Entertainment
alle pijlers
Horror: waarom doe ik mezelf dit aan?
zondag 27 september 2015 om 19:56
Het is weer eens zover, terwijl ik na al die jaren toch echt beter zou moeten weten...
Gisteren begonnen in 77 Shadow Street, een boek van Dean Koontz dat ik nog niet had gelezen. Korte samenvatting: er blijkt iets niet pluis in een groot huis en al snel (zo rond pagina 23) beginnen er lichtgevende paddenstoelen uit de muur te groeien, kruipen er gemuteerde beesten door de tuin, blijken alle bewoners naar de toekomst geteleporteerd, kruipt er een bloeddorstig monster uit de kelder wat de huishoudster begint op te vreten, en wordt de beveiliger bestookt met giftige paddenstoelsporen waardoor hij in een kannibalistisch beschimmeld moerasmonster verandert.
O ja, en er loopt ook nog een krankzinnige huurmoordenaar rond met een voorliefde voor citroen muffins. Kortom, een prima horror verhaal. Echt een aanrader voor de liefhebber.
Alleen maakte ik zoals gewoonlijk de fout om in bed nog een paar hoofdstukken te lezen ("Ik móét weten of die vliegende manta-roggen erin slagen het huis binnen te dringen") en uiteraard kon ik daarna niet slapen. Pas na het kijken van ettelijke kattenfilmpjes was ik enigszins in staat mijn ogen te sluiten zonder bang te zijn dat mijn muren zouden proberen me op te eten.
Ik werd gebroken wakker, en het ergste is, het boek is nog lang niet uit. Sterker nog, ik weet nu al dat ik de verleiding ook vanavond niet zal kunnen weerstaan
Om van de nood een deugd te maken, en omdat ik altijd wel wat lees - of kijktips kan gebruiken: voor wie klinkt dit bekend? Welke film of boek heeft jou ooit uit je slaap gehouden? Of ben ik de enige die zo rond middernacht opeens niet meer zo zeker weet dat vampiers niet echt bestaan?
Gisteren begonnen in 77 Shadow Street, een boek van Dean Koontz dat ik nog niet had gelezen. Korte samenvatting: er blijkt iets niet pluis in een groot huis en al snel (zo rond pagina 23) beginnen er lichtgevende paddenstoelen uit de muur te groeien, kruipen er gemuteerde beesten door de tuin, blijken alle bewoners naar de toekomst geteleporteerd, kruipt er een bloeddorstig monster uit de kelder wat de huishoudster begint op te vreten, en wordt de beveiliger bestookt met giftige paddenstoelsporen waardoor hij in een kannibalistisch beschimmeld moerasmonster verandert.
O ja, en er loopt ook nog een krankzinnige huurmoordenaar rond met een voorliefde voor citroen muffins. Kortom, een prima horror verhaal. Echt een aanrader voor de liefhebber.
Alleen maakte ik zoals gewoonlijk de fout om in bed nog een paar hoofdstukken te lezen ("Ik móét weten of die vliegende manta-roggen erin slagen het huis binnen te dringen") en uiteraard kon ik daarna niet slapen. Pas na het kijken van ettelijke kattenfilmpjes was ik enigszins in staat mijn ogen te sluiten zonder bang te zijn dat mijn muren zouden proberen me op te eten.
Ik werd gebroken wakker, en het ergste is, het boek is nog lang niet uit. Sterker nog, ik weet nu al dat ik de verleiding ook vanavond niet zal kunnen weerstaan
Om van de nood een deugd te maken, en omdat ik altijd wel wat lees - of kijktips kan gebruiken: voor wie klinkt dit bekend? Welke film of boek heeft jou ooit uit je slaap gehouden? Of ben ik de enige die zo rond middernacht opeens niet meer zo zeker weet dat vampiers niet echt bestaan?
zondag 27 september 2015 om 22:07
Als puber echt een trauma gehad aan The Grudge. Ik dacht echt dat die enge vrouw onder mijn bed zat.
Verder moet ik s'nachts geen Creepypasta gaan lezen. Dit zijn enge verhalen die circuleren op internet over allerlei onderwerpen. Er zijn veel sites over. Heel leuk overdag, maar s'nachts krijg ik de kriebels.
Verder moet ik s'nachts geen Creepypasta gaan lezen. Dit zijn enge verhalen die circuleren op internet over allerlei onderwerpen. Er zijn veel sites over. Heel leuk overdag, maar s'nachts krijg ik de kriebels.
She needed a hero. So that's what she became.
zondag 27 september 2015 om 22:22
Ik ben gek op thrillers! Ik lees minder omdat ik daar te weinig tijd voor heb (of nee beter gezegd: ik vind het moeilijk om een boek consequent uit te lezen als ik zo druk ben; drukte --> korte aandachtsspanne). Als ik ze lees, lees ik graag Stephen King. Before I go to sleep van SJ Watson vond ik ook spannend. Mo Hayder zag ik ook voorbij komen maar ik vond dat niet zo prettig geschreven (ik lees het in het Engels)
Dus ik heb wel film tips : echt eng: yuon the grudge (japanse versie), the ring (ook de japanse versie), the shining en nightmare on elm street.
Verder: sixth sense, old boy (koreaanse film), se7en (al genoemd), silence of the lambs, shutter island, the bone collecter vond ik wel leuke psychologische suspense thrillers.
Leuk, ik wilde ook een thriller topic aanmaken, maar hopelijk kan ik hier wat inspiratie opdoen (al ben ik niet zo van de horror thriller, meer psychologische thriller, actie thriller of politiek/scifi)
Dus ik heb wel film tips : echt eng: yuon the grudge (japanse versie), the ring (ook de japanse versie), the shining en nightmare on elm street.
Verder: sixth sense, old boy (koreaanse film), se7en (al genoemd), silence of the lambs, shutter island, the bone collecter vond ik wel leuke psychologische suspense thrillers.
Leuk, ik wilde ook een thriller topic aanmaken, maar hopelijk kan ik hier wat inspiratie opdoen (al ben ik niet zo van de horror thriller, meer psychologische thriller, actie thriller of politiek/scifi)
zondag 27 september 2015 om 22:23
De laatste keer was ruim drie jaar geleden.
Situatie: voor mijn studie en om mijn Engelse uitspraak te verbeteren werkte ik in Engeland in een kringloopwinkel van Emmaus. Ideaal, want omdat de daar daklozen aan het werk zetten kan je er ook wonen, en dat scheelde me voor die paar weken woonruimte zoeken en dus een hoop gedoe. De woonruimte, dat was een oud klooster met tochtramen en doolhofgangen en zo. Echt geweldig!
De - erg vriendelijke - shopmanager vond dat we toch echt wel genoeg moesten lezen, boeken mochten we gewoon uit de winkel pakken, en hij droeg ook wel eens zijn tips aan. Op een dag kwam hij aanzetten bij de kassa, met 'Carrie' van Stephen King. Het andere meisje dat daar stond had dibs, en die had hem zo uit. Ze gaf hem aan mij bij het avondeten, met dat ze me aanraadde het boek met daglicht te lezen. Ik was eigenwijs en toen moest ik 's avonds laat vanuit de algemene woonkamer met fijne banken terug naar mijn slaapkamer. Eeps.
Situatie: voor mijn studie en om mijn Engelse uitspraak te verbeteren werkte ik in Engeland in een kringloopwinkel van Emmaus. Ideaal, want omdat de daar daklozen aan het werk zetten kan je er ook wonen, en dat scheelde me voor die paar weken woonruimte zoeken en dus een hoop gedoe. De woonruimte, dat was een oud klooster met tochtramen en doolhofgangen en zo. Echt geweldig!
De - erg vriendelijke - shopmanager vond dat we toch echt wel genoeg moesten lezen, boeken mochten we gewoon uit de winkel pakken, en hij droeg ook wel eens zijn tips aan. Op een dag kwam hij aanzetten bij de kassa, met 'Carrie' van Stephen King. Het andere meisje dat daar stond had dibs, en die had hem zo uit. Ze gaf hem aan mij bij het avondeten, met dat ze me aanraadde het boek met daglicht te lezen. Ik was eigenwijs en toen moest ik 's avonds laat vanuit de algemene woonkamer met fijne banken terug naar mijn slaapkamer. Eeps.
maandag 28 september 2015 om 07:52
Ik zie veel voorbijkomen wat ik gezien heb, gelezen heb of ga lezen. I Am Legend ligt op mijn nachtkastje, toch maar even mee wachten dan?
The Grudge en dat soort films trek ik echt niet. Als mijn broer me wil pesten maakt hij dat rochelgeluid. Vreselijk. De Griezelbus vond ik als kind zo eng, dat mijn ouders me uiteindelijk verboden om die boeken te lezen (niet dat het zulke verbieders waren, maar ze waren het zat dat ik niet meer naar bed durfde .
Se7en en Silence of the Lambs vond ik heel goed. Vooral door het sterke acteerwerk. Stephen King lees ik graag, ik heb nog nooit verfilmingen van zijn werk gezien (zelfs The Shining niet). Ik ben bang dat het tegenvalt omdat ik me zo'n duidelijke voorstelling heb gemaakt bij de boeken. Carrie raakte me behoorlijk, niet omdat ik het een eng boek vond (al vond ik dat wel) maar omdat ik zelf vroeger gepest ben en me haar gevoelens zo goed voor kon stellen. Knap dat een volwassen man zich zo goed in kan leven in een meisje.
The Grudge en dat soort films trek ik echt niet. Als mijn broer me wil pesten maakt hij dat rochelgeluid. Vreselijk. De Griezelbus vond ik als kind zo eng, dat mijn ouders me uiteindelijk verboden om die boeken te lezen (niet dat het zulke verbieders waren, maar ze waren het zat dat ik niet meer naar bed durfde .
Se7en en Silence of the Lambs vond ik heel goed. Vooral door het sterke acteerwerk. Stephen King lees ik graag, ik heb nog nooit verfilmingen van zijn werk gezien (zelfs The Shining niet). Ik ben bang dat het tegenvalt omdat ik me zo'n duidelijke voorstelling heb gemaakt bij de boeken. Carrie raakte me behoorlijk, niet omdat ik het een eng boek vond (al vond ik dat wel) maar omdat ik zelf vroeger gepest ben en me haar gevoelens zo goed voor kon stellen. Knap dat een volwassen man zich zo goed in kan leven in een meisje.
