Entertainment
alle pijlers
'De BV IK': leuke, herkenbare docu
vrijdag 16 december 2011 om 13:51
... van de VPRO. Over keuzestress bij twintigers (en begin dertigers), prestatiedrang, invloed van social media. Interviews met o.a. succesvolle jonge ondernemers.
Ik vind het heel herkenbaar, de angst om te falen en het jezelf vergelijken met anderen... en toch proberen 'bij jezelf te blijven', in deze tijd waarin succes als je eigen keuze wordt gezien.
Wie heeft het ook gezien?
BV IK
Ik vind het heel herkenbaar, de angst om te falen en het jezelf vergelijken met anderen... en toch proberen 'bij jezelf te blijven', in deze tijd waarin succes als je eigen keuze wordt gezien.
Wie heeft het ook gezien?
BV IK
vrijdag 16 december 2011 om 18:57
Ik vind het ook zo lastig dat je op je 18e (sommige al eerder) moet beslissen wat je wil gaan doen, in welke richting je je zult ontwikkelen en dat dit dus een keuze is voor de rest van je leven. Terwijl... ik woonde toen nog thuis, kende mezelf eigenlijk nog helemaal niet zo goed, kende de wereld niet goed, wist niet wat er allemaal mogelijk was... Ik kon dan ook niet goed kiezen, ben toch maar gewoon wat gaan doen. Maar nu denk ik soms dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt... maarja, je kunt niet zomaar meer terug... en een studie kan je maar 1x doen...
Lastig vind ik het... Ook omdat iedereen wel van me verwacht dat ik nu blij ben met mijn goede baan, maar of ik echt blij ben? Ik vind het moeilijk me vast te leggen aan één ding, wil niet elke dag hetzelfde doen... wil mezelf kunnen blijven ontwikkelen, al ben ik geen 20 meer...
Lastig vind ik het... Ook omdat iedereen wel van me verwacht dat ik nu blij ben met mijn goede baan, maar of ik echt blij ben? Ik vind het moeilijk me vast te leggen aan één ding, wil niet elke dag hetzelfde doen... wil mezelf kunnen blijven ontwikkelen, al ben ik geen 20 meer...
vrijdag 16 december 2011 om 19:06
quote:ailien schreef op 16 december 2011 @ 18:57:
Ik vind het ook zo lastig dat je op je 18e (sommige al eerder) moet beslissen wat je wil gaan doen, in welke richting je je zult ontwikkelen en dat dit dus een keuze is voor de rest van je leven. Terwijl... ik woonde toen nog thuis, kende mezelf eigenlijk nog helemaal niet zo goed, kende de wereld niet goed, wist niet wat er allemaal mogelijk was... Ik kon dan ook niet goed kiezen, ben toch maar gewoon wat gaan doen. Maar nu denk ik soms dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt... maarja, je kunt niet zomaar meer terug... en een studie kan je maar 1x doen... Precies het punt dat die Danny in de doc ook maakte en waar ik het helemaal mee eens ben. Ik was al wel blij dat ik na m'n bachelor een master kon kiezen die weer heel anders is dan m'n bachelor. En in het wo komt steeds meer het idee dat we naar bachelors naar Amerikaans model moeten. Dus een hele brede bachelor waarin je nog alle kanten op kan. Pas met je master maak je de keuze waar je je specifiek op wilt richten. Voordeel is dat je de keuze uitstelt en dat je later makkelijker een carrièreswitch kunt maken omdat je zo'n brede bachelor hebt gedaan.
Ik vind het ook zo lastig dat je op je 18e (sommige al eerder) moet beslissen wat je wil gaan doen, in welke richting je je zult ontwikkelen en dat dit dus een keuze is voor de rest van je leven. Terwijl... ik woonde toen nog thuis, kende mezelf eigenlijk nog helemaal niet zo goed, kende de wereld niet goed, wist niet wat er allemaal mogelijk was... Ik kon dan ook niet goed kiezen, ben toch maar gewoon wat gaan doen. Maar nu denk ik soms dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt... maarja, je kunt niet zomaar meer terug... en een studie kan je maar 1x doen... Precies het punt dat die Danny in de doc ook maakte en waar ik het helemaal mee eens ben. Ik was al wel blij dat ik na m'n bachelor een master kon kiezen die weer heel anders is dan m'n bachelor. En in het wo komt steeds meer het idee dat we naar bachelors naar Amerikaans model moeten. Dus een hele brede bachelor waarin je nog alle kanten op kan. Pas met je master maak je de keuze waar je je specifiek op wilt richten. Voordeel is dat je de keuze uitstelt en dat je later makkelijker een carrièreswitch kunt maken omdat je zo'n brede bachelor hebt gedaan.
vrijdag 16 december 2011 om 19:27
Ook belangrijk is denk ik om te beseffen dat iedereen alles op Facebook/ Hyves/ LinkedIn rooskleuriger maakt... alleen maar feestfoto's e.d.... dat kan een enorme facade zijn. Ik kon soms ook een beetje jaloers zijn op vriendinnen die elke avond iets te doen hebben en altijd mensen over de vloer hebben. Nu besef ik steeds meer: dat past niet bij me, waarom zou ik dat ook moeten hebben? Ik word er al moe van als ik er aan denk, ik zou er niet gelukkiger van worden.
Ik leer dus steeds meer voor mezelf te leven en niet voor de buitenwereld, al is dat nog steeds moeilijk hoor.
@ailien: anderen kunnen denken dat jij een prima baan hebt, maar bedenk inderdaad zelf of je het echt wel leuk vindt! En wat anderen ook zeggen: je kunt je nog steeds ontwikkelen hoor. (Tenzij je hersenchirurg of topsporter zou willen worden.)
Maar inderdaad.... ik had misschien ook wel een andere keuze gemaakt op m'n 18e als ik het over zou mogen doen, maar ja. Je weet ook niet of je dan gelukkiger was geworden.
Ik leer dus steeds meer voor mezelf te leven en niet voor de buitenwereld, al is dat nog steeds moeilijk hoor.
@ailien: anderen kunnen denken dat jij een prima baan hebt, maar bedenk inderdaad zelf of je het echt wel leuk vindt! En wat anderen ook zeggen: je kunt je nog steeds ontwikkelen hoor. (Tenzij je hersenchirurg of topsporter zou willen worden.)
Maar inderdaad.... ik had misschien ook wel een andere keuze gemaakt op m'n 18e als ik het over zou mogen doen, maar ja. Je weet ook niet of je dan gelukkiger was geworden.
vrijdag 16 december 2011 om 19:38
quote:cuniculus schreef op 16 december 2011 @ 15:57:
k denk dat een leven leiden wat je gelukkig maakt het belangrijkste is. Niet het doel, maar de weg is wat telt. Je kunt elke dag een verschil maken, door de kleinste dingen, het hoeft niet allemaal groots en meeslepend. Ik had voor een grote internationale carrière kunnen kiezen, maar ik kies bewust voor mijn man en een gezin. Daarnaast geniet ik van een betekenisvolle baan, weliswaar met minder aanzien, maar met voldoende tijd om te genieten van het leven. Omdat ik daar uiteindelijk gelukkiger van wordt. Maakt dat mijn leven minder succesvol? In mijn ogen in ieder geval niet.
Helemaal eens. Vind je het niet vermoeiend dat je je misschien een beetje moet 'verantwoorden' naar anderen dat je niet voor die carriere hebt gekozen? Maar goed van je hoor, dat je echt kiest voor wat je zelf wil!
Ik heb een tijdje 'groots en meeslepend' geleefd... wisselende vriendjes, veel feesten, beetje aanmodderen met studie en werk... maar ik was eigenlijk op zoek naar liefde en best ongelukkig. Nu ben ik heerlijk burgerlijk en saai Maar soms heb ik nog dat stemmetje in mijn hoofd: mis ik niet iets? Moet ik toch niet naar dat feestje toe? Moet ik toch niet die cursus gaan doen, dat staat zo goed op m'n cv? Blijf ik echt altijd alleen nog maar seks hebben met mijn man? (Ja dat ben ik wel van plan hoor ) Dus eigenlijk: Is dit het nou? Maar ja dat heeft iedereen misschien.
k denk dat een leven leiden wat je gelukkig maakt het belangrijkste is. Niet het doel, maar de weg is wat telt. Je kunt elke dag een verschil maken, door de kleinste dingen, het hoeft niet allemaal groots en meeslepend. Ik had voor een grote internationale carrière kunnen kiezen, maar ik kies bewust voor mijn man en een gezin. Daarnaast geniet ik van een betekenisvolle baan, weliswaar met minder aanzien, maar met voldoende tijd om te genieten van het leven. Omdat ik daar uiteindelijk gelukkiger van wordt. Maakt dat mijn leven minder succesvol? In mijn ogen in ieder geval niet.
Helemaal eens. Vind je het niet vermoeiend dat je je misschien een beetje moet 'verantwoorden' naar anderen dat je niet voor die carriere hebt gekozen? Maar goed van je hoor, dat je echt kiest voor wat je zelf wil!
Ik heb een tijdje 'groots en meeslepend' geleefd... wisselende vriendjes, veel feesten, beetje aanmodderen met studie en werk... maar ik was eigenlijk op zoek naar liefde en best ongelukkig. Nu ben ik heerlijk burgerlijk en saai Maar soms heb ik nog dat stemmetje in mijn hoofd: mis ik niet iets? Moet ik toch niet naar dat feestje toe? Moet ik toch niet die cursus gaan doen, dat staat zo goed op m'n cv? Blijf ik echt altijd alleen nog maar seks hebben met mijn man? (Ja dat ben ik wel van plan hoor ) Dus eigenlijk: Is dit het nou? Maar ja dat heeft iedereen misschien.
vrijdag 16 december 2011 om 21:57
Ik vond het een heel sneu beeld. Die ame kinderen.
Status, ambitie, geld, dat hield ze bezig.
En maar naar anderen kijken.
En dan ben je 20
Ben blij dat mijn generatie op die leeftijd gewoon in het cafe hing te lachen en te drinken en geen seconde over later nadacht. Niet eens over morgen.
En je studeerde gewoon wat je leuk vond.
Mooie, onmisbare periode in het leven die je deze mensen ook zou gunnen.
Later komt vanzelf.
Status, ambitie, geld, dat hield ze bezig.
En maar naar anderen kijken.
En dan ben je 20
Ben blij dat mijn generatie op die leeftijd gewoon in het cafe hing te lachen en te drinken en geen seconde over later nadacht. Niet eens over morgen.
En je studeerde gewoon wat je leuk vond.
Mooie, onmisbare periode in het leven die je deze mensen ook zou gunnen.
Later komt vanzelf.
vrijdag 16 december 2011 om 22:37
quote:lechatnoir schreef op 16 december 2011 @ 18:20:
[...]
Zonder twijfel waar. Maar ik blijf het donders lastig vinden om tegenwicht te blijven bieden aan de zogenaamde normen van wat normaal is voor mijn leeftijd.
Dit dus. Wel fijn dat ik blijkbaar niet de enige ben.
@lechatnoir, idd. Je moet keuzes maken waar je eigenlijk nog niet klaar voor bent omdat bijna niemand na de middelbare school al echt weet wat ze nou willen doen. En helaas kun je tegenwoordig ook niet zomaar meer een andere opleiding gaan doen. Anders had ik dat denk ik wel gedaan!
@Carolien, ik doe dat dus niet. Alles heel erg rooskleurig maken op facebook. Nu heb ik op facebook weinig vage kennisen en probeer ik mn vriendenlijst zo te beheren dat als het echt heel slecht met me zou gaan of er iets vervelends gebeurt in mn leven ik dat ook gewoon durf te delen daar. Maar vervolgens, als ik dus gewoon eerlijk ben over mijn gevoelens krijg ik soms het verwijt dat ik zo veel klaag. Dat kwam in de docu ook aan de orde. Die persoon noemde het geluksterreur. Vind het een prachtig woord. Gelukkig en altijd happy MOETEN zijn.
Los daarvan vind ik social media trouwens wel echt een verrijking van mijn leven hoor! Maar dat komt ook omdat ik veel familie in het buitenland heb en via facebook zie je dan toch veel dingen die je zou missen als het er niet was(zoals als er een kindje wordt geboren of er iemand gaat trouwen en je kunt er niet bij zijn dan zie je wel meteen foto's en dat is natuurlijk heel leuk!)
@rococo. De docu geeft niet helemaal een goed beeld van de 20ers hoor. Ik denk dat 1. lager opgeleiden het veel minder hebben en 2. veel hoogopgeleide 20ers de druk wel voelen maar alsnog wel vrolijk in de kroeg hangen en genieten van hun jonge leven. Alleen jammer dus dat je vervolgens het idee krijgt dat je niet echt "mag" genieten van die jaren.
[...]
Zonder twijfel waar. Maar ik blijf het donders lastig vinden om tegenwicht te blijven bieden aan de zogenaamde normen van wat normaal is voor mijn leeftijd.
Dit dus. Wel fijn dat ik blijkbaar niet de enige ben.
@lechatnoir, idd. Je moet keuzes maken waar je eigenlijk nog niet klaar voor bent omdat bijna niemand na de middelbare school al echt weet wat ze nou willen doen. En helaas kun je tegenwoordig ook niet zomaar meer een andere opleiding gaan doen. Anders had ik dat denk ik wel gedaan!
@Carolien, ik doe dat dus niet. Alles heel erg rooskleurig maken op facebook. Nu heb ik op facebook weinig vage kennisen en probeer ik mn vriendenlijst zo te beheren dat als het echt heel slecht met me zou gaan of er iets vervelends gebeurt in mn leven ik dat ook gewoon durf te delen daar. Maar vervolgens, als ik dus gewoon eerlijk ben over mijn gevoelens krijg ik soms het verwijt dat ik zo veel klaag. Dat kwam in de docu ook aan de orde. Die persoon noemde het geluksterreur. Vind het een prachtig woord. Gelukkig en altijd happy MOETEN zijn.
Los daarvan vind ik social media trouwens wel echt een verrijking van mijn leven hoor! Maar dat komt ook omdat ik veel familie in het buitenland heb en via facebook zie je dan toch veel dingen die je zou missen als het er niet was(zoals als er een kindje wordt geboren of er iemand gaat trouwen en je kunt er niet bij zijn dan zie je wel meteen foto's en dat is natuurlijk heel leuk!)
@rococo. De docu geeft niet helemaal een goed beeld van de 20ers hoor. Ik denk dat 1. lager opgeleiden het veel minder hebben en 2. veel hoogopgeleide 20ers de druk wel voelen maar alsnog wel vrolijk in de kroeg hangen en genieten van hun jonge leven. Alleen jammer dus dat je vervolgens het idee krijgt dat je niet echt "mag" genieten van die jaren.
vrijdag 16 december 2011 om 22:42
quote:rococo schreef op 16 december 2011 @ 21:57:
Ik vond het een heel sneu beeld. Die ame kinderen.
Status, ambitie, geld, dat hield ze bezig.
En maar naar anderen kijken.
En dan ben je 20
Ben blij dat mijn generatie op die leeftijd gewoon in het cafe hing te lachen en te drinken en geen seconde over later nadacht. Niet eens over morgen.
En je studeerde gewoon wat je leuk vond.
Mooie, onmisbare periode in het leven die je deze mensen ook zou gunnen.
Later komt vanzelf.Hier wordt gewoon nog in de kroeg gehangen hoor en er zijn nog steeds genoeg studenten die een of andere uitgestorven taal studeren...
Ik vond het een heel sneu beeld. Die ame kinderen.
Status, ambitie, geld, dat hield ze bezig.
En maar naar anderen kijken.
En dan ben je 20
Ben blij dat mijn generatie op die leeftijd gewoon in het cafe hing te lachen en te drinken en geen seconde over later nadacht. Niet eens over morgen.
En je studeerde gewoon wat je leuk vond.
Mooie, onmisbare periode in het leven die je deze mensen ook zou gunnen.
Later komt vanzelf.Hier wordt gewoon nog in de kroeg gehangen hoor en er zijn nog steeds genoeg studenten die een of andere uitgestorven taal studeren...
vrijdag 16 december 2011 om 22:50
Ik herken me totaal niet in het beeld dat 20ers onder prestatiedruk lijden, keuzestress etc.
Ik heb de opleiding gekozen ( net 18) waarmee ik de baan kon krijgen die ik ambieerde. Ik heb gekeken welke beroepen/banen me aanspraken en een rationele keuze gemaakt. Ik kan alle kanten op met deze studie en ben sinds juli fulltime bezig, vast contract gekregen, dus op dat gebied zit ik wel gebakken ( tot nu toe). Ik ben net 23, heb nooit enige druk gevoeld om me te bewijzen. Ik weet dat ik het kan, maar ik weet ook van mezelf dat een groots carriere me niet gelukkig gaat maken. Ik zie dagelijks wat mijn vader er voor moet laten en ik ben dan wat burgerlijker/degelijker ingesteld. Huisje, boompje, ( ooit een) beestje, kindje en een leuke baan voor 24-30 uur. In mijn omgeving ken ik verder weinig mensen die zich druk maken om de toekomst of om prestaties die men van hen eist. Wel heb ik een aantal vriendinnen die er niet aan moeten denken om te werken op 23 jarige leeftijd en er nog een studie tegenaan gooien. Ze weten niet wat ze moeten gaan doen en dat lijkt mij wel lastig. Ik wist wat ik wilde,hoe ik er zou moeten komen en wat ik er voor moest doen.
Ik heb de opleiding gekozen ( net 18) waarmee ik de baan kon krijgen die ik ambieerde. Ik heb gekeken welke beroepen/banen me aanspraken en een rationele keuze gemaakt. Ik kan alle kanten op met deze studie en ben sinds juli fulltime bezig, vast contract gekregen, dus op dat gebied zit ik wel gebakken ( tot nu toe). Ik ben net 23, heb nooit enige druk gevoeld om me te bewijzen. Ik weet dat ik het kan, maar ik weet ook van mezelf dat een groots carriere me niet gelukkig gaat maken. Ik zie dagelijks wat mijn vader er voor moet laten en ik ben dan wat burgerlijker/degelijker ingesteld. Huisje, boompje, ( ooit een) beestje, kindje en een leuke baan voor 24-30 uur. In mijn omgeving ken ik verder weinig mensen die zich druk maken om de toekomst of om prestaties die men van hen eist. Wel heb ik een aantal vriendinnen die er niet aan moeten denken om te werken op 23 jarige leeftijd en er nog een studie tegenaan gooien. Ze weten niet wat ze moeten gaan doen en dat lijkt mij wel lastig. Ik wist wat ik wilde,hoe ik er zou moeten komen en wat ik er voor moest doen.
vrijdag 16 december 2011 om 22:51
quote:ailien schreef op 16 december 2011 @ 22:42:
[...]
Hier wordt gewoon nog in de kroeg gehangen hoor en er zijn nog steeds genoeg studenten die een of andere uitgestorven taal studeren...
Slechte documentaire dan, zgn. over een 'generatie' maar blijkbaar maar over een (redelijk neurotisch) niet representatief deel ervan.
Had ook slechte recensies in VK en NRC.
[...]
Hier wordt gewoon nog in de kroeg gehangen hoor en er zijn nog steeds genoeg studenten die een of andere uitgestorven taal studeren...
Slechte documentaire dan, zgn. over een 'generatie' maar blijkbaar maar over een (redelijk neurotisch) niet representatief deel ervan.
Had ook slechte recensies in VK en NRC.
vrijdag 16 december 2011 om 22:57
quote:Chantilly21 schreef op 16 december 2011 @ 22:50:
Ik herken me totaal niet in het beeld dat 20ers onder prestatiedruk lijden, keuzestress etc.
Ik heb de opleiding gekozen ( net 18) waarmee ik de baan kon krijgen die ik ambieerde. Ik heb gekeken welke beroepen/banen me aanspraken en een rationele keuze gemaakt. Ik kan alle kanten op met deze studie en ben sinds juli fulltime bezig, vast contract gekregen, dus op dat gebied zit ik wel gebakken ( tot nu toe). Ik ben net 23, heb nooit enige druk gevoeld om me te bewijzen. Ik weet dat ik het kan, maar ik weet ook van mezelf dat een groots carriere me niet gelukkig gaat maken. Ik zie dagelijks wat mijn vader er voor moet laten en ik ben dan wat burgerlijker/degelijker ingesteld. Huisje, boompje, ( ooit een) beestje, kindje en een leuke baan voor 24-30 uur. In mijn omgeving ken ik verder weinig mensen die zich druk maken om de toekomst of om prestaties die men van hen eist. Wel heb ik een aantal vriendinnen die er niet aan moeten denken om te werken op 23 jarige leeftijd en er nog een studie tegenaan gooien. Ze weten niet wat ze moeten gaan doen en dat lijkt mij wel lastig. Ik wist wat ik wilde,hoe ik er zou moeten komen en wat ik er voor moest doen.
Misschien voel jij geen prestatiedruk, omdat je altijd op het rechte paadje bent blijven lopen en daar altijd van overtuigd bent geweest. Dan ervaar je ook geen druk van buiten of binnen af, want je doet immers alles precies goed.
Klopt het trouwens dat je nooit grote tegenslagen bent tegengekomen in je leven?
Ik herken me totaal niet in het beeld dat 20ers onder prestatiedruk lijden, keuzestress etc.
Ik heb de opleiding gekozen ( net 18) waarmee ik de baan kon krijgen die ik ambieerde. Ik heb gekeken welke beroepen/banen me aanspraken en een rationele keuze gemaakt. Ik kan alle kanten op met deze studie en ben sinds juli fulltime bezig, vast contract gekregen, dus op dat gebied zit ik wel gebakken ( tot nu toe). Ik ben net 23, heb nooit enige druk gevoeld om me te bewijzen. Ik weet dat ik het kan, maar ik weet ook van mezelf dat een groots carriere me niet gelukkig gaat maken. Ik zie dagelijks wat mijn vader er voor moet laten en ik ben dan wat burgerlijker/degelijker ingesteld. Huisje, boompje, ( ooit een) beestje, kindje en een leuke baan voor 24-30 uur. In mijn omgeving ken ik verder weinig mensen die zich druk maken om de toekomst of om prestaties die men van hen eist. Wel heb ik een aantal vriendinnen die er niet aan moeten denken om te werken op 23 jarige leeftijd en er nog een studie tegenaan gooien. Ze weten niet wat ze moeten gaan doen en dat lijkt mij wel lastig. Ik wist wat ik wilde,hoe ik er zou moeten komen en wat ik er voor moest doen.
Misschien voel jij geen prestatiedruk, omdat je altijd op het rechte paadje bent blijven lopen en daar altijd van overtuigd bent geweest. Dan ervaar je ook geen druk van buiten of binnen af, want je doet immers alles precies goed.
Klopt het trouwens dat je nooit grote tegenslagen bent tegengekomen in je leven?
vrijdag 16 december 2011 om 22:59
quote:ailien schreef op 16 december 2011 @ 22:57:
[...]
Misschien voel jij geen prestatiedruk, omdat je altijd op het rechte paadje bent blijven lopen en daar altijd van overtuigd bent geweest. Dan ervaar je ook geen druk van buiten of binnen af, want je doet immers alles precies goed.Dat dus. Dan voldoe je gewoon aan de verwachtingen. Als het standaard plaatje na langer nadenken toch niet is wat je gelukkig gaat maken (en ik vind dat ook best eng om toe te geven aan mezelf) dan wordt het opeens lastig.
[...]
Misschien voel jij geen prestatiedruk, omdat je altijd op het rechte paadje bent blijven lopen en daar altijd van overtuigd bent geweest. Dan ervaar je ook geen druk van buiten of binnen af, want je doet immers alles precies goed.Dat dus. Dan voldoe je gewoon aan de verwachtingen. Als het standaard plaatje na langer nadenken toch niet is wat je gelukkig gaat maken (en ik vind dat ook best eng om toe te geven aan mezelf) dan wordt het opeens lastig.
vrijdag 16 december 2011 om 23:00
quote:ailien schreef op 16 december 2011 @ 22:57:
[...]
Misschien voel jij geen prestatiedruk, omdat je altijd op het rechte paadje bent blijven lopen en daar altijd van overtuigd bent geweest. Dan ervaar je ook geen druk van buiten of binnen af, want je doet immers alles precies goed.Dat kan Ligt er wel aan wat precies goed is. Ik heb redelijk vaak comentaar gehad van mensen over de burgerlijkheid, het thuis blijven wonen etc. Het ligt eraan wat je daarmee doet. Ik heb er over nagedacht, maar het deed me verder weinig. Mensen blijven verschillend, ook al houden we er allemaal ( nou ja, allemaal ) wel van om elkaar in hokjes te stoppen
[...]
Misschien voel jij geen prestatiedruk, omdat je altijd op het rechte paadje bent blijven lopen en daar altijd van overtuigd bent geweest. Dan ervaar je ook geen druk van buiten of binnen af, want je doet immers alles precies goed.Dat kan Ligt er wel aan wat precies goed is. Ik heb redelijk vaak comentaar gehad van mensen over de burgerlijkheid, het thuis blijven wonen etc. Het ligt eraan wat je daarmee doet. Ik heb er over nagedacht, maar het deed me verder weinig. Mensen blijven verschillend, ook al houden we er allemaal ( nou ja, allemaal ) wel van om elkaar in hokjes te stoppen
vrijdag 16 december 2011 om 23:05
quote:Chantilly21 schreef op 16 december 2011 @ 23:02:
En nee, ik heb (gelukkig) nog nooit grote tegenslagen gehad in het leven.
Maar dat kan ook (mede ) komen door het 'veilige'pad dat ik heb uitgekozen.
Dat betekent niet dat je geen tegenslagen kunt krijgen. Sommige tegenslagen worden je in de schoot gegooid en daar kun je zelf niks aan doen.
Ik denk dat burgerlijkheid juist redelijk commentaarloos is. Heel geaccepteerd enzo. Pas als je heel succesvol wilt worden of iets "geks" (juicebar in afrika openene bijvoorbeeld ) zou willen doen komen er vreemde blikken. Begrijpelijk hoor. Maar wel lastig mee om te gaan.
En nee, ik heb (gelukkig) nog nooit grote tegenslagen gehad in het leven.
Maar dat kan ook (mede ) komen door het 'veilige'pad dat ik heb uitgekozen.
Dat betekent niet dat je geen tegenslagen kunt krijgen. Sommige tegenslagen worden je in de schoot gegooid en daar kun je zelf niks aan doen.
Ik denk dat burgerlijkheid juist redelijk commentaarloos is. Heel geaccepteerd enzo. Pas als je heel succesvol wilt worden of iets "geks" (juicebar in afrika openene bijvoorbeeld ) zou willen doen komen er vreemde blikken. Begrijpelijk hoor. Maar wel lastig mee om te gaan.
vrijdag 16 december 2011 om 23:05
Ik voldeed ook lange tijd aan alle verwachtingen. Ik ervoer de druk pas toen ik niét na 4 jaar de universiteit haalde, me in andere milieus/vriendengroepen/situaties bevond dan gebruikelijk was, van studie veranderde, terwijl de nieuwe studie voor de buitenwereld als een stap terug werd gezien, grote tegenslagen te verduren kreeg, niet overal meer zo zeker van werd, júist omdat ik ook andere kanten van het leven had gezien en meegemaakt. De dingen waren niet zo zwart/wit als mij geleerd waren...
Maar al deze dingen hebben me gek genoeg juist het meeste geleerd!
Maar al deze dingen hebben me gek genoeg juist het meeste geleerd!
vrijdag 16 december 2011 om 23:07
Dat kan hoor, dat ik er veel van zal gaan leren, want ik ga ervan uit dat ook in met tegenslagen om moet gaan in de toekomst. Maar op dit moment niet, dus ik kan me er ook niet in herkennen.
Ik ben de studententijd nu voorbij, zou ook niet terugwillen. Ik ervaar op het werk ( nog ) geen druk, al heb ik wel het idee dat dat het komende jaar zal gaan komen. Maar wie dan leeft, dan zorgt.
Ik ben de studententijd nu voorbij, zou ook niet terugwillen. Ik ervaar op het werk ( nog ) geen druk, al heb ik wel het idee dat dat het komende jaar zal gaan komen. Maar wie dan leeft, dan zorgt.
vrijdag 16 december 2011 om 23:07
quote:Chantilly21 schreef op 16 december 2011 @ 23:02:
En nee, ik heb (gelukkig) nog nooit grote tegenslagen gehad in het leven.
Maar dat kan ook (mede ) komen door het 'veilige'pad dat ik heb uitgekozen.Dit vind ik een arrogante visie. Alsof tegenslagen je eigen schuld zijn, omdat je niet het veilige pad koos? Als mensen ziek worden, dood gaan in je nabije omgeving, dan heb je daar geen controle over. Net als het gezin waarin je opgroeit. Zo kunnen er meer dingen gebeuren waar je geen grip op hebt. Dat jij daar nog niet mee te maken hebt gehad, daarmee mag je je gelukkig prijzen, maar je hebt het niet (volledig) te danken aan je keuzes.
En nee, ik heb (gelukkig) nog nooit grote tegenslagen gehad in het leven.
Maar dat kan ook (mede ) komen door het 'veilige'pad dat ik heb uitgekozen.Dit vind ik een arrogante visie. Alsof tegenslagen je eigen schuld zijn, omdat je niet het veilige pad koos? Als mensen ziek worden, dood gaan in je nabije omgeving, dan heb je daar geen controle over. Net als het gezin waarin je opgroeit. Zo kunnen er meer dingen gebeuren waar je geen grip op hebt. Dat jij daar nog niet mee te maken hebt gehad, daarmee mag je je gelukkig prijzen, maar je hebt het niet (volledig) te danken aan je keuzes.
vrijdag 16 december 2011 om 23:08
quote:Ruza schreef op 16 december 2011 @ 23:05:
De mening van anderen boeit me trouwens niet heel veel. Maar bijv. mijn ouders die bepaalde hopes voor me hebben, dat vind ik wel lastig om daar dan vanaf te wijken.Dat kan ik me wel erg goed voorstellen. Ik ben niet afgeweken ( nou ja, op het punt van Universiteit of HBO) maar na uitleg werd ook dat geaccepteerd.
De mening van anderen boeit me trouwens niet heel veel. Maar bijv. mijn ouders die bepaalde hopes voor me hebben, dat vind ik wel lastig om daar dan vanaf te wijken.Dat kan ik me wel erg goed voorstellen. Ik ben niet afgeweken ( nou ja, op het punt van Universiteit of HBO) maar na uitleg werd ook dat geaccepteerd.
vrijdag 16 december 2011 om 23:11
quote:ailien schreef op 16 december 2011 @ 23:07:
[...]
Dit vind ik een arrogante visie. Alsof tegenslagen je eigen schuld zijn, omdat je niet het veilige pad koos? Als mensen ziek worden, dood gaan in je nabije omgeving, dan heb je daar geen controle over. Net als het gezin waarin je opgroeit. Zo kunnen er meer dingen gebeuren waar je geen grip op hebt. Dat jij daar nog niet mee te maken hebt gehad, daarmee mag je je gelukkig prijzen, maar je hebt het niet (volledig) te danken aan je keuzes.
Maar zo bedoelde ik het niet! E zeker niet om arrogant te zijn!
Juist omdat ik altijd braaf alles doe wat er van zo'n beetje iedereen verwacht word, krijg ik geen stortvloed van negatief commentaar over me heen. Ik ben dus niet zo 'dapper' geweest om een andere keuze te maken. Ik kan dat juist heel erg waarderen! Zo het diepe inspringen en niet nadenken over de ( mogelijke) consequenties. Daar heb ik diepe bewondering voor! Zo ben ik niet, ( heel af en toe vind ik het jammer dat ik zo niet ben als ik zie hoeveel plezier mensen aan verre, zelfstandige reizen kunnen beleven etc). Het was zeker niet verkeerd bedoeld! Wel verkeerd omschreven..
[...]
Dit vind ik een arrogante visie. Alsof tegenslagen je eigen schuld zijn, omdat je niet het veilige pad koos? Als mensen ziek worden, dood gaan in je nabije omgeving, dan heb je daar geen controle over. Net als het gezin waarin je opgroeit. Zo kunnen er meer dingen gebeuren waar je geen grip op hebt. Dat jij daar nog niet mee te maken hebt gehad, daarmee mag je je gelukkig prijzen, maar je hebt het niet (volledig) te danken aan je keuzes.
Maar zo bedoelde ik het niet! E zeker niet om arrogant te zijn!
Juist omdat ik altijd braaf alles doe wat er van zo'n beetje iedereen verwacht word, krijg ik geen stortvloed van negatief commentaar over me heen. Ik ben dus niet zo 'dapper' geweest om een andere keuze te maken. Ik kan dat juist heel erg waarderen! Zo het diepe inspringen en niet nadenken over de ( mogelijke) consequenties. Daar heb ik diepe bewondering voor! Zo ben ik niet, ( heel af en toe vind ik het jammer dat ik zo niet ben als ik zie hoeveel plezier mensen aan verre, zelfstandige reizen kunnen beleven etc). Het was zeker niet verkeerd bedoeld! Wel verkeerd omschreven..
vrijdag 16 december 2011 om 23:19
Ik word er trouwens wel moe van dat ze denken een hele generatie te kunnen omschrijven op basis van mensen die
- woonachtig zijn in Amsterdam, grachtengordel
- Hoogopgeleid zijn
Hallo?! Er zijn meer mensen dan alleen jouw kleine wereldje binnen de grachtengordel... Net als journalisten van met name de Volkskrant, die gaan ervan uit dat de lezer:
- ongeveer 40 jaar is
- kleine kinderen heeft
- hoogopgeleid
- woonachtig in Amsterdam, of tenminste de randstad....
- woonachtig zijn in Amsterdam, grachtengordel
- Hoogopgeleid zijn
Hallo?! Er zijn meer mensen dan alleen jouw kleine wereldje binnen de grachtengordel... Net als journalisten van met name de Volkskrant, die gaan ervan uit dat de lezer:
- ongeveer 40 jaar is
- kleine kinderen heeft
- hoogopgeleid
- woonachtig in Amsterdam, of tenminste de randstad....
vrijdag 16 december 2011 om 23:20
quote:Chantilly21 schreef op 16 december 2011 @ 23:11:
[...]
Maar zo bedoelde ik het niet! E zeker niet om arrogant te zijn!
Juist omdat ik altijd braaf alles doe wat er van zo'n beetje iedereen verwacht word, krijg ik geen stortvloed van negatief commentaar over me heen. Ik ben dus niet zo 'dapper' geweest om een andere keuze te maken. Ik kan dat juist heel erg waarderen! Zo het diepe inspringen en niet nadenken over de ( mogelijke) consequenties. Daar heb ik diepe bewondering voor! Zo ben ik niet, ( heel af en toe vind ik het jammer dat ik zo niet ben als ik zie hoeveel plezier mensen aan verre, zelfstandige reizen kunnen beleven etc). Het was zeker niet verkeerd bedoeld! Wel verkeerd omschreven..Ok, dan begreep ik je verkeerd. Natuurlijk zijn er meer risico's verbonden aan een spannend bestaan, maar dat betekent niet dat alle tegenslagen je eigen schuld zijn... maar dan zijn we het eens.
[...]
Maar zo bedoelde ik het niet! E zeker niet om arrogant te zijn!
Juist omdat ik altijd braaf alles doe wat er van zo'n beetje iedereen verwacht word, krijg ik geen stortvloed van negatief commentaar over me heen. Ik ben dus niet zo 'dapper' geweest om een andere keuze te maken. Ik kan dat juist heel erg waarderen! Zo het diepe inspringen en niet nadenken over de ( mogelijke) consequenties. Daar heb ik diepe bewondering voor! Zo ben ik niet, ( heel af en toe vind ik het jammer dat ik zo niet ben als ik zie hoeveel plezier mensen aan verre, zelfstandige reizen kunnen beleven etc). Het was zeker niet verkeerd bedoeld! Wel verkeerd omschreven..Ok, dan begreep ik je verkeerd. Natuurlijk zijn er meer risico's verbonden aan een spannend bestaan, maar dat betekent niet dat alle tegenslagen je eigen schuld zijn... maar dan zijn we het eens.
