Entertainment
alle pijlers
Sophie in de mentale kreukels
maandag 3 april 2017 om 22:26
Net weer een aevering teruggekeken van Sophie in de mentale kreukels. Ik vind het echt een heel boeiend programma. Zelf heb ik nog nooit een burn-out gehad, maar op mijn werk zijn er wel veel mensen met een burn-out (geweest)
Het programma zet me wel aan het denken. Ik ben een echte workaholic en opgevoed met veel en hard werken. Nog niet zo lang geleden ben ik teruggekomen van een lange reis en realiseer me weer hoezeer mijn leven om werken draait. Dat komt in het programma ook wel een beetje terug.
Zijn er meer mensen die het programma volgen? Ik vind het erg boeiend en ieder geval.
Het programma zet me wel aan het denken. Ik ben een echte workaholic en opgevoed met veel en hard werken. Nog niet zo lang geleden ben ik teruggekomen van een lange reis en realiseer me weer hoezeer mijn leven om werken draait. Dat komt in het programma ook wel een beetje terug.
Zijn er meer mensen die het programma volgen? Ik vind het erg boeiend en ieder geval.
vrijdag 7 april 2017 om 23:22
Huisarts stelde de diagnose. En eigenlijk wist ik het zelf ook wel. Heb de afgelopen vier jaar flink gestapeld. En geen tijd gekregen om te verwerken en rust te nemen. Door een gebeurtenis twee weken geleden.. was dat de bekende druppel.. En nee ben geen jankerig monster geworden. Kan zelfs niet huilen.. maar ben op. Moe, hartkloppingen, kort lontje, stemmings wisselingen, vastzittende nek, zere schouders spierpijn, piekeren, slecht slapen en depressief. Combinatie van teveel werk en teveel mantelzorg in een periode van vier jaar..
vrijdag 7 april 2017 om 23:38
Sterkte Christiana. Digitale knuffel voor jou.
Ik maandag a.s. dus huisarts. En nu twijfel ik ineens wel of het wel echt nodig is. Ik functioneer goed en ben gelukkig. Maar ik heb een issue (zal niet te veel uitwijden ivm herkenbaarheid) Maar t komt er op neer dat ik al zo'n 15 jaar moeite heb met zowel afstand als nabijheid (hechtingsproblemen? ??) En dat ik -denk ik - echt abnormaal op bepaalde dingen reageer. Twee ingrijpende gebeurtenissen in m'n leven hebben daar denk ik mee te maken. Toen ik deze week het verhaal van Sander Lantinga hoorde herkende ik e.e.a. Hij is met bepaalde dingen heel lang blijven lopen en uiteindelijk is dat uit de hand gelopen. Dat was voor mij een soort ding dat ik dacht: en nu ga ik een psych. zoeken. Ik heb het de afgelopen jaren vaker gedacht. Of ik het nou leuk vind of niet, ik moet erkennen dat gebeurtenissen me meer beinvloed hebben dan ik dacht en wil. En daar aan toegeven en niet meer ontkennen valt me zwaar. En ik zienop tegen maandag. Want hoe ga ik dit aan HA vertellen? En wat als ik ga janken? Of als hij het wel mee vindt vallen?
En wat zo raar is. Ik ben gelukkig en het gaat me voor de wind. Maar toch lijkt t alsof ik er Het afgelopen jaar 'ineens' ben achtergekomen dat er dingen toch Niet helemaal normaal zijn en dat ik daar wel wat aan moet doen.
Ik maandag a.s. dus huisarts. En nu twijfel ik ineens wel of het wel echt nodig is. Ik functioneer goed en ben gelukkig. Maar ik heb een issue (zal niet te veel uitwijden ivm herkenbaarheid) Maar t komt er op neer dat ik al zo'n 15 jaar moeite heb met zowel afstand als nabijheid (hechtingsproblemen? ??) En dat ik -denk ik - echt abnormaal op bepaalde dingen reageer. Twee ingrijpende gebeurtenissen in m'n leven hebben daar denk ik mee te maken. Toen ik deze week het verhaal van Sander Lantinga hoorde herkende ik e.e.a. Hij is met bepaalde dingen heel lang blijven lopen en uiteindelijk is dat uit de hand gelopen. Dat was voor mij een soort ding dat ik dacht: en nu ga ik een psych. zoeken. Ik heb het de afgelopen jaren vaker gedacht. Of ik het nou leuk vind of niet, ik moet erkennen dat gebeurtenissen me meer beinvloed hebben dan ik dacht en wil. En daar aan toegeven en niet meer ontkennen valt me zwaar. En ik zienop tegen maandag. Want hoe ga ik dit aan HA vertellen? En wat als ik ga janken? Of als hij het wel mee vindt vallen?
En wat zo raar is. Ik ben gelukkig en het gaat me voor de wind. Maar toch lijkt t alsof ik er Het afgelopen jaar 'ineens' ben achtergekomen dat er dingen toch Niet helemaal normaal zijn en dat ik daar wel wat aan moet doen.
vrijdag 7 april 2017 om 23:54
donderdag 13 april 2017 om 09:17
donderdag 13 april 2017 om 09:21
donderdag 13 april 2017 om 13:30
mooie metafoor van de Ankers: de ene is een zeehond en schudt alles van zich af, de ander is een poes/verzopen kat.
Ik raakte overspannen van mijn werk, maar dat had er toch ook vooral mee te maken dat ik enorm perfectionistisch ben (was?) en veel verantwoordelijkheidsgevoel ken. Gelukkig was ik er op tijd bij, maar heb mijn leven wel veranderd. Yoga, meditatie, tijd voor mezelf, gezond eten, op tijd rust en 'even niks'
Ik raakte overspannen van mijn werk, maar dat had er toch ook vooral mee te maken dat ik enorm perfectionistisch ben (was?) en veel verantwoordelijkheidsgevoel ken. Gelukkig was ik er op tijd bij, maar heb mijn leven wel veranderd. Yoga, meditatie, tijd voor mezelf, gezond eten, op tijd rust en 'even niks'
donderdag 13 april 2017 om 22:55
Dat moet ik gaan leren Caplanepourmoi.. Bij mij ook een te groot verantwoordelijkheids gevoel, perfectionistisch, altijd doorgaan. Op mijn werk maar ook prive. Depresieve partner, ziekte en dood schoonzusje, ziekte en dood schoonvader, ziekte vader en moeder en dood vader en dat in combi met twee pubers. Het woord mantelzorgen en moeten kan ik niet meer horen. De overheid wil dat je fulltime baan een gezin en mantelzorg allemaal probleem loos combineert in werkelijkheid moet je dat ook doen maar het is niet te doen. Zeker niet als het allemaal achter elkaar door dendert. En vakanties zorg vakanties worden.
donderdag 13 april 2017 om 22:56
quote:Christiana schreef op 13 april 2017 @ 22:55:
Dat moet ik gaan leren Caplanepourmoi.. Bij mij ook een te groot verantwoordelijkheids gevoel, perfectionistisch, altijd doorgaan. Op mijn werk maar ook prive. Depresieve partner, ziekte en dood schoonzusje, ziekte en dood schoonvader, ziekte vader en moeder en dood vader en dat in combi met twee pubers. De woorden mantelzorgen en moeten kan ik niet meer horen. De overheid wil dat je fulltime baan een gezin en mantelzorg allemaal probleem loos combineert in werkelijkheid moet je dat ook doen maar het is niet te doen. Zeker niet als het allemaal achter elkaar door dendert. En vakanties zorg vakanties worden.
Dat moet ik gaan leren Caplanepourmoi.. Bij mij ook een te groot verantwoordelijkheids gevoel, perfectionistisch, altijd doorgaan. Op mijn werk maar ook prive. Depresieve partner, ziekte en dood schoonzusje, ziekte en dood schoonvader, ziekte vader en moeder en dood vader en dat in combi met twee pubers. De woorden mantelzorgen en moeten kan ik niet meer horen. De overheid wil dat je fulltime baan een gezin en mantelzorg allemaal probleem loos combineert in werkelijkheid moet je dat ook doen maar het is niet te doen. Zeker niet als het allemaal achter elkaar door dendert. En vakanties zorg vakanties worden.
donderdag 13 april 2017 om 23:05
Ik heb heel veel herkend is 't programma. Vooral toen ze zei dat ze haar zwangerschap erbij deed.
Deed ik, werk kwam eerst, zwangerschap op de tweede plaats.
Uiteindelijk is 't me jaren later opgebroken en zat ik 1,5 jaar thuis met een burn out.
Deed ik, werk kwam eerst, zwangerschap op de tweede plaats.
Uiteindelijk is 't me jaren later opgebroken en zat ik 1,5 jaar thuis met een burn out.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
dinsdag 18 april 2017 om 11:20
Jeetje, Christiana! Wat veel!! Ik krijg al stress van het lezen van wat je allemaal meemaakt en doet. Sterkte voor jou! En ik snap dat het lastig is, hoe kun je nee zeggen, of tijd voor jezelf nemen als dit allemaal speelt.. Maar aan de andere kant.. als je het niet doet, lig je straks voor een maand in bed en dan gebeurt er helemaal niks. Sorry als ik het hard schets, maar daar komt het wel op neer. Zorg goed voor jezelf! Zet jezelf op de eerste plaats!
dinsdag 18 april 2017 om 13:02
Ik kom net van de praktijkondersteuner GGZ. Ze vermoedt onverwerkte dingen uit m'n jeugd en wil EMDR inzetten. Ik schrik er een beetje van. Ik ken EMDR van mijn eigen werk en vraag me af of ik dat wel nodig heb en of me dat gaat helpen.
Maar goed, we zullen zien. Baat het niet, dan schaadt het niet.
Maar goed, we zullen zien. Baat het niet, dan schaadt het niet.
dinsdag 18 april 2017 om 13:04
quote:mick87 schreef op 18 april 2017 @ 13:02:
Ik kom net van de praktijkondersteuner GGZ. Ze vermoedt onverwerkte dingen uit m'n jeugd en wil EMDR inzetten. Ik schrik er een beetje van. Ik ken EMDR van mijn eigen werk en vraag me af of ik dat wel nodig heb en of me dat gaat helpen.
Maar goed, we zullen zien. Baat het niet, dan schaadt het niet.Als je emdr kent vind ik je opmerking 'baat het niet, dan schaadt het niet' toch wel beetje dubieus.... Emdr gaat echt wel heftige dingen losmaken.... Dus zou echt niet zomaar uitgaan dat het niet kan schaden als het niks blijkt te zijn
Ik kom net van de praktijkondersteuner GGZ. Ze vermoedt onverwerkte dingen uit m'n jeugd en wil EMDR inzetten. Ik schrik er een beetje van. Ik ken EMDR van mijn eigen werk en vraag me af of ik dat wel nodig heb en of me dat gaat helpen.
Maar goed, we zullen zien. Baat het niet, dan schaadt het niet.Als je emdr kent vind ik je opmerking 'baat het niet, dan schaadt het niet' toch wel beetje dubieus.... Emdr gaat echt wel heftige dingen losmaken.... Dus zou echt niet zomaar uitgaan dat het niet kan schaden als het niks blijkt te zijn
dinsdag 18 april 2017 om 20:32
quote:caplanepourmoi schreef op 18 april 2017 @ 11:20:
Jeetje, Christiana! Wat veel!! Ik krijg al stress van het lezen van wat je allemaal meemaakt en doet. Sterkte voor jou! En ik snap dat het lastig is, hoe kun je nee zeggen, of tijd voor jezelf nemen als dit allemaal speelt.. Maar aan de andere kant.. als je het niet doet, lig je straks voor een maand in bed en dan gebeurt er helemaal niks. Sorry als ik het hard schets, maar daar komt het wel op neer. Zorg goed voor jezelf! Zet jezelf op de eerste plaats!Bedankt voor je reactie, zit nu twee weken thuis morgen naar GGZ voor een behandelplan. Moet mij zelf wat hoger plaatsen dan als sluitstuk op de begroting. Ben erg moe, nergens zin in. Goed voor jezelf zorgen is lastig als in je directe omgeving mensen omvallen en hulp nodig hebben..
Jeetje, Christiana! Wat veel!! Ik krijg al stress van het lezen van wat je allemaal meemaakt en doet. Sterkte voor jou! En ik snap dat het lastig is, hoe kun je nee zeggen, of tijd voor jezelf nemen als dit allemaal speelt.. Maar aan de andere kant.. als je het niet doet, lig je straks voor een maand in bed en dan gebeurt er helemaal niks. Sorry als ik het hard schets, maar daar komt het wel op neer. Zorg goed voor jezelf! Zet jezelf op de eerste plaats!Bedankt voor je reactie, zit nu twee weken thuis morgen naar GGZ voor een behandelplan. Moet mij zelf wat hoger plaatsen dan als sluitstuk op de begroting. Ben erg moe, nergens zin in. Goed voor jezelf zorgen is lastig als in je directe omgeving mensen omvallen en hulp nodig hebben..
