Entertainment
alle pijlers
The boy in the striped pyjamas (spoiler!)
maandag 5 mei 2014 om 01:20
Heb deze film vaker gezien en heb het altijd een mooi verhaal gevonden. Ik keek vooral voor Bruno, zo'n leuk, intelligent en bovenal een knap jochie met zijn donker haar en felblauwe ogen.
Vandaag was deze weer op tv en weer gekeken, maar vandaag kreeg ik voor het eerst een raar gevoel bij deze film. Het verhaal klopt niet, tenminste het doel van de film (de verschrikking van WOII) wordt niet juist overgebracht. Op het einde wordt Bruno, zoon van de kampcommandant, tezamen met tientallen JOden vergast. Maar dit wordt zo neergezet, tenminste dat gevoel kreeg ik, dat alleen de dood van Bruno, als zoon van de kampcommandant, verschrikkelijk is. Alsof die andere honderen Joden er niet toe doen. Als kijker werd ik voorheen vooral verdrietig om de dood van Bruno, maar vandaag werd ik dat voor het eerst niet. Waarom wordt het verhaal zo neergezet, dat de kijker op het einde alleen treurt om de dood van dat knappe jochie? De vergassing van de Joden?? Ach dat wisten we al, maar ooh wat erg dat Bruno mee wordt vergast. Tenminste zo kwam het vandaag op me over.
Zijn er meerderen die dat gevoel krijgen bij deze film, of ben ik weer raar ?
Vandaag was deze weer op tv en weer gekeken, maar vandaag kreeg ik voor het eerst een raar gevoel bij deze film. Het verhaal klopt niet, tenminste het doel van de film (de verschrikking van WOII) wordt niet juist overgebracht. Op het einde wordt Bruno, zoon van de kampcommandant, tezamen met tientallen JOden vergast. Maar dit wordt zo neergezet, tenminste dat gevoel kreeg ik, dat alleen de dood van Bruno, als zoon van de kampcommandant, verschrikkelijk is. Alsof die andere honderen Joden er niet toe doen. Als kijker werd ik voorheen vooral verdrietig om de dood van Bruno, maar vandaag werd ik dat voor het eerst niet. Waarom wordt het verhaal zo neergezet, dat de kijker op het einde alleen treurt om de dood van dat knappe jochie? De vergassing van de Joden?? Ach dat wisten we al, maar ooh wat erg dat Bruno mee wordt vergast. Tenminste zo kwam het vandaag op me over.
Zijn er meerderen die dat gevoel krijgen bij deze film, of ben ik weer raar ?
maandag 5 mei 2014 om 01:27
Nee, ik vond het juist indrukwekkend omdat de vader van Bruno toen pas leek te beseffen wat er daar gebeurt. Ik doel dan op dat het toen pas impact had. Ook de naïviteit van de jongens in de douche, zo onschuldig, maar zo gruwelijk pijnlijk laten zien wat er gebeurt is, echt heel krachtig. Ik vond de vriendschap die ontstond tussen Bruno en Schlomo (toch?) ook heel ontroerend. Al met al een mooie indrukwekkende film.
maandag 5 mei 2014 om 01:33
quote:ciambella schreef op 05 mei 2014 @ 01:27:
Nee, ik vond het juist indrukwekkend omdat de vader van Bruno toen pas leek te beseffen wat er daar gebeurt. Ik doel dan op dat het toen pas impact had. Ook de naïviteit van de jongens in de douche, zo onschuldig, maar zo gruwelijk pijnlijk laten zien wat er gebeurt is, echt heel krachtig. Ik vond de vriendschap die ontstond tussen Bruno en Schlomo (toch?) ook heel ontroerend. Al met al een mooie indrukwekkende film.Ik heb het op dezelfde manier beleefd.
Nee, ik vond het juist indrukwekkend omdat de vader van Bruno toen pas leek te beseffen wat er daar gebeurt. Ik doel dan op dat het toen pas impact had. Ook de naïviteit van de jongens in de douche, zo onschuldig, maar zo gruwelijk pijnlijk laten zien wat er gebeurt is, echt heel krachtig. Ik vond de vriendschap die ontstond tussen Bruno en Schlomo (toch?) ook heel ontroerend. Al met al een mooie indrukwekkende film.Ik heb het op dezelfde manier beleefd.
maandag 5 mei 2014 om 01:35
Disclaimer: Ik heb de film niet gezien.
Je zegt dat het doel van de film niet klopt, maar misschien was het doel juist wel om het van een bepaald perspectief te laten zien?
Ik las op internet dat het laatste shot, wat ik nog zag op tv omdat ik de film erna wilde kijken, bedoeld was om te laten zien dat het niet alleen om Bruno ging, maar om heel veel joden.
Je zegt dat het doel van de film niet klopt, maar misschien was het doel juist wel om het van een bepaald perspectief te laten zien?
Ik las op internet dat het laatste shot, wat ik nog zag op tv omdat ik de film erna wilde kijken, bedoeld was om te laten zien dat het niet alleen om Bruno ging, maar om heel veel joden.
maandag 5 mei 2014 om 01:41
Wat zou dat perspectief zijn dan? Dat nou eens niet de dood van de Joden voorop staat maar die van een Duits jongen, dat de ernst en verschrikking meer naar voren wordt gebracht??
Ik vond het raar dat ik het normaal vond dat die Joodse jongen zich dagelijks in die verschrikkelijke kamp bevond, maar wel erg schrikken dat Bruno daar opeens rondloopt. Dat we niet eens meer zo schrikken dat de Joden zo hebben geleefd, maar wel om een niet-Joodse onschuldige jongetje die daar per ongeluk gevangen zit. Dat vind ik best krom, maar volgens mij kan ik niet zo goed uitleggen wat ik bedoel
Ik vond het raar dat ik het normaal vond dat die Joodse jongen zich dagelijks in die verschrikkelijke kamp bevond, maar wel erg schrikken dat Bruno daar opeens rondloopt. Dat we niet eens meer zo schrikken dat de Joden zo hebben geleefd, maar wel om een niet-Joodse onschuldige jongetje die daar per ongeluk gevangen zit. Dat vind ik best krom, maar volgens mij kan ik niet zo goed uitleggen wat ik bedoel
maandag 5 mei 2014 om 02:10
Een massale gruwel kan bijna alleen invoelbaar worden door het vanuit één persoon te zien. Anders blijft het te abstract. In dit geval is die persoon een Duits jongetje, er zijn talloze andere boeken/films waarin een ander perspectief wordt belicht.
Daarbij komt dat het punt ook is om te laten zien hoe de familieleden omgaan met hun positie als gezin van de kampcommandant.
Dat doet helemaal niets af aan het leed van de andere kampgevangenen. Het klinkt meer alsof je moeite hebt met je eigen interpretatie/gevoelens.
Daarbij komt dat het punt ook is om te laten zien hoe de familieleden omgaan met hun positie als gezin van de kampcommandant.
Dat doet helemaal niets af aan het leed van de andere kampgevangenen. Het klinkt meer alsof je moeite hebt met je eigen interpretatie/gevoelens.
What a nuanced anxiety
maandag 5 mei 2014 om 08:30
TO nu je het zegt.. Ik snap wat je bedoelt! Ik heb de film gister voor het eerst gezien. Maar in de film wordt het gezinsleven het meest belicht en hoe de kinderen er mee omgaan vanuit hun perceptie.
De verhaallijn is dus vooral op Bruno gericht en vanuit zijn visie en beleving. Je kijkt en beleeft alles vanuit de hoofdrolspeler zeg maar.. Hierdoor ligt je focus meer bij Bruno dan bij het hele geheel, wat niet wegneemt dat het een totale afschuwlijke verschikking is wat er zich heeft afgespeelt.
De verhaallijn is dus vooral op Bruno gericht en vanuit zijn visie en beleving. Je kijkt en beleeft alles vanuit de hoofdrolspeler zeg maar.. Hierdoor ligt je focus meer bij Bruno dan bij het hele geheel, wat niet wegneemt dat het een totale afschuwlijke verschikking is wat er zich heeft afgespeelt.
maandag 5 mei 2014 om 09:09
quote:Pinarcik schreef op 05 mei 2014 @ 01:41:
Wat zou dat perspectief zijn dan? Dat nou eens niet de dood van de Joden voorop staat maar die van een Duits jongen, dat de ernst en verschrikking meer naar voren wordt gebracht??
Ik vond het raar dat ik het normaal vond dat die Joodse jongen zich dagelijks in die verschrikkelijke kamp bevond, maar wel erg schrikken dat Bruno daar opeens rondloopt. Dat we niet eens meer zo schrikken dat de Joden zo hebben geleefd, maar wel om een niet-Joodse onschuldige jongetje die daar per ongeluk gevangen zit. Dat vind ik best krom, maar volgens mij kan ik niet zo goed uitleggen wat ik bedoel Ik snap wel wat je bedoelt, maar kan dit niet juist de bedoeling zijn? Juist door een buitenstaander in die situatie te plaatsen, dat het doordringt dat het niet om "de Joden" ging, maar om allemaal individuele mensen, net als Bruno?
Wat zou dat perspectief zijn dan? Dat nou eens niet de dood van de Joden voorop staat maar die van een Duits jongen, dat de ernst en verschrikking meer naar voren wordt gebracht??
Ik vond het raar dat ik het normaal vond dat die Joodse jongen zich dagelijks in die verschrikkelijke kamp bevond, maar wel erg schrikken dat Bruno daar opeens rondloopt. Dat we niet eens meer zo schrikken dat de Joden zo hebben geleefd, maar wel om een niet-Joodse onschuldige jongetje die daar per ongeluk gevangen zit. Dat vind ik best krom, maar volgens mij kan ik niet zo goed uitleggen wat ik bedoel Ik snap wel wat je bedoelt, maar kan dit niet juist de bedoeling zijn? Juist door een buitenstaander in die situatie te plaatsen, dat het doordringt dat het niet om "de Joden" ging, maar om allemaal individuele mensen, net als Bruno?
maandag 5 mei 2014 om 09:14
quote:ronniemitchel schreef op maandag 05 mei 2014 01:33 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="ciambella in "The boy in the striped pyjamas (spoiler!)"" class="messagelink">ciambella schreef op 05 mei 2014 @ 01:27</a>:</b>
Nee, ik vond het juist indrukwekkend omdat de vader van Bruno toen pas leek te beseffen wat er daar gebeurt. Ik doel dan op dat het toen pas impact had. Ook de naïviteit van de jongens in de douche, zo onschuldig, maar zo gruwelijk pijnlijk laten zien wat er gebeurt is, echt heel krachtig. Ik vond de vriendschap die ontstond tussen Bruno en Schlomo (toch?) ook heel ontroerend. Al met al een mooie indrukwekkende film.</div></blockquote>Ik heb het op dezelfde manier beleefd. Ik ook
Nee, ik vond het juist indrukwekkend omdat de vader van Bruno toen pas leek te beseffen wat er daar gebeurt. Ik doel dan op dat het toen pas impact had. Ook de naïviteit van de jongens in de douche, zo onschuldig, maar zo gruwelijk pijnlijk laten zien wat er gebeurt is, echt heel krachtig. Ik vond de vriendschap die ontstond tussen Bruno en Schlomo (toch?) ook heel ontroerend. Al met al een mooie indrukwekkende film.</div></blockquote>Ik heb het op dezelfde manier beleefd. Ik ook
.
maandag 5 mei 2014 om 09:57
Zo heb ik het niet beleefd... Ik mijn ogen was Hey zo dat nadat Bruno, hun zoontje, was vergast zijn ouders (en dan vooral zijn vader) past beseften waar ze mee bezig waren en hoe erg dat is. Dat ze toen pas beseften wat ze mensen aandeden. Ik vind niet dat het in de film wordt neergezet dat de dood van Bruno het belangrijkst en ergste is. Ik vond dat je heel duidelijk kon merken dat de ouders zegmaar ineens het licht hadden gezien.
maandag 5 mei 2014 om 10:02
quote:ciambella schreef op 05 mei 2014 @ 01:27:
Nee, ik vond het juist indrukwekkend omdat de vader van Bruno toen pas leek te beseffen wat er daar gebeurt..Yup.
Nee, ik vond het juist indrukwekkend omdat de vader van Bruno toen pas leek te beseffen wat er daar gebeurt..Yup.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 5 mei 2014 om 10:05
Die film vind ik juist heet krachtig want de film doet besef groeien dat er gewoon kleine jongetjes/meisjes in die kampen hebben gelachen, gespeeld, geleefd en zijn vergast.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 5 mei 2014 om 10:40
quote:niva schreef op 05 mei 2014 @ 09:57:
Zo heb ik het niet beleefd... Ik mijn ogen was Hey zo dat nadat Bruno, hun zoontje, was vergast zijn ouders (en dan vooral zijn vader) past beseften waar ze mee bezig waren en hoe erg dat is. Dat ze toen pas beseften wat ze mensen aandeden. Ik vind niet dat het in de film wordt neergezet dat de dood van Bruno het belangrijkst en ergste is. Ik vond dat je heel duidelijk kon merken dat de ouders zegmaar ineens het licht hadden gezien.
Dit inderdaad, volgens mij was dat ook het idee achter de film.
De onschuld van Bruno weerspiegeld de houding van vele duitsers die weigerde onder ogen te zien wat zich, vaak recht onder hun neus, afspeelde. ('Wir haben es nicht gewusst').
Zo heb ik het niet beleefd... Ik mijn ogen was Hey zo dat nadat Bruno, hun zoontje, was vergast zijn ouders (en dan vooral zijn vader) past beseften waar ze mee bezig waren en hoe erg dat is. Dat ze toen pas beseften wat ze mensen aandeden. Ik vind niet dat het in de film wordt neergezet dat de dood van Bruno het belangrijkst en ergste is. Ik vond dat je heel duidelijk kon merken dat de ouders zegmaar ineens het licht hadden gezien.
Dit inderdaad, volgens mij was dat ook het idee achter de film.
De onschuld van Bruno weerspiegeld de houding van vele duitsers die weigerde onder ogen te zien wat zich, vaak recht onder hun neus, afspeelde. ('Wir haben es nicht gewusst').
maandag 5 mei 2014 om 10:59
maandag 5 mei 2014 om 11:04
quote:Enn schreef op 05 mei 2014 @ 10:05:
Die film vind ik juist heet krachtig want de film doet besef groeien dat er gewoon kleine jongetjes/meisjes in die kampen hebben gelachen, gespeeld, geleefd en zijn vergast.Dat is dus niet waar. Kinderen onder de 15 werden bij aankomst direct vergast of apart gezet voor medische experimenten. Geen leven, spelen of lachen dus. De film is een sprookje.
Die film vind ik juist heet krachtig want de film doet besef groeien dat er gewoon kleine jongetjes/meisjes in die kampen hebben gelachen, gespeeld, geleefd en zijn vergast.Dat is dus niet waar. Kinderen onder de 15 werden bij aankomst direct vergast of apart gezet voor medische experimenten. Geen leven, spelen of lachen dus. De film is een sprookje.
maandag 5 mei 2014 om 11:22
Klopt. Mensen die niet fysiek hard konden werken (dus alle kinderen onder 16) werden direct afgevoerd. En nog los daarvan: wat ik zelf het beklemmendst vind aan impressies van kampen is dat je jezelf nooit aan het zicht van anderen kon onttrekken.
Verder heb ik de hele film moeite gehad met dat geaffecteerde Engels, dat me enorm afleidde. En op zo'n kleine afstand zo weinig mee krijgen van het hele gebeuren (die schoorstenen rookten echt wel wat vaker volgens mij) vind ik ook raar.
Nou vond ik het verder ook wel een mooie film voor zover deze zich richtte op de dynamiek in het gezin van Bruno. Moeder was in het begin van de film al enigszins ontvankelijk voor de bezwaren van de oma, maar heeft gekozen voor ontkenning, kennelijk met het idee dat het allemaal niet zo erg was en opwoog tegen het belang van het redden van het vaderland of hoe ze het ook formuleerden. Maar ze kon uiteindelijk haar ogen niet meer sluiten (overigens vond ik een reclame in het blok nadat zij zich realiseerde dat er geen afval verbrand werd wel uitermate misselijkmakend, groot nadeel van die blokken tijdens dergelijke films).
Of vader zichtbaar tot inkeer kwam weet ik niet. Misschien wel op een later moment, bij het 'leeghalen' van de gaskamer (sorry, maar zo ging het natuurlijk, heel industrieel). Dat waren geen tientallen hoor in zo'n kamer, volgens mij minstens honderd.
Ik denk dat het doel van de film wel is geweest toch ook wel inzichtelijker te maken wat er gebeurde (ook heel nadrukkelijk al die pakken die bleven hangen in het laatste shot bijvoorbeeld), maar omdat het niet geheel conform realiteit is, werkt het in de ogen van sommigen juist averechts en wordt het te sprookjesachtig.
Ik schrok wel van het einde, omdat ik dacht dat ze tegen het einde van de oorlog zaten en dat de mensen de dodenmars in werden geduwd. Ook gruwelijk, maar de werkwijze met die gaskamers en de ovens was zo industrieel dat dat net even heftiger binnenkomt als je het niet zag aankomen.
Verder heb ik de hele film moeite gehad met dat geaffecteerde Engels, dat me enorm afleidde. En op zo'n kleine afstand zo weinig mee krijgen van het hele gebeuren (die schoorstenen rookten echt wel wat vaker volgens mij) vind ik ook raar.
Nou vond ik het verder ook wel een mooie film voor zover deze zich richtte op de dynamiek in het gezin van Bruno. Moeder was in het begin van de film al enigszins ontvankelijk voor de bezwaren van de oma, maar heeft gekozen voor ontkenning, kennelijk met het idee dat het allemaal niet zo erg was en opwoog tegen het belang van het redden van het vaderland of hoe ze het ook formuleerden. Maar ze kon uiteindelijk haar ogen niet meer sluiten (overigens vond ik een reclame in het blok nadat zij zich realiseerde dat er geen afval verbrand werd wel uitermate misselijkmakend, groot nadeel van die blokken tijdens dergelijke films).
Of vader zichtbaar tot inkeer kwam weet ik niet. Misschien wel op een later moment, bij het 'leeghalen' van de gaskamer (sorry, maar zo ging het natuurlijk, heel industrieel). Dat waren geen tientallen hoor in zo'n kamer, volgens mij minstens honderd.
Ik denk dat het doel van de film wel is geweest toch ook wel inzichtelijker te maken wat er gebeurde (ook heel nadrukkelijk al die pakken die bleven hangen in het laatste shot bijvoorbeeld), maar omdat het niet geheel conform realiteit is, werkt het in de ogen van sommigen juist averechts en wordt het te sprookjesachtig.
Ik schrok wel van het einde, omdat ik dacht dat ze tegen het einde van de oorlog zaten en dat de mensen de dodenmars in werden geduwd. Ook gruwelijk, maar de werkwijze met die gaskamers en de ovens was zo industrieel dat dat net even heftiger binnenkomt als je het niet zag aankomen.
maandag 5 mei 2014 om 11:35
Ik had deze film al een keer gezien. Echt heel triest dat einde.
Het is juist de onschuld van de jongetjes die het allemaal nog ingrijpender maakt en dat pa en ma de gruwelen van de oorlog niet onder ogen wilden zien. Eerst ben je helemaal gefocust op de vriendschap van de twee jongetjes en dan als laatste valt het werkelijke doel van dat kamp als een bak water over je heen.
Het is juist de onschuld van de jongetjes die het allemaal nog ingrijpender maakt en dat pa en ma de gruwelen van de oorlog niet onder ogen wilden zien. Eerst ben je helemaal gefocust op de vriendschap van de twee jongetjes en dan als laatste valt het werkelijke doel van dat kamp als een bak water over je heen.
odi et amo
maandag 5 mei 2014 om 11:37
quote:bethweeter schreef op 05 mei 2014 @ 11:04:
[...]
Dat is dus niet waar. Kinderen onder de 15 werden bij aankomst direct vergast of apart gezet voor medische experimenten. Geen leven, spelen of lachen dus. De film is een sprookje.Iedereen is een kind van iemand. Je leeftijd doet er niet zoveel toe.
[...]
Dat is dus niet waar. Kinderen onder de 15 werden bij aankomst direct vergast of apart gezet voor medische experimenten. Geen leven, spelen of lachen dus. De film is een sprookje.Iedereen is een kind van iemand. Je leeftijd doet er niet zoveel toe.
odi et amo
maandag 5 mei 2014 om 11:39
ik heb deze film voor het eerst gezien, en hoe wel ik het verhaal heel triest vind raakte de film me veel minder dan ik had verwacht, dat komt door de manier van filmen en praten denk ik. Normaal zit ik meteen in tranen bij een zielige film. heb het boek niet gelezen maar kan me voorstellen dat ik daar wel diep door geraakt wordt.
maandag 5 mei 2014 om 20:19
quote:bethweeter schreef op 05 mei 2014 @ 11:04:
[...]
Dat is dus niet waar. Kinderen onder de 15 werden bij aankomst direct vergast of apart gezet voor medische experimenten. Geen leven, spelen of lachen dus. De film is een sprookje.
Dat de film niet de werkelijkheid is geweest klopt. Het is een film en geen documentaire
Maar niet alle kampen waren vernietigingskampen, niet alle kinderen werden bij aankomst gedood.
[...]
Dat is dus niet waar. Kinderen onder de 15 werden bij aankomst direct vergast of apart gezet voor medische experimenten. Geen leven, spelen of lachen dus. De film is een sprookje.
Dat de film niet de werkelijkheid is geweest klopt. Het is een film en geen documentaire
Maar niet alle kampen waren vernietigingskampen, niet alle kinderen werden bij aankomst gedood.
Je bent zelf een theepot
