
Antonie Kamerling overleden

donderdag 7 oktober 2010 om 10:13
Anthonie Kamerling overleden ZEVENHOVEN - De Nederlandse acteur en zanger Antonie Kamerling (44) is in de nacht van woensdag op donderdag overleden. Het lichaam van de acteur werd gevonden in een woning in zijn woonplaats Zevenhoven.
Het management van Kamerling heeft het overlijden van de acteur bevestigd. Over de verdere omstandigheden rond de dood van Kamerling is niks bekend.
Hij laat zijn vrouw isa Hoes en twee kinderen achter, zijn zoon Merlijn en dochter Vlinder. Zijn zus Liesbeth Kamerling is tevens actrice.
-------
Jee, wat jong!
Het management van Kamerling heeft het overlijden van de acteur bevestigd. Over de verdere omstandigheden rond de dood van Kamerling is niks bekend.
Hij laat zijn vrouw isa Hoes en twee kinderen achter, zijn zoon Merlijn en dochter Vlinder. Zijn zus Liesbeth Kamerling is tevens actrice.
-------
Jee, wat jong!
vrijdag 8 oktober 2010 om 11:49

vrijdag 8 oktober 2010 om 11:51
Pfff het laat mij ook nog niet los. Ik moet werken maar ik zit aan een elastiek... schiet niet op.
Deze draai ik al een paar keer achter elkaar.
klik
In dit ene filmpje zijn vrolijkheid, zijn onzekerheid, zijn passie... echt mooi.
Deze draai ik al een paar keer achter elkaar.
klik
In dit ene filmpje zijn vrolijkheid, zijn onzekerheid, zijn passie... echt mooi.
anoniem_65179 wijzigde dit bericht op 08-10-2010 12:30
Reden: toch net ff te persoonlijk
Reden: toch net ff te persoonlijk
% gewijzigd
vrijdag 8 oktober 2010 om 11:58
Het laat mij ook niet los... Het is zo onwerkelijk. Ik word alleen misselijk van alle vooroordelen over zelfdoding en depressies. Er verstandelijk niets bij voor kunnen stellen is één ding, er over oordelen is iets anders.
Ik hoop dat Antonie rust heeft gevonden en dat zijn vrouw en kinderen alle steun en liefde krijgen die ze nu zo hard nodig hebben.
Ik hoop dat Antonie rust heeft gevonden en dat zijn vrouw en kinderen alle steun en liefde krijgen die ze nu zo hard nodig hebben.
vrijdag 8 oktober 2010 om 12:23
quote:Very Cherry schreef op 08 oktober 2010 @ 09:00:
[...]
Klopt, bedankt voor t meedenken! Het downloaden blijft bij mij hangen op 0%, dus misschien dat het wel moet kunnen maar niet bij mij? Youtube en Limewire geven al jaren geen resultaat.bij mij precies hetzelfde, ik kan het nummer alleen via die website luisteren maar ik kan hem nergens downloaden ofzo
[...]
Klopt, bedankt voor t meedenken! Het downloaden blijft bij mij hangen op 0%, dus misschien dat het wel moet kunnen maar niet bij mij? Youtube en Limewire geven al jaren geen resultaat.bij mij precies hetzelfde, ik kan het nummer alleen via die website luisteren maar ik kan hem nergens downloaden ofzo


vrijdag 8 oktober 2010 om 12:34
Afschuwelijk dat hij er niet meer is. Ik had dit niet verwacht omdat hij juist vrij open over zijn depressies sprak hij hoorde ook stemmen geloof ik. Heel verdrietig voor Isa en de kinderen, voor zijn ouders en broers en zussen. Isa had kortgeleden al haar moeder verloren dat is wel heel veel ellende....
Volgens mij is zijn andere zus getrouwd met Peter Paul Muller. Ik denk dat half acterend Nederland wel iemand kent in die familie.|
Volgens mij is zijn andere zus getrouwd met Peter Paul Muller. Ik denk dat half acterend Nederland wel iemand kent in die familie.|
vrijdag 8 oktober 2010 om 13:07
vrijdag 8 oktober 2010 om 13:12
quote:chili1971 schreef op 08 oktober 2010 @ 11:52:
Wat is de weekup?
Staat rechts op je scherm. Voornamelijk in elkaar geflanste smakeloze plaatjes over gebeurtenissen van de afgelopen week.
Hij is inmiddels veranderd, maar er stond een wel heel smakeloos plaatje met nog smakelozere tekst over het overlijden van Antonie.
Wat is de weekup?
Staat rechts op je scherm. Voornamelijk in elkaar geflanste smakeloze plaatjes over gebeurtenissen van de afgelopen week.
Hij is inmiddels veranderd, maar er stond een wel heel smakeloos plaatje met nog smakelozere tekst over het overlijden van Antonie.
vrijdag 8 oktober 2010 om 14:40
Ik was gisteren iets terug aan het kijken op rtl gemist toen ik ineens zo'n kopje zag van rtl nieuws: Jette van der Meij reageert op overlijden Antonie Kamerling. Ik kon het niet geloven.
Hoewel dit topic mij nieuwe inzichten heeft gegeven, ik heb alles gelezen, was mijn eerste reactie ook: hoe kan hij dat nu doen?
Ik vind het zo droevig. Voor hem zelf. Het was een knappe man. Qua uiterlijk ook vond ik, maar ook inteligent, talantvol. En lief en zorgzaam naar zijn kinderen toe. OOk dat programma voor de Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind, vond ik hem ontroerend. Zo zorgzaam.
Zingen kon hij misschien niet als de beste, maar hij kon je wel raken.
Erg voor zijn vrouw Isa. Wat een sterke, mooie, lieve vrouw lijkt me dat.
Erg voor zijn kinderen. De oudste inderdaad net oud genoeg om alles te snappen om het mee te krijgen, maar echt begrijpen, dat kan hij het misschien nog niet.
En triest voor zijn dochtertje. Zij is nog zo klein.
Triest voor de rest van zijn familie en vrienden.
Ik heb gisteren een traan gelaten bij rtl boulevard. Had echt respect voor Albert dat hij daar toch maar zat.
Bij de film ik ook van jou heb ik heel hard gehuild. Die film heb ik al minstens vier keer gezien. Een jaar of zeven geleden herkende ik me erg in Reza. Maar ik vond het nu ook gek om de film te zien. In de film pleegt Reza zelfmoord en blijft Antonie achter, een paar jaar later, doet hij het zelf.
Ik vind het ook niet te bevatten. Dat stukje wat gisteren ook herhaald werd bij boelevard, van Vlinder die mee mocht naar het werk van papa en mama, dat was een halfjaar geleden of zo. Dan kan je je gewoon niet voorstellen dat hij dit heeft gedaan. Er leek zo niks aan de hand. Maar dat was dus ogenschijnlijk.
Ik ben er echt verdrietig van.
PS: De blog van Jan Rot was geweldig.
Hoewel dit topic mij nieuwe inzichten heeft gegeven, ik heb alles gelezen, was mijn eerste reactie ook: hoe kan hij dat nu doen?
Ik vind het zo droevig. Voor hem zelf. Het was een knappe man. Qua uiterlijk ook vond ik, maar ook inteligent, talantvol. En lief en zorgzaam naar zijn kinderen toe. OOk dat programma voor de Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind, vond ik hem ontroerend. Zo zorgzaam.
Zingen kon hij misschien niet als de beste, maar hij kon je wel raken.
Erg voor zijn vrouw Isa. Wat een sterke, mooie, lieve vrouw lijkt me dat.
Erg voor zijn kinderen. De oudste inderdaad net oud genoeg om alles te snappen om het mee te krijgen, maar echt begrijpen, dat kan hij het misschien nog niet.
En triest voor zijn dochtertje. Zij is nog zo klein.
Triest voor de rest van zijn familie en vrienden.
Ik heb gisteren een traan gelaten bij rtl boulevard. Had echt respect voor Albert dat hij daar toch maar zat.
Bij de film ik ook van jou heb ik heel hard gehuild. Die film heb ik al minstens vier keer gezien. Een jaar of zeven geleden herkende ik me erg in Reza. Maar ik vond het nu ook gek om de film te zien. In de film pleegt Reza zelfmoord en blijft Antonie achter, een paar jaar later, doet hij het zelf.
Ik vind het ook niet te bevatten. Dat stukje wat gisteren ook herhaald werd bij boelevard, van Vlinder die mee mocht naar het werk van papa en mama, dat was een halfjaar geleden of zo. Dan kan je je gewoon niet voorstellen dat hij dit heeft gedaan. Er leek zo niks aan de hand. Maar dat was dus ogenschijnlijk.
Ik ben er echt verdrietig van.
PS: De blog van Jan Rot was geweldig.
Liefde is als Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het niks...
vrijdag 8 oktober 2010 om 14:53
Enkele weken geleden keek in naar een documentaire over een gehandicapte jongen Sam. Hij is inmiddels doof, blind, verlamd en hij zit 24/7 aan de beademing. Toen hij 18 jaar werd, mocht hij zelf over zijn leven beslissen. Hij besloot om te kiezen voor het leven. Zijn enige manier van communiceren is de hand/wang communicatie. Deze jongen is zo ontzettend intelligent, leergierig vol levenslust.
Als je zo'n persoon dan vergelijkt met Antonie, die eigenlijk alles had waar andere mensen van dromen maar toch in zo'n diep dal zat waardoor hij besloot om ermee te stoppen, dan ga je goed inzien hoe verschillend mensen eigenlijk zijn.
Heel veel mensen vergelijken mensen ook met andere mensen, of met zichzelf. Dit is gewoon niet mogelijk. Niets zit zo ingewikkeld in elkaar als de mens.
Als je zo'n persoon dan vergelijkt met Antonie, die eigenlijk alles had waar andere mensen van dromen maar toch in zo'n diep dal zat waardoor hij besloot om ermee te stoppen, dan ga je goed inzien hoe verschillend mensen eigenlijk zijn.
Heel veel mensen vergelijken mensen ook met andere mensen, of met zichzelf. Dit is gewoon niet mogelijk. Niets zit zo ingewikkeld in elkaar als de mens.
vrijdag 8 oktober 2010 om 15:00
quote:DeWareJacoba schreef op 08 oktober 2010 @ 14:53:
Enkele weken geleden keek in naar een documentaire over een gehandicapte jongen Sam. Hij is inmiddels doof, blind, verlamd en hij zit 24/7 aan de beademing. Toen hij 18 jaar werd, mocht hij zelf over zijn leven beslissen. Hij besloot om te kiezen voor het leven. Zijn enige manier van communiceren is de hand/wang communicatie. Deze jongen is zo ontzettend intelligent, leergierig vol levenslust.
Als je zo'n persoon dan vergelijkt met Antonie, die eigenlijk alles had waar andere mensen van dromen maar toch in zo'n diep dal zat waardoor hij besloot om ermee te stoppen, dan ga je goed inzien hoe verschillend mensen eigenlijk zijn.
Heel veel mensen vergelijken mensen ook met andere mensen, of met zichzelf. Dit is gewoon niet mogelijk. Niets zit zo ingewikkeld in elkaar als de mens.
Tja, als je het daarmee vergelijkt begrijp ik Antonie zijn keuze ook niet. Maar Sam ziet ondanks al zijn beperkingen blijkbaar nog vreugde in het leven. Antonie jammer genoeg niet.
Was wel een mooie docu, over Sam. Maar dat even terzijde.
Enkele weken geleden keek in naar een documentaire over een gehandicapte jongen Sam. Hij is inmiddels doof, blind, verlamd en hij zit 24/7 aan de beademing. Toen hij 18 jaar werd, mocht hij zelf over zijn leven beslissen. Hij besloot om te kiezen voor het leven. Zijn enige manier van communiceren is de hand/wang communicatie. Deze jongen is zo ontzettend intelligent, leergierig vol levenslust.
Als je zo'n persoon dan vergelijkt met Antonie, die eigenlijk alles had waar andere mensen van dromen maar toch in zo'n diep dal zat waardoor hij besloot om ermee te stoppen, dan ga je goed inzien hoe verschillend mensen eigenlijk zijn.
Heel veel mensen vergelijken mensen ook met andere mensen, of met zichzelf. Dit is gewoon niet mogelijk. Niets zit zo ingewikkeld in elkaar als de mens.
Tja, als je het daarmee vergelijkt begrijp ik Antonie zijn keuze ook niet. Maar Sam ziet ondanks al zijn beperkingen blijkbaar nog vreugde in het leven. Antonie jammer genoeg niet.
Was wel een mooie docu, over Sam. Maar dat even terzijde.
Liefde is als Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het niks...
vrijdag 8 oktober 2010 om 15:09
quote:Rets schreef op 08 oktober 2010 @ 13:07:
Toen ik gister dit nieuws hoorde schrok ik behoorlijk en nu ziet Antonie nog steeds in mijn hoofd.
Ik ben depressief en het is heel fijn om te lezen dat hier zoveel mensen van mening zijn dat depressie meer is dan een klein dipje. Ik voel me in mijn eigen omgeving vaak totaal niet serieus genomen.
Toen ik gister dit nieuws hoorde schrok ik behoorlijk en nu ziet Antonie nog steeds in mijn hoofd.
Ik ben depressief en het is heel fijn om te lezen dat hier zoveel mensen van mening zijn dat depressie meer is dan een klein dipje. Ik voel me in mijn eigen omgeving vaak totaal niet serieus genomen.
vrijdag 8 oktober 2010 om 15:09
Depressie/bipolaire-stoornis zijn ZIEKTES, mensen. Totaal zinloos om daar vergelijkingen op los te laten. Je verglijkt toch bijvoorbeeld ms ook niet met kanker, of wel?
Heel naar verder dat veel mensen vinden dat ze hier een mening over te moeten ventileren, in de zin van "hij had toch alles mee?!?" of "dat doe je niet als je een gezin hebt". Zinloos en kwetsend. Er worden miljoenen, zo niet miljarden uitgegeven aan het voorkómen van verkeersdoden. Voorlichtingscampagnes, infrastructuur, scholing, etc. Volledig terecht, hoor! Maar het aantal zelfdodingen in NL eist ongeveer twee keer (!!) zoveel slachtoffers. Zouden dat allemaal "ondankbare", "slappe", "egoistische" mensen zijn? Nee, toch zeker? Die mensen waren doodziek, lijdden ondragelijk en zagen geen andere uitweg meer.
Diep- en dieptriest voor alle betrokkenen.
Heel naar verder dat veel mensen vinden dat ze hier een mening over te moeten ventileren, in de zin van "hij had toch alles mee?!?" of "dat doe je niet als je een gezin hebt". Zinloos en kwetsend. Er worden miljoenen, zo niet miljarden uitgegeven aan het voorkómen van verkeersdoden. Voorlichtingscampagnes, infrastructuur, scholing, etc. Volledig terecht, hoor! Maar het aantal zelfdodingen in NL eist ongeveer twee keer (!!) zoveel slachtoffers. Zouden dat allemaal "ondankbare", "slappe", "egoistische" mensen zijn? Nee, toch zeker? Die mensen waren doodziek, lijdden ondragelijk en zagen geen andere uitweg meer.
Diep- en dieptriest voor alle betrokkenen.
vrijdag 8 oktober 2010 om 15:26
Nogal zinloos inderdaad om mensen met elkaar te vergelijken, en even zinloos om ziektes met elkaar te vergelijken. Antonie had een ziekte die niet te vergelijken is met de situatie van die jongen. Zoals je het nu schrijft, klinkt het een beetje alsof depressie een karaktertrek is, iets waar je voor kiest, een manier van in het leven staan. Maar het is een ziekte.
Antonie was, zoals ik het begrijp, ook heel intelligent, leergierig en vol levenslust. Des te triester dat zijn ziekte het van hem heeft gewonnen.
Antonie was, zoals ik het begrijp, ook heel intelligent, leergierig en vol levenslust. Des te triester dat zijn ziekte het van hem heeft gewonnen.
Ga in therapie!
vrijdag 8 oktober 2010 om 15:49
Ik heb de docu met Antonie terug gekeken die gisteren op ned 1 was. Hierin omschrijft hij zelf depressief zijn als: "alsof je levend dood bent."
Ik stel me het nu voor als een nachtmerrie. Je weet dat je een nachtmerrie hebt en je wilt eruit ontwaken, maar het lukt niet.
Hij wilde nu eeuwige rust. En ik hoop dat hij het vindt.
Ik stel me het nu voor als een nachtmerrie. Je weet dat je een nachtmerrie hebt en je wilt eruit ontwaken, maar het lukt niet.
Hij wilde nu eeuwige rust. En ik hoop dat hij het vindt.
Liefde is als Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het niks...
vrijdag 8 oktober 2010 om 16:08
vanmorgen was ik even bij schoonmoeder die de krant had... die stond uiteraard bol van het overlijden van Antonie.
M`n schoonmoeder was redelijk geschokt door het hele gebeuren. Waarom kan ik niet goed plaatsen maar ze was er erg mee bezig en vertelde dat ze niet kan bevatten wat er in zo iemand om gaat. Iemand met zo`n mooi gezin, een mooie carriere... nou ja, alles waar een hoop mensen van dromen.
Bevatten wat er in zo iemand om gaat kunnen de meeste mensen "gelukkig" niet... en ik gebruik hier het woord gelukig omdat dat dan in deze setting evenveel betekent als Je kent niet zulk zwart leven...
Ergens intrigeert het me. Wat gaat er in die mensen om, hoe zie je de wereld als je niet meer wil leven in deze wereld. Ik kan alleen maar heeft veel medelijden voelen met de mensen die dit moeten doormaken!
M`n schoonmoeder was redelijk geschokt door het hele gebeuren. Waarom kan ik niet goed plaatsen maar ze was er erg mee bezig en vertelde dat ze niet kan bevatten wat er in zo iemand om gaat. Iemand met zo`n mooi gezin, een mooie carriere... nou ja, alles waar een hoop mensen van dromen.
Bevatten wat er in zo iemand om gaat kunnen de meeste mensen "gelukkig" niet... en ik gebruik hier het woord gelukig omdat dat dan in deze setting evenveel betekent als Je kent niet zulk zwart leven...
Ergens intrigeert het me. Wat gaat er in die mensen om, hoe zie je de wereld als je niet meer wil leven in deze wereld. Ik kan alleen maar heeft veel medelijden voelen met de mensen die dit moeten doormaken!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!

vrijdag 8 oktober 2010 om 16:32
Ook ik ben erg geschrokken van dit bericht. Ik begrijp overigens wel waarom sommige mensen tot deze fatale daad komen. Zelf heb ik al een aantal depressies gehad en ik snap dat je je dan radeloos kunt voelen. Ik ben ook erg suicidaal geweest, omdat ik het lijden niet meer wilde en ook omdat ik mijn gezin en familie mijn ziekte niet meer wilde 'aandoen'. Voelde me erg schuldig over mijn somberheid en passiviteit.
Toch heb ik altijd beseft dat ik geen suicide moest plegen (ik weet inmiddels dat bij mij de depressies weer overgaan, dit is overigens bij bijna alle mensen die aan depressie lijden het geval), omdat ik dit mijn man en kinderen en ook mijn ouders niet wilde aandoen. Mijn ouders hebben toen ik jong was al een kind verloren (mijn zusje) en ik weet hoeveel verdriet dat teweeg gebracht heeft.
Zelf gebruik ik nu medicatie (al jaren) en zodra ik weer erg depressief/suicidaal word, vraag ik om een klinische opname. Ik begrijp wel dat mensen die chronisch depressief zijn of lijden aan andere ernstige (psychiatrische of somatische) ziekte en
weinig of geen verbeteren op medische behandelingen uiteindelijk voor de dood kiezen.
Zelfdoding wordt trouwens niet alleen door zwaar depressieve mensen gedaan, ook minder ernstig depressieve mensen of mensen die overspannen zijn doden zichzelf. Soms zijn mensen psychotisch en doden zij zichzelf omdat een stem het bevel geeft dit te doen. En soms maken jongeren een eind aan hun leven door bijv. liefdesverdriet (wat ik dan trouwens wel echt een verkeerde beslissing vind).
Hoe dan ook, het blijft tragisch dat Antonie tot deze daad gekomen is en ik wens zijn gezin en familie/vrienden veel sterkte met dit enorme verlies.
Toch heb ik altijd beseft dat ik geen suicide moest plegen (ik weet inmiddels dat bij mij de depressies weer overgaan, dit is overigens bij bijna alle mensen die aan depressie lijden het geval), omdat ik dit mijn man en kinderen en ook mijn ouders niet wilde aandoen. Mijn ouders hebben toen ik jong was al een kind verloren (mijn zusje) en ik weet hoeveel verdriet dat teweeg gebracht heeft.
Zelf gebruik ik nu medicatie (al jaren) en zodra ik weer erg depressief/suicidaal word, vraag ik om een klinische opname. Ik begrijp wel dat mensen die chronisch depressief zijn of lijden aan andere ernstige (psychiatrische of somatische) ziekte en
weinig of geen verbeteren op medische behandelingen uiteindelijk voor de dood kiezen.
Zelfdoding wordt trouwens niet alleen door zwaar depressieve mensen gedaan, ook minder ernstig depressieve mensen of mensen die overspannen zijn doden zichzelf. Soms zijn mensen psychotisch en doden zij zichzelf omdat een stem het bevel geeft dit te doen. En soms maken jongeren een eind aan hun leven door bijv. liefdesverdriet (wat ik dan trouwens wel echt een verkeerde beslissing vind).
Hoe dan ook, het blijft tragisch dat Antonie tot deze daad gekomen is en ik wens zijn gezin en familie/vrienden veel sterkte met dit enorme verlies.