Entertainment
alle pijlers
Welke tv- of filmpersonages vond je vroeger eng?
maandag 4 januari 2010 om 19:12
Vroeger was ik best een schijterig klein meisje. Als kind was ik bijvoorbeeld doodsbang voor deze EO-pop:
http://members.home.nl/g. ... amin%20Ben%20112_0001.jpg
Benjamin Ben.
Kent iemand hem? Ik had er serieuze nachtmerries van.
Daarnaast was ik als de dood voor Chuckie, It, Ursula van de kleine zeemeermin en (best erg...) Bart de Graaff (in zijn B.O.O.S.-tijd).
En nu mijn vraag aan jullie: van welke tv-personages konden jullie vroeger niet slapen?
Of ben ik de enige voormalige schijterd hier?
http://members.home.nl/g. ... amin%20Ben%20112_0001.jpg
Benjamin Ben.
Kent iemand hem? Ik had er serieuze nachtmerries van.
Daarnaast was ik als de dood voor Chuckie, It, Ursula van de kleine zeemeermin en (best erg...) Bart de Graaff (in zijn B.O.O.S.-tijd).
En nu mijn vraag aan jullie: van welke tv-personages konden jullie vroeger niet slapen?
Of ben ik de enige voormalige schijterd hier?
maandag 4 januari 2010 om 21:47
zeer verbaasd dat ze nog niet genoemd is;
toen ik net 11 was, vond mijn vader het wel een goed idee om mij naar "the exorist" te laten kijken.
So far voor mijn nachtrust t/m ongeveer mijn 16e.
Ik denk als iemand voor de lol zo'n masker opzet en 's avonds bij me aan belt, ik serieus een hartinfarct zou krijgen.
Bedankt he pa.
toen ik net 11 was, vond mijn vader het wel een goed idee om mij naar "the exorist" te laten kijken.
So far voor mijn nachtrust t/m ongeveer mijn 16e.
Ik denk als iemand voor de lol zo'n masker opzet en 's avonds bij me aan belt, ik serieus een hartinfarct zou krijgen.
Bedankt he pa.
maandag 4 januari 2010 om 21:58
quote:AnAn schreef op 04 januari 2010 @ 20:56:
En het lukt me niet om een plaatje te kopiëren en te plakken, maar ik vond die Vincent van Beauty and the Beast ook zo'n engerd (die in het riool leefde, Amerikaanse tv-serie uit de jaren '80)
Ooooh, dat vond ik juist zo'n lieverd Ik zag echt het goede van hem achter zijn uiterlijk
Ik zit te denken waar ik bang voor was, maar ik kan niks bedenken. Terwijl ik echt een schijterd was ben.
En het lukt me niet om een plaatje te kopiëren en te plakken, maar ik vond die Vincent van Beauty and the Beast ook zo'n engerd (die in het riool leefde, Amerikaanse tv-serie uit de jaren '80)
Ooooh, dat vond ik juist zo'n lieverd Ik zag echt het goede van hem achter zijn uiterlijk
Ik zit te denken waar ik bang voor was, maar ik kan niks bedenken. Terwijl ik echt een schijterd was ben.
maandag 4 januari 2010 om 22:01
Hmm, ik bedenk me net, dat ik misschien niks kan noemen, omdat ik gewoon niet naar enge dingen keek (en kijk). Ik heb bijv. nog nooit een film met Chuckie gezien, of the Exorcist.
It heb ik wel gekeken toen ik vrij jong was. Dat vond ik heel stoer, want mijn moeder verdween uit de kamer omdat ze het te eng vond.
Later heb ik hem nog eens gezien en brrr, toen was ik heel wat minder stoer hoor. En clowns vind ik altijd eng.
It heb ik wel gekeken toen ik vrij jong was. Dat vond ik heel stoer, want mijn moeder verdween uit de kamer omdat ze het te eng vond.
Later heb ik hem nog eens gezien en brrr, toen was ik heel wat minder stoer hoor. En clowns vind ik altijd eng.
maandag 4 januari 2010 om 22:05
De Zeewolf. Een serie begin jaren 80, van enkele afleveringen. "Iedereen uit mijn klas keek ernaar", dus mocht ik het uiteindelijk ook zien. Spijt!
Geen idee meer waar het over ging, maar het was een man met rode baard, die aan het eind stierf, maar nog secondenlang in beeld bleef, alsmaar starend. Ik heb er lang over gedaan dat beeld van me af te zetten.
Oh ja, en de Plaaggeest van Bassie en Adriaan natuurlijk. Ik was er eigenlijk al net te oud voor, maar tot mijn verbazing was ik er toch bang voor. Hij dook steeds weer op en lachte dan zo eng.
En Kris Pusaka en Duel in de Diepte natuurlijk.
Geen idee meer waar het over ging, maar het was een man met rode baard, die aan het eind stierf, maar nog secondenlang in beeld bleef, alsmaar starend. Ik heb er lang over gedaan dat beeld van me af te zetten.
Oh ja, en de Plaaggeest van Bassie en Adriaan natuurlijk. Ik was er eigenlijk al net te oud voor, maar tot mijn verbazing was ik er toch bang voor. Hij dook steeds weer op en lachte dan zo eng.
En Kris Pusaka en Duel in de Diepte natuurlijk.
maandag 4 januari 2010 om 22:29
Later hoorde ik van veel meer mensen dat ze bang waren voor de plaaggeest van Bassie en Adriaan. Opvallend vaak. Daarom heb ik mezelf eens afgevraagd wat er nou zo eng aan hem was. Ok, hij lachtte eng en zag er raar uit, maar supereng is dat allemaal niet. Uiteindelijk bedacht ik me 3 dingen:
1. hij was ongrijpbaar, was steeds op tijd weg en niemand wist wij hij was
2. hij was onvoorspelbaar, je wist nooit wat hij ging doen of wanneer
3. dit is voor mij de belangrijkste: hij had geen doel, hij plaagde gewoon om te plagen en was niet ergens op uit. Het zou iedereen dus kunnen overkomen op wie hij toevallig zijn blik liet vallen
1. hij was ongrijpbaar, was steeds op tijd weg en niemand wist wij hij was
2. hij was onvoorspelbaar, je wist nooit wat hij ging doen of wanneer
3. dit is voor mij de belangrijkste: hij had geen doel, hij plaagde gewoon om te plagen en was niet ergens op uit. Het zou iedereen dus kunnen overkomen op wie hij toevallig zijn blik liet vallen
maandag 4 januari 2010 om 23:04
jullie hebben mijn jeugdtrauma's al ongeveer allemaal opgenoemd.
de plaaggeest uit Bassie en Adriaan,
de clown uit It,
Joost Prinsen in de Zevensprong,
En mijn tante had de film the exorsist op video en die hebben mijn nicht en ik stiekum gekeken toen we alleen bij haar thuis waren(hoe idioot waren we, maarja wat niet mag is meestal leuk...dus niet ), we hebben maanden niet kunnen slapen, durfde me bijna niet eens te verroeren als ik in bed lag.
Ik kijk de film nog steeds niet.
de plaaggeest uit Bassie en Adriaan,
de clown uit It,
Joost Prinsen in de Zevensprong,
En mijn tante had de film the exorsist op video en die hebben mijn nicht en ik stiekum gekeken toen we alleen bij haar thuis waren(hoe idioot waren we, maarja wat niet mag is meestal leuk...dus niet ), we hebben maanden niet kunnen slapen, durfde me bijna niet eens te verroeren als ik in bed lag.
Ik kijk de film nog steeds niet.
maandag 4 januari 2010 om 23:16
Oh God ja, Kris Pusaca met Willem Nijholt! Doodeng!
En ook zag ik ooit als kind per ongeluk die scene uit "De stille kracht' met Pleuni Touw onder de douche die allemaal bloeddruppels op zich kreeg en hysterisch werd. aaarrrghhh.
Ligt het nou aan mij of deden ze vroeger niet zo moeilijk over kindertjes de stuipen op het lijf jagen,,,,
En als 15 jarige ook de exorcist gekeken met een vriendengroepje, stoer he... Nou ik heb er jaren last van gehad, en nu ook weer van alle enge plaatjes hiet op dit topic... en toch weer kijken he.... hahaha
En ook zag ik ooit als kind per ongeluk die scene uit "De stille kracht' met Pleuni Touw onder de douche die allemaal bloeddruppels op zich kreeg en hysterisch werd. aaarrrghhh.
Ligt het nou aan mij of deden ze vroeger niet zo moeilijk over kindertjes de stuipen op het lijf jagen,,,,
En als 15 jarige ook de exorcist gekeken met een vriendengroepje, stoer he... Nou ik heb er jaren last van gehad, en nu ook weer van alle enge plaatjes hiet op dit topic... en toch weer kijken he.... hahaha
maandag 4 januari 2010 om 23:22
maandag 4 januari 2010 om 23:23
Stitchy:
Sorry! Ja erg toch? Ik denk serieus dat ik er een trauma aan over heb gehouden. Inmiddels intrigeert de film me eigenlijk juist enorm maar pff wat ben ik lang bang geweest van die film maar vooral van Linda Blair. Wat een verschrikkelijke rol speelde zij.
Net wat je zegt; in bed liggen en niet eens durven te bewegen.
Ben talloze keren naar beneden gelopen en bij mijn vader op schoot gaan zitten huilen 'ben zo bang van de film papa'.
Wist ook niet precies waar ik dan zo bang voor was, dat ze "in" mij zou komen spoken?
Na een lange tijd (jaren) vond mijn vader het wel welletjes en stelde me voor de film samen te bekijken, overdag en zonder geluid of heel zacht geluid. Hij zou dan uitleggen hoe ze alles hadden gefilmd etc.
Ik wilde niet maar mijn vader was niet van het truttige, kom op Twompie. Toon eens wat ballen
En hop daar stond de film weer aan pfff wat was ik bang zeg. Vooral de zwiep van voor naar achter op het bed scene.
Wij woonde toen in Noord Brabant en de nacht na het zien van de film zal ik nooit vergeten. Ik kon absoluut niet slapen (ik was al 15 of 16 of zo) en was verschrikkelijk bang. In mijn boekenkast had ik allemaal lege aanstekers in een rijtje staan, die spaarde ik een beetje. Ineens leek ik wat te voelen schokken in de kamer. Ik was ZO verschrikkelijk bang en deed ondanks dat ik me eigenlijk nauwelijks kon bewegen van angst het nachtlampje aan. HRRRRRRRrrrrrt daar vielen als domino stenen al mijn aanstekers om en het rommelde nu echt in de kamer.
Ik wilde gillen maar was versteend en kon niets. We woonde in een oude villa en ik lag naar het plafon te kijken waar prompt een hele scheur in trok. Ik denk dat ik lag te hyperventileren en het lukte me om keihard te brullen (weinig elegant film gilletje hoor, gewoon een soort OEWWAAAAAAAAAA achtig geluid). Op dat moment rende mijn vader de kamer binnen hihi en hij schreeuwde "AARDBEVING, NIET DE FILM! AARDBEVING, NIET DE FILM!!"
Toen mijn vader me vast pakte, was mijn angst 80% minder maar het aardbevingverhaal heb ik de volgende dat op school pas goed mee gekregen.
"Hedde gij ut ook geveuld?! D'r was unnun aordbeejving vannach".
Joh echt?
Toen tot mijn 30e de film niet meer gezien maar hij bleef me "lokken". Nu paar jaar geleden dus voor het eerst weer gekeken. Ik kocht hem ook meteen maar op DVD als zijnde must have horror (ik ben dol op horror verder stom genoeg hehe). Wederom doodenge film en dat zal het altijd blijven.
Nou uhhh weltrusten
Sorry! Ja erg toch? Ik denk serieus dat ik er een trauma aan over heb gehouden. Inmiddels intrigeert de film me eigenlijk juist enorm maar pff wat ben ik lang bang geweest van die film maar vooral van Linda Blair. Wat een verschrikkelijke rol speelde zij.
Net wat je zegt; in bed liggen en niet eens durven te bewegen.
Ben talloze keren naar beneden gelopen en bij mijn vader op schoot gaan zitten huilen 'ben zo bang van de film papa'.
Wist ook niet precies waar ik dan zo bang voor was, dat ze "in" mij zou komen spoken?
Na een lange tijd (jaren) vond mijn vader het wel welletjes en stelde me voor de film samen te bekijken, overdag en zonder geluid of heel zacht geluid. Hij zou dan uitleggen hoe ze alles hadden gefilmd etc.
Ik wilde niet maar mijn vader was niet van het truttige, kom op Twompie. Toon eens wat ballen
En hop daar stond de film weer aan pfff wat was ik bang zeg. Vooral de zwiep van voor naar achter op het bed scene.
Wij woonde toen in Noord Brabant en de nacht na het zien van de film zal ik nooit vergeten. Ik kon absoluut niet slapen (ik was al 15 of 16 of zo) en was verschrikkelijk bang. In mijn boekenkast had ik allemaal lege aanstekers in een rijtje staan, die spaarde ik een beetje. Ineens leek ik wat te voelen schokken in de kamer. Ik was ZO verschrikkelijk bang en deed ondanks dat ik me eigenlijk nauwelijks kon bewegen van angst het nachtlampje aan. HRRRRRRRrrrrrt daar vielen als domino stenen al mijn aanstekers om en het rommelde nu echt in de kamer.
Ik wilde gillen maar was versteend en kon niets. We woonde in een oude villa en ik lag naar het plafon te kijken waar prompt een hele scheur in trok. Ik denk dat ik lag te hyperventileren en het lukte me om keihard te brullen (weinig elegant film gilletje hoor, gewoon een soort OEWWAAAAAAAAAA achtig geluid). Op dat moment rende mijn vader de kamer binnen hihi en hij schreeuwde "AARDBEVING, NIET DE FILM! AARDBEVING, NIET DE FILM!!"
Toen mijn vader me vast pakte, was mijn angst 80% minder maar het aardbevingverhaal heb ik de volgende dat op school pas goed mee gekregen.
"Hedde gij ut ook geveuld?! D'r was unnun aordbeejving vannach".
Joh echt?
Toen tot mijn 30e de film niet meer gezien maar hij bleef me "lokken". Nu paar jaar geleden dus voor het eerst weer gekeken. Ik kocht hem ook meteen maar op DVD als zijnde must have horror (ik ben dol op horror verder stom genoeg hehe). Wederom doodenge film en dat zal het altijd blijven.
Nou uhhh weltrusten
maandag 4 januari 2010 om 23:29
maandag 4 januari 2010 om 23:34
hehehe.
Nou ja, ik heb toen ik 'm dus een paar jaar geleden zag maar eens actie ondernomen. Ik heb Linda Blair met haar exorcist kop in gedachten 's nachts maar eens een handje gegeven. "Nou Linda, give it your best shot... scare me you ugly bitch!"
Beetje maf dat wel maar ik heb haar door m'n angst heen min of meer uitgedaagd: hoe wat waar exorcist, kom maar dan!
Lekker achterlijk, zeker als je weet dat ik alle Goden en daarmee ook potentiele satanfiguren uitsluit (ben atheïst) dus waar kón ik uberhaubt bang voor zijn? Jeugdangst dus.
Maar na het "terugpraten/denken" naar Blair, begon ik het belachelijke van de angst steeds beter echt te voelen ipv alleen maar te bedenken.
Het blijft echt een steengoede horror, doodeng en geweldig acteerwerk maar mijn grootste angst is weg. Maar! ik zou 'm toch niet opzetten als ik alleen thuis zou zijn hehehe.
Nou ja, ik heb toen ik 'm dus een paar jaar geleden zag maar eens actie ondernomen. Ik heb Linda Blair met haar exorcist kop in gedachten 's nachts maar eens een handje gegeven. "Nou Linda, give it your best shot... scare me you ugly bitch!"
Beetje maf dat wel maar ik heb haar door m'n angst heen min of meer uitgedaagd: hoe wat waar exorcist, kom maar dan!
Lekker achterlijk, zeker als je weet dat ik alle Goden en daarmee ook potentiele satanfiguren uitsluit (ben atheïst) dus waar kón ik uberhaubt bang voor zijn? Jeugdangst dus.
Maar na het "terugpraten/denken" naar Blair, begon ik het belachelijke van de angst steeds beter echt te voelen ipv alleen maar te bedenken.
Het blijft echt een steengoede horror, doodeng en geweldig acteerwerk maar mijn grootste angst is weg. Maar! ik zou 'm toch niet opzetten als ik alleen thuis zou zijn hehehe.
maandag 4 januari 2010 om 23:36
De Poltergeist en Exorcist films heb ik nooit durven kijken, omdat iemand mij ooit heeft verteld (volgens mij was het mijn moeder, hoe vals), dat al die kind-actricetjes in het echt ook slechte dingen overkwam en dat er veel ook echt dood waren gegaan, korte tijd na het maken van de film. E dús moest er van de verhalen uit die films wel iets waar zijn.
Ik heb nooit gecheckt wat er daadwerkelijk met die meisjes is gebeurd (niets waarschijnlijk ) maar tot op de dag van vandaag hangt er iets engs rond die films en durf ik niet te kijken.
Ik heb nooit gecheckt wat er daadwerkelijk met die meisjes is gebeurd (niets waarschijnlijk ) maar tot op de dag van vandaag hangt er iets engs rond die films en durf ik niet te kijken.
maandag 4 januari 2010 om 23:38
quote:NewWoman schreef op 04 januari 2010 @ 23:16:
En ook zag ik ooit als kind per ongeluk die scene uit "De stille kracht' met Pleuni Touw onder de douche die allemaal bloeddruppels op zich kreeg en hysterisch werd. aaarrrghhh.
Die scene is mij altijd bijgebleven, doodeng en mysterieus vond ik het. Later toen ik groot was nog terug gezien en er was niets engs meer aan
En ook zag ik ooit als kind per ongeluk die scene uit "De stille kracht' met Pleuni Touw onder de douche die allemaal bloeddruppels op zich kreeg en hysterisch werd. aaarrrghhh.
Die scene is mij altijd bijgebleven, doodeng en mysterieus vond ik het. Later toen ik groot was nog terug gezien en er was niets engs meer aan
