Entertainment
alle pijlers
Harry en Meghan Deel 4
zondag 19 april 2020 om 11:15
Deel 1: Prins Harry en Meghan Markle gaan trouwen:
entertainment/prins-harry-en-meghan-mar ... ges/396315
Deel 2: Harry en Meghan zijn getrouwd: entertainment/prins-harry-en-meghan-mar ... ges/416653
Deel 3: Prins Harry en Meghan Markle zijn getrouwd:
entertainment/prins-harry-en-meghan-mar ... ges/455646
ps.
Dit topic gaat over Harry en Meghan, maar hun familie's, vrienden of naaste collega's mogen ook genoemd worden. Alles rond Harry en Meghan.
Vader Thomas en halfzus Samantha Markle, en Meghan's vriendinnen werden in de media met regelmaat genoemd, dan mogen zeker ook Harry's familie en vriendenkring genoemd worden.
entertainment/prins-harry-en-meghan-mar ... ges/396315
Deel 2: Harry en Meghan zijn getrouwd: entertainment/prins-harry-en-meghan-mar ... ges/416653
Deel 3: Prins Harry en Meghan Markle zijn getrouwd:
entertainment/prins-harry-en-meghan-mar ... ges/455646
ps.
Dit topic gaat over Harry en Meghan, maar hun familie's, vrienden of naaste collega's mogen ook genoemd worden. Alles rond Harry en Meghan.
Vader Thomas en halfzus Samantha Markle, en Meghan's vriendinnen werden in de media met regelmaat genoemd, dan mogen zeker ook Harry's familie en vriendenkring genoemd worden.
fleurtje_5 wijzigde dit bericht op 24-04-2020 16:58
Reden: ps toegevoegd
Reden: ps toegevoegd
26.33% gewijzigd
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
donderdag 26 november 2020 om 10:26
Nou dat mogen ze het Koningshuis toch best verwijten? Charles was uiteindelijk veel gelukkiger geweest als hij mocht trouwen met Camilla. En Diana had ook kunnen trouwen met iemand die beter bij haar paste.Fleurtje_5 schreef: ↑26-11-2020 10:17Verschrikkelijk ook dat Diana al twijfels had vóór het huwelijk, maar dat haar zussen zeiden dat de gastendoekjes al gedrukt waren.
Toch heb ik ook gelezen (én foto's gezien van een gelukkig stel) dat het begin van het huwelijk goed was. Dat Charles ook echt gek was op William en Diana. Dat hij pas veranderde na de geboorte van Harry.
Ennnnn Diana had ook minnaars. Worden die ook genoemd in de Crown? Voor een verwende Charles zal dat wel als een belediging hebben gevoelt. Haar eerste bodyguard is niet zomaar ontslagen he.
Als het allemaal zo simpel is dan vraag ik me af: Charles had een prachtige jonge vrouw, waarom loopt hij dan toch naar zijn oude vlam?
Er was niks mis met Camilla. Ja, ze had al wat vriendjes gehad. Daarom werd ze afgekeurd. Zo puriteins en een dubbele moraal. Want een Kroonprins hoeft niet als maagd te trouwen.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 26 november 2020 om 10:28
Volledig eens met Maleficient.
Ik weet niet wat jouw zoon precies mankeert, maar ik maak uit jouw woorden op dat de kans dat hij ooit kan praten, nihil is.
Als je dit zo zegt tegen mensen als dat je het nu zo zegt, moet volgens mij die boodschap heel duidelijk zijn en helpen al die buurmannen-hun-oom-van-tante's-achternicht die ooit wel later gingen praten geen klap.
Dan rest slechts dat je jouw verdriet daarin erkend. Het lijkt me namelijk enorm verdrietig dat je hem nooit hoort praten, nooit zijn stem kan horen in gesproken woorden, en dat hij zelf ook niet in staat is om zijn gedachten uit te spreken.
Voor jou:
Ik weet niet wat jouw zoon precies mankeert, maar ik maak uit jouw woorden op dat de kans dat hij ooit kan praten, nihil is.
Als je dit zo zegt tegen mensen als dat je het nu zo zegt, moet volgens mij die boodschap heel duidelijk zijn en helpen al die buurmannen-hun-oom-van-tante's-achternicht die ooit wel later gingen praten geen klap.
Dan rest slechts dat je jouw verdriet daarin erkend. Het lijkt me namelijk enorm verdrietig dat je hem nooit hoort praten, nooit zijn stem kan horen in gesproken woorden, en dat hij zelf ook niet in staat is om zijn gedachten uit te spreken.
Voor jou:
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
donderdag 26 november 2020 om 10:35
Lief Koreana dankje
mijn zoon is inmiddels 14 en heeft een hele agressieve vorm van epilepsie, het is niet instelbaar en dat zit ook in het taalgebied van zijn hersenen en daardoor heeft hij dat nooit kunnen ontwikkelen. Hij is door de epilepsie eigenlijk een niet pratende peuter, maar hij kan wel lopen en alles, dus je kan ook wel nagaan dat als hij zijn peutergedrag inzet bij boosheid of onbegrip, dat dat qua gedrag niet heel makkelijk is (slaan, trappen, bijten, krabben). Daarnaast heeft hij 24 uurs zorg nodig, in de nachten moet hij altijd geobserveerd worden, omdat hij dan ook aanvallen krijgt waarbij hij geen geluid maakt. Hierdoor en door zijn gedrag kan hij dus eigenlijk niet meer thuis wonen.
Maar het is een schat van een kind en ook nog een ontzettende knapperd! Aan de buitenzijde zie je niks van zijn beperkingen. Ik denk dat mede daardoor ik vaak onbegrip reacties kreeg, want hij wordt altijd overschat (nu nog eigenlijk).
dankjemijn zoon is inmiddels 14 en heeft een hele agressieve vorm van epilepsie, het is niet instelbaar en dat zit ook in het taalgebied van zijn hersenen en daardoor heeft hij dat nooit kunnen ontwikkelen. Hij is door de epilepsie eigenlijk een niet pratende peuter, maar hij kan wel lopen en alles, dus je kan ook wel nagaan dat als hij zijn peutergedrag inzet bij boosheid of onbegrip, dat dat qua gedrag niet heel makkelijk is (slaan, trappen, bijten, krabben). Daarnaast heeft hij 24 uurs zorg nodig, in de nachten moet hij altijd geobserveerd worden, omdat hij dan ook aanvallen krijgt waarbij hij geen geluid maakt. Hierdoor en door zijn gedrag kan hij dus eigenlijk niet meer thuis wonen.
Maar het is een schat van een kind en ook nog een ontzettende knapperd! Aan de buitenzijde zie je niks van zijn beperkingen. Ik denk dat mede daardoor ik vaak onbegrip reacties kreeg, want hij wordt altijd overschat (nu nog eigenlijk).
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 26 november 2020 om 10:37
Dit is zeker verdrietig.Maleficent schreef: ↑26-11-2020 10:22Ik denk dat het taboe hem vooral zit in dat mensen niet meer echt luisteren naar pijnlijke zaken in het leven. Mensen denken vaak dat oplossingsgerichtheid een troost is, maar een miskraam of doodgeboren kindje los je niet op met oplossingsgerichtheid maar door gewoon te luisteren.
Zelf heb ik dat ook veel meegemaakt met onze zoon. Mensen luisteren niet naar je verdriet want dat is pijnlijk. Ze komen met troostende woorden die nergens op slaan. Ik heb er bijvoorbeeld altijd heel veel moeite mee gehad dat mijn zoon niet kon praten door zijn beperking. Inmiddels heb ik me er wel bij neergelegd. Maar ik heb zelden meegemaakt dat mensen zeiden: dat moet erg verdrietig zijn. Ik snap dat.
Het was altijd: maar ik ken iemand en die kent de zoon van de slager van de achterbuurvrouw, nou die was ook heel laat met praten maar die kon ineens wel praten toen hij 8 was.
Of, over zijn epilepsie: Het nichtje van onze achterbuurvrouw die had ook epilepsie en dat was ineens helemaal over toen ze 10 was. Hij groeit er vast wel overheen!
Ze willen je dan hoop geven. Maar het is nergens op gebaseerd en best ook wel pijnlijk want je verdriet wordt weggewuifd.
En dat zal met miskramen ook vast gebeuren. 'je bent nog jong, je krijgt vast nog wel een kind' 'het gaat zo vaak mis de eerste 12 weken' 'je kende het kindje toch nog niet' of 'geef het een plekje' 'ieder huisje heeft zijn kruisje' 'je krijgt wat je aan kan'
Daar heb je allemaal niks aan. Erken gewoon dat het verdrietig is voor die persoon.
Digitale knuffel voor jou, jouw zoon en voor Misz81 hierboven en haar doodgeboren baby.
hamer wijzigde dit bericht op 26-11-2020 11:32
0.35% gewijzigd
donderdag 26 november 2020 om 10:40
donderdag 26 november 2020 om 10:40
Volgens Lady C waren Charles en Camilla wel eens “friends with benefits” maar was er vóór Diana geen sprake van een serieuze liefdesrelatie, wel van een vriendschapsrelatie. Charles had nog andere scharrels.koreana schreef: ↑26-11-2020 10:25Klopt, Charles heeft in het begin echt wel zijn best gedaan al was hij wel eerlijk: hij hield niet van Diana en zei dat de avond voor het huwelijk...
Of Camilla al in beeld was in die eerste jaren (als minnares) is voor mij soms onduidelijk, de berichten lijken elkaar tegen te spreken.
Dat Charles naar Camilla liep: hij beschouwt haar als zijn grote liefde. Ze delen voorliefde voor bijvoorbeeld muziek, hij is fan van Laurens van der Post waar Diana liever de Grazia leest, hij houdt van klassieke muziek, Diana van Duran Duran. Dat hoeft geen spelbreker te zijn, maar alles bij elkaar konden deze twee niet sterker verschillen dan dag en nacht...
Pas na de geboorte van Harry ging het tussen Charles en Diana zo achteruit dat beiden rond gingen kijken.
Neemt niet weg dat Maleficent gelijk heeft als ze wijst op het verschil in leeftijd tussen C en D en daarmee het verschil in levenservaring.
donderdag 26 november 2020 om 10:41
Wat verdrietig Maleficient. Want wat je eigenlijk zegt is dat er uiterlijk niets te zien is, het ook nog eens een knappe jongen is, maar het plaatje 'matcht' niet, zeg maar. Juist als uiterlijk niets te zien is maar je van binnen bijvoorbeeld erg veel pijn hebt, word je al gauw als aansteller gezien. In dat opzicht kun je bijvoorbeeld beter een gebroken been hebben (zichtbaar) dan bijvoorbeeld reuma (niet zichtbaar). Even hypothetisch gesproken.
Ik vind het heel erg dat jouw zoon hierdoor niet meer kan thuiswonen.
Ik vind het heel erg dat jouw zoon hierdoor niet meer kan thuiswonen.
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
donderdag 26 november 2020 om 10:47
Inmiddels zien mensen wel dat er iets is hoor, want hij heeft altijd een valhelm op. En hij maakt op een ander manier contact. Maar toen hij klein was, dan zie je dus een knap blond mannetje met knalblauwe ogen en die is dus eigenlijk ontzettend beperkt. Dat leverde vaak veel onbegrip op. Ook bij instanties. Inmiddels niet meer hoor. Met zo'n dik medisch dossier is alles mogelijk, ook met het aanvragen van extra zorg en hulpmiddelen lopen we nooit meer tegen de muren op.
Ik snap ergens wel dat mensen je hoop willen geven, maar ja... soms is het ook gewoon fijn als iemand zegt dat het ronduit kut is.
Ik snap ergens wel dat mensen je hoop willen geven, maar ja... soms is het ook gewoon fijn als iemand zegt dat het ronduit kut is.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 26 november 2020 om 10:52
Dat zeg ik altijd tegen mensen als ze aangeven dat ze niet weten hoe te reageren.Maleficent schreef: ↑26-11-2020 10:47Inmiddels zien mensen wel dat er iets is hoor, want hij heeft altijd een valhelm op. En hij maakt op een ander manier contact. Maar toen hij klein was, dan zie je dus een knap blond mannetje met knalblauwe ogen en die is dus eigenlijk ontzettend beperkt. Dat leverde vaak veel onbegrip op. Ook bij instanties. Inmiddels niet meer hoor. Met zo'n dik medisch dossier is alles mogelijk, ook met het aanvragen van extra zorg en hulpmiddelen lopen we nooit meer tegen de muren op.
Ik snap ergens wel dat mensen je hoop willen geven, maar ja... soms is het ook gewoon fijn als iemand zegt dat het ronduit kut is.
Dan is er iets ergs gebeurd en dan zeggen ze: ik weet niet wat te zeggen, dus ik zeg maar niets. Terwijl dat juist heel pijnlijk is.
Dan zeg ik altijd: wat vind je er van? Vind je het leuk grappig voor die persoon of ronduit zwaar klote of kut? Dat laatste uiteraard het geval. Dan zeg ik: zeg dat dan! Het gewoon echt ronduit kut vinden is ook een reactie en veel meer dan wegzwijgen.
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
donderdag 26 november 2020 om 10:55
Toch vind ik dat nog troostender dan wegwuiven.
Het ergste wat je kan zeggen is; Je bent zo sterk of je krijgt wat je aankan.
Tenminste dat vind ik dan. Wie heeft bepaald dat ik dit wel aankan? Ik kan het helemaal niet aan, maar ik probeer er het beste van te maken.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 26 november 2020 om 10:56
koreana schreef: ↑26-11-2020 10:52Dat zeg ik altijd tegen mensen als ze aangeven dat ze niet weten hoe te reageren.
Dan is er iets ergs gebeurd en dan zeggen ze: ik weet niet wat te zeggen, dus ik zeg maar niets. Terwijl dat juist heel pijnlijk is.
Dan zeg ik altijd: wat vind je er van? Vind je het leuk grappig voor die persoon of ronduit zwaar klote of kut? Dat laatste uiteraard het geval. Dan zeg ik: zeg dat dan! Het gewoon echt ronduit kut vinden is ook een reactie en veel meer dan wegzwijgen.
Dat is wel iets dat je eerst moet leren. Ik reageerde vroeger ook anders. Pas nadat iemand die zwanger trachtte te worden mij leerde dat ze niet zat te wachten op bemoedigende woorden, viel bij mij dat kwartje.
donderdag 26 november 2020 om 11:05
Maar dit is ook wel wat Meghan probeert te zeggen. Vraag een persoon hoe het echt gaat en luister naar die persoon.
Dus ik ben het wel eens met haar. Mensen lezen en horen niet graag over verdriet. Haar stukje wordt ook gezien als te dramatisch, mensen vinden het ongemakkelijk? Waarom? Denk daar eens over na voor je commentaar geeft, waarom mensen het moeilijk vinden om met verdriet geconfronteerd te worden. Op social media worden foto's van een dode baby weggehaald. Terwijl die ouders ondanks de dood trots zijn op het kindje. John Legend en zijn vrouw werden ook best aangepakt over de bevallingsfoto's van hun doodgeboren kindje. Waarom is dit ongemakkelijk? Mensen maken dit mee. Het hoort bij het leven. Verdriet en de dood.
Dus ik ben het wel eens met haar. Mensen lezen en horen niet graag over verdriet. Haar stukje wordt ook gezien als te dramatisch, mensen vinden het ongemakkelijk? Waarom? Denk daar eens over na voor je commentaar geeft, waarom mensen het moeilijk vinden om met verdriet geconfronteerd te worden. Op social media worden foto's van een dode baby weggehaald. Terwijl die ouders ondanks de dood trots zijn op het kindje. John Legend en zijn vrouw werden ook best aangepakt over de bevallingsfoto's van hun doodgeboren kindje. Waarom is dit ongemakkelijk? Mensen maken dit mee. Het hoort bij het leven. Verdriet en de dood.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 26 november 2020 om 11:11
Vooral dat 'je krijgt wat je aankan', dat lijkt heel erg boeddhistisch, maar inderdaad, wie bepaalt dat en soms heb je gewoon helemaal geen trek in alle ellende die over je heen gestort wordt. Je probeert het beste ervan te maken en ja, dat is soms bewonderenswaardig, maar je mag ook zeggen dat je er wel klaar mee bent met alle ellende en dat die zon wel weer eens mag gaan schijnen in je leven.Maleficent schreef: ↑26-11-2020 10:55Toch vind ik dat nog troostender dan wegwuiven.
Het ergste wat je kan zeggen is; Je bent zo sterk of je krijgt wat je aankan.
Tenminste dat vind ik dan. Wie heeft bepaald dat ik dit wel aankan? Ik kan het helemaal niet aan, maar ik probeer er het beste van te maken.
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
donderdag 26 november 2020 om 11:13
Ik ook hoor. Ik heb dat echt moeten leren. Pas toen iemand mij zei dat hij het zwijgen (hij verloor zijn vrouw aan een zeer agressieve, snelle vorm van kanker) zo pijnlijk vond, viel bij mij dat kwartje.
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
donderdag 26 november 2020 om 11:13
Maleficent schreef: ↑26-11-2020 10:22Ik denk dat het taboe hem vooral zit in dat mensen niet meer echt luisteren naar pijnlijke zaken in het leven. Mensen denken vaak dat oplossingsgerichtheid een troost is, maar een miskraam of doodgeboren kindje los je niet op met oplossingsgerichtheid maar door gewoon te luisteren.
Zelf heb ik dat ook veel meegemaakt met onze zoon. Mensen luisteren niet naar je verdriet want dat is pijnlijk. Ze komen met troostende woorden die nergens op slaan. Ik heb er bijvoorbeeld altijd heel veel moeite mee gehad dat mijn zoon niet kon praten door zijn beperking. Inmiddels heb ik me er wel bij neergelegd. Maar ik heb zelden meegemaakt dat mensen zeiden: dat moet erg verdrietig zijn. Ik snap dat.
Het was altijd: maar ik ken iemand en die kent de zoon van de slager van de achterbuurvrouw, nou die was ook heel laat met praten maar die kon ineens wel praten toen hij 8 was.
Of, over zijn epilepsie: Het nichtje van onze achterbuurvrouw die had ook epilepsie en dat was ineens helemaal over toen ze 10 was. Hij groeit er vast wel overheen!
Ze willen je dan hoop geven. Maar het is nergens op gebaseerd en best ook wel pijnlijk want je verdriet wordt weggewuifd.
En dat zal met miskramen ook vast gebeuren. 'je bent nog jong, je krijgt vast nog wel een kind' 'het gaat zo vaak mis de eerste 12 weken' 'je kende het kindje toch nog niet' of 'geef het een plekje' 'ieder huisje heeft zijn kruisje' 'je krijgt wat je aan kan'
Daar heb je allemaal niks aan. Erken gewoon dat het verdrietig is voor die persoon.
Daar schrik ik van. Dat lijkt me erg verdrietig en stressvol.
Ik begrijp wel wat je bedoelt. Denk alleen wel dat iedereen dit op zijn eigen manier ook meemaakt. Totdat je tot een bepaalde groep toetreedt heb je geen idee van hoe hun wereld eruit ziet, of hoe verkeerd goedbedoelde opmerkingen of acties vallen. Je moet dingen dan ook vooral niet persoonlijk maken. Het verdriet zit er niet in dat een bekende niet naar je luistert, dat is niet de echte pijn, maar wel makkelijker om op af te geven op zo een moment.
Daarnaast is de huidige maatschappij zo is dat je echt zelf de mensen om je heen moet uitkiezen die goed voor je zijn. Waarbij je de steun vindt die je soms nodig hebt. Ik zit persoonlijk nooit op 'hoe gaat het nou echt met je' gesprekken te wachten van mensen die niet dicht bij me staan.
They call me the Wild Rose, but my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
donderdag 26 november 2020 om 11:14
Terecht. Het was een mensje met gevoel, emotie, en vooral: gewenst.Maleficent schreef: ↑26-11-2020 11:05Maar dit is ook wel wat Meghan probeert te zeggen. Vraag een persoon hoe het echt gaat en luister naar die persoon.
Dus ik ben het wel eens met haar. Mensen lezen en horen niet graag over verdriet. Haar stukje wordt ook gezien als te dramatisch, mensen vinden het ongemakkelijk? Waarom? Denk daar eens over na voor je commentaar geeft, waarom mensen het moeilijk vinden om met verdriet geconfronteerd te worden. Op social media worden foto's van een dode baby weggehaald. Terwijl die ouders ondanks de dood trots zijn op het kindje. John Legend en zijn vrouw werden ook best aangepakt over de bevallingsfoto's van hun doodgeboren kindje. Waarom is dit ongemakkelijk? Mensen maken dit mee. Het hoort bij het leven. Verdriet en de dood.
Ik vond die foto van de vrouw van John Legend heel heftig maar daarom juist zo 'mooi'. Het rauwe verdriet, en waarom zouden ze dat niet mogen laten zien? Het is per slot wat ze voelen.
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
donderdag 26 november 2020 om 11:20
En inderdaad, je leert ook je echte vrienden kennen.
donderdag 26 november 2020 om 11:23
Ik lees dit topic en heb verder niks wat ik wil zeggen hier behalveMaleficent schreef: ↑26-11-2020 10:55Toch vind ik dat nog troostender dan wegwuiven.
Het ergste wat je kan zeggen is; Je bent zo sterk of je krijgt wat je aankan.
Tenminste dat vind ik dan. Wie heeft bepaald dat ik dit wel aankan? Ik kan het helemaal niet aan, maar ik probeer er het beste van te maken.
voor jou
donderdag 26 november 2020 om 11:25
Op dit punt zijn we het niet eens. Meghan probeert de goede boodschap uit te dragen, maar die sneeuwt wat mij betreft onder in theatrale woorden, niet aan dit onderwerp gerelateerde kwesties en dergelijke. Ze is minder “to the point” dan jijzelf of Misz81 in jullie beschrijving en komt daarmee bij mij niet binnen, ook niet als haar intenties puur zijn. Al heb je natuurlijk wel gelijk dat het bij onszelf iets losmaakte naar medeforummers en dan boekt ze inderdaad toch resultaat.Maleficent schreef: ↑26-11-2020 11:05Maar dit is ook wel wat Meghan probeert te zeggen. Vraag een persoon hoe het echt gaat en luister naar die persoon.
hamer wijzigde dit bericht op 26-11-2020 11:33
0.88% gewijzigd
donderdag 26 november 2020 om 11:30
Ik had een collega met een foto van een doodgeboren kind in de armen van die collega op het bureau. Ik vond het zelf mooi maar merkte dat er ook collega’s waren die de foto ongepast of onaangenaam vonden. Kennelijk is er inderdaad nog wel iets te winnen op dit vlak.
donderdag 26 november 2020 om 12:10
Maleficent schreef: ↑26-11-2020 11:05Maar dit is ook wel wat Meghan probeert te zeggen. Vraag een persoon hoe het echt gaat en luister naar die persoon.
Dus ik ben het wel eens met haar. Mensen lezen en horen niet graag over verdriet. Haar stukje wordt ook gezien als te dramatisch, mensen vinden het ongemakkelijk? Waarom? Denk daar eens over na voor je commentaar geeft, waarom mensen het moeilijk vinden om met verdriet geconfronteerd te worden. Op social media worden foto's van een dode baby weggehaald. Terwijl die ouders ondanks de dood trots zijn op het kindje. John Legend en zijn vrouw werden ook best aangepakt over de bevallingsfoto's van hun doodgeboren kindje. Waarom is dit ongemakkelijk? Mensen maken dit mee. Het hoort bij het leven. Verdriet en de dood.
Ik vind het helemaal niet ongemakkelijk. Kan prima over verdriet en het leed in de wereld praten.
Wat ik ongemakkelijk vind is hoe Meghan constant alles gebruikt om zichzelf zo betrokken en meevoelend neer te zetten terwijl ze dat juist niet is. Kijk hoe ze met haar vader en familie omgaat, kijk hoe ze met haar exman en exvriendinnen om is gegaan. Ze heeft nog steeds niet openlijk laten blijken dat ze Jessica Mulroney steunt. Deze vrouw heeft erg veel over zich heen gekregen. Waar is ze dan als vriendin? Een simpele opmerking of een gebaar zou genoeg zijn geweest. Ik zou het niet aankunnen zien dat mijn vriendin zo zou lijden.
Dus als uitgerekend Meghan zegt dat we elkaar vaker moeten vragen hoe het gaat, komt het op mij over dat ze hetgeen ze in die genante documentaire gezegd heeft nog even kracht wil bijzetten, want eigenlijk zit het haar dwars dat ze daar op werd aangesproken.
Daarnaast is ze zo ontzettend oppervlakkig. Ze kan ook niet meer zeggen dan 'how are you'? Dus dat stokpaardje zullen we nog heel wat vaker gaan horen steeds weer in een ander jasje.
They call me the Wild Rose, but my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
donderdag 26 november 2020 om 12:23
Vreselijk. Alsof je de keus hebt.Maleficent schreef: ↑26-11-2020 10:55Toch vind ik dat nog troostender dan wegwuiven.
Het ergste wat je kan zeggen is; Je bent zo sterk of je krijgt wat je aankan.
Tenminste dat vind ik dan. Wie heeft bepaald dat ik dit wel aankan? Ik kan het helemaal niet aan, maar ik probeer er het beste van te maken.
Denk dat iemand vooral zichzelf dan een houding geeft. Vind ik ook met 'gecondoleerd' zeggen. Wat is dat voor koud en kil woord.
They call me the Wild Rose, but my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
donderdag 26 november 2020 om 12:45
Ik zeg ook meestal veel sterkte, maar ik vind zo'n rijtje aflopen bij een uitvaart sowieso echt heel erg awkward.Ellerlilalinne schreef: ↑26-11-2020 12:23Vreselijk. Alsof je de keus hebt.
Denk dat iemand vooral zichzelf dan een houding geeft. Vind ik ook met 'gecondoleerd' zeggen. Wat is dat voor koud en kil woord.
Iemand zei in de rij tegen de hele familie 'gefeliciteerd' omdat ze zich vergiste, terwijl mijn opa was overleden. Dus ik verbeterde haar, toen ze bij mij kwam en ze verschoot helemaal. Maar na mij kwamen nog mijn ouders en oma dus ik dacht dat ik haar een plezier ermee deed. Mijn zussen helemaal boos dat ik die vrouw verbeterde want ze deed het niet expres.
wat een stom gedoe is het toch. Ik zeg afschaffen.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 26 november 2020 om 12:55
Maleficent schreef: ↑26-11-2020 12:45Ik zeg ook meestal veel sterkte, maar ik vind zo'n rijtje aflopen bij een uitvaart sowieso echt heel erg awkward.
Iemand zei in de rij tegen de hele familie 'gefeliciteerd' omdat ze zich vergiste, terwijl mijn opa was overleden. Dus ik verbeterde haar, toen ze bij mij kwam en ze verschoot helemaal. Maar na mij kwamen nog mijn ouders en oma dus ik dacht dat ik haar een plezier ermee deed. Mijn zussen helemaal boos dat ik die vrouw verbeterde want ze deed het niet expres.
Schijnt heel vaak te gebeuren, dat men 'gefeliciteerd' ipv 'gecondoleerd' zegt. Is een primaire reactie, las ik ergens, omdat mensen het oprecht menen en hun medeleven met dat woord willen uitspreken en dan het verkeerde kiezen.
Vriend van mij bracht ooit een zak zaagsel terug naar de AH. Was nog dicht en zijn ratje was vrij onverwacht overleden.
Meisje achter de balie schoot in de (nerveuze) lach toen de vriend droogjes meldde dat de rat hemelen was. Is ook een natuurlijke reactie. Meisje was helemaal van streek en daarna aan het huilen vanwege haar reactie, terwijl de vriend het echt wel begreep.
Gecondoleerd is inderdaad een wat koele term, ik gebruik ook liever andere woorden.
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
donderdag 26 november 2020 om 13:00
Er rust wel degelijk een taboe op miskramen. Ik heb zelf best wel veel miskramen gehad en sommigen waren fysiek zo pijnlijk dat ik me ziek moest melden. Denk maar niet dat je dan je werk belt en zegt "ja, sorry, ik ben ziek, want ik heb as we speak een miskraam." Of dat je als je weer beter bent en mensen vragen "goh, weer beter?" dat je dan zegt "ja, voel me nog wel wat wiebelig, had mijn vijfde miskraam, helaas."
Sterker nog: er is vrijwel niemand of misschien wel helemaal niemand in mijn leven die weet dat ik zoveel miskramen heb gehad. Ik ervaar het zelfs als zo'n taboe dat ik er zelfs met mezelf nauwelijks over spreek.
Sterker nog: er is vrijwel niemand of misschien wel helemaal niemand in mijn leven die weet dat ik zoveel miskramen heb gehad. Ik ervaar het zelfs als zo'n taboe dat ik er zelfs met mezelf nauwelijks over spreek.
Am Yisrael Chai!
