Entertainment
alle pijlers
Undercover in Nederland
zondag 28 december 2008 om 12:19
Alberto opnieuw spraakmakend
De aflevering van Undercover in Nederland van vanavond speelt zich opnieuw af op Schiphol. De beveiliging van de luchthaven vertoont ondanks aanscherpingen na de vorige uitzending van het SBS 6-programma een groot, structureel lek. Hierdoor lopen reizigers en werknemers van de luchthaven gevaar, zegt undercoverjournalist Alberto Stegeman. Hij loopt net als in februari dit jaar ongestoord over het slecht bewaakte luchthaventerrein.
Kijkers reageerden geschokt en verontwaardigd op eerdere onthullingen in Undercover in Nederland. Stegeman wist in februari een nepbom in de laadruimte van een vliegtuig te leggen en toonde daarmee aan dat de beveiliging van luchthaven Schiphol zo lek is als een mandje. In oktober bleek uit een spectaculaire verborgen cameraoperatie dat een onbevoegde relatief gemakkelijk bij tanks, F16 s en helikopters op lucht en landmachtbases van Defensie kan komen. Beide onthullingen leidden tot Kamerdebatten en politieke verontwaardiging. Miljoeneninvesteringen moesten er voor zorgen dat de beveiliging van deze belangrijke plekken weer op orde werd gebracht.
Stegeman verwacht nog heftigere reacties na zijn nieuwe undercoveractie waarvan de beelden zondag te zien zijn. Stegeman: "Ik ben de afgelopen maanden opnieuw met iets groots bezig geweest. De uitzending van 28 december zal een enorme impact hebben. Nederland staat aan het eind van het jaar nog een schokkende onthulling te wachten."
Undercover in Nederland, SBS 6, 21:30 uur
Wie gaat er kijken en waar denken jullie dat het over gaat?
De aflevering van Undercover in Nederland van vanavond speelt zich opnieuw af op Schiphol. De beveiliging van de luchthaven vertoont ondanks aanscherpingen na de vorige uitzending van het SBS 6-programma een groot, structureel lek. Hierdoor lopen reizigers en werknemers van de luchthaven gevaar, zegt undercoverjournalist Alberto Stegeman. Hij loopt net als in februari dit jaar ongestoord over het slecht bewaakte luchthaventerrein.
Kijkers reageerden geschokt en verontwaardigd op eerdere onthullingen in Undercover in Nederland. Stegeman wist in februari een nepbom in de laadruimte van een vliegtuig te leggen en toonde daarmee aan dat de beveiliging van luchthaven Schiphol zo lek is als een mandje. In oktober bleek uit een spectaculaire verborgen cameraoperatie dat een onbevoegde relatief gemakkelijk bij tanks, F16 s en helikopters op lucht en landmachtbases van Defensie kan komen. Beide onthullingen leidden tot Kamerdebatten en politieke verontwaardiging. Miljoeneninvesteringen moesten er voor zorgen dat de beveiliging van deze belangrijke plekken weer op orde werd gebracht.
Stegeman verwacht nog heftigere reacties na zijn nieuwe undercoveractie waarvan de beelden zondag te zien zijn. Stegeman: "Ik ben de afgelopen maanden opnieuw met iets groots bezig geweest. De uitzending van 28 december zal een enorme impact hebben. Nederland staat aan het eind van het jaar nog een schokkende onthulling te wachten."
Undercover in Nederland, SBS 6, 21:30 uur
Wie gaat er kijken en waar denken jullie dat het over gaat?
maandag 29 december 2008 om 13:27
Hier ligt een heel interessante discussie over de Nederlandse cultuur en de Nederlandse volksaard aan ten grondslag...
Anders dan de Angelsaksische landen (VS, Groot-Brittannië), de meeste Latijnse landen en ook een land als Duitsland, heeft Nederland een eeuwenlange traditie van diepgewortelde afkeer van autoriteit.
'Autoriteit' en 'gezag' zijn in Nederland vieze woorden. Wie in Nederland beroepshalve een machtspositie heeft, wordt geacht die voortdurend te 'downplayen', want anders ben je een lul, een mierenneuker, een machtswellusteling, een zielenpoot met een uniform die zijn frustraties botviert door onschuldige mensen te pesten. Scheldwoorden als nazi of NSB'er zijn niet uitgesloten
De culturele druk om los in de leer te zijn, geen gezagsverhouding te laten blijken, in redelijkheid anderen hun gang te laten gaan en vooral niet te veel te 'mierenneuken', is in Nederland heel groot - en dus óók onder beveiligingspersoneel. De meeste beveiligers zijn jongens van in de twintig, met hun eigen onzekerheden.
Zet zo'n jongen bij een hek of een deur met de opdracht om niemand binnen te laten die geen pasje heeft - en de kans is niet ondenkbeeldig dat hij de teugels vroeg of laat laat vieren. Er komt een oudere man aan, die zegt dat hij al 25 jaar bij het bedrijf werkt en alleen even zijn jas wil ophalen.
"Heeft u een pasje?"
"Jawel, maar dat ligt in mijn kantoor, helemaal aan de andere kant van het gebouw. Ik moet alleen even mijn jas ophalen. Die ligt nog op deze etage."
"Geen pasje? Dan mag ik u niet doorlaten."
"Kom op... Dat meen je niet... Wat kinderachtig."
"Het spijt me. Orders zijn orders."
"Man, wees niet zo vervelend... ik haal mijn jas en ik kom weer terug."
Etc. etc.
Een beveiligingsmedewerker die zijn poot stijf houdt, oogst in Nederland geen bewondering, maar hoon. De man zal uiteindelijk hoofdschuddend weglopen ("Tjongejonge, wat een stakker... met je uniform...") - en als het inderdáád een directeur blijkt te zijn die al 25 jaar bij het bedrijf werkt, dan krijgt de security-jongen waarschijnlijk een uitbrander, in plaats van een compliment.
Dat zit er héél diep in, in onze cultuur - en die druk voelt iedereen. Op zichzelf is het beslist geen onsympathieke karaktertrek, maar hij is wel een beetje 'dorps' en in tijden van acute terrorismedreiging op een vliegveld als Schiphol (of in de Rotterdamse haven) is het een vorm van losheid die je heel, heel duur kan komen te staan.
Maar je maakt zeshonderd jaar Nederlandse cultuur niet ongedaan door je security-jongens iets strenger te briefen. Het zit er diep in.
De reactie van Duploo zegt wat dat betreft veel: "Door al die beveiliging voel ik me verre van veilig! Eerder onveiliger!"
Dat is typisch Nederlands, of in elk geval: typerend voor een klein land dat weet dat het zijn eigen veiligheid en soevereiniteit niet in de hand heeft. Het besef dat we een klein land zijn en de boze buitenwereld in principe niet aan kunnen indien die kwaad in de zin heeft, zit verankerd in onze ziel. We associëren uniformen niet met veiligheid, maar juist met dreigende narigheid die je toch niet tegen kunt houden (en die je waarschijnlijk zelfs alleen maar erger maakt door bijvoorbeeld een leger te mobiliseren of extra beveiligingspersoneel neer te zetten).
Dat is geen verwijt of veroordeling, en het doet er ook niet toe wie er gelijk heeft; het is slechts een culturele observatie.
Het is cultureel gezien ook heel interessant en veelzeggend om te zien welke boodschap van hun politieke leiders mensen als geruststellend ervaren. Als er een oorlog dreigt, hoort een Amerikaan zijn president het liefst zeggen: "Er dreigt een oorlog, maar we zijn op alles voorbereid en zullen adequaat reageren." Een Nederlander hoort de premier liever zeggen dat het met die oorlogsdreiging vooralsnog reuze meevalt, en dat er geen reden is om je zorgen te maken.
Anders dan de Angelsaksische landen (VS, Groot-Brittannië), de meeste Latijnse landen en ook een land als Duitsland, heeft Nederland een eeuwenlange traditie van diepgewortelde afkeer van autoriteit.
'Autoriteit' en 'gezag' zijn in Nederland vieze woorden. Wie in Nederland beroepshalve een machtspositie heeft, wordt geacht die voortdurend te 'downplayen', want anders ben je een lul, een mierenneuker, een machtswellusteling, een zielenpoot met een uniform die zijn frustraties botviert door onschuldige mensen te pesten. Scheldwoorden als nazi of NSB'er zijn niet uitgesloten
De culturele druk om los in de leer te zijn, geen gezagsverhouding te laten blijken, in redelijkheid anderen hun gang te laten gaan en vooral niet te veel te 'mierenneuken', is in Nederland heel groot - en dus óók onder beveiligingspersoneel. De meeste beveiligers zijn jongens van in de twintig, met hun eigen onzekerheden.
Zet zo'n jongen bij een hek of een deur met de opdracht om niemand binnen te laten die geen pasje heeft - en de kans is niet ondenkbeeldig dat hij de teugels vroeg of laat laat vieren. Er komt een oudere man aan, die zegt dat hij al 25 jaar bij het bedrijf werkt en alleen even zijn jas wil ophalen.
"Heeft u een pasje?"
"Jawel, maar dat ligt in mijn kantoor, helemaal aan de andere kant van het gebouw. Ik moet alleen even mijn jas ophalen. Die ligt nog op deze etage."
"Geen pasje? Dan mag ik u niet doorlaten."
"Kom op... Dat meen je niet... Wat kinderachtig."
"Het spijt me. Orders zijn orders."
"Man, wees niet zo vervelend... ik haal mijn jas en ik kom weer terug."
Etc. etc.
Een beveiligingsmedewerker die zijn poot stijf houdt, oogst in Nederland geen bewondering, maar hoon. De man zal uiteindelijk hoofdschuddend weglopen ("Tjongejonge, wat een stakker... met je uniform...") - en als het inderdáád een directeur blijkt te zijn die al 25 jaar bij het bedrijf werkt, dan krijgt de security-jongen waarschijnlijk een uitbrander, in plaats van een compliment.
Dat zit er héél diep in, in onze cultuur - en die druk voelt iedereen. Op zichzelf is het beslist geen onsympathieke karaktertrek, maar hij is wel een beetje 'dorps' en in tijden van acute terrorismedreiging op een vliegveld als Schiphol (of in de Rotterdamse haven) is het een vorm van losheid die je heel, heel duur kan komen te staan.
Maar je maakt zeshonderd jaar Nederlandse cultuur niet ongedaan door je security-jongens iets strenger te briefen. Het zit er diep in.
De reactie van Duploo zegt wat dat betreft veel: "Door al die beveiliging voel ik me verre van veilig! Eerder onveiliger!"
Dat is typisch Nederlands, of in elk geval: typerend voor een klein land dat weet dat het zijn eigen veiligheid en soevereiniteit niet in de hand heeft. Het besef dat we een klein land zijn en de boze buitenwereld in principe niet aan kunnen indien die kwaad in de zin heeft, zit verankerd in onze ziel. We associëren uniformen niet met veiligheid, maar juist met dreigende narigheid die je toch niet tegen kunt houden (en die je waarschijnlijk zelfs alleen maar erger maakt door bijvoorbeeld een leger te mobiliseren of extra beveiligingspersoneel neer te zetten).
Dat is geen verwijt of veroordeling, en het doet er ook niet toe wie er gelijk heeft; het is slechts een culturele observatie.
Het is cultureel gezien ook heel interessant en veelzeggend om te zien welke boodschap van hun politieke leiders mensen als geruststellend ervaren. Als er een oorlog dreigt, hoort een Amerikaan zijn president het liefst zeggen: "Er dreigt een oorlog, maar we zijn op alles voorbereid en zullen adequaat reageren." Een Nederlander hoort de premier liever zeggen dat het met die oorlogsdreiging vooralsnog reuze meevalt, en dat er geen reden is om je zorgen te maken.
dinsdag 30 december 2008 om 12:35
Goede post, Lad. En inderdaad heel herkenbaar. Al vanaf jongst af aan lijken wij als volk huiverig voor autoriteit. Op de basisschool al dient de leerkracht min of meer tussen de leerlingen te staan. Niet bij de achternaam noemen, maar leuk informeel bij de voornaam. Uitleggen en verklaren waarom iets niet mag, en regels alleen daar waar ze noodzakelijk zijn. Het is heel vriendelijk, veilig en fijn, maar tegelijkertijd ook wel een duidelijk signaal van hoe Nederlanders in elkaar zitten.
Tja Tink, een trein zit vast aan een spoorlijn, en een vliegtuig kunnen ze overal laten komen. Een vlietuig zit vol kerosine waar een trein op elektriciteit rijdt. Een kapotte trein staat stil en een kapot vliegtuig crasht. Nogal wat redenen waarom een bom in een vliegtuig gevaarlijker is dan in een trein.
Alhoewel ik die in een trein overigens ook geen lekker vooruitzicht vind...
Ik vond de documentaire best schokkend. Oké, hééél veel herhaling, en héééél veel onnodige beeldvulling, maar toch...
Het vliegtuig van de koningin is gewoon benaderbaar. Daar bleek niet veel voor nodig te zijn. En of je nu republikein bent of koningsgezind, dat doet er niet zoveel toe. Aan het hoofd van ons land staat de koningin, en je moet er toch niet aan denken dat die bij een aanslag om het leven komt. De gevolgen daarvan... Brrr... Na de aanslagen in Londen en Barcelona zworen de betrokken regeringen wraak maar drongen aan op kalmte. Als de koningin omkomt is er geen wraak of kalmte, maar alleen nog maar oorlog. Een zeer beangstigend idee, en alleen al daarom vind ik het goed dat dit aangekaart is door meneer Stegeman. De koningin moet maximaal beschermd worden, zelfs al zitten er bij een maximale bescherming ook zwakke plekken. Maar dit was geen zwakke plek, dit was een complete beveiligingsmisser!
Tja Tink, een trein zit vast aan een spoorlijn, en een vliegtuig kunnen ze overal laten komen. Een vlietuig zit vol kerosine waar een trein op elektriciteit rijdt. Een kapotte trein staat stil en een kapot vliegtuig crasht. Nogal wat redenen waarom een bom in een vliegtuig gevaarlijker is dan in een trein.
Alhoewel ik die in een trein overigens ook geen lekker vooruitzicht vind...
Ik vond de documentaire best schokkend. Oké, hééél veel herhaling, en héééél veel onnodige beeldvulling, maar toch...
Het vliegtuig van de koningin is gewoon benaderbaar. Daar bleek niet veel voor nodig te zijn. En of je nu republikein bent of koningsgezind, dat doet er niet zoveel toe. Aan het hoofd van ons land staat de koningin, en je moet er toch niet aan denken dat die bij een aanslag om het leven komt. De gevolgen daarvan... Brrr... Na de aanslagen in Londen en Barcelona zworen de betrokken regeringen wraak maar drongen aan op kalmte. Als de koningin omkomt is er geen wraak of kalmte, maar alleen nog maar oorlog. Een zeer beangstigend idee, en alleen al daarom vind ik het goed dat dit aangekaart is door meneer Stegeman. De koningin moet maximaal beschermd worden, zelfs al zitten er bij een maximale bescherming ook zwakke plekken. Maar dit was geen zwakke plek, dit was een complete beveiligingsmisser!
Wat wilde ik nou toch typen?
zondag 11 januari 2009 om 13:24
Nederland is van oudsher een handelsnatie en bovendien een land waarin privacy en het recht van het individu boven alles gaan. Dat leidt onherroepelijk tot een cultuurtje waarin de overheid (oftewel: 'het gezag') heel makkelijk van alles de schuld krijgt.
Ik heb eens meegemaakt dat een theatervoorstelling werd onderbroken door politie en brandweer. Die kwamen controleren of er wel genoeg nooduitgangen waren, of die tijdens voorstellingen ook daadwerkelijk open zijn, en of er een evacuatieplan lag dat meteen in werking kon worden gesteld.
Nou, je had het publiek eens moeten horen: belachelijk, sodemieter toch op met je regeltjes, ga ergens anders gewichtig lopen doen tjongejonge, 'typisch Nederland'. De minachting kende werkelijk geen grenzen.
Prima, maar dan moet je dus wel even zo consequent zijn om NIET naar de overheid te wijzen als er een schouwburg platbrandt en er zijn 65 doden omdat de nooduitgangen niet deugden. Maar nee hoor: als dat gebeurt, is iedereen wéér in eerste instantie boos op de overheid, wanneer bijvoorbeeld blijkt dat er al twee jaar geen controle meer is geweest.
Dan roepen diezelfde mensen net zo makkelijk: schandalig, we betalen ons scheel aan belasting, maar de zaak netjes controleren ho maar, het lijkt hier wel een derdewereldland.
Kortom: in beide gevallen wijst de vinger naar 'de autoriteiten'. In een individualistisch land hebben die het eigenlijk altijd gedaan, in elk denkbaar scenario.
Je moet echt een stevige ruggengraat hebben, wil je als representant van Het Gezag (een 'uniform', zeg maar) in zo'n cultuur onberispelijk blijven en geen enkele uitzondering maken. Iedereen scheldt je de huid vol als je streng bent, maar als je één keertje niet streng bent en er gebeurt een ramp, dan krijg je die net zo makkelijk op je brood. Van dezelfde mensen.
Dat uitgaan van verworven rechten, dát vind ik een typisch Nederlandse houding: we hebben recht op 100% veiligheid, 100% kwaliteit en een overheid die dat allemaal voor 100% garandeert, maar we hebben er óók recht op om met rust gelaten te worden door de autoriteiten, en als er iemand in een uniform je paspoort wil zien, dan "lijkt het hier Nazi-Duitsland wel". En als het fout gaat, dan is het "schandalig" dat dat allemaal maar kán in Nederland.
We willen meer blauw op straat, meer snelwegen, minder files en daarnaast ook nog een NS die altijd op tijd rijdt, maar we willen óók minder belasting betalen - en of de regering daar even voor wil zorgen. Maar wel zonder het individu lastig te vallen, a.u.b.
Klein landje, kleine geesten, kleine manier van denken.
Ik heb eens meegemaakt dat een theatervoorstelling werd onderbroken door politie en brandweer. Die kwamen controleren of er wel genoeg nooduitgangen waren, of die tijdens voorstellingen ook daadwerkelijk open zijn, en of er een evacuatieplan lag dat meteen in werking kon worden gesteld.
Nou, je had het publiek eens moeten horen: belachelijk, sodemieter toch op met je regeltjes, ga ergens anders gewichtig lopen doen tjongejonge, 'typisch Nederland'. De minachting kende werkelijk geen grenzen.
Prima, maar dan moet je dus wel even zo consequent zijn om NIET naar de overheid te wijzen als er een schouwburg platbrandt en er zijn 65 doden omdat de nooduitgangen niet deugden. Maar nee hoor: als dat gebeurt, is iedereen wéér in eerste instantie boos op de overheid, wanneer bijvoorbeeld blijkt dat er al twee jaar geen controle meer is geweest.
Dan roepen diezelfde mensen net zo makkelijk: schandalig, we betalen ons scheel aan belasting, maar de zaak netjes controleren ho maar, het lijkt hier wel een derdewereldland.
Kortom: in beide gevallen wijst de vinger naar 'de autoriteiten'. In een individualistisch land hebben die het eigenlijk altijd gedaan, in elk denkbaar scenario.
Je moet echt een stevige ruggengraat hebben, wil je als representant van Het Gezag (een 'uniform', zeg maar) in zo'n cultuur onberispelijk blijven en geen enkele uitzondering maken. Iedereen scheldt je de huid vol als je streng bent, maar als je één keertje niet streng bent en er gebeurt een ramp, dan krijg je die net zo makkelijk op je brood. Van dezelfde mensen.
Dat uitgaan van verworven rechten, dát vind ik een typisch Nederlandse houding: we hebben recht op 100% veiligheid, 100% kwaliteit en een overheid die dat allemaal voor 100% garandeert, maar we hebben er óók recht op om met rust gelaten te worden door de autoriteiten, en als er iemand in een uniform je paspoort wil zien, dan "lijkt het hier Nazi-Duitsland wel". En als het fout gaat, dan is het "schandalig" dat dat allemaal maar kán in Nederland.
We willen meer blauw op straat, meer snelwegen, minder files en daarnaast ook nog een NS die altijd op tijd rijdt, maar we willen óók minder belasting betalen - en of de regering daar even voor wil zorgen. Maar wel zonder het individu lastig te vallen, a.u.b.
Klein landje, kleine geesten, kleine manier van denken.
zondag 7 juni 2009 om 21:10
Zondag 7 juni om 21.30u is een nieuwe onthullende aflevering van 'Undercover in Nederland' te zien op SBS 6. In deze uitzending ontmaskert Alberto Stegeman een Nederlandse hondenfokker die het plan heeft zijn honden illegaal te laten vechten met wilde zwijnen in Oostenrijk.
wat bezielt dat soort mensen ?
wat bezielt dat soort mensen ?
