Entertainment
alle pijlers
Films waar je misselijk van word....
maandag 22 september 2008 om 11:20
maandag 22 september 2008 om 19:20
De scene uit Hannibal waarin Anthony Hopkins de hersens van Ray Liotta aan hemzelf serveert. Menigeen zat te gillen in de bios. Ik ook, maar dan van het lachen.
Pulp Fiction: de scene waarin John Travolta Uma Thurman een injectie toedient. Toen werd het een bioscoopbezoeker teveel en die liep weg.
Casino: de scene waarin Joe Pesci's hoofd verpletterd wordt in een bankschroef. Er zat een meneer naast me die niet durfde te kijken. Zijn vrouw moest hem bemoedigend toespreken
Pulp Fiction: de scene waarin John Travolta Uma Thurman een injectie toedient. Toen werd het een bioscoopbezoeker teveel en die liep weg.
Casino: de scene waarin Joe Pesci's hoofd verpletterd wordt in een bankschroef. Er zat een meneer naast me die niet durfde te kijken. Zijn vrouw moest hem bemoedigend toespreken
maandag 22 september 2008 om 20:23
Ik ben vandaag bij Mirrors geweest, een horrorfilm, sloeg eigenlijk nergens op. Maar weglopen, doe ik niet zomaar, een keertje bij Beowulf, dat was ook een film met La pitt. Maar ik hou wel van actiefilms en Wanted vond ik wel een leuke film, zeker met zo'n hoofdpersoon. De les die je eruit moest halen, vond ik ook erg goed. Laat je niet kisten, dat was de slogan en dat sloeg bij mij wel aan. Als je iets aan je leven wil veranderen, doe het dan. Goede film.
O ja, ik ben ook nog eens weggelopen bij een of andere budfilm, toen wilden ze de benen van iemand eraf hakken, want die benen werden opgegeten door planten, toen ben ik echt weggelopen en ook wel eens bij kinderachtige films. Of Bollywoodfilms. Je weet natuurlijk nooit van te voren hoe een film wordt, dat is het probleem.
O ja, ik ben ook nog eens weggelopen bij een of andere budfilm, toen wilden ze de benen van iemand eraf hakken, want die benen werden opgegeten door planten, toen ben ik echt weggelopen en ook wel eens bij kinderachtige films. Of Bollywoodfilms. Je weet natuurlijk nooit van te voren hoe een film wordt, dat is het probleem.
maandag 22 september 2008 om 20:26
Dat zijn nu net de films die ik te eng vind, maar ik moet er telkens heen van mezelf, alleen of met een vriendin, maar ik kijk de helft van de tijd niet, ik zit niet zo in elkaar dat ik iemand vermoord kan zien worden. Dat vind ik gewoon te gruwelijk en te wreed voor woorden, dan kijk ik weg.:
Ik vind niks te eng/gruwelijk. Ben juist dol op films ala SAW en Midnight meat train enzo. Hoe meer bloed en ingewanden hoe beter.
maandag 22 september 2008 om 20:30
Toen ik 7 maanden zwanger was gingen we 'gezellig' naar de film: The Passion of the Christ. Ik heb de 1e helft van de film alleen maar zitten huilen. Verschrikkelijk. Zal ook de zwangerschapshormonen zijn geweest. 2e helft zijn manlief en ik weggegaan en heb ik nog na zitten snikken bij de Italiaan onder het genot van een heerlijke pizza. Wat een vreselijke film zeg. M'n man vond 'm wel goed, heeft later de DVD er van gekocht en de 2e helft bekeken.
maandag 22 september 2008 om 22:15
The Pianist, over een vrouw die een gestoorde relatie met haar moeder heeft en zich laat vernederen door haar 20-jarig jongere vriendje. Lang geleden, maar ik ben de bioscoop uitgelopen,
En Crash, ook lang geleden, over mensen die een seksueel hoogtepunt alleen konden halen door een auto-ongeluk te krijgen: wal-ge-lijk
En Crash, ook lang geleden, over mensen die een seksueel hoogtepunt alleen konden halen door een auto-ongeluk te krijgen: wal-ge-lijk
dinsdag 23 september 2008 om 00:42
En Crash, ook lang geleden, over mensen die een seksueel hoogtepunt alleen konden halen door een auto-ongeluk te krijgen: wal-ge-lijk
Die heb ik ook gezien, en ik heb er met mengeling van afkeer en fascinatie naar zitten kijken. Ik kon en kan me er gewoon niks bij voorstellen.
Natural Born Killers: ik werd knettergek van al die beelden. Wat een hysterische film was dat. Ik heb er toen inderdaad serieus over nagedacht om weg te lopen. Maar ja, ik heb dan zoiets: misschien wordt de tweede helft dan wel wat en dat mis ik dan. Maar ook die tweede helft werd niks.
Die heb ik ook gezien, en ik heb er met mengeling van afkeer en fascinatie naar zitten kijken. Ik kon en kan me er gewoon niks bij voorstellen.
Natural Born Killers: ik werd knettergek van al die beelden. Wat een hysterische film was dat. Ik heb er toen inderdaad serieus over nagedacht om weg te lopen. Maar ja, ik heb dan zoiets: misschien wordt de tweede helft dan wel wat en dat mis ik dan. Maar ook die tweede helft werd niks.
dinsdag 23 september 2008 om 01:04
American Psycho heb ik met veel plezier en afgrijzen gelezen. De film hoef ik niet zo nodig te zien of is hij echt de moeite waard? Ik vind de sfeer in het boek subliem, ik kan me haast niet voorstellen dat ze dat in die film hebben weten te vangen.
Afgezien daarvan vermijd ik horror. Dus geen juicy details vanuit die hoek.
Twee momenten waarbij ik echt even heel erg misselijk werd waren de man die met een fles de hersens ingeramd wordt in Pan's Labyrinth en het stoepje, wederom met hoofd, wat krak doet in American History X. Vooral omdat de rest van de film niet zo was, het overviel me echt op de een of andere manier. Komt het gelijk 10 keer zo hard binnen.
En natuurlijk romantische films zoals Sleepless in Seattle en zo. Ugh.
En een film waar ik niet zozeer misselijk alswel vreselijk naar van werd was Dancer in the Dark (ja die briljante ja![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
). Wat een ontzettend deprimerende rotfilm. Daar ben ik middenin weggelopen. Trouwens ook bij 300. Ik kon de zoveelste "Spartans!!" oerkreet niet meer aan. En bij The thin red line heb ik hard zitten bidden of ie snel over mocht zijn. Oeverloos leeg onzinnig pretentieus filosofisch geneuzel met een (gebrek aan) diepgang waar een 3-jarige zich nog over zou schamen.
Zo, dat lucht op .
Afgezien daarvan vermijd ik horror. Dus geen juicy details vanuit die hoek.
Twee momenten waarbij ik echt even heel erg misselijk werd waren de man die met een fles de hersens ingeramd wordt in Pan's Labyrinth en het stoepje, wederom met hoofd, wat krak doet in American History X. Vooral omdat de rest van de film niet zo was, het overviel me echt op de een of andere manier. Komt het gelijk 10 keer zo hard binnen.
En natuurlijk romantische films zoals Sleepless in Seattle en zo. Ugh.
En een film waar ik niet zozeer misselijk alswel vreselijk naar van werd was Dancer in the Dark (ja die briljante ja
). Wat een ontzettend deprimerende rotfilm. Daar ben ik middenin weggelopen. Trouwens ook bij 300. Ik kon de zoveelste "Spartans!!" oerkreet niet meer aan. En bij The thin red line heb ik hard zitten bidden of ie snel over mocht zijn. Oeverloos leeg onzinnig pretentieus filosofisch geneuzel met een (gebrek aan) diepgang waar een 3-jarige zich nog over zou schamen.Zo, dat lucht op
.
