Entertainment
alle pijlers
Ruggeprik Done or Not Done?
zaterdag 18 juni 2011 om 12:07
Ik ben 25 weken zwanger van de vierde en laatste.
Maar goed. De eerste bevalling was in mijn ogen (na het lezen en horen van diverse ervaringen) een eitje.Ik dacht pas heel laat van nou als het nog erger wordt dan weet ik het niet meer hoor (dat waren toen al persweeën, wist ik veel), Tweede was kilo zwaarder en omdat je weet wat er gaat gebeuren verzet je ( ik tenminste) er op de een of andere manier tegen waardoor het anders voelt. De derde weer een stapje er bovenop waardoor ik er nu al tegenop zie...
Waarom weet ik niet want het is niet de pijn volgens mij heb een behoorlijk hoge pijngrens maar het idee dat ik de controle kwijt ofzo.Nu hoor ik in de omgeving steeds meer mensen die ruggenprik nemen en dat als heel ontspannen ervaren.
Nu twijfel ik...zal ik het doen (als het überhaupt kan natuurlijk) maar goed dan moet ik wel in het ziekenhuis bevallen (1 en 3 moesten ook ziekenhuis 2 thuis gedaan en dat vond ik heerlijk,3 wilde ik ook graag thuis maar helaas had madame gepoept in het vruchtwater)...
Wie heeft ervaring en zegt Ja doen.....heerlijk of zal ik de vierde ook op eigen kracht (waarmogelijk natuurlijk) doen?
Ja, weet het klinkt misschien als falen maar dat vind ik verder niet van anderen hoor, alleen bij mijzelf. Denk van hé je hebt er 3 zo gedaan ..maar goed ik merk nu dat ik er al mee bezig ben soms,vaak af en toe ...en zou graag ervaringen van anderen horen...
Heb mij nog niet ingelezen hoor, weet ook niet of je daarna juist moet blijven (ik mocht bij 1 e 3 binnen no-time (lees anderhalf uur ofzo) naar huis.
Alvast bedankt voor de reacties.
Maar goed. De eerste bevalling was in mijn ogen (na het lezen en horen van diverse ervaringen) een eitje.Ik dacht pas heel laat van nou als het nog erger wordt dan weet ik het niet meer hoor (dat waren toen al persweeën, wist ik veel), Tweede was kilo zwaarder en omdat je weet wat er gaat gebeuren verzet je ( ik tenminste) er op de een of andere manier tegen waardoor het anders voelt. De derde weer een stapje er bovenop waardoor ik er nu al tegenop zie...
Waarom weet ik niet want het is niet de pijn volgens mij heb een behoorlijk hoge pijngrens maar het idee dat ik de controle kwijt ofzo.Nu hoor ik in de omgeving steeds meer mensen die ruggenprik nemen en dat als heel ontspannen ervaren.
Nu twijfel ik...zal ik het doen (als het überhaupt kan natuurlijk) maar goed dan moet ik wel in het ziekenhuis bevallen (1 en 3 moesten ook ziekenhuis 2 thuis gedaan en dat vond ik heerlijk,3 wilde ik ook graag thuis maar helaas had madame gepoept in het vruchtwater)...
Wie heeft ervaring en zegt Ja doen.....heerlijk of zal ik de vierde ook op eigen kracht (waarmogelijk natuurlijk) doen?
Ja, weet het klinkt misschien als falen maar dat vind ik verder niet van anderen hoor, alleen bij mijzelf. Denk van hé je hebt er 3 zo gedaan ..maar goed ik merk nu dat ik er al mee bezig ben soms,vaak af en toe ...en zou graag ervaringen van anderen horen...
Heb mij nog niet ingelezen hoor, weet ook niet of je daarna juist moet blijven (ik mocht bij 1 e 3 binnen no-time (lees anderhalf uur ofzo) naar huis.
Alvast bedankt voor de reacties.
Puck
zaterdag 18 juni 2011 om 12:44
quote:SeptemberGirl schreef op 18 juni 2011 @ 12:35:
[...]
Ah dit vind ik dan wel weer jammer
Je leest vaak verhalen dat vrouwen weken tot maanden na de bevalling (zonder pijnbestrijding) er nog van ondersteboven zijn (in negatieve zin), en als ik dan jouw verhaal lees, dan denk ik ook: tsja, waar heeft je baby'tje, en waar heb jijzelf het meeste aan? Dat is dan toch hartstikke positief, dat je de bevalling als ''makkelijk'' hebt ervaren.... niks dan voordelen dus!
Ja, ik heb 2 vriendinnen die echt een traumatische bevalling gehad hebben en om die reden maanden en maanden regelmatig huilbuien gehad hebben. Ze konden er niet eens over praten en om die reden willen/durven ze het niet nog een keer aan.
Dat pompje trouwens dat kan nu toch niet meer? Tenminste, een jaar geleden niet want toen waren er toch aanwijzingen dat het misschien gevaarlijk zou zijn en dat moest dan nog nader onderzocht worden. Ik heb ook zo'n pompje gehad de 1e keer maar daar heb ik eerst 4 uur lang om moeten smeken (het was zondag en weinig personeel). Daarom de 2e keer meteen goed aangepakt.
[...]
Ah dit vind ik dan wel weer jammer
Je leest vaak verhalen dat vrouwen weken tot maanden na de bevalling (zonder pijnbestrijding) er nog van ondersteboven zijn (in negatieve zin), en als ik dan jouw verhaal lees, dan denk ik ook: tsja, waar heeft je baby'tje, en waar heb jijzelf het meeste aan? Dat is dan toch hartstikke positief, dat je de bevalling als ''makkelijk'' hebt ervaren.... niks dan voordelen dus!
Ja, ik heb 2 vriendinnen die echt een traumatische bevalling gehad hebben en om die reden maanden en maanden regelmatig huilbuien gehad hebben. Ze konden er niet eens over praten en om die reden willen/durven ze het niet nog een keer aan.
Dat pompje trouwens dat kan nu toch niet meer? Tenminste, een jaar geleden niet want toen waren er toch aanwijzingen dat het misschien gevaarlijk zou zijn en dat moest dan nog nader onderzocht worden. Ik heb ook zo'n pompje gehad de 1e keer maar daar heb ik eerst 4 uur lang om moeten smeken (het was zondag en weinig personeel). Daarom de 2e keer meteen goed aangepakt.
zaterdag 18 juni 2011 om 12:48
Ik vind het jammer om te lezen in de OP dat een ruggerpik in NL nog steeds een 'ding' is. Het gevoel dat NL zo achterloopt op het gebied van zwangerschap en bevallingen worden hierdoor wel bevestigd. Ik schrik van het enorme verschil tussen de gang van zaken in NL, en wat men ervan vindt versus andere landen.
zaterdag 18 juni 2011 om 12:51
quote:_avril_ schreef op 18 juni 2011 @ 12:48:
Ik vind het jammer om te lezen in de OP dat een ruggerpik in NL nog steeds een 'ding' is. Het gevoel dat NL zo achterloopt op het gebied van zwangerschap en bevallingen worden hierdoor wel bevestigd. Ik schrik van het enorme verschil tussen de gang van zaken in NL, en wat men ervan vindt versus andere landen.Ik hoor dit ook van diverse vrienden, die in NL zijn komen wonen. Ze zijn echt shocked dat vrouwen thuis willen bevallen hier....
Ik vind het jammer om te lezen in de OP dat een ruggerpik in NL nog steeds een 'ding' is. Het gevoel dat NL zo achterloopt op het gebied van zwangerschap en bevallingen worden hierdoor wel bevestigd. Ik schrik van het enorme verschil tussen de gang van zaken in NL, en wat men ervan vindt versus andere landen.Ik hoor dit ook van diverse vrienden, die in NL zijn komen wonen. Ze zijn echt shocked dat vrouwen thuis willen bevallen hier....
zaterdag 18 juni 2011 om 12:57
Ik las pas og op een zwangerschapsforum een griet die zo blij was dat ze de hele bevalling zelf had gedaan, ze had namelijk geen ruggeprik gehad! Serieus, alsof er dan iemand anders voor je komt bevallen of zo!
Ik heb een valse bevalling gehad, ingeleid, mega weeenstormen pijn, pijn en nog eens pijn. In het ziekenhuis waren ze erg voor bevallen zonder pijnstilling, maar ze boden het me maar aan omdat het zo moeizaam ging. Ik heb een ruggeprik gehad, maar had nog steeds veel pijn, voelde nog elke wee, en het was heus niet appeltje eitje ineens hoor.
Ik vind het zo sneu dat mensen anderen veroordelen om het nemen van een verdoving. De ene bevalling is de ander niet, dus je kan niets zeggen over anderen.
Ik had zelf helemaal niet nagedacht over pijnstilling, ik dacht dat zie ik dan wel. Ik zou zeggen lees je een beetje in, en beslis gewoon tijdens de bevalling, gaat het goed zo, mooi, denk je het nodig te hebben, gewoon doen, het is geen falen hoor!
Ik heb een valse bevalling gehad, ingeleid, mega weeenstormen pijn, pijn en nog eens pijn. In het ziekenhuis waren ze erg voor bevallen zonder pijnstilling, maar ze boden het me maar aan omdat het zo moeizaam ging. Ik heb een ruggeprik gehad, maar had nog steeds veel pijn, voelde nog elke wee, en het was heus niet appeltje eitje ineens hoor.
Ik vind het zo sneu dat mensen anderen veroordelen om het nemen van een verdoving. De ene bevalling is de ander niet, dus je kan niets zeggen over anderen.
Ik had zelf helemaal niet nagedacht over pijnstilling, ik dacht dat zie ik dan wel. Ik zou zeggen lees je een beetje in, en beslis gewoon tijdens de bevalling, gaat het goed zo, mooi, denk je het nodig te hebben, gewoon doen, het is geen falen hoor!
zaterdag 18 juni 2011 om 13:03
quote:Larissje schreef op 18 juni 2011 @ 12:57:
Ik las pas og op een zwangerschapsforum een griet die zo blij was dat ze de hele bevalling zelf had gedaan, ze had namelijk geen ruggeprik gehad! Serieus, alsof er dan iemand anders voor je komt bevallen of zo!
Ik heb een valse bevalling gehad, ingeleid, mega weeenstormen pijn, pijn en nog eens pijn. In het ziekenhuis waren ze erg voor bevallen zonder pijnstilling, maar ze boden het me maar aan omdat het zo moeizaam ging. Ik heb een ruggeprik gehad, maar had nog steeds veel pijn, voelde nog elke wee, en het was heus niet appeltje eitje ineens hoor.
Ik vind het zo sneu dat mensen anderen veroordelen om het nemen van een verdoving. De ene bevalling is de ander niet, dus je kan niets zeggen over anderen.
Ik had zelf helemaal niet nagedacht over pijnstilling, ik dacht dat zie ik dan wel. Ik zou zeggen lees je een beetje in, en beslis gewoon tijdens de bevalling, gaat het goed zo, mooi, denk je het nodig te hebben, gewoon doen, het is geen falen hoor!Eens. Jeetje, ik moest bij de eerste een weeënopwekkend infuus omdat de weeën te onregelmatig kwamen waardoor de ontsluiting niet vorderde, ik heb toen een pethidineprik gekregen waardoor ik alleen maar wartaal ging uitslaan, daarna is door het ziekenhuis besloten om een ruggenprik te geven zodat ik even tot rust kon komen en uiteindelijk is hij nog met de vacuümpomp gehaald ook. Wat voor loser moet ik dan wel niet zijn volgens haar?
Ik las pas og op een zwangerschapsforum een griet die zo blij was dat ze de hele bevalling zelf had gedaan, ze had namelijk geen ruggeprik gehad! Serieus, alsof er dan iemand anders voor je komt bevallen of zo!
Ik heb een valse bevalling gehad, ingeleid, mega weeenstormen pijn, pijn en nog eens pijn. In het ziekenhuis waren ze erg voor bevallen zonder pijnstilling, maar ze boden het me maar aan omdat het zo moeizaam ging. Ik heb een ruggeprik gehad, maar had nog steeds veel pijn, voelde nog elke wee, en het was heus niet appeltje eitje ineens hoor.
Ik vind het zo sneu dat mensen anderen veroordelen om het nemen van een verdoving. De ene bevalling is de ander niet, dus je kan niets zeggen over anderen.
Ik had zelf helemaal niet nagedacht over pijnstilling, ik dacht dat zie ik dan wel. Ik zou zeggen lees je een beetje in, en beslis gewoon tijdens de bevalling, gaat het goed zo, mooi, denk je het nodig te hebben, gewoon doen, het is geen falen hoor!Eens. Jeetje, ik moest bij de eerste een weeënopwekkend infuus omdat de weeën te onregelmatig kwamen waardoor de ontsluiting niet vorderde, ik heb toen een pethidineprik gekregen waardoor ik alleen maar wartaal ging uitslaan, daarna is door het ziekenhuis besloten om een ruggenprik te geven zodat ik even tot rust kon komen en uiteindelijk is hij nog met de vacuümpomp gehaald ook. Wat voor loser moet ik dan wel niet zijn volgens haar?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 18 juni 2011 om 13:19
quote:Larissje schreef op 18 juni 2011 @ 12:57:
Ik las pas og op een zwangerschapsforum een griet die zo blij was dat ze de hele bevalling zelf had gedaan, ze had namelijk geen ruggeprik gehad! Serieus, alsof er dan iemand anders voor je komt bevallen of zo! Het is niet dat je het op een certificaatje van het ziekenhuis mee naar huis krijgt, of wel?
Ik las pas og op een zwangerschapsforum een griet die zo blij was dat ze de hele bevalling zelf had gedaan, ze had namelijk geen ruggeprik gehad! Serieus, alsof er dan iemand anders voor je komt bevallen of zo! Het is niet dat je het op een certificaatje van het ziekenhuis mee naar huis krijgt, of wel?
zaterdag 18 juni 2011 om 13:31
Grappig, ik lees net een stukje in het Volkskrant magazine hierover van Sylvia Witteman. Dat iemand tegen haar zie: 'Door barenspijn te ervaren is je kindje pas echt helemaal van jou.' En dat zij reageerde met: 'Oh, dat is dan jammer voor al die ouders van adoptiekindjes, En voor vaders in het algemeen.'
zaterdag 18 juni 2011 om 13:37
quote:rococo schreef op 18 juni 2011 @ 13:34:
Ik zou het niet doen.
Ik vind zo'n ruggenprik veel ellendiger dan die hele bevalling (en had bij de eerste toch echt een langdurige rotbevalling).
En die dag (twee daagjes haha) pijn, ach ja.
Kan je later ook wel weer om lachen.Wat is er misgegaan bij jou ruggenprik dan?
Ik zou het niet doen.
Ik vind zo'n ruggenprik veel ellendiger dan die hele bevalling (en had bij de eerste toch echt een langdurige rotbevalling).
En die dag (twee daagjes haha) pijn, ach ja.
Kan je later ook wel weer om lachen.Wat is er misgegaan bij jou ruggenprik dan?
zaterdag 18 juni 2011 om 13:37
Hier ook een ruggenprik gehad, ik had weeënzwakte en niet vorderende ontsluiting. Dus eerst weeënopwekkers, en een morfinespuitje, toen bleken de weeënopwekkers niet goed in mijn bloed te komen, dus opnieuw infuus weeënopwekkers en een ruggenprik.
Ik vond het ideaal. Het was een lange bevalling, uiteindelijk hebben ze mini met de pomp gehaald, maar een ruggenprik had ik echt nodig om bij te komen en kracht op te doen voor het "echte" werk.
Ik vond het ideaal. Het was een lange bevalling, uiteindelijk hebben ze mini met de pomp gehaald, maar een ruggenprik had ik echt nodig om bij te komen en kracht op te doen voor het "echte" werk.
zaterdag 18 juni 2011 om 13:40
quote:sonic schreef op 18 juni 2011 @ 13:31:
Grappig, ik lees net een stukje in het Volkskrant magazine hierover van Sylvia Witteman. Dat iemand tegen haar zie: 'Door barenspijn te ervaren is je kindje pas echt helemaal van jou.' En dat zij reageerde met: 'Oh, dat is dan jammer voor al die ouders van adoptiekindjes, En voor vaders in het algemeen.'Wat is dat toch met van die mensen die denken dat een bevalling een soort rituele beproeving is die je moet doorstaan om jezelf moeder te mogen voelen? Er zit nou eenmaal geen deurtje aan de voorkant van je buik dat je kunt openmaken om je kind eruit te pakken, dus moet het via de onderkant. Die weeën zijn puur functioneel, echt niks om een wedstrijdje van te maken.
Grappig, ik lees net een stukje in het Volkskrant magazine hierover van Sylvia Witteman. Dat iemand tegen haar zie: 'Door barenspijn te ervaren is je kindje pas echt helemaal van jou.' En dat zij reageerde met: 'Oh, dat is dan jammer voor al die ouders van adoptiekindjes, En voor vaders in het algemeen.'Wat is dat toch met van die mensen die denken dat een bevalling een soort rituele beproeving is die je moet doorstaan om jezelf moeder te mogen voelen? Er zit nou eenmaal geen deurtje aan de voorkant van je buik dat je kunt openmaken om je kind eruit te pakken, dus moet het via de onderkant. Die weeën zijn puur functioneel, echt niks om een wedstrijdje van te maken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 18 juni 2011 om 13:41
quote:nimmie2007 schreef op 18 juni 2011 @ 13:37:
Hier ook een ruggenprik gehad, ik had weeënzwakte en niet vorderende ontsluiting. Dus eerst weeënopwekkers, en een morfinespuitje, toen bleken de weeënopwekkers niet goed in mijn bloed te komen, dus opnieuw infuus weeënopwekkers en een ruggenprik.
Ik vond het ideaal. Het was een lange bevalling, uiteindelijk hebben ze mini met de pomp gehaald, maar een ruggenprik had ik echt nodig om bij te komen en kracht op te doen voor het "echte" werk.Lijkt een beetje op mijn eerste bevalling.
Hier ook een ruggenprik gehad, ik had weeënzwakte en niet vorderende ontsluiting. Dus eerst weeënopwekkers, en een morfinespuitje, toen bleken de weeënopwekkers niet goed in mijn bloed te komen, dus opnieuw infuus weeënopwekkers en een ruggenprik.
Ik vond het ideaal. Het was een lange bevalling, uiteindelijk hebben ze mini met de pomp gehaald, maar een ruggenprik had ik echt nodig om bij te komen en kracht op te doen voor het "echte" werk.Lijkt een beetje op mijn eerste bevalling.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 18 juni 2011 om 13:46
Vooropgesteld: ik ben nooit bevallen, dus ik heb van het hele technische verhaal geen verstand. Wel vind ik het onzin dat er moeilijk wordt gedaan over een ruggeprik, juist om de redenen die al genoemd zijn. Waarom zou je zo nodig alle pijn moeten voelen? En is het niet zo dat je met een ruggeprik nog steeds wel pijn hebt, maar alleen minder heftig?
Waar ik ook aan denk: als je zo twijfelt, dan ga je misschien achteraf spijt krijgen als je wel een ruggeprik hebt gehad. Kennelijk zie je het zelf nog steeds een beetje als falen en ik kan me voorstellen dat je, na 3 bevallingen en 1 met ruggeprik, het toch een beetje jammer blijft vinden dat je de laatste niet zonder hebt geprobeerd. En achteraf kun je dat niet meer veranderen. Zeker als de bevalling dan relatief meevalt door de pijnstilling, kun je achteraf natuurlijk makkelijk denken dat je het best 'zelf' had gekund.
Misschien praat ik onzin hoor, maar probeer ook te bedenken hoe dat naderhand voor je is.
Misschien kun je afspreken dat de mogelijkheid er is, als het nodig is, en dat je het eerst zonder probeert? Dan hoef je niet nu al te beslissen.
Waar ik ook aan denk: als je zo twijfelt, dan ga je misschien achteraf spijt krijgen als je wel een ruggeprik hebt gehad. Kennelijk zie je het zelf nog steeds een beetje als falen en ik kan me voorstellen dat je, na 3 bevallingen en 1 met ruggeprik, het toch een beetje jammer blijft vinden dat je de laatste niet zonder hebt geprobeerd. En achteraf kun je dat niet meer veranderen. Zeker als de bevalling dan relatief meevalt door de pijnstilling, kun je achteraf natuurlijk makkelijk denken dat je het best 'zelf' had gekund.
Misschien praat ik onzin hoor, maar probeer ook te bedenken hoe dat naderhand voor je is.
Misschien kun je afspreken dat de mogelijkheid er is, als het nodig is, en dat je het eerst zonder probeert? Dan hoef je niet nu al te beslissen.
zaterdag 18 juni 2011 om 13:46
Ik ben mijn tweede bevalling bevallen met een ruggeprik. Kon ook niet anders, heb er ook niet zelf om gevraagd. Vooraf was ik er huiverig voor, vond het eng omdat er ook een risico aan zat. Op dat moment interreseerde het me niets meer als het kind er maar uit kwam. En ik vond het heerlijk, voelde amper wat. Maar als je zonder kunt zou ik toch zeggen, zonder. Ik vind het toch mooier als het kan op eigen kracht.
zaterdag 18 juni 2011 om 13:50
quote:Susan schreef op 18 juni 2011 @ 13:40:
[...]
Wat is dat toch met van die mensen die denken dat een bevalling een soort rituele beproeving is die je moet doorstaan om jezelf moeder te mogen voelen? Er zit nou eenmaal geen deurtje aan de voorkant van je buik dat je kunt openmaken om je kind eruit te pakken, dus moet het via de onderkant. Die weeën zijn puur functioneel, echt niks om een wedstrijdje van te maken.
Ben het er wel een beetje mee eens, op één of andere manier horen weeën en pijn bij het krijgen van een kind. Ondanks dat ik een erg lange eerste bevalling (van onze oudste zonder ruggeprik) heb gehad, ben ik toch blij en trots dat ik het heb mogen ervaren. Heeft niks met wedstrijd te maken.
Mijn zus heeft bij haar bevalling ook een pijnstiller gehad waar ze erg suf van werd. Ze heeft er moeite mee gehad nadien dat ze niet meer alles wist. Kan ik me ook erg goed voorstellen. Minder pijn, maar ook minder ervaren van de bevalling.
[...]
Wat is dat toch met van die mensen die denken dat een bevalling een soort rituele beproeving is die je moet doorstaan om jezelf moeder te mogen voelen? Er zit nou eenmaal geen deurtje aan de voorkant van je buik dat je kunt openmaken om je kind eruit te pakken, dus moet het via de onderkant. Die weeën zijn puur functioneel, echt niks om een wedstrijdje van te maken.
Ben het er wel een beetje mee eens, op één of andere manier horen weeën en pijn bij het krijgen van een kind. Ondanks dat ik een erg lange eerste bevalling (van onze oudste zonder ruggeprik) heb gehad, ben ik toch blij en trots dat ik het heb mogen ervaren. Heeft niks met wedstrijd te maken.
Mijn zus heeft bij haar bevalling ook een pijnstiller gehad waar ze erg suf van werd. Ze heeft er moeite mee gehad nadien dat ze niet meer alles wist. Kan ik me ook erg goed voorstellen. Minder pijn, maar ook minder ervaren van de bevalling.
zaterdag 18 juni 2011 om 13:53
Eens met Susan (en vele anderen). Ik ben in het ziekenhuis bevallen van onze -inmiddels 4 maanden oude- dochter. Moest ingeleid worden, dat viel mee. Weeen waren eerst best te doen, tot een cm of 8 ontsluiting. Da was nie leuk meer. De verpleegkundige zag me pijn lijden, liet even kort opties horen (voor een ruggeprik was het al te laat) en binnen een paar minuten had ik een pompje in m'n handen. IDEAAL. Vooral omdat je (let op TO) zelf enige controle kan uitoefenen door meer of minder vaak het knopje in te drukken.
Ik vind dat het doodgewoon moet zijn om mbv pijnbestrijding te bevallen, maar zelf zou ik denk ik niet per definitie voor een ruggeprik kiezen. Ik vond het eerste stuk namelijk best te doen en (dit is persoonlijk hoor, iedereen ervaart het anders) het hielp me te beseffen dat er nu echt een kindje onderweg was. Bij een tweede zou ik dus weer alle opties open houden vooraf. Succes!
Ik vind dat het doodgewoon moet zijn om mbv pijnbestrijding te bevallen, maar zelf zou ik denk ik niet per definitie voor een ruggeprik kiezen. Ik vond het eerste stuk namelijk best te doen en (dit is persoonlijk hoor, iedereen ervaart het anders) het hielp me te beseffen dat er nu echt een kindje onderweg was. Bij een tweede zou ik dus weer alle opties open houden vooraf. Succes!
zaterdag 18 juni 2011 om 14:27
quote:Nova78 schreef op 18 juni 2011 @ 13:50:
[...] Mijn zus heeft bij haar bevalling ook een pijnstiller gehad waar ze erg suf van werd. Ze heeft er moeite mee gehad nadien dat ze niet meer alles wist. Kan ik me ook erg goed voorstellen. Minder pijn, maar ook minder ervaren van de bevalling.Maar ervaar je met flinke pijnen de bevalling dan wel helemaal? Dan word je toch afgeleid door de pijn? Of is de pijn het ervaren van de bevalling?
[...] Mijn zus heeft bij haar bevalling ook een pijnstiller gehad waar ze erg suf van werd. Ze heeft er moeite mee gehad nadien dat ze niet meer alles wist. Kan ik me ook erg goed voorstellen. Minder pijn, maar ook minder ervaren van de bevalling.Maar ervaar je met flinke pijnen de bevalling dan wel helemaal? Dan word je toch afgeleid door de pijn? Of is de pijn het ervaren van de bevalling?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 18 juni 2011 om 14:37
Ben zelf bijna 37 wk zwanger en heb geen vaststaand ' plan' voor de naderende bevalling. Ik zie wel. Sta niet onwelwillend tegenover een ruggenprik. Wel heb ik me uitgebreid ingelezen over het fenomeen pijnstilling en over de voor- en nadelen ervan. Zoals ik er nu in sta wil ik het zonder pijnstilling proberen. Als het te lang duurt of de pijn wordt voor mij ondraaglijk, dan vraag ik om een ruggenprik. Ik beval in een ziekenhuis waar dit 24/7 wordt aangeboden, een fijn idee.
De reden dat ik eerst zonder pijnstilling wil (ik wilde eerst typrn ' waarom ik het eerst zelf wil proberen' , maar dat impliceert dat ik vind dat het met verdoving niet zelf doen is, en dat vind ik helemaal niet) is vanwege de nadelen van een ruggenprik. Ik ga ze niet allemaal noemen, even googelen en je vindt ze, maar ze zijn er wel. Als de pijn echter te erg wordt, en de ruggenprik is nog mogelijk, en het maakt mijn bevalling een stuk dragelijker, dan kies ik denk ik toch voor de prik. Het is voor mij geen ' waarom niet' - verhaal, maar het is voor mij een afweging. Ik trek de grens bij onnodig veel pijn lijden. Wat dat is, bepaal ik straks zelf.
Overigens is de TT best erg. Het is geen kwestie van done of not done, dat is wel heel erg 1950!
De reden dat ik eerst zonder pijnstilling wil (ik wilde eerst typrn ' waarom ik het eerst zelf wil proberen' , maar dat impliceert dat ik vind dat het met verdoving niet zelf doen is, en dat vind ik helemaal niet) is vanwege de nadelen van een ruggenprik. Ik ga ze niet allemaal noemen, even googelen en je vindt ze, maar ze zijn er wel. Als de pijn echter te erg wordt, en de ruggenprik is nog mogelijk, en het maakt mijn bevalling een stuk dragelijker, dan kies ik denk ik toch voor de prik. Het is voor mij geen ' waarom niet' - verhaal, maar het is voor mij een afweging. Ik trek de grens bij onnodig veel pijn lijden. Wat dat is, bepaal ik straks zelf.
Overigens is de TT best erg. Het is geen kwestie van done of not done, dat is wel heel erg 1950!
