
Eten afslaan onbeleefd?

woensdag 3 februari 2016 om 14:19
Ik ben van het weekend bij mijn schoonouders wezen eten. Het voorgerecht was iets wat ik niet zo lekker vond dus dat heb ik niet aangeraakt. Het hoofdgerecht was best te pruimen maar die kreeg ik niet helemaal op en dan ga ik ook niet forceren. Nu hoor ik van mijn vriend dat ze dit erg onbeleefd van mij vonden en er beledigd over zijn. Ook omdat ik in het verleden vaak heb geweigerd als ze mij iets te eten aanboden. Vind dit echt absurd. Ben toch niet verplicht om eten naar binnen te stouwen? Mijn vriend neemt hier ook geen duidelijk standpunt in waardoor ik het idee krijg dat hij het met hen eens is. Graag jullie mening hierover
woensdag 3 februari 2016 om 23:14
quote:aliva schreef op 03 februari 2016 @ 22:39:
[...]
nou ja, zeg, wie doet dat nu, dat vooraf vermelden?
Liever dat iemand het vooraf zegt dan dat je veel moeite doet, eten koopt, koken en dat het iets is wat iemand echt niet lust. Nee hoor, gewoon vooraf zeggen. Zelf vraag ik het altijd hoor, zodat iemand zich niet bezwaard hoeft te voelen maar als iemand het niet vraagt, zeker zeggen.
[...]
nou ja, zeg, wie doet dat nu, dat vooraf vermelden?
Liever dat iemand het vooraf zegt dan dat je veel moeite doet, eten koopt, koken en dat het iets is wat iemand echt niet lust. Nee hoor, gewoon vooraf zeggen. Zelf vraag ik het altijd hoor, zodat iemand zich niet bezwaard hoeft te voelen maar als iemand het niet vraagt, zeker zeggen.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 3 februari 2016 om 23:19
quote:Mylene_Valerie schreef op 03 februari 2016 @ 23:14:
[...]
Liever dat iemand het vooraf zegt dan dat je veel moeite doet, eten koopt, koken en dat het iets is wat iemand echt niet lust. Nee hoor, gewoon vooraf zeggen. Zelf vraag ik het altijd hoor, zodat iemand zich niet bezwaard hoeft te voelen maar als iemand het niet vraagt, zeker zeggen.
akkoord, als het gaat over een courant ingredient, als tomaten of champignons of spinazie.
maar lever?? dat zou nooit in me opkomen om dat te vermelden; er zijn zoveel mensen die dat niet lusten, en het wordt nog zo weinig gegeten, dat het zelfs niet in mijn hoofd opkomt dat ik dat voorgeschoteld zou krijgen.
[...]
Liever dat iemand het vooraf zegt dan dat je veel moeite doet, eten koopt, koken en dat het iets is wat iemand echt niet lust. Nee hoor, gewoon vooraf zeggen. Zelf vraag ik het altijd hoor, zodat iemand zich niet bezwaard hoeft te voelen maar als iemand het niet vraagt, zeker zeggen.
akkoord, als het gaat over een courant ingredient, als tomaten of champignons of spinazie.
maar lever?? dat zou nooit in me opkomen om dat te vermelden; er zijn zoveel mensen die dat niet lusten, en het wordt nog zo weinig gegeten, dat het zelfs niet in mijn hoofd opkomt dat ik dat voorgeschoteld zou krijgen.
woensdag 3 februari 2016 om 23:19
quote:Mylene_Valerie schreef op 03 februari 2016 @ 23:14:
[...]
Liever dat iemand het vooraf zegt dan dat je veel moeite doet, eten koopt, koken en dat het iets is wat iemand echt niet lust. Nee hoor, gewoon vooraf zeggen. Zelf vraag ik het altijd hoor, zodat iemand zich niet bezwaard hoeft te voelen maar als iemand het niet vraagt, zeker zeggen.Maar zelfs als iemand het vraagt, denk ik er niet aan om te zeggen dat ik niet van orgaanvlees houdt. Omdat dat iets is dat niet regulier op tafel komt. Ik meld wel dat ik geen zeevruchten, blauwaderkaas en andere sterke kazen lust en in het winterseizoen noem ik de erwtensoep even.
[...]
Liever dat iemand het vooraf zegt dan dat je veel moeite doet, eten koopt, koken en dat het iets is wat iemand echt niet lust. Nee hoor, gewoon vooraf zeggen. Zelf vraag ik het altijd hoor, zodat iemand zich niet bezwaard hoeft te voelen maar als iemand het niet vraagt, zeker zeggen.Maar zelfs als iemand het vraagt, denk ik er niet aan om te zeggen dat ik niet van orgaanvlees houdt. Omdat dat iets is dat niet regulier op tafel komt. Ik meld wel dat ik geen zeevruchten, blauwaderkaas en andere sterke kazen lust en in het winterseizoen noem ik de erwtensoep even.
anoniem_125614 wijzigde dit bericht op 03-02-2016 23:20
Reden: Wat aliva zegt dus.....
Reden: Wat aliva zegt dus.....
% gewijzigd
woensdag 3 februari 2016 om 23:20
quote:aliva schreef op 03 februari 2016 @ 22:39:
[...]
nou ja, zeg, wie doet dat nu, dat vooraf vermelden?
Dan moet je achteraf ook niet gaan zeuren natuurlijk
Mensen kunnen niet ruiken wat jij niet lust, en als het je zo tegenstaat dat je er geen hap van wilt nemen dan is het niet meer dan beleefd dat je dat even meld, en anders gewoon niet zeuren maar doorbijten
[...]
nou ja, zeg, wie doet dat nu, dat vooraf vermelden?
Dan moet je achteraf ook niet gaan zeuren natuurlijk
Mensen kunnen niet ruiken wat jij niet lust, en als het je zo tegenstaat dat je er geen hap van wilt nemen dan is het niet meer dan beleefd dat je dat even meld, en anders gewoon niet zeuren maar doorbijten
woensdag 3 februari 2016 om 23:21
quote:blauwmetstippen schreef op 03 februari 2016 @ 23:19:
[...]
Maar zelfs als iemand het vraagt, denk ik er niet aan om te zeggen dat ik niet van orgaanvlees houdt. Omdat dat iets is dat niet regulier op tafel komt. Ik meld wel dat ik geen zeevruchten, blauwaderkaas en andere sterke kazen lust en in het winterseizoen noem ik de erwtensoep even.
Dat ligt misschien ook aan je omgeving, mijn ouders hadden altijd wel paté en leverworst in huis (en nog wel denk ik, al let ik er niet meer op omdat ik zelf geen vlees meer eet) en op verjaardagen hier in de omgeving ligt er ook wel altijd zoiets op tafel, snap ook wel dat mensen er niet bij stilstaan dat dat blijkbaar iets is wat je eerst moet melden voor je het je gasten voorschoteld.
Zo exotisch is dat toch ook niet?
[...]
Maar zelfs als iemand het vraagt, denk ik er niet aan om te zeggen dat ik niet van orgaanvlees houdt. Omdat dat iets is dat niet regulier op tafel komt. Ik meld wel dat ik geen zeevruchten, blauwaderkaas en andere sterke kazen lust en in het winterseizoen noem ik de erwtensoep even.
Dat ligt misschien ook aan je omgeving, mijn ouders hadden altijd wel paté en leverworst in huis (en nog wel denk ik, al let ik er niet meer op omdat ik zelf geen vlees meer eet) en op verjaardagen hier in de omgeving ligt er ook wel altijd zoiets op tafel, snap ook wel dat mensen er niet bij stilstaan dat dat blijkbaar iets is wat je eerst moet melden voor je het je gasten voorschoteld.
Zo exotisch is dat toch ook niet?
woensdag 3 februari 2016 om 23:30
quote:aliva schreef op 03 februari 2016 @ 23:19:
[...]
akkoord, als het gaat over een courant ingredient, als tomaten of champignons of spinazie.
maar lever?? dat zou nooit in me opkomen om dat te vermelden; er zijn zoveel mensen die dat niet lusten, en het wordt nog zo weinig gegeten, dat het zelfs niet in mijn hoofd opkomt dat ik dat voorgeschoteld zou krijgen.
Moet je zelf weten.
Ik ga echt letterlijk over mijn nek van lever. Jaren geleden ging ik naar een bbq en uiteraard geef je daar niets aan wat je wel en niet lust. Ik had veel trek en toen ze zeiden, de sate is klaar nam ik 3 stokjes omdat ik al zag dat er vlees lag waar ik minder van houd. Dus vriend en ik lekker zitten en ik neem een hap en werd echt heel onpasselijk, het was sate van lever. Gelukkig kon ik even naar het toilet en nam mijn toenmalige vriend mijn sate.
Maar die vanzelfsprekendheid wat je wel en niet kan krijgen is er volgens mij niet. Het is mij ook met een ander ingredient een keer gebeurd.
Doe wat je zelf goed vindt. Zelf geef ik het liever aan en zelf vraag ik het altijd aan anderen maar zo zie je, we zijn niet hetzelfde.
[...]
akkoord, als het gaat over een courant ingredient, als tomaten of champignons of spinazie.
maar lever?? dat zou nooit in me opkomen om dat te vermelden; er zijn zoveel mensen die dat niet lusten, en het wordt nog zo weinig gegeten, dat het zelfs niet in mijn hoofd opkomt dat ik dat voorgeschoteld zou krijgen.
Moet je zelf weten.
Ik ga echt letterlijk over mijn nek van lever. Jaren geleden ging ik naar een bbq en uiteraard geef je daar niets aan wat je wel en niet lust. Ik had veel trek en toen ze zeiden, de sate is klaar nam ik 3 stokjes omdat ik al zag dat er vlees lag waar ik minder van houd. Dus vriend en ik lekker zitten en ik neem een hap en werd echt heel onpasselijk, het was sate van lever. Gelukkig kon ik even naar het toilet en nam mijn toenmalige vriend mijn sate.
Maar die vanzelfsprekendheid wat je wel en niet kan krijgen is er volgens mij niet. Het is mij ook met een ander ingredient een keer gebeurd.
Doe wat je zelf goed vindt. Zelf geef ik het liever aan en zelf vraag ik het altijd aan anderen maar zo zie je, we zijn niet hetzelfde.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 3 februari 2016 om 23:35
maar op een BBQ kan je nog kiezen wat je neemt, dus dat dat ertussen zit daar kan ik nog inkomen, als de gastheer/vrouw dat graag eten.
maar ik zou het echt heel raar vinden om lever als hoofdingredient op te dienen zonder dit zélf vooraf met je gasten af te checken.
de kans dat men het niet lust is immers bijzonder groot en de kans dat men er zelfs niet aan denkt om het te vermelden is ook zeer groot.
zeg jij dat dus echt, als je uitgenodigd wordt: "ik lust geen lever?"
(leverworst en paté is nog iets anders vind ik)
maar ik zou het echt heel raar vinden om lever als hoofdingredient op te dienen zonder dit zélf vooraf met je gasten af te checken.
de kans dat men het niet lust is immers bijzonder groot en de kans dat men er zelfs niet aan denkt om het te vermelden is ook zeer groot.
zeg jij dat dus echt, als je uitgenodigd wordt: "ik lust geen lever?"
(leverworst en paté is nog iets anders vind ik)

donderdag 4 februari 2016 om 07:38
Dat is inderdaad wel een lastige want wat voor de ene persoon uitzonderlijk is, is voor de ander wellicht iets dat wekelijks op het menu komt. Ik zou niet weten waar ik lever of ander orgaanvlees zou moeten zetten op de schaal van gewoon/ongewoon. Voor mijzelf is het in elk geval ongewoon en ik zou er denk ik ook niet aan denken om het te vermelden dat ik het niet lust als ik ergens zou gaan eten. Maar hoe zit het met iets als avocado, pompoen of couscous? Dat zijn voor mij hele normale ingrediënten die ik iemand zou kunnen voorzetten terwijl die ander dan ook kan denken: wat zijn dit voor uitzonderlijke ingrediënten?
donderdag 4 februari 2016 om 07:53
Tsja...ik vind TO een beetje een zeikerd....en de schoonouders ook.
Ik eet ook uit principe wat me voorgezet wordt. En met name bij m'n schoonouders zit ik ook regelmatig met lange tanden te eten. Mijn schoonmoeder heeft zelf het idee dat ze goed kan koken en goed smaken kan combineren....ik denk daar het mijne van.
Maar als ik ergens te gast ben, is het simpel: tenzij het gevaarlijk is (rauwe kip e.d.), eet ik wat de pot schaft. Gewoon uit fatsoen.
Maar om je nou diep beledigd te voelen omdat je schoondochter eten afslaat en dat ook nog uitgebreid te gaan ventileren....dat vind ik dan ook weer een beetje kinderachtig.
Ik eet ook uit principe wat me voorgezet wordt. En met name bij m'n schoonouders zit ik ook regelmatig met lange tanden te eten. Mijn schoonmoeder heeft zelf het idee dat ze goed kan koken en goed smaken kan combineren....ik denk daar het mijne van.
Maar als ik ergens te gast ben, is het simpel: tenzij het gevaarlijk is (rauwe kip e.d.), eet ik wat de pot schaft. Gewoon uit fatsoen.
Maar om je nou diep beledigd te voelen omdat je schoondochter eten afslaat en dat ook nog uitgebreid te gaan ventileren....dat vind ik dan ook weer een beetje kinderachtig.
Oh dear, how sad, never mind.
donderdag 4 februari 2016 om 07:54
quote:NYC schreef op 04 februari 2016 @ 07:38:
Ik zou niet weten waar ik lever of ander orgaanvlees zou moeten zetten op de schaal van gewoon/ongewoon. Voor mijzelf is het in elk geval ongewoon en ik zou er denk ik ook niet aan denken om het te vermelden dat ik het niet lust als ik ergens zou gaan eten.Dus paté eet je ook niet?
Ik zou niet weten waar ik lever of ander orgaanvlees zou moeten zetten op de schaal van gewoon/ongewoon. Voor mijzelf is het in elk geval ongewoon en ik zou er denk ik ook niet aan denken om het te vermelden dat ik het niet lust als ik ergens zou gaan eten.Dus paté eet je ook niet?
Oh dear, how sad, never mind.
donderdag 4 februari 2016 om 08:05
quote:aliva schreef op 03 februari 2016 @ 23:35:
zeg jij dat dus echt, als je uitgenodigd wordt: "ik lust geen lever?"
Wat ik al zei, ik heb hele attente vrienden die zelf altijd checken of vragen wat ik echt niet zou lusten en ik vraag het ook altijd aan gasten. Net dat ik vraag wat ze graag drinken, dan koop ik dat. Bij kennissen/vrienden die vaker komen weet je het na 1x wel wat ze wel en niet lusten.
En bij mijn moeder, die over het algemeen natuurlijk weet wat ik niet lust, vraag ik altijd wat ze gaat maken als ze zegt `kom je eten of blijf je eten`. Laatst aten ze zuurkool en ik eet dat iets minder graag dus had ik voor mijzelf lekker rode kool met verse appeltjes meegenomen.
Maar er zijn ook dingen die ik graag wil leren eten, garnalen. Toen ik een keer bij een forumster bleef slapen heb ik ze leren eten . Dan moet ik het wel willen hoor. Lever/orgaanvlees en pap wil ik niet leren eten, van de geur word ik al zo misselijk.
zeg jij dat dus echt, als je uitgenodigd wordt: "ik lust geen lever?"
Wat ik al zei, ik heb hele attente vrienden die zelf altijd checken of vragen wat ik echt niet zou lusten en ik vraag het ook altijd aan gasten. Net dat ik vraag wat ze graag drinken, dan koop ik dat. Bij kennissen/vrienden die vaker komen weet je het na 1x wel wat ze wel en niet lusten.
En bij mijn moeder, die over het algemeen natuurlijk weet wat ik niet lust, vraag ik altijd wat ze gaat maken als ze zegt `kom je eten of blijf je eten`. Laatst aten ze zuurkool en ik eet dat iets minder graag dus had ik voor mijzelf lekker rode kool met verse appeltjes meegenomen.
Maar er zijn ook dingen die ik graag wil leren eten, garnalen. Toen ik een keer bij een forumster bleef slapen heb ik ze leren eten . Dan moet ik het wel willen hoor. Lever/orgaanvlees en pap wil ik niet leren eten, van de geur word ik al zo misselijk.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven


donderdag 4 februari 2016 om 08:25
quote:Honeymoonquiz schreef op 04 februari 2016 @ 08:17:
[...]
Ik eet dat niet nee, vind de smaak en geur van lever echt verschrikkelijk. Kan toch?Zeker, maar ik denk dat veel mensen die het idee van orgaanvlees vies vinden, helemaal niet doorhebben dat ze dat ook eten als ze paté eten......
[...]
Ik eet dat niet nee, vind de smaak en geur van lever echt verschrikkelijk. Kan toch?Zeker, maar ik denk dat veel mensen die het idee van orgaanvlees vies vinden, helemaal niet doorhebben dat ze dat ook eten als ze paté eten......
Oh dear, how sad, never mind.
donderdag 4 februari 2016 om 08:27
Vivaneesje,
Heb je écht duidelijk laten weten wat je wel en niet lust? Uit Eigen initiatief of hebben ze het nooit gevraagd?
Dat maakt het verschil in jouw situatie, vind ik.
Ik zal zelf gasten nooit lever, mosselen, gember, inktvis of ander voedsel dat niet iedereen lust voorzetten. Ook vraag ik naar dieetwensen, of ze vegetarier zijn, varkensvlees eten, allergieën etc. etc.
Maar als aan die voorwaardes voldaan is, vind ik heel onbeleefd om dan niets te eten (zoals je vertelde over die maaltijd met die kleine hapjes). Zitten daar geen van de ingredienten in die jij niet lust, maar vind je het simpelweg niet lekker klaargemaakt, dan vind ik het Zeuren met een grote Z.
Evenzo vind ik het van slechte manieren getuigen als je als gastvrouw/gastheer tóch lever serveert aan een gast die aangegeven heeft dat beslist niet te lusten.
Heb je écht duidelijk laten weten wat je wel en niet lust? Uit Eigen initiatief of hebben ze het nooit gevraagd?
Dat maakt het verschil in jouw situatie, vind ik.
Ik zal zelf gasten nooit lever, mosselen, gember, inktvis of ander voedsel dat niet iedereen lust voorzetten. Ook vraag ik naar dieetwensen, of ze vegetarier zijn, varkensvlees eten, allergieën etc. etc.
Maar als aan die voorwaardes voldaan is, vind ik heel onbeleefd om dan niets te eten (zoals je vertelde over die maaltijd met die kleine hapjes). Zitten daar geen van de ingredienten in die jij niet lust, maar vind je het simpelweg niet lekker klaargemaakt, dan vind ik het Zeuren met een grote Z.
Evenzo vind ik het van slechte manieren getuigen als je als gastvrouw/gastheer tóch lever serveert aan een gast die aangegeven heeft dat beslist niet te lusten.

donderdag 4 februari 2016 om 08:27
Ik eet ook geen paté, maar wat ik meer bedoelde is dat het dus lastig is om in te schatten welke dingen voor jouzelf misschien heel normaal en algemeen zijn terwijl de ander het iets exclusiefs en uitzonderlijks vindt en er daarom wel aan denkt om te zeggen dat je echt geen sperziebonen eet maar niet de garnalen noemt omdat je daar niet aan denkt, net zoals je waarschijnlijk geen sprinkhanen noemt.
Sprinkhaan zal waarschijnlijk bijna iedereen op de schaal "uitzonderlijk" plaatsen, maar paté, gebakken lever, garnalen, pompoen, waar plaats je dat? Zeker nu ik hier garnalen lees denk ik: dat zou ik zo zonder overleg als een voorgerecht kunnen serveren... Terwijl een ander dat ongeveer in de categorie sprinkhaan zet. Valt nog niet mee om in te schatten wat een ander gewend is.
Sprinkhaan zal waarschijnlijk bijna iedereen op de schaal "uitzonderlijk" plaatsen, maar paté, gebakken lever, garnalen, pompoen, waar plaats je dat? Zeker nu ik hier garnalen lees denk ik: dat zou ik zo zonder overleg als een voorgerecht kunnen serveren... Terwijl een ander dat ongeveer in de categorie sprinkhaan zet. Valt nog niet mee om in te schatten wat een ander gewend is.
donderdag 4 februari 2016 om 08:39
quote:Hayek schreef op 04 februari 2016 @ 07:53:
Maar om je nou diep beledigd te voelen omdat je schoondochter eten afslaat en dat ook nog uitgebreid te gaan ventileren....dat vind ik dan ook weer een beetje kinderachtig.Ik denk zomaar dat het vooral gaat op de manier waarop TO dat heeft gedaan en niet eens zo zeer om het eten op zich. .
Maar om je nou diep beledigd te voelen omdat je schoondochter eten afslaat en dat ook nog uitgebreid te gaan ventileren....dat vind ik dan ook weer een beetje kinderachtig.Ik denk zomaar dat het vooral gaat op de manier waarop TO dat heeft gedaan en niet eens zo zeer om het eten op zich. .

donderdag 4 februari 2016 om 08:40
quote:Mylene_Valerie schreef op 03 februari 2016 @ 23:30:
[...]
Moet je zelf weten.
Ik ga echt letterlijk over mijn nek van lever. Jaren geleden ging ik naar een bbq en uiteraard geef je daar niets aan wat je wel en niet lust. Ik had veel trek en toen ze zeiden, de sate is klaar nam ik 3 stokjes omdat ik al zag dat er vlees lag waar ik minder van houd. Dus vriend en ik lekker zitten en ik neem een hap en werd echt heel onpasselijk, het was sate van lever. Gelukkig kon ik even naar het toilet en nam mijn toenmalige vriend mijn sate.
Maar die vanzelfsprekendheid wat je wel en niet kan krijgen is er volgens mij niet. Het is mij ook met een ander ingredient een keer gebeurd.
Doe wat je zelf goed vindt. Zelf geef ik het liever aan en zelf vraag ik het altijd aan anderen maar zo zie je, we zijn niet hetzelfde.
Wat een raar antwoord.
Of eigenlijk helemaal geen antwoord.
[...]
Moet je zelf weten.
Ik ga echt letterlijk over mijn nek van lever. Jaren geleden ging ik naar een bbq en uiteraard geef je daar niets aan wat je wel en niet lust. Ik had veel trek en toen ze zeiden, de sate is klaar nam ik 3 stokjes omdat ik al zag dat er vlees lag waar ik minder van houd. Dus vriend en ik lekker zitten en ik neem een hap en werd echt heel onpasselijk, het was sate van lever. Gelukkig kon ik even naar het toilet en nam mijn toenmalige vriend mijn sate.
Maar die vanzelfsprekendheid wat je wel en niet kan krijgen is er volgens mij niet. Het is mij ook met een ander ingredient een keer gebeurd.
Doe wat je zelf goed vindt. Zelf geef ik het liever aan en zelf vraag ik het altijd aan anderen maar zo zie je, we zijn niet hetzelfde.
Wat een raar antwoord.
Of eigenlijk helemaal geen antwoord.

donderdag 4 februari 2016 om 09:04
Ik houd erg van lever, maar zou het gasten nooit voorzetten, dus ik verwacht ook niet dat een gast dat opnoemt als ongewenst.
Maar TO vertelt verderop ook nog van een andere maaltijd met allemaal kleine hapjes waar ze niets van gegeten heeft en dat vind ik een heel ander verhaal. Kan me niet voorstellen dat dat allemaal dingen waren die ze écht niet lustte. Ik krijg hier toch een "prinses-op-de-erwt" idee bij.
Maar TO vertelt verderop ook nog van een andere maaltijd met allemaal kleine hapjes waar ze niets van gegeten heeft en dat vind ik een heel ander verhaal. Kan me niet voorstellen dat dat allemaal dingen waren die ze écht niet lustte. Ik krijg hier toch een "prinses-op-de-erwt" idee bij.

donderdag 4 februari 2016 om 09:11
Zoals altijd is het de toon die de muziek maakt. Als TO zich had verontschuldigd en desnoods zichzelf op de hak had genomen (sorry, ik weet dat het nergens op slaat/dat ik een zeikerd ben met eten/ik zou willen dat het anders was maar....") dan hebben mensen vaak veel meer begrip. Maar als je het meteen (verbaal of nonverbaal) gaat hebben over het 'recht' dat je hebt om eten te mogen weigeren dan sla je de plank toch echt mis.
Want ja, dat recht heb je. Je hebt ook het recht om je schoenen aan te houden terwijl iedereen daar op sokken loopt. Je hebt het recht om meteen na het eten op te staan. Je hebt zelfs het recht om een uur later te komen. Je bent dan erg onfatsoenlijk maar hé, je staat in je recht! Pas je aan en voeg jezelf - zeker in het begin - naar de regels van je schoonouders. Het contact zal in de meeste gevallen zoveel soepeler verlopen. Later kan je wat eerlijker worden.
Want ja, dat recht heb je. Je hebt ook het recht om je schoenen aan te houden terwijl iedereen daar op sokken loopt. Je hebt het recht om meteen na het eten op te staan. Je hebt zelfs het recht om een uur later te komen. Je bent dan erg onfatsoenlijk maar hé, je staat in je recht! Pas je aan en voeg jezelf - zeker in het begin - naar de regels van je schoonouders. Het contact zal in de meeste gevallen zoveel soepeler verlopen. Later kan je wat eerlijker worden.
donderdag 4 februari 2016 om 09:14
quote:topdropje schreef op 04 februari 2016 @ 09:11:
Zoals altijd is het de toon die de muziek maakt. Als TO zich had verontschuldigd en desnoods zichzelf op de hak had genomen (sorry, ik weet dat het nergens op slaat/dat ik een zeikerd ben met eten/ik zou willen dat het anders was maar....") dan hebben mensen vaak veel meer begrip. Maar als je het meteen (verbaal of nonverbaal) gaat hebben over het 'recht' dat je hebt om eten te mogen weigeren dan sla je de plank toch echt mis.
Want ja, dat recht heb je. Je hebt ook het recht om je schoenen aan te houden terwijl iedereen daar op sokken loopt. Je hebt het recht om meteen na het eten op te staan. Je hebt zelfs het recht om een uur later te komen. Je bent dan erg onfatsoenlijk maar hé, je staat in je recht! Pas je aan en voeg jezelf - zeker in het begin - naar de regels van je schoonouders. Het contact zal in de meeste gevallen zoveel soepeler verlopen. Later kan je wat eerlijker worden.Helemaal met je eens.
Zoals altijd is het de toon die de muziek maakt. Als TO zich had verontschuldigd en desnoods zichzelf op de hak had genomen (sorry, ik weet dat het nergens op slaat/dat ik een zeikerd ben met eten/ik zou willen dat het anders was maar....") dan hebben mensen vaak veel meer begrip. Maar als je het meteen (verbaal of nonverbaal) gaat hebben over het 'recht' dat je hebt om eten te mogen weigeren dan sla je de plank toch echt mis.
Want ja, dat recht heb je. Je hebt ook het recht om je schoenen aan te houden terwijl iedereen daar op sokken loopt. Je hebt het recht om meteen na het eten op te staan. Je hebt zelfs het recht om een uur later te komen. Je bent dan erg onfatsoenlijk maar hé, je staat in je recht! Pas je aan en voeg jezelf - zeker in het begin - naar de regels van je schoonouders. Het contact zal in de meeste gevallen zoveel soepeler verlopen. Later kan je wat eerlijker worden.Helemaal met je eens.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
donderdag 4 februari 2016 om 09:21
quote:topdropje schreef op 04 februari 2016 @ 09:11:
Zoals altijd is het de toon die de muziek maakt. Als TO zich had verontschuldigd en desnoods zichzelf op de hak had genomen (sorry, ik weet dat het nergens op slaat/dat ik een zeikerd ben met eten/ik zou willen dat het anders was maar....") dan hebben mensen vaak veel meer begrip. Maar als je het meteen (verbaal of nonverbaal) gaat hebben over het 'recht' dat je hebt om eten te mogen weigeren dan sla je de plank toch echt mis.
Want ja, dat recht heb je. Je hebt ook het recht om je schoenen aan te houden terwijl iedereen daar op sokken loopt. Je hebt het recht om meteen na het eten op te staan. Je hebt zelfs het recht om een uur later te komen. Je bent dan erg onfatsoenlijk maar hé, je staat in je recht! Pas je aan en voeg jezelf - zeker in het begin - naar de regels van je schoonouders. Het contact zal in de meeste gevallen zoveel soepeler verlopen. Later kan je wat eerlijker worden.
Helemaal mee eens!
Het lijkt soms wel of het "recht om je niet aan te hoeven passen" in onze grondwet zou moeten staan. Een beetje rekening houden met elkaar maakt de maatschappij veel vriendelijker en het menselijk verkeer makkelijker.
Als je altijd bot of onbeleefd bent, gaan mensen jou op den duur op dezelfde manier benaderen. Je kunt elkaar nog zo hard nodig hebben, toch?
Zoals altijd is het de toon die de muziek maakt. Als TO zich had verontschuldigd en desnoods zichzelf op de hak had genomen (sorry, ik weet dat het nergens op slaat/dat ik een zeikerd ben met eten/ik zou willen dat het anders was maar....") dan hebben mensen vaak veel meer begrip. Maar als je het meteen (verbaal of nonverbaal) gaat hebben over het 'recht' dat je hebt om eten te mogen weigeren dan sla je de plank toch echt mis.
Want ja, dat recht heb je. Je hebt ook het recht om je schoenen aan te houden terwijl iedereen daar op sokken loopt. Je hebt het recht om meteen na het eten op te staan. Je hebt zelfs het recht om een uur later te komen. Je bent dan erg onfatsoenlijk maar hé, je staat in je recht! Pas je aan en voeg jezelf - zeker in het begin - naar de regels van je schoonouders. Het contact zal in de meeste gevallen zoveel soepeler verlopen. Later kan je wat eerlijker worden.
Helemaal mee eens!
Het lijkt soms wel of het "recht om je niet aan te hoeven passen" in onze grondwet zou moeten staan. Een beetje rekening houden met elkaar maakt de maatschappij veel vriendelijker en het menselijk verkeer makkelijker.
Als je altijd bot of onbeleefd bent, gaan mensen jou op den duur op dezelfde manier benaderen. Je kunt elkaar nog zo hard nodig hebben, toch?

donderdag 4 februari 2016 om 09:27
quote:amarna schreef op 04 februari 2016 @ 09:04:
Ik houd erg van lever, maar zou het gasten nooit voorzetten, dus ik verwacht ook niet dat een gast dat opnoemt als ongewenst.
Maar TO vertelt verderop ook nog van een andere maaltijd met allemaal kleine hapjes waar ze niets van gegeten heeft en dat vind ik een heel ander verhaal. Kan me niet voorstellen dat dat allemaal dingen waren die ze écht niet lustte. Ik krijg hier toch een "prinses-op-de-erwt" idee bij.Ow nee ik zeg al meerdere pagina's dat als TO in real live ook zo aardig communiceert als hier, ik die schoonmoeder ook wel begrijp.
Ik houd erg van lever, maar zou het gasten nooit voorzetten, dus ik verwacht ook niet dat een gast dat opnoemt als ongewenst.
Maar TO vertelt verderop ook nog van een andere maaltijd met allemaal kleine hapjes waar ze niets van gegeten heeft en dat vind ik een heel ander verhaal. Kan me niet voorstellen dat dat allemaal dingen waren die ze écht niet lustte. Ik krijg hier toch een "prinses-op-de-erwt" idee bij.Ow nee ik zeg al meerdere pagina's dat als TO in real live ook zo aardig communiceert als hier, ik die schoonmoeder ook wel begrijp.

donderdag 4 februari 2016 om 09:30
quote:topdropje schreef op 04 februari 2016 @ 09:11:
Zoals altijd is het de toon die de muziek maakt. Als TO zich had verontschuldigd en desnoods zichzelf op de hak had genomen (sorry, ik weet dat het nergens op slaat/dat ik een zeikerd ben met eten/ik zou willen dat het anders was maar....") dan hebben mensen vaak veel meer begrip. Maar als je het meteen (verbaal of nonverbaal) gaat hebben over het 'recht' dat je hebt om eten te mogen weigeren dan sla je de plank toch echt mis.
Want ja, dat recht heb je. Je hebt ook het recht om je schoenen aan te houden terwijl iedereen daar op sokken loopt. Je hebt het recht om meteen na het eten op te staan. Je hebt zelfs het recht om een uur later te komen. Je bent dan erg onfatsoenlijk maar hé, je staat in je recht! Pas je aan en voeg jezelf - zeker in het begin - naar de regels van je schoonouders. Het contact zal in de meeste gevallen zoveel soepeler verlopen. Later kan je wat eerlijker worden.
Ik vind bepaalde dingen niet eten ( en dan bedoel ik dus niet zoals TO dat doet) echt wat anders dan wel of niet je schoenen aan doen.
Je kan ook heel beleefd dingen afslaan of nog beter... op voorhand aangeven.
Dat valt ook niet altijd in goede aarde maar dat ligt dan weer aan hoe beleeft de gastvrouw en heer zijn. Daar kan jij dan niet zo veel aan doen.
Maar het is inderdaad de toon die de muziek maakt. Maar ik zal nooit iets eten als ik dat echt niet wil.
Zoals altijd is het de toon die de muziek maakt. Als TO zich had verontschuldigd en desnoods zichzelf op de hak had genomen (sorry, ik weet dat het nergens op slaat/dat ik een zeikerd ben met eten/ik zou willen dat het anders was maar....") dan hebben mensen vaak veel meer begrip. Maar als je het meteen (verbaal of nonverbaal) gaat hebben over het 'recht' dat je hebt om eten te mogen weigeren dan sla je de plank toch echt mis.
Want ja, dat recht heb je. Je hebt ook het recht om je schoenen aan te houden terwijl iedereen daar op sokken loopt. Je hebt het recht om meteen na het eten op te staan. Je hebt zelfs het recht om een uur later te komen. Je bent dan erg onfatsoenlijk maar hé, je staat in je recht! Pas je aan en voeg jezelf - zeker in het begin - naar de regels van je schoonouders. Het contact zal in de meeste gevallen zoveel soepeler verlopen. Later kan je wat eerlijker worden.
Ik vind bepaalde dingen niet eten ( en dan bedoel ik dus niet zoals TO dat doet) echt wat anders dan wel of niet je schoenen aan doen.
Je kan ook heel beleefd dingen afslaan of nog beter... op voorhand aangeven.
Dat valt ook niet altijd in goede aarde maar dat ligt dan weer aan hoe beleeft de gastvrouw en heer zijn. Daar kan jij dan niet zo veel aan doen.
Maar het is inderdaad de toon die de muziek maakt. Maar ik zal nooit iets eten als ik dat echt niet wil.