Entertainment
alle pijlers
Wat zou jij nou wel eens op televisie willen vertellen?
woensdag 16 januari 2008 om 09:44
Zoals sommigen van jullie misschien wel weten, werk ik "bij de tv". En wat me daarbij soms verbaast, soms ontroert, soms tot huilens toe in een deuk laat liggen, of soms echt laat janken van verdriet, zijn de verhalen die ik daarbij tegen kom die hele gewone mensen zoals jij en ik dolgraag op televisie willen vertellen.
Maar datzelfde geldt natuurlijk ook op een forum. Ook hier lees ik vaak verhalen waar het plaatsvervangende schaamrood me van op de kaken staat, verhalen waar ik van moet huilen, verhalen die me ontroeren, verhalen waar ik over nadenk, etcetera.
Een forum is echter anoniem, dus daarvan snap ik wel dat mensen hun verhaal vertellen. Televisie is dat echter niet. Toch hoor ik irl vaak van mensen "nou, als je nog op zoek bent naar *vul hier willekeurig verhaal in* dan weet je me te vinden he?"
Ik ben dus eigenlijk benieuwd naar wat forummers op televisie zouden willen vertellen als ze daar de kans toe zouden krijgen. Gewoon uit nieuwsgierigheid overigens, dit is geen oproep ofzo.
Zou jij, als je daar de kans voor had, een heel persoonlijk verhaal op tv vertellen? En zo ja, wat dan?
Maar datzelfde geldt natuurlijk ook op een forum. Ook hier lees ik vaak verhalen waar het plaatsvervangende schaamrood me van op de kaken staat, verhalen waar ik van moet huilen, verhalen die me ontroeren, verhalen waar ik over nadenk, etcetera.
Een forum is echter anoniem, dus daarvan snap ik wel dat mensen hun verhaal vertellen. Televisie is dat echter niet. Toch hoor ik irl vaak van mensen "nou, als je nog op zoek bent naar *vul hier willekeurig verhaal in* dan weet je me te vinden he?"
Ik ben dus eigenlijk benieuwd naar wat forummers op televisie zouden willen vertellen als ze daar de kans toe zouden krijgen. Gewoon uit nieuwsgierigheid overigens, dit is geen oproep ofzo.
Zou jij, als je daar de kans voor had, een heel persoonlijk verhaal op tv vertellen? En zo ja, wat dan?
Am Yisrael Chai!
woensdag 16 januari 2008 om 09:52
woensdag 16 januari 2008 om 10:06
Miss Moneypenny,
Dat ben ik eigenlijk met je eens. En ook met Dhelia ben ik het eens, maar aan de andere kant: er zijn ook een heleboel mensen die natuurlijk écht geholpen worden door hun verhaal op tv te vertellen en er zijn ook een heleboel kijkers die dankzij de mensen die het lef hebben iets op televisie te vertellen op een bepaalde manier geholpen worden. Denk bijvoorbeeld aan programma's als Spoorloos of Over mijn Lijk, dat zijn toch echt geen programmas die ik onder de noemer "die mensen zouden tegen zichzelf beschermd moeten worden" weg zou willen zetten. En eerlijk gezegd vind ik het wantrouwen naar televisiemakers toe dat ik óók vaak hoor een beetje onterecht. De meeste mensen die ik ken die zich met dit soort dingen bezig houden hebben echt zelf ook wel normen en waarden en een geweten en de meeste televisiemakers gaan echt wel integer met de emoties van mensen om.
Dat ben ik eigenlijk met je eens. En ook met Dhelia ben ik het eens, maar aan de andere kant: er zijn ook een heleboel mensen die natuurlijk écht geholpen worden door hun verhaal op tv te vertellen en er zijn ook een heleboel kijkers die dankzij de mensen die het lef hebben iets op televisie te vertellen op een bepaalde manier geholpen worden. Denk bijvoorbeeld aan programma's als Spoorloos of Over mijn Lijk, dat zijn toch echt geen programmas die ik onder de noemer "die mensen zouden tegen zichzelf beschermd moeten worden" weg zou willen zetten. En eerlijk gezegd vind ik het wantrouwen naar televisiemakers toe dat ik óók vaak hoor een beetje onterecht. De meeste mensen die ik ken die zich met dit soort dingen bezig houden hebben echt zelf ook wel normen en waarden en een geweten en de meeste televisiemakers gaan echt wel integer met de emoties van mensen om.
Am Yisrael Chai!
woensdag 16 januari 2008 om 10:24
Dan noem je toevallig wel de kwaliteitsprogramma's en daar vind ik idd het sensatie-niveau wat minder. Over mijn lijk kijk ik 'graag' tussen haakjes omdat het niet echt een leuk programma is, maar vind het zo mooi om die sterke mensen te volgen. Denk niet dat ik eraan mee zou doen, mocht er iets gebeuren (even afkloppen op mn bureau). Dingen zoals de bevalling zullen ook wel mooi zijn voor sommige personen, maar trekt mij helemaal niet. Heb laatst de bevalling van mijn neefje live meegemaakt en snap niet dat je een camera groep bij zoiets zou willen.
Dus ik zou zelf niet echt iets kwijt willen op TV, maar kan het wel waarderen dat sommige dat wel doen. Vind ook niet dat er echt veel shows zijn waar mensen tegen zichzelf in bescherming moeten worden genomen. Idols vind ik soms wel tenenkrommend slecht, maar ja..dat is niet iets met vergaande gevolgen. Kan nu eigenlijk alleen een gevalletje in Sex voor de Buch (wie kent het nog) herinneren waar een indianenpaar ofzo in voorkwam en dat het stel ook gewoon kinderen hadden. Dan heb je het volgens mij als kind erg zwaar de komende maanden op school met pestende klasgenootjes en dat vind ik dan weer heel jammer, want het kind heeft er niet voor gekozen om in volle glorie alles te tonen.
Dus ik zou zelf niet echt iets kwijt willen op TV, maar kan het wel waarderen dat sommige dat wel doen. Vind ook niet dat er echt veel shows zijn waar mensen tegen zichzelf in bescherming moeten worden genomen. Idols vind ik soms wel tenenkrommend slecht, maar ja..dat is niet iets met vergaande gevolgen. Kan nu eigenlijk alleen een gevalletje in Sex voor de Buch (wie kent het nog) herinneren waar een indianenpaar ofzo in voorkwam en dat het stel ook gewoon kinderen hadden. Dan heb je het volgens mij als kind erg zwaar de komende maanden op school met pestende klasgenootjes en dat vind ik dan weer heel jammer, want het kind heeft er niet voor gekozen om in volle glorie alles te tonen.
woensdag 16 januari 2008 om 10:29
woensdag 16 januari 2008 om 10:39
De BBC heeft human interest zo'n beetje uitgevonden.
Martini,
Die indianen waren toch ook dezelfde mensen die een courgette gebruikten? Dat fragment staat me nu nóg helder voor de geest, zoals een heleboel andere fragmenten uit dat programma. En hoe lang is dat wel niet geleden? Héél erg was dat ja.
Het loopt trouwens niet echt storm in dit topic he? Grappig, misschien is op tv willen iets wat je zelfs anoniem niet durft te vertellen? Niemand hier fantasieën over iemand de liefde verklaren bij Robert ten Brink, de reputatie als "mooiste meisje van de klas" nog eens te bevestigen, bloemetjes uit te delen in "het spijt me" of wat dan ook? Was er zo benieuwd naar omdat ik vaak ongevraagd hele levensverhalen van mensen opgestuurd krijg en me dan altijd afvraag wat voor mensen dat dan zijn.
Martini,
Die indianen waren toch ook dezelfde mensen die een courgette gebruikten? Dat fragment staat me nu nóg helder voor de geest, zoals een heleboel andere fragmenten uit dat programma. En hoe lang is dat wel niet geleden? Héél erg was dat ja.
Het loopt trouwens niet echt storm in dit topic he? Grappig, misschien is op tv willen iets wat je zelfs anoniem niet durft te vertellen? Niemand hier fantasieën over iemand de liefde verklaren bij Robert ten Brink, de reputatie als "mooiste meisje van de klas" nog eens te bevestigen, bloemetjes uit te delen in "het spijt me" of wat dan ook? Was er zo benieuwd naar omdat ik vaak ongevraagd hele levensverhalen van mensen opgestuurd krijg en me dan altijd afvraag wat voor mensen dat dan zijn.
Am Yisrael Chai!
woensdag 16 januari 2008 om 10:45
Een programma zoals spoorloos vind ik vaak wel mooi. Als de afloop tenminste goed is. Dat ze daadwerkelijk hun familie vinden. Niet de keren dat ze keihard afgewezen worden. Dat vind ik zo sneu. Ben je ooit verwekt en je kent je moeder of vader niet dus ga je er op latere leeftijd naar op zoek. Vervolgens krijg je te horen dat je vader of moeder niks met je te maken wil hebben. Vind ik erg.
Maar goed, zou ik zelf een verhaal op tv vertellen. Ik weet het niet.
Mijn eerste reactie is 'nee'. Ik vind het helemaal niet leuk om 'in the picture' te staan en met een aantal camera's op mijn snufferd een verhaal vertellen, vind ik erg eng. Ik hou er al niet zo van op de foto te komen of op de video te worden gezet in privésfeer, laat staan als het op de televisie zou komen.
Maar goed, als het moest, als ik iets op tv zou móeten vertellen, zou het waarschijnlijk over een onderwerp als armoede of huiselijk geweld of een psychiatrische aandoening gaan.
Maar goed, zou ik zelf een verhaal op tv vertellen. Ik weet het niet.
Mijn eerste reactie is 'nee'. Ik vind het helemaal niet leuk om 'in the picture' te staan en met een aantal camera's op mijn snufferd een verhaal vertellen, vind ik erg eng. Ik hou er al niet zo van op de foto te komen of op de video te worden gezet in privésfeer, laat staan als het op de televisie zou komen.
Maar goed, als het moest, als ik iets op tv zou móeten vertellen, zou het waarschijnlijk over een onderwerp als armoede of huiselijk geweld of een psychiatrische aandoening gaan.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
woensdag 16 januari 2008 om 10:49
Het programma 'het spijt me?' Ooh, vreselijk. Ik fantaseerde al helemaal dat als iemand bij mij op de stoep zou staan met een bloemetje van dat programma ik de deur dicht zou gooien. Zoiets wil ik écht niet. Dat is echt zo niet iets wat bij mij past. Hetzelfde als met het programma van Robert ten Brink. Voor de mensen die het wel willen om zo iets te bereiken, vind ik het wel heel mooi.
Zo vond ik het programma 'op zwart zaad' wel een goed programma.
Ik denk dat mensen ook aan dit soort programma's meedoen omdat ze hopen dan wel de dingen te bereiken die ze zonder camera's blijkbaar niet lukt. Deuren kunnen via de media open gaan die anders gesloten blijven.
Zo vond ik het programma 'op zwart zaad' wel een goed programma.
Ik denk dat mensen ook aan dit soort programma's meedoen omdat ze hopen dan wel de dingen te bereiken die ze zonder camera's blijkbaar niet lukt. Deuren kunnen via de media open gaan die anders gesloten blijven.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
woensdag 16 januari 2008 om 10:49
ik zou graag in een serieuze normale setting willen vertellen dat vrouwen die bij de sex graag onderdanig zijn niet dom en wereldvreemd zijn en dat we in het dagelijks leven juist niet op ons mondje gevallen zijn en mannen wel degelijk weerwoord geven. maar ik heb een zoon van 6 jaar en ik wil zoiets niet herkenbaar op tv vertellen om hem niet in verlegenheid te brengen en anoniem in beeld komen vind ik ook niet passend, ik schaam me er niet voor.
nog iets dat ik graag zou zeggen, mijn kind is tijdens een serieuze relatie geboren, ik zie veel meewarige blikken als ik met hem op straat loop alsof hij een ongelukje is geweest, dat zou ik wel openlijk zeggen, als ik er een context voor kon vinden.
nog iets dat ik graag zou zeggen, mijn kind is tijdens een serieuze relatie geboren, ik zie veel meewarige blikken als ik met hem op straat loop alsof hij een ongelukje is geweest, dat zou ik wel openlijk zeggen, als ik er een context voor kon vinden.
woensdag 16 januari 2008 om 10:51
Hmm, ik heb geloof ik een beetje een lobbyist syndroom met een tikje Robin Hood gekte. Voor mezelf zul je mij niet snel op tv betrappen. Gruwel, ik bevries al als ik een fotocamera zie, laat staan eentje waar ook nog bewegende beelden bij worden vastgelegd. Anderzijds stap ik daar vaak weer makkelijk overheen als ik een 'groter nut' denk te kunnen bereiken. Klinkt heel hoogdravend, maar dat kan zo simpel zijn als het onder de aandacht brengen van bepaalde maatschappelijke en/of politieke zaken waar ik belang aan hecht of het 'rustig' (ahum) meewerken aan het verbeteren van bekendheid rondom bepaalde medische zaken, zelfs als ik daar met de spreekwoordelijke pijnlijke billen bloot moet. Letterlijk is me dat een brug te ver overigens.
Voor mij hangt er net als voorgaande posters ook veel af van het type media. Wat is de doelgroep, wat is het doel dat men er mee wil bereiken en hoe probeert men dat te bereiken. Hoeft allemaal niet bloedje serieus ('Over Mijn Lijk' en 'Je Zal Het Maar Hebben' zijn voor mij perfecte voorbeelden over hoe je een serieus onderwerp niet hoeft op te kloppen tot meer dan het is. Ongeacht of dat iets medisch betreft of iets totaal anders.
Wat ik op tv mis? Ehm, ehm, ehm. Een goede programmering waardoor ik kan onthouden wanneer wat is en niet altijd alles net een dag later pas weer bedenk.
Zelfbescherming is voor mij een munt met 2 kanten. Bij sommige programma's en mensen is dat wel erg broodnodig, bij andere programma's of mensen denk ik; dat kunnen ze best zelf bepalen. Eigenlijk kom je daar alweer terug bij dezelfde vragen die ik in de 2e alinea noemde.
Voor mij hangt er net als voorgaande posters ook veel af van het type media. Wat is de doelgroep, wat is het doel dat men er mee wil bereiken en hoe probeert men dat te bereiken. Hoeft allemaal niet bloedje serieus ('Over Mijn Lijk' en 'Je Zal Het Maar Hebben' zijn voor mij perfecte voorbeelden over hoe je een serieus onderwerp niet hoeft op te kloppen tot meer dan het is. Ongeacht of dat iets medisch betreft of iets totaal anders.
Wat ik op tv mis? Ehm, ehm, ehm. Een goede programmering waardoor ik kan onthouden wanneer wat is en niet altijd alles net een dag later pas weer bedenk.
Zelfbescherming is voor mij een munt met 2 kanten. Bij sommige programma's en mensen is dat wel erg broodnodig, bij andere programma's of mensen denk ik; dat kunnen ze best zelf bepalen. Eigenlijk kom je daar alweer terug bij dezelfde vragen die ik in de 2e alinea noemde.
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 16 januari 2008 om 10:55
Ja, dat is helaas ook wel zo. Ik vind dat soms zelf wel een vervelende constatering, daar ben ik heel dubbel in zelf. Dat we allemaal zo "ver-entertained" zijn dat we het heel normaal vinden om iemand wél een baan of huis of wat dan ook te geven als hij het met een cameraploeg vraagt terwijl we er zonder camera niet eens over zouden peinzen.
Maar tegelijkertijd vind ik het zelf ook wel weer fijn om iemand op die manier te kunnen helpen, dus ik werk er zelf ook gewoon keihard aan mee.
Am Yisrael Chai!
woensdag 16 januari 2008 om 10:58
Wauw, dat is best een heftig onderwerp, dat eerste. Knap hoor, zoiets zou ik zelf nooit durven of willen. Maar goed, juist mensen die dat wél durven of willen vertellen kunnen op die manier bepaalde taboes doorbreken of anderen tot steun zijn ofzo en dat vind ik zelf altijd erg mooi.
Am Yisrael Chai!
woensdag 16 januari 2008 om 11:01
Al meteen een stuk drukker op het topic...maar van mij toch geen verdere input. Behalve dan dat ik all-you-need-is-love (en dan vooral de kerstspecial) wel superleuk heb gevonden. Kijk tegenwoordig niet meer, want heb geen idee welke zender en wanneer Dat is idd wel een beetje het probleem; dat je je helemaal gek zoekt voor een leuk programma. Martini-mate is nieuws verslaafd en kijkt daarnaast netwerk en DWDD + discovery channel. Ik zap amper verder dan NET5.
Vind het trouwens wel heel vreemd dat ik niet ben benaderd voor het mooiste meisje van de klas
Vind het trouwens wel heel vreemd dat ik niet ben benaderd voor het mooiste meisje van de klas
woensdag 16 januari 2008 om 11:03
dat is ook wat ik ermee zou willen, fashionvictim, iets bereiken voor mezelf en vooral ook andere vrouwen met hetzelfde probleem dat die gevoelens voor de meeste mensen niet te rijmen zijn met onafhankelijke intelligente vrouwen, die wel degelijk iets te melden hebben. het zou me niet zozeer om mezelf gaan, ik schaam me er niet voor maar ben er ook niet trots op, het hoort gewoon bij me.
woensdag 16 januari 2008 om 11:11
Het is ook fijn om iemand te helpen. Ik vind het alleen zo jammer dat het vaak pas lukt als je de media erbij betrekt. Vooral met instanties zie je dat ze pas eventueel overstag gaan als er media aandacht aan wordt besteed. Ik vind dat een trieste ontwikkeling. Juist dat zal mensen dwingen om mee te werken aan dit soort programma's. Hadden ze anders waarschijnlijk niet gedaan.
Zou voor mij ook een reden kunnen zijn ergens aan mee te doen. Als ik het op eigen houtje maar niet voor elkaar krijg terwijl je ziet dat het met media allemaal veel vlotter gaat, ja, als laatste redmiddel zou ik het dan wel doen.
Zou voor mij ook een reden kunnen zijn ergens aan mee te doen. Als ik het op eigen houtje maar niet voor elkaar krijg terwijl je ziet dat het met media allemaal veel vlotter gaat, ja, als laatste redmiddel zou ik het dan wel doen.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
woensdag 16 januari 2008 om 11:47
Hmmm, nou moet ik er denk ik wel bij zeggen: HAD willen doen, weet niet of ik het nu nog zou willen. Ik weet niet, ik hou van smurfen en het had me gewoon heel grappig geleken om te doen. Maar.... ook typisch iets waar ik later verschrikkelijk veel spijt van zou krijgen. Aan de andere kant: niemand zou me herkennen...
woensdag 16 januari 2008 om 12:06
Spoorloos, Over mijn lijk en Ja zal 't maar hebben, dat zijn zo ongeveer de enige programma's die ik nog enigszins integer vind. Programma's waarin mensen wel dingen gedaan krijgen die ze zonder camera niet voor elkaar zouden krijgen, vind ik niks. Ik vind het zwak van de 'tegenpartij' dat ze kennelijk het lef niet hebben om voor de camera bij hun standpunt te blijven (zoals bij Pieter Storms), vind het in zekere zin chantage zoals soms met mensen en/of bedrijven wordt omgegaan ("als je nou niet toegeeft, krijg je véél slechte exposure") en vind dat mensen te snel naar het "machtsmiddel" tv grijpen om zaken af te dwingen die ze wellicht met wat meer inspanning van hunzelf ook gedaan kunnen krijgen. Bovendien wekken de programmamakers vaak de indruk dat 'het goede bereiken' uiteindelijk toch gewoon ondergeschikt is aan de kijkcijfers, dus hoe botter we de 'tegenpartij' benaderen, hoe beter. Daarnaast wekt het de suggestie dat als je maar bot doet met veel camera's erbij, je op alles recht hebt.
Maar goed, ik vind tv sowieso overschat als medium en vooral als brenger van iets interessants, dus ik ben wellicht niet geheel objectief
Van programma's als Het spijt me, All you need.. etc. krijg ik vooral last van plaatsvervangende gene.
En tot slot: al die buurtbewoners, omstanders, voorbijgangers enz. die je altijd bij allerlei journaals, Harten van Nl en aanverwanten voorbij ziet komen, snap ik al helemaal niet "Ja, we hebben altijd al gedacht dat er wat vreemds was met die jongen" "Nou, en toen hoorde ik ineens een harde knal en zag ik rook en toen kwam de brandweer" "Tja, da's wel schrikken" "Dit is altijd zo'n rustig buurtje" en al dat soort niets toevoegende opmerkingen. Wil je dan zo graag op tv???
Maar goed, ik vind tv sowieso overschat als medium en vooral als brenger van iets interessants, dus ik ben wellicht niet geheel objectief
Van programma's als Het spijt me, All you need.. etc. krijg ik vooral last van plaatsvervangende gene.
En tot slot: al die buurtbewoners, omstanders, voorbijgangers enz. die je altijd bij allerlei journaals, Harten van Nl en aanverwanten voorbij ziet komen, snap ik al helemaal niet "Ja, we hebben altijd al gedacht dat er wat vreemds was met die jongen" "Nou, en toen hoorde ik ineens een harde knal en zag ik rook en toen kwam de brandweer" "Tja, da's wel schrikken" "Dit is altijd zo'n rustig buurtje" en al dat soort niets toevoegende opmerkingen. Wil je dan zo graag op tv???
woensdag 16 januari 2008 om 13:09
Ik weet van mezelf dat ik cameravrees heb, zodra ik een lens zie bevries ik en komt er een brokkelig verhaal uit mij.
In zo'n setting als dat programma van Wilfried de Jong, waarin je met de interviewer in een kamer zit opgesloten en waar de camera's achter spiegels staan zou ik wel loskomen. En ja, als ik loskom ga ik ratelen, over echt van alles, geen blad voor de mond en overal een mening over maar of Nederland daar nou op zit te wachten?
In zo'n setting als dat programma van Wilfried de Jong, waarin je met de interviewer in een kamer zit opgesloten en waar de camera's achter spiegels staan zou ik wel loskomen. En ja, als ik loskom ga ik ratelen, over echt van alles, geen blad voor de mond en overal een mening over maar of Nederland daar nou op zit te wachten?
woensdag 16 januari 2008 om 13:52
ik zou wel eens een documentaire willen laten maken over mijn leven met mijn stiefzoon.
Een rauwe docu, over de muren waar je tegen op loopt.
Als een soort van openbare aanklacht tegen de zgn jeugdhulpverlening.
En ik zou wel willen vertellen over mijn opa, die mij misbruikt heeft, en over mijn oma die dat wist maar altijd haar mond hield, en over mijn ooms en tante's die vinden dat ik mijn excuus aan moet bieden omdat ik het eerlijk verteld heb.
Een grote borodini serie zou wel leuk zijn
Een rauwe docu, over de muren waar je tegen op loopt.
Als een soort van openbare aanklacht tegen de zgn jeugdhulpverlening.
En ik zou wel willen vertellen over mijn opa, die mij misbruikt heeft, en over mijn oma die dat wist maar altijd haar mond hield, en over mijn ooms en tante's die vinden dat ik mijn excuus aan moet bieden omdat ik het eerlijk verteld heb.
Een grote borodini serie zou wel leuk zijn
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....