Coronavirus COVID-19 alle pijlers

Wat voor (risicovolle) dingen durven jullie te ondernemen?

17-06-2020 22:29 149 berichten
Alle reacties Link kopieren
Sinds een tijdje zijn er versoepelingen in Nederland en de rest van de wereld. Ik merk dat mensen steeds meer risico durven te nemen om dingen te ondernemen. Bijvoorbeeld verjaardag of bbq met veel mensen, binnen 1,5 meter afstand van elkaar komen, fysiek contact, op vakantie gaan naar het buitenland, uit eten gaan, naar de kapper, winkelen, met meer dan 2 in de auto zitten, vliegen, openbaar vervoer etc.

Ik ben eigenlijk juist nog steeds heel erg voorzichtig maar begin me wel best eenzaam en beperkt te voelen. Ik heb met twee vriendinnen een lange wandeling gemaakt op 1,5 meter afstand en verder veel gevideobeld. Ik heb mijn moeder sinds corona 1 keer gezien in haar tuin op 1,5 meter afstand. 1 keer naar de kapper geweest, 2 keer huisarts, 1 keer tandarts, slechts een paar keer naar een winkel omdat ik iets nodig had maar koop verder vooral online. Werk vanuit huis. Mijn vriend doet 2x per week om 8:00 boodschappen en dan is het nog heel stil. Op vakantie gaan durf ik niet, ik zou dat pas durven als er een vaccin is voor corona. Of hooguit in Nederland. Ik moet er niet aan denken om in het buitenland corona te krijgen en daar in een ziekenhuis te belanden en niet naar huis te kunnen. Ik durf niet in het ov te stappen, gelukkig hebben we een auto anders zou ik al helemaal nergens meer komen. Mijn vriend en ik wandelen regelmatig in de natuur. Over twee weken gaat de fitness weer open maar ik weet ook niet of ik dat durf. Ik vraag me telkens af of het het waard is om het risico te lopen ziek te worden en in mijn hoofd is het antwoord dan regelmatig: nee. Ik ga er dan ook vanuit dat er een tweede golf gaat komen... En ik heb het gevoel dat de versoepelingen die nu gaande zijn ook vooral zijn vanuit experiment (meer kennis over corona krijgen), om mensen psychisch wat te ontlasten en om de schade aan de economie te beperken. Ik neem zo min mogelijk risico maar ondertussen voelt het wel alsof mijn leven steeds kleiner en kleiner wordt en ik begin me best eenzaam te voelen. Hoe gaan jullie hiermee om?
Ik herken heel erg wat jij zegt. Ik kies ervoor de dingen te doen die ik verantwoord vind, en dat zijn er weinig! Dat voelt eenzaam, maar zorgt er niet voor dat ik daarom maar meer ga doen en dus meer risico ga lopen. Ik zie dit als een situatie waarin we een lange adem nodig hebben om hem uit te zitten en prijs me gelukkig dat ik me in mijn eigen bubbel thuis kan terugtrekken.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben afgelopen weekend 2 dagen weggeweest. Heerlijk naar een hotel, lekker uit eten, op een terrasje wat drinken.
Overal werd de 1,5 meter goed in acht genomen.

Ik vind je wel heel panisch over komen.
Mijn moeder heb ik gedurende de hele lockdown meerdere keren per week gezien. (Geen fysiek contact) We zitten ook wel 'ns samen in de auto (ziekenhuisafspraken)
Ik doe mijn boodschappen nog steeds rond 8 uur, maar ik ben wel al in Belgie naar de bakker en de Delhaize geweest.
Als het volgende week goed weer is staat uit eten op de planning op terras.
Ik herken het deels. Niet zo bang om het zelf te krijgen maar wel om het onbedoeld aan ouderen in mijn omgeving door te geven. En ik ga liever niet naar een feestje en geef dan wel mijn lieve schoonmama een “illegale” knuffel, dan dat ik juist van die mensen afstand moet houden om sociale dingen te kunnen doen.

Ik vond het wel een geruststellend bericht dat maar 1 op de 10.000 besmettelijk is.
Alle reacties Link kopieren
Tjonge jonge zeg, risico nemen? Leven noemen ze dat. Het enige wat ik niet doe is op vakantie gaan maar dat komt door geldgebrek anders zat ik al in het vliegtuig.
Ben zo corona moe, en al dat angstige gedoe nog veel meer.
Ja en?
Alle reacties Link kopieren
Kapper, buiten sporten met een groep, ov, spullen kopen in een fysieke winkel zoalskleding en nieuwe gordijnen, vakantie net geboekt (Duitsland), vriendjes van zoon komen spelen, buiten afspreken met mensen doen wij allemaal weer inmiddels. Ik vind je best angstig overkomen eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
Dingen die ik eerst niet durfde en nu wel? Best wel veel eigenlijk. Wij hebben acht weken lang vrij afgezonderd gezeten, op een plek in de natuur waar ik vrijwel niemand hoefde te zien, toen was wandelen in stille stukken natuur ook zo'n beetje alles wat ik deed, maar toen de scholen open gingen en we weer naar huis gingen moest ik wel weer onder de mensen komen en toen heb ik met mezelf afgesproken dat ik dat ging doen zonder constant in de paniekstand te schieten. En dat lukt aardig.

Wat ik weer doe: kind naar school halen en brengen en inmiddels ook weer naar clubjes (waarvan een deel buiten is), vriendinnetjes van haar over de vloer hebben, op bezoek gaan, boodschappen doen, naar winkels, door een relatief drukke winkelstraat lopen, naar de apotheek, naar een museum, op een terrasje zitten. Ik moet zeggen dat het wel bevrijdend voelt om me over die angst heen te kunnen zetten. Maar ik heb ook niet het gevoel dat de versoepelingen zijn bij wijze van experiment om meer kennis te krijgen over corona, dat vind ik ergens ook wel érg achterdochtig. Natuurlijk zijn er geen garanties, maar ik ga er vanuit dat er voor de versoepelingen die zijn doorgevoerd wel echt een risico-afweging is gemaakt en dat als je zelf zo veel mogelijk de regels in acht neemt, het heus wel kan.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Ben trouwens ook naar Intratuin geweest (donderdagavond rond etenstijd) dan is het hartstikke rustig.
En vorige week weer voor 't eerst bij de psych op de praktijk (met het raam open)
Alle reacties Link kopieren
Ik ben gisteren al voor de 2e keer naar de kapper geweest.
Alle reacties Link kopieren
Vooralsnog leidt het loslaten van dr maatregelen niet tot meer besmettingen. Het r getal daalt ook.

Wil je dit volhouden tot er misschien een vaccin komt? Dat kan echt nog wel even duren.

Ik ga bij vrienden op bezoek, ben bij de kapper geweest, heb dagelijks contact met klanten, ga op vakantie in het buitenland, doe bijna dagelijks boodschappen, heb ook kleding in een winkel gekocht. In jouw ogen mogelijk allemaal onvoorzichtig, in mijn ogen verantwoord. Heb ook een heerlijke tuin overigens.

Ben meerdere keren in het ziekenhuis geweest, ga gewoon bij mijn vader op bezoek enz. enz.

Leven is sowieso risico nemen.
dahlia74 wijzigde dit bericht op 17-06-2020 22:43
13.76% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik werk in het middelbaar onderwijs en ben dus al weken niet meer thuis aan het werk. Omdat de kans op besmetting op m’n werk ongetwijfeld het hoogst is, ben ik gestopt met onszelf alles te ontzeggen daarbuiten. We gaan dus gewoon weer naar de dierentuin, naar het zwembad, uit eten, op een terrasje zitten en bij familie langs. De pubers spreken ook allemaal weer veelvuldig met elkaar af. Prima, het is ook mooi geweest.

Uiteraard blijven we allemaal wel strak vasthouden aan het handen schoonmaken-regime en blijven we op 1,5 meter afstand van vreemden.
Alle reacties Link kopieren
Oeh als ik dit lees ben ik een enorme risiconemer terwijl ik dat niet zo voel.

Ik ben bij de kapper geweest, heb verjaardagen van familie gevierd met meerdere mensen in een grote tuin op anderhalve meter, ik ga geregeld naar kantoor en zie daar ook mijn collega's tijdens de lunchpauze en in vergaderingen. Verder ben ik met partner al een aantal maal bij de verloskundige geweest en heb ik ook al meerdere keren in de auto gezeten met de kinderen van een ander zonder de ouders.

Overal waar ik kom probeer ik echt anderhalve meter afstand te houden, op kantoor ramen open en ook anderhalve meter afstand, was veel mijn handen, denk heel goed na om mijn gezicht niet aan te raken, doe deuren vaak open met mijn kont en was de gedragen kleren na 1 keer.

Ik ga een huiswisseling doen met vrienden uit een ander land dat de grens heeft opengesteld voor senang weekend. Verder ga ik niet vliegen o.i.d. voor de zomervakantie. Qua plannen zijn we daar ook nog niet over uit. Het wordt sowieso dan een appartement waar je met de auto kan komen.
Alle reacties Link kopieren
Werken..... anderhalve meter afstand houden in het onderwijs is een utopie. Laatste trimester zwanger dus ik vind het toch wel spannend. Collega’s houden ook slecht afstand vind ik. Voel me net mevrouw Helderder met m’n poetsdoekjes. Probeer het toch wat los te laten.

Verder hebben we vrienden in de tuin op bezoek gehad. Max twee volwassenen dat is het🤷‍♀️
Alle reacties Link kopieren
Ik neem heel weinig risico als het gaat om vreemden. Ik houd bij de supermarkt enzo dus lekker veel afstand. En de baas heeft ons allemaal van een laptop voorzien en naar huis gestuurd, werk maar lekker daar. Maar over het algemeen genomen hadden we prima weer, dus ik maak ook gewoon afspraken waarbij we dan meestal lekker buiten zitten.

Overal waar je komt staat desinfectiespul, mensen blijven uit je buurt en het is heel rustig in de winkels algemeen, het funshoppen is echt een flink stuk minder, de meesten gaan alleen de winkel in als ze iets nodig hebben.

En verder ben ik niet zo'n stresskip. Ik val niet in een risicogroep, ben fit en gezond, ik eet gezond, zit regelmatig in de zon (een tekort aan vitamine D schijnt corona te verergeren), ben weliswaar modisch een tikje te zwaar maar medisch keurig op gewicht en zowel Man als Dochter werken met een kleine, vaste groep mensen. Komt het virus toch langs, dan is dat zo. Nog los van het feit dat dat hoogstwaarschijnlijk al is gebeurd, ik ben in maart heel ziek geweest en de kans dat dat corona was, is ongeveer 98%.

Dus voor mezelf maak ik me niet zo druk, maar ik snap wel heel goed de regels vanwege de IC, dus ik houd me daar keurig aan. Alleen vind ik ook dat ze over het algemeen genomen de maatregelen goed overdenken. Als het RIVM zegt dat we rustig naar de sportschool kunnen als we maar een beetje afstand houden en de boel regelmatig desinfecteren, dan durf ik er wel op te vertrouwen dat dat oke is.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Alle reacties Link kopieren
Ik probeer me aan de richtlijnen van het RIVM te houden, dat is het wel. Dus ik hou (zoveel mogelijk) anderhalve meter afstand en bij klachten ben ik alert.

Ik ga naar het werk, doe boodschappen, heb vergaderingen vanuit mijn hobby (in een klein groepje), heb laatst een workshop gevolgd en op het terras gezeten. Ik nodig af en toe mensen thuis uit voor een barbecue en ben weer bij mijn opa en oma (95) op bezoek geweest.

Ik probeer verstandig te zijn maar weiger deze situatie te zien als 'het nieuwe normaal'. Corona is absoluut ontzettend naar, maar zonder contact met anderen, zonder mijn hobby, zonder af en toe een knuffel of een goed gesprek (face to face) ga ik ontzettend ongelukkig worden. Dat ga ik mezelf niet aan doen.
Alle reacties Link kopieren
Fijn om te lezen wat jullie zoal ondernemen. Ik ben het met je eens Colorado1975 dat ik blij ben dat ik een fijn huis heb en dat we een lange adem moeten hebben. En ik onderneem ook wel dingen, alleen inderdaad wat echt nodig is of wat weinig risico heeft.

Haha ik kan niet ontkennen dat ik angstig of panisch overkom. Ik voel me ook angstig over corona en de gevolgen ervan op de economie en psychische gesteldheid van mensen. (Ik ben me er ook bewust van dat ik waarschijnlijk angstiger ben over corona dan de gemiddelde persoon maar dat zal wel komen vanwege mijn angststoornis PTSS) Ik ben zelf niet bang om er erg ziek van te worden want ik ben nog jong en gezond, maar ik zou gewoon geen dierbaren of anderen willen besmetten die wel kwetsbaar zijn. Dus daarom ben ik extra voorzichtig.
Tijdens de beginperiode van Corona ging ik nog maar 1 of twee keer per week naar de supermarkt. Nu vind ik t heerlijk om weer elke of om de dag te gaan.
Behalve uitstapjes doe ik bijna alles weer wat ik voor Corona ook deed.
Ik werk in een winkel en kom bij klanten thuis.
Ik zie mijn familie vaak, heb hen binnen 1,5meter om me heen. Ik zit met ze aan tafel. Er komen hier sowieso mensen over de vloer, vriendinnetjes blijven slapen.
Ik ben naar een pretpark geweest, doe al mijn boodschappen in fysieke winkels, ook niet noodzakelijke dingen. Ik ben vast van plan om naar het buitenland te gaan van de zomer, ga naar de sportschool, weliswaar buiten, en naar de kapper. Ik neem cash aan en geef het uit. Maak mijn karretje bij AH niet schoon voor gebruik, ga er ook gerust voor 2 dingen heen.
Wandel en fiets met vriendinnen, koop een ijsje bij de ijssalon met mijn dochter, maak een kletspraatje in de rij bij de slager, waar je buiten moet wachten.
Ik hou mijn kring wel heel lokaal en dat voelt prettig. Maar dat is wellicht een stoplap in de ogen van veel mensen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben al 2x naar de kapper geweest, 2x op het terras gezeten, 1x binnen uit eten geweest, ik nodig weer mensen uit (wel beperkt), 2x met de trein geweest, een paar keer naar de stad en ik ben naar een demonstratie geweest. Ik ben wel voorzichtig: ik hou afstand, was vaker mijn handen, en heb in het ov uiteraard een mondkapje gebruikt. Ik heb trouwens ook een vakantie geboekt, maar wel pas voor eind september.
Colorado1975 schreef:
17-06-2020 22:32
Ik herken heel erg wat jij zegt. Ik kies ervoor de dingen te doen die ik verantwoord vind, en dat zijn er weinig! Dat voelt eenzaam, maar zorgt er niet voor dat ik daarom maar meer ga doen en dus meer risico ga lopen. Ik zie dit als een situatie waarin we een lange adem nodig hebben om hem uit te zitten en prijs me gelukkig dat ik me in mijn eigen bubbel thuis kan terugtrekken.
Je moet de kans op Corona niet onderschatten maar zeker ook niet overschatten. Het is toch heel jammer als je je eenzaam voelt terwijl dat niet nodig is.
Alle reacties Link kopieren
Ik doe bijna alles weer. Alleen verjaardagen nog niet en bezoek op 1,5 meter.
Ga weer winkelen, op terras zitten en vrijdag op vakantie naar de camping.
Kapper ook gelijk weer gegaanm dat was hard nodig.

Ach joh, als je maar afstand houd en je handen goed wast. Het virus springt niet over hoor.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Ik doe ook weer alles binnen de mogelijkheden, wel afstand houden en letten op hygiëne.
Naar mijn idee is het helemaal niet nodig om je nog zo te isoleren.
Maar iedereen moet natuurlijk doen waar hij zich prettig bij voelt.
Alle reacties Link kopieren
Ik doe wat kan en mag binnen de richtlijnen, en dat is gelukkig steeds meer. Heel af en toe vergeet ik ook om die anderhalve meter afstand te houden met vrienden. Ik troost me met het idee dat het RIVM momenteel inschat dat 1 op de 10.000(!) mensen besmettelijk is voor anderen. Dat is voor mij geruststelling genoeg om er toch weer op uit te gaan en het leven zo prettig mogelijk te maken.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb eigenlijk niet zo heel veel anders gedaan dan een paar weken geleden. De boodschappen laat ik nog altijd bezorgen, ik ga wel naar kleine winkeltjes in mijn buurt maar die waren altijd al open en er zijn weinig mensen binnen. Wij blijven dit hele jaar thuis werken, mijn sport en sociale leven is online, dus ik hoef alleen voor een wandeling de deur uit. Inmiddels ben ik het gewoon gewend en ben er al op ingesteld dat het dit jaar zo werkt.

Ik heb wel op een terras in de natuur gelunched en koffie gedronken, en ik denk dat het risico beperkt is. Ik denk er wel over om weer af en toe fysiek af te spreken, maar ik heb er niet echt haast mee. Wel heb ik veel zin om mijn moeder te zien, maar wil dat niet met het OV doen, dus ik wacht er nog even mee. Feestjes laat ik voorlopig denk ik aan me voorbij gaan; het is meer risico dan met 2 of 3 en ik vind beide even leuk. Het verschil met jouw situatie is dat ik me niet angstig voel; ik heb gewoon thuis meer dan genoeg leuke dingen te doen en ben voorzichtig omdat ik de risicovolle dingen niet heel veel leuker vind. Daarnaast geniet ik volgend jaar denk ik meer van vakanties, feestjes en uitjes, dus ik ben geduldig.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven