wil overslaan komt daar altijd gedoe met familieleden van... Hoe doen jullie dat dan?
Ja, ik speel een beetje vals met dit soort dingen. Ik heb namelijk nogal veel last van tinnitus en migraine en ben ook nog eens hooggevoelig. Mijn naasten, vrienden, familie etc. weten dit allemaal gewoon van mij, en weten ook dat ik na x tijd in een drukke ruimte, even tot mezelf moet komen of simpelweg weer naar huis moet gaan omdat mijn grens bereikt is voor die dag.
Ze weten ook dat ik soms niet kan komen als ik een slechte dag heb. Dus mij kijkt niemand er meer op aan. Dit is in het verleden wel (heel) anders geweest, en mede daardoor ben ik ooit in een fikse burnout terechtgekomen, nooit meer volledig de oude geworden en het wordt alleen maar slechter met de jaren helaas..

Heb dus tegenwoordig altijd goede reden om strak aan mijn planning en mijn max. belastbaarheid te houden. Mensen die dat niet begrijpen tja jammer voor hun, ik heb daar oprecht geen last meer van.
De rest begrijpt het gewoon en vindt het leuk als ik er toch (even) bij kan zijn. En ze stellen als ik erom vraag, vrijwel altijd graag een rustige (slaap)kamer oid met bed / bank tot mijn beschikking zodat ik even een uurtje kan liggen en daarna weer erbij kan zijn.
Maargoed ik begrijp dat dit niet de standaard gang van zaken is en het vergt nogal veel openheid, moed en zelfkennis om het op deze manier te doen. Plus ik doe het omdat ik echt niet anders kan, ben door (veel) schade en schande wijs geworden. Vandaar al dat ik zei, ik speel vals, maar dus niet omdat ik dat zo grappig vind.

Overigens bij collega's doe ik dit zo niet, die hebben niets te maken met mijn fysieke en mentale (on)belastbaarheid, die krijgen geen tekst en uitleg en als ik vroeg weg moet van een etentje (of dat nu komt door overprikkeling, migraine of 'gewoon geen zin meer') heb ik altijd nog het goede excuus dat ik een klein kind heb en dus moe ben , wat ook echt zo is uiteraard. :lol:
Hmm ik heb ook af en toe migraine, toch maar eens meer mee doen dan 😂

Sowieso is deze hele periode een les voor mij dat ik echt bewust mijn sociale leven en tijdsindeling wil vormgeven.

Ik vind het echt zó zalig dat ik nu werkelijk helemaal niets hoef!
Alle reacties Link kopieren
baukelien schreef:
19-04-2021 11:25
Hmm ik heb ook af en toe migraine, toch maar eens meer mee doen dan 😂

Sowieso is deze hele periode een les voor mij dat ik echt bewust mijn sociale leven en tijdsindeling wil vormgeven.

Ik vind het echt zó zalig dat ik nu werkelijk helemaal niets hoef!
Dat je migraine hebt sucks :cry:

maar verder: meer bewust tijd indelen en niets hoeven is :high5: :cheer2: super!
Volhouden dus, ook na de pandemie :)
Alle reacties Link kopieren
baukelien schreef:
19-04-2021 11:12
Dan heb je een vast contract zeker 😄
Yup, plus ben zelf leidinggevende, dat scheelt ook. Ik zou mijn mensen nooit zoiets verplichten of ze erop afrekenen ;-)
baukelien schreef:
19-04-2021 10:43
Bewonderingswaardig. Ik merk vaak een sociale druk. Bijv. geef allemaal even door op welke datum je kunt voor de borrel net collega’s ‘s avonds! Als je dan net met moeite een datum hebt geprikt kun je toch moeilijk met een stalen gezicht zeggen: Nee hoor, ik kan niet! Voor een nieuwjaarsborrel wordt er actief gevraagd wie er allemaal komen, want er moeten wel voldoende mensen van de afdeling zijn. Zulke dingen.

En bij andere sociale verplichtingen (privé) gebeuren ook zulke taktieken. Maar daar weten jullie je dan elegant onderuit te wurmen?

Wel een les voor mij. Of ik dit niet na coronatijd eens anders aan kan pakken.
Ik ga daar niet heen. Als ze inventariseren wie er gaan, meld ik me niet aan. Als collega's vragen of ik echt niet mee ga, dan zeg ik nee. Is niet mijn ding. En na een tijdje weet men dit. Niemand kan uitjes na werk verplichten. En waarom zou ik gaan als ik er geen zin in heb?
Zelfde geldt voor verjaardagen etc. Niemand heeft er baat bij als ik me er niet fijn bij voel.

Echt hoor, als jij telkens nee zegt of je gewoon niet aanmeldt dan went men daar aan. Je moet mensen leren hoe ze met je om moeten gaan😊
AnAppleADay schreef:
19-04-2021 10:47
En ik denk dat het ook zo is dat als mensen gewend zijn dat je er altijd bij bent, dat ze dan sneller doorvragen dan wanneer je vaker afzegt.
Als jij iemand bent die zich altijd in bochten wringt om op verjaardagen te zijn dan zullen mensen ook verbaasd zijn als je een keer niet kan.
Precies! Als je er nooit bij bent wordt dat de norm.
baukelien schreef:
19-04-2021 11:08
Ja maar dan ben je ‘oncollegiaal’.
Nee, dat zit in je eigen hoofd. Jij voelt die druk. Jij denkt dat men dat oncollegiaal vindt. Ze kunnen jou niet hun norm opleggen en daarmee de druk opvoeren. Een uitje na werktijd- dus jouw vrije tijd- kan niet worden opgelegd. Men doet dit omdat ze het zelf leuk en gezellig vinden. Prima. Maar dat geldt niet voor iedereen.
Ik wil na werktijd naar huis. Rust.
novaviva schreef:
19-04-2021 11:10
Tja, jammer dan.

Denk overigens dat weinigen mij als oncollegiaal zouden omschrijven, maar met dit soort dingen voel ik geen sociale druk. Daar ben ik echt te oud voor. Ik leef uiteindelijk mijn eigen leven.
Hier nog eentje. En ik ben verder heel erg zichtbaar, onder werktijd. Na werktijd bepaal ik zelf hoe ik mijn tijd indeel.
Borrelhap schreef:
19-04-2021 11:11
Ik voel dan denk ik toch te veel sociale druk.

Verjaardagen vind ik leuk, want heb gelukkig geen kennissen/vrienden die stiekem energie vreten.
Maar af en toe mijn schoonfamilie zien zal toch moeten. De verjaardag van het kind van mijn zus kan ik ook moeilijk afslaan (enige kind in de familie) en als ik zeg dat ik kerst met familie wil overslaan komt daar altijd gedoe met familieleden van... Hoe doen jullie dat dan?
Dan komt er maar gedoe. Dat neem ik voor lief. Maar mijn familie respecteert en accepteert mijn grens.

Het is maar net wat je jezelf aan druk oplegt of laat opleggen. Ik doe daar niet aan mee en het resultaat is dat ik alleen dingen doe die ik wil doen.
Word je veel gelukkiger van.

In het begin moet men wennen als je je grenzen aangeeft. Maar dit went snel, als je je poot stijf houdt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven