Entertainment
alle pijlers
Gepest!! (TV)
donderdag 5 mei 2011 om 21:33
RTL 4
Confrontatie met oude pestkop
Confrontatie met oude pestkop
Mirelle had geen leuke middelbare schooltijd. Het meisje werd in de brugklas ontzettend gepest. Jongens riepen haar na, sloegen haar tijdens de les op het hoofd en lieten haar struikelen. Ze heeft er haar hele leven last van gehad. In het nieuwe programma Gepest zoekt ze de plaaggeesten uit haar jeugd op en confronteert ze hen met de ingrijpende gevolgen van het pesten.
Kwetsbare mensen
Peter van der Vorst stond aan de wieg van het programma en neemt ook de presentatie op zich. Hij bespeurde tijdens het draaien een aantal opmerkelijke parallellen tussen de kinderen die gepest werden. “Het zijn toch heel vaak kwetsbare mensen. Ze worden niet eens zo zeer gepest omdat ze er anders uitzien, maar gewoon vanwege hun karakter. Ze pakken plagerijen eerder op als pesten. Zodra mensen zien dat dit werkt, dan ben je pas echt de pineut.”
Rode draad
Ook in het vervolg van hun leven zijn er veel overeenkomsten tussen de slachtoffers van pesterijen. “Je ziet dat ze in hun leven opmerkelijk vaak in de zorg gaan werken. Bijna iedere brief die we binnenkrijgen is van iemand in de kraamzorg of de psychische hulpverlening. En ze zijn allemaal heel perfectionistisch, dat zie je ook aan Mirelle. Ze willen het graag goed doen, dat is een rode draad door alle verhalen.”
Signalen
Peter hoopt dat zijn programma een positieve gevolgen zal hebben voor slachtoffers van pesterijen. “Je kunt pesten nooit laten verdwijnen, maar de aandacht ervoor helpt. Net als dit programma: als mensen ernaar kijken, dan weten ze dat ze niet de enige zijn. Ouders en leraren zien het programma ook en gaan misschien beter op de signalen letten en die ook serieus nemen. Dat was eigenlijk ook het doel waarmee ik het programma ging maken. We dachten: prachtig thema, gek dat het er nog niet is. Hier kunnen we echt iets mee betekenen.”
Confrontatie met oude pestkop
Confrontatie met oude pestkop
Mirelle had geen leuke middelbare schooltijd. Het meisje werd in de brugklas ontzettend gepest. Jongens riepen haar na, sloegen haar tijdens de les op het hoofd en lieten haar struikelen. Ze heeft er haar hele leven last van gehad. In het nieuwe programma Gepest zoekt ze de plaaggeesten uit haar jeugd op en confronteert ze hen met de ingrijpende gevolgen van het pesten.
Kwetsbare mensen
Peter van der Vorst stond aan de wieg van het programma en neemt ook de presentatie op zich. Hij bespeurde tijdens het draaien een aantal opmerkelijke parallellen tussen de kinderen die gepest werden. “Het zijn toch heel vaak kwetsbare mensen. Ze worden niet eens zo zeer gepest omdat ze er anders uitzien, maar gewoon vanwege hun karakter. Ze pakken plagerijen eerder op als pesten. Zodra mensen zien dat dit werkt, dan ben je pas echt de pineut.”
Rode draad
Ook in het vervolg van hun leven zijn er veel overeenkomsten tussen de slachtoffers van pesterijen. “Je ziet dat ze in hun leven opmerkelijk vaak in de zorg gaan werken. Bijna iedere brief die we binnenkrijgen is van iemand in de kraamzorg of de psychische hulpverlening. En ze zijn allemaal heel perfectionistisch, dat zie je ook aan Mirelle. Ze willen het graag goed doen, dat is een rode draad door alle verhalen.”
Signalen
Peter hoopt dat zijn programma een positieve gevolgen zal hebben voor slachtoffers van pesterijen. “Je kunt pesten nooit laten verdwijnen, maar de aandacht ervoor helpt. Net als dit programma: als mensen ernaar kijken, dan weten ze dat ze niet de enige zijn. Ouders en leraren zien het programma ook en gaan misschien beter op de signalen letten en die ook serieus nemen. Dat was eigenlijk ook het doel waarmee ik het programma ging maken. We dachten: prachtig thema, gek dat het er nog niet is. Hier kunnen we echt iets mee betekenen.”
vrijdag 6 mei 2011 om 11:14
@ Friezin: wat heerlijk dat je nu ook je zachte kant kan laten meespelen in wie je bent! Ik vind dat heel erg knap van je; ik vond het zelf een heel eng en kwetsbaar proces, en het kost me nog steeds moeite. Vooral omdat ik in sommige situaties niet eens doorheb dat ik de pre-emptive strike inzet, het is nog steeds mijn blinde vlek.
Wat erg, die badmeester. Het maakt pesten zoveel erger als volwassenen mee gaan doen. Anderen zijn zo bepalend voor je zelfbeeld... Als het alleen leeftijdsgenoten zijn kun je nog eigenwaarde ontlenen aan volwassenen, maar als die ook al niet veilig zijn, is het helemaal moeilijk nog iets van een normaal zelfbeeld op te bouwen.
Ik zie op scholen veel docenten die hardop verkondigen dat ze pesten afkeuren en dat ze het met harde hand aanpakken, maar als je doorvraagt over bepaalde leerlingen die gepest worden dan geven ze hetzelfde negatieve beeld als de pesters: het meisje of jongetje is ook raar, onverzorgd, ongeinteresseerd, maakt alleen maar domme opmerkingen; ze vinden het logisch dat andere kinderen niet met hem of haar willen samenwerken en faciliteren dat zelfs. Ze zien het kind niet als iemand die het moeilijk heeft, maar als het ongewenst gedrag dat het vertoont. Ze zien het uitsluiten en pesten van anderen als logisch gevolg van het gedrag van het kind, niet andersom.
Voor een gepest kind is dat funest, denk ik. Want als een kind steevast te horen krijgt dat hij raar is, dom is, dat het normaal is dat hij niet samenwerkt met anderen omdat ze dat niet willen, dan wordt dat wie het kind is, onderdeel van hoe het kind zichzelf ziet. Het kind wordt het beeld dat anderen van hem hebben. Hoe kan een kind in zo'n situatie ooit uit die cirkel komen? Ik vind het heel kwalijk dat docenten meedoen. Maar aan de andere kant: ze zien het niet als meedoen, en dat maakt het zo ontzettend lastig.
Hmm, geen punt aan deze post, alleen wat overpeinzingen.
Wat erg, die badmeester. Het maakt pesten zoveel erger als volwassenen mee gaan doen. Anderen zijn zo bepalend voor je zelfbeeld... Als het alleen leeftijdsgenoten zijn kun je nog eigenwaarde ontlenen aan volwassenen, maar als die ook al niet veilig zijn, is het helemaal moeilijk nog iets van een normaal zelfbeeld op te bouwen.
Ik zie op scholen veel docenten die hardop verkondigen dat ze pesten afkeuren en dat ze het met harde hand aanpakken, maar als je doorvraagt over bepaalde leerlingen die gepest worden dan geven ze hetzelfde negatieve beeld als de pesters: het meisje of jongetje is ook raar, onverzorgd, ongeinteresseerd, maakt alleen maar domme opmerkingen; ze vinden het logisch dat andere kinderen niet met hem of haar willen samenwerken en faciliteren dat zelfs. Ze zien het kind niet als iemand die het moeilijk heeft, maar als het ongewenst gedrag dat het vertoont. Ze zien het uitsluiten en pesten van anderen als logisch gevolg van het gedrag van het kind, niet andersom.
Voor een gepest kind is dat funest, denk ik. Want als een kind steevast te horen krijgt dat hij raar is, dom is, dat het normaal is dat hij niet samenwerkt met anderen omdat ze dat niet willen, dan wordt dat wie het kind is, onderdeel van hoe het kind zichzelf ziet. Het kind wordt het beeld dat anderen van hem hebben. Hoe kan een kind in zo'n situatie ooit uit die cirkel komen? Ik vind het heel kwalijk dat docenten meedoen. Maar aan de andere kant: ze zien het niet als meedoen, en dat maakt het zo ontzettend lastig.
Hmm, geen punt aan deze post, alleen wat overpeinzingen.
vrijdag 6 mei 2011 om 11:18
Op jouw post Aletta;
ik was altijd heel erg dik (nog steeds wel te zwaar, maar niet zo extreem als als tiener, woog 120 kg)
Daar werd ik weleens mee gepest, maar het was niet een ware hel of iets dergelijks. Ik wist natuurlijk wel dat ik te zwaar was. Iig, bij een mentorgesprek in de 3e klas ging het over of mensen me weleens pesten met mijn gewicht. Ik zei ja, maar ze doen maar, ze kunnen me ook accepteren zoals ik ben. En toen zei de mentrix: Je kunt ook afvallen, dan zul je beter in de groep vallen.
Sinds ze dat zei, heb ik die vrouw nooit meer een blik waardig gegund.
Natuurlijk kon ik afvallen, is ook gezonder e.d. Maar om te zeggen tegen een 14jarige dat ze moet afvallen om erbij te horen?!
ik was altijd heel erg dik (nog steeds wel te zwaar, maar niet zo extreem als als tiener, woog 120 kg)
Daar werd ik weleens mee gepest, maar het was niet een ware hel of iets dergelijks. Ik wist natuurlijk wel dat ik te zwaar was. Iig, bij een mentorgesprek in de 3e klas ging het over of mensen me weleens pesten met mijn gewicht. Ik zei ja, maar ze doen maar, ze kunnen me ook accepteren zoals ik ben. En toen zei de mentrix: Je kunt ook afvallen, dan zul je beter in de groep vallen.
Sinds ze dat zei, heb ik die vrouw nooit meer een blik waardig gegund.
Natuurlijk kon ik afvallen, is ook gezonder e.d. Maar om te zeggen tegen een 14jarige dat ze moet afvallen om erbij te horen?!
vrijdag 6 mei 2011 om 11:27
Ik heb eraan gedacht om hieraan mee te doen. Maar ik ben geen ernstig genoeg geval. Ik ben nooit geschopt of geslagen, maar woorden kunnen ook zeer doen. Ik ken overigens wel het verschil tussen pesten en gewoon plagerijtjes. De meiden uit mijn klas meenden de rotopmerkingen, de jongens waren gewoon aan het geinen. Van hun kon ik het dus ook beter hebben, ik lachte zelfs mee.
Gelukkig weet ik nu dat het niet aan mij ligt, maar aan mijn aandoening, daar kunnen mensen al mijn hele leven niet mee omgaan.
Gelukkig weet ik nu dat het niet aan mij ligt, maar aan mijn aandoening, daar kunnen mensen al mijn hele leven niet mee omgaan.
vrijdag 6 mei 2011 om 11:37
Ik moest bij de voorstukjes al huilen, dus durf het niet aan om die serie te kijken. Als ik hier al lees, grijpt het me naar de strot.
Het is ook maar beter als ik er verder niet te inhoudelijk mee discussieer, want ik lees ook dingen waarvan mijn nekharen overeind gaan staan; de postings van FV.
Degenen die structureel, jarenlang zijn gepest weten vast wat ik bedoel.
Het is ook maar beter als ik er verder niet te inhoudelijk mee discussieer, want ik lees ook dingen waarvan mijn nekharen overeind gaan staan; de postings van FV.
Degenen die structureel, jarenlang zijn gepest weten vast wat ik bedoel.
vrijdag 6 mei 2011 om 11:37
quote:_yellowlove_ schreef op 06 mei 2011 @ 11:18:
Op jouw post Aletta;
ik was altijd heel erg dik (nog steeds wel te zwaar, maar niet zo extreem als als tiener, woog 120 kg)
Daar werd ik weleens mee gepest, maar het was niet een ware hel of iets dergelijks. Ik wist natuurlijk wel dat ik te zwaar was. Iig, bij een mentorgesprek in de 3e klas ging het over of mensen me weleens pesten met mijn gewicht. Ik zei ja, maar ze doen maar, ze kunnen me ook accepteren zoals ik ben. En toen zei de mentrix: Je kunt ook afvallen, dan zul je beter in de groep vallen.
Dat is precies wat ik bedoel. In theorie wordt pesten afgekeurd, maar in praktijk blijken veel docenten de redenen voor het pesten toch als relevant te beschouwen. In plaats van belang te hechten aan een klimaat waarin iedereen wordt geaccepteerd zoals hij of zij is, gaan ze mee in de gedachte dat afwijken van de norm een of het probleem is. En dat bewuste aanpassing aan de norm nodig is voor een prettig groepsklimaat. Precies de omgekeerde wereld: want juist door individuele verschillen te accepteren worden die verschillen kleiner. Door ze uit te vergroten, er belang aan te hechten, ze relevant te vinden, worden afwijkende kinderen nog veel afwijkender.
Op jouw post Aletta;
ik was altijd heel erg dik (nog steeds wel te zwaar, maar niet zo extreem als als tiener, woog 120 kg)
Daar werd ik weleens mee gepest, maar het was niet een ware hel of iets dergelijks. Ik wist natuurlijk wel dat ik te zwaar was. Iig, bij een mentorgesprek in de 3e klas ging het over of mensen me weleens pesten met mijn gewicht. Ik zei ja, maar ze doen maar, ze kunnen me ook accepteren zoals ik ben. En toen zei de mentrix: Je kunt ook afvallen, dan zul je beter in de groep vallen.
Dat is precies wat ik bedoel. In theorie wordt pesten afgekeurd, maar in praktijk blijken veel docenten de redenen voor het pesten toch als relevant te beschouwen. In plaats van belang te hechten aan een klimaat waarin iedereen wordt geaccepteerd zoals hij of zij is, gaan ze mee in de gedachte dat afwijken van de norm een of het probleem is. En dat bewuste aanpassing aan de norm nodig is voor een prettig groepsklimaat. Precies de omgekeerde wereld: want juist door individuele verschillen te accepteren worden die verschillen kleiner. Door ze uit te vergroten, er belang aan te hechten, ze relevant te vinden, worden afwijkende kinderen nog veel afwijkender.
vrijdag 6 mei 2011 om 11:43
quote:Julus schreef op 06 mei 2011 @ 11:37:
Ik moest bij de voorstukjes al huilen, dus durf het niet aan om die serie te kijken. Als ik hier al lees, grijpt het me naar de strot.
Het is ook maar beter als ik er verder niet te inhoudelijk mee discussieer, want ik lees ook dingen waarvan mijn nekharen overeind gaan staan; de postings van FV.
Degenen die structureel, jarenlang zijn gepest weten vast wat ik bedoel.Julus, maar door je stil te houden krijgen de stemmen zoals de berichten van FV toch weer het meeste gehoor. En er zijn hier ook zat mensen die wel ervoor openstaan en het kind durven te zien dat leed en verdriet had en er nu nog steeds, in welke mate of op wat voor manier dan ook, door geraakt wordt. Ik was ook in tranen bij de uitzending gisteren, maar vond het ook wel heel mooi. En misschien helpt het relatief veilige posten hier om beetje bij beetje dat kleine meisje van vroeger te laten zien.
Ik moest bij de voorstukjes al huilen, dus durf het niet aan om die serie te kijken. Als ik hier al lees, grijpt het me naar de strot.
Het is ook maar beter als ik er verder niet te inhoudelijk mee discussieer, want ik lees ook dingen waarvan mijn nekharen overeind gaan staan; de postings van FV.
Degenen die structureel, jarenlang zijn gepest weten vast wat ik bedoel.Julus, maar door je stil te houden krijgen de stemmen zoals de berichten van FV toch weer het meeste gehoor. En er zijn hier ook zat mensen die wel ervoor openstaan en het kind durven te zien dat leed en verdriet had en er nu nog steeds, in welke mate of op wat voor manier dan ook, door geraakt wordt. Ik was ook in tranen bij de uitzending gisteren, maar vond het ook wel heel mooi. En misschien helpt het relatief veilige posten hier om beetje bij beetje dat kleine meisje van vroeger te laten zien.
vrijdag 6 mei 2011 om 11:57
quote:_yellowlove_ schreef op 06 mei 2011 @ 11:40:
Ik snap je hoor Aletta, maar ik heb denk ik ook , op de harde manier , moeten leren dat de wereld niet zo werkt.
Och lieverd toch... Maar dat is juist mijn punt, denk ik. De wereld is precies zoals we hem maken. Als je gelooft dat het normaal is om mensen die afwijken buiten de groep te plaatsen, dan is dat hoe de wereld werkt. Maar jouw zinnetje is net zo waar: 'ze kunnen me ook gewoon accepteren zoals ik ben'. Als dat zinnetje jouw werkelijkheid was geweest, waren de gevolgen heel anders geweest.
Hoe de wereld werkt bepalen mensen zelf. Het onderwijs speelt daar een belangrijke rol in; ik denk dat het al heel erg zou helpen als scholen daadwerkelijk een veilig leerklimaat zouden nastreven, en daadwerkelijk individuele verschillen tussen leerlingen zouden accepteren.
Ik snap je hoor Aletta, maar ik heb denk ik ook , op de harde manier , moeten leren dat de wereld niet zo werkt.
Och lieverd toch... Maar dat is juist mijn punt, denk ik. De wereld is precies zoals we hem maken. Als je gelooft dat het normaal is om mensen die afwijken buiten de groep te plaatsen, dan is dat hoe de wereld werkt. Maar jouw zinnetje is net zo waar: 'ze kunnen me ook gewoon accepteren zoals ik ben'. Als dat zinnetje jouw werkelijkheid was geweest, waren de gevolgen heel anders geweest.
Hoe de wereld werkt bepalen mensen zelf. Het onderwijs speelt daar een belangrijke rol in; ik denk dat het al heel erg zou helpen als scholen daadwerkelijk een veilig leerklimaat zouden nastreven, en daadwerkelijk individuele verschillen tussen leerlingen zouden accepteren.
vrijdag 6 mei 2011 om 11:59
quote:Julus schreef op 06 mei 2011 @ 11:37:
Ik moest bij de voorstukjes al huilen, dus durf het niet aan om die serie te kijken. Als ik hier al lees, grijpt het me naar de strot.
Het is ook maar beter als ik er verder niet te inhoudelijk mee discussieer, want ik lees ook dingen waarvan mijn nekharen overeind gaan staan; de postings van FV.
Degenen die structureel, jarenlang zijn gepest weten vast wat ik bedoel.Ja, ik snap precies wat je bedoelt
Ik moest bij de voorstukjes al huilen, dus durf het niet aan om die serie te kijken. Als ik hier al lees, grijpt het me naar de strot.
Het is ook maar beter als ik er verder niet te inhoudelijk mee discussieer, want ik lees ook dingen waarvan mijn nekharen overeind gaan staan; de postings van FV.
Degenen die structureel, jarenlang zijn gepest weten vast wat ik bedoel.Ja, ik snap precies wat je bedoelt
vrijdag 6 mei 2011 om 12:02
quote:_yellowlove_ schreef op 06 mei 2011 @ 11:40:
Ik snap je hoor Aletta, maar ik heb denk ik ook , op de harde manier , moeten leren dat de wereld niet zo werkt.
Het zou zo moeten zijn, maar dat is nu slechts een utopie. Jammergenoeg.Maar, idealistisch als ik ben, kun je wel je eigen kleine steentje bijdragen om dichter bij die utopie te komen. Door niet mee te gaan in de gedachte dat 'de norm' hetgene is waar je aan moet voldoen. Of je kind aan moet voldoen. Of de buurvrouw. Of wie dan ook.
Ik snap je hoor Aletta, maar ik heb denk ik ook , op de harde manier , moeten leren dat de wereld niet zo werkt.
Het zou zo moeten zijn, maar dat is nu slechts een utopie. Jammergenoeg.Maar, idealistisch als ik ben, kun je wel je eigen kleine steentje bijdragen om dichter bij die utopie te komen. Door niet mee te gaan in de gedachte dat 'de norm' hetgene is waar je aan moet voldoen. Of je kind aan moet voldoen. Of de buurvrouw. Of wie dan ook.
vrijdag 6 mei 2011 om 12:10
quote:Friezin71 schreef op 06 mei 2011 @ 12:02:
[...]
Maar, idealistisch als ik ben, kun je wel je eigen kleine steentje bijdragen om dichter bij die utopie te komen. Door niet mee te gaan in de gedachte dat 'de norm' hetgene is waar je aan moet voldoen. Of je kind aan moet voldoen. Of de buurvrouw. Of wie dan ook.Je hebt gelijk hoor, ik denk er hetzelfde over natuurlijk. Als je mij zou zien dan zou je het begrijpen, ik heb een aparte verschijning. En soms zeggen mensen dat ik dan maar moet leren met het commentaar omgaan, doe ik ook, maar het zou ook fijn zijn als mensen het gewoon accepteerden. Iedereen mag van mij zichzelf zijn
[...]
Maar, idealistisch als ik ben, kun je wel je eigen kleine steentje bijdragen om dichter bij die utopie te komen. Door niet mee te gaan in de gedachte dat 'de norm' hetgene is waar je aan moet voldoen. Of je kind aan moet voldoen. Of de buurvrouw. Of wie dan ook.Je hebt gelijk hoor, ik denk er hetzelfde over natuurlijk. Als je mij zou zien dan zou je het begrijpen, ik heb een aparte verschijning. En soms zeggen mensen dat ik dan maar moet leren met het commentaar omgaan, doe ik ook, maar het zou ook fijn zijn als mensen het gewoon accepteerden. Iedereen mag van mij zichzelf zijn
vrijdag 6 mei 2011 om 12:13
De school waar ik werk let daar heel erg op. Alleen op het gebied van weerbaarheidstraining en ook sociale vaardigheidstraining misschien, zou ik het eens zijn met Fashionvictim. Voor de rest ben ik het vooral eens met AlettaJacobs. Je kunt een geval van treiteren niet afdoen als "melodramatisch gezeur".
Aletta bevestigt min of meer wat ik al zei: Bij kinderen, pubers en jongvolwassenen is het kennelijk belangrijk bij de groep te horen, te voldoen aan haar normen en waarden. Wie daarvan afwijkt wordt getreiterd. De omstanders, de pestkoppen zelf hebben geen idee wat de uitwerking van pesters op anderen heeft.
Aletta bevestigt min of meer wat ik al zei: Bij kinderen, pubers en jongvolwassenen is het kennelijk belangrijk bij de groep te horen, te voldoen aan haar normen en waarden. Wie daarvan afwijkt wordt getreiterd. De omstanders, de pestkoppen zelf hebben geen idee wat de uitwerking van pesters op anderen heeft.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 6 mei 2011 om 12:15
quote:_yellowlove_ schreef op 06 mei 2011 @ 12:10:
[...]
Je hebt gelijk hoor, ik denk er hetzelfde over natuurlijk. Als je mij zou zien dan zou je het begrijpen, ik heb een aparte verschijning. En soms zeggen mensen dat ik dan maar moet leren met het commentaar omgaan, doe ik ook, maar het zou ook fijn zijn als mensen het gewoon accepteerden. Iedereen mag van mij zichzelf zijnJe maakt me wel héél nieuwsgierig nu En, zeker, het is ook verdomd lastig om af te wijken van 'De Norm'. Ik ben daar jaren in doorgeslagen ("Ik wijk af, nou dan zal ik eens Heel Erg Afwijkend zijn") en daardoor mezelf tekort gedaan. Nu ben ik nog een beetje raar, maar zelf vind ik me nu leuk raar en gelukkig vindt mijn omgeving dat over het algemeen ook. Is toch rustiger
[...]
Je hebt gelijk hoor, ik denk er hetzelfde over natuurlijk. Als je mij zou zien dan zou je het begrijpen, ik heb een aparte verschijning. En soms zeggen mensen dat ik dan maar moet leren met het commentaar omgaan, doe ik ook, maar het zou ook fijn zijn als mensen het gewoon accepteerden. Iedereen mag van mij zichzelf zijnJe maakt me wel héél nieuwsgierig nu En, zeker, het is ook verdomd lastig om af te wijken van 'De Norm'. Ik ben daar jaren in doorgeslagen ("Ik wijk af, nou dan zal ik eens Heel Erg Afwijkend zijn") en daardoor mezelf tekort gedaan. Nu ben ik nog een beetje raar, maar zelf vind ik me nu leuk raar en gelukkig vindt mijn omgeving dat over het algemeen ook. Is toch rustiger
vrijdag 6 mei 2011 om 12:16
Zo, komen jullie op mijn school werken?
Dan sta ik tenminste niet alleen in mijn 'beleid'.
Niet dat ik zefl waterdicht ben, maar ik kan me kapot ergeren aan collega's die bepaalde vormen/uitingen van pesterijen niet zien, collega's die het (zonder het te willen, misschien zelfs zonder het in de gaten te hebben) bijna 'voeden'.
Ik werk met kinderen van een jaar of 6, en probeer in het kader van sociaal gedrag te letten op hoe kinderen op elkaar reageren en dan dàt evalueren. En andere opties bespreken.
Ik stimuleer ze om niet negatoef te reageren op elkaar maar elkaar juist te helpen.
Als iemand bijvoorbeeld inderdaad irritant doet (dat is nou eenmaal soms een feit) dan kan je je klasgenootje beter helpen met gedragsalternatieven en inzicht geven dan alleen maar snauwen.
Klinkt idealistisch en ja het is intensief, maar ik gelóóf erin.
Dan sta ik tenminste niet alleen in mijn 'beleid'.
Niet dat ik zefl waterdicht ben, maar ik kan me kapot ergeren aan collega's die bepaalde vormen/uitingen van pesterijen niet zien, collega's die het (zonder het te willen, misschien zelfs zonder het in de gaten te hebben) bijna 'voeden'.
Ik werk met kinderen van een jaar of 6, en probeer in het kader van sociaal gedrag te letten op hoe kinderen op elkaar reageren en dan dàt evalueren. En andere opties bespreken.
Ik stimuleer ze om niet negatoef te reageren op elkaar maar elkaar juist te helpen.
Als iemand bijvoorbeeld inderdaad irritant doet (dat is nou eenmaal soms een feit) dan kan je je klasgenootje beter helpen met gedragsalternatieven en inzicht geven dan alleen maar snauwen.
Klinkt idealistisch en ja het is intensief, maar ik gelóóf erin.
vrijdag 6 mei 2011 om 12:17
Haha ik heb ook een doorgeslagen fase meegemaakt
Maar sommige mensen denken dat ik er nog inzit, heel gek.
Ik hou gewoon van fleurige kleding, lintjes en ander kleurrijke prullaria aan en op mijn kleren, en ik heb piercings in mijn gezicht
Ik weet zeker dat jij er ook leuk raar uitziet
En hans, ik vind het wel goed om te lezen dat er op scholen nu meer aandacht aan besteed wordt.
Maar sommige mensen denken dat ik er nog inzit, heel gek.
Ik hou gewoon van fleurige kleding, lintjes en ander kleurrijke prullaria aan en op mijn kleren, en ik heb piercings in mijn gezicht
Ik weet zeker dat jij er ook leuk raar uitziet
En hans, ik vind het wel goed om te lezen dat er op scholen nu meer aandacht aan besteed wordt.
vrijdag 6 mei 2011 om 12:23
quote:VivaPepsi schreef op 06 mei 2011 @ 12:18:
[...]
Die heeft zijn verdiende loon gehad, die lag op dat moment in het ziekenhuis.Vivapepsi, ik ben je wel vaker tegengekomen op het forum, en sta bijna altijd versteld van je uitingen. Zoiets kun je toch niet zeggen (ja het kan wel ja, maar het is niet echt respectvol) wij kennen die hele man niet, weten niet wat hij wel of niet gezegd heeft. In die aflevering werd verteld dat hij langs had willen komen, dus hij wil er kennelijk nog wel iets mee, misschien sorry zeggen, misschien inzicht krijgen in eigen gedrag. Je kunt iemand niet zomaar veroordelen, en al helemaal niet zeggen dat zijn verschrikkelijke ziekte zijn verdiende loon is geweest. bah.
[...]
Die heeft zijn verdiende loon gehad, die lag op dat moment in het ziekenhuis.Vivapepsi, ik ben je wel vaker tegengekomen op het forum, en sta bijna altijd versteld van je uitingen. Zoiets kun je toch niet zeggen (ja het kan wel ja, maar het is niet echt respectvol) wij kennen die hele man niet, weten niet wat hij wel of niet gezegd heeft. In die aflevering werd verteld dat hij langs had willen komen, dus hij wil er kennelijk nog wel iets mee, misschien sorry zeggen, misschien inzicht krijgen in eigen gedrag. Je kunt iemand niet zomaar veroordelen, en al helemaal niet zeggen dat zijn verschrikkelijke ziekte zijn verdiende loon is geweest. bah.
vrijdag 6 mei 2011 om 12:24
Gepesten zijn in gedrag en/of uiterlijk anders. Dat anders zijn kan ofwel niet voldoen aan de eisen, of juist superieur aan de groep. Iemand wordt getreiterd omdat hij intelligenter is (of althans overkomt) dan de rest. Dat wekt jaloezie op, en vervolgens dus ook treiteren.
Eens met Yellowlove. Ik wist niet precies wat ermee bedoeld wordt. Ik wil dat mensen die treiteren inzien wat ze anderen aandoen, en daarmee direct stoppen. Ik wil niet dat ze gestraft worden met enge ziektes, zware verwondingen en dat soort dingen.
Eens met Yellowlove. Ik wist niet precies wat ermee bedoeld wordt. Ik wil dat mensen die treiteren inzien wat ze anderen aandoen, en daarmee direct stoppen. Ik wil niet dat ze gestraft worden met enge ziektes, zware verwondingen en dat soort dingen.
World of Warcraft: Legion
