
NCRV Dokument
dinsdag 8 november 2011 om 18:42
Heeft iemand afgelopen zondag de NCRV documentaire gezien genaamd "morgen kan het donker zijn"?
De 28-jarige Franka is doof geboren. In haar puberteit wordt bij haar het Syndroom van Usher geconstateerd, waardoor ze blind dreigt te worden. Ondanks dringende adviezen van haar omgeving weigert Franka na te denken over de kans dat ze volledig blind wordt. Ze wil net als iedereen een gelukkig leven, een baan en vriendschap. De onthutsende documentaire 'Morgen kan het donker zijn' volgt Franka in haar zoektocht naar geluk en identiteit.
Eerst wordt er ingegaan op de ziekte die Franka heeft, het syndroom van Usher en dan zie je hoe haar dagelijks leven eruit ziet.
In de laatste 15 minuten komen de ouders aan bod, waar zij het eerder in de documentaire al over had gehad, dat ze zich buitengesloten voelt bij hun.
Wat heb ik te doen met haar zeg.... ze heeft al een verschrikkelijke ziekte, maar die ouders! Verschrikkelijk hoe die met die meid omgaan Wat een lompe boeren zeg....... ik schrok er echt van te zien dat ouders zo tegen hun kind kunnen doen... Lijkt me een vreselijk naar gevoel om zulke ouders te hebben
Ik vond het een erg interessante documentaire, maar die laatste 15 minuten gaven me een heel treurig gevoel daarna...
Wie heeft deze documentaire nog meer gezien, en wat vond je ervan?
(ook terug te kijken via uitzendinggemist)
De 28-jarige Franka is doof geboren. In haar puberteit wordt bij haar het Syndroom van Usher geconstateerd, waardoor ze blind dreigt te worden. Ondanks dringende adviezen van haar omgeving weigert Franka na te denken over de kans dat ze volledig blind wordt. Ze wil net als iedereen een gelukkig leven, een baan en vriendschap. De onthutsende documentaire 'Morgen kan het donker zijn' volgt Franka in haar zoektocht naar geluk en identiteit.
Eerst wordt er ingegaan op de ziekte die Franka heeft, het syndroom van Usher en dan zie je hoe haar dagelijks leven eruit ziet.
In de laatste 15 minuten komen de ouders aan bod, waar zij het eerder in de documentaire al over had gehad, dat ze zich buitengesloten voelt bij hun.
Wat heb ik te doen met haar zeg.... ze heeft al een verschrikkelijke ziekte, maar die ouders! Verschrikkelijk hoe die met die meid omgaan Wat een lompe boeren zeg....... ik schrok er echt van te zien dat ouders zo tegen hun kind kunnen doen... Lijkt me een vreselijk naar gevoel om zulke ouders te hebben
Ik vond het een erg interessante documentaire, maar die laatste 15 minuten gaven me een heel treurig gevoel daarna...
Wie heeft deze documentaire nog meer gezien, en wat vond je ervan?
(ook terug te kijken via uitzendinggemist)

dinsdag 8 november 2011 om 22:20
quote:Suze02 schreef op 08 november 2011 @ 22:16:
Hopelijk komt ze met wat andere hulp toch nog waar ze zijn wil.
Ik zag Bartimeus op aftiteling staan. Met een beetje mazzel gaan die haar begeleiden.Laten we dat maar hopen.
Hopelijk komt ze met wat andere hulp toch nog waar ze zijn wil.
Ik zag Bartimeus op aftiteling staan. Met een beetje mazzel gaan die haar begeleiden.Laten we dat maar hopen.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
woensdag 9 november 2011 om 16:02
Heb het net gezien via uitzendinggemist. Wat een verschrikking als je uit zo'n gezin komt. Ik vrees wel dat de uit-huis-plaatsing daar een flinke schep bovenop heeft gedaan. Dat heeft voor een tweedeling gezorgd.
Maar wat ik niet wil en kan begrijpen, is dat haar ouders blijkbaar nooit zin/tijd hebben gehad om goed gebarentaal te leren. Dat lijkt me toch cruciaal in deze situatie.
quote:geitje44 schreef op 08 november 2011 @ 19:36:
[...]
Laat me raden; Brabanders? 'Hij' kan nl ook puur aan het dialect van de ouders liggen. Hier in de buurt wordt ook gesproken over hij terwijl het om een meisje gaat. Vreselijk vind ik dat.Vreselijk ja, doen ze hier in de buurt ook. Ik begrijp nooit over wie ze het dan hebben. Blijkt het om een vrouw te gaan.
Maar wat ik niet wil en kan begrijpen, is dat haar ouders blijkbaar nooit zin/tijd hebben gehad om goed gebarentaal te leren. Dat lijkt me toch cruciaal in deze situatie.
quote:geitje44 schreef op 08 november 2011 @ 19:36:
[...]
Laat me raden; Brabanders? 'Hij' kan nl ook puur aan het dialect van de ouders liggen. Hier in de buurt wordt ook gesproken over hij terwijl het om een meisje gaat. Vreselijk vind ik dat.Vreselijk ja, doen ze hier in de buurt ook. Ik begrijp nooit over wie ze het dan hebben. Blijkt het om een vrouw te gaan.
woensdag 9 november 2011 om 17:09
Ik ben het nu aan het kijken. Ben nog niet bij de ouders.
Maar ik vind die hulpverleners ook erg.
'Je had het er over dat je iets met kinderen wilde doen. Wil je dat nog steeds?'
'Ja dat kun je dus niet. Wil je dan maar hier blijven werken? Ok, mooi.'
En eerder al dat ze zich moest realiseren dat ze niet intelligent genoeg was voor iets anders. Ze komt op mij helemaal niet dom over.
Maar ik vind die hulpverleners ook erg.
'Je had het er over dat je iets met kinderen wilde doen. Wil je dat nog steeds?'
'Ja dat kun je dus niet. Wil je dan maar hier blijven werken? Ok, mooi.'
En eerder al dat ze zich moest realiseren dat ze niet intelligent genoeg was voor iets anders. Ze komt op mij helemaal niet dom over.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 9 november 2011 om 18:44
quote:Moonlight82 schreef op 09 november 2011 @ 17:09:
Ik ben het nu aan het kijken. Ben nog niet bij de ouders.
Maar ik vind die hulpverleners ook erg.
'Je had het er over dat je iets met kinderen wilde doen. Wil je dat nog steeds?'
'Ja dat kun je dus niet. Wil je dan maar hier blijven werken? Ok, mooi.'
En eerder al dat ze zich moest realiseren dat ze niet intelligent genoeg was voor iets anders. Ze komt op mij helemaal niet dom over.
Dat dacht ik ook inderdaad.... Zij is 28! Moet ze dan heel haar leven dekseltjes in elkaar blijven zetten? Ze kan volgens mij echt wel meer dan wat haar nu geboden wordt (en de wil is er volgens mij ook). Maar alle ideeen worden afgeketst, en de kans om iets te proberen wordt niet eens aangeboden?
Ik vond haar idee om dove kinderen te begeleiden erg goed, en wat ze zei kwam op mij ook niet dom of onintelligent over...
Ik ben het nu aan het kijken. Ben nog niet bij de ouders.
Maar ik vind die hulpverleners ook erg.
'Je had het er over dat je iets met kinderen wilde doen. Wil je dat nog steeds?'
'Ja dat kun je dus niet. Wil je dan maar hier blijven werken? Ok, mooi.'
En eerder al dat ze zich moest realiseren dat ze niet intelligent genoeg was voor iets anders. Ze komt op mij helemaal niet dom over.
Dat dacht ik ook inderdaad.... Zij is 28! Moet ze dan heel haar leven dekseltjes in elkaar blijven zetten? Ze kan volgens mij echt wel meer dan wat haar nu geboden wordt (en de wil is er volgens mij ook). Maar alle ideeen worden afgeketst, en de kans om iets te proberen wordt niet eens aangeboden?
Ik vond haar idee om dove kinderen te begeleiden erg goed, en wat ze zei kwam op mij ook niet dom of onintelligent over...
woensdag 9 november 2011 om 19:22
@Moonlight en Punica:
Ik kreeg ook sterk het idee dat ze haar niks anders gaan aanbieden. Ze hebben gewoon geen zin om te investeren in iemand die op de lange duur dat niet meer kan. Dus moet ze maar dekseltjes in elkaar zetten.
Het is natuurlijk prima dat er werkvoorziening is voor gehandicapten die niets anders meer kunnen. Maar als iemand aangeeft meer of anders te willen, laat ze dat dan doen. Met dove kinderen kan ze toch sowieso werken. Al is het als vrijwilliger. Ik denk dat ze veel van haar kunnen leren. Ze is ervaringsdeskundige.
Ik kreeg ook sterk het idee dat ze haar niks anders gaan aanbieden. Ze hebben gewoon geen zin om te investeren in iemand die op de lange duur dat niet meer kan. Dus moet ze maar dekseltjes in elkaar zetten.
Het is natuurlijk prima dat er werkvoorziening is voor gehandicapten die niets anders meer kunnen. Maar als iemand aangeeft meer of anders te willen, laat ze dat dan doen. Met dove kinderen kan ze toch sowieso werken. Al is het als vrijwilliger. Ik denk dat ze veel van haar kunnen leren. Ze is ervaringsdeskundige.
donderdag 10 november 2011 om 13:28
quote:Punica schreef op 09 november 2011 @ 18:44:
[...]
Dat dacht ik ook inderdaad.... Zij is 28! Moet ze dan heel haar leven dekseltjes in elkaar blijven zetten? Ze kan volgens mij echt wel meer dan wat haar nu geboden wordt (en de wil is er volgens mij ook). Maar alle ideeen worden afgeketst, en de kans om iets te proberen wordt niet eens aangeboden?
Ik vond haar idee om dove kinderen te begeleiden erg goed, en wat ze zei kwam op mij ook niet dom of onintelligent over...
Nee, misschien is het moeilijk beoordelen of ze de dingen echt zelf zo goed verwoordt (want dat vond ik) of dat de voice-over het verhaal een stuk beter verwoordt dan het in gebaren was.
Maar dat klonk niet dom. Alsof ze verbaal juist sterk is, voor zover je dat kunt zeggen over iemand met gebarentaal.
Ik kan me zo goed voorstellen hoe ellendig dat is als je dag in dag uit tussen mensen zit die allemaal 'minder goed' zijn dan jij. Ik weet niet hoe ik dat netjes moet zeggen. Meer beperkt, maar dan ook verstandelijk.
En vooral dat die werkgever dan doet alsof het het leukste werk van de wereld is.
Ik had het beter kunnen hebben als ze hadden gezegd: Ja we snappen dat er niks aan is, dekseltjes klikken, maar het is maar vier uurtjes per dag.
Gewoon het zo verdraaien alsof ze blij moet zijn met haar 'baan', bah.
En die ouders heb ik het maar niet teveel over. Ik had het idee dat er één normale aan tafel zat
En dat zusje ging misschien ook wel maar die durfde niks te zeggen.
[...]
Dat dacht ik ook inderdaad.... Zij is 28! Moet ze dan heel haar leven dekseltjes in elkaar blijven zetten? Ze kan volgens mij echt wel meer dan wat haar nu geboden wordt (en de wil is er volgens mij ook). Maar alle ideeen worden afgeketst, en de kans om iets te proberen wordt niet eens aangeboden?
Ik vond haar idee om dove kinderen te begeleiden erg goed, en wat ze zei kwam op mij ook niet dom of onintelligent over...
Nee, misschien is het moeilijk beoordelen of ze de dingen echt zelf zo goed verwoordt (want dat vond ik) of dat de voice-over het verhaal een stuk beter verwoordt dan het in gebaren was.
Maar dat klonk niet dom. Alsof ze verbaal juist sterk is, voor zover je dat kunt zeggen over iemand met gebarentaal.
Ik kan me zo goed voorstellen hoe ellendig dat is als je dag in dag uit tussen mensen zit die allemaal 'minder goed' zijn dan jij. Ik weet niet hoe ik dat netjes moet zeggen. Meer beperkt, maar dan ook verstandelijk.
En vooral dat die werkgever dan doet alsof het het leukste werk van de wereld is.
Ik had het beter kunnen hebben als ze hadden gezegd: Ja we snappen dat er niks aan is, dekseltjes klikken, maar het is maar vier uurtjes per dag.
Gewoon het zo verdraaien alsof ze blij moet zijn met haar 'baan', bah.
En die ouders heb ik het maar niet teveel over. Ik had het idee dat er één normale aan tafel zat
En dat zusje ging misschien ook wel maar die durfde niks te zeggen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 10 november 2011 om 13:31
Oh en dat 'Ja dat zei je vorig jaar ook, maar je doet er niks mee'
Ik denk: help haar dan een beetje. Zulke stappen zijn voor ieder mens moeilijk en als je dan ook nog zo beperkt bent is het toch moeilijk om dat allemaal zelf uit te zoeken.
Ik zou niet zo'n documentaire kunnen maken. Ik was ergens halverwege begonnen me ermee te bemoeien
Ik denk: help haar dan een beetje. Zulke stappen zijn voor ieder mens moeilijk en als je dan ook nog zo beperkt bent is het toch moeilijk om dat allemaal zelf uit te zoeken.
Ik zou niet zo'n documentaire kunnen maken. Ik was ergens halverwege begonnen me ermee te bemoeien
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain