Eten
alle pijlers
Moeilijke eters
vrijdag 14 december 2018 om 16:52
Naar aanleiding van een ander topic.
Wie is er een moeilijke eter in de zin dat hij of zij veel dingen niet lust of om andere redenen (geloof, principe, lijn) veel dingen niet eet?
TO trapt af: Ik eet alles, alleen havermoutpap staat me sterk tegen, al vanaf mijn babytijd. Verder had ik een veganistische vriendin. Lastig, maar ik leerde wel creatief in de keuken te zijn. Daarna een lange relatie gehad met een vegetarische vriendin, minder lastig, behalve bij uit eten gaan in notoire vleeslanden.
Wie is er een moeilijke eter in de zin dat hij of zij veel dingen niet lust of om andere redenen (geloof, principe, lijn) veel dingen niet eet?
TO trapt af: Ik eet alles, alleen havermoutpap staat me sterk tegen, al vanaf mijn babytijd. Verder had ik een veganistische vriendin. Lastig, maar ik leerde wel creatief in de keuken te zijn. Daarna een lange relatie gehad met een vegetarische vriendin, minder lastig, behalve bij uit eten gaan in notoire vleeslanden.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
vrijdag 14 december 2018 om 22:59
Nadat ik een tv-programma met Patty heb gezien (vetgelukkig) waarin zij iets over haar maagverkleining vertelt, ga ik vol overtuiging voor obesitas! Zo weinig zij nog kan eten, da's gewoon niet leuk meer.
vrijdag 14 december 2018 om 23:03
Dit! Eten is voor mij één van de grootste plezieren in het leven én het hoort bij alle sociale gelegenheden.Ikigai schreef: ↑14-12-2018 22:15
Samen kunnen eten is voor mij net zo belangrijk. Het is ook een bepaald type mens. Met mensen die puur eten, omdat hun motor nu eenmaal moet branden heb ik niks. Dat zijn vaak mensen die ontzettend ver van mij af staan. Ik vind het leuk als mensen wat vuur en levensenergie in zich hebben, niet dat slappe gedoe.
vrijdag 14 december 2018 om 23:05
Dat is fijn.yoeljo schreef: ↑14-12-2018 17:08Ik vind mezelf geen lastige eter, maar anderen zullen dat ongetwijfeld anders zien. Wij zijn veganist en daarnaast heb ik een pinda allergie. Wij eten dus wel buitenshuis, maar niet heel spontaan, vaak zit er wel wat zoekwerk aan vast. Bij anderen eten we ook niet veel. Maar iedereen houdt er eigenlijk wel rekening mee.
Ik heb problemen met mijn suiker en darmen helaas de laatste paar jaren en ik heb echt moeite met mijn omgeving. Vaak willen ze er geen rekening mee houden. Of zetten van alles op tafel en hebben wat sla gemaakt. Want dat mag ik toch? Zit al de hele dag te kijken naar taart, chocolade en er is dan niks voor mij. En krijg dan wat sla bij het avond eten.
Of ze 'vergeten' het spontaan elke keer weer. Ik neem vaak ook zelf wat mee. Er zijn ( vooral oudere) mensen die dan beledigd raken.
Of te wel. Ik eet bijna nooit meer bij een deel van die omgeving.
En ik zeg nu ook gewoon waarom. Wat jammer is want ik hou wel altijd rekening met iedereen en hun eet/dieetwensen.
vrijdag 14 december 2018 om 23:10
Ik eet ook graag lekkere dingen en ik drink graag een lekker drankje. Ik kom ook makkelijk aan en mijn uiterlijk is nogal belangrijk voor mij dus het is vaak kiezen en op feestjes neem ik wel een wijntje maar dan neem ik geen hapjes. Soms ook wel maar dan ben ik zwak en als ik veel feestjes heb gehad met zwakke momenten moet ik op dieet. Maar ik kies dan wel een alcoholisch drankje boven eten.redbulletje schreef: ↑14-12-2018 23:03Dit! Eten is voor mij één van de grootste plezieren in het leven én het hoort bij alle sociale gelegenheden.
vrijdag 14 december 2018 om 23:13
Ik verkies in dat geval het eten boven de alcohol. Heb sinds de overgang ook meer last gekregen van alcohol, dus aan 1-2 glaasjes heb ik ook gewoon genoeg.Blondie456 schreef: ↑14-12-2018 23:10Ik eet ook graag lekkere dingen en ik drink graag een lekker drankje. Ik kom ook makkelijk aan en mijn uiterlijk is nogal belangrijk voor mij dus het is vaak kiezen en op feestjes neem ik wel een wijntje maar dan neem ik geen hapjes. Soms ook wel maar dan ben ik zwak en als ik veel feestjes heb gehad met zwakke momenten moet ik op dieet. Maar ik kies dan wel een alcoholisch drankje boven eten.
vrijdag 14 december 2018 om 23:18
Mensen die niks lusten zitten ook snel in mijn allergie. Maar ik vind dat ik dat “mag” vinden, omdat ik vroeger als kind niks lustte (buiten aardappelkroketjes, tomatencremesoep en gefileerde knakworstjes), maar uit mezelf uiteindelijk alles heb leren eten. Mijn ouders hebben daar eigenlijk nooit wat aan gedaan. En als ik het kan, kan een ander het ook.
Nu lust ik alles, behalve komkommer. En ik houdt er niet van om warm en koud eten te combineren. Dus de salade naast mijn biefstuk laat ik liggen, maar een maaltijdsalade bestel ik wel. Dat vinden mensen ook vaak vreemd.
Nu lust ik alles, behalve komkommer. En ik houdt er niet van om warm en koud eten te combineren. Dus de salade naast mijn biefstuk laat ik liggen, maar een maaltijdsalade bestel ik wel. Dat vinden mensen ook vaak vreemd.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
vrijdag 14 december 2018 om 23:29
Nee, maar wel van een aantal (veel voorkomende) ziektes en van bepaalde (veel voorgeschreven) medicijnen. Daarnaast kunnen de genen, erfelijkheid, en psychosociale factoren eveneens een rol spelen.
Het is dus nogal lullig om obesitas slechts te zien als vraatzuchtig.
vrijdag 14 december 2018 om 23:34
Ik krijg allergie van mensen die dit soort redenaties hanteren.S7rin schreef: ↑14-12-2018 23:18Mensen die niks lusten zitten ook snel in mijn allergie. Maar ik vind dat ik dat “mag” vinden, omdat ik vroeger als kind niks lustte (buiten aardappelkroketjes, tomatencremesoep en gefileerde knakworstjes), maar uit mezelf uiteindelijk alles heb leren eten. Mijn ouders hebben daar eigenlijk nooit wat aan gedaan. En als ik het kan, kan een ander het ook.
Nu lust ik alles, behalve komkommer. En ik houdt er niet van om warm en koud eten te combineren. Dus de salade naast mijn biefstuk laat ik liggen, maar een maaltijdsalade bestel ik wel. Dat vinden mensen ook vaak vreemd.
vrijdag 14 december 2018 om 23:39
Ik heb zo'n kind, en die raakt echt in paniek als ze iets niet lust. En weigert huilend te eten. En huilt vervolgens omdat ze honger heeft maar kan niet eten. Kind zit op de basisschool, heeft voor de vakantie diagnose eetstoornis gekregen en leert nu dmv therapie in kleine stapjes dingen eten die ze niet ziet eten.Nitflex schreef: ↑14-12-2018 17:23Ik heb ook een hekel aan moeilijke eters. Iets niet lusten, oké, maar je kunt toch ook iets eten dat je niet lust? Of je laat het staan zonder er al te veel nadruk op te leggen.
Maar moeilijke eters maken vooraf vaak al zo’n toestand uit angst dat ze iets niet zullen lusten. Daar snap ik niets van.
Was het maar zo makkelijk.....en gezonde baby's/kinderen hongeren zich niet uit is bullshit.
Google eens op arfid, ook volwassenen die het hebben hoor en dat is echt geen aanstellerij.
vrijdag 14 december 2018 om 23:49
Jeetje. Zojuist eens arfid op Google opgezocht. Ik heb een kind dat al 8 jaar leeft op (rauwe) groente, fruit, smoothies en soep. (Maar hij merkt het gelukkig niet als ik slagroom in zijn smoothie kieper of crème fraiche door de soep/aardappelen pureer en in de soep gooi). Staat onder toezicht van een kinderarts (en weet dat als hij te ver zakt weer die poedertjes moet drinken en die vindt hij goor). Dat vond ik al heftig.Mth85 schreef: ↑14-12-2018 23:39Ik heb zo'n kind, en die raakt echt in paniek als ze iets niet lust. En weigert huilend te eten. En huilt vervolgens omdat ze honger heeft maar kan niet eten. Kind zit op de basisschool, heeft voor de vakantie diagnose eetstoornis gekregen en leert nu dmv therapie in kleine stapjes dingen eten die ze niet ziet eten.
Was het maar zo makkelijk.....en gezonde baby's/kinderen hongeren zich niet uit is bullshit.
Google eens op arfid, ook volwassenen die het hebben hoor en dat is echt geen aanstellerij.
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 14 december 2018 om 23:50
Daar doe je absoluut niemand kwaad mee.hondenmens schreef: ↑14-12-2018 22:59Ik was als kind een hele moeilijke eter. Vooral in de periode dat ik slikangst had. Toen moesten groente gepureerd worden en at ik cake en koek in plaats van brood. Of alleen het beleg. Dat lieten mijn ouders toe, want dwingen maakte me panisch. Het heeft jaren geduurd voor ik weer brood kon eten. Ik lust nu zo'n 10 soorten groentes. Zelf vind ik dat ik best gevarieerd eet, maar in de ogen van anderen lust ik nog steeds niet veel. Maar wie doe ik er kwaad mee? Ik woon alleen. Ben zelden ziek, dus zo'n vaart zal het niet lopen.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 14 december 2018 om 23:50
Maar waarom heb je jezelf niet kunnen aanleren om komkommer te lusten? En om warm en koud eten te combineren en dat lekker te vinden?S7rin schreef: ↑14-12-2018 23:18Mensen die niks lusten zitten ook snel in mijn allergie. Maar ik vind dat ik dat “mag” vinden, omdat ik vroeger als kind niks lustte (buiten aardappelkroketjes, tomatencremesoep en gefileerde knakworstjes), maar uit mezelf uiteindelijk alles heb leren eten. Mijn ouders hebben daar eigenlijk nooit wat aan gedaan. En als ik het kan, kan een ander het ook.
Nu lust ik alles, behalve komkommer. En ik houdt er niet van om warm en koud eten te combineren. Dus de salade naast mijn biefstuk laat ik liggen, maar een maaltijdsalade bestel ik wel. Dat vinden mensen ook vaak vreemd.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 14 december 2018 om 23:53
Ik vind jouw verhaal dan weer heftiger klinken.lemoos2 schreef: ↑14-12-2018 23:49Jeetje. Zojuist eens arfid op Google opgezocht. Ik heb een kind dat al 8 jaar leeft op (rauwe) groente, fruit, smoothies en soep. (Maar hij merkt het gelukkig niet als ik slagroom in zijn smoothie kieper of crème fraiche door de soep/aardappelen pureer en in de soep gooi). Staat onder toezicht van een kinderarts (en weet dat als hij te ver zakt weer die poedertjes moet drinken en die vindt hij goor). Dat vond ik al heftig.
Hier gaat het nu redelijk al eet kind wel weinig. Ze heeft laatst een half jaar stil gestaan qua groei en dan maak je je wel zorgen.
zaterdag 15 december 2018 om 00:28
Ja dan maak heb je zeker zorgen. Zoon is kerngezond, volgt zijn eigen groeilijn dus ik kan het nu loslaten. Oké, röntgen is niet nodig (je kunt hem doorlichten met een tl-buis) zo mager is hij. Maar hij groeit van lucht schijnbaar. Geen paniek/angst bij eten, hij ‘wil het’ alleen niet. Hij probeert wel alles uit maar knaagt daarna een bos wortels weg om de smaak weg te krijgen
. Vanaf dag 1 al een gedoe met theelepels en druppelaars geweest. Ik heb dankzij het forum goede hoop dat hij daar overheen groeit.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 15 december 2018 om 00:31
Ik lees op het forum juist steeds meer 'anti-vlees reacties', als in de zin van 'vlees eten is het nieuwe roken'.Lady*Voldemort schreef: ↑14-12-2018 22:10Grappig dat je vegaworsten blijkbaar wel vies mag vinden en vlees niet
zaterdag 15 december 2018 om 00:40
Ja eens, en dan vaak op een belerende toon. Ik ben geen kleuter meer. En nee, ik houd echt niet van gekookte witlof, ook niet met ham en kaas uit de oven. En ook geen spruiten. Nee, ook niet geroerbakt met spekjes erdoor heen.Solomio schreef: ↑14-12-2018 21:48Hoe vaak ik al niet bij mensen heb gegeten die zeiden dat ik iets echt heus wel zou lusten als ik het at zoals zij het klaarmaakten............. De arrogantie eigenlijk, bah. Alsof ik tot dan toe alleen nog maar slechte koks getroffen heb ofzo.
Hoe je spruitjes ook klaarmaakt, het blijven bittere bolletjes, daar verander je niks aan en dat vind ik dus niet lekker.
En dat 'verstoppen'/verzwijgen van een ingrediënt 'en zie je wel, ze schepten nog een keer op dus ze lusten het stiekem wel' vind ik gewoon een rare streek en iemand voor de gek houden.
O ja, ik ben trouwens een moeilijke eter. Je kunt met mij gerust uit eten gaan. Vlees en vis helemaal prima, lekker. Zolang het geen Thais/Indiaas is helemaal goed. Kan niet tegen pittig/heet/heel scherp eten.
Wat ik echt niet binnen houd: champignons/paddenstoelen en rauwe kaas/geitenkaas.
Spruiten/gekookte witlof/gebakken grove stukken ui ook moeite mee, die twee laatste ook vooral vanwege de glibberige textuur. Voelt heel misselijk.
Van aubergine en courgette absoluut geen fan, maar kan ik beleefd glimlachend weg krijgen.
Ik ken iemand die eten echt alleen als brandstof ziet en er niks om geeft, en nog minder lust. Volwassen. Ruim volwassen. Voor mij is diegene daar echt niemand minder om dan een ander en is een van de meest gezellige en relaxte personen die ik ken.
zaterdag 15 december 2018 om 00:42
Ik ben een moeilijke eter. Ik heb als kind zo vaak gekokhalst dat ik niet meer kan overgeven door mijn vinger in mijn keel te steken (als je erg misselijk bent wil dat nog weleens fijn zijn), want dan ga ik kokhalsen maar ik ga dat dan instinctief zeer sterk onderdrukken zodat het er nooit uit komt.
Vergeleken met mijn jeugd ben ik sprongen voorruit gegaan. Ik kan nu normale Hollandse maaltijden en brood eten zonder kokhalsen en daar ben ik al heel trots op. Maar veel verder dan de Hollandse keuken en de standaard dingen (pasta, pizza, nasi, etc) kom ik niet dus a la carte restaurants doe je mij geen plezier mee. Ik zoek altijd het ding op de kaart met de meeste bekende ingrediënten. Bij anderen thuis beperk ik me ook zo veel mogelijk tot de bekende dingen en van onbekende dingen eet ik zo weinig mogelijk of laat ik staan als ik ga kokhalsen (want dat is echt heel awkward :') ).
Vergeleken met mijn jeugd ben ik sprongen voorruit gegaan. Ik kan nu normale Hollandse maaltijden en brood eten zonder kokhalsen en daar ben ik al heel trots op. Maar veel verder dan de Hollandse keuken en de standaard dingen (pasta, pizza, nasi, etc) kom ik niet dus a la carte restaurants doe je mij geen plezier mee. Ik zoek altijd het ding op de kaart met de meeste bekende ingrediënten. Bij anderen thuis beperk ik me ook zo veel mogelijk tot de bekende dingen en van onbekende dingen eet ik zo weinig mogelijk of laat ik staan als ik ga kokhalsen (want dat is echt heel awkward :') ).
zaterdag 15 december 2018 om 00:54
zaterdag 15 december 2018 om 01:07
Ik ben een makkelijke eter, die 1 ding echt niet lust. Ik lust geen boter/ margarine... De structuur, de geur, de smaak. Ik kan alleen maar kokhalzen. Eens in de zoveel jaar probeer ik het weer, maar het lukt me niet om dat zonder kokhalzen te eten. En het zit bij heel vaak op al het brood bij een georganiseerde lunch... Ik heb dan ook altijd eigen eten bij me. Ook als een lunch beloofd is.
zaterdag 15 december 2018 om 06:27
Ik kom uit een familie moeilijke eters en hoewel ik daar altijd rekening mee houd, vind ik dat niet altijd even leuk en gezellig. Wij zijn bijvoorbeeld niet gaan eten in mijn lievelingsrestaurant met ons trouwen omdat mijn familie daar niets lust. Geen zin in lange gezichten aan tafel. En als ze hier eten maak ik gerechten klaar op de manier zoals zij het lusten (en is man teleurgesteld 
) want anders wordt er niks gegeten. Dat vind ik allemaal nog tot daaraan toe, ik wil me prima zo af en toe aanpassen en eet verder zoals ik het zelf lekker vind e.d. Maar het kerstdiner (ieder jaar hetzelfde) wat op zich prima is, maar niks bijzonders, dat komt me de strot uit en vind ik ook gewoon niet feestelijk.
En nu heb ik een zoon van bijna 2 die minimaal de helft van alle avondmaaltijden zijn bord ziet, ‘Nee, nee’ zegt, het van zich af schuift en vertikt om het te proeven. Ook als het iets is waar hij de vorige keer van heeft lopen smullen. En dat vind ik me toch een partij vervelend, ik hield altijd van koken, maar zo is er geen reet meer aan.
) want anders wordt er niks gegeten. Dat vind ik allemaal nog tot daaraan toe, ik wil me prima zo af en toe aanpassen en eet verder zoals ik het zelf lekker vind e.d. Maar het kerstdiner (ieder jaar hetzelfde) wat op zich prima is, maar niks bijzonders, dat komt me de strot uit en vind ik ook gewoon niet feestelijk. En nu heb ik een zoon van bijna 2 die minimaal de helft van alle avondmaaltijden zijn bord ziet, ‘Nee, nee’ zegt, het van zich af schuift en vertikt om het te proeven. Ook als het iets is waar hij de vorige keer van heeft lopen smullen. En dat vind ik me toch een partij vervelend, ik hield altijd van koken, maar zo is er geen reet meer aan.
zaterdag 15 december 2018 om 06:33
Ja joh en iedereen zit aan de medicijnen en is zo zwaar erfelijk belast, dat ze zomaar ineens 150 kilo wegen. Heeft echt niks met al die taartjes, chips en worstenbroodjes te maken hoor.Nummer*Zoveel schreef: ↑14-12-2018 23:29Nee, maar wel van een aantal (veel voorkomende) ziektes en van bepaalde (veel voorgeschreven) medicijnen. Daarnaast kunnen de genen, erfelijkheid, en psychosociale factoren eveneens een rol spelen.
Het is dus nogal lullig om obesitas slechts te zien als vraatzuchtig.
Wees gewoon eens eerlijk naar jezelf en anderen.
zaterdag 15 december 2018 om 06:42
Ik was een spriet, op het ongezonde af. Toen moest ik vanwege vrij heftige ziekte een half jaar Prednizon slikken, terwijl mijn dagelijkse beweging zich beperkte tot enkele stappen. Laat ik het zo zeggen, ik wil wel eens zien wie onder die omstandigheden slank blijft.Nummer*Zoveel schreef: ↑14-12-2018 23:29Nee, maar wel van een aantal (veel voorkomende) ziektes en van bepaalde (veel voorgeschreven) medicijnen. Daarnaast kunnen de genen, erfelijkheid, en psychosociale factoren eveneens een rol spelen.
Het is dus nogal lullig om obesitas slechts te zien als vraatzuchtig.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
zaterdag 15 december 2018 om 06:42
Maar volgens mij was die maagverkleining bij haar nog niet zo lang geleden toch?redbulletje schreef: ↑14-12-2018 22:59Nadat ik een tv-programma met Patty heb gezien (vetgelukkig) waarin zij iets over haar maagverkleining vertelt, ga ik vol overtuiging voor obesitas! Zo weinig zij nog kan eten, da's gewoon niet leuk meer.
De mijne is nu ruim twee jaar geleden en ik vind dat ik behoorlijke porties kan eten.
Ja, minder dan voor de operatie, maar dat was ook de bedoeling.
Nu heb ik genoeg na een normale portie eten, wat een zaligheid.
Ik realiseer me nu pas hoe ik al die jaren daarvoor met enorme discipline, want stoppen met eten lang voordat ik verzadigd was, toch morbide obees geworden ben.
Ik moet ook nu nog opletten dat ik niet overeet, maar ik gok dat het bij mij nu zo werkt als bijv bij Ikigai, die serieus denkt dat zij het beter kan.
Ik heb honger, ik eet, en dan heb ik een tijdje geen honger meer.
Dat laatste heb ik eerder nooit gekend.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
