Entertainment
alle pijlers
Beschadigd
donderdag 12 februari 2015 om 18:06
NPO3 - 22:05
Beschadigd: Jessica Villerius vraagt waarom
Eén op de vier jongeren beschadigt zichzelf. Programmamaakster Jessica Villerius probeert het taboe te doorbreken. In de vierdelige-serie Beschadigd volgt ze zowel jongeren als volwassenen die zichzelf beschadigen.
In Beschadigd volgt Jessica Villerius mensen die dagelijks vechten tegen de dwang en behoefte om zichzelf te snijden, branden of op een andere manier te verwonden. Een halfjaar heeft de programmamaakster de slachtoffers gevolgd: “Ik heb de hoe’s en waarom’s gevraagd. Vragen gesteld die iedereen graag zou willen weten.” Ze vroeg zowel de jongeren als volwassenen waarom ze zichzelf snijden, hoe dat voelt en of ze spijt hebben. “Vragen die je normaal niet zo snel durft te stellen”, aldus Villerius.
Niet om de aandacht
Villerius kreeg veel hulp van de Landelijke Stichting Zelfbeschadiging om deze serie te maken. “De stichting heeft mij geholpen om in contact te komen met die mensen.” Ze kwam erachter dat mensen het niet om de aandacht doen. “Als ze niet meer thuis wonen, weten de ouders het soms niet eens. Er gaat vaak een depressie aan vooraf.” Er is in veel gevallen ook sprake van eetstoornissen, angststoornis of een trauma.
Zonder verdoving gehecht
In de eerste afleveringen volgen we het verhaal van Cindy (foto). Ze werd meerdere malen weggestuurd bij de Eerste Hulp omdat ze dachten dat ze het zichzelf aandeed. “Ik ben meerdere malen gewoon weggestuurd, dan zeiden ze: ‘we helpen hier mensen die het echt nodig hebben’. Meerdere malen ben ik zonder verdoving gehecht. Wat artsen niet begrijpen, is dat we dit op het moment van aanbrengen inderdaad niet voelen: het gebeurt soms in een roes. Maar wanneer er gehecht moet worden, dan zijn we bij ons volle verstand en doet het net zo veel zeer als bij ieder ander.”
Beschadigd: Jessica Villerius vraagt waarom
Eén op de vier jongeren beschadigt zichzelf. Programmamaakster Jessica Villerius probeert het taboe te doorbreken. In de vierdelige-serie Beschadigd volgt ze zowel jongeren als volwassenen die zichzelf beschadigen.
In Beschadigd volgt Jessica Villerius mensen die dagelijks vechten tegen de dwang en behoefte om zichzelf te snijden, branden of op een andere manier te verwonden. Een halfjaar heeft de programmamaakster de slachtoffers gevolgd: “Ik heb de hoe’s en waarom’s gevraagd. Vragen gesteld die iedereen graag zou willen weten.” Ze vroeg zowel de jongeren als volwassenen waarom ze zichzelf snijden, hoe dat voelt en of ze spijt hebben. “Vragen die je normaal niet zo snel durft te stellen”, aldus Villerius.
Niet om de aandacht
Villerius kreeg veel hulp van de Landelijke Stichting Zelfbeschadiging om deze serie te maken. “De stichting heeft mij geholpen om in contact te komen met die mensen.” Ze kwam erachter dat mensen het niet om de aandacht doen. “Als ze niet meer thuis wonen, weten de ouders het soms niet eens. Er gaat vaak een depressie aan vooraf.” Er is in veel gevallen ook sprake van eetstoornissen, angststoornis of een trauma.
Zonder verdoving gehecht
In de eerste afleveringen volgen we het verhaal van Cindy (foto). Ze werd meerdere malen weggestuurd bij de Eerste Hulp omdat ze dachten dat ze het zichzelf aandeed. “Ik ben meerdere malen gewoon weggestuurd, dan zeiden ze: ‘we helpen hier mensen die het echt nodig hebben’. Meerdere malen ben ik zonder verdoving gehecht. Wat artsen niet begrijpen, is dat we dit op het moment van aanbrengen inderdaad niet voelen: het gebeurt soms in een roes. Maar wanneer er gehecht moet worden, dan zijn we bij ons volle verstand en doet het net zo veel zeer als bij ieder ander.”
Power to the people
donderdag 12 februari 2015 om 18:31
Heb het in de recorder geprogrammeerd staan. Hoge verwachtingen van, het zou veel kunnen betekenen qua bijdragen aan inzicht, vooroordelen wegnemen en taboe slechten. Vind eerdere docu's van de maakster soms heel sterk zien zijn op dat gebied en soms nogal zwakjes, benieuwd hoe deze serie uitpakt. Hopelijk een van haar stevige werken, waar ze door tonen en aan woord laten de beelden en verhalen hun werk laat doen. Ben benieuwd!
when you wish upon a star...
donderdag 12 februari 2015 om 19:48
"Zonder verdoving gehecht
In de eerste afleveringen volgen we het verhaal van Cindy (foto). Ze werd meerdere malen weggestuurd bij de Eerste Hulp omdat ze dachten dat ze het zichzelf aandeed. “Ik ben meerdere malen gewoon weggestuurd, dan zeiden ze: ‘we helpen hier mensen die het echt nodig hebben’. Meerdere malen ben ik zonder verdoving gehecht. Wat artsen niet begrijpen, is dat we dit op het moment van aanbrengen inderdaad niet voelen: het gebeurt soms in een roes. Maar wanneer er gehecht moet worden, dan zijn we bij ons volle verstand en doet het net zo veel zeer als bij ieder ander.”
Wat afschuwelijk! Ik ga kijken.
In de eerste afleveringen volgen we het verhaal van Cindy (foto). Ze werd meerdere malen weggestuurd bij de Eerste Hulp omdat ze dachten dat ze het zichzelf aandeed. “Ik ben meerdere malen gewoon weggestuurd, dan zeiden ze: ‘we helpen hier mensen die het echt nodig hebben’. Meerdere malen ben ik zonder verdoving gehecht. Wat artsen niet begrijpen, is dat we dit op het moment van aanbrengen inderdaad niet voelen: het gebeurt soms in een roes. Maar wanneer er gehecht moet worden, dan zijn we bij ons volle verstand en doet het net zo veel zeer als bij ieder ander.”
Wat afschuwelijk! Ik ga kijken.
donderdag 12 februari 2015 om 20:55
Oh.. er was al een topic over!
Ik heb er op psyche een topic over geopend. In het verleden zijn hier op viva verschillende topics over geopend, dus misschien hebben de TO's hier nog wat aan. Daar waren ook moeders bij, die zich zorgen maakten over hun kinderen
Ik wil het opnemen, maar epg doet het niet
Ik heb er op psyche een topic over geopend. In het verleden zijn hier op viva verschillende topics over geopend, dus misschien hebben de TO's hier nog wat aan. Daar waren ook moeders bij, die zich zorgen maakten over hun kinderen
Ik wil het opnemen, maar epg doet het niet
Later is nu
donderdag 12 februari 2015 om 22:51
Ik heb mezelf vroeger beschadigd en heb bij de LSZ gewerkt (ik ken ook in elk geval één meisje dat in de serie zit, verder weet ik zo niet wie er in zitten) dus het komt voor mij best wel dichtbij. Ik heb het opgenomen en moet nog even zien wat een goed moment is om het te kijken. Ik heb er ook hoge verwachtingen van, er zijn inmiddels al kamervragen gesteld over onverdoofd hechten.
vrijdag 13 februari 2015 om 00:00
Hee, Krullevaer, ben jij ook een 'forumfossiel'? Dan kennen we elkaar wellicht van jaaaaren het.
Knap dat je ernaar kunt kijken. Ik kan dat nog steeds niet, al is het bij mij nooit zo 'ernstig' geweest dat er gehecht moest worden. Ik ben een keer bij die vereniging geweest en heb dat persoonlijk als dubbel ervaren. Het is fijn dat je er niet alleen in staat en ook meer in praktische zin van gedachten kunt wisselen. Maar bij mij persoonlijk had het ook een averechts effect dat het juist sterker werd. Misschien juist wel omdat ik bot gezegd een beetje rommelde in de marge, in vergelijking met sommigen daar. Het is lang geleden, maar word ik er (onverwacht) mee geconfronteerd, dan is het toch en nog steeds paniek in de tent. Daarom wil ik het dus toch maar niet kijken, hoe spijtig ook.
Ik kan me de frustratie bij artsen wel een beetje indenken, maar het is wel een ziektebeeld. Ik bedoel, als we transplanteren en dotteren etc bij rook- en alcoholverslaafden, maagwandcorrecties uitvoeren bij mensen met obesitas... Dan graag ook mensen die psychisch klem zitten humaan behandelen. Of de dronkenlappen die zichzelf in de prak rijden. Die laten ze toch ook niet doodbloeden. Dus het zit 'm vermoedelijk toch ook in het taboe en dat mag wel wat minder.
Knap dat je ernaar kunt kijken. Ik kan dat nog steeds niet, al is het bij mij nooit zo 'ernstig' geweest dat er gehecht moest worden. Ik ben een keer bij die vereniging geweest en heb dat persoonlijk als dubbel ervaren. Het is fijn dat je er niet alleen in staat en ook meer in praktische zin van gedachten kunt wisselen. Maar bij mij persoonlijk had het ook een averechts effect dat het juist sterker werd. Misschien juist wel omdat ik bot gezegd een beetje rommelde in de marge, in vergelijking met sommigen daar. Het is lang geleden, maar word ik er (onverwacht) mee geconfronteerd, dan is het toch en nog steeds paniek in de tent. Daarom wil ik het dus toch maar niet kijken, hoe spijtig ook.
Ik kan me de frustratie bij artsen wel een beetje indenken, maar het is wel een ziektebeeld. Ik bedoel, als we transplanteren en dotteren etc bij rook- en alcoholverslaafden, maagwandcorrecties uitvoeren bij mensen met obesitas... Dan graag ook mensen die psychisch klem zitten humaan behandelen. Of de dronkenlappen die zichzelf in de prak rijden. Die laten ze toch ook niet doodbloeden. Dus het zit 'm vermoedelijk toch ook in het taboe en dat mag wel wat minder.
vrijdag 13 februari 2015 om 04:38
Hoe dat meisje is opgevangen door de oud-psycholoog en zijn familie..daar zou toch menig patiënt jaloers op zijn, ik kan me een zij wel en ik niet voorstellen. Heerlijk op de boerderij alle rust en ruimte om je heen. Het is een mooi gebaar, de oud-psycholoog maakt wel echt onderscheidt tussen patiënten. Hoe heerlijk ik het voor dat meisje (inmiddels een vrouw van 27) ook vind en hoezeer ik haar een veilige omgeving gun na zo'n ontzettend moeilijke jeugd, stoort het me ergens dat zij een mogelijkheid heeft gekregen die voor weinig mensen is weggelegd. Waarom krijg zij een voorkeursbehandeling? Ik gun iedereen met een moeilijke jeugd een veilig thuisgevoel. Sommige zullen het nooit krijgen.
vrijdag 13 februari 2015 om 13:59
quote:*speels* schreef op 13 februari 2015 @ 04:38:
Hoe dat meisje is opgevangen door de oud-psycholoog en zijn familie..daar zou toch menig patiënt jaloers op zijn, ik kan me een zij wel en ik niet voorstellen. Heerlijk op de boerderij alle rust en ruimte om je heen. Het is een mooi gebaar, de oud-psycholoog maakt wel echt onderscheidt tussen patiënten. Hoe heerlijk ik het voor dat meisje (inmiddels een vrouw van 27) ook vind en hoezeer ik haar een veilige omgeving gun na zo'n ontzettend moeilijke jeugd, stoort het me ergens dat zij een mogelijkheid heeft gekregen die voor weinig mensen is weggelegd. Waarom krijg zij een voorkeursbehandeling? Ik gun iedereen met een moeilijke jeugd een veilig thuisgevoel. Sommige zullen het nooit krijgen.
Dat je het iedereen gunt maar het toch een voorkeursbehandeling noemt klopt niet.
Het is zo gelopen. Wees blij voor haar!
Hoe dat meisje is opgevangen door de oud-psycholoog en zijn familie..daar zou toch menig patiënt jaloers op zijn, ik kan me een zij wel en ik niet voorstellen. Heerlijk op de boerderij alle rust en ruimte om je heen. Het is een mooi gebaar, de oud-psycholoog maakt wel echt onderscheidt tussen patiënten. Hoe heerlijk ik het voor dat meisje (inmiddels een vrouw van 27) ook vind en hoezeer ik haar een veilige omgeving gun na zo'n ontzettend moeilijke jeugd, stoort het me ergens dat zij een mogelijkheid heeft gekregen die voor weinig mensen is weggelegd. Waarom krijg zij een voorkeursbehandeling? Ik gun iedereen met een moeilijke jeugd een veilig thuisgevoel. Sommige zullen het nooit krijgen.
Dat je het iedereen gunt maar het toch een voorkeursbehandeling noemt klopt niet.
Het is zo gelopen. Wees blij voor haar!
zaterdag 14 februari 2015 om 00:52
Ondanks dat ik blij voor haar ben, valt het wel onder een voorkeursbehandeling...duizenden anderen vinden geen veilig thuis bij een oud-hulpverlener. Beter eentje gered, dan geentje gered. Als het verfilmd zou worden zou ik ook jankend in de bios zitten en met een geluksgevoel dat er mensen zoals die oud-hulpverlener bestaan. In mijn omgeving pleegt ook weleens iemand zelfmoord en dan denk ik had ik het maar geweten dan had je bij mij mogen wonen. Dat is nog geen voorbode op een happy end.
maandag 16 februari 2015 om 11:54
Pfff, ik heb het even terug gekeken.
Ik weet niet, Villerius heeft vast de beste bedoelingen, maar ik vind haar docu's toch wel vaak een 'oe toch, wat erg' gehalte hebben. En daar houdt het dan ook op. Hier ook.
écht doorvragen doet ze ook niet. Als iemand vertelt dat het door zijn vader komt dat-ie snijdt, kun je best vragen waarom dat is. Dat-ie niet vaak thuis was kan nooit de enige reden zijn.
Waar ik ook een beetje dubbel gevoel bij heb zijn die bijeenkomsten. Alsof je een hoop ellende bij elkaar zet waarbij ze elkaar juist versterken in plaats van helpen.
Want hoe hard het ook klinkt, buiten de vormen van depressie die je met medicijnen of therapie kan behandelen, uiteindelijk moet je het geluk of iets wat daar op lijkt, toch bij jezelf vinden. Helaas ervaring mee in directe omgeving.
Ik weet niet, Villerius heeft vast de beste bedoelingen, maar ik vind haar docu's toch wel vaak een 'oe toch, wat erg' gehalte hebben. En daar houdt het dan ook op. Hier ook.
écht doorvragen doet ze ook niet. Als iemand vertelt dat het door zijn vader komt dat-ie snijdt, kun je best vragen waarom dat is. Dat-ie niet vaak thuis was kan nooit de enige reden zijn.
Waar ik ook een beetje dubbel gevoel bij heb zijn die bijeenkomsten. Alsof je een hoop ellende bij elkaar zet waarbij ze elkaar juist versterken in plaats van helpen.
Want hoe hard het ook klinkt, buiten de vormen van depressie die je met medicijnen of therapie kan behandelen, uiteindelijk moet je het geluk of iets wat daar op lijkt, toch bij jezelf vinden. Helaas ervaring mee in directe omgeving.
maandag 16 februari 2015 om 12:22
quote:mienbillekesjeuken schreef op 16 februari 2015 @ 11:54:
Waar ik ook een beetje dubbel gevoel bij heb zijn die bijeenkomsten. Alsof je een hoop ellende bij elkaar zet waarbij ze elkaar juist versterken in plaats van helpen.
Dus patiëntenverenigingen ook maar afschaffen?
Je weet niet half hoe fijn het is om gewoon eens te kunnen praten over iets wat zo taboe is zonder veroordeeld of raar gevonden te worden..
Waar ik ook een beetje dubbel gevoel bij heb zijn die bijeenkomsten. Alsof je een hoop ellende bij elkaar zet waarbij ze elkaar juist versterken in plaats van helpen.
Dus patiëntenverenigingen ook maar afschaffen?
Je weet niet half hoe fijn het is om gewoon eens te kunnen praten over iets wat zo taboe is zonder veroordeeld of raar gevonden te worden..
