Entertainment
alle pijlers
The boy in the striped pyjamas (spoiler!)
maandag 5 mei 2014 om 01:20
Heb deze film vaker gezien en heb het altijd een mooi verhaal gevonden. Ik keek vooral voor Bruno, zo'n leuk, intelligent en bovenal een knap jochie met zijn donker haar en felblauwe ogen.
Vandaag was deze weer op tv en weer gekeken, maar vandaag kreeg ik voor het eerst een raar gevoel bij deze film. Het verhaal klopt niet, tenminste het doel van de film (de verschrikking van WOII) wordt niet juist overgebracht. Op het einde wordt Bruno, zoon van de kampcommandant, tezamen met tientallen JOden vergast. Maar dit wordt zo neergezet, tenminste dat gevoel kreeg ik, dat alleen de dood van Bruno, als zoon van de kampcommandant, verschrikkelijk is. Alsof die andere honderen Joden er niet toe doen. Als kijker werd ik voorheen vooral verdrietig om de dood van Bruno, maar vandaag werd ik dat voor het eerst niet. Waarom wordt het verhaal zo neergezet, dat de kijker op het einde alleen treurt om de dood van dat knappe jochie? De vergassing van de Joden?? Ach dat wisten we al, maar ooh wat erg dat Bruno mee wordt vergast. Tenminste zo kwam het vandaag op me over.
Zijn er meerderen die dat gevoel krijgen bij deze film, of ben ik weer raar ?
Vandaag was deze weer op tv en weer gekeken, maar vandaag kreeg ik voor het eerst een raar gevoel bij deze film. Het verhaal klopt niet, tenminste het doel van de film (de verschrikking van WOII) wordt niet juist overgebracht. Op het einde wordt Bruno, zoon van de kampcommandant, tezamen met tientallen JOden vergast. Maar dit wordt zo neergezet, tenminste dat gevoel kreeg ik, dat alleen de dood van Bruno, als zoon van de kampcommandant, verschrikkelijk is. Alsof die andere honderen Joden er niet toe doen. Als kijker werd ik voorheen vooral verdrietig om de dood van Bruno, maar vandaag werd ik dat voor het eerst niet. Waarom wordt het verhaal zo neergezet, dat de kijker op het einde alleen treurt om de dood van dat knappe jochie? De vergassing van de Joden?? Ach dat wisten we al, maar ooh wat erg dat Bruno mee wordt vergast. Tenminste zo kwam het vandaag op me over.
Zijn er meerderen die dat gevoel krijgen bij deze film, of ben ik weer raar ?
maandag 5 mei 2014 om 20:54
Ik vind het juist heel krachtig neergezet, je kunt het op verschillende manieren beleven. Enerzijds hecht je je aan Bruno, die gaat dood. Anderzijds krijg je een hekel aan de vader en wil je dat die pijn gaat ervaren. De vriendschap tussen Schmuel en Bruno, die laat zien dat door kinderlijke ogen joden toch gewoon 'mensen' waren. De afschuw van de oma ten opzichte van de SS, die Duitsers waren er ook gewoon. Het onwetende van de moeder, die langzaam meer te weten komt en er depressief van wordt. De vader die zich pas realiseert wat er gaande is als zijn zoon dood is. Veel hoge officieren kwamen niet dichtbij gaskamers en lieten anderen het vuile werk doen. De indoctrinatie van de dochter. De kinderlijke onwetendheid van Bruno tov de werkkampen en ook de onwetendheid van Schmuel en zijn situatie en hoe de vader van Schmuel hem door de periode heen wil loodsen. Bijzondere film!
maandag 5 mei 2014 om 20:59
quote:meivogel schreef op 05 mei 2014 @ 09:09:
[...]
Ik snap wel wat je bedoelt, maar kan dit niet juist de bedoeling zijn? Juist door een buitenstaander in die situatie te plaatsen, dat het doordringt dat het niet om "de Joden" ging, maar om allemaal individuele mensen, net als Bruno?
Precies, dit.
Ik zag de film vorig jaar voor het eerst en was echt onder de indruk.
Ik heb trouwens niet het idee dat de vader niet wist wat er gebeurde, dat zag je op het eind toen hij de gaskamer open liet maken. Hij had zich alleen nooit gerealiseerd dat het ook zijn zoon kon overkomen.
[...]
Ik snap wel wat je bedoelt, maar kan dit niet juist de bedoeling zijn? Juist door een buitenstaander in die situatie te plaatsen, dat het doordringt dat het niet om "de Joden" ging, maar om allemaal individuele mensen, net als Bruno?
Precies, dit.
Ik zag de film vorig jaar voor het eerst en was echt onder de indruk.
Ik heb trouwens niet het idee dat de vader niet wist wat er gebeurde, dat zag je op het eind toen hij de gaskamer open liet maken. Hij had zich alleen nooit gerealiseerd dat het ook zijn zoon kon overkomen.
maandag 5 mei 2014 om 21:26
quote:SuzanneSuus schreef op 05 mei 2014 @ 20:19:
[...]
Dat de film niet de werkelijkheid is geweest klopt. Het is een film en geen documentaire
Maar niet alle kampen waren vernietigingskampen, niet alle kinderen werden bij aankomst gedood.
Ik reageerde op de post "Die film vind ik juist heet krachtig want de film doet besef groeien dat er gewoon kleine jongetjes/meisjes in die kampen hebben gelachen, gespeeld, geleefd en zijn vergast."
Zoiets vind ik schokkend om te lezen. Het waren geen vakantiekampen waar gelachen en gespeeld werd. En als er een gaskamer aanwezig was zoals in deze film dan gingen kinderen daar meteen naar toe. Door dit soort films krijgen mensen een fout beeld van wat er is gebeurd. Ze zien zo'n film als een documentaire.
[...]
Dat de film niet de werkelijkheid is geweest klopt. Het is een film en geen documentaire
Maar niet alle kampen waren vernietigingskampen, niet alle kinderen werden bij aankomst gedood.
Ik reageerde op de post "Die film vind ik juist heet krachtig want de film doet besef groeien dat er gewoon kleine jongetjes/meisjes in die kampen hebben gelachen, gespeeld, geleefd en zijn vergast."
Zoiets vind ik schokkend om te lezen. Het waren geen vakantiekampen waar gelachen en gespeeld werd. En als er een gaskamer aanwezig was zoals in deze film dan gingen kinderen daar meteen naar toe. Door dit soort films krijgen mensen een fout beeld van wat er is gebeurd. Ze zien zo'n film als een documentaire.
maandag 5 mei 2014 om 21:32
quote:bethweeter schreef op 05 mei 2014 @ 21:26:
[...]
Ik reageerde op de post "Die film vind ik juist heet krachtig want de film doet besef groeien dat er gewoon kleine jongetjes/meisjes in die kampen hebben gelachen, gespeeld, geleefd en zijn vergast."
Zoiets vind ik schokkend om te lezen. Het waren geen vakantiekampen waar gelachen en gespeeld werd. En als er een gaskamer aanwezig was zoals in deze film dan gingen kinderen daar meteen naar toe. Door dit soort films krijgen mensen een fout beeld van wat er is gebeurd. Ze zien zo'n film als een documentaire.
En dus mag je alleen maar documentaires maken?
Het is notabene een verfilming van een steengoed boek, die je ook niet leest als waarheidsbevinding, maar als roman, fictie dus.
[...]
Ik reageerde op de post "Die film vind ik juist heet krachtig want de film doet besef groeien dat er gewoon kleine jongetjes/meisjes in die kampen hebben gelachen, gespeeld, geleefd en zijn vergast."
Zoiets vind ik schokkend om te lezen. Het waren geen vakantiekampen waar gelachen en gespeeld werd. En als er een gaskamer aanwezig was zoals in deze film dan gingen kinderen daar meteen naar toe. Door dit soort films krijgen mensen een fout beeld van wat er is gebeurd. Ze zien zo'n film als een documentaire.
En dus mag je alleen maar documentaires maken?
Het is notabene een verfilming van een steengoed boek, die je ook niet leest als waarheidsbevinding, maar als roman, fictie dus.
maandag 5 mei 2014 om 23:23
quote:Istar_ schreef op 05 mei 2014 @ 21:31:
De film klopt uitstekend met het boek.
Dat zeker. Ik heb het boek ook gelezen. In de film komt de kinderlijke onwetendheid van Bruno ook zo goed naar voren. Ik weet ook nog in het boek dat ze met de trein naar Polen gaan. Ma, broer en zus zitten in een luxe trein en op het spoor ernaast worden Joden in goederenwagons gestopt. Bruno stelt voor aan zijn moeder om tegen die mensen te zeggen dat er in hun trein veel meer ruimte is en te vragen of ze misschien bij hen willen komen zitten.
Ik vind het boek en de film heel mooi. Het belicht een andere kant van de oorlog. De leefwereld van de kinderen.
De film klopt uitstekend met het boek.
Dat zeker. Ik heb het boek ook gelezen. In de film komt de kinderlijke onwetendheid van Bruno ook zo goed naar voren. Ik weet ook nog in het boek dat ze met de trein naar Polen gaan. Ma, broer en zus zitten in een luxe trein en op het spoor ernaast worden Joden in goederenwagons gestopt. Bruno stelt voor aan zijn moeder om tegen die mensen te zeggen dat er in hun trein veel meer ruimte is en te vragen of ze misschien bij hen willen komen zitten.
Ik vind het boek en de film heel mooi. Het belicht een andere kant van de oorlog. De leefwereld van de kinderen.
dinsdag 6 mei 2014 om 03:33
De eerste keer dat ik deze film zag was ik helemaal in shock. Het taf voor mij echt de ultieme vrschrikking weer. Zondag heb ik hem weer gezien en toen keek ik er toch anders naar. Ik vind het een hele goede film, omdat die Bruno gewoon vraagtekens zette bij de jodenhaat, en de zinloosheid van deze haat heel erg naar voren kwam in deze film. Zelfs zijn vader, neem ik aan, wordt zo met de verschrikkingen geconfronteerd. Een harde, definitieve les.
Ik wilde ee film hogmaals zien omdat ik over 2 weken naar Auschwitz ga. Ik zie er aan de ene kant tegenop, maar ik had ook zoiets van als je daar in de buurt bent, dan wil ik het toch bezoeken. Heb al wat filmpjes gekeken en erover gelezen en het zal geen vrolijk uitje worden, maar het is wel de werkelijkheid die daar heeft plaatsgevonden. Ik heb verder geen familie die vroeger naar zo,n kamp is gegaan, maar ik wil er toch aandacht aan besteden.
Ik hoop dat zoiets nooit meer kan gebeuren, maar jamensen zijn soms niet wijs.
Ik wilde ee film hogmaals zien omdat ik over 2 weken naar Auschwitz ga. Ik zie er aan de ene kant tegenop, maar ik had ook zoiets van als je daar in de buurt bent, dan wil ik het toch bezoeken. Heb al wat filmpjes gekeken en erover gelezen en het zal geen vrolijk uitje worden, maar het is wel de werkelijkheid die daar heeft plaatsgevonden. Ik heb verder geen familie die vroeger naar zo,n kamp is gegaan, maar ik wil er toch aandacht aan besteden.
Ik hoop dat zoiets nooit meer kan gebeuren, maar jamensen zijn soms niet wijs.
dinsdag 6 mei 2014 om 11:07
Ik heb de film nooit gezien maar het is een verfilming van een jeugdboek. Allemaal heel simplistisch en zwaar aangezet dus, zodat ook jonge lezers het begrijpen. En met een jonge hoofdrolspeler die de lezertjes als het ware meetrekt in het verhaal. Ik denk dat je het verhaal in dat licht moet bekijken, een light-versie van de werkelijkheid, op tienermaat gesneden.
dinsdag 6 mei 2014 om 11:10
quote:Mevrouw75 schreef op 05 mei 2014 @ 21:32:
[...]
En dus mag je alleen maar documentaires maken?
Het is notabene een verfilming van een steengoed boek, die je ook niet leest als waarheidsbevinding, maar als roman, fictie dus.
Ik heb het boek gelezen, maar ik vond het niet zo'n heel goed boek. De film heb ik maar gelaten voor wat het is.
Ik zie het boek eerder als een soort sprookje tegen de achtergrond van WO-II. Net als "Mijn naam is Sarah" of die ene film "La vita e bella" of zoiets.
Het is in mijn ogen inderdaad niet geheel volgens de waarheid, Ik heb ooit een paar autobiografieën gelezen van mensen die de concentratiekampen daadwerkelijk overleefd hebben en dat was zo ontzettend gruwelijk, ik kon gewoon niet verder lezen.
Wat er in bovenstaande boeken en films is ook erg, absoluut, maar de echte waarheid wordt in mijn ogen toch een beetje versluierd. Maar ja, anders gaat er waarschijnlijk niemand naar zo'n film.
[...]
En dus mag je alleen maar documentaires maken?
Het is notabene een verfilming van een steengoed boek, die je ook niet leest als waarheidsbevinding, maar als roman, fictie dus.
Ik heb het boek gelezen, maar ik vond het niet zo'n heel goed boek. De film heb ik maar gelaten voor wat het is.
Ik zie het boek eerder als een soort sprookje tegen de achtergrond van WO-II. Net als "Mijn naam is Sarah" of die ene film "La vita e bella" of zoiets.
Het is in mijn ogen inderdaad niet geheel volgens de waarheid, Ik heb ooit een paar autobiografieën gelezen van mensen die de concentratiekampen daadwerkelijk overleefd hebben en dat was zo ontzettend gruwelijk, ik kon gewoon niet verder lezen.
Wat er in bovenstaande boeken en films is ook erg, absoluut, maar de echte waarheid wordt in mijn ogen toch een beetje versluierd. Maar ja, anders gaat er waarschijnlijk niemand naar zo'n film.
dinsdag 6 mei 2014 om 11:27
quote:Mevrouw75 schreef op 05 mei 2014 @ 21:32:
[...]
En dus mag je alleen maar documentaires maken?
Het is notabene een verfilming van een steengoed boek, die je ook niet leest als waarheidsbevinding, maar als roman, fictie dus.Nee maar bij zo'n gevoelig onderwerp kan het hel pijnlijk zijn om iets te maken wat zo ver van de waarheid af staat. Zeker als mensen het dan toch enigszins als waarheid gaan aannemen zoals je ziet gebeuren waarbij er wordt gesproken over spelende kinderen in een vernietigingskamp.
[...]
En dus mag je alleen maar documentaires maken?
Het is notabene een verfilming van een steengoed boek, die je ook niet leest als waarheidsbevinding, maar als roman, fictie dus.Nee maar bij zo'n gevoelig onderwerp kan het hel pijnlijk zijn om iets te maken wat zo ver van de waarheid af staat. Zeker als mensen het dan toch enigszins als waarheid gaan aannemen zoals je ziet gebeuren waarbij er wordt gesproken over spelende kinderen in een vernietigingskamp.
