Eten
alle pijlers
Eten afslaan onbeleefd?
woensdag 3 februari 2016 om 14:19
Ik ben van het weekend bij mijn schoonouders wezen eten. Het voorgerecht was iets wat ik niet zo lekker vond dus dat heb ik niet aangeraakt. Het hoofdgerecht was best te pruimen maar die kreeg ik niet helemaal op en dan ga ik ook niet forceren. Nu hoor ik van mijn vriend dat ze dit erg onbeleefd van mij vonden en er beledigd over zijn. Ook omdat ik in het verleden vaak heb geweigerd als ze mij iets te eten aanboden. Vind dit echt absurd. Ben toch niet verplicht om eten naar binnen te stouwen? Mijn vriend neemt hier ook geen duidelijk standpunt in waardoor ik het idee krijg dat hij het met hen eens is. Graag jullie mening hierover
woensdag 3 februari 2016 om 18:26
quote:Goede-Fee schreef op 03 februari 2016 @ 18:22:
[...]
Ik merk vaak ook dat mensen helemaal niet zo fijn reageren (zelfs als je het aangeeft al van te voren) dat je bepaalde dingen niet eet. Je krijgt toch dingen die je dus niet eet en iets meenemen is ook vaak iets beledigends. Zelfs als het is omdat je dat van de dokter 'moet'.
Dat heb niet alleen maar mijn zus die bijv geen vlees eet ook best vaak aan de hand.
Ik eet dus liever niet meer mee, maak zelf liever eten of samen.
Ja, er zijn sowieso mensen die zich persoonlijk beledigd lijken te voelen omdat ik geen vlees eet.
Tja, dan houd het op hoor.
Maar de meeste mensen die ik ken hebben er geen moeite mee, dus voor mij is het meestal helemaal geen issue.
[...]
Ik merk vaak ook dat mensen helemaal niet zo fijn reageren (zelfs als je het aangeeft al van te voren) dat je bepaalde dingen niet eet. Je krijgt toch dingen die je dus niet eet en iets meenemen is ook vaak iets beledigends. Zelfs als het is omdat je dat van de dokter 'moet'.
Dat heb niet alleen maar mijn zus die bijv geen vlees eet ook best vaak aan de hand.
Ik eet dus liever niet meer mee, maak zelf liever eten of samen.
Ja, er zijn sowieso mensen die zich persoonlijk beledigd lijken te voelen omdat ik geen vlees eet.
Tja, dan houd het op hoor.
Maar de meeste mensen die ik ken hebben er geen moeite mee, dus voor mij is het meestal helemaal geen issue.
woensdag 3 februari 2016 om 18:26
quote:Goede-Fee schreef op 03 februari 2016 @ 18:22:
[...]
Ik merk vaak ook dat mensen helemaal niet zo fijn reageren (zelfs als je het aangeeft al van te voren) dat je bepaalde dingen niet eet. Je krijgt toch dingen die je dus niet eet en iets meenemen is ook vaak iets beledigends. Zelfs als het is omdat je dat van de dokter 'moet'.
Dat heb niet alleen maar mijn zus die bijv geen vlees eet ook best vaak aan de hand.
Ik eet dus liever niet meer mee, maak zelf liever eten of samen.Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet heel blij zou worden van iemand met een mijn ogen lastig dieet. Omdat je dat nou eenmaal niet gewend bent en je niet meer op je gevoel kunt koken.
[...]
Ik merk vaak ook dat mensen helemaal niet zo fijn reageren (zelfs als je het aangeeft al van te voren) dat je bepaalde dingen niet eet. Je krijgt toch dingen die je dus niet eet en iets meenemen is ook vaak iets beledigends. Zelfs als het is omdat je dat van de dokter 'moet'.
Dat heb niet alleen maar mijn zus die bijv geen vlees eet ook best vaak aan de hand.
Ik eet dus liever niet meer mee, maak zelf liever eten of samen.Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet heel blij zou worden van iemand met een mijn ogen lastig dieet. Omdat je dat nou eenmaal niet gewend bent en je niet meer op je gevoel kunt koken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 3 februari 2016 om 18:33
quote:paleviolet schreef op 03 februari 2016 @ 18:26:
[...]
Ja, er zijn sowieso mensen die zich persoonlijk beledigd lijken te voelen omdat ik geen vlees eet.
Tja, dan houd het op hoor.
Maar de meeste mensen die ik ken hebben er geen moeite mee, dus voor mij is het meestal helemaal geen issue.
O daar zou ik dan weer helemaal niet beledigd over zijn..
Ook niet trouwens als iemand dan zelf iets mee zou nemen wat nog even in mijn keuken opgewarmd of wat ook moet worden..
Qua vegetarisch moet je van mij geen culinaire hoogstandjes verwachten
[...]
Ja, er zijn sowieso mensen die zich persoonlijk beledigd lijken te voelen omdat ik geen vlees eet.
Tja, dan houd het op hoor.
Maar de meeste mensen die ik ken hebben er geen moeite mee, dus voor mij is het meestal helemaal geen issue.
O daar zou ik dan weer helemaal niet beledigd over zijn..
Ook niet trouwens als iemand dan zelf iets mee zou nemen wat nog even in mijn keuken opgewarmd of wat ook moet worden..
Qua vegetarisch moet je van mij geen culinaire hoogstandjes verwachten
woensdag 3 februari 2016 om 18:50
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 februari 2016 @ 18:20:
[...]
Ik heb die lastige niet meer. Maar de generatie waar ik het over heb zijn zo tussen de 17 en de 25.
Wat jouw schoonmoeder deed vind ik ook godsgeklaagd.AH, die generatie ben ik niet meer, dus misschien dat ik het daarom niet (her)ken, ook niet van vrienden
[...]
Ik heb die lastige niet meer. Maar de generatie waar ik het over heb zijn zo tussen de 17 en de 25.
Wat jouw schoonmoeder deed vind ik ook godsgeklaagd.AH, die generatie ben ik niet meer, dus misschien dat ik het daarom niet (her)ken, ook niet van vrienden
woensdag 3 februari 2016 om 18:55
quote:hoelahoepla schreef op 03 februari 2016 @ 18:50:
[...]
AH, die generatie ben ik niet meer, dus misschien dat ik het daarom niet (her)ken, ook niet van vriendenpas maar op; de volgende lichting schoondochters wordt nog afschuwelijker en die heb jij straks
[...]
AH, die generatie ben ik niet meer, dus misschien dat ik het daarom niet (her)ken, ook niet van vriendenpas maar op; de volgende lichting schoondochters wordt nog afschuwelijker en die heb jij straks
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 3 februari 2016 om 19:12
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 februari 2016 @ 18:55:
[...]
pas maar op; de volgende lichting schoondochters wordt nog afschuwelijker en die heb jij straks
Ik ben 31 en ik moet nog zwanger worden van een eerste kind, dus ik ben wel een paar generaties verder nog, qua schoondochters. Hopelijk worden ze dan weer normaal....
[...]
pas maar op; de volgende lichting schoondochters wordt nog afschuwelijker en die heb jij straks
Ik ben 31 en ik moet nog zwanger worden van een eerste kind, dus ik ben wel een paar generaties verder nog, qua schoondochters. Hopelijk worden ze dan weer normaal....
woensdag 3 februari 2016 om 19:13
quote:juffrouw_nelladella schreef op 03 februari 2016 @ 18:20:
[...]
Ik ben zeer selectief, mijn vriend weet dat. Zijn familie is erg van het 'uit eten gaan'. Zelf heb ik dat nooit zo meegekregen, maar goed. Als mijn vriend dan voorstelt ergens te gaan eten móet ik eerst de menukaart checken, anders weet ik niet of ik wel iets vind wat ik kan eten. Tot nu toe nooit problemen mee gehad, ik check op de site van de betreffende eetgelegenheid de kaart en geef dan door of ik er wel of niet kan eten.Waar zit dat selectieve dan in?
[...]
Ik ben zeer selectief, mijn vriend weet dat. Zijn familie is erg van het 'uit eten gaan'. Zelf heb ik dat nooit zo meegekregen, maar goed. Als mijn vriend dan voorstelt ergens te gaan eten móet ik eerst de menukaart checken, anders weet ik niet of ik wel iets vind wat ik kan eten. Tot nu toe nooit problemen mee gehad, ik check op de site van de betreffende eetgelegenheid de kaart en geef dan door of ik er wel of niet kan eten.Waar zit dat selectieve dan in?
woensdag 3 februari 2016 om 19:22
quote:MalleBabbe1 schreef op 03 februari 2016 @ 17:21:
[...]
Ja als ik van te voren een etentje plan wel maar als er iemand onverwacht blijft dan is het eten wat de pot schaft en anders maar niet.
Lust je dan het vlees en de vis niet oké maar dan kun je toch gewoon de groente,aardappelen of rijst wel eten?
En mijn ervaring, als vegetarier, is dat dit vaak een probleem is. Altijd weer commentaar erop. Er zijn hele volkstammen die menen dat ze er een discussie over moeten aangaan, of erger: mij moeten overtuigen dat het echt heel lekker is (stukje proeven?! Nee?! Aahh joh, toe nou, probeer het eens..), of dat het toch echt veel gezonder is om wel vlees te eten.
Enz enz doodvermoeiend, dus liever eet ik ook niet mee.
[...]
Ja als ik van te voren een etentje plan wel maar als er iemand onverwacht blijft dan is het eten wat de pot schaft en anders maar niet.
Lust je dan het vlees en de vis niet oké maar dan kun je toch gewoon de groente,aardappelen of rijst wel eten?
En mijn ervaring, als vegetarier, is dat dit vaak een probleem is. Altijd weer commentaar erop. Er zijn hele volkstammen die menen dat ze er een discussie over moeten aangaan, of erger: mij moeten overtuigen dat het echt heel lekker is (stukje proeven?! Nee?! Aahh joh, toe nou, probeer het eens..), of dat het toch echt veel gezonder is om wel vlees te eten.
Enz enz doodvermoeiend, dus liever eet ik ook niet mee.
woensdag 3 februari 2016 om 19:59
quote:Dubbs schreef op 03 februari 2016 @ 19:22:
[...]
En mijn ervaring, als vegetarier, is dat dit vaak een probleem is. Altijd weer commentaar erop. Er zijn hele volkstammen die menen dat ze er een discussie over moeten aangaan, of erger: mij moeten overtuigen dat het echt heel lekker is (stukje proeven?! Nee?! Aahh joh, toe nou, probeer het eens..), of dat het toch echt veel gezonder is om wel vlees te eten.
Enz enz doodvermoeiend, dus liever eet ik ook niet mee.Ik vind het echt geen probleem als mensen specifieke wensen hebben (of dat nou geen vlees is of wat anders) alleen zou het fijn zijn als je er veel moeite voor hebt gedaan iemand het waardeert. Ooit bij mijn ouders mee gemaakt dat er iemand kwam met een bepaald dieet, die wilde liever zelf wat mee nemen dan dat wij zouden koken. Dus na dat er 3 keer aangegeven was dat we het echt geen probleem zouden vinden voor hem apart te koken nam hij zijn eigen eten mee... nou dat hebben we moeten horen hoor. Het hele kerstdiner hebben we gehoord dat ons eten er lekker uit zag en hij alleen zijn eigen bammetje had. Dan laat je toch ons gewoon koken of neem je wat anders mee dan een boterham of blijf je gewoon maar thuis... Lekker gezellig zo...
[...]
En mijn ervaring, als vegetarier, is dat dit vaak een probleem is. Altijd weer commentaar erop. Er zijn hele volkstammen die menen dat ze er een discussie over moeten aangaan, of erger: mij moeten overtuigen dat het echt heel lekker is (stukje proeven?! Nee?! Aahh joh, toe nou, probeer het eens..), of dat het toch echt veel gezonder is om wel vlees te eten.
Enz enz doodvermoeiend, dus liever eet ik ook niet mee.Ik vind het echt geen probleem als mensen specifieke wensen hebben (of dat nou geen vlees is of wat anders) alleen zou het fijn zijn als je er veel moeite voor hebt gedaan iemand het waardeert. Ooit bij mijn ouders mee gemaakt dat er iemand kwam met een bepaald dieet, die wilde liever zelf wat mee nemen dan dat wij zouden koken. Dus na dat er 3 keer aangegeven was dat we het echt geen probleem zouden vinden voor hem apart te koken nam hij zijn eigen eten mee... nou dat hebben we moeten horen hoor. Het hele kerstdiner hebben we gehoord dat ons eten er lekker uit zag en hij alleen zijn eigen bammetje had. Dan laat je toch ons gewoon koken of neem je wat anders mee dan een boterham of blijf je gewoon maar thuis... Lekker gezellig zo...
woensdag 3 februari 2016 om 20:18
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 februari 2016 @ 16:59:
[...]
Epidemie. Alle schoonmoeders van mijn lichting klagen over precies dezelfde dingen. ( niks lusten, niet helpen, natte handdoeken in bed, drie uur douchen, parfum van schoonmoeder royaal opspuiten , bepalen wat er op tv komt )Ik ben nu 26 en heb dat nooit gedaan, klop mezelf inmiddels op mijn schouder omdat ik ineens de ideale schoondochter lijk Het ergste wat ik mijn ex-schoonmoeder heb aangedaan is het uitmaken van de relatie - ex vertrok prompt naar andere kant van de wereld (wat ie niet had gedaan als we samen waren gebleven). Iemand nog een schoondochter nodig om zoon weg te jagen?
[...]
Epidemie. Alle schoonmoeders van mijn lichting klagen over precies dezelfde dingen. ( niks lusten, niet helpen, natte handdoeken in bed, drie uur douchen, parfum van schoonmoeder royaal opspuiten , bepalen wat er op tv komt )Ik ben nu 26 en heb dat nooit gedaan, klop mezelf inmiddels op mijn schouder omdat ik ineens de ideale schoondochter lijk Het ergste wat ik mijn ex-schoonmoeder heb aangedaan is het uitmaken van de relatie - ex vertrok prompt naar andere kant van de wereld (wat ie niet had gedaan als we samen waren gebleven). Iemand nog een schoondochter nodig om zoon weg te jagen?
woensdag 3 februari 2016 om 20:19
quote:Dropmaan schreef op 03 februari 2016 @ 20:18:
[...]
Ik ben nu 26 en heb dat nooit gedaan, klop mezelf inmiddels op mijn schouder omdat ik ineens de ideale schoondochter lijk Het ergste wat ik mijn ex-schoonmoeder heb aangedaan is het uitmaken van de relatie - ex vertrok prompt naar andere kant van de wereld (wat ie niet had gedaan als we samen waren gebleven). Iemand nog een schoondochter nodig om zoon weg te jagen? Jij bent ook een jaar te oud; jij bent nog nét goed opgevoed.
[...]
Ik ben nu 26 en heb dat nooit gedaan, klop mezelf inmiddels op mijn schouder omdat ik ineens de ideale schoondochter lijk Het ergste wat ik mijn ex-schoonmoeder heb aangedaan is het uitmaken van de relatie - ex vertrok prompt naar andere kant van de wereld (wat ie niet had gedaan als we samen waren gebleven). Iemand nog een schoondochter nodig om zoon weg te jagen? Jij bent ook een jaar te oud; jij bent nog nét goed opgevoed.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 3 februari 2016 om 20:21
On topic: ik ben lang een moeilijke eter geweest maar altijd beleefd. En ik proef, tenzij het iets is wat ik echt niet lekker vind (en daar vallen voor mij alleen wortels, maïs en erwten onder). Die drie geef ik overigens meestal even door en dan gaat het altijd goed.
In het verleden wel als schoondochter voor het eerst blijven eten en niks op tafel wat ik kende, slik. Doodeng. En sommige dingen waren heerlijk, andere minder - maar de vader van vriend die weigerde rekening met me te houden, het driedubbele opscheppen van wat ik normaal at, en dan pissig werd als ik het niet opat, daar was ik snel klaar mee. Heel snel.
In het verleden wel als schoondochter voor het eerst blijven eten en niks op tafel wat ik kende, slik. Doodeng. En sommige dingen waren heerlijk, andere minder - maar de vader van vriend die weigerde rekening met me te houden, het driedubbele opscheppen van wat ik normaal at, en dan pissig werd als ik het niet opat, daar was ik snel klaar mee. Heel snel.
woensdag 3 februari 2016 om 20:23
toen ik als 16-jarige bij mijn schoonouders voor het eerst ging eten heb ik het werkelijk niet in mijn hoofd gehaald om eten af te slaan of niet op te eten.
( ik heb echter wel als nitwit curry bij dat taaie vlees gevraagd en royaal overspoten ermee.......wat dus biefstuk bleek te zijn.......ja wist ik veel, dat aten we thuis nooit, veel te duur )
( ik heb echter wel als nitwit curry bij dat taaie vlees gevraagd en royaal overspoten ermee.......wat dus biefstuk bleek te zijn.......ja wist ik veel, dat aten we thuis nooit, veel te duur )
woensdag 3 februari 2016 om 20:29
quote:retrostar schreef op 03 februari 2016 @ 17:33:
Soms spelen problemen als anorexia en orthorexia ook mee en dan gaat het om angst om controle te verliezen.
Deze types willen persé "het juiste" of een absoluut minimum aan voedsel binnenkrijgen en zien het als een complete paniekramp als ze twee boontjes teveel zouden "moeten" eten en verwachten de volgende dag tien kilo te zijn aangekomen of vreselijk ongezond te zijn geworden van een halve lepel jus of vla.
Je kan van niemand verwachten dat ze dit begrijpen en misschien moet je in deze gevallen maar liever thuis blijven bij je kotstoiletje of je biologische worteltjes.wat een akelige denigrerende post over mensen met een ernstige psychische stoornis zeg.
Soms spelen problemen als anorexia en orthorexia ook mee en dan gaat het om angst om controle te verliezen.
Deze types willen persé "het juiste" of een absoluut minimum aan voedsel binnenkrijgen en zien het als een complete paniekramp als ze twee boontjes teveel zouden "moeten" eten en verwachten de volgende dag tien kilo te zijn aangekomen of vreselijk ongezond te zijn geworden van een halve lepel jus of vla.
Je kan van niemand verwachten dat ze dit begrijpen en misschien moet je in deze gevallen maar liever thuis blijven bij je kotstoiletje of je biologische worteltjes.wat een akelige denigrerende post over mensen met een ernstige psychische stoornis zeg.
woensdag 3 februari 2016 om 20:38
Zelf ben ik opgevoed met 'eten uit beleefdheid'. Ik ben een moeilijke eter maar in dit soort situaties gaat het verstand op nul en happen maar. Ik zou alleen durven weigeren als ik zeker weet dat het eten er net zo hard uitkomt als het erin gaat.
Nu heb ik niet zoveel 'schoonouderdineetjes' gehad. Over mijn vegetarisch eetpatroon deed men in de '90's niet zo moeilijk. Ik kan mij bij een gezin nog voor de geest halen dat er een dampend lapje vlees naast de aardappelen en snijbonen lag en het vriendje in kwestie aan tafel zei: "Oh, ze eet geen vlees". De vader in kwestie veerde verheugd op, reeg het lapje aan zijn vork en sleepte het naar zijn bord met de woorden "Ach dat is geen probleem". Ik heb vervolgens wel braaf de bruine boterham met stroop gegeten die ik extra kreeg van de moeder in kwestie.
Andere vriendjes lieten het wat tijdiger weten dus dan kreeg ik gewoon een gekookt eitje of een boerenomelet.
Nu heb ik niet zoveel 'schoonouderdineetjes' gehad. Over mijn vegetarisch eetpatroon deed men in de '90's niet zo moeilijk. Ik kan mij bij een gezin nog voor de geest halen dat er een dampend lapje vlees naast de aardappelen en snijbonen lag en het vriendje in kwestie aan tafel zei: "Oh, ze eet geen vlees". De vader in kwestie veerde verheugd op, reeg het lapje aan zijn vork en sleepte het naar zijn bord met de woorden "Ach dat is geen probleem". Ik heb vervolgens wel braaf de bruine boterham met stroop gegeten die ik extra kreeg van de moeder in kwestie.
Andere vriendjes lieten het wat tijdiger weten dus dan kreeg ik gewoon een gekookt eitje of een boerenomelet.
woensdag 3 februari 2016 om 20:44
quote:Stokstaartjenl schreef op 03 februari 2016 @ 16:01:
Volgens mij zijn er hier 2 'sociale concepten' die TO mist (en sommige anderen).
Allereerst dat voor veel mensen eten bij gezelligheid hoort. Zeker in bepaalde regio's/culturen, is dit gewoon heel belangrijk. Dus als jij niet wil eten, of altijd eten afslaat, dan is dat voor hun beledigend. "Want het is toch 'gezellig' om samen te eten? Waarom weiger je dan?, vind je ons niet aardig". Het is dus goed om je te beseffen dat zulke factoren mee kunnen spelen.
Je kan het niet eens zijn met deze gedachtegangen, maar het helpt je wellicht wel om het standpunt van een ander te begrijpen.
Klopt. Mijn oma kookte altijd graag en veel en had altijd van alles in huis. Een bezoekje was niet zomaar een bezoekje, er zou en moest gegeten worden. Mijn vader ging iedere zaterdagochtend naar de markt en ging dan naar mijn oma en bleef er ook meteen ontbijten. Op zaterdagavond was het sowieso allemaal eten bij oma.
Mijn oma was dan ook echt beledigd als je haar eten niet wilde en 'geen trek' bestond gewoon niet. Als ze dan zag hoe andere mensen genoten van haar eten dan zag je haar altijd heel trots kijken en ook dubbel en dwars genieten.
Mijn ouders zijn een tikkeltje minder erg, haha maar ook daar speelt eten wel een rol.
Nu on topic. TO, ik vind je niet zo relaxt overkomen. 'Niet zo lekker en best te pruimen' klinkt gewoon niet erg aardig.
Ik vind mezelf ook een moeilijke eter maar behalve champignons/paddenstoelen en rauwe kaas krijg ik alles wel weg als het moet, dus ik eet gewoon beleefd mee.
Daarentegen, als ik zelf iemand te eten krijg, vind ik het nog belangrijker om te weten wat diegene niet lust dan wat diegene wel lust. Gewoon om moeilijke situaties te voorkomen. Beste vriendin en ik weten ook exact van elkaar wat we echt niet weg krijgen Daarna vraag ik wat diegene lekker vindt en dat haal ik natuurlijk in huis. Als ik het zelf niet lust krijgt diegene het overschot nog mee ook. Ik verwen mensen ook graag.
Over schoondochters: bgb begon er volgens mij over: de ouders van mijn vriend weten wat ik echt niet weg krijg, daar staat tegenover dat ik me verder altijd een dankbare eter toon en ik help ook altijd mee, sowieso vraag ik altijd of er iets is wat ik kan doen. Tegenwoordig hebben ze een afwasmachine maar heb er wel honderden keren mee afgewassen. Vind ik ook wel zo netjes, zo ben ik ook opgevoed.
Als ik bij beste vriendin ga eten help ik ook mee met koken en opruimen.
Volgens mij zijn er hier 2 'sociale concepten' die TO mist (en sommige anderen).
Allereerst dat voor veel mensen eten bij gezelligheid hoort. Zeker in bepaalde regio's/culturen, is dit gewoon heel belangrijk. Dus als jij niet wil eten, of altijd eten afslaat, dan is dat voor hun beledigend. "Want het is toch 'gezellig' om samen te eten? Waarom weiger je dan?, vind je ons niet aardig". Het is dus goed om je te beseffen dat zulke factoren mee kunnen spelen.
Je kan het niet eens zijn met deze gedachtegangen, maar het helpt je wellicht wel om het standpunt van een ander te begrijpen.
Klopt. Mijn oma kookte altijd graag en veel en had altijd van alles in huis. Een bezoekje was niet zomaar een bezoekje, er zou en moest gegeten worden. Mijn vader ging iedere zaterdagochtend naar de markt en ging dan naar mijn oma en bleef er ook meteen ontbijten. Op zaterdagavond was het sowieso allemaal eten bij oma.
Mijn oma was dan ook echt beledigd als je haar eten niet wilde en 'geen trek' bestond gewoon niet. Als ze dan zag hoe andere mensen genoten van haar eten dan zag je haar altijd heel trots kijken en ook dubbel en dwars genieten.
Mijn ouders zijn een tikkeltje minder erg, haha maar ook daar speelt eten wel een rol.
Nu on topic. TO, ik vind je niet zo relaxt overkomen. 'Niet zo lekker en best te pruimen' klinkt gewoon niet erg aardig.
Ik vind mezelf ook een moeilijke eter maar behalve champignons/paddenstoelen en rauwe kaas krijg ik alles wel weg als het moet, dus ik eet gewoon beleefd mee.
Daarentegen, als ik zelf iemand te eten krijg, vind ik het nog belangrijker om te weten wat diegene niet lust dan wat diegene wel lust. Gewoon om moeilijke situaties te voorkomen. Beste vriendin en ik weten ook exact van elkaar wat we echt niet weg krijgen Daarna vraag ik wat diegene lekker vindt en dat haal ik natuurlijk in huis. Als ik het zelf niet lust krijgt diegene het overschot nog mee ook. Ik verwen mensen ook graag.
Over schoondochters: bgb begon er volgens mij over: de ouders van mijn vriend weten wat ik echt niet weg krijg, daar staat tegenover dat ik me verder altijd een dankbare eter toon en ik help ook altijd mee, sowieso vraag ik altijd of er iets is wat ik kan doen. Tegenwoordig hebben ze een afwasmachine maar heb er wel honderden keren mee afgewassen. Vind ik ook wel zo netjes, zo ben ik ook opgevoed.
Als ik bij beste vriendin ga eten help ik ook mee met koken en opruimen.
woensdag 3 februari 2016 om 21:12
Wat een gedoe! Eten is bij mij eten. En bij de mensen met wie ik eet (die bij mij eten en bij wie ik eet) is dat ook zo. Soms schuif ik onverwacht aan bij een vriendin, als we die dag contact hebben en als ze weet dat ik druk ben. Haar man kookt dan altijd. En heel soms staat er iets voor mijn neus, wat ik eigenlijk niet lust. Omdat zij veel beter, gevarieerder en interessanter koken, ook nieuwe dingen uitproberen en ik een 'simpel kookfiguur' ben. Ik eet door totdat ik genoeg heb (dat is dan sneller dan wanneer ik het lekker zou vinden). Haar man ziet het altijd aan mij en vraagt dan of het niet lekker was. Ik zeg dan dat het gewoon mijn smaak niet was, want lekker was het vast! Niemand is beledigd, zij hebben lekker gesmuld, ik wat minder, vervolgens ruim ik de boel op, zet ik koffie en drinken we die samen.
En bij mij thuis hetzelfde. Dan zie ik iemand met lange tanden eten. Zelfde verhaal. Prima, niemand hoeft zijn bord leeg te eten. Ik voel me ook niet beledigd, want ik zet geen bagger op tafel.
En bij mij thuis hetzelfde. Dan zie ik iemand met lange tanden eten. Zelfde verhaal. Prima, niemand hoeft zijn bord leeg te eten. Ik voel me ook niet beledigd, want ik zet geen bagger op tafel.
woensdag 3 februari 2016 om 21:32
Ligt er een beetje aan hoe je je verder gedraagt als je eten afslaat en hoe vaak dit gebeurt.
Het komt gelukkig niet zo vaak voor dat ik eten bij andere mensen hoef af te slaan, behalve het derde stuk vlaai of het toetje na het eten, maar daar heeft nog nooit iemand moeilijk over gedaan.
Schoonmoeder hier laten eten is soms moeilijker omdat ze weinig lust maar dat los ik dan op om dan alleen maar te koken wat ze wel lust want ik heb geen zin in "getverdemmes" en die andere 355 dagen per jaar (ofzo) kan ik dan altijd nog kiezen voor dingen waar geen opmerkingen over komen.
Het komt gelukkig niet zo vaak voor dat ik eten bij andere mensen hoef af te slaan, behalve het derde stuk vlaai of het toetje na het eten, maar daar heeft nog nooit iemand moeilijk over gedaan.
Schoonmoeder hier laten eten is soms moeilijker omdat ze weinig lust maar dat los ik dan op om dan alleen maar te koken wat ze wel lust want ik heb geen zin in "getverdemmes" en die andere 355 dagen per jaar (ofzo) kan ik dan altijd nog kiezen voor dingen waar geen opmerkingen over komen.
woensdag 3 februari 2016 om 21:56
Bij bekende moet je dat toch ook netjes kunnen zeggen? (heb de paar honderd reacties nog niet gelezen hoor)
Ik heb last dat ik opeens zo vol kan zijn dat je denkt `nog 1 hap en dan komt het eruit`. Dus ik vraag altijd een klein beetje, ik vraag liever of ik nog een schepje mag dan dat ik een half bord niet op kan, dat is zo genant. Bij vriendinnen heb ik gelukkig uit kunnen leggen dat ik soms nergens last van heb en waarschijnlijk door stress dat het minder is en die begrijpen het gelukkig. Van te voren is er geen pijl op te trekken en doordat ik daar voor mijzelf een probleem van maak, wordt het er niet beter van.
In jouw geval, is het dan bijv. een oplossing dat jullie het voorgerecht of het hoofdgerecht maken zodat je het samen deelt? En verder mag je toch ook aangeven wat je echt niet lust? Als iemand hier wat eet of drinkt vraag ik altijd wat ik niet in huis moet halen en wat hun lievelings eten en drinken is. Misschien dat een keer bespreken.
Ik heb last dat ik opeens zo vol kan zijn dat je denkt `nog 1 hap en dan komt het eruit`. Dus ik vraag altijd een klein beetje, ik vraag liever of ik nog een schepje mag dan dat ik een half bord niet op kan, dat is zo genant. Bij vriendinnen heb ik gelukkig uit kunnen leggen dat ik soms nergens last van heb en waarschijnlijk door stress dat het minder is en die begrijpen het gelukkig. Van te voren is er geen pijl op te trekken en doordat ik daar voor mijzelf een probleem van maak, wordt het er niet beter van.
In jouw geval, is het dan bijv. een oplossing dat jullie het voorgerecht of het hoofdgerecht maken zodat je het samen deelt? En verder mag je toch ook aangeven wat je echt niet lust? Als iemand hier wat eet of drinkt vraag ik altijd wat ik niet in huis moet halen en wat hun lievelings eten en drinken is. Misschien dat een keer bespreken.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 3 februari 2016 om 22:39
quote:amarna schreef op 03 februari 2016 @ 15:01:
[...]
Je kunt toch bij de uitnodiging zeggen dat je geen lever lust?
Ik vind het zelf heerlijk, maar ik zou het gasten van wie ik niet zeker weet of ze dat lekker vinden, nooit serveren.
nou ja, zeg, wie doet dat nu, dat vooraf vermelden?
van orgaanvlees is toch algemeen geweten dat veel mensen dat niet lusten, dat ga je toch niet vermelden als je uitgenodigd wordt.
ik lust zo ongeveer alles, behalve orgaanvlees, en zelfs als me vooraf gevraagd wordt: 'is er iets dat je niet lust?' is het nog nooit in me opgekomen om te zeggen dat ik geen lever lust.
ik roep vrolijk 'ik eet alles hoor', en heb nog nooit lever voor mijn neus gekregen.
als je nu geen tomaten lust, OK, dat je dat dan even meldt...
[...]
Je kunt toch bij de uitnodiging zeggen dat je geen lever lust?
Ik vind het zelf heerlijk, maar ik zou het gasten van wie ik niet zeker weet of ze dat lekker vinden, nooit serveren.
nou ja, zeg, wie doet dat nu, dat vooraf vermelden?
van orgaanvlees is toch algemeen geweten dat veel mensen dat niet lusten, dat ga je toch niet vermelden als je uitgenodigd wordt.
ik lust zo ongeveer alles, behalve orgaanvlees, en zelfs als me vooraf gevraagd wordt: 'is er iets dat je niet lust?' is het nog nooit in me opgekomen om te zeggen dat ik geen lever lust.
ik roep vrolijk 'ik eet alles hoor', en heb nog nooit lever voor mijn neus gekregen.
als je nu geen tomaten lust, OK, dat je dat dan even meldt...
