Coronavirus COVID-19
alle pijlers
wat te doen met mijn zoon?
donderdag 29 april 2021 om 10:39
Beste lezers,
ik ben in het bezit van een mooie zoon van nu 26 jaar jong. Vorig jaar oktober kreeg hij corona en natuurlijk gelijk in quarantaine. Ondanks dat wij vonden dat hij de milde klachten had, hoesten, hoofdpijn, koorts, vindt en vond hij dat hij de zware versie heeft gehad.
Voor nu klaagt hij dagelijks over zijn klachten, concentratie vermogen, slecht in slaap kunnen komen, hoofdpijn. Hij gaat om 4.30 uur 's nachts een keer zijn bed in en slaapt per dag 13 tot 14 uur. Zijn studie en een stageverslag doet hij niks meer aan, gamen lukt gelukkig nog wel.
Nu wil ik hem helemaal niet zwart maken want ik hou heel veel van hem, maar ondertussen gaat het irriteren. Wetende dat zijn vader een borderliner is, en er zo veel herkenbaars naar voren komt nu. Het irriteert dat een kopje in de vaatwasser zetten al te veel gevraagd is. Er niet overdag normaal gegeten wordt maar pas als ik uit mijn werk kom het avondeten. Ik werk 5 dagen in de week, fulltime op een afstand van 45 km.
ik lees dit terug en weet dat ik klaag. Hij leeft nog! Maar gisteren kon hij mij vertellen dat hij het laatste jaar maar laat vallen en geen master gaat halen. Blijft gewoon nog een jaartje bij ons wonen, niks doen en maar een beetje aanlummelen. Dat was ff 3x slikken.
Medicatie weet hij zeker van dat het niet werkt bij zijn klachten. Naar de huisarts gaat ie niet want die heeft geen verstand van Corona. Fysiotherapie voor zijn conditie opbouw is hij mee gestopt om zich op zijn studie te werpen.
Zeg het maar, word ik er gewoon ingeluist of kloppen de klachten. Moet ik een trap onder de welbefaamde kont uitdelen en een keer eisen dat hij ruggengraat krijgt?
lieve groet van een ondertussen wanhopige Maureen
(dit nadat een goede vriend van ons in de eerste golf 7 weken in coma heeft gelegen en 9 maanden later nog steeds revalideert, een lieve 57 jarige neef binnen 8 dagen overleed in februari dit jaar aan corona. We een skala aan mensen om ons heen hebben die corona hebben gehad met dezelfde klachten en gewoon weer aan het leven deelnemen.)
ik ben in het bezit van een mooie zoon van nu 26 jaar jong. Vorig jaar oktober kreeg hij corona en natuurlijk gelijk in quarantaine. Ondanks dat wij vonden dat hij de milde klachten had, hoesten, hoofdpijn, koorts, vindt en vond hij dat hij de zware versie heeft gehad.
Voor nu klaagt hij dagelijks over zijn klachten, concentratie vermogen, slecht in slaap kunnen komen, hoofdpijn. Hij gaat om 4.30 uur 's nachts een keer zijn bed in en slaapt per dag 13 tot 14 uur. Zijn studie en een stageverslag doet hij niks meer aan, gamen lukt gelukkig nog wel.
Nu wil ik hem helemaal niet zwart maken want ik hou heel veel van hem, maar ondertussen gaat het irriteren. Wetende dat zijn vader een borderliner is, en er zo veel herkenbaars naar voren komt nu. Het irriteert dat een kopje in de vaatwasser zetten al te veel gevraagd is. Er niet overdag normaal gegeten wordt maar pas als ik uit mijn werk kom het avondeten. Ik werk 5 dagen in de week, fulltime op een afstand van 45 km.
ik lees dit terug en weet dat ik klaag. Hij leeft nog! Maar gisteren kon hij mij vertellen dat hij het laatste jaar maar laat vallen en geen master gaat halen. Blijft gewoon nog een jaartje bij ons wonen, niks doen en maar een beetje aanlummelen. Dat was ff 3x slikken.
Medicatie weet hij zeker van dat het niet werkt bij zijn klachten. Naar de huisarts gaat ie niet want die heeft geen verstand van Corona. Fysiotherapie voor zijn conditie opbouw is hij mee gestopt om zich op zijn studie te werpen.
Zeg het maar, word ik er gewoon ingeluist of kloppen de klachten. Moet ik een trap onder de welbefaamde kont uitdelen en een keer eisen dat hij ruggengraat krijgt?
lieve groet van een ondertussen wanhopige Maureen
(dit nadat een goede vriend van ons in de eerste golf 7 weken in coma heeft gelegen en 9 maanden later nog steeds revalideert, een lieve 57 jarige neef binnen 8 dagen overleed in februari dit jaar aan corona. We een skala aan mensen om ons heen hebben die corona hebben gehad met dezelfde klachten en gewoon weer aan het leven deelnemen.)
donderdag 6 mei 2021 om 23:09
Je mag op zich wel werken maar te veel werken is inderdaad belastingtechnisch niet handig.
In België blijven studenten gewoon fiscaal ten laste van hun ouders tot wanneer ze afgestudeerd zijn, dat is niet anders dan wanneer ze 10 zijn.
Als die student dan te veel eigen inkomsten heeft, dan is die dus niet meer echt ten laste van de ouders en heeft dat gevolgen.
