Eten
alle pijlers
Vrienden die vaak komen eten, niet wederzijds
dinsdag 15 juli 2008 om 14:02
Hai,
Dit komt misschien over als zeurderig of zeikerig, maar het zit me nu gewoon even hoog! het gaat om iets kleins, maar toch...
Af en toe voel ik mij (en mijn vriend met mij) net een hotel. We hebben een aantal vrienden die regelmatig komen lunchen/dineren, en waarbij dit niet wederzijds is: wij dus niet bij hen.
Ik ben echt geen 'weegschaal' , geef graag en verzorg gasten goed (naar mijn idee dan), maar het begint me nu lichtelijk te irriteren. Iemand heeft zelfs ooit gezegd: "we komen graag naar jullie want er zijn altijd lekkere dingen". Toen brak mijn spreekwoordelijke klomp even...
En zojuist: ik had afgesproken om met een vriend te lunchen. Hij smste dat ie om 12.00 bij mij zou zijn, waarop ik antwoordde dat het mij beter zou uitkomen om even bij een zaakje te gaan lunchen. Het antwoord was dat hij speciaal geen brood had meegenomen naar zijn werk, zodat hij dan lekker brood met pindakaas bij ons kon eten.
Ik weet dat ze dat zelf nooit in huis hebben, en hij pindakaas juist wel lekker vindt. Daardoor voelde ik me weer een hotel, dus vandaar dat het me nu even hoog zit.
Ik vraag me soms af of we onze gasten dan TE goed verzorgen (kan dat uberhaupt?), en vooral: hoe moet ik hiermee omgaan? Het schiet wel eens door mijn hoofd om ze gewoon niet meer uit te nodigen, maar dat voelt ook niet lekker. Het blijven toch je vrienden natuurlijk
. Verder zijn ze geweldig hoor, maar het valt wel erg op.
Mijn vraag aan jullie: herkent iemand dit? En hoe ga je ermee om/ben je ermee om gegaan?
liefs
Dit komt misschien over als zeurderig of zeikerig, maar het zit me nu gewoon even hoog! het gaat om iets kleins, maar toch...
Af en toe voel ik mij (en mijn vriend met mij) net een hotel. We hebben een aantal vrienden die regelmatig komen lunchen/dineren, en waarbij dit niet wederzijds is: wij dus niet bij hen.
Ik ben echt geen 'weegschaal' , geef graag en verzorg gasten goed (naar mijn idee dan), maar het begint me nu lichtelijk te irriteren. Iemand heeft zelfs ooit gezegd: "we komen graag naar jullie want er zijn altijd lekkere dingen". Toen brak mijn spreekwoordelijke klomp even...
En zojuist: ik had afgesproken om met een vriend te lunchen. Hij smste dat ie om 12.00 bij mij zou zijn, waarop ik antwoordde dat het mij beter zou uitkomen om even bij een zaakje te gaan lunchen. Het antwoord was dat hij speciaal geen brood had meegenomen naar zijn werk, zodat hij dan lekker brood met pindakaas bij ons kon eten.
Ik weet dat ze dat zelf nooit in huis hebben, en hij pindakaas juist wel lekker vindt. Daardoor voelde ik me weer een hotel, dus vandaar dat het me nu even hoog zit.
Ik vraag me soms af of we onze gasten dan TE goed verzorgen (kan dat uberhaupt?), en vooral: hoe moet ik hiermee omgaan? Het schiet wel eens door mijn hoofd om ze gewoon niet meer uit te nodigen, maar dat voelt ook niet lekker. Het blijven toch je vrienden natuurlijk
. Verder zijn ze geweldig hoor, maar het valt wel erg op. Mijn vraag aan jullie: herkent iemand dit? En hoe ga je ermee om/ben je ermee om gegaan?
liefs
dinsdag 15 juli 2008 om 15:31
Ik eet minstens 1 keer in de week bij een vriendin en haar partner. Ze kan zoooo lekker koken en geeft aan dat ze het alleen maar leuk en gezellig vind als ik kom. Ik geef haar 4 euro per maaltijd, betaal dat 1 keer in de maand, dat geld gaat in een pot en als de pot vol is, gaan we daar leuke dingen van doen.
Ik vind dat zo leuk geregeld.
Ik vind dat zo leuk geregeld.
dinsdag 15 juli 2008 om 15:32
quote:Becky26 schreef op 15 juli 2008 @ 15:24:
[...]
Dat is een goede vraag
Ik had het zelf nooit door eigenlijk tot mijn huidige vriend er wat van zei en ik er op ben gaan letten en over na ben gaan denken. Hij was pas op vakantie geweest en ik zei (om mezelf bij hem uit te nodigen) "wanneer is de dia-avond", krijg ik als antwoord "ik zet de foto's wel op een usbstickje en kom ze zo wel laten zien". Ook toen niet bij nagedacht behalve toen hij om half zes op de stoep stond.
Nu zit ik te wachten tot hij ons eens uitnodigd voor een borrel, maar ik denk dat ik lang kan wachten, tot zijn volgende verjaardag, juni 2009
Zit er dik in dat je zo lang kunt wachten inderdaad.
Bij mij hoeft niet alles op de weegschaal, maar het is in een relatie ( of die nou met je partner is of met vrienden) geven en nemen. Vind ik tenminste.
[...]
Dat is een goede vraag
Ik had het zelf nooit door eigenlijk tot mijn huidige vriend er wat van zei en ik er op ben gaan letten en over na ben gaan denken. Hij was pas op vakantie geweest en ik zei (om mezelf bij hem uit te nodigen) "wanneer is de dia-avond", krijg ik als antwoord "ik zet de foto's wel op een usbstickje en kom ze zo wel laten zien". Ook toen niet bij nagedacht behalve toen hij om half zes op de stoep stond.
Nu zit ik te wachten tot hij ons eens uitnodigd voor een borrel, maar ik denk dat ik lang kan wachten, tot zijn volgende verjaardag, juni 2009
Zit er dik in dat je zo lang kunt wachten inderdaad.
Bij mij hoeft niet alles op de weegschaal, maar het is in een relatie ( of die nou met je partner is of met vrienden) geven en nemen. Vind ik tenminste.
dinsdag 15 juli 2008 om 15:34
quote:mylenevalerie schreef op 15 juli 2008 @ 15:11:
maar wat heb ik mij vaak geergerd omdat ik naast een fulltime baan voor al het eten moest zorgen. Het ging zelfs zo ver dat ik hapjes mee moest nemen als wij naar andere gingen.
Ik weet dat ik er sjagrijnig van werd dat elk weekend de hele koelkast leeg was en aan de visite al 2 kratten bier enzo.
Hetzelfde hier. Ik kan met alle boodschappen slepen en de keuken in. Het is zelfs al een paar keer voorgekomen dat ik, met door mij aangeschafte boodschappen, bij anderen in huis stond te koken (ik had dit niet willen doen, maar mijn man had al gezegd dat het geen probleem was , ik heb hem ondertussen héél duidelijk gemaakt dat ik dat dus nooit meer doe).
Het is heel simpel: de uitvreters worden door mij niet meer uitgenodigd. En als mijn man ze uitnodigt mag hij er ook voor zorgen dat ze te eten en te drinken krijgen, want ik blijf dan lekker op de bank hangen!
maar wat heb ik mij vaak geergerd omdat ik naast een fulltime baan voor al het eten moest zorgen. Het ging zelfs zo ver dat ik hapjes mee moest nemen als wij naar andere gingen.
Ik weet dat ik er sjagrijnig van werd dat elk weekend de hele koelkast leeg was en aan de visite al 2 kratten bier enzo.
Hetzelfde hier. Ik kan met alle boodschappen slepen en de keuken in. Het is zelfs al een paar keer voorgekomen dat ik, met door mij aangeschafte boodschappen, bij anderen in huis stond te koken (ik had dit niet willen doen, maar mijn man had al gezegd dat het geen probleem was , ik heb hem ondertussen héél duidelijk gemaakt dat ik dat dus nooit meer doe).
Het is heel simpel: de uitvreters worden door mij niet meer uitgenodigd. En als mijn man ze uitnodigt mag hij er ook voor zorgen dat ze te eten en te drinken krijgen, want ik blijf dan lekker op de bank hangen!
dinsdag 15 juli 2008 om 15:43
quote:bladie schreef op 15 juli 2008 @ 14:02:
En zojuist: ik had afgesproken om met een vriend te lunchen. Hij smste dat ie om 12.00 bij mij zou zijn, waarop ik antwoordde dat het mij beter zou uitkomen om even bij een zaakje te gaan lunchen. Het antwoord was dat hij speciaal geen brood had meegenomen naar zijn werk, zodat hij dan lekker brood met pindakaas bij ons kon eten.
Ik weet dat ze dat zelf nooit in huis hebben, en hij pindakaas juist wel lekker vindt. Daardoor voelde ik me weer een hotel, dus vandaar dat het me nu even hoog zit.
't Leven kan zo simpel zijn. Gewoon "nee, komt mij niet uit" zeggen. En als je echt behulpzaam wilt zijn, hem het adres van je bakker en het merk pindakaas geven
En zojuist: ik had afgesproken om met een vriend te lunchen. Hij smste dat ie om 12.00 bij mij zou zijn, waarop ik antwoordde dat het mij beter zou uitkomen om even bij een zaakje te gaan lunchen. Het antwoord was dat hij speciaal geen brood had meegenomen naar zijn werk, zodat hij dan lekker brood met pindakaas bij ons kon eten.
Ik weet dat ze dat zelf nooit in huis hebben, en hij pindakaas juist wel lekker vindt. Daardoor voelde ik me weer een hotel, dus vandaar dat het me nu even hoog zit.
't Leven kan zo simpel zijn. Gewoon "nee, komt mij niet uit" zeggen. En als je echt behulpzaam wilt zijn, hem het adres van je bakker en het merk pindakaas geven
dinsdag 15 juli 2008 om 15:44
quote:shining schreef op 15 juli 2008 @ 15:32:
[...]
Zit er dik in dat je zo lang kunt wachten inderdaad.
Bij mij hoeft niet alles op de weegschaal, maar het is in een relatie ( of die nou met je partner is of met vrienden) geven en nemen. Vind ik tenminste.
Nog een maand of 11
hier gaat ook niet alles op de weegschaal, maar meneer heeft ook geen auto (wel rijbewijs) en ik ben in het verleden regelmatig met hem overal naar toegereden (incluis vrienden in het Belgische) nou mooi dat ik daar nooit een cent voor zag (want ja ach ik ging toch) tot ik er een keer wat van zei.
[...]
Zit er dik in dat je zo lang kunt wachten inderdaad.
Bij mij hoeft niet alles op de weegschaal, maar het is in een relatie ( of die nou met je partner is of met vrienden) geven en nemen. Vind ik tenminste.
Nog een maand of 11
hier gaat ook niet alles op de weegschaal, maar meneer heeft ook geen auto (wel rijbewijs) en ik ben in het verleden regelmatig met hem overal naar toegereden (incluis vrienden in het Belgische) nou mooi dat ik daar nooit een cent voor zag (want ja ach ik ging toch) tot ik er een keer wat van zei.
dinsdag 15 juli 2008 om 15:51
Ik begrijp trouwens ook niet hoe mensen zo lomp kunnen zijn om zichzelf uit te nodigen, ik kan me daar zo over opwinden! Als ik drie keer bij iemand gegeten heb, snap ik zelf wel dat het dan een keer mijn beurt is. Ik voel me al snel schuldig als ik vaker bij iemand kom dan hij/zij bij mij.
Maar daar hebben profiteurs kennelijk geen last van?!
Er heeft trouwens een keer een week iemand in mijn huis gebivakkeerd toen ik op vakantie was. Toen ik terug kwam geen kaartje, bedankje, het was niet eens opgeruimd/schoongemaakt (terwijl ik het spic en span had achtergelaten). Dat is toch logisch om even te doen? Ik bedoel: een kaartje met 'bedankt' erop kost je misschien 1 euro, maar als dat al te veel moeite is?!
Maar daar hebben profiteurs kennelijk geen last van?!
Er heeft trouwens een keer een week iemand in mijn huis gebivakkeerd toen ik op vakantie was. Toen ik terug kwam geen kaartje, bedankje, het was niet eens opgeruimd/schoongemaakt (terwijl ik het spic en span had achtergelaten). Dat is toch logisch om even te doen? Ik bedoel: een kaartje met 'bedankt' erop kost je misschien 1 euro, maar als dat al te veel moeite is?!
dinsdag 15 juli 2008 om 15:53
quote:Becky26 schreef op 15 juli 2008 @ 15:44:
[...]
Nog een maand of 11
hier gaat ook niet alles op de weegschaal, maar meneer heeft ook geen auto (wel rijbewijs) en ik ben in het verleden regelmatig met hem overal naar toegereden (incluis vrienden in het Belgische) nou mooi dat ik daar nooit een cent voor zag (want ja ach ik ging toch) tot ik er een keer wat van zei.Precies. Je bent geen hotel of taxichauffeur hoor.
[...]
Nog een maand of 11
hier gaat ook niet alles op de weegschaal, maar meneer heeft ook geen auto (wel rijbewijs) en ik ben in het verleden regelmatig met hem overal naar toegereden (incluis vrienden in het Belgische) nou mooi dat ik daar nooit een cent voor zag (want ja ach ik ging toch) tot ik er een keer wat van zei.Precies. Je bent geen hotel of taxichauffeur hoor.
dinsdag 15 juli 2008 om 15:57
Wat mij in jouw situatie wel zou storen is het feit dat mensen zichzelf uitnodigen. Dat ze dan eten boeit me niet. Maar ja dat heeft dan meer met privacy te maken. Op 1 na, komt iedereen er bij mij eigenlijk alleen op uitnodiging in. Dit mede omdat ik gewoon niet veel thuis ben hoor. Maar ook wel omdat ik er geen behoefte aan heb, aan ongevraagd bezoek. Ik heb ooit een periode het gevoel gehad geleefd te worden en ben nu heel duidelijk; mijn huis, mijn leven, mijn regels. Niemand komt er zonder meer op ieder moment in.
Maar dat iemand valt over het eten, en daar serieus een wij/hunnie discussie over willen houden, nee. Als een vriend(in) zou menen dat ik een 'uitvreter' ben en daar zo'n zeikgesprekje over zou beginnen zou ik dat echt genant vinden (vooral van haar of hem, dan eigenlijk). Ik zou dat anders oplossen. Of inderdaad gewoon nee zeggen of gewoon een keer niets in huis hebben (of dat in ieder geval zéggen ).
Mjah zoals die vriend waar ik het over had, die neemt wel cd's voor me mee, en betaald met uitgaan gewoon net zo hard mee, en ik kan bij hem ook komen maar wil dat zelf niet. Dus, weet je, je moet zulke dingen denk ik ook niet teveel naast elkaar leggen, iedereen is uniek. Sociale gelijkwaardigheid is ook een illusie trouwens. Er zijn best wel mensen waar ik minder moeite voor doe. Bv die ik via internet heb leren kennen eentje... die woont wat verder weg, en het contact is voor mij niet zo 'hard nodig'. Diegene wil graag contact met mij en heeft daar meer voor over dan ik. Dan vind ik ook niet dat diegene kan terug vallen op voor wat hoort wat, omdat ik in de eerste plaats al niet degene ben die per se contact wil.
Soms maakt die een beetje verongelijkte opmerkingen, van hee ik kom altijd naar jou toe, kom jij nou ook een keer naar mij? (m.a.w. betaal jij nou ook een keer treingeld?). Dan denk ik nee, sorry. Het boeit mij gewoon niet genoeg om er voor te betalen. Als dat voor hem wel zo is dan is het voor hem wel zo. Je kan niet simpelweg zeggen ik doe dit voor jou dus jij moet het ook voor mij doen. Zo werkt dat gewoon niet. Zelf leef ik ook volgens het idee van als ik iets voor iemand doe dan doe ik dat omdat ik het wil. Wil diegene wat terug doen naar mij, leuk, maar ik ga niet iets voor iemand doen ZODAT die verplicht is om iets voor mij te doen.
Nu geloof ik ook niet dat dat jouw insteek is, maar toch wel ergens er tussen in. Want je verwacht stiekem wel hetzelfde terug.
Maar dat iemand valt over het eten, en daar serieus een wij/hunnie discussie over willen houden, nee. Als een vriend(in) zou menen dat ik een 'uitvreter' ben en daar zo'n zeikgesprekje over zou beginnen zou ik dat echt genant vinden (vooral van haar of hem, dan eigenlijk). Ik zou dat anders oplossen. Of inderdaad gewoon nee zeggen of gewoon een keer niets in huis hebben (of dat in ieder geval zéggen ).
Mjah zoals die vriend waar ik het over had, die neemt wel cd's voor me mee, en betaald met uitgaan gewoon net zo hard mee, en ik kan bij hem ook komen maar wil dat zelf niet. Dus, weet je, je moet zulke dingen denk ik ook niet teveel naast elkaar leggen, iedereen is uniek. Sociale gelijkwaardigheid is ook een illusie trouwens. Er zijn best wel mensen waar ik minder moeite voor doe. Bv die ik via internet heb leren kennen eentje... die woont wat verder weg, en het contact is voor mij niet zo 'hard nodig'. Diegene wil graag contact met mij en heeft daar meer voor over dan ik. Dan vind ik ook niet dat diegene kan terug vallen op voor wat hoort wat, omdat ik in de eerste plaats al niet degene ben die per se contact wil.
Soms maakt die een beetje verongelijkte opmerkingen, van hee ik kom altijd naar jou toe, kom jij nou ook een keer naar mij? (m.a.w. betaal jij nou ook een keer treingeld?). Dan denk ik nee, sorry. Het boeit mij gewoon niet genoeg om er voor te betalen. Als dat voor hem wel zo is dan is het voor hem wel zo. Je kan niet simpelweg zeggen ik doe dit voor jou dus jij moet het ook voor mij doen. Zo werkt dat gewoon niet. Zelf leef ik ook volgens het idee van als ik iets voor iemand doe dan doe ik dat omdat ik het wil. Wil diegene wat terug doen naar mij, leuk, maar ik ga niet iets voor iemand doen ZODAT die verplicht is om iets voor mij te doen.
Nu geloof ik ook niet dat dat jouw insteek is, maar toch wel ergens er tussen in. Want je verwacht stiekem wel hetzelfde terug.
dinsdag 15 juli 2008 om 15:58
quote:pipo79 schreef op 15 juli 2008 @ 15:51:
Ik begrijp trouwens ook niet hoe mensen zo lomp kunnen zijn om zichzelf uit te nodigen, ik kan me daar zo over opwinden! Als ik drie keer bij iemand gegeten heb, snap ik zelf wel dat het dan een keer mijn beurt is. Ik voel me al snel schuldig als ik vaker bij iemand kom dan hij/zij bij mij.
Maar daar hebben profiteurs kennelijk geen last van?!
Er heeft trouwens een keer een week iemand in mijn huis gebivakkeerd toen ik op vakantie was. Toen ik terug kwam geen kaartje, bedankje, het was niet eens opgeruimd/schoongemaakt (terwijl ik het spic en span had achtergelaten). Dat is toch logisch om even te doen? Ik bedoel: een kaartje met 'bedankt' erop kost je misschien 1 euro, maar als dat al te veel moeite is?!Dat is wel echt heel erg lomp ja...
Ik begrijp trouwens ook niet hoe mensen zo lomp kunnen zijn om zichzelf uit te nodigen, ik kan me daar zo over opwinden! Als ik drie keer bij iemand gegeten heb, snap ik zelf wel dat het dan een keer mijn beurt is. Ik voel me al snel schuldig als ik vaker bij iemand kom dan hij/zij bij mij.
Maar daar hebben profiteurs kennelijk geen last van?!
Er heeft trouwens een keer een week iemand in mijn huis gebivakkeerd toen ik op vakantie was. Toen ik terug kwam geen kaartje, bedankje, het was niet eens opgeruimd/schoongemaakt (terwijl ik het spic en span had achtergelaten). Dat is toch logisch om even te doen? Ik bedoel: een kaartje met 'bedankt' erop kost je misschien 1 euro, maar als dat al te veel moeite is?!Dat is wel echt heel erg lomp ja...
dinsdag 15 juli 2008 om 16:00
Ik eet ook regelmatig bij een goede vriendin die een koksopleiding heeft gedaan. Zij kan erg lekker koken en vind het ook leuk om te doen. Ik daarentegen ben absoluut geen keukenprinses en vind koken ook niets aan.
Wij vinden het beiden leuker om bij haar te eten.
Aangezien we dan lekkerder eten dan bij mij thuis.
Zij heeft toen gewoon gevraagd of ik wat wilde bijdragen aan de boodschappen en dat vind ik dan geen probleem.
Wij vinden het beiden leuker om bij haar te eten.
Aangezien we dan lekkerder eten dan bij mij thuis.
Zij heeft toen gewoon gevraagd of ik wat wilde bijdragen aan de boodschappen en dat vind ik dan geen probleem.
dinsdag 15 juli 2008 om 16:03
quote:pipo79 schreef op 15 juli 2008 @ 15:51:
Ik begrijp trouwens ook niet hoe mensen zo lomp kunnen zijn om zichzelf uit te nodigen, ik kan me daar zo over opwinden! Als ik drie keer bij iemand gegeten heb, snap ik zelf wel dat het dan een keer mijn beurt is. Ik voel me al snel schuldig als ik vaker bij iemand kom dan hij/zij bij mij.
Maar daar hebben profiteurs kennelijk geen last van?!
Er heeft trouwens een keer een week iemand in mijn huis gebivakkeerd toen ik op vakantie was. Toen ik terug kwam geen kaartje, bedankje, het was niet eens opgeruimd/schoongemaakt (terwijl ik het spic en span had achtergelaten). Dat is toch logisch om even te doen? Ik bedoel: een kaartje met 'bedankt' erop kost je misschien 1 euro, maar als dat al te veel moeite is?!
Idem dito. Auto een maand lang uitgeleend, ik moet het bedankje en/of bloemetje nou nog krijgen.
Iemand heeft ook eens een maand op mijn huis gepast, toen ik thuis kwam stonk mijn hele huis naar wiet en als verrassing had ik een telefoonrekening van 350 gulden. Had mijnheer naar sexlijnen gebeld.
Dit zou me nu niet meer overkomen, maar ik ben ook eens jong en naief geweest.
Ik begrijp trouwens ook niet hoe mensen zo lomp kunnen zijn om zichzelf uit te nodigen, ik kan me daar zo over opwinden! Als ik drie keer bij iemand gegeten heb, snap ik zelf wel dat het dan een keer mijn beurt is. Ik voel me al snel schuldig als ik vaker bij iemand kom dan hij/zij bij mij.
Maar daar hebben profiteurs kennelijk geen last van?!
Er heeft trouwens een keer een week iemand in mijn huis gebivakkeerd toen ik op vakantie was. Toen ik terug kwam geen kaartje, bedankje, het was niet eens opgeruimd/schoongemaakt (terwijl ik het spic en span had achtergelaten). Dat is toch logisch om even te doen? Ik bedoel: een kaartje met 'bedankt' erop kost je misschien 1 euro, maar als dat al te veel moeite is?!
Idem dito. Auto een maand lang uitgeleend, ik moet het bedankje en/of bloemetje nou nog krijgen.
Iemand heeft ook eens een maand op mijn huis gepast, toen ik thuis kwam stonk mijn hele huis naar wiet en als verrassing had ik een telefoonrekening van 350 gulden. Had mijnheer naar sexlijnen gebeld.
Dit zou me nu niet meer overkomen, maar ik ben ook eens jong en naief geweest.
dinsdag 15 juli 2008 om 16:04
quote:Miss Moneypenny schreef op 15 juli 2008 @ 15:57:
[...]
Ja maar voor jou zou ik het wel doen, want jij bent gewoon super leuk gezelschap Oeh, ik voel iets aankomen... Ik ga mezelf uitnodigen Maar volgens mij is dat na jouw woorden wel gepast ( kiek es aan, ik blijf on topic, dat is nieuw ) Wanneer mag ik komen eten? Mag ik mijn nieuwe vriendje ook uitnodigen?
[...]
Ja maar voor jou zou ik het wel doen, want jij bent gewoon super leuk gezelschap Oeh, ik voel iets aankomen... Ik ga mezelf uitnodigen Maar volgens mij is dat na jouw woorden wel gepast ( kiek es aan, ik blijf on topic, dat is nieuw ) Wanneer mag ik komen eten? Mag ik mijn nieuwe vriendje ook uitnodigen?
dinsdag 15 juli 2008 om 16:08
Ik moet ook zeggen dat het wel uitmaakt wie het is.
Van de één kan ik meer hebben dan de ander, dus als de uitvreter een vriend van mijn man is die ik toch al niet zo graag mag dan erger ik me daar een stuk sneller aan.
Maar dan nog: als je vaak bij iemand mee eet / met iemand mee rijdt / gebruik mag maken van weet ik veel wat dan geef je een vergoeding daarvoor. En als mensen roepen dat ze geen vergoeding willen dan neem je af en toe een kado'tje / een bos bloemen / een fles wijn mee.
Van de één kan ik meer hebben dan de ander, dus als de uitvreter een vriend van mijn man is die ik toch al niet zo graag mag dan erger ik me daar een stuk sneller aan.
Maar dan nog: als je vaak bij iemand mee eet / met iemand mee rijdt / gebruik mag maken van weet ik veel wat dan geef je een vergoeding daarvoor. En als mensen roepen dat ze geen vergoeding willen dan neem je af en toe een kado'tje / een bos bloemen / een fles wijn mee.
dinsdag 15 juli 2008 om 16:09
quote:pruttel schreef op 15 juli 2008 @ 16:04:
Oeh, ik voel iets aankomen... Ik ga mezelf uitnodigen Maar volgens mij is dat na jouw woorden wel gepast ( kiek es aan, ik blijf on topic, dat is nieuw ) Wanneer mag ik komen eten? Mag ik mijn nieuwe vriendje ook uitnodigen?
Trek de agenda maar!
En tuurlijk mag nieuwe vlam mee, die moet nog gekeurd worden
Oeh, ik voel iets aankomen... Ik ga mezelf uitnodigen Maar volgens mij is dat na jouw woorden wel gepast ( kiek es aan, ik blijf on topic, dat is nieuw ) Wanneer mag ik komen eten? Mag ik mijn nieuwe vriendje ook uitnodigen?
Trek de agenda maar!
En tuurlijk mag nieuwe vlam mee, die moet nog gekeurd worden
dinsdag 15 juli 2008 om 16:14
Familie van mijn man nodigt ons ongeveer twee keer per jaar uit om te komen eten. Koken is haar hobby en omdat haar energie beperkt is vanwege een spierziekte, kookt ze altijd in fases (en vriest het dan weer in). Wij nemen altijd wijn mee, en een luxe ijsdessert en de slagroom, en bloemen voor de gastvrouw. Zij is liever thuis (daar heeft ze een aangepaste stoel en zo kan haar puberzoon ook lekker thuisblijven en hoeft hij niet zelf zijn kostje bij elkaar te scharrelen (hij heeft ook die spierziekte). Dit werkt voor hen en voor ons prima.
dinsdag 15 juli 2008 om 16:43
Ik zou inderdaad gewoon een keer subtiel vragen of zij ook iets mee willen brengen, of dat het een keer daar kan.
Het moet over en weer gaan. Persoonlijk vind ik het heel eng om te koken voor mensen, maar ik doe het wel. Gewoon omdat zij het ook voor ons doen. En een lekkere bbq of gourmet doet het ook altijd goed. Of neem ze mee uit eten of wat dan ook. Maar niets terug doen vind ik echt heel onbeschoft:)
Het moet over en weer gaan. Persoonlijk vind ik het heel eng om te koken voor mensen, maar ik doe het wel. Gewoon omdat zij het ook voor ons doen. En een lekkere bbq of gourmet doet het ook altijd goed. Of neem ze mee uit eten of wat dan ook. Maar niets terug doen vind ik echt heel onbeschoft:)
...
dinsdag 15 juli 2008 om 17:25
quote:kaar schreef op 15 juli 2008 @ 15:26:
Waarom wil je geen mensen over de vloer dan? Anderen zijn toch ook gesteld op hun eigen stekkie en privacy?
Bij mij is het juist altijd de pest dat ik het zo gezellig vind.ik kan niet precies in worden vatten waarom ik dat liever niet wil. Anderen zullen ook gesteld zijn op dezelfde zaken als ik, maar niet dusdanig dat ze niet mensen thuis willen uitnodigen.
Waarom wil je geen mensen over de vloer dan? Anderen zijn toch ook gesteld op hun eigen stekkie en privacy?
Bij mij is het juist altijd de pest dat ik het zo gezellig vind.ik kan niet precies in worden vatten waarom ik dat liever niet wil. Anderen zullen ook gesteld zijn op dezelfde zaken als ik, maar niet dusdanig dat ze niet mensen thuis willen uitnodigen.
dinsdag 15 juli 2008 om 18:13
hey allemaal
wauw wat een reacties!! Ik heb nu helaas geen tijd om verder te reageren, dat kan morgen pas.
Wat ik alleen even kwijt wil: het gaat me niet om die boterham met pindakaas (gewoon Calvé hoor
) of het geld dat het kost, maar het principe...hmmm weet even niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, maar dat doe ik morgen dn wel
liefs
wauw wat een reacties!! Ik heb nu helaas geen tijd om verder te reageren, dat kan morgen pas.
Wat ik alleen even kwijt wil: het gaat me niet om die boterham met pindakaas (gewoon Calvé hoor
) of het geld dat het kost, maar het principe...hmmm weet even niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, maar dat doe ik morgen dn wel liefs
dinsdag 15 juli 2008 om 18:30
quote:Carlice schreef op 15 juli 2008 @ 17:25:
[...]
ik kan niet precies in worden vatten waarom ik dat liever niet wil. Anderen zullen ook gesteld zijn op dezelfde zaken als ik, maar niet dusdanig dat ze niet mensen thuis willen uitnodigen.
Daar begrijp ik dus niks van! Wel een ander laten opdraaien voor hetgeen jij niet zo op gesteld bent is mijn mijn ogen enorm egoistisch. Denk je nu echt dat er ook maar iemand op deze wereld rondloopt die het leuk vind om om 2 uur snachts met een half dronken kop de troep op te ruimen? Of sochtends in een keuken binnen te lopen die ontploft is? Als ik jou was zou ik mij enorm schamen.
Wij hebben ook een stel in de vriendenkring die nooit wat organiseerd. Gevolg is dat dit stel nu alleen nog wordt uitgenodigd als we uiteten gaan. Dus niet meer voor de thuisfuncties, wat heel jammer is want ze zijn wel heel leuk. Het probleem is dat je een maximaal aantal mensen om je tafel kan schuiven en mensen waar ik ook word uitgenodigd verdienen in mijn ogen nu eenmaal voorrang.
[...]
ik kan niet precies in worden vatten waarom ik dat liever niet wil. Anderen zullen ook gesteld zijn op dezelfde zaken als ik, maar niet dusdanig dat ze niet mensen thuis willen uitnodigen.
Daar begrijp ik dus niks van! Wel een ander laten opdraaien voor hetgeen jij niet zo op gesteld bent is mijn mijn ogen enorm egoistisch. Denk je nu echt dat er ook maar iemand op deze wereld rondloopt die het leuk vind om om 2 uur snachts met een half dronken kop de troep op te ruimen? Of sochtends in een keuken binnen te lopen die ontploft is? Als ik jou was zou ik mij enorm schamen.
Wij hebben ook een stel in de vriendenkring die nooit wat organiseerd. Gevolg is dat dit stel nu alleen nog wordt uitgenodigd als we uiteten gaan. Dus niet meer voor de thuisfuncties, wat heel jammer is want ze zijn wel heel leuk. Het probleem is dat je een maximaal aantal mensen om je tafel kan schuiven en mensen waar ik ook word uitgenodigd verdienen in mijn ogen nu eenmaal voorrang.
