Entertainment
alle pijlers
Antonie Kamerling overleden
donderdag 7 oktober 2010 om 10:13
Anthonie Kamerling overleden ZEVENHOVEN - De Nederlandse acteur en zanger Antonie Kamerling (44) is in de nacht van woensdag op donderdag overleden. Het lichaam van de acteur werd gevonden in een woning in zijn woonplaats Zevenhoven.
Het management van Kamerling heeft het overlijden van de acteur bevestigd. Over de verdere omstandigheden rond de dood van Kamerling is niks bekend.
Hij laat zijn vrouw isa Hoes en twee kinderen achter, zijn zoon Merlijn en dochter Vlinder. Zijn zus Liesbeth Kamerling is tevens actrice.
-------
Jee, wat jong!
Het management van Kamerling heeft het overlijden van de acteur bevestigd. Over de verdere omstandigheden rond de dood van Kamerling is niks bekend.
Hij laat zijn vrouw isa Hoes en twee kinderen achter, zijn zoon Merlijn en dochter Vlinder. Zijn zus Liesbeth Kamerling is tevens actrice.
-------
Jee, wat jong!
vrijdag 8 oktober 2010 om 00:41
CL ik wil je ook complimenteren met de duidelijke manier waarop je depressie beschreven hebt. Ik ben zelf een van de "mazzelaars" die genoeg heeft aan een lichte dosis AD per dag om lekker te kunnen functioneren en daarom vergeet ik wel eens hoe het ook kan zijn. Wat nu met Anthonie Kamerling is gebeurt gooit me weer terug in de werkelijkheid. Namelijk dat het zo diep kan gaan dat er geen kruid meer tegenop gewassen is. Hoe rot moet een mens zich voelen om tot zoiets over te gaan........
vrijdag 8 oktober 2010 om 00:58
Heb de film net voor de 2e keer gezien in mijn leven. De eerste keer dat ik hem zag was ik rond de 20 en was toen helemaal van slag. Deze keer weer, maar niet zo erg als toen. Ik ben nu 33 en heb bijna geen kenmerken meer van Borderline, maar toen wel n beetje..daarom was juist deze film voor mij heel confronterend en heeft Antonie kamerling altijd een speciale plek in mijn hart gehad. Ben er kapot van.
vrijdag 8 oktober 2010 om 00:58
quote:Letgo schreef op 08 oktober 2010 @ 00:21:
[...]
Klinkt misschien stom, maar omdat die film zo de nadruk legt op de pijn die het nalaat bij een nabestaande wanneer zoiets gebeurt. Een rol waarin hij zich helemaal heeft verplaatst en iets wat hij dus uiteindelijk ook zelf doet.Je verwoordt precies wat ik niet kon verwoorden. Heb tijdens de film ook over de filmkeuze moeten denken. Ik kende de film niet maar zeker in de context van vandaag hield ik het niet droog, maar ja, ik ben ook een superhuillie....
[...]
Klinkt misschien stom, maar omdat die film zo de nadruk legt op de pijn die het nalaat bij een nabestaande wanneer zoiets gebeurt. Een rol waarin hij zich helemaal heeft verplaatst en iets wat hij dus uiteindelijk ook zelf doet.Je verwoordt precies wat ik niet kon verwoorden. Heb tijdens de film ook over de filmkeuze moeten denken. Ik kende de film niet maar zeker in de context van vandaag hield ik het niet droog, maar ja, ik ben ook een superhuillie....
vrijdag 8 oktober 2010 om 01:03
quote:thee schreef op 08 oktober 2010 @ 00:58:
[...]
Je verwoordt precies wat ik niet kon verwoorden. Heb tijdens de film ook over de filmkeuze moeten denken. Ik kende de film niet maar zeker in de context van vandaag hield ik het niet droog, maar ja, ik ben ook een superhuillie....Dat herken ik helemaal hoor, mijn mascara zat ook ongeveer tot op mijn kin tijdens de film. Voor mij een combinatie van boosheid/verdriet vanwege de nabestaanden. Aan de andere kant ook het gevoel van ontzettende pijn die je moet hebben wil je tot zo'n daad overgaan. En deels iets wat me persoonlijk raakt. Heftig en onbegrijpelijk.
[...]
Je verwoordt precies wat ik niet kon verwoorden. Heb tijdens de film ook over de filmkeuze moeten denken. Ik kende de film niet maar zeker in de context van vandaag hield ik het niet droog, maar ja, ik ben ook een superhuillie....Dat herken ik helemaal hoor, mijn mascara zat ook ongeveer tot op mijn kin tijdens de film. Voor mij een combinatie van boosheid/verdriet vanwege de nabestaanden. Aan de andere kant ook het gevoel van ontzettende pijn die je moet hebben wil je tot zo'n daad overgaan. En deels iets wat me persoonlijk raakt. Heftig en onbegrijpelijk.
vrijdag 8 oktober 2010 om 01:08
Thee Dankjewel, kon ik wel ff gebruiken, kan er helemaal niet van slapen nu.
Ik had precies zo n relatie vroeger en hij heette ook Erik net als in de film. Ik was gelukkig niet zo heftig als Reza maar sommige dingen herken ik zo! Die wisselende stemmingen van haar, dat hopeloze, en zo vreselijk bang zijn dat je vriend je verlaat. Mijn ex heeft me toendertijd ook verlaten omdat hij het niet meer aan kon. Nu, zoveel jaren later, volwassener en rustiger begrijp ik hem. Toch was dit mijn grootste liefde. Snik.
Ik had precies zo n relatie vroeger en hij heette ook Erik net als in de film. Ik was gelukkig niet zo heftig als Reza maar sommige dingen herken ik zo! Die wisselende stemmingen van haar, dat hopeloze, en zo vreselijk bang zijn dat je vriend je verlaat. Mijn ex heeft me toendertijd ook verlaten omdat hij het niet meer aan kon. Nu, zoveel jaren later, volwassener en rustiger begrijp ik hem. Toch was dit mijn grootste liefde. Snik.
vrijdag 8 oktober 2010 om 01:32
herkent iemand toevallig het liedje in de scene dat reza bij het vuur papier zit te verscheuren met een mesje?
ik vind het echt een hele mooie film, het geeft goed weer hoe onberekenbaar iemand kan zijn met een psychische stoornis.
het nummer i still van dezibelle kan je beluisteren op haar website, je kan het alleen niet downloaden geloof ik?
ik vind het echt een hele mooie film, het geeft goed weer hoe onberekenbaar iemand kan zijn met een psychische stoornis.
het nummer i still van dezibelle kan je beluisteren op haar website, je kan het alleen niet downloaden geloof ik?
vrijdag 8 oktober 2010 om 08:27
Ik heb er wel moeite mee dat een aantal van jullie zeggen dat zelfmoord willen plegen altijd een momentopname is. Naar mijn mening kan dat het zijn, maar is het niet altijd zo. Sommige mensen worstelen al zo lang met het leven, doen meerdere pogingen en slagen uiteindelijk. Was het dan nog een momentopname?
Mijn hartsvriendin had borderline en heeft na 7 jaar proberen haar hoofd boven water te houden, en 3 mislukte pogingen, uiteindelijk op 21 jarige leeftijd zelfmoord gepleegd. De film Ik hou van jou is daarom extra heftig voor me. Maar wel erg goed.
Ik wil even alle mensen die zelf aan het leven lijden heel veel kracht en rust toewensen. Ik hoop dat jullie er bovenuit kunnen steigen.
Mijn hartsvriendin had borderline en heeft na 7 jaar proberen haar hoofd boven water te houden, en 3 mislukte pogingen, uiteindelijk op 21 jarige leeftijd zelfmoord gepleegd. De film Ik hou van jou is daarom extra heftig voor me. Maar wel erg goed.
Ik wil even alle mensen die zelf aan het leven lijden heel veel kracht en rust toewensen. Ik hoop dat jullie er bovenuit kunnen steigen.
vrijdag 8 oktober 2010 om 08:52
Toen ik gisteren het bericht hoorde..dacht ik "oo wat verschrikkelijk..vreselijk"..
Nu had en heb ik niet zoveel met Antonie, wat dus niet wil zeggen dat ik het niet verschrikkelijk vindt.
Ik heb net uitzending van rtl boulevard terug gezien, en dan blijkt hoeveel zijdig deze man was. Nooit geweten..ja wel dat hij het e.e.a heeft gedaan.
Oordelen en veroordelen over iemand die zichzelf van het leven beroofd kan en mag je nooit doen. Dat is het makkelijkste wat er is.
Je kan nooit in iemand zijn/haar hoofd kijken.
Deze keus maak je niet zomaar, en zoals blijkt ging er al heel wat aan vooraf.
Wat ik mij wel afvraag is het volgende.
Als een persoon zoals Antonie al zolang depressief is, dan moet je toch veel eerder aan de bel trekken?
Ik begrijp dat hij sinds een paar weken hulp krijgt, dan is dat toch al te laat als hij al zover was?
Waarom is er dan niet eerder ingeggrepen?
Ik bedoel hier niet mee te zeggen dat het dan goed was gekomen, maar misschien ook wel.
Want dit is zeer ernstig..ik mis hier het e.e.a in.
Niet dat je altijd maar opgenomen hoeft te worden, maar iemand met zelfmoord neigingen heeft ernstig hulp nodig.
Was die er wel??
Dit is dus helemaal niet veroordelend bedoelt ..alleen maar vragen..
En wellicht dat wij hieromtrend onvoldoende over ingelicht zijn, wat ook weer terecht is.
Nu had en heb ik niet zoveel met Antonie, wat dus niet wil zeggen dat ik het niet verschrikkelijk vindt.
Ik heb net uitzending van rtl boulevard terug gezien, en dan blijkt hoeveel zijdig deze man was. Nooit geweten..ja wel dat hij het e.e.a heeft gedaan.
Oordelen en veroordelen over iemand die zichzelf van het leven beroofd kan en mag je nooit doen. Dat is het makkelijkste wat er is.
Je kan nooit in iemand zijn/haar hoofd kijken.
Deze keus maak je niet zomaar, en zoals blijkt ging er al heel wat aan vooraf.
Wat ik mij wel afvraag is het volgende.
Als een persoon zoals Antonie al zolang depressief is, dan moet je toch veel eerder aan de bel trekken?
Ik begrijp dat hij sinds een paar weken hulp krijgt, dan is dat toch al te laat als hij al zover was?
Waarom is er dan niet eerder ingeggrepen?
Ik bedoel hier niet mee te zeggen dat het dan goed was gekomen, maar misschien ook wel.
Want dit is zeer ernstig..ik mis hier het e.e.a in.
Niet dat je altijd maar opgenomen hoeft te worden, maar iemand met zelfmoord neigingen heeft ernstig hulp nodig.
Was die er wel??
Dit is dus helemaal niet veroordelend bedoelt ..alleen maar vragen..
En wellicht dat wij hieromtrend onvoldoende over ingelicht zijn, wat ook weer terecht is.
vrijdag 8 oktober 2010 om 08:58
Ik heb, door alle info die we inmiddels hebben gekregen, plus door het feit dat ik hem al die tijd al vanaf de zijlijn een beetje heb gevolgd, begrepen dat hij al heel lange tijd bekend is met depressies (lees; vele jaren). Ook begrijp ik dat hij binnen deze problematiek al vanalles geprobeerd heeft, w.o. ook professionele hulp. Echter de laatste drie weken nam het ernstige vormen aan (w.o. suicidaliteit) en de geboden hulp mocht op dat moment niet meer baten.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 8 oktober 2010 om 09:00
quote:emmalie86 schreef op 08 oktober 2010 @ 01:32:
het nummer i still van dezibelle kan je beluisteren op haar website, je kan het alleen niet downloaden geloof ik?Klopt, bedankt voor t meedenken! Het downloaden blijft bij mij hangen op 0%, dus misschien dat het wel moet kunnen maar niet bij mij? Youtube en Limewire geven al jaren geen resultaat.
het nummer i still van dezibelle kan je beluisteren op haar website, je kan het alleen niet downloaden geloof ik?Klopt, bedankt voor t meedenken! Het downloaden blijft bij mij hangen op 0%, dus misschien dat het wel moet kunnen maar niet bij mij? Youtube en Limewire geven al jaren geen resultaat.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 8 oktober 2010 om 09:00
vrijdag 8 oktober 2010 om 09:00
ik heb zelf samengeleefd met een depressieve man die uiteindelijk zelfmoord heeft gepleegd. Depressiviteit heeft zo´n enorme impact op je leven, niet alleen van degene die depressief is, maar ook zeker voor de gezinsleden.
je gaat door diepe dalen, komt er weer uit, je bent dan zo ontzettend blij dat het een tijdje goed gaat, maar als het dan toch weer mis gaat, dan zak je steeds dieper weg in die put.
En hoe verdrietig ik ook was en ben dat mijn vriend zelfmoord heb gepleegd, ik was en ben tegelijkertijd opgelucht. Iemand dagelijks zien worstelen met het leven is vreselijk om te zien en mee te maken. Gelukkig had ik geen kinderen met mijn vriend dus dat maakt het allemaal een stukje ´simpeler´zeg maar.
ik ben nu weer gelukkig met nieuwe man en kinderen. Toch blijft het altijd ´een litteken op je ziel´zoals iemand al schreef in het begin van het topic.
En veroordeel deze mensen alsjeblieft niet. Depressiviteit is een vreselijke ziekte.
je gaat door diepe dalen, komt er weer uit, je bent dan zo ontzettend blij dat het een tijdje goed gaat, maar als het dan toch weer mis gaat, dan zak je steeds dieper weg in die put.
En hoe verdrietig ik ook was en ben dat mijn vriend zelfmoord heb gepleegd, ik was en ben tegelijkertijd opgelucht. Iemand dagelijks zien worstelen met het leven is vreselijk om te zien en mee te maken. Gelukkig had ik geen kinderen met mijn vriend dus dat maakt het allemaal een stukje ´simpeler´zeg maar.
ik ben nu weer gelukkig met nieuwe man en kinderen. Toch blijft het altijd ´een litteken op je ziel´zoals iemand al schreef in het begin van het topic.
En veroordeel deze mensen alsjeblieft niet. Depressiviteit is een vreselijke ziekte.
vrijdag 8 oktober 2010 om 09:28
Precies Queen Bee, dat zeg je mooi.
Zelfmoord wordt zo vaak veroordeeld. Maar het komt voort uit een ziekte : depressiviteit.
Je kunt overlijden aan de ziekte kanker, maar ook aan de ziekte depressiviteit.
Alleen heeft iedereen meer begrip en medeleven met iemand die kanker heeft, maar iemand met een zware depressie wordt vaak niet begrepen of niet gezien. Imeers; een gebroken been of een kaal hoofd is zichtbaar , een depressie niet. Dat maakt het nog eens extra zwaar.
Tenminste; zo zie ik het.
Zelfmoord wordt zo vaak veroordeeld. Maar het komt voort uit een ziekte : depressiviteit.
Je kunt overlijden aan de ziekte kanker, maar ook aan de ziekte depressiviteit.
Alleen heeft iedereen meer begrip en medeleven met iemand die kanker heeft, maar iemand met een zware depressie wordt vaak niet begrepen of niet gezien. Imeers; een gebroken been of een kaal hoofd is zichtbaar , een depressie niet. Dat maakt het nog eens extra zwaar.
Tenminste; zo zie ik het.
vrijdag 8 oktober 2010 om 09:30
Wat moet hij het zwaar hebben gehad om zo'n definitieve beslissing te nemen.
Omdat ik hem professioneel ken en wist van zijn depressiviteit, was ik op zich niet verbaasd over het nieuws maar toch is het een vreemd idee dat hij er niet meer is.
Voor zijn vrouw en kinderen, zijn lieve familie en vrienden is het verschrikkelijk, al weet ik zeker dat Isa de keuze van haar man heel goed uit kan leggen aan de kinderen en dat ze veel, heel veel steun van heel veel lieve mensen gaat krijgen.
Omdat ik hem professioneel ken en wist van zijn depressiviteit, was ik op zich niet verbaasd over het nieuws maar toch is het een vreemd idee dat hij er niet meer is.
Voor zijn vrouw en kinderen, zijn lieve familie en vrienden is het verschrikkelijk, al weet ik zeker dat Isa de keuze van haar man heel goed uit kan leggen aan de kinderen en dat ze veel, heel veel steun van heel veel lieve mensen gaat krijgen.
vrijdag 8 oktober 2010 om 11:45
Hier een gedeelte van een artikel op de website van telegraaf. Ik denk dat het voor Isa ook heel moeilijk was om met hem samen te leven. Jammer dat hij niet de goede hulp heeft gevonden/gekregen en dat het blijkbaar al te laat was
In eerdere interviews spraken zowel Isa als Antonie over de depressiviteit. Antonie maakte een paar jaar geleden een enorme crisis door. Isa vertelde: „Toen heb ik tegen Antonie gezegd, ik blijf jou maar opvangen, dat kan ik gewoon niet meer. Op een gegeven moment is het op. Ik weet niet wat we moeten doen als het in de toekomst weer gebeurt. Ik houd zielsveel van Antonie. Te veel denk ik wel eens. Anders kon ik gewoon zeggen da-ag als het tegenzit. Ik heb zoveel redenen om dat te doen, maar geen haar op mijn hoofd…”
Diepe dalen
Rond zijn dertigste begonnen Antonies depressieve periodes. „Dan ben ik niet leuk om mee te leven”, zei hij zelf. Isa noemde haar geliefde zelfs een tijd Antinie, omdat ze hem zo anti-alles vond. Antonie bestempelde zijn inzinkingen als ’diepe dalen’. „Maar… als je het overleeft: it makes you stronger. Alles wat ik heb, waardeer ik meer.”
De blonde acteur probeerde de laatste jaren anders te leven. Een bezoek aan Malawi in 2009 gaf hem een nieuwe impuls. „Ik handel meer vanuit mijn hart. Dan denk ik: vind je me niet leuk, nou, dan vind je me maar niet leuk. Dat gevoel heb ik altijd al willen hebben. Een soort Herman Brood kunnen zijn, maar dan zonder drank en drugs.”
Antonie was ook een echte gezinsman. Dolgelukkig was hij, toen Isa snel na hun jawoord zwanger werd van Merlijn. Antonie genoot ervan om met een draagzak met hun baby rond te lopen. Isa noemde dat vertederd Antonies zachtste, liefste kant.
Het acteursechtpaar wisselde hun gezinstaak en hun werk af. Vaak hadden ze het veel te druk. Antonie, afgelopen zomer: „Ik wil tot december vrij hebben. Dingen in huis doen, met Isa en de kinderen. Ik ben altijd aan het werk, nu kom ik eraan toe.” Hij was wel bezig met zijn werk voor goede doelen. Afgelopen vrijdag had hij nog een ontmoeting met de voorzitster van Edukans. „Ik vond hem toen al erg down, maar ik had nooit kunnen vermoeden dat hij zelfmoord zou plegen. Antonie moet heel depressief zijn geweest. Hij zal nu de kinderen waar hij zo zielsveel van hield niet zien opgroeien.”
De blonde acteur vertelde op een zonnige dag, eind augustus op een terras, nog: „Die depressieve periodes, daar ben ik overheen.” Waarom hij niet verder wilde met leven, weet alleen zijn familie. Antonie liet een afscheidsbrief voor hen achter.
In eerdere interviews spraken zowel Isa als Antonie over de depressiviteit. Antonie maakte een paar jaar geleden een enorme crisis door. Isa vertelde: „Toen heb ik tegen Antonie gezegd, ik blijf jou maar opvangen, dat kan ik gewoon niet meer. Op een gegeven moment is het op. Ik weet niet wat we moeten doen als het in de toekomst weer gebeurt. Ik houd zielsveel van Antonie. Te veel denk ik wel eens. Anders kon ik gewoon zeggen da-ag als het tegenzit. Ik heb zoveel redenen om dat te doen, maar geen haar op mijn hoofd…”
Diepe dalen
Rond zijn dertigste begonnen Antonies depressieve periodes. „Dan ben ik niet leuk om mee te leven”, zei hij zelf. Isa noemde haar geliefde zelfs een tijd Antinie, omdat ze hem zo anti-alles vond. Antonie bestempelde zijn inzinkingen als ’diepe dalen’. „Maar… als je het overleeft: it makes you stronger. Alles wat ik heb, waardeer ik meer.”
De blonde acteur probeerde de laatste jaren anders te leven. Een bezoek aan Malawi in 2009 gaf hem een nieuwe impuls. „Ik handel meer vanuit mijn hart. Dan denk ik: vind je me niet leuk, nou, dan vind je me maar niet leuk. Dat gevoel heb ik altijd al willen hebben. Een soort Herman Brood kunnen zijn, maar dan zonder drank en drugs.”
Antonie was ook een echte gezinsman. Dolgelukkig was hij, toen Isa snel na hun jawoord zwanger werd van Merlijn. Antonie genoot ervan om met een draagzak met hun baby rond te lopen. Isa noemde dat vertederd Antonies zachtste, liefste kant.
Het acteursechtpaar wisselde hun gezinstaak en hun werk af. Vaak hadden ze het veel te druk. Antonie, afgelopen zomer: „Ik wil tot december vrij hebben. Dingen in huis doen, met Isa en de kinderen. Ik ben altijd aan het werk, nu kom ik eraan toe.” Hij was wel bezig met zijn werk voor goede doelen. Afgelopen vrijdag had hij nog een ontmoeting met de voorzitster van Edukans. „Ik vond hem toen al erg down, maar ik had nooit kunnen vermoeden dat hij zelfmoord zou plegen. Antonie moet heel depressief zijn geweest. Hij zal nu de kinderen waar hij zo zielsveel van hield niet zien opgroeien.”
De blonde acteur vertelde op een zonnige dag, eind augustus op een terras, nog: „Die depressieve periodes, daar ben ik overheen.” Waarom hij niet verder wilde met leven, weet alleen zijn familie. Antonie liet een afscheidsbrief voor hen achter.
