Eten
alle pijlers
Even een check: zou jij dit eten?
zondag 17 april 2016 om 13:00
Dames,
Even een check. Ik heb smetvrees, dus ik kan niet altijd goed beoordelen wat aan mij ligt en wat 'normaal' is.
(Ik ben niet bang om ziek te worden, maar vind wel veel dingen vies waar andere mensen niet bij nadenken, zoals dingen aanraken die iedereen aan heeft geraakt, handen geven enz.).
Nu deed zich gisteren een situatie voor die volgens mij iedereen gewoon vies zou vinden. Maar ik ben gewoon even heel erg nieuwsgierig hoe jullie er (als 'normale mensen') mee om zouden gaan.
Ik heb er een poll bij gemaakt. Ben even benieuwd naar de uitkomsten.
Ik at bij vrienden. Als toetje kregen we zo'n pudding die je op de kop moet zetten en waar de saus dan van af loopt. Het dochtertje van mijn vrienden maakte dit al open en wij waren aan het kletsen. Out of the blue likt zij op het moment dat die saus naar beneden begint te stromen echt mídden over die pudding. Maar dan ook echt met de hele tong en in het midden (vrienden zeiden natuurlijk wel iets, maar toen was het al gebeurd). En dus echt in de saus die daarna verder uitliep over de hele pudding (anders kon ik nog een stuk nemen aan de andere kant van de pudding).
Vervolgens werd de pudding in stukken gedeeld met afgelikt bestek.
Nu vraag ik me dus af; zou jij die pudding nog eten?
Als het dus niet je eigen kind is (want dat lijkt me nog wel anders).
Even een check. Ik heb smetvrees, dus ik kan niet altijd goed beoordelen wat aan mij ligt en wat 'normaal' is.
(Ik ben niet bang om ziek te worden, maar vind wel veel dingen vies waar andere mensen niet bij nadenken, zoals dingen aanraken die iedereen aan heeft geraakt, handen geven enz.).
Nu deed zich gisteren een situatie voor die volgens mij iedereen gewoon vies zou vinden. Maar ik ben gewoon even heel erg nieuwsgierig hoe jullie er (als 'normale mensen') mee om zouden gaan.
Ik heb er een poll bij gemaakt. Ben even benieuwd naar de uitkomsten.
Ik at bij vrienden. Als toetje kregen we zo'n pudding die je op de kop moet zetten en waar de saus dan van af loopt. Het dochtertje van mijn vrienden maakte dit al open en wij waren aan het kletsen. Out of the blue likt zij op het moment dat die saus naar beneden begint te stromen echt mídden over die pudding. Maar dan ook echt met de hele tong en in het midden (vrienden zeiden natuurlijk wel iets, maar toen was het al gebeurd). En dus echt in de saus die daarna verder uitliep over de hele pudding (anders kon ik nog een stuk nemen aan de andere kant van de pudding).
Vervolgens werd de pudding in stukken gedeeld met afgelikt bestek.
Nu vraag ik me dus af; zou jij die pudding nog eten?
Als het dus niet je eigen kind is (want dat lijkt me nog wel anders).
zondag 17 april 2016 om 16:26
Ik heb nee gestemd. Ik ben echt niet zo snel vies ergens van maar bij speeksel en snot ligt bij mij absoluut te grens. (En ik vind het ook zeer onbeschoft dat ze puddinkje nog hebben uitgeserveerd. Maar wie weet was het vooropgezet plan zo groot zijn de puddinkjes niet ????)
Ik lik niet aan mijn bestek maar ik smeer wel mijn brood met boter, zorg dat het zo schoon mogeljjk aan mijn broodje is afgeveegd om daarna paté, jam, chocopasta te smeren. Ik vind dat zelf ok maar ik lees hier dat anderen dat ook niet fris vinden, hoe dien jullie dat dan. En inderdaad het gebak op mijn werk serveer ik altijd uit tot grote vreugde van iedereen omdat zij dan geen vieze handen krijgen. Ik was vooraf mijn handen, voorzie iedereen en was daarna weer de handen, dat lijkt mij toch heel normaal maar de meesten likken hun vingers tussendoor af, yuk yuk yuk.
Ik lik niet aan mijn bestek maar ik smeer wel mijn brood met boter, zorg dat het zo schoon mogeljjk aan mijn broodje is afgeveegd om daarna paté, jam, chocopasta te smeren. Ik vind dat zelf ok maar ik lees hier dat anderen dat ook niet fris vinden, hoe dien jullie dat dan. En inderdaad het gebak op mijn werk serveer ik altijd uit tot grote vreugde van iedereen omdat zij dan geen vieze handen krijgen. Ik was vooraf mijn handen, voorzie iedereen en was daarna weer de handen, dat lijkt mij toch heel normaal maar de meesten likken hun vingers tussendoor af, yuk yuk yuk.
Ik doe mijn best
zondag 17 april 2016 om 16:27
zondag 17 april 2016 om 16:30
zondag 17 april 2016 om 16:31
[quote]MarianneDavids schreef op 17 april 2016 @ 16:22:
[...]
De meeste TV koks hebben daar ook een handje van, bij een enkeling hoor je dat hij hem ergens ingooit maar dat kan ook gewoon de besteklade zijn. Ze eten ook heel vaak van het zelfde bord, dat doe ik niet eens in huiselijke kring, het blijft hooguit bij het pikken van een patatje.
Als je op alle gore gewoontes van mensen gaat letten heb je een dagtaak maar meestal gaat het om iets dat toevallig opvalt. Mensen, vooral mannen, die aan hun kruis of kont krabben zonder erbij na te denken dat ze in een drukke straat lopen, iemand die op straat een groene rochel uittuft, smeriger dan een hondenrol, iemand die op straat één neusgat dichthoudt en met het andere een klodder snuit, mensen die naast je in het OV in hun neus zitten te peuren, de oogst bekijken en die dan opeten, iemand die een doorgesnoten zakdoek uitklopt, erin snuit en het resultaat bekijkt waarna die snotlap in jas- of broekzak gaat. Nagelbijters, ook zo vies. Een kleedhokje waarin het stinkt naar iemand die er nog nooit van heeft gehoord dat je niet ziek wordt als je je voeten wast, de lift instappen als je voorganger net een vette scheet heeft gelaten.[/quote
[...]
De meeste TV koks hebben daar ook een handje van, bij een enkeling hoor je dat hij hem ergens ingooit maar dat kan ook gewoon de besteklade zijn. Ze eten ook heel vaak van het zelfde bord, dat doe ik niet eens in huiselijke kring, het blijft hooguit bij het pikken van een patatje.
Als je op alle gore gewoontes van mensen gaat letten heb je een dagtaak maar meestal gaat het om iets dat toevallig opvalt. Mensen, vooral mannen, die aan hun kruis of kont krabben zonder erbij na te denken dat ze in een drukke straat lopen, iemand die op straat een groene rochel uittuft, smeriger dan een hondenrol, iemand die op straat één neusgat dichthoudt en met het andere een klodder snuit, mensen die naast je in het OV in hun neus zitten te peuren, de oogst bekijken en die dan opeten, iemand die een doorgesnoten zakdoek uitklopt, erin snuit en het resultaat bekijkt waarna die snotlap in jas- of broekzak gaat. Nagelbijters, ook zo vies. Een kleedhokje waarin het stinkt naar iemand die er nog nooit van heeft gehoord dat je niet ziek wordt als je je voeten wast, de lift instappen als je voorganger net een vette scheet heeft gelaten.[/quote
zondag 17 april 2016 om 16:33
quote:ollekebollekeknolleke schreef op 17 april 2016 @ 16:27:
De snotjes zijn voor mij brrrrr. ik zie dat voetballers ook vaak doen in die gangen voordat ze het veld op gaan. Dan moet ik altijd denken aan waar die snotjes allemaal belanden. Wie weet hoe ver een snotje reist.O ja, getver, zag dat laatst bij een stukje sport na Nieuwsuur of het journaal. Schaatsers doen het ook, dikwijls hangt er dan ook nog iets uit hun neus, prop die gasten een Kleenex in hun handen na de finish. Ik kijk weg, vind het zoooo vies. Na een marathon gaan er vaak mensen uitgebreid over hun nek, ook lekker. Van mijn hond kan ik er tegen, van mensen niet,
De snotjes zijn voor mij brrrrr. ik zie dat voetballers ook vaak doen in die gangen voordat ze het veld op gaan. Dan moet ik altijd denken aan waar die snotjes allemaal belanden. Wie weet hoe ver een snotje reist.O ja, getver, zag dat laatst bij een stukje sport na Nieuwsuur of het journaal. Schaatsers doen het ook, dikwijls hangt er dan ook nog iets uit hun neus, prop die gasten een Kleenex in hun handen na de finish. Ik kijk weg, vind het zoooo vies. Na een marathon gaan er vaak mensen uitgebreid over hun nek, ook lekker. Van mijn hond kan ik er tegen, van mensen niet,
verba volant, scripta manent.
zondag 17 april 2016 om 16:35
quote:MarianneDavids schreef op 17 april 2016 @ 16:25:
[...]
Je staat er niet bij stil omdat je denkt dat het normaal is?
Nooit stil gestaan dat eerst boter smeren en dan iets anders met datzelfde mes vreemd zou zijn.
In bepaalde grote pakken yoghurt of pudding laat ik ook gewoon een lepel zitten.
Al zal ik voor een feestje eventueel een nieuw pak kopen, maar dan meer omdat het vorige pak toch niet genoeg meer is.
Nooit stil gestaan om elke keer een nieuwe lepel te pakken voor ieder potje vla of ijs dat ik zou serveren.
Ik kan ook rustig mijn mes aflikken. Gebeurt gewoon "gewoon" zonder dat ik er mij echt bewust van ben.
Die taart en dat mes het zou mij dus zo kunnen overkomen zonder dat ik er bij stil sta of maar aan denk.
Tuurlijk ... een blokje kaas met 1 hap uit, gooi ik niet terug in de pot.
Maar als mijn man of iemand anders het nog wil opeten ... hou ik hen niet tegen.
Zelfde dat als een bord niet leeg is op restaurant we het rustig doorgeven aan iemand anders aan tafel die wel nog honger heeft. Als die het wil.
Voor mijn verjaardag op 't werk koop ik overigens meestal éénpersoons-verpakkingen.
Kleine potjes chocomousse, per stuk verpakte suikerwafels, ... Maar meer omdat het gewoon handig is om mee te nemen.
En om de overschot terug deftig mee naar huis te kunnen nemen .
Zo'n halve taart krijg ik op trein en tram bijna niet mee terug.
Ik zou het vreemd vinden dat zo'n kind in de pudding duikt.
Maar van 1 lik zal ik normaal gezien niet doodgaan en ik zou het dus gewoon opgegeten hebben.
En zelf had ik even een proper mes genomen voor 't dessert, maar als mijn gastvrouw het mes proper genoeg vindt ... geen probleem.
[...]
Je staat er niet bij stil omdat je denkt dat het normaal is?
Nooit stil gestaan dat eerst boter smeren en dan iets anders met datzelfde mes vreemd zou zijn.
In bepaalde grote pakken yoghurt of pudding laat ik ook gewoon een lepel zitten.
Al zal ik voor een feestje eventueel een nieuw pak kopen, maar dan meer omdat het vorige pak toch niet genoeg meer is.
Nooit stil gestaan om elke keer een nieuwe lepel te pakken voor ieder potje vla of ijs dat ik zou serveren.
Ik kan ook rustig mijn mes aflikken. Gebeurt gewoon "gewoon" zonder dat ik er mij echt bewust van ben.
Die taart en dat mes het zou mij dus zo kunnen overkomen zonder dat ik er bij stil sta of maar aan denk.
Tuurlijk ... een blokje kaas met 1 hap uit, gooi ik niet terug in de pot.
Maar als mijn man of iemand anders het nog wil opeten ... hou ik hen niet tegen.
Zelfde dat als een bord niet leeg is op restaurant we het rustig doorgeven aan iemand anders aan tafel die wel nog honger heeft. Als die het wil.
Voor mijn verjaardag op 't werk koop ik overigens meestal éénpersoons-verpakkingen.
Kleine potjes chocomousse, per stuk verpakte suikerwafels, ... Maar meer omdat het gewoon handig is om mee te nemen.
En om de overschot terug deftig mee naar huis te kunnen nemen .
Zo'n halve taart krijg ik op trein en tram bijna niet mee terug.
Ik zou het vreemd vinden dat zo'n kind in de pudding duikt.
Maar van 1 lik zal ik normaal gezien niet doodgaan en ik zou het dus gewoon opgegeten hebben.
En zelf had ik even een proper mes genomen voor 't dessert, maar als mijn gastvrouw het mes proper genoeg vindt ... geen probleem.
zondag 17 april 2016 om 16:36
quote:MarianneDavids schreef op 17 april 2016 @ 16:33:
[...]
O ja, getver, zag dat laatst bij een stukje sport na Nieuwsuur of het journaal. Schaatsers doen het ook, dikwijls hangt er dan ook nog iets uit hun neus, prop die gasten een Kleenex in hun handen na de finish. Ik kijk weg, vind het zoooo vies. Na een marathon gaan er vaak mensen uitgebreid over hun nek, ook lekker. Van mijn hond kan ik er tegen, van mensen niet,Soms vliegen die slierten snot zo met de wind mee,
[...]
O ja, getver, zag dat laatst bij een stukje sport na Nieuwsuur of het journaal. Schaatsers doen het ook, dikwijls hangt er dan ook nog iets uit hun neus, prop die gasten een Kleenex in hun handen na de finish. Ik kijk weg, vind het zoooo vies. Na een marathon gaan er vaak mensen uitgebreid over hun nek, ook lekker. Van mijn hond kan ik er tegen, van mensen niet,Soms vliegen die slierten snot zo met de wind mee,
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
zondag 17 april 2016 om 16:36
quote:Rubber_Ducky schreef op 17 april 2016 @ 16:32:
[...]
Ha ha, ja dat kan maar hun kind zal dan nog steeds aanwezig zijn.Met natuurlijk een kans dat het, als je even niet oplet, ook aan jouw toetje likt. Als je er iets heel vies of Spaanse peper instopt is het misschien wel de laatste keer.
[...]
Ha ha, ja dat kan maar hun kind zal dan nog steeds aanwezig zijn.Met natuurlijk een kans dat het, als je even niet oplet, ook aan jouw toetje likt. Als je er iets heel vies of Spaanse peper instopt is het misschien wel de laatste keer.
verba volant, scripta manent.
zondag 17 april 2016 om 16:41
Het zou me niet eens zozeer om de hygiëne gaan. Maar dat is gewoon een onopgevoed kind. En ik neem aan dat zij een flinke uitbrander heeft gekregen (al zou het me niet verwonderen als het niet zo is, tegenwoordig).
Dat men een kant-en-klaar pudding uit de supermarkt presenteerde, vind ik dan niet zo'n probleem. Misschien hebben die mensen het niet breed, of was het een erg informeel etentje.
Maar no way dat ik dat gedrag van een kind zou hebben getolereerd. Laat staan dat ik daarna, alsof er niets gebeurd was, die pudding nog zou hebben verdeeld over de gasten.
Dat men een kant-en-klaar pudding uit de supermarkt presenteerde, vind ik dan niet zo'n probleem. Misschien hebben die mensen het niet breed, of was het een erg informeel etentje.
Maar no way dat ik dat gedrag van een kind zou hebben getolereerd. Laat staan dat ik daarna, alsof er niets gebeurd was, die pudding nog zou hebben verdeeld over de gasten.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 17 april 2016 om 16:41
quote:Mietrot schreef op 17 april 2016 @ 16:16:
Ik sta echt niet continu stil bij zo'n dingen en eet het dus gewoon op.
Zelfde met mijn mes en dergelijke. Daar ben ik echt niet continu mee bezig.
Lijkt me wel heerlijk om niet altijd overal bij stil te staan. Verlang ook weleens terug naar vroeger toen het dus niet constant in mijn hoofd zat.
Maar ja..
Ik sta echt niet continu stil bij zo'n dingen en eet het dus gewoon op.
Zelfde met mijn mes en dergelijke. Daar ben ik echt niet continu mee bezig.
Lijkt me wel heerlijk om niet altijd overal bij stil te staan. Verlang ook weleens terug naar vroeger toen het dus niet constant in mijn hoofd zat.
Maar ja..
zondag 17 april 2016 om 16:43
quote:pejeka schreef op 17 april 2016 @ 16:41:
Het zou me niet eens zozeer om de hygiëne gaan. Maar dat is gewoon een onopgevoed kind. En ik neem aan dat zij een flinke uitbrander heeft gekregen (al zou het me niet verwonderen als het niet zo is, tegenwoordig).
Dat men een kant-en-klaar pudding uit de supermarkt presenteerde, vind ik dan niet zo'n probleem. Misschien hebben die mensen het niet breed, of was het een erg informeel etentje.
Maar no way dat ik dat gedrag van een kind zou hebben getolereerd. Laat staan dat ik daarna, alsof er niets gebeurd was, die pudding nog zou hebben verdeeld over de gasten.
Het was inderdaad een erg informeel etentje na een middag weg.
Het kind vind ik persoonlijk ook een stuk minder goed opgevoed dan de kinderen van andere vrienden. Met dagjes weg e.d. merk ik dat ook (niet luisteren, dingen doen die niet mogen, ver weg lopen).
Het zou me niet eens zozeer om de hygiëne gaan. Maar dat is gewoon een onopgevoed kind. En ik neem aan dat zij een flinke uitbrander heeft gekregen (al zou het me niet verwonderen als het niet zo is, tegenwoordig).
Dat men een kant-en-klaar pudding uit de supermarkt presenteerde, vind ik dan niet zo'n probleem. Misschien hebben die mensen het niet breed, of was het een erg informeel etentje.
Maar no way dat ik dat gedrag van een kind zou hebben getolereerd. Laat staan dat ik daarna, alsof er niets gebeurd was, die pudding nog zou hebben verdeeld over de gasten.
Het was inderdaad een erg informeel etentje na een middag weg.
Het kind vind ik persoonlijk ook een stuk minder goed opgevoed dan de kinderen van andere vrienden. Met dagjes weg e.d. merk ik dat ook (niet luisteren, dingen doen die niet mogen, ver weg lopen).
zondag 17 april 2016 om 16:43
quote:Mietrot schreef op 17 april 2016 @ 16:35:
[...]
Nooit stil gestaan dat eerst boter smeren en dan iets anders met datzelfde mes vreemd zou zijn.
In bepaalde grote pakken yoghurt of pudding laat ik ook gewoon een lepel zitten.
Al zal ik voor een feestje eventueel een nieuw pak kopen, maar dan meer omdat het vorige pak toch niet genoeg meer is.
Nooit stil gestaan om elke keer een nieuwe lepel te pakken voor ieder potje vla of ijs dat ik zou serveren.
Ik kan ook rustig mijn mes aflikken. Gebeurt gewoon "gewoon" zonder dat ik er mij echt bewust van ben.
Die taart en dat mes het zou mij dus zo kunnen overkomen zonder dat ik er bij stil sta of maar aan denk.
Tuurlijk ... een blokje kaas met 1 hap uit, gooi ik niet terug in de pot.
Maar als mijn man of iemand anders het nog wil opeten ... hou ik hen niet tegen.
Zelfde dat als een bord niet leeg is op restaurant we het rustig doorgeven aan iemand anders aan tafel die wel nog honger heeft. Als die het wil.
Voor mijn verjaardag op 't werk koop ik overigens meestal éénpersoons-verpakkingen.
Kleine potjes chocomousse, per stuk verpakte suikerwafels, ... Maar meer omdat het gewoon handig is om mee te nemen.
En om de overschot terug deftig mee naar huis te kunnen nemen .
Zo'n halve taart krijg ik op trein en tram bijna niet mee terug.
Ik zou het vreemd vinden dat zo'n kind in de pudding duikt.
Maar van 1 lik zal ik normaal gezien niet doodgaan en ik zou het dus gewoon opgegeten hebben.
En zelf had ik even een proper mes genomen voor 't dessert, maar als mijn gastvrouw het mes proper genoeg vindt ... geen probleem.Nooit met messen in beleg. Jam gaat bij mij (als er bezoek is) uit een nieuwe pot in een kristallen jamschaaltje, met een schone jamlepel erbij, waarmee ze de gewenste portie jam op de boterham kunnen deponeren. Hetzelfde geld voor overige beleg. Vleeswaren en kaas op schaaltjes met vorkjes. Niemand hoeft dus met het eetbestek het gemeenschappelijk beleg aan te raken. Boter verdeel ik door boterkrullen te maken, die ieder naar believen met een botermesje van de schaal kan nemen.
[...]
Nooit stil gestaan dat eerst boter smeren en dan iets anders met datzelfde mes vreemd zou zijn.
In bepaalde grote pakken yoghurt of pudding laat ik ook gewoon een lepel zitten.
Al zal ik voor een feestje eventueel een nieuw pak kopen, maar dan meer omdat het vorige pak toch niet genoeg meer is.
Nooit stil gestaan om elke keer een nieuwe lepel te pakken voor ieder potje vla of ijs dat ik zou serveren.
Ik kan ook rustig mijn mes aflikken. Gebeurt gewoon "gewoon" zonder dat ik er mij echt bewust van ben.
Die taart en dat mes het zou mij dus zo kunnen overkomen zonder dat ik er bij stil sta of maar aan denk.
Tuurlijk ... een blokje kaas met 1 hap uit, gooi ik niet terug in de pot.
Maar als mijn man of iemand anders het nog wil opeten ... hou ik hen niet tegen.
Zelfde dat als een bord niet leeg is op restaurant we het rustig doorgeven aan iemand anders aan tafel die wel nog honger heeft. Als die het wil.
Voor mijn verjaardag op 't werk koop ik overigens meestal éénpersoons-verpakkingen.
Kleine potjes chocomousse, per stuk verpakte suikerwafels, ... Maar meer omdat het gewoon handig is om mee te nemen.
En om de overschot terug deftig mee naar huis te kunnen nemen .
Zo'n halve taart krijg ik op trein en tram bijna niet mee terug.
Ik zou het vreemd vinden dat zo'n kind in de pudding duikt.
Maar van 1 lik zal ik normaal gezien niet doodgaan en ik zou het dus gewoon opgegeten hebben.
En zelf had ik even een proper mes genomen voor 't dessert, maar als mijn gastvrouw het mes proper genoeg vindt ... geen probleem.Nooit met messen in beleg. Jam gaat bij mij (als er bezoek is) uit een nieuwe pot in een kristallen jamschaaltje, met een schone jamlepel erbij, waarmee ze de gewenste portie jam op de boterham kunnen deponeren. Hetzelfde geld voor overige beleg. Vleeswaren en kaas op schaaltjes met vorkjes. Niemand hoeft dus met het eetbestek het gemeenschappelijk beleg aan te raken. Boter verdeel ik door boterkrullen te maken, die ieder naar believen met een botermesje van de schaal kan nemen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 17 april 2016 om 16:44
quote:pejeka schreef op 17 april 2016 @ 16:43:
[...]
Nooit met messen in beleg. Jam gaat bij mij (als er bezoek is) uit een nieuwe pot in een kristallen jamschaaltje, met een schone jamlepel erbij, waarmee ze de gewenste portie jam op de boterham kunnen deponeren. Hetzelfde geld voor overige beleg. Vleeswaren en kaas op schaaltjes met vorkjes. Niemand hoeft dus met het eetbestek het gemeenschappelijk beleg aan te raken. Boter verdeel ik door boterkrullen te maken, die ieder naar believen met een botermesje van de schaal kan nemen.Ik vind dit wel een beetje overdreven.........
[...]
Nooit met messen in beleg. Jam gaat bij mij (als er bezoek is) uit een nieuwe pot in een kristallen jamschaaltje, met een schone jamlepel erbij, waarmee ze de gewenste portie jam op de boterham kunnen deponeren. Hetzelfde geld voor overige beleg. Vleeswaren en kaas op schaaltjes met vorkjes. Niemand hoeft dus met het eetbestek het gemeenschappelijk beleg aan te raken. Boter verdeel ik door boterkrullen te maken, die ieder naar believen met een botermesje van de schaal kan nemen.Ik vind dit wel een beetje overdreven.........
zondag 17 april 2016 om 16:45
quote:Mietrot schreef op 17 april 2016 @ 16:35:
[...]
Nooit stil gestaan dat eerst boter smeren en dan iets anders met datzelfde mes vreemd zou zijn.
In bepaalde grote pakken yoghurt of pudding laat ik ook gewoon een lepel zitten.
Al zal ik voor een feestje eventueel een nieuw pak kopen, maar dan meer omdat het vorige pak toch niet genoeg meer is.
Nooit stil gestaan om elke keer een nieuwe lepel te pakken voor ieder potje vla of ijs dat ik zou serveren.
als het geen afgelikte lepel is bederft hij niet de inhoud van een pak yoghurt
Ik kan ook rustig mijn mes aflikken. Gebeurt gewoon "gewoon" zonder dat ik er mij echt bewust van ben.
Die taart en dat mes het zou mij dus zo kunnen overkomen zonder dat ik er bij stil sta of maar aan denk.
Een mes aflikken moet je dan van iemand hebben meegekregen die dacht dat dat normaal was, anders deed je dat niet automatisch.
Tuurlijk ... een blokje kaas met 1 hap uit, gooi ik niet terug in de pot.
Maar als mijn man of iemand anders het nog wil opeten ... hou ik hen niet tegen.
Zelfde dat als een bord niet leeg is op restaurant we het rustig doorgeven aan iemand anders aan tafel die wel nog honger heeft. Als die het wil.
Nooit. Zelfs niet van mijn eigen man.
Voor mijn verjaardag op 't werk koop ik overigens meestal éénpersoons-verpakkingen.
Kleine potjes chocomousse, per stuk verpakte suikerwafels, ... Maar meer omdat het gewoon handig is om mee te nemen.
En om de overschot terug deftig mee naar huis te kunnen nemen .
Zo'n halve taart krijg ik op trein en tram bijna niet mee terug.
Ik zou het vreemd vinden dat zo'n kind in de pudding duikt.
Maar van 1 lik zal ik normaal gezien niet doodgaan en ik zou het dus gewoon opgegeten hebben.
En zelf had ik even een proper mes genomen voor 't dessert, maar als mijn gastvrouw het mes proper genoeg vindt ... geen probleem.
[...]
Nooit stil gestaan dat eerst boter smeren en dan iets anders met datzelfde mes vreemd zou zijn.
In bepaalde grote pakken yoghurt of pudding laat ik ook gewoon een lepel zitten.
Al zal ik voor een feestje eventueel een nieuw pak kopen, maar dan meer omdat het vorige pak toch niet genoeg meer is.
Nooit stil gestaan om elke keer een nieuwe lepel te pakken voor ieder potje vla of ijs dat ik zou serveren.
als het geen afgelikte lepel is bederft hij niet de inhoud van een pak yoghurt
Ik kan ook rustig mijn mes aflikken. Gebeurt gewoon "gewoon" zonder dat ik er mij echt bewust van ben.
Die taart en dat mes het zou mij dus zo kunnen overkomen zonder dat ik er bij stil sta of maar aan denk.
Een mes aflikken moet je dan van iemand hebben meegekregen die dacht dat dat normaal was, anders deed je dat niet automatisch.
Tuurlijk ... een blokje kaas met 1 hap uit, gooi ik niet terug in de pot.
Maar als mijn man of iemand anders het nog wil opeten ... hou ik hen niet tegen.
Zelfde dat als een bord niet leeg is op restaurant we het rustig doorgeven aan iemand anders aan tafel die wel nog honger heeft. Als die het wil.
Nooit. Zelfs niet van mijn eigen man.
Voor mijn verjaardag op 't werk koop ik overigens meestal éénpersoons-verpakkingen.
Kleine potjes chocomousse, per stuk verpakte suikerwafels, ... Maar meer omdat het gewoon handig is om mee te nemen.
En om de overschot terug deftig mee naar huis te kunnen nemen .
Zo'n halve taart krijg ik op trein en tram bijna niet mee terug.
Ik zou het vreemd vinden dat zo'n kind in de pudding duikt.
Maar van 1 lik zal ik normaal gezien niet doodgaan en ik zou het dus gewoon opgegeten hebben.
En zelf had ik even een proper mes genomen voor 't dessert, maar als mijn gastvrouw het mes proper genoeg vindt ... geen probleem.
verba volant, scripta manent.
zondag 17 april 2016 om 16:49
quote:gedanst schreef op 17 april 2016 @ 16:44:
[...]
Ik vind dit wel een beetje overdreven.........Vast wel. Maar ik gruw van potten jam waarin mensen met hun gebruikte mes zitten te roeren. Om nog maar even voorbij te gaan aan het praktische aspect, dat het nou eenmaal makkelijker is om met een jamlepel jam te pakken dan met een mes, waar constant de helft vanaf glijdt...
[...]
Ik vind dit wel een beetje overdreven.........Vast wel. Maar ik gruw van potten jam waarin mensen met hun gebruikte mes zitten te roeren. Om nog maar even voorbij te gaan aan het praktische aspect, dat het nou eenmaal makkelijker is om met een jamlepel jam te pakken dan met een mes, waar constant de helft vanaf glijdt...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 17 april 2016 om 16:51
quote:gedanst schreef op 17 april 2016 @ 16:44:
[...]
Ik vind dit wel een beetje overdreven.........
Kennelijk zijn Pejeka en ik dan toch zussen of we hebben dezelfde voorouders, ik doe het net zo en ik zet er ook nog een schaaltje met boterballetjes of boterkrullen bij, beter een restje uit een schaaltje weggooien dan een halve pot jam of de inhoud van de botervloot omdat iemand het teveel aan boter, met kruimels en al, aan de rand heeft teruggesmeerd.
Edit: ik zie dat Pejeka de boter ook krult, te snel gelezen.
[...]
Ik vind dit wel een beetje overdreven.........
Kennelijk zijn Pejeka en ik dan toch zussen of we hebben dezelfde voorouders, ik doe het net zo en ik zet er ook nog een schaaltje met boterballetjes of boterkrullen bij, beter een restje uit een schaaltje weggooien dan een halve pot jam of de inhoud van de botervloot omdat iemand het teveel aan boter, met kruimels en al, aan de rand heeft teruggesmeerd.
Edit: ik zie dat Pejeka de boter ook krult, te snel gelezen.
verba volant, scripta manent.
zondag 17 april 2016 om 16:57
quote:Nyx- schreef op 17 april 2016 @ 14:11:
Ik zou het ook niet gedaan hebben. Daarentegen vraag ik me af wat mijn ouders gedaan zouden hebben. Die hebben het eens gepresteerd om ons + vriendliefs familie gevallen macaroni voor te zetten (alleen wat in de gootsteen lag en het bovenste laagje op de vloer, en alles schoongespoeld met heet water, maar dan nog!).Wat had ze dan moeten doen, de macaroni weggooien? Dat vind ik pas zonde. Als je het goed afspoelt met het water kun je het gewoon eten hoor.
Ik zou het ook niet gedaan hebben. Daarentegen vraag ik me af wat mijn ouders gedaan zouden hebben. Die hebben het eens gepresteerd om ons + vriendliefs familie gevallen macaroni voor te zetten (alleen wat in de gootsteen lag en het bovenste laagje op de vloer, en alles schoongespoeld met heet water, maar dan nog!).Wat had ze dan moeten doen, de macaroni weggooien? Dat vind ik pas zonde. Als je het goed afspoelt met het water kun je het gewoon eten hoor.
zondag 17 april 2016 om 17:02
Maar Marianne, dat is toch ook normaal, zeker als je gasten hebt?
Maar ook als ik tijdens het koken uit een pan proef (of de kruiden genoeg zijn, of er misschien nog zout of iets anders bij moet), dan pak ik een schone lepel uit de lade en die gebruik ik daarvoor, en die was ik daarna af zodat ik hem kan gebruiken als ik daarna nog een keer moet proeven. Maar dan ga je toch niet de lepel gebruiken waar je mee roert, om hem daarna afgelikt en wel weer in de pan te steken? Heb echt geen smetvrees, maar dat vind ik onsmakelijk.
En laatst had ik een kennis op bezoek, die van mijn Indische smoor wilde proeven, terwijl hij nog op het fornuis stond. Prima, maar dan schep ik met een schone lepel wat stukjes vlees en saus op een schoon bordje, en dan mag ze proeven, maar no way dat iemand dan een lepel of wat dan ook in mijn pan steekt.
Maar ook als ik tijdens het koken uit een pan proef (of de kruiden genoeg zijn, of er misschien nog zout of iets anders bij moet), dan pak ik een schone lepel uit de lade en die gebruik ik daarvoor, en die was ik daarna af zodat ik hem kan gebruiken als ik daarna nog een keer moet proeven. Maar dan ga je toch niet de lepel gebruiken waar je mee roert, om hem daarna afgelikt en wel weer in de pan te steken? Heb echt geen smetvrees, maar dat vind ik onsmakelijk.
En laatst had ik een kennis op bezoek, die van mijn Indische smoor wilde proeven, terwijl hij nog op het fornuis stond. Prima, maar dan schep ik met een schone lepel wat stukjes vlees en saus op een schoon bordje, en dan mag ze proeven, maar no way dat iemand dan een lepel of wat dan ook in mijn pan steekt.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
