Entertainment
alle pijlers
Family island
dinsdag 6 september 2016 om 14:13
dinsdag 6 september 2016 om 14:46
quote:Diamondbooty schreef op 06 september 2016 @ 14:13:
Toen ik er gisteravond naar keek werd ik er zwaar agressief van. Als ik een van de ouders was had ik ze bij de haren door het huis heengesleurd. Wat een respectloze monsters zeg, die ouders zijn veel te mild geweest en laten bijna alles maar toe.
Nou zeg dat, lukt de opvoeding niet op de 'zachte' manier, dan maar op de harde manier.
En die arme meid die iedere dag om 8 uur buitengezet word, ik snap op zich de gedachte erachter wel, maar kom op, dit werkt zo niet.
Help haar op weg, ga naar een uitzendbureau, zoek een opleiding, doe iets.
Tuurlijk kan zij dat zelf ook bedenken, maar volgens mij vind ze het wel best hoe het nu gaat.
Toen ik er gisteravond naar keek werd ik er zwaar agressief van. Als ik een van de ouders was had ik ze bij de haren door het huis heengesleurd. Wat een respectloze monsters zeg, die ouders zijn veel te mild geweest en laten bijna alles maar toe.
Nou zeg dat, lukt de opvoeding niet op de 'zachte' manier, dan maar op de harde manier.
En die arme meid die iedere dag om 8 uur buitengezet word, ik snap op zich de gedachte erachter wel, maar kom op, dit werkt zo niet.
Help haar op weg, ga naar een uitzendbureau, zoek een opleiding, doe iets.
Tuurlijk kan zij dat zelf ook bedenken, maar volgens mij vind ze het wel best hoe het nu gaat.
dinsdag 6 september 2016 om 15:49
We weten niet wat ze allemaal al geprobeerd hebben he? Hopelijk horen we dat nog een beetje. Voor hetzelfde geldt hebben ze met haar naar werk gezocht maar is het allemaal mislukt.
De ene meisje wat een waas krijgt grijpt mij aan. Ze weet dan niet wat ze doet en is niet meer te houden. Zelf baalt ze daar oko erg van. Ze wil het niet maar kan het niet tegenhouden. Tenminste dat is de indruk die ik er nu van heb. Het kan natuurlijk helemaal anders zijn.
De ene meisje wat een waas krijgt grijpt mij aan. Ze weet dan niet wat ze doet en is niet meer te houden. Zelf baalt ze daar oko erg van. Ze wil het niet maar kan het niet tegenhouden. Tenminste dat is de indruk die ik er nu van heb. Het kan natuurlijk helemaal anders zijn.
dinsdag 6 september 2016 om 21:11
Ik ben nu halverwege het terugkijken van de aflevering en ik vind het voornamelijk heel heftig dat dat ene meisje zomaar op straat wordt gezet. Tuurlijk, ze is al 20, maar ik vind haar gedrag niet vreemd. Haar moeder heeft een nieuwe man, die hebben een kindje samen en het lijkt alsof zij er niet meer bij hoort.
dinsdag 6 september 2016 om 21:18
quote:Wintertime16 schreef op 06 september 2016 @ 19:36:
Dat 'meisje' is wel een jonge vrouw van 20 en ze jatte alles wat los en vast zat. Ze hebben vast scholen en werk geprobeerd maar als ze niet gaat houdt het op. Ze is volwassen.Shampoo en snoep? Dat kun je toch moeilijk jatten noemen. Er zal vast het een en ander aan vooraf zijn gegaan, maar het leek me niet een dermate onhoudbare situatie dat je je kind zo de straat op gooit. Belangrijkste overweging van moeder was 'ik ga haar nietsdoen niet faciliteren'. Dan vind ik de maatregel belachelijk drastisch.
Dat 'meisje' is wel een jonge vrouw van 20 en ze jatte alles wat los en vast zat. Ze hebben vast scholen en werk geprobeerd maar als ze niet gaat houdt het op. Ze is volwassen.Shampoo en snoep? Dat kun je toch moeilijk jatten noemen. Er zal vast het een en ander aan vooraf zijn gegaan, maar het leek me niet een dermate onhoudbare situatie dat je je kind zo de straat op gooit. Belangrijkste overweging van moeder was 'ik ga haar nietsdoen niet faciliteren'. Dan vind ik de maatregel belachelijk drastisch.
dinsdag 6 september 2016 om 21:31
Bovendien zegt het meisje zelf ook: "ik moet het veranderen", ik denk dat ze het wel wil veranderen, maar gewoon geen idee heeft hoe. Die moeder zei: "ja dat verhaal (dat het meisje zich afgewezen voelt) heb ik al heel vaak gehoord, maar ik geloof het gewoon niet". Daar laat die moeder heel veel steken vallen, dat is het moment dat zij moet zeggen dat ze wél van haar houdt en dat ze samen een oplossing gaan zoeken.
woensdag 7 september 2016 om 20:57
zaterdag 10 september 2016 om 20:02
Net ook terug gekeken en het met de meeste helemaal eens.
De jonge vrouw van 20 is gewoon vervangen door de liefdesbaby en moeder wuift het weg als onzin
En dat de moeder dan flipt als de telefoon wordt afgepakt
De vader van dat agressieve joch (die meekwam ondanks dat ze gescheiden zijn) is gewoon een slappeling.
Ex en ik kunnen het niet goed vinden samen maar ik weet zeker dat, als mijn zoon mij zo zou behandelen, hij alle hoeken van de kamer zou zien.
De jonge vrouw van 20 is gewoon vervangen door de liefdesbaby en moeder wuift het weg als onzin
En dat de moeder dan flipt als de telefoon wordt afgepakt
De vader van dat agressieve joch (die meekwam ondanks dat ze gescheiden zijn) is gewoon een slappeling.
Ex en ik kunnen het niet goed vinden samen maar ik weet zeker dat, als mijn zoon mij zo zou behandelen, hij alle hoeken van de kamer zou zien.
zaterdag 10 september 2016 om 21:47
Ik zit het nu te kijken, ben halverwege. Het is voor mij ontzettend herkenbaar van vroeger thuis. Ik misdroeg me niet zo als deze kinderen, maar ik schreeuwde veel tegen mijn ouders. Inmiddels weet ik dat ik dat deed omdat ik nooit gehoord werd. Mijn mening telde nooit (maar dan ook echt nooit) en het enige dat ik hoorde was alles dat ik niet goed deed en dat ik een enorm vervelend, lastig kind was. Ik werd op mijn 14e naar een kinderpsycholoog gestuurd, die na weken concludeerde dat er eea niet goed ging in de relatie met mijn moeder.
Toen mijn ouders uitgenodigd werden bij de psych en dit bespreekbaar werd gemaakt, zei mijn moeder 'oh nu ben ik zeker de boosdoener en de schuldige aan alles' waarna ze opstond en wegging. Je hebt geen idee hoe dat voelt als kind Mijn vader zei altijd maar weinig. Ik herinner me dat hij vaak zei ' je weet hoe je moeder is, laat het nou maar' :-s
Ik gun het deze kinderen dat hun ouders zelfinzicht krijgen, net als de kinderen hopelijk.
Toen mijn ouders uitgenodigd werden bij de psych en dit bespreekbaar werd gemaakt, zei mijn moeder 'oh nu ben ik zeker de boosdoener en de schuldige aan alles' waarna ze opstond en wegging. Je hebt geen idee hoe dat voelt als kind Mijn vader zei altijd maar weinig. Ik herinner me dat hij vaak zei ' je weet hoe je moeder is, laat het nou maar' :-s
Ik gun het deze kinderen dat hun ouders zelfinzicht krijgen, net als de kinderen hopelijk.
zaterdag 10 september 2016 om 21:57
quote:koekske73 schreef op 10 september 2016 @ 21:47:
Ik zit het nu te kijken, ben halverwege. Het is voor mij ontzettend herkenbaar van vroeger thuis. Ik misdroeg me niet zo als deze kinderen, maar ik schreeuwde veel tegen mijn ouders. Inmiddels weet ik dat ik dat deed omdat ik nooit gehoord werd. Mijn mening telde nooit (maar dan ook echt nooit) en het enige dat ik hoorde was alles dat ik niet goed deed en dat ik een enorm vervelend, lastig kind was. Ik werd op mijn 14e naar een kinderpsycholoog gestuurd, die na weken concludeerde dat er eea niet goed ging in de relatie met mijn moeder.
Toen mijn ouders uitgenodigd werden bij de psych en dit bespreekbaar werd gemaakt, zei mijn moeder 'oh nu ben ik zeker de boosdoener en de schuldige aan alles' waarna ze opstond en wegging. Je hebt geen idee hoe dat voelt als kind Mijn vader zei altijd maar weinig. Ik herinner me dat hij vaak zei ' je weet hoe je moeder is, laat het nou maar' :-s
Ik gun het deze kinderen dat hun ouders zelfinzicht krijgen, net als de kinderen hopelijk.Wat voor situaties moet ik aan denken, waarbij je je niet gehoord voelde? Een van mijn kinderen had ook gedragsproblemen omdat ze zich niet gehoord voelde, en dat kwam ook door mij volgens de pedagoog. Als zij dat zo ervaart moet je daar als ouder natuurlijk iets mee, maar het was absoluut niet zo dat zij het achtergestelde kind is (in mijn perceptie dan, die van haar was anders).
Ik zit het nu te kijken, ben halverwege. Het is voor mij ontzettend herkenbaar van vroeger thuis. Ik misdroeg me niet zo als deze kinderen, maar ik schreeuwde veel tegen mijn ouders. Inmiddels weet ik dat ik dat deed omdat ik nooit gehoord werd. Mijn mening telde nooit (maar dan ook echt nooit) en het enige dat ik hoorde was alles dat ik niet goed deed en dat ik een enorm vervelend, lastig kind was. Ik werd op mijn 14e naar een kinderpsycholoog gestuurd, die na weken concludeerde dat er eea niet goed ging in de relatie met mijn moeder.
Toen mijn ouders uitgenodigd werden bij de psych en dit bespreekbaar werd gemaakt, zei mijn moeder 'oh nu ben ik zeker de boosdoener en de schuldige aan alles' waarna ze opstond en wegging. Je hebt geen idee hoe dat voelt als kind Mijn vader zei altijd maar weinig. Ik herinner me dat hij vaak zei ' je weet hoe je moeder is, laat het nou maar' :-s
Ik gun het deze kinderen dat hun ouders zelfinzicht krijgen, net als de kinderen hopelijk.Wat voor situaties moet ik aan denken, waarbij je je niet gehoord voelde? Een van mijn kinderen had ook gedragsproblemen omdat ze zich niet gehoord voelde, en dat kwam ook door mij volgens de pedagoog. Als zij dat zo ervaart moet je daar als ouder natuurlijk iets mee, maar het was absoluut niet zo dat zij het achtergestelde kind is (in mijn perceptie dan, die van haar was anders).
zaterdag 10 september 2016 om 22:28
Bij ongeveer alles. Mijn moeder wilde alles uit handen nemen, dus ik mocht amper iets zelf. Ook niet toen ik een tiener was.
Ze opende bijvoorbeeld al mijn post. Als ik dan wilde uitleggen dat ik geen problemen had met het openen van bankzaken en dergelijke maar dat ik niet wilde dat ze privé post opende (ja, zo oud ben ik al ) dan luisterde ze daar niet naar. Ze kapte het letterlijk af.
Goede argumenten had ze niet; het was altijd 'omdat ik je moeder ben' Heel frustrerend.
Overigens ben ik niet de enige, mijn zusje (we zijn met z'n 2en) heeft dit exact zo ervaren. Ze deed dit ook bij haar. Zelfs toen we op onszelf woonden en werkten, vond ze dat ze bijv. onze administratie moest in zien omdat ze er geen vertrouwen in had. Daar hebben we nooit aanleiding voor gegeven overigens, er ging ook niets mis in onze administratie. Mijn moeder was gewoon ehm ja, enorm dominant, maar ik denk wel dat ze vooral geleid werd door angst (weer door hoe zijn opgevoed is, vermoed ik)
Ze opende bijvoorbeeld al mijn post. Als ik dan wilde uitleggen dat ik geen problemen had met het openen van bankzaken en dergelijke maar dat ik niet wilde dat ze privé post opende (ja, zo oud ben ik al ) dan luisterde ze daar niet naar. Ze kapte het letterlijk af.
Goede argumenten had ze niet; het was altijd 'omdat ik je moeder ben' Heel frustrerend.
Overigens ben ik niet de enige, mijn zusje (we zijn met z'n 2en) heeft dit exact zo ervaren. Ze deed dit ook bij haar. Zelfs toen we op onszelf woonden en werkten, vond ze dat ze bijv. onze administratie moest in zien omdat ze er geen vertrouwen in had. Daar hebben we nooit aanleiding voor gegeven overigens, er ging ook niets mis in onze administratie. Mijn moeder was gewoon ehm ja, enorm dominant, maar ik denk wel dat ze vooral geleid werd door angst (weer door hoe zijn opgevoed is, vermoed ik)
zaterdag 10 september 2016 om 22:31
zaterdag 10 september 2016 om 22:35
quote:Philae schreef op 10 september 2016 @ 22:31:
Vreselijk dat dat meisje gewoon op straat werd gezet en nog buiten haar schoenen aan moest doen ook. Het lijkt wel of ze z'n drieën en gezin willen zijn en daarom de dochter het huis uitzetten overdag. Arm kind. Ze zal zich vast behoorlijk buitengesloten voelen.
Dat heeft ze ook aangegeven in de eerste sessie maar dat werd afgedaan als "onzin" en "dat heeft ze al vaker gezegd en geloof ik niet"
Alleen al vanwege deze jonge vrouw zal ik de serie blijven volgen.
Heb zo met haar te doen en kan niet wachten tot moeder (en stiefvader) het op hun bord krijgen.
Vreselijk dat dat meisje gewoon op straat werd gezet en nog buiten haar schoenen aan moest doen ook. Het lijkt wel of ze z'n drieën en gezin willen zijn en daarom de dochter het huis uitzetten overdag. Arm kind. Ze zal zich vast behoorlijk buitengesloten voelen.
Dat heeft ze ook aangegeven in de eerste sessie maar dat werd afgedaan als "onzin" en "dat heeft ze al vaker gezegd en geloof ik niet"
Alleen al vanwege deze jonge vrouw zal ik de serie blijven volgen.
Heb zo met haar te doen en kan niet wachten tot moeder (en stiefvader) het op hun bord krijgen.
zondag 11 september 2016 om 00:21
quote:koekske73 schreef op 10 september 2016 @ 22:28:
Bij ongeveer alles. Mijn moeder wilde alles uit handen nemen, dus ik mocht amper iets zelf. Ook niet toen ik een tiener was.
Ze opende bijvoorbeeld al mijn post. Als ik dan wilde uitleggen dat ik geen problemen had met het openen van bankzaken en dergelijke maar dat ik niet wilde dat ze privé post opende (ja, zo oud ben ik al ) dan luisterde ze daar niet naar. Ze kapte het letterlijk af.
Goede argumenten had ze niet; het was altijd 'omdat ik je moeder ben' Heel frustrerend.
Overigens ben ik niet de enige, mijn zusje (we zijn met z'n 2en) heeft dit exact zo ervaren. Ze deed dit ook bij haar. Zelfs toen we op onszelf woonden en werkten, vond ze dat ze bijv. onze administratie moest in zien omdat ze er geen vertrouwen in had. Daar hebben we nooit aanleiding voor gegeven overigens, er ging ook niets mis in onze administratie. Mijn moeder was gewoon ehm ja, enorm dominant, maar ik denk wel dat ze vooral geleid werd door angst (weer door hoe zijn opgevoed is, vermoed ik)
Dit is dan wel weer heel herkenbaar uit mijn eigen jeugd. Ik was zelf geen moeilijk kind, maar ben wel op mijn 19e uit huis 'gevlucht' omdat ik niet meer tegen de bemoeienis kon. Gevolg daarvan was dat ik mijn studie zelf moest gaan betalen, want dat wilden mijn ouders alleen als ik thuis woonde.
Zelf ben ik niet zo'n ouder.
Overigens sorry voor de off-topic.
Bij ongeveer alles. Mijn moeder wilde alles uit handen nemen, dus ik mocht amper iets zelf. Ook niet toen ik een tiener was.
Ze opende bijvoorbeeld al mijn post. Als ik dan wilde uitleggen dat ik geen problemen had met het openen van bankzaken en dergelijke maar dat ik niet wilde dat ze privé post opende (ja, zo oud ben ik al ) dan luisterde ze daar niet naar. Ze kapte het letterlijk af.
Goede argumenten had ze niet; het was altijd 'omdat ik je moeder ben' Heel frustrerend.
Overigens ben ik niet de enige, mijn zusje (we zijn met z'n 2en) heeft dit exact zo ervaren. Ze deed dit ook bij haar. Zelfs toen we op onszelf woonden en werkten, vond ze dat ze bijv. onze administratie moest in zien omdat ze er geen vertrouwen in had. Daar hebben we nooit aanleiding voor gegeven overigens, er ging ook niets mis in onze administratie. Mijn moeder was gewoon ehm ja, enorm dominant, maar ik denk wel dat ze vooral geleid werd door angst (weer door hoe zijn opgevoed is, vermoed ik)
Dit is dan wel weer heel herkenbaar uit mijn eigen jeugd. Ik was zelf geen moeilijk kind, maar ben wel op mijn 19e uit huis 'gevlucht' omdat ik niet meer tegen de bemoeienis kon. Gevolg daarvan was dat ik mijn studie zelf moest gaan betalen, want dat wilden mijn ouders alleen als ik thuis woonde.
Zelf ben ik niet zo'n ouder.
Overigens sorry voor de off-topic.
maandag 12 september 2016 om 21:19
Ik begrijp die ouders echt niet, er is overduidelijk iets met dat meisje.
Erg gekwetst, mist haar vader, misschien wat ergers gebeurt?
Ik geloof niet dat ze 'gewoon' zo doet.
Waarom praat die psycholoog niet 1 op 1 met haar. Er is overduidelijk iets waar ze mee zit.
En waarom helpen ze haar niet een dagbesteding te zoeken, erg rare ouders.
Erg gekwetst, mist haar vader, misschien wat ergers gebeurt?
Ik geloof niet dat ze 'gewoon' zo doet.
Waarom praat die psycholoog niet 1 op 1 met haar. Er is overduidelijk iets waar ze mee zit.
En waarom helpen ze haar niet een dagbesteding te zoeken, erg rare ouders.
