Entertainment
alle pijlers
Als de Dijken Breken
zaterdag 5 november 2016 om 20:25
Nieuwe serie op NPO 1. Begint over +/- 5 minuten.
Klinkt erg interssant! Een "moderne watersnoodramp", 6 afleveringen.
Info: http://www.npo.nl/series/artikelen/als-de-dijken-breken
Ik zit klaar
Klinkt erg interssant! Een "moderne watersnoodramp", 6 afleveringen.
Info: http://www.npo.nl/series/artikelen/als-de-dijken-breken
Ik zit klaar
zaterdag 19 november 2016 om 21:19
zaterdag 19 november 2016 om 21:26
Ik ken niemand daar in die regio en toen ikzelf geevacueerd werd ik ook verwezen naar een sporthal. Ik zag het nog niet voor me met een auto vol honden en katten en kon uiteraard bij mijn moeder terecht.
Ik denk dat ze het woord vluchtelingenkamp misschien anders moesten benoemen maar dat is mijn gevoel.
Ik denk dat ze het woord vluchtelingenkamp misschien anders moesten benoemen maar dat is mijn gevoel.
zaterdag 19 november 2016 om 21:30
25000 doden en daar zullen vast wel meer bij komen....een drijvend lijk in de straat....brrr...
Ik snap ook weer waarom ik Nederlandse series niet kijk. Dat acteerwerk blijft toch een struikelblok voor me. Helemaal die vrouw in dat opvangcentrum, die was wel heel stereotiep met haar 'die buitenlanders krijgen alles' geschreeuw...
Volgende week ben ik er weer. Ik kijk alleen absoluut niet uit naar dat politieke gekonkel, wat in de preview voor volgende week zat
Ik snap ook weer waarom ik Nederlandse series niet kijk. Dat acteerwerk blijft toch een struikelblok voor me. Helemaal die vrouw in dat opvangcentrum, die was wel heel stereotiep met haar 'die buitenlanders krijgen alles' geschreeuw...
Volgende week ben ik er weer. Ik kijk alleen absoluut niet uit naar dat politieke gekonkel, wat in de preview voor volgende week zat
"I love not Man the less, but Nature more..."
zaterdag 19 november 2016 om 21:32
quote:NYC schreef op 19 november 2016 @ 21:19:
Hoe realistisch is het dat die mensen opgevangen moeten worden in vluchtelingenkampen? Nou ja, voor een paar nachten begrijp ik het wel, maar ik denk dat veel mensen toch wel iemand zullen kennen elders in het land, Gelderland, Limburg etc waar ze naartoe zouden kunnen? Of onrealistisch gedacht?Al mijn familie woont in het westen..dus...hoe hoog woon jij?
Hoe realistisch is het dat die mensen opgevangen moeten worden in vluchtelingenkampen? Nou ja, voor een paar nachten begrijp ik het wel, maar ik denk dat veel mensen toch wel iemand zullen kennen elders in het land, Gelderland, Limburg etc waar ze naartoe zouden kunnen? Of onrealistisch gedacht?Al mijn familie woont in het westen..dus...hoe hoog woon jij?
"I love not Man the less, but Nature more..."
zaterdag 19 november 2016 om 21:36
quote:PimPom schreef op 19 november 2016 @ 21:32:
[...]
Al mijn familie woont in het westen..dus...hoe hoog woon jij? Ca 200m boven NAP.
https://www.krnwtr.nl/hoogtekaart-van-nederland/
[...]
Al mijn familie woont in het westen..dus...hoe hoog woon jij? Ca 200m boven NAP.
https://www.krnwtr.nl/hoogtekaart-van-nederland/
zaterdag 19 november 2016 om 21:41
5 miljoen mensen wonen onder zee niveau, die huizen zijn dus allemaal onbewoonbaar. Daarnaast denk ik dat er heel veel infrastructuur weg is. Hoe kom je vanuit tentenkamp Nijmegen naar bv oost Groningen. Hoeveel voertuigen zijn er nog in werking, benzine kan niet worden aangevoerd, treinen en openbaar vervoer ligt stil. Het zijn nog maar de eerste dagen na de ramp.
zaterdag 19 november 2016 om 21:49
quote:zecora schreef op 19 november 2016 @ 21:37:
[...]
Je mag ook bij mij hoor Bubbelwijn, wij zitten ook hoog en droog.Dat is lief Heb alleen geen idee hoe ik er komen moet. Onderlangs staat waarschijnlijk harstikke vast. Ik kom waarschijnlijk de tunnel al niet door en de pont zal niet varen. Had ik al verteld dat ik op een soort eiland woon. :-|En bovenlangs zal denk ik ook geen succes worden, al geef ik dat wel meer kans.
[...]
Je mag ook bij mij hoor Bubbelwijn, wij zitten ook hoog en droog.Dat is lief Heb alleen geen idee hoe ik er komen moet. Onderlangs staat waarschijnlijk harstikke vast. Ik kom waarschijnlijk de tunnel al niet door en de pont zal niet varen. Had ik al verteld dat ik op een soort eiland woon. :-|En bovenlangs zal denk ik ook geen succes worden, al geef ik dat wel meer kans.
zondag 20 november 2016 om 10:39
zondag 20 november 2016 om 10:51
Grootste probleem met grootschalig evacueren is inderdaad de infrastructuur. Autowegen staan vol en zijn met een beetje pech deels ondergelopen of weggespoeld; treinen rijden niet; telefoon- en internet snel overbelast dus je kunt niemand bereiken.
Evacueren vóórdat het echt mis gaat geeft veel meer mogelijkheden om mensen te plaatsen.
Wij wonen ook hoog en droog. Als in Duitsland er iets misgaat met een grote stuwdam zou het net een beetje kritiek kunnen worden maar dan gaat het hooguit om 20 cm water dus mogen jullie nog steeds hier komen logeren .
Een groot probleem is ook dat het zo lang zal duren bij de diepe dijkringen. Een overstroming vanuit de Maas is snel weer voorbij als het waterpeil zakt, maar een dijkring die onder zeeniveau ligt moet je leegpompen, dat stroomt niet vanzelf weg. Bij een flink diepe dijkring kan dat maanden duren.
Evacueren vóórdat het echt mis gaat geeft veel meer mogelijkheden om mensen te plaatsen.
Wij wonen ook hoog en droog. Als in Duitsland er iets misgaat met een grote stuwdam zou het net een beetje kritiek kunnen worden maar dan gaat het hooguit om 20 cm water dus mogen jullie nog steeds hier komen logeren .
Een groot probleem is ook dat het zo lang zal duren bij de diepe dijkringen. Een overstroming vanuit de Maas is snel weer voorbij als het waterpeil zakt, maar een dijkring die onder zeeniveau ligt moet je leegpompen, dat stroomt niet vanzelf weg. Bij een flink diepe dijkring kan dat maanden duren.
zaterdag 26 november 2016 om 20:23
quote:Chevron schreef op 19 november 2016 @ 21:14:
Wie is er ethisch nu het meest fout, de minister president omdat hij zijn vrouw heeft gewaarschuwd of zij omdat ze heeft gehandeld en haar vader uit het tehuis heeft gehaald en zo ongewild een chaos heeft veroorzaakt waardoor heel veel slachtoffers zijn gevallen?
Emotioneel gezien is het van beiden te begrijpen. Professioneel gezien had de premier zijn mond moeten houden en zich aan de regels moeten houden.
Ik ben toch maar blijven kijken, na de eerste 2 afleveringen hield ik steeds een rotgevoel over, maar toch besloten de derde ook te kijken. Die vond ik gelukkig minder schokkend, dus zo weer kijken.
Wie is er ethisch nu het meest fout, de minister president omdat hij zijn vrouw heeft gewaarschuwd of zij omdat ze heeft gehandeld en haar vader uit het tehuis heeft gehaald en zo ongewild een chaos heeft veroorzaakt waardoor heel veel slachtoffers zijn gevallen?
Emotioneel gezien is het van beiden te begrijpen. Professioneel gezien had de premier zijn mond moeten houden en zich aan de regels moeten houden.
Ik ben toch maar blijven kijken, na de eerste 2 afleveringen hield ik steeds een rotgevoel over, maar toch besloten de derde ook te kijken. Die vond ik gelukkig minder schokkend, dus zo weer kijken.
zaterdag 26 november 2016 om 21:12
Ik vergeet nooit de evacuatie in 1995.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Evacuatie ... vierenland
Ik heb destijds mijn familie opgehaald om naar ons te komen. Nu, na 20 jaar, kan ik hier nog niet aan terugdenken zonder emotie. Alsof ik een oorlogsgebied inging. De file's, de uitstroom. Ik kan me levendig voorstellen wat Mieke beschrijft. En daarna die week met elke dag het nieuws en de grote vraag of het echt mis zou gaan.
Het NOS-journaal van toen:
https://www.youtube.com/watch?v=ZS8d2BT6qvI&t=5s
En dat waren maar 250.000 mensen. De buitenlandse pers was verbaasd dat er vrijwel geen mensen in noodopvang zaten. Vrijwel iedereen was in huis bij familie, vrienden of willekeurige vriendelijke vreemdelingen. Wij woonden tijdelijk met 10 volwassenen in een normale eensgezinswoning.
Maar hoe gaan 10 miljoen Nederlanders er 5 miljoen bij nemen in huis?
Ik woon nu overigens in gebied dat ook kan overstromen. Maar onze bovenste verdieping kan alles aan. Dus daar is de noodvoorziening allang op orde. Je houdt iets van prep-gedrag over aan zo'n ervaring.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Evacuatie ... vierenland
Ik heb destijds mijn familie opgehaald om naar ons te komen. Nu, na 20 jaar, kan ik hier nog niet aan terugdenken zonder emotie. Alsof ik een oorlogsgebied inging. De file's, de uitstroom. Ik kan me levendig voorstellen wat Mieke beschrijft. En daarna die week met elke dag het nieuws en de grote vraag of het echt mis zou gaan.
Het NOS-journaal van toen:
https://www.youtube.com/watch?v=ZS8d2BT6qvI&t=5s
En dat waren maar 250.000 mensen. De buitenlandse pers was verbaasd dat er vrijwel geen mensen in noodopvang zaten. Vrijwel iedereen was in huis bij familie, vrienden of willekeurige vriendelijke vreemdelingen. Wij woonden tijdelijk met 10 volwassenen in een normale eensgezinswoning.
Maar hoe gaan 10 miljoen Nederlanders er 5 miljoen bij nemen in huis?
Ik woon nu overigens in gebied dat ook kan overstromen. Maar onze bovenste verdieping kan alles aan. Dus daar is de noodvoorziening allang op orde. Je houdt iets van prep-gedrag over aan zo'n ervaring.
zaterdag 26 november 2016 om 22:05
Ja doodeng is het en hier leek het ook oorlogsgebied. Ik had geen idee van de situatie en huisraad was geen gelegenheid voor. Toen ik ging slapen leek er nog niets aan de hand tot ik wakker gemaakt werd door de M.E. Buiten gekomen zag ik ineens het leger en hun voertuigen, ook vloog er een helicopter. Het was nog steeds donker en eigenlijk kun je het niet goed bevatten.
Ik ben ook erg alert nu we de winterperiode met hoge waterstanden weer ingaan. En ik heb sindsdien 5 kattenreismandjes voor elk een. Die had ik de vorige keer niet en heb ik gepakt waarvan ik dacht dat het zou voldoen. Alle beesten werkten gek genoeg mee en ik denk dat ze van alle rare geluiden ook spanning hebben gevoeld. Het was al langere tijd aan de gang voordat ik een keer wakker was.
Wel fijn om eens te lezen van iemand die hetzelfde heeft ervaren Roodhaarr. Het is moeilijk uit te leggen namelijk.
Ik ben ook erg alert nu we de winterperiode met hoge waterstanden weer ingaan. En ik heb sindsdien 5 kattenreismandjes voor elk een. Die had ik de vorige keer niet en heb ik gepakt waarvan ik dacht dat het zou voldoen. Alle beesten werkten gek genoeg mee en ik denk dat ze van alle rare geluiden ook spanning hebben gevoeld. Het was al langere tijd aan de gang voordat ik een keer wakker was.
Wel fijn om eens te lezen van iemand die hetzelfde heeft ervaren Roodhaarr. Het is moeilijk uit te leggen namelijk.
zaterdag 26 november 2016 om 22:41
quote:Roodhaarr schreef op 26 november 2016 @ 21:12:
Ik woon nu overigens in gebied dat ook kan overstromen. Maar onze bovenste verdieping kan alles aan. Dus daar is de noodvoorziening allang op orde. Je houdt iets van prep-gedrag over aan zo'n ervaring.
Mag ik vragen waaruit die noodvoorziening bestaat? Behalve dat ik een paar flessen water op voorraad extra heb, ben ik niet specifiek voorbereid zeg maar.
Ik kan me, als puber, de situatie in 1995 ook nog wel herinneren. Ook wij moesten evacueren en gingen naar familie. Eerst thuis belangrijke spullen naar boven en grote kasten en banken werden door meerdere buurtbewoners ergens heen gebracht met busjes. Waarheen weet ik eigenlijk niet, had geen idee als puber. Gelukkig ging het goed en braken er geen dijken door, maar het idee dat we een poos elders logeerden en ik van daaruit met de bus naar school moest weet ik nog goed. Dus onwillekeurig denk ik er nog wel aan terug als ik deze serie kijk. (Vanavond nog niet kunnen kijken trouwens, misschien morgen effe).
Ik woon nu overigens in gebied dat ook kan overstromen. Maar onze bovenste verdieping kan alles aan. Dus daar is de noodvoorziening allang op orde. Je houdt iets van prep-gedrag over aan zo'n ervaring.
Mag ik vragen waaruit die noodvoorziening bestaat? Behalve dat ik een paar flessen water op voorraad extra heb, ben ik niet specifiek voorbereid zeg maar.
Ik kan me, als puber, de situatie in 1995 ook nog wel herinneren. Ook wij moesten evacueren en gingen naar familie. Eerst thuis belangrijke spullen naar boven en grote kasten en banken werden door meerdere buurtbewoners ergens heen gebracht met busjes. Waarheen weet ik eigenlijk niet, had geen idee als puber. Gelukkig ging het goed en braken er geen dijken door, maar het idee dat we een poos elders logeerden en ik van daaruit met de bus naar school moest weet ik nog goed. Dus onwillekeurig denk ik er nog wel aan terug als ik deze serie kijk. (Vanavond nog niet kunnen kijken trouwens, misschien morgen effe).
zaterdag 26 november 2016 om 22:59
quote:NYC schreef op 19 november 2016 @ 21:41:
Kijk, alleen al via het forum zouden we elkaar slaapplaatsen geven.
Maar misschien is het te optimistisch gedacht hoor, het gaat wel om ontzettend veel mensen als de hele randstad geëvacueerd moet worden.Maar waarschijnlijk valt internet ongeveer als eerste uit...
Kijk, alleen al via het forum zouden we elkaar slaapplaatsen geven.
Maar misschien is het te optimistisch gedacht hoor, het gaat wel om ontzettend veel mensen als de hele randstad geëvacueerd moet worden.Maar waarschijnlijk valt internet ongeveer als eerste uit...
zaterdag 26 november 2016 om 23:04
quote:mamaonbekend schreef op 26 november 2016 @ 22:41:
[...]
Mag ik vragen waaruit die noodvoorziening bestaat? Behalve dat ik een paar flessen water op voorraad extra heb, ben ik niet specifiek voorbereid zeg maar.
Het is eigenlijk simpel: water en een flinke kampeeruitrusting. Wat geschikt is om in de bergen te overleven, is nu ook geschikt. Nu hebben we die kampeeruitrusting al op zolder liggen, dus we hoefden weinig te regelen.
Waar je rekening mee moet houden, is dat je zomaar een week afgesloten zult zijn. Als het fout gaat, heb je dus geen water meer, maar ook geen elektra en warmte. De kans dat zoiets gebeurt in een koud seizoen is groot. Dus warme dekens, batterijen, zaklampen.
De vraag is hoe het mobiele net zich zal houden. De masten staan op hoge gebouwen, dus als het de overheid lukt om via noodaggregaten stroom te leveren, is mobiel verkeer mogelijk. Maar bij gebrek aan stroom zijn alle smart-phones binnen een dag leeg. Dus een zonnecel om je mobiel op te laden is ook handig. Dat ligt allemaal bij onze kampeerspullen.
Ik weet niet of ik dit soort dingen speciaal gekocht zou hebben als voorbereiding. Maar vanwege het kamperen zijn we al voorbereid op een beetje overleven.
[...]
Mag ik vragen waaruit die noodvoorziening bestaat? Behalve dat ik een paar flessen water op voorraad extra heb, ben ik niet specifiek voorbereid zeg maar.
Het is eigenlijk simpel: water en een flinke kampeeruitrusting. Wat geschikt is om in de bergen te overleven, is nu ook geschikt. Nu hebben we die kampeeruitrusting al op zolder liggen, dus we hoefden weinig te regelen.
Waar je rekening mee moet houden, is dat je zomaar een week afgesloten zult zijn. Als het fout gaat, heb je dus geen water meer, maar ook geen elektra en warmte. De kans dat zoiets gebeurt in een koud seizoen is groot. Dus warme dekens, batterijen, zaklampen.
De vraag is hoe het mobiele net zich zal houden. De masten staan op hoge gebouwen, dus als het de overheid lukt om via noodaggregaten stroom te leveren, is mobiel verkeer mogelijk. Maar bij gebrek aan stroom zijn alle smart-phones binnen een dag leeg. Dus een zonnecel om je mobiel op te laden is ook handig. Dat ligt allemaal bij onze kampeerspullen.
Ik weet niet of ik dit soort dingen speciaal gekocht zou hebben als voorbereiding. Maar vanwege het kamperen zijn we al voorbereid op een beetje overleven.
zaterdag 26 november 2016 om 23:20
quote:miekemv schreef op 26 november 2016 @ 22:05:
Ja doodeng is het en hier leek het ook oorlogsgebied. Ik had geen idee van de situatie en huisraad was geen gelegenheid voor. Toen ik ging slapen leek er nog niets aan de hand tot ik wakker gemaakt werd door de M.E. Buiten gekomen zag ik ineens het leger en hun voertuigen, ook vloog er een helicopter. Het was nog steeds donker en eigenlijk kun je het niet goed bevatten.
Ik ben ook erg alert nu we de winterperiode met hoge waterstanden weer ingaan. En ik heb sindsdien 5 kattenreismandjes voor elk een. Die had ik de vorige keer niet en heb ik gepakt waarvan ik dacht dat het zou voldoen. Alle beesten werkten gek genoeg mee en ik denk dat ze van alle rare geluiden ook spanning hebben gevoeld. Het was al langere tijd aan de gang voordat ik een keer wakker was.
Wel fijn om eens te lezen van iemand die hetzelfde heeft ervaren Roodhaarr. Het is moeilijk uit te leggen namelijk.
Wat mij soms zo verbaast is dat zoveel mensen zich dit amper kunnen herinneren. Er wordt heel fictief over gepraat. Hoe zo'n evacuatie eruit zou zien. Wat je wel of niet in zou pakken. Hoe je om moet gaan met de dieren. Als ik dan vertel dat we twintig jaar geleden een enorme praktijktest hebben gehad, kijken ze me aan alsof ik gek ben.
Maar ik kan er niet zonder emotie over praten. Ik woonde zelf destijds buiten het gebied, maar ik reed terug om een paar hoogbejaarde familieleden op te halen. De rest zou op eigen kracht komen. Als ik nu daaraan terugdenk, krijg ik weer de rillingen.
Ik heb in gedachten alles al klaar. Mijn enige echte angst is dat we als gezin gescheiden zouden zijn op het moment dat zoiets zal gebeuren. Dat ik niet zou weten hoe het gaat met mijn kinderen. En dat de telefoonlijnen acuut zo overbelast zullen zijn, dat ik daarover ook weken in onzekerheid zou zitten. Dat is wat me echt bang maakt.
Ja doodeng is het en hier leek het ook oorlogsgebied. Ik had geen idee van de situatie en huisraad was geen gelegenheid voor. Toen ik ging slapen leek er nog niets aan de hand tot ik wakker gemaakt werd door de M.E. Buiten gekomen zag ik ineens het leger en hun voertuigen, ook vloog er een helicopter. Het was nog steeds donker en eigenlijk kun je het niet goed bevatten.
Ik ben ook erg alert nu we de winterperiode met hoge waterstanden weer ingaan. En ik heb sindsdien 5 kattenreismandjes voor elk een. Die had ik de vorige keer niet en heb ik gepakt waarvan ik dacht dat het zou voldoen. Alle beesten werkten gek genoeg mee en ik denk dat ze van alle rare geluiden ook spanning hebben gevoeld. Het was al langere tijd aan de gang voordat ik een keer wakker was.
Wel fijn om eens te lezen van iemand die hetzelfde heeft ervaren Roodhaarr. Het is moeilijk uit te leggen namelijk.
Wat mij soms zo verbaast is dat zoveel mensen zich dit amper kunnen herinneren. Er wordt heel fictief over gepraat. Hoe zo'n evacuatie eruit zou zien. Wat je wel of niet in zou pakken. Hoe je om moet gaan met de dieren. Als ik dan vertel dat we twintig jaar geleden een enorme praktijktest hebben gehad, kijken ze me aan alsof ik gek ben.
Maar ik kan er niet zonder emotie over praten. Ik woonde zelf destijds buiten het gebied, maar ik reed terug om een paar hoogbejaarde familieleden op te halen. De rest zou op eigen kracht komen. Als ik nu daaraan terugdenk, krijg ik weer de rillingen.
Ik heb in gedachten alles al klaar. Mijn enige echte angst is dat we als gezin gescheiden zouden zijn op het moment dat zoiets zal gebeuren. Dat ik niet zou weten hoe het gaat met mijn kinderen. En dat de telefoonlijnen acuut zo overbelast zullen zijn, dat ik daarover ook weken in onzekerheid zou zitten. Dat is wat me echt bang maakt.
zondag 27 november 2016 om 01:34
Ach die oude mensjes die toen hun huis moesten verlaten, zo ingrijpend voor ze. En zo'n horror rit maken, het zijn allemaal indrukken die je nooit zal vergeten. Te meer omdat je echt levensangst voelt en bezorgdheid ook.
Ik heb vanaf vrij jonge leeftijd veel nagedacht over wat je moet doen als je acuut wegmoet. Toen dacht ik al van ik moet een rijbewijs hebben en een auto en ik moet als eerste mijn dieren veiligstellen. Zo is het ook gegaan. De rest komt later wel weer. De angst knijpt me soms nog steeds de keel dicht maar aan de andere kant weet ik nu ook hoe ik reageer op het moment dat het zich daadwerkelijk voordoet. Het blijft anders toch iets abstracts wat snel weer wegzakt.
Het klopt dat mensen snel vergeten vooral als het goed afloopt.
Ik heb vanaf vrij jonge leeftijd veel nagedacht over wat je moet doen als je acuut wegmoet. Toen dacht ik al van ik moet een rijbewijs hebben en een auto en ik moet als eerste mijn dieren veiligstellen. Zo is het ook gegaan. De rest komt later wel weer. De angst knijpt me soms nog steeds de keel dicht maar aan de andere kant weet ik nu ook hoe ik reageer op het moment dat het zich daadwerkelijk voordoet. Het blijft anders toch iets abstracts wat snel weer wegzakt.
Het klopt dat mensen snel vergeten vooral als het goed afloopt.
zondag 27 november 2016 om 10:32
quote:Roodhaarr schreef op 26 november 2016 @ 23:20:
[...]
Ik heb in gedachten alles al klaar. Mijn enige echte angst is dat we als gezin gescheiden zouden zijn op het moment dat zoiets zal gebeuren. Dat ik niet zou weten hoe het gaat met mijn kinderen. En dat de telefoonlijnen acuut zo overbelast zullen zijn, dat ik daarover ook weken in onzekerheid zou zitten. Dat is wat me echt bang maakt.
Wij wonen in het buitenland in aardbeving en tsunami gebied en wij als gezin hebben een noodplan voor als we thuis zijn, een voor als we op t werk/dagverblijf zijn en een meer 'algemeen' plan voor als we elders zijn. Wij hebben bijvoorbeeld de verantwoordelijkheid gesplitst (man voor oudste, ik voor jongste). Wij hebben een noodrantsoen medicijnen voor kind op 3 plekken (thuis, auto en dagverblijf van oudste). En verder hebben we ontmoetingsplaatsten afgesproken voor elk van deze scenarios. Thuis hebben we een overlevingspakket voor 5 dagen. Het geeft mij een geruster gevoel. En bij de laatste aardbeving hebben we een goede 'oefenronde' gehad en gezien dat ons plan goed werkte.
Ik ben altijd gefascineerd geweest door natuurrampen. Wij hoefden net niet geevacueerd te worden in de jaren 90, maar het is me wel altijd bijgebleven Ik heb net aflevering 2 gezien van deze serie en ga zeker de hele serie kijken.
Hoe oud zijn jouw kinderen? Hoeveel eigen verantwoordelijkheid kunnen ze nemen bij een ramp?
[...]
Ik heb in gedachten alles al klaar. Mijn enige echte angst is dat we als gezin gescheiden zouden zijn op het moment dat zoiets zal gebeuren. Dat ik niet zou weten hoe het gaat met mijn kinderen. En dat de telefoonlijnen acuut zo overbelast zullen zijn, dat ik daarover ook weken in onzekerheid zou zitten. Dat is wat me echt bang maakt.
Wij wonen in het buitenland in aardbeving en tsunami gebied en wij als gezin hebben een noodplan voor als we thuis zijn, een voor als we op t werk/dagverblijf zijn en een meer 'algemeen' plan voor als we elders zijn. Wij hebben bijvoorbeeld de verantwoordelijkheid gesplitst (man voor oudste, ik voor jongste). Wij hebben een noodrantsoen medicijnen voor kind op 3 plekken (thuis, auto en dagverblijf van oudste). En verder hebben we ontmoetingsplaatsten afgesproken voor elk van deze scenarios. Thuis hebben we een overlevingspakket voor 5 dagen. Het geeft mij een geruster gevoel. En bij de laatste aardbeving hebben we een goede 'oefenronde' gehad en gezien dat ons plan goed werkte.
Ik ben altijd gefascineerd geweest door natuurrampen. Wij hoefden net niet geevacueerd te worden in de jaren 90, maar het is me wel altijd bijgebleven Ik heb net aflevering 2 gezien van deze serie en ga zeker de hele serie kijken.
Hoe oud zijn jouw kinderen? Hoeveel eigen verantwoordelijkheid kunnen ze nemen bij een ramp?
zondag 27 november 2016 om 19:33
quote:tiramisuusje schreef op 27 november 2016 @ 10:32:
[...]
Wij wonen in het buitenland in aardbeving en tsunami gebied en wij als gezin hebben een noodplan
KNIP
Hoe oud zijn jouw kinderen? Hoeveel eigen verantwoordelijkheid kunnen ze nemen bij een ramp?
Kijk, je zou denken dat wij als land hier meer over na zouden denken. Een noodplan. Maar het gekke is dus dat we dat niet hebben. Wij zijn met zijn allen gewend dat de overheid ons wel zal beschermen.
De overheid kan wel van alles doen om het risico te verkleinen, maar natuurrampen houden zich niet aan de wet. In de rampenbestrijding heb je een volgorde om dingen aan te pakken:
pro-actie: zo kiezen dat het probleem niet op kan treden. Dus wonen op een terp of zoietspreventie: zorgen dat het probleem niet op kan treden: dijken bouwenpreparatie: maatregelen nemen die helpen als preventie misluktrepressie: maatregelen om de ramp minder erg te maken, zandzakken, pompennazorg.....
In de pro-actie hebben we het niet slim gedaan. Maar goed, we hebben in elk geval minder aardbevingen of vulkanen dan andere landen. In de preventie doen we het eigenlijk steengoed. We bouwen dijken als geen ander. Volledig geregeld door de overheid.
Maar de preparatie deugt gewoon niet. Daar rommelen we wat mee aan. Ik denk ook wel eens dat we dit liever niet doen omdat we dan moeten bedenken dat er toch nog steeds een risico is.
Onze kinderen zijn overigens oud genoeg om zichzelf te redden. Het is meer dat het waarschijnlijk is dat we op verschillende plekken in het land zullen zijn. Dan is het verstandiger als de kinderen bijv naar hun opa op droog gebied gaan in plaats van te proberen ons te bereiken. Ik zou dan wel heel graag willen weten of dat gelukt is.
[...]
Wij wonen in het buitenland in aardbeving en tsunami gebied en wij als gezin hebben een noodplan
KNIP
Hoe oud zijn jouw kinderen? Hoeveel eigen verantwoordelijkheid kunnen ze nemen bij een ramp?
Kijk, je zou denken dat wij als land hier meer over na zouden denken. Een noodplan. Maar het gekke is dus dat we dat niet hebben. Wij zijn met zijn allen gewend dat de overheid ons wel zal beschermen.
De overheid kan wel van alles doen om het risico te verkleinen, maar natuurrampen houden zich niet aan de wet. In de rampenbestrijding heb je een volgorde om dingen aan te pakken:
pro-actie: zo kiezen dat het probleem niet op kan treden. Dus wonen op een terp of zoietspreventie: zorgen dat het probleem niet op kan treden: dijken bouwenpreparatie: maatregelen nemen die helpen als preventie misluktrepressie: maatregelen om de ramp minder erg te maken, zandzakken, pompennazorg.....
In de pro-actie hebben we het niet slim gedaan. Maar goed, we hebben in elk geval minder aardbevingen of vulkanen dan andere landen. In de preventie doen we het eigenlijk steengoed. We bouwen dijken als geen ander. Volledig geregeld door de overheid.
Maar de preparatie deugt gewoon niet. Daar rommelen we wat mee aan. Ik denk ook wel eens dat we dit liever niet doen omdat we dan moeten bedenken dat er toch nog steeds een risico is.
Onze kinderen zijn overigens oud genoeg om zichzelf te redden. Het is meer dat het waarschijnlijk is dat we op verschillende plekken in het land zullen zijn. Dan is het verstandiger als de kinderen bijv naar hun opa op droog gebied gaan in plaats van te proberen ons te bereiken. Ik zou dan wel heel graag willen weten of dat gelukt is.
