
Sure....
maandag 15 september 2014 om 00:08
Ik zit net naar een tv-serie te kijken (Dexter) en ja, ik weet het...het ís maar televisie, maar er worden zulke domme fouten gemaakt. Afdeling Moordzaken is toegankelijk voor iedereen, alles kan binnenlopen op een afdeling wat strikt genomen beveiligd zou moeten zijn (dossiers liggen op het bureau, vreemden kunnen zo in het systeem) etc.
Dit deed me denken aan een topic jáááren geleden over onwaarschijnlijkheden in films/series. Dingen waarvan je denk:"Jáááá hóór...tuurlijk kan dat!" Door een buis in het plafond ontsnappen, Rambo die geen kick geeft als hij van 10 meter naar beneden springt maar die doodgaat van de pijn als de heldin zijn sneewondje dept met een klein beetje jodium, etc.
De gebruikelijke onzin dus. Ik kan dat oude topic helaas niet vinden dus vandaar een nieuw topic: wat zie jij zoal aan onzin voorbij komen waarvan je al kauwend op je popcorn denkt:"Sure...net het echte leven..."?
PS: als je dat oude topic vindt, plaats dan een linkje svp (moeite waard om terug te lezen, was erg hilarisch!)
Dit deed me denken aan een topic jáááren geleden over onwaarschijnlijkheden in films/series. Dingen waarvan je denk:"Jáááá hóór...tuurlijk kan dat!" Door een buis in het plafond ontsnappen, Rambo die geen kick geeft als hij van 10 meter naar beneden springt maar die doodgaat van de pijn als de heldin zijn sneewondje dept met een klein beetje jodium, etc.
De gebruikelijke onzin dus. Ik kan dat oude topic helaas niet vinden dus vandaar een nieuw topic: wat zie jij zoal aan onzin voorbij komen waarvan je al kauwend op je popcorn denkt:"Sure...net het echte leven..."?
PS: als je dat oude topic vindt, plaats dan een linkje svp (moeite waard om terug te lezen, was erg hilarisch!)

dinsdag 16 september 2014 om 19:32
Dit is meer een cliché dan een "sure...." gevoel.
De Regenscène.
Eerst een flink schreeuwende ruzie. Tranen, regen wegvegen, heel hard roepen boven de regen uit (altijd een teringherrie, die regen). Zij roept dat hij eindelijk eerlijk moet zijn. Dan volgt De Ontboezeming. "Because I love you!"
Stilte.
"What?" (Complete verrassing natuurlijk, had ze noooooooit aan zien komen)
"I love you."
[Zoen in regen, muziek zwelt aan, camera zoomt uit]
De Regenscène.
Eerst een flink schreeuwende ruzie. Tranen, regen wegvegen, heel hard roepen boven de regen uit (altijd een teringherrie, die regen). Zij roept dat hij eindelijk eerlijk moet zijn. Dan volgt De Ontboezeming. "Because I love you!"
Stilte.
"What?" (Complete verrassing natuurlijk, had ze noooooooit aan zien komen)
"I love you."
[Zoen in regen, muziek zwelt aan, camera zoomt uit]

dinsdag 16 september 2014 om 19:34
Dit is trouwens een hilarisch YouTube kanaal:
BuzzCreep: http://www.youtube.com/pl ... M1DngrWKmHlb8t64FRi-kVMUB
BuzzCreep: http://www.youtube.com/pl ... M1DngrWKmHlb8t64FRi-kVMUB

dinsdag 16 september 2014 om 19:55
Een bom heeft altijd een timer zodat we goed kunnen zien dat er nog maar één seconde over is als De Held het goede draadje heeft doorgeknipt (rood of blauw?)
Na een ramp waarbij vele doden te betreuren zijn maar de bad guys uiteindelijk wél allemaal vermoord zijn door de Held, zal er altijd een Luchtig Gesprek volgen terwijl wij als kijker een overview over de rampplek zien. Meestal praat De Held met een vrouw die hem al die tijd heeft geholpen. Maakt niet uit of al haar collega's overhoop zijn geschoten door een terrorist, ze praat guitig mee: "Zo, hou je van Chinees?" "Als ik maar niet met stokjes hoef te eten!"
Hysterisch in snikken uitbarsten is namelijk nie sexy nie.
Na een ramp waarbij vele doden te betreuren zijn maar de bad guys uiteindelijk wél allemaal vermoord zijn door de Held, zal er altijd een Luchtig Gesprek volgen terwijl wij als kijker een overview over de rampplek zien. Meestal praat De Held met een vrouw die hem al die tijd heeft geholpen. Maakt niet uit of al haar collega's overhoop zijn geschoten door een terrorist, ze praat guitig mee: "Zo, hou je van Chinees?" "Als ik maar niet met stokjes hoef te eten!"
Hysterisch in snikken uitbarsten is namelijk nie sexy nie.
dinsdag 16 september 2014 om 19:58
Alle auto's werken zonder sleutels. Je ziet nooit iemand een auto op slot doen, en als ze weg willen, hoeven ze niet eerst de auto open te maken, ze stappen gewoon in en rijden weg. Waar die auto ook staat. Behalve als er een bom in de film past, want dan werkt die bom uiteraard op het openmaken van de auto of wanneer de sleutel in het contact wordt gestoken. Maar in alle andere gevallen is de auto gewoon open en rijdt men gewoon weg.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 16 september 2014 om 20:05
Drieliterbak ijs in beeld? Personage heeft liefdesverdriet. Personage is daarna echter nooit misselijk.
'It might me nothing, but...' is altijd een belangrijke aanwijzing.
Kinderen in schoolgaande leeftijd hebben nooit huiswerk. Amerikaanse scholieren zijn 20+.
In emotionele sterfscènes vallen de ogen langzaam dicht. Gebeurt in het echt niet.
Blousjes en overhemden blijven kreukvrij, ook na forenzen in de spits / wilde achtervolging / stiekeme vrijpartij in de lift.
Bommen worden ontmanteld als de teller op 00:01 staat.
Bliksem en donder: altijd tegelijkertijd.
Personages veranderen van oppervlakkige rotzakken in boeddha's dankzij snelle verwerking van vreselijke ervaringen.
'It might me nothing, but...' is altijd een belangrijke aanwijzing.
Kinderen in schoolgaande leeftijd hebben nooit huiswerk. Amerikaanse scholieren zijn 20+.
In emotionele sterfscènes vallen de ogen langzaam dicht. Gebeurt in het echt niet.
Blousjes en overhemden blijven kreukvrij, ook na forenzen in de spits / wilde achtervolging / stiekeme vrijpartij in de lift.
Bommen worden ontmanteld als de teller op 00:01 staat.
Bliksem en donder: altijd tegelijkertijd.
Personages veranderen van oppervlakkige rotzakken in boeddha's dankzij snelle verwerking van vreselijke ervaringen.
What a nuanced anxiety
dinsdag 16 september 2014 om 20:09
quote:tyche schreef op 16 september 2014 @ 20:05:
Drieliterbak ijs in beeld? Personage heeft liefdesverdriet. Personage is daarna echter nooit misselijk.
'It might me nothing, but...' is altijd een belangrijke aanwijzing.
Kinderen in schoolgaande leeftijd hebben nooit huiswerk. Amerikaanse scholieren zijn 20+.
In emotionele sterfscènes vallen de ogen langzaam dicht. Gebeurt in het echt niet.
Blousjes en overhemden blijven kreukvrij, ook na forenzen in de spits / wilde achtervolging / stiekeme vrijpartij in de lift.
Bommen worden ontmanteld als de teller op 00:01 staat.
Bliksem en donder: altijd tegelijkertijd.
Personages veranderen van oppervlakkige rotzakken in boeddha's dankzij snelle verwerking van vreselijke ervaringen.Die bloesjes hebben veel mensen tegenwoordig. Die denken dat strijken uit is En die hebben écht het idee dat je geen verschil ziet tussen gestreken en ongestreken...
Drieliterbak ijs in beeld? Personage heeft liefdesverdriet. Personage is daarna echter nooit misselijk.
'It might me nothing, but...' is altijd een belangrijke aanwijzing.
Kinderen in schoolgaande leeftijd hebben nooit huiswerk. Amerikaanse scholieren zijn 20+.
In emotionele sterfscènes vallen de ogen langzaam dicht. Gebeurt in het echt niet.
Blousjes en overhemden blijven kreukvrij, ook na forenzen in de spits / wilde achtervolging / stiekeme vrijpartij in de lift.
Bommen worden ontmanteld als de teller op 00:01 staat.
Bliksem en donder: altijd tegelijkertijd.
Personages veranderen van oppervlakkige rotzakken in boeddha's dankzij snelle verwerking van vreselijke ervaringen.Die bloesjes hebben veel mensen tegenwoordig. Die denken dat strijken uit is En die hebben écht het idee dat je geen verschil ziet tussen gestreken en ongestreken...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 16 september 2014 om 20:21
quote:topdropje schreef op 16 september 2014 @ 19:32:
Dit is meer een cliché dan een "sure...." gevoel.
De Regenscène.
Eerst een flink schreeuwende ruzie. Tranen, regen wegvegen, heel hard roepen boven de regen uit (altijd een teringherrie, die regen). Zij roept dat hij eindelijk eerlijk moet zijn. Dan volgt De Ontboezeming. "Because I love you!"
Stilte.
"What?" (Complete verrassing natuurlijk, had ze noooooooit aan zien komen)
"I love you."
[Zoen in regen, muziek zwelt aan, camera zoomt uit]Zoooooo standaard
Dit is meer een cliché dan een "sure...." gevoel.
De Regenscène.
Eerst een flink schreeuwende ruzie. Tranen, regen wegvegen, heel hard roepen boven de regen uit (altijd een teringherrie, die regen). Zij roept dat hij eindelijk eerlijk moet zijn. Dan volgt De Ontboezeming. "Because I love you!"
Stilte.
"What?" (Complete verrassing natuurlijk, had ze noooooooit aan zien komen)
"I love you."
[Zoen in regen, muziek zwelt aan, camera zoomt uit]Zoooooo standaard
dinsdag 16 september 2014 om 20:27
quote:tyche schreef op 16 september 2014 @ 20:05:
Drieliterbak ijs in beeld? Personage heeft liefdesverdriet. Personage is daarna echter nooit misselijk.
'It might me nothing, but...' is altijd een belangrijke aanwijzing.
Kinderen in schoolgaande leeftijd hebben nooit huiswerk. Amerikaanse scholieren zijn 20+.
In emotionele sterfscènes vallen de ogen langzaam dicht. Gebeurt in het echt niet.
Blousjes en overhemden blijven kreukvrij, ook na forenzen in de spits / wilde achtervolging / stiekeme vrijpartij in de lift.
Bommen worden ontmanteld als de teller op 00:01 staat.
Bliksem en donder: altijd tegelijkertijd.
Personages veranderen van oppervlakkige rotzakken in boeddha's dankzij snelle verwerking van vreselijke ervaringen.
Owww en de dames worden s-morgens altijd wakker met haar in de plooi en make-up nog perfect! En lopen naar de badkamer/het toilet met het beddenlaken om zich heen gewikkeld
Jaaaaaaaaaa, doei
Drieliterbak ijs in beeld? Personage heeft liefdesverdriet. Personage is daarna echter nooit misselijk.
'It might me nothing, but...' is altijd een belangrijke aanwijzing.
Kinderen in schoolgaande leeftijd hebben nooit huiswerk. Amerikaanse scholieren zijn 20+.
In emotionele sterfscènes vallen de ogen langzaam dicht. Gebeurt in het echt niet.
Blousjes en overhemden blijven kreukvrij, ook na forenzen in de spits / wilde achtervolging / stiekeme vrijpartij in de lift.
Bommen worden ontmanteld als de teller op 00:01 staat.
Bliksem en donder: altijd tegelijkertijd.
Personages veranderen van oppervlakkige rotzakken in boeddha's dankzij snelle verwerking van vreselijke ervaringen.
Owww en de dames worden s-morgens altijd wakker met haar in de plooi en make-up nog perfect! En lopen naar de badkamer/het toilet met het beddenlaken om zich heen gewikkeld
Jaaaaaaaaaa, doei
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
dinsdag 16 september 2014 om 20:54
quote:dolfje schreef op 16 september 2014 @ 20:50:
Oh en een persoonlijke ergernis van mij deze broeken die maar niet uit het beeld verdwijnen:
Haha, dat zijn Dockers. Mijn ex had wel 10 van die broeken. Ouwelullenbroeken noemde ik ze.
Oh en een persoonlijke ergernis van mij deze broeken die maar niet uit het beeld verdwijnen:
Haha, dat zijn Dockers. Mijn ex had wel 10 van die broeken. Ouwelullenbroeken noemde ik ze.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

dinsdag 16 september 2014 om 20:57
Oh en dan is er een wedstrijd en het team/de hoofdpersoon waar het om gaat dreigt te verliezen, onmogelijke strijd, tot er in de pauze/time out, een inspirerende toespraak wordt gegeven/er een visioen komt van zijn overleden cavia of iets anders emotioneels en totaal tegen alle verwachting in wint de underdog toch alsnog. Op het nippertje.......
dinsdag 16 september 2014 om 21:27
dinsdag 16 september 2014 om 22:26
Wat een leuk topic.
Afgelopen vrijdag een aflevering van flikken gezien en daarin ging iemand dood. Niemand controleerde ook even of ze echt dood was, geen reanimatie, geen ambulance bellen. Sowieso is reanimatie in films altijd erg onrealistisch.
O en alles wat met computers te maken heeft slaat meestal ook nergens op. Elke hacker kan even gemakkelijk een sateliet overnemen. Alles gaat altijd supersnel en met 2 muisklikken.
Maar toch ben ik nog steeds fan van series als 24, the blacklist, dexter, flikken etc. ook al is het niet allemaal even realistisch.
Afgelopen vrijdag een aflevering van flikken gezien en daarin ging iemand dood. Niemand controleerde ook even of ze echt dood was, geen reanimatie, geen ambulance bellen. Sowieso is reanimatie in films altijd erg onrealistisch.
O en alles wat met computers te maken heeft slaat meestal ook nergens op. Elke hacker kan even gemakkelijk een sateliet overnemen. Alles gaat altijd supersnel en met 2 muisklikken.
Maar toch ben ik nog steeds fan van series als 24, the blacklist, dexter, flikken etc. ook al is het niet allemaal even realistisch.


dinsdag 16 september 2014 om 23:53
Ik vind The Mentalist een leuke serie, echt waar. Ben meer dan dol op Simon Baker. Maar deze scène is zó cliché en zó vol ongeloofwaardigheden...dat had toch veel beter gekund. Over het hek klimmen, seriously? Een stewardess doet het luik open als er geklopt wordt? Het acteerwerk van Simon is het enige dat wel te pruimen is. See for yourself:
http://youtu.be/Q4XMkMxon5k
http://youtu.be/Q4XMkMxon5k
