Entertainment
alle pijlers
Welke boeken ‘moet’ je gelezen hebben?
dinsdag 9 maart 2021 om 06:50
Naast de moderne luchtige literatuur probeer ik tussendoor ook wat klassiekers te lezen. Heb in mijn jeugd wel al wat boeken gelezen zoals boeken van Jane Austen, alexandre dumas, Tolkien maar ook nog heel veel niet.
Wilde nu beginnen met hersenschimmen van Bernlef.
Ik ben benieuwd wat jullie vinden dat boeken zijn die je gelezen moet hebben, die echt wat toevoegen.
En het is niet bedoeld als discussiedraad over de zin en onzin van verplicht lezen van klassiekers maar als luchtig draadje over prachtige boeken
Wilde nu beginnen met hersenschimmen van Bernlef.
Ik ben benieuwd wat jullie vinden dat boeken zijn die je gelezen moet hebben, die echt wat toevoegen.
En het is niet bedoeld als discussiedraad over de zin en onzin van verplicht lezen van klassiekers maar als luchtig draadje over prachtige boeken
dinsdag 9 maart 2021 om 11:19
Madame Bovary
Lolita
En meer recent: Het smelt (Lize Spit)
Ook zo een geweldige: de verborgen geschiedenis
De wereld volgens Garp
Zomerhuis met zwembad
De Forsyte Saga van Galsworthy
Jane Eyre, natuurlijk
Villa des roses van Elschot
100 jaar eenzaamheid van Marquez
Hofmans Honger, van Leon De Winter
En dan vergeet ik nog 95%
Lolita
En meer recent: Het smelt (Lize Spit)
Ook zo een geweldige: de verborgen geschiedenis
De wereld volgens Garp
Zomerhuis met zwembad
De Forsyte Saga van Galsworthy
Jane Eyre, natuurlijk
Villa des roses van Elschot
100 jaar eenzaamheid van Marquez
Hofmans Honger, van Leon De Winter
En dan vergeet ik nog 95%
dinsdag 9 maart 2021 om 11:36
Heb je een voorbeeld? Ik herken het niet zo, in elk geval niet als iets waar ik me aan gestoord heb.
What a nuanced anxiety
dinsdag 9 maart 2021 om 11:46
ChagrijnigPrinsesje schreef: ↑09-03-2021 10:30Ik zie hier eigenlijk alleen maar fictie, literatuur. Ook mensen die Harari (bijvoorbeeld Sapiens) gelezen hebben? Zou ik ook iedereen aanraden.
Jon Krakauer schrijft ook fantastische nonfictie. Into Thin Air en Under the Banner of Heaven zijn mijn favorieten.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
dinsdag 9 maart 2021 om 11:47
The Sea van John Banville vond ik vreselijk. Boek heeft knijtergoede recensies gekregen maar ik vond de hoofdpersoon onuitstaanbaar, met z'n gezemel over het wel en wee van de wereld en ach-kijk-mij-eens-boven-het-plebs-staan. Ugh.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
dinsdag 9 maart 2021 om 11:49
volgens mij is dat vooral van alle tijden
dinsdag 9 maart 2021 om 11:50
Misdaad en Straf - Dostojevski
Dode Zielen - Gogol
Anna Karenina - Tolstoj
Oorlog en Vrede - Tolstoj
To Kill a Mockingbird - Harper Lee
The Color Purple - Alice Walker
Song of Solomon - Toni Morrison
Huckleberry Finn - Mark Twain
The Grapes of Wrath - John Steinbeck
Les Misérables - Victor Hugo
Germinal - Emile Zola
Dode Zielen - Gogol
Anna Karenina - Tolstoj
Oorlog en Vrede - Tolstoj
To Kill a Mockingbird - Harper Lee
The Color Purple - Alice Walker
Song of Solomon - Toni Morrison
Huckleberry Finn - Mark Twain
The Grapes of Wrath - John Steinbeck
Les Misérables - Victor Hugo
Germinal - Emile Zola
dinsdag 9 maart 2021 om 12:14
Dan lees ik dus voornamelijk bro-lit
Heb alles van Sam Bourne, Steve Berry, Sholes&Moore, Eschbach,
James Becker en Dan Brown.
Ik noem ze voor het gemak historisch-religieuze thrillers.
Een (goede) Nederlandse schrijver in dit genre: Jeroen Windmeijer.
dinsdag 9 maart 2021 om 12:25
Klassiekers die je gelezen moet hebben om allerlei referenties in het hedendaagse leven om ons heen te begrijpen:
-1984
-Animal Farm
- A Brave New World
- Max Havelaar
- The unbearable lightness of being
- Pride and Prejudice (Austen)
- Shakespeare
- de Ilias
Verder zou ik Zuid Amerikaanse literatuur aanraden zoals Isabelle Allende, daar moet je zeker een boek van gelezen hebben. Zo'n andere stijl dan Europese literatuur en geeft een mooie blik in een andere cultuur.
-1984
-Animal Farm
- A Brave New World
- Max Havelaar
- The unbearable lightness of being
- Pride and Prejudice (Austen)
- Shakespeare
- de Ilias
Verder zou ik Zuid Amerikaanse literatuur aanraden zoals Isabelle Allende, daar moet je zeker een boek van gelezen hebben. Zo'n andere stijl dan Europese literatuur en geeft een mooie blik in een andere cultuur.
dinsdag 9 maart 2021 om 12:30
The Unbearable Lightness of Being van Milan Kundera, mijn ex vond het fantastisch en ik heb het alleen maar doorgeploeterd omdat hij het zo mooi vond.
Maar ik ken ook zat recente boeken die niet navelstaarderig zijn dus ik herken het beeld verder ook niet.
dinsdag 9 maart 2021 om 12:40
dinsdag 9 maart 2021 om 12:54
Bij bro-lit wordt meestal de eerder vermelde Nick Hornby als eerste genoemd. De verfilming van zijn High-Fidelity vind ik geweldig, het boek heb ik nooit gelezen.
Binnen Nederland wordt Tommy Wieringa wel eens genoemd geloof ik. Zijn Joe Speedboot vond ik mooi, maar niet zo legendarisch als de rest die hier voorbij komt.
Bro-lit is niet zo duidelijk gedefinieerd als chick-lit. Chick-lit is heel kort door de bocht een feministische bouquet-reeks: makkelijk leesbaar maar dan niet met zo'n lijdzame rol voor vrouwen. Bridget Jones en Sex and the city.
dinsdag 9 maart 2021 om 13:05
dinsdag 9 maart 2021 om 13:10
Ik wil hier graag The Deep van Rivers Solomon aan toevoegen. Eigenlijk niet bekend genoeg om mee te tellen als een klassieker maar past goed in dit lijstje en het is een van de allerbeste boeken die ik heb gelezen in de afgelopen jaren.Adelaide schreef: ↑09-03-2021 09:55Kindred - Octavia Butler
Beloved - Toni Morrison
Wide Sargasso Sea - Jean Rhys (een antwoord op Jane Eyre)
Americanah - Chimamanda Ngozi Adichie
The God of Small Things - Arundhati Roy
The Hate U Give - Angie Thomas
Wat moderne klassiekers niet geschreven door witte mannen. Ik ben minder thuis in de Nederlandse literatuur, maar Wees Onzichtbaar van Murat Isik moet iedereen gelezen hebben.
dinsdag 9 maart 2021 om 13:18
Er zijn er genoeg.
Karl Ove Knausgard heeft een heel oeuvre over alleen zichzelf en zijn eigen leven.
Die nieuwe generatie vrouwelijke schrijvers zoals Lize Spit, Marieke Lucas Rijneveld, Bregje Hofstede en nog zo eentje van wie de naam me is ontschoten schrijven over hun eigen jeugd en/of typische millennial-sores.
Philip Huff. Kan heel aardig schrijven, maar toch voornamelijk over zichzelf.
En er zijn er nog heel veel meer.
Ik ben zelf een millennial maar ik heb echt nul interesse in lezen over andere millennials.
En het klopt dat ook onder eerdere generaties er schrijvers bij waren die vooral veel over zichzelf en hun eigen milieu schreven. Ik denk dan aan bijvoorbeeld de generatie die zich verzette tegen de kleinburgerlijkheid, Reve en Wolkers en zo. Maar dat had dan tenminste nog een functie. Wat is de functie van die navelstaarderij van nu?
En om dan Tolstoj er nog even bij te halen als contrast. Die was bezig met zich te verplaatsen in de psyche van andere mensen, hun perspectief en het ontleden van de samenleving. Zulke literatuur vind ik echt van een andere orde en veel interessanter.
dinsdag 9 maart 2021 om 13:23
Zwartvlekje schreef: ↑09-03-2021 13:10Ik wil hier graag The Deep van Rivers Solomon aan toevoegen. Eigenlijk niet bekend genoeg om mee te tellen als een klassieker maar past goed in dit lijstje en het is een van de allerbeste boeken die ik heb gelezen in de afgelopen jaren.
De Ibis Trilogie van Amitav Ghosh is ook beslist de moeite waard (en niet geschreven door een blanke man).
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
dinsdag 9 maart 2021 om 13:33
maar het ligt aan de maatschappij waarin je groot wordtDaveotion schreef: ↑09-03-2021 13:18Er zijn er genoeg.
Karl Ove Knausgard heeft een heel oeuvre over alleen zichzelf en zijn eigen leven.
Die nieuwe generatie vrouwelijke schrijvers zoals Lize Spit, Marieke Lucas Rijneveld, Bregje Hofstede en nog zo eentje van wie de naam me is ontschoten schrijven over hun eigen jeugd en/of typische millennial-sores.
Philip Huff. Kan heel aardig schrijven, maar toch voornamelijk over zichzelf.
En er zijn er nog heel veel meer.
Ik ben zelf een millennial maar ik heb echt nul interesse in lezen over andere millennials.
En het klopt dat ook onder eerdere generaties er schrijvers bij waren die vooral veel over zichzelf en hun eigen milieu schreven. Ik denk dan aan bijvoorbeeld de generatie die zich verzette tegen de kleinburgerlijkheid, Reve en Wolkers en zo. Maar dat had dan tenminste nog een functie. Wat is de functie van die navelstaarderij van nu?
En om dan Tolstoj er nog even bij te halen als contrast. Die was bezig met zich te verplaatsen in de psyche van andere mensen, hun perspectief en het ontleden van de samenleving. Zulke literatuur vind ik echt van een andere orde en veel interessanter.
Mijn kinderen (gen Z?) moeten van hun Nederlandse leraar veel boeken over 'de oorlog' lezen, maar voor hen bestaat DE oorlog niet meer.
De tweede wereldoorlog, die voor mij (Generatie X?) en mijn babyboom ouders nog impact had, is voor hen net zo goed geschiedenis, als andere oorlogen.
En de wereld van Tolsjtoj (zeker wel een egocentrisch mens) kent hele andere problemen dan die van Marieke Lucas Rijneveld
