
Ik vertrek

maandag 13 februari 2012 om 16:54
quote:elfje08 schreef op 13 februari 2012 @ 14:45:
Ik denk dat de mensen alleen maar aan de voordelen denken. Elke dag zon, lekker relaxen en ach die B&B doen we er wel even bij. In het begin denken ze een grote vakantie te hebben maar achteraf lopen ze te zagen en te klagen dat het toch VEEEEEL meer werk is dan dat ze dachten. Het financieel totaal niet aankunnen en na anderhalf jaar zitten ze weer achter de geraniums in het o zo mooie Nederland. Want het lukte toch allemaal niet.
Ik zou het ook wel willen hoor, maar zal nooit de definitieve stap zetten om mij voorgoed in het buitenland te settelen. Na een tijdje is daar de rozengeur en manenschijn ook wel weer vanaf lijkt mij en zoek je toch weer naar andere dingen.
Eens. Je ziet het vaker in 'Ik Vertrek.' Die schoenmaker die met z'n gezin naar Noorwegen ging bijvoorbeeld. In Nederland was het hem te hectisch, hij verwachtte een rustiger leven te gaan leiden daar met hetzelfde werk. Maar de zaken gingen zo goed lopen, dat hij zelfs in Noorwegen een dag meer moest werken dan in Nederland. Niks rustiger aan, juist een tandje harder!
Moraal van het verhaal: ook als zaken een succes blijken te zijn is het niet altijd beter dan het was.
Ik denk dat de mensen alleen maar aan de voordelen denken. Elke dag zon, lekker relaxen en ach die B&B doen we er wel even bij. In het begin denken ze een grote vakantie te hebben maar achteraf lopen ze te zagen en te klagen dat het toch VEEEEEL meer werk is dan dat ze dachten. Het financieel totaal niet aankunnen en na anderhalf jaar zitten ze weer achter de geraniums in het o zo mooie Nederland. Want het lukte toch allemaal niet.
Ik zou het ook wel willen hoor, maar zal nooit de definitieve stap zetten om mij voorgoed in het buitenland te settelen. Na een tijdje is daar de rozengeur en manenschijn ook wel weer vanaf lijkt mij en zoek je toch weer naar andere dingen.
Eens. Je ziet het vaker in 'Ik Vertrek.' Die schoenmaker die met z'n gezin naar Noorwegen ging bijvoorbeeld. In Nederland was het hem te hectisch, hij verwachtte een rustiger leven te gaan leiden daar met hetzelfde werk. Maar de zaken gingen zo goed lopen, dat hij zelfs in Noorwegen een dag meer moest werken dan in Nederland. Niks rustiger aan, juist een tandje harder!
Moraal van het verhaal: ook als zaken een succes blijken te zijn is het niet altijd beter dan het was.

maandag 13 februari 2012 om 16:56
Hier ook met verbazing gekeken. Artrose en dan last hebben van je rug en benen en dan zo enorm dik zijn. Lijkt me dat je beter met je Atrose kan omgaan als er wat minder gewicht op de gewrichten komt.
Verder vond ik het huis prachtig, maar de mensen wel erg ondoordacht. Geen woord spaans kunnen en dan gasten ontvangen die vrienden en bekenden zijn. Geen ondernemers.
Verder vond ik het huis prachtig, maar de mensen wel erg ondoordacht. Geen woord spaans kunnen en dan gasten ontvangen die vrienden en bekenden zijn. Geen ondernemers.

maandag 13 februari 2012 om 20:05
Ik vond ze ontzettend dom bezig zijn. Het installeren van een douchehoek zonder vergunning. Ondertussen geen woord Spaans kunnen en maar lachen met die werklui, die ook denken: wat een oenen.
Het huis is zeker mooi en misschien heeft het wel een kans van slagen, maar ik heb ze niet gehoord over een vergunning om een B&B te openen. Of heb ik dat gemist.
Het was in ieder geval geen goed moment om naar Spanje te gaan, want het gaat niet goed met het land.
Het huis is zeker mooi en misschien heeft het wel een kans van slagen, maar ik heb ze niet gehoord over een vergunning om een B&B te openen. Of heb ik dat gemist.
Het was in ieder geval geen goed moment om naar Spanje te gaan, want het gaat niet goed met het land.
dinsdag 14 februari 2012 om 05:45
Ik vond eigenlijk dat ze het wel heel goed deden. Zij kan niks, ze spreken nauwelijks de taal, maar intussen bouwen ze meteen een hartelijke (en bovendien efficiente) band op met wat mensen (Engelsen, maar ook Spanjaarden), ze hebben steeds de tent vol met betalende gasten en ze maken zich niet druk om bijv. dat vreselijke servies en ze hebben het reuze naar hun zin.
Zou ik nooit kunnen, juist omdat ik het allemaal veel beter zou willen doen.
Zelf zou ik er ook als gast niet graag heen gaan.
Zou ik nooit kunnen, juist omdat ik het allemaal veel beter zou willen doen.
Zelf zou ik er ook als gast niet graag heen gaan.
zaterdag 18 februari 2012 om 17:48
Lees dit over vanavond;
Ik vertrek nog een keer!
Regelmatig krijgen de emigranten in Ik vertrek spijt van hun beslissing om Nederland achter zich te laten. Het leven in de snikhete binnenlanden van Spanje of de onherbergzame bossen van Slowakije is dan toch niet helemaal wat de avonturiers ervan hadden verwacht. Ze pakken vaak hun spullen en keren terug naar het vertrouwde Nederland.
Teleurstellend
Ook Wout en zijn vrouw Shilpi gaan na een teleurstellende ervaring in Oostenrijk terug naar huis. Het hotel dat ze runden liep goed, maar het vele werk kunnen ze niet meer aan. Eenmaal weer in Nederland, kunnen ze echter hun draai hier niet meer vinden. Wout zit zonder werk en ze missen het leven in Oostenrijk.
Tirol
Wout en Shilpi nemen een opmerkelijk besluit: ze vertrekken voor de tweede keer uit Nederland. In hun verlangen naar de ‘gemütlichkeit’ in Oostenrijk, kopen ze een pand in Tirol. Ditmaal geen hotel, maar een pension. Lukt het ze nu wel om hun leven in Oostenrijk op te bouwen?
Ik vertrek nog een keer!
Regelmatig krijgen de emigranten in Ik vertrek spijt van hun beslissing om Nederland achter zich te laten. Het leven in de snikhete binnenlanden van Spanje of de onherbergzame bossen van Slowakije is dan toch niet helemaal wat de avonturiers ervan hadden verwacht. Ze pakken vaak hun spullen en keren terug naar het vertrouwde Nederland.
Teleurstellend
Ook Wout en zijn vrouw Shilpi gaan na een teleurstellende ervaring in Oostenrijk terug naar huis. Het hotel dat ze runden liep goed, maar het vele werk kunnen ze niet meer aan. Eenmaal weer in Nederland, kunnen ze echter hun draai hier niet meer vinden. Wout zit zonder werk en ze missen het leven in Oostenrijk.
Tirol
Wout en Shilpi nemen een opmerkelijk besluit: ze vertrekken voor de tweede keer uit Nederland. In hun verlangen naar de ‘gemütlichkeit’ in Oostenrijk, kopen ze een pand in Tirol. Ditmaal geen hotel, maar een pension. Lukt het ze nu wel om hun leven in Oostenrijk op te bouwen?
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven




