Entertainment
alle pijlers
Overleden in showbizzland
donderdag 4 juni 2009 om 17:37
Kill Bill-acteur dood gevonden
AMSTERDAM - Kill Bill-acteur en Kung Fu-ster David Carradine is dinsdag dood in een hotelkamer in Bankok aangetroffen.
De 72-jarige Carradine werd door een kamermeisje gevonden. De acteur zat in een kast met een touw om zijn nek en lichaam.
Carradine was in Thailand voor de opnames van zijn nieuwe film Stretch. "Zijn dood is schokkend. Hij was altijd vol energie en verschrikkelijk ijverig", laat woordvoerder Chuck Binder aan de BBC weten. De precieze doodsoorzaak wordt nog onderzocht.
De mogelijkheid dat het ook om een uit de hand gelopen sm-spelletje zou kunnen gaan, wordt nergens gemeld.
David Carradine maakte deel uit van een ware acteur-dynasty. Ook zijn vader John Carradine, en broers Bruce, Keith en Robert zaten in het vak.
De ster stond het meest bekend om zijn rol als Kwai Chang Caine in de tv-serie Kung Fu uit de jaren zeventig, waarvan er in de jaren tachtig en negentig een vervolg werd gemaakt.
AMSTERDAM - Kill Bill-acteur en Kung Fu-ster David Carradine is dinsdag dood in een hotelkamer in Bankok aangetroffen.
De 72-jarige Carradine werd door een kamermeisje gevonden. De acteur zat in een kast met een touw om zijn nek en lichaam.
Carradine was in Thailand voor de opnames van zijn nieuwe film Stretch. "Zijn dood is schokkend. Hij was altijd vol energie en verschrikkelijk ijverig", laat woordvoerder Chuck Binder aan de BBC weten. De precieze doodsoorzaak wordt nog onderzocht.
De mogelijkheid dat het ook om een uit de hand gelopen sm-spelletje zou kunnen gaan, wordt nergens gemeld.
David Carradine maakte deel uit van een ware acteur-dynasty. Ook zijn vader John Carradine, en broers Bruce, Keith en Robert zaten in het vak.
De ster stond het meest bekend om zijn rol als Kwai Chang Caine in de tv-serie Kung Fu uit de jaren zeventig, waarvan er in de jaren tachtig en negentig een vervolg werd gemaakt.
donderdag 2 juli 2015 om 22:44
Ik ben trouwens even behoorlijk van slag geweest door de dood van Thé Lau.
Dus ik heb fijn zitten janken. Niet om Thé persoonlijk, al was hij een held uit mijn jeugd. Maar de man en zijn liedjes raakten me altijd al, dus nu ook. En zijn dood kwam op een moment dat ik het heel zwaar had, dus dat triggerde mijn eigen verdriet. Ik weet ook wel dat mijn verdriet gekanaliseerd werd. So what?
Dus ik heb fijn zitten janken. Niet om Thé persoonlijk, al was hij een held uit mijn jeugd. Maar de man en zijn liedjes raakten me altijd al, dus nu ook. En zijn dood kwam op een moment dat ik het heel zwaar had, dus dat triggerde mijn eigen verdriet. Ik weet ook wel dat mijn verdriet gekanaliseerd werd. So what?
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
donderdag 2 juli 2015 om 22:45
quote:hatsetats schreef op 02 juli 2015 @ 22:39:
[...]
Wat een nonsens. Er zijn nu eenmaal topics over celebs, dus waarom niet over wie er is overleden? Hier bespeur ik weinig tot geen hysterie hoor.
Het is gewoon mijn fout. En dat meen ik oprecht. Ik kan mensen waarderen om de prestatie die ze leveren als schrijver, of schilder, of acteur, of wat dan ook, maar ik heb hoegenaamd geen interesse in hun persoonlijke leven. Met welke scharrel ze het al dan niet doen, met wie ze hun vijfde vrouw bedriegen op een tropisch eiland, hoe hun verhouding met hun ouders is, hoeveel kinderen ze hebben bij hoeveel verschillende vrouwen, enz. Het interesseert me niet. En ik zou ook niet weten waaróm het wél interessant zou zijn. Ik vind ze interessant als goede schilder, of acteur, of schrijver, en verder doen ze maar. Mijn pakkie-an niet.
Dus als ze overlijden, vind ik het heel jammer dat er een (groot) kunstenaar verloren is gegaan, maar meer niet. Voel er niks persoonlijks bij. En snap ook niet dat andere mensen zich wél zo betrokken kunnen voelen bij iemand die ze persoonlijk helemaal niet kennen. Maar dat ben ik.
[...]
Wat een nonsens. Er zijn nu eenmaal topics over celebs, dus waarom niet over wie er is overleden? Hier bespeur ik weinig tot geen hysterie hoor.
Het is gewoon mijn fout. En dat meen ik oprecht. Ik kan mensen waarderen om de prestatie die ze leveren als schrijver, of schilder, of acteur, of wat dan ook, maar ik heb hoegenaamd geen interesse in hun persoonlijke leven. Met welke scharrel ze het al dan niet doen, met wie ze hun vijfde vrouw bedriegen op een tropisch eiland, hoe hun verhouding met hun ouders is, hoeveel kinderen ze hebben bij hoeveel verschillende vrouwen, enz. Het interesseert me niet. En ik zou ook niet weten waaróm het wél interessant zou zijn. Ik vind ze interessant als goede schilder, of acteur, of schrijver, en verder doen ze maar. Mijn pakkie-an niet.
Dus als ze overlijden, vind ik het heel jammer dat er een (groot) kunstenaar verloren is gegaan, maar meer niet. Voel er niks persoonlijks bij. En snap ook niet dat andere mensen zich wél zo betrokken kunnen voelen bij iemand die ze persoonlijk helemaal niet kennen. Maar dat ben ik.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 2 juli 2015 om 22:46
quote:pejeka schreef op 02 juli 2015 @ 22:45:
[...]
Het is gewoon mijn fout. En dat meen ik oprecht. Ik kan mensen waarderen om de prestatie die ze leveren als schrijver, of schilder, of acteur, of wat dan ook, maar ik heb hoegenaamd geen interesse in hun persoonlijke leven. Met welke scharrel ze het al dan niet doen, met wie ze hun vijfde vrouw bedriegen op een tropisch eiland, hoe hun verhouding met hun ouders is, hoeveel kinderen ze hebben bij hoeveel verschillende vrouwen, enz. Het interesseert me niet. En ik zou ook niet weten waaróm het wél interessant zou zijn. Ik vind ze interessant als goede schilder, of acteur, of schrijver, en verder doen ze maar. Mijn pakkie-an niet.
Dus als ze overlijden, vind ik het heel jammer dat er een (groot) kunstenaar verloren is gegaan, maar meer niet. Voel er niks persoonlijks bij. En snap ook niet dat andere mensen zich wél zo betrokken kunnen voelen bij iemand die ze persoonlijk helemaal niet kennen. Maar dat ben ik.Wat doe je dan op deze pijler?
[...]
Het is gewoon mijn fout. En dat meen ik oprecht. Ik kan mensen waarderen om de prestatie die ze leveren als schrijver, of schilder, of acteur, of wat dan ook, maar ik heb hoegenaamd geen interesse in hun persoonlijke leven. Met welke scharrel ze het al dan niet doen, met wie ze hun vijfde vrouw bedriegen op een tropisch eiland, hoe hun verhouding met hun ouders is, hoeveel kinderen ze hebben bij hoeveel verschillende vrouwen, enz. Het interesseert me niet. En ik zou ook niet weten waaróm het wél interessant zou zijn. Ik vind ze interessant als goede schilder, of acteur, of schrijver, en verder doen ze maar. Mijn pakkie-an niet.
Dus als ze overlijden, vind ik het heel jammer dat er een (groot) kunstenaar verloren is gegaan, maar meer niet. Voel er niks persoonlijks bij. En snap ook niet dat andere mensen zich wél zo betrokken kunnen voelen bij iemand die ze persoonlijk helemaal niet kennen. Maar dat ben ik.Wat doe je dan op deze pijler?
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
donderdag 2 juli 2015 om 22:47
quote:hatsetats schreef op 02 juli 2015 @ 22:44:
Ik ben trouwens even behoorlijk van slag geweest door de dood van Thé Lau.
Dus ik heb fijn zitten janken. Niet om Thé persoonlijk, al was hij een held uit mijn jeugd. Maar de man en zijn liedjes raakten me altijd al, dus nu ook. En zijn dood kwam op een moment dat ik het heel zwaar had, dus dat triggerde mijn eigen verdriet. Ik weet ook wel dat mijn verdriet gekanaliseerd werd. So what?
Inderdaad, 'so what'.
Ik heb ook zitten janken bij de slachtoffers van de MH17. Mag dat ook niet dan? Of juist wel omdat het onbekenden waren?
Ik ben trouwens even behoorlijk van slag geweest door de dood van Thé Lau.
Dus ik heb fijn zitten janken. Niet om Thé persoonlijk, al was hij een held uit mijn jeugd. Maar de man en zijn liedjes raakten me altijd al, dus nu ook. En zijn dood kwam op een moment dat ik het heel zwaar had, dus dat triggerde mijn eigen verdriet. Ik weet ook wel dat mijn verdriet gekanaliseerd werd. So what?
Inderdaad, 'so what'.
Ik heb ook zitten janken bij de slachtoffers van de MH17. Mag dat ook niet dan? Of juist wel omdat het onbekenden waren?
donderdag 2 juli 2015 om 22:48
quote:hatsetats schreef op 02 juli 2015 @ 22:44:
Ik ben trouwens even behoorlijk van slag geweest door de dood van Thé Lau.
Dus ik heb fijn zitten janken. Niet om Thé persoonlijk, al was hij een held uit mijn jeugd. Maar de man en zijn liedjes raakten me altijd al, dus nu ook. En zijn dood kwam op een moment dat ik het heel zwaar had, dus dat triggerde mijn eigen verdriet. Ik weet ook wel dat mijn verdriet gekanaliseerd werd. So what?Daar is toch ook niks mis mee? Ik heb ook bepaalde muziek die emoties bij me oproept, en soms ook dankzij de uitvoerende artiest.
Ik ben trouwens even behoorlijk van slag geweest door de dood van Thé Lau.
Dus ik heb fijn zitten janken. Niet om Thé persoonlijk, al was hij een held uit mijn jeugd. Maar de man en zijn liedjes raakten me altijd al, dus nu ook. En zijn dood kwam op een moment dat ik het heel zwaar had, dus dat triggerde mijn eigen verdriet. Ik weet ook wel dat mijn verdriet gekanaliseerd werd. So what?Daar is toch ook niks mis mee? Ik heb ook bepaalde muziek die emoties bij me oproept, en soms ook dankzij de uitvoerende artiest.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 2 juli 2015 om 22:48
quote:pejeka schreef op 02 juli 2015 @ 22:45:
[...]
Het is gewoon mijn fout. En dat meen ik oprecht. Ik kan mensen waarderen om de prestatie die ze leveren als schrijver, of schilder, of acteur, of wat dan ook, maar ik heb hoegenaamd geen interesse in hun persoonlijke leven. Met welke scharrel ze het al dan niet doen, met wie ze hun vijfde vrouw bedriegen op een tropisch eiland, hoe hun verhouding met hun ouders is, hoeveel kinderen ze hebben bij hoeveel verschillende vrouwen, enz. Het interesseert me niet. En ik zou ook niet weten waaróm het wél interessant zou zijn. Ik vind ze interessant als goede schilder, of acteur, of schrijver, en verder doen ze maar. Mijn pakkie-an niet.
Dus als ze overlijden, vind ik het heel jammer dat er een (groot) kunstenaar verloren is gegaan, maar meer niet. Voel er niks persoonlijks bij. En snap ook niet dat andere mensen zich wél zo betrokken kunnen voelen bij iemand die ze persoonlijk helemaal niet kennen. Maar dat ben ik.Dit dus. Lijkt mijn mening wel
[...]
Het is gewoon mijn fout. En dat meen ik oprecht. Ik kan mensen waarderen om de prestatie die ze leveren als schrijver, of schilder, of acteur, of wat dan ook, maar ik heb hoegenaamd geen interesse in hun persoonlijke leven. Met welke scharrel ze het al dan niet doen, met wie ze hun vijfde vrouw bedriegen op een tropisch eiland, hoe hun verhouding met hun ouders is, hoeveel kinderen ze hebben bij hoeveel verschillende vrouwen, enz. Het interesseert me niet. En ik zou ook niet weten waaróm het wél interessant zou zijn. Ik vind ze interessant als goede schilder, of acteur, of schrijver, en verder doen ze maar. Mijn pakkie-an niet.
Dus als ze overlijden, vind ik het heel jammer dat er een (groot) kunstenaar verloren is gegaan, maar meer niet. Voel er niks persoonlijks bij. En snap ook niet dat andere mensen zich wél zo betrokken kunnen voelen bij iemand die ze persoonlijk helemaal niet kennen. Maar dat ben ik.Dit dus. Lijkt mijn mening wel
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 2 juli 2015 om 22:48
quote:pejeka schreef op 02 juli 2015 @ 22:45:
[...]
Het is gewoon mijn fout. En dat meen ik oprecht. Ik kan mensen waarderen om de prestatie die ze leveren als schrijver, of schilder, of acteur, of wat dan ook, maar ik heb hoegenaamd geen interesse in hun persoonlijke leven. Met welke scharrel ze het al dan niet doen, met wie ze hun vijfde vrouw bedriegen op een tropisch eiland, hoe hun verhouding met hun ouders is, hoeveel kinderen ze hebben bij hoeveel verschillende vrouwen, enz. Het interesseert me niet. En ik zou ook niet weten waaróm het wél interessant zou zijn. Ik vind ze interessant als goede schilder, of acteur, of schrijver, en verder doen ze maar. Mijn pakkie-an niet.
Dus als ze overlijden, vind ik het heel jammer dat er een (groot) kunstenaar verloren is gegaan, maar meer niet. Voel er niks persoonlijks bij. En snap ook niet dat andere mensen zich wél zo betrokken kunnen voelen bij iemand die ze persoonlijk helemaal niet kennen. Maar dat ben ik.
Dan moet je niet in dit soort topics komen.
Echt, dat snap ik dan oprecht niet dat je dan wel je mening gaat geven in dit soort topics. Ik sla topics die ik niet leuk of interessant vind altijd over.
[...]
Het is gewoon mijn fout. En dat meen ik oprecht. Ik kan mensen waarderen om de prestatie die ze leveren als schrijver, of schilder, of acteur, of wat dan ook, maar ik heb hoegenaamd geen interesse in hun persoonlijke leven. Met welke scharrel ze het al dan niet doen, met wie ze hun vijfde vrouw bedriegen op een tropisch eiland, hoe hun verhouding met hun ouders is, hoeveel kinderen ze hebben bij hoeveel verschillende vrouwen, enz. Het interesseert me niet. En ik zou ook niet weten waaróm het wél interessant zou zijn. Ik vind ze interessant als goede schilder, of acteur, of schrijver, en verder doen ze maar. Mijn pakkie-an niet.
Dus als ze overlijden, vind ik het heel jammer dat er een (groot) kunstenaar verloren is gegaan, maar meer niet. Voel er niks persoonlijks bij. En snap ook niet dat andere mensen zich wél zo betrokken kunnen voelen bij iemand die ze persoonlijk helemaal niet kennen. Maar dat ben ik.
Dan moet je niet in dit soort topics komen.
Echt, dat snap ik dan oprecht niet dat je dan wel je mening gaat geven in dit soort topics. Ik sla topics die ik niet leuk of interessant vind altijd over.
donderdag 2 juli 2015 om 22:49
donderdag 2 juli 2015 om 22:52
quote:calvijn1 schreef op 02 juli 2015 @ 22:32:
Ik kan ook niet huilen om de dood van een bekende artiest, simpelweg omdat ik geen persoonlijke band is.
Dat wil niet zeggen dat ik het dan niet erg/sneu/jammer kan vinden
Ik ben het met je eens. Snap het ook nooit zo goed als men zo droevig is over iemand die je niet persoonlijk kent.
Voor de nabestaanden is het altijd naar.
Ik kan ook niet huilen om de dood van een bekende artiest, simpelweg omdat ik geen persoonlijke band is.
Dat wil niet zeggen dat ik het dan niet erg/sneu/jammer kan vinden
Ik ben het met je eens. Snap het ook nooit zo goed als men zo droevig is over iemand die je niet persoonlijk kent.
Voor de nabestaanden is het altijd naar.
donderdag 2 juli 2015 om 22:54
quote:pejeka schreef op 02 juli 2015 @ 22:45:
[...]
Het is gewoon mijn fout. En dat meen ik oprecht. Ik .
Nou dan
Moet je niet zeggen dat anderen hysterie tonen.
[...]
Het is gewoon mijn fout. En dat meen ik oprecht. Ik .
Nou dan
Moet je niet zeggen dat anderen hysterie tonen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 2 juli 2015 om 22:54
quote:pejeka schreef op 02 juli 2015 @ 22:49:
[...]
Soms is het interessant te kijken hoe andere mensen tegenover bepaalde dingen staan. Men is nooit te oud om te leren.Wat leer je hier dan? Je bent nogal stellig in je mening, kom je hier om je gelijk bevestigd te zien? Of voor iets anders? Ben heel benieuwd wat je uit dergelijke topics haalt.
[...]
Soms is het interessant te kijken hoe andere mensen tegenover bepaalde dingen staan. Men is nooit te oud om te leren.Wat leer je hier dan? Je bent nogal stellig in je mening, kom je hier om je gelijk bevestigd te zien? Of voor iets anders? Ben heel benieuwd wat je uit dergelijke topics haalt.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
donderdag 2 juli 2015 om 22:56
quote:minnimouse schreef op 02 juli 2015 @ 22:47:
[...]
Inderdaad, 'so what'.
Ik heb ook zitten janken bij de slachtoffers van de MH17. Mag dat ook niet dan? Of juist wel omdat het onbekenden waren?Ik ook. En als je leest over een tragisch ongeval of je hoort een collega vertellen over het overlijden van een geliefde, dan leef je toch mee? En soms krijg je kippenvel of tranen in je ogen. En soms is het zo groots, dan huil je. Om mensen die je niet kent. Celebs of niet.
[...]
Inderdaad, 'so what'.
Ik heb ook zitten janken bij de slachtoffers van de MH17. Mag dat ook niet dan? Of juist wel omdat het onbekenden waren?Ik ook. En als je leest over een tragisch ongeval of je hoort een collega vertellen over het overlijden van een geliefde, dan leef je toch mee? En soms krijg je kippenvel of tranen in je ogen. En soms is het zo groots, dan huil je. Om mensen die je niet kent. Celebs of niet.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
donderdag 2 juli 2015 om 22:58
quote:Jonari schreef op 02 juli 2015 @ 22:52:
[...]
Ik ben het met je eens. Snap het ook nooit zo goed als men zo droevig is over iemand die je niet persoonlijk kent.
Voor de nabestaanden is het altijd naar.Als je iemand bij leven bewondert om haar/zijn kunnen dan is het in mijn ogen niet gek dat je bij haar/zijn overlijden ook een emotie ervaart.
[...]
Ik ben het met je eens. Snap het ook nooit zo goed als men zo droevig is over iemand die je niet persoonlijk kent.
Voor de nabestaanden is het altijd naar.Als je iemand bij leven bewondert om haar/zijn kunnen dan is het in mijn ogen niet gek dat je bij haar/zijn overlijden ook een emotie ervaart.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 2 juli 2015 om 22:58
quote:hatsetats schreef op 02 juli 2015 @ 22:56:
[...]
Ik ook. En als je leest over een tragisch ongeval of je hoort een collega vertellen over het overlijden van een geliefde, dan leef je toch mee? En soms krijg je kippenvel of tranen in je ogen. En soms is het zo groots, dan huil je. Om mensen die je niet kent. Celebs of niet.Ik zal wel een koude kikker zijn dan maar dat heb ik dus niet.
[...]
Ik ook. En als je leest over een tragisch ongeval of je hoort een collega vertellen over het overlijden van een geliefde, dan leef je toch mee? En soms krijg je kippenvel of tranen in je ogen. En soms is het zo groots, dan huil je. Om mensen die je niet kent. Celebs of niet.Ik zal wel een koude kikker zijn dan maar dat heb ik dus niet.
donderdag 2 juli 2015 om 23:00
donderdag 2 juli 2015 om 23:00
quote:Jonari schreef op 02 juli 2015 @ 22:58:
[...]
Ik zal wel een koude kikker zijn dan maar dat heb ik dus niet.
Kan en anderen dus wel.
Emotie kan niet worden bepaalt door een gemene deler.
[...]
Ik zal wel een koude kikker zijn dan maar dat heb ik dus niet.
Kan en anderen dus wel.
Emotie kan niet worden bepaalt door een gemene deler.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 2 juli 2015 om 23:01
quote:gedanst schreef op 02 juli 2015 @ 23:00:
[...]
Maar het is in mijn ogen ook niet gek als je geen emotie ervaart.Eens hoor. Heb ik ook nergens gezegd,
[...]
Maar het is in mijn ogen ook niet gek als je geen emotie ervaart.Eens hoor. Heb ik ook nergens gezegd,
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 2 juli 2015 om 23:01
quote:hatsetats schreef op 02 juli 2015 @ 22:56:
[...]
Ik ook. En als je leest over een tragisch ongeval of je hoort een collega vertellen over het overlijden van een geliefde, dan leef je toch mee? En soms krijg je kippenvel of tranen in je ogen. En soms is het zo groots, dan huil je. Om mensen die je niet kent. Celebs of niet.
Ja precies, ik sta er ook zo in.
Dan zie je al het verdriet, levens die overhoop gehaald worden en dat kan je dan raken. Bij de MH17 was het (voor mij persoonlijk) ook dat gevoel dat je denkt dat, bij wijze van, de wereld aan je voeten ligt, een hele toekomst ligt er voor je en dan wordt je zo uit de lucht geknald. Misschien wel de realisatie dat het leven zo voorbij kan zijn. Ik ben een emotionele doos hoor. Dan zie ik kinderfoto's van zo iemand en dan begin ik te huilen omdat ik me dan bedenk dat die persoon maar een kort leven voor zich heeft en dat je iedereen wat beters gunt.
Tja, kan het niet goed uitleggen. De dood doet wel wat met mij. Niet speciaal de dood van BN'ers en ik huil ook niet om iedereen, maar ik vind het heel triest, eng en fascinerend tegelijk.
[...]
Ik ook. En als je leest over een tragisch ongeval of je hoort een collega vertellen over het overlijden van een geliefde, dan leef je toch mee? En soms krijg je kippenvel of tranen in je ogen. En soms is het zo groots, dan huil je. Om mensen die je niet kent. Celebs of niet.
Ja precies, ik sta er ook zo in.
Dan zie je al het verdriet, levens die overhoop gehaald worden en dat kan je dan raken. Bij de MH17 was het (voor mij persoonlijk) ook dat gevoel dat je denkt dat, bij wijze van, de wereld aan je voeten ligt, een hele toekomst ligt er voor je en dan wordt je zo uit de lucht geknald. Misschien wel de realisatie dat het leven zo voorbij kan zijn. Ik ben een emotionele doos hoor. Dan zie ik kinderfoto's van zo iemand en dan begin ik te huilen omdat ik me dan bedenk dat die persoon maar een kort leven voor zich heeft en dat je iedereen wat beters gunt.
Tja, kan het niet goed uitleggen. De dood doet wel wat met mij. Niet speciaal de dood van BN'ers en ik huil ook niet om iedereen, maar ik vind het heel triest, eng en fascinerend tegelijk.
