
Jouw huilfilms

donderdag 26 november 2015 om 19:58
quote:ladygaga_xx schreef op 26 november 2015 @ 18:22:
Marly and me, [afbeelding]Die wil ik dus niet zien omdat ik weet dat Marly doodgaat. Daar kan ik niet tegen. Ik kan op dit moment geen huilfilm bedenken.
Marly and me, [afbeelding]Die wil ik dus niet zien omdat ik weet dat Marly doodgaat. Daar kan ik niet tegen. Ik kan op dit moment geen huilfilm bedenken.
I’m doing superhero stuff. I’m staying focused. If anybody comes in here looking for trouble, oh, they’re going to meet my partners. We’re talking about paw and order.

donderdag 26 november 2015 om 20:05
quote:julienclerc schreef op 26 november 2015 @ 19:59:
[...]
Inderdaad, tranen met tuiten. Ik was wel zwanger, dus weet niet of het telt.
Nou ja, dat is gewoon heel zielig.
Hoe ze samen hun leven opbouwen, met voor- en tegenslagen, en dat Carl dan alleen achter blijft uiteindelijk.
De kracht zit m er in dat het zo verschrikkelijk menselijk is.
Het is iets dat ons allemaal vroeg of laat overkomt. En juist omdat het zo eenvoudig is, zo menselijk, is het zo zielig.
[...]
Inderdaad, tranen met tuiten. Ik was wel zwanger, dus weet niet of het telt.
Nou ja, dat is gewoon heel zielig.
Hoe ze samen hun leven opbouwen, met voor- en tegenslagen, en dat Carl dan alleen achter blijft uiteindelijk.
De kracht zit m er in dat het zo verschrikkelijk menselijk is.
Het is iets dat ons allemaal vroeg of laat overkomt. En juist omdat het zo eenvoudig is, zo menselijk, is het zo zielig.
668, the neighbour of the Beast

donderdag 26 november 2015 om 20:06
quote:charlottew88 schreef op 26 november 2015 @ 19:58:
[...]
Die wil ik dus niet zien omdat ik weet dat Marly doodgaat. Daar kan ik niet tegen. Ik kan op dit moment geen huilfilm bedenken.
Ik heb het boek gelezen en las dat stukje in de trein. Snel gestopt met lezen want je wil niet in een volle trein in huilen uitbarsten. Thuis verder gelezen en tranen met tuiten. Ik kijk dus ook de film niet.
Pas het laatste stukje van Hachi gezien. Het waren de laatste tien minuten, dus ik heb niet eens de hele film gezien, maar ik hield het niet droog. Zielige dieren, ik kan er niet tegen.
Ook gegarandeerd huilen: PS, I love you.
[...]
Die wil ik dus niet zien omdat ik weet dat Marly doodgaat. Daar kan ik niet tegen. Ik kan op dit moment geen huilfilm bedenken.
Ik heb het boek gelezen en las dat stukje in de trein. Snel gestopt met lezen want je wil niet in een volle trein in huilen uitbarsten. Thuis verder gelezen en tranen met tuiten. Ik kijk dus ook de film niet.
Pas het laatste stukje van Hachi gezien. Het waren de laatste tien minuten, dus ik heb niet eens de hele film gezien, maar ik hield het niet droog. Zielige dieren, ik kan er niet tegen.
Ook gegarandeerd huilen: PS, I love you.

donderdag 26 november 2015 om 20:09
quote:Marels schreef op 26 november 2015 @ 20:05:
[...]
Nou ja, dat is gewoon heel zielig.
Hoe ze samen hun leven opbouwen, met voor- en tegenslagen, en dat Carl dan alleen achter blijft uiteindelijk.
De kracht zit m er in dat het zo verschrikkelijk menselijk is.
Het is iets dat ons allemaal vroeg of laat overkomt. En juist omdat het zo eenvoudig is, zo menselijk, is het zo zielig.
Het hele filmpje is gewoon heel menselijk zoals jij zegt.
Dat ze samen een baby willen maar dat dat niet lukt vond ik ook zo zielig en dat ze dan zo samen hun leven oppakken en hij alleen over blijft.
[...]
Nou ja, dat is gewoon heel zielig.
Hoe ze samen hun leven opbouwen, met voor- en tegenslagen, en dat Carl dan alleen achter blijft uiteindelijk.
De kracht zit m er in dat het zo verschrikkelijk menselijk is.
Het is iets dat ons allemaal vroeg of laat overkomt. En juist omdat het zo eenvoudig is, zo menselijk, is het zo zielig.
Het hele filmpje is gewoon heel menselijk zoals jij zegt.
Dat ze samen een baby willen maar dat dat niet lukt vond ik ook zo zielig en dat ze dan zo samen hun leven oppakken en hij alleen over blijft.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 26 november 2015 om 20:17
quote:Maleficent schreef op 26 november 2015 @ 20:09:
[...]
Het hele filmpje is gewoon heel menselijk zoals jij zegt.
Dat ze samen een baby willen maar dat dat niet lukt vond ik ook zo zielig en dat ze dan zo samen hun leven oppakken en hij alleen over blijft.
En dat je ze altijd samen in die stoelen ziet zitten en uiteindelijk is haar stoel leeg.
Inderdaad zo menselijk.
Zelfs al heb je het niet zelf meegemaakt, iedereen kent dit verdriet is zijn omgeving.
Je opa die zonder oma verder moet, je ouders waarvan er één wegvalt, of zelfs maar de buurman die niet weet wat hij moet zonder de buurvrouw.
Misschien raakt het me ook wel zo omdat ik zelf in de ouderenzorg zit hoor, omdat het iets is wat ik redelijk vaak van de zijlijn mee maak, dat mensen hun partner verliezen na 50 jaar samen en alleen achter blijven.
Of misschien ben ik gewoon een gekke softe muts. Kan ook nog.
[...]
Het hele filmpje is gewoon heel menselijk zoals jij zegt.
Dat ze samen een baby willen maar dat dat niet lukt vond ik ook zo zielig en dat ze dan zo samen hun leven oppakken en hij alleen over blijft.
En dat je ze altijd samen in die stoelen ziet zitten en uiteindelijk is haar stoel leeg.
Inderdaad zo menselijk.
Zelfs al heb je het niet zelf meegemaakt, iedereen kent dit verdriet is zijn omgeving.
Je opa die zonder oma verder moet, je ouders waarvan er één wegvalt, of zelfs maar de buurman die niet weet wat hij moet zonder de buurvrouw.
Misschien raakt het me ook wel zo omdat ik zelf in de ouderenzorg zit hoor, omdat het iets is wat ik redelijk vaak van de zijlijn mee maak, dat mensen hun partner verliezen na 50 jaar samen en alleen achter blijven.
Of misschien ben ik gewoon een gekke softe muts. Kan ook nog.
668, the neighbour of the Beast
donderdag 26 november 2015 om 20:19
Hachi, mijn moeder en ik besloten die toch maar eens te gaan kijken. Slecht idee, aan het begin begonnen we al te janken en daar kregen we zo de slappe lach van dat we weer keihard moesten janken want het was zo sle-he-hééécht van ons dat we zaten te lachen terwijl het zo zielig was
De dag na de break-up met m'n ex vond iedereen me zielig, maar ik hield stellig vol dat ik er niet om rouwde en dat het goed met me ging. Maar toen ik the Notebook ging kijken (voor de 5e keer) heb ik zo hard gehuild dat ik er dagen later nog koppijn van had. En ik maar volhouden dat ik de film gewoon echt heel mooi vond. Is ook wel zo, want als ik hem nu zie jank ik nog steeds
Het boek achtste-groepers huilen niet. Dus ik behoed mezelf door de film niet te zien.
Het boek the fault in our stars. En dus ook de film. Godzijdank zaten we met alleen maar meiden in de bios, want m'n zus en ik hebben onze ogen uit ons hoofd gejankt. Gelukkig was het donker buiten toen de film was afgelopen en had ik expres geen make-up opgedaan want ik zag eruit als een monster.
De dag na de break-up met m'n ex vond iedereen me zielig, maar ik hield stellig vol dat ik er niet om rouwde en dat het goed met me ging. Maar toen ik the Notebook ging kijken (voor de 5e keer) heb ik zo hard gehuild dat ik er dagen later nog koppijn van had. En ik maar volhouden dat ik de film gewoon echt heel mooi vond. Is ook wel zo, want als ik hem nu zie jank ik nog steeds
Het boek achtste-groepers huilen niet. Dus ik behoed mezelf door de film niet te zien.
Het boek the fault in our stars. En dus ook de film. Godzijdank zaten we met alleen maar meiden in de bios, want m'n zus en ik hebben onze ogen uit ons hoofd gejankt. Gelukkig was het donker buiten toen de film was afgelopen en had ik expres geen make-up opgedaan want ik zag eruit als een monster.


donderdag 26 november 2015 om 21:00



donderdag 26 november 2015 om 21:48
Jagten - De ongelooflijke machteloosheid, heb ik traaaanen met tuiten om gejankt.
Zo ook bij 'My life without me', over een jonge moeder die weet dat ze niet lang meer te leven heeft en haar bucketlist afwerkt en alles probeert zo goed mogelijk achter te laten voor haar kleine dochtertjes. Inclusief het inspreken van verjaarswensen en wensen voor de toekomst voor iedere verjaardag van haar meisjes tot ze 18 zijn... Na die film had ik ook wat vocht tekort.
Zo ook bij 'My life without me', over een jonge moeder die weet dat ze niet lang meer te leven heeft en haar bucketlist afwerkt en alles probeert zo goed mogelijk achter te laten voor haar kleine dochtertjes. Inclusief het inspreken van verjaarswensen en wensen voor de toekomst voor iedere verjaardag van haar meisjes tot ze 18 zijn... Na die film had ik ook wat vocht tekort.
vrijdag 27 november 2015 om 13:40
vrijdag 27 november 2015 om 13:50
Ik huil niet snel bij films en zeker niet om dieren.
Maar The broken circle break down sneed dwars door mijn ziel en toen gingen schokschouderend de sluizen open. Mooiste film die ik ooit gezien heb, maar ik ga hem geen tweede keer kijken. Te heftig.
Dancer in the dark en dan de eindscene met Bjork deed ook echt zeer.
Een film die nu in de bioscoop draait en een must see is: Paradise Suite (nederlandse film en inzending voor de Oscars maar internationale cast en meertalig gesproken). Daar was ik van onder de indruk en ik moest een paar keer goed slikken.
Voor een ander zal het dan waarschijnlijk zakdoeken-werk zijn.
Maar The broken circle break down sneed dwars door mijn ziel en toen gingen schokschouderend de sluizen open. Mooiste film die ik ooit gezien heb, maar ik ga hem geen tweede keer kijken. Te heftig.
Dancer in the dark en dan de eindscene met Bjork deed ook echt zeer.
Een film die nu in de bioscoop draait en een must see is: Paradise Suite (nederlandse film en inzending voor de Oscars maar internationale cast en meertalig gesproken). Daar was ik van onder de indruk en ik moest een paar keer goed slikken.
Voor een ander zal het dan waarschijnlijk zakdoeken-werk zijn.