
tree of life
maandag 26 december 2011 om 23:00
na verschillende goede recensies te hebben gelezen, net de film tree of life met brad pit gekeken. Wat een film! Schitterend. Prachtig. Vol symboliek en geweldige beelden. Je moet denk ik wel iets met het genre hebben; ' arthouse', gelukkig ben ik daar behoorlijk fan van. Het verhaal zit hem in datgeen wat je ziet, niet perse in datgeen je hoort. Desalniettemin hebben mijn man en ikzelf de film beiden heel anders ervaren. Dus bij uitstek een film om nog een tweede en volgende keer te bekijken. Omdat je hem de eerste x ziet en de tweede keer snapt denken wij....
Wat vond jij er van en hoe heb jij hem ervaren?
Wat vond jij er van en hoe heb jij hem ervaren?
maandag 26 december 2011 om 23:24
Ik heb heel veel met 'het genre' maar vond deze film een enrom pretentieus en langdradig misbaksel.
Alleen enkele (hele) mooie beelden. Die wogen niet op tegen het zogenaamd diepzinnige maar in werkelijkheid uitgekauwde voorspelbare verhaal (met een overbodige rol voor Sean Penn) vol cliche's.
Dus ik ben het niet met je eens
Alleen enkele (hele) mooie beelden. Die wogen niet op tegen het zogenaamd diepzinnige maar in werkelijkheid uitgekauwde voorspelbare verhaal (met een overbodige rol voor Sean Penn) vol cliche's.
Dus ik ben het niet met je eens
maandag 26 december 2011 om 23:30
Arthouse is toch geen "genre"... Ik ben niet algemeen fan van arthousefilms, er verschijnen zoveel saaie films onder het mom van lekker intellectueel. Maar je bedoelt waarschijnlijk dat je een type moet zijn dat openstaat voor iets anders dan de Hollywoodfilms die in de grote bioscopen draaien. Da's natuurlijk waar.
maandag 26 december 2011 om 23:30
dinsdag 27 december 2011 om 09:15
ja, dat dacht ik zelf eigenlijk ook, maar goed.
Ik hou van de traagheid, de symboliek, het gebrek aan dialoog. De muziek die de sfeer kacht bij moet zetten, de explosie aan beelden van de geboorte van het heelal tot nu, en alles daartussen in.
De kracht zit in hetgeen niet gezegd wordt. Malick staat daar om bekend. Ik kan niet wachten op nummer 6.
Ik hou er dus wel van om op het verkeerde been te worden gezet om na te moeten denken om het soms niet te kunnen grijpen. In feite mist de film elke vorm van een plot. En daar hou je van, of je haat het.
Ik denk dat je een bepaald type moet zijn en van stanley kubrick, de malick brothers en van david lynch moet houden onder andere, om dit te kunnen waarderen.
Nog zo'n pareltje vond ik bijv de goddess of '69
Ik hou van de traagheid, de symboliek, het gebrek aan dialoog. De muziek die de sfeer kacht bij moet zetten, de explosie aan beelden van de geboorte van het heelal tot nu, en alles daartussen in.
De kracht zit in hetgeen niet gezegd wordt. Malick staat daar om bekend. Ik kan niet wachten op nummer 6.
Ik hou er dus wel van om op het verkeerde been te worden gezet om na te moeten denken om het soms niet te kunnen grijpen. In feite mist de film elke vorm van een plot. En daar hou je van, of je haat het.
Ik denk dat je een bepaald type moet zijn en van stanley kubrick, de malick brothers en van david lynch moet houden onder andere, om dit te kunnen waarderen.
Nog zo'n pareltje vond ik bijv de goddess of '69