Geld & Recht alle pijlers

Alleenstaande bijstandsmoeder zoveel geld?

31-10-2019 10:54 540 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal


Vraag over mijn schoonzus, ze is alleenstaand en zit in de bijstand heeft een kind van 5. Ze zat in de schuldsanering 3 jaar lang en nu niet meer. Ze heeft nog steeds een bewindvoerder omdat dat makkelijk is en de kosten toch vergoed worden. En ze krijgt 500 leefgeld per maand! Wel incl kinderbijslag maar toch. Ik vind dat erg veel geld voor de bijstand. Daarnaast spaart haar bewindvoerder voor haar. Mag haar kind op een sport wat vergoed word en krijgen ze ooknnog ieder een pasje met 100 euro waar ze leuke dingen mee kunnen doen. Ik schrik er echt van. Waarom word de bijstand zo luxe gemaakt?
Hasse88 schreef:
01-11-2019 07:32
Welnee, bij mijn moeder thuis is nog de hoofdmeester langs geweest, hij wilde graag dat mijn moeder naar de HBS ging, want ze had zoveel potentie. Volgens mijn oma was dat nergens voor nodig, daar zou ze maar 'groos' van worden (betekent iets van het hoog in de bol krijgen), dus mulo was het hoogst haalbare. Het was in hun kringen absoluut ongebruikelijk om te gaan studeren, en al helemaal voor meisjes. Mijn moeder heeft dat altijd moeilijk gevonden, ze had zó graag willen studeren...
En wat hield haar tegen om op latere leeftijd alsnog te gaan studeren? Ik studeer nu nog steeds (weer) en genoeg medestudenten van 50 plus.
Alle reacties Link kopieren
herfstappeltaart schreef:
01-11-2019 09:01
Precies. En dat zg. "onafhankelijke, zelfstandige" valt ook allemaal reuze mee. Als degene die werkt ontslagen wordt door reorganistatie of anderszins moet hij/zij ook de hand ophouden, ziek? ook hand ophouden. (wat een rotterm trouwens, ik gebruik hem eigenlijk nooit).
We houden allemaal continu onze hand op bij anderen. Op een enkeling na (en die vinden we met z'n allen dan weer rare kluizenaars) is niemand zelfvoorzienend. In ruil voor hetgeen we van anderen nodig hebben leveren we dan doorgaans een tegenprestatie.

Ik snap de beredenering gewoon niet dat fulltime de zorg voor je kinderen op je nemen een minder waardevolle tegenprestatie is dan eender welk werk in loondienst. Als je het niet doet, moet je er toch iemand voor betalen? Wat verandert er dan aan de daadwerkelijke taak?

De achterliggende logica lijkt te zijn dat je alleen 'voor jezelf zorgt' en dus niet 'je hand ophoudt' wanneer je een prestatie voor iemand verricht die wordt beloond met winst of salaris. Waarom? Een fulltime moeder verricht net zo goed werk dat 'een ander' anders zelf zou moeten doen en 'in ruil' daarvoor wordt er in haar levensonderhoud voorzien.
Lacuba schreef:
01-11-2019 09:10
En wat hield haar tegen om op latere leeftijd alsnog te gaan studeren? Ik studeer nu nog steeds (weer) en genoeg medestudenten van 50 plus.
Ik denk dat de universiteit voor veel mensen (of ze nu 75 zijn of 15) voelt als een drempel. En dan heb ik het niet over het niveau, maar het doet mij er eerder aan denken alsof heel veel mensen gigantisch veel moeite hebben de stap richting de universiteit aan te durven. Alsof ze een wereld gaan betreden waarvan men (bij voorbaat) denkt er niet thuis te horen. Deze indruk heb ik althans heel sterk.
Pascalle1988 schreef:
01-11-2019 09:12
We houden allemaal continu onze hand op bij anderen. Op een enkeling na (en die vinden we met z'n allen dan weer rare kluizenaars) is niemand zelfvoorzienend. In ruil voor hetgeen we van anderen nodig hebben leveren we dan doorgaans een tegenprestatie.

Ik snap de beredenering gewoon niet dat fulltime de zorg voor je kinderen op je nemen een minder waardevolle tegenprestatie is dan eender welk werk in loondienst. Als je het niet doet, moet je er toch iemand voor betalen? Wat verandert er dan aan de daadwerkelijke taak?

De achterliggende logica lijkt te zijn dat je alleen 'voor jezelf zorgt' en dus niet 'je hand ophoudt' wanneer je een prestatie voor iemand verricht die wordt beloond met winst of salaris. Waarom? Een fulltime moeder verricht net zo goed werk dat 'een ander' anders zelf zou moeten doen en 'in ruil' daarvoor wordt er in haar levensonderhoud voorzien.
Zo zie ik het ook.
Lacuba schreef:
01-11-2019 09:10
En wat hield haar tegen om op latere leeftijd alsnog te gaan studeren? Ik studeer nu nog steeds (weer) en genoeg medestudenten van 50 plus.
Jij hebt echt een redelijk beperkt inlevingsvermogen in andere leefomgevingen en culturen he?
.
anoniem_117397 wijzigde dit bericht op 01-11-2019 09:18
Reden: verkeerde topic
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Lacuba schreef:
01-11-2019 09:10
En wat hield haar tegen om op latere leeftijd alsnog te gaan studeren? Ik studeer nu nog steeds (weer) en genoeg medestudenten van 50 plus.
Heel veel van die vrouwen zijn klein gehouden, tenminste dat zag ik wel in de omgeving van mijn moeder, er werd een beetje lacherig gedaan over aspiraties. Als je al die jaren bepaalde dingen hebt gehoord ga je dat niet meer doen, was gewoon echt een andere tijd en generatie. Bij generatie 50’ers van nu is het alweer veel meer mainstream. Maar ik heb vriendinnen van in de zestig die nog echt van een hele andere generatie zijn. Poetsen de hele dag, hebben weinig in te brengen, zij kunnen op de fiets terwijl man alleen in auto rijdt, echt back to the fifties. Die denken ook echt dat ze niks kunnen verder, terwijl sommige minimaal zo intelligent zijn als ik.
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
01-11-2019 09:15
Ik denk dat de universiteit voor veel mensen (of ze nu 75 zijn of 15) voelt als een drempel. En dan heb ik het niet over het niveau, maar het doet mij er eerder aan denken alsof heel veel mensen gigantisch veel moeite hebben de stap richting de universiteit aan te durven. Alsof ze een wereld gaan betreden waarvan men (bij voorbaat) denkt er niet thuis te horen. Deze indruk heb ik althans heel sterk.
Ja denk ik ook.
NYC schreef:
01-11-2019 09:15
Ik denk dat de universiteit voor veel mensen (of ze nu 75 zijn of 15) voelt als een drempel. En dan heb ik het niet over het niveau, maar het doet mij er eerder aan denken alsof heel veel mensen gigantisch veel moeite hebben de stap richting de universiteit aan te durven. Alsof ze een wereld gaan betreden waarvan men (bij voorbaat) denkt er niet thuis te horen. Deze indruk heb ik althans heel sterk.
Tja, dat kan. Dan wil je het blijkbaar niet echt heel graag.
Malinois schreef:
01-11-2019 09:16
Jij hebt echt een redelijk beperkt inlevingsvermogen in andere leefomgevingen en culturen he?
Jij houdt er erg van op de man te spelen met niet kloppende opmerkingen hè?
Alle reacties Link kopieren
Lacuba schreef:
01-11-2019 09:21
Jij houdt er erg van op de man te spelen met niet kloppende opmerkingen hè?
Maar mensen die de stap naar de uni niet durven zetten "willen het niet heel graag" of zijn anders gezegd moreel dus te zwak. Pot, aanschouw de ketel.
Pascalle1988 schreef:
01-11-2019 09:12
We houden allemaal continu onze hand op bij anderen. Op een enkeling na (en die vinden we met z'n allen dan weer rare kluizenaars) is niemand zelfvoorzienend. In ruil voor hetgeen we van anderen nodig hebben leveren we dan doorgaans een tegenprestatie.

Ik snap de beredenering gewoon niet dat fulltime de zorg voor je kinderen op je nemen een minder waardevolle tegenprestatie is dan eender welk werk in loondienst. Als je het niet doet, moet je er toch iemand voor betalen? Wat verandert er dan aan de daadwerkelijke taak?

De achterliggende logica lijkt te zijn dat je alleen 'voor jezelf zorgt' en dus niet 'je hand ophoudt' wanneer je een prestatie voor iemand verricht die wordt beloond met winst of salaris. Waarom? Een fulltime moeder verricht net zo goed werk dat 'een ander' anders zelf zou moeten doen en 'in ruil' daarvoor wordt er in haar levensonderhoud voorzien.
Dat is onzin. Werkende moeders voeden hun kinderen ook op, die doen doorgaans precies hetzelfde als thuisblijfmoeders, maar dan naast hun baan. Dan moet er nog huiswerk begeleid worden, geholpen op school (waren bij mij op de basisschool nooit de thuisblijfmoeders, altijd de mensen met toch al forse banen die in de ouderraad zaten, meegingen met uitjes en voorleesmoeder waren.

Het zit hem in het risico en de verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Als je niet werkt en een ander onderhoud jou dan loop je een groot risico. De term bijstandsvader bestaat niet, die laten dat namelijk niet gebeuren. Kinderen opvoeden is belangrijk, maar het is totale kolder dat je daar 24/7 voor nodig hebt. Kinderen gaan naar school, meestal van 8:30 tot 14:00 tegenwoordig.
Uiteeraard is kinderen tot een beetje leuke mensen opvoeden heel nuttig voor de maatschappij. Het is alleen niet per se nodig om daar hele dagen aan te besteden. En ja, je kunt iemand inhuren voor het verschonen van de luiers op een kdv, zeker, maar dat vervangt niet je taken ala ouders. Daarnaast is die periode maar heel kort. Vanaf 2 gaan de meeste kinderen sowieso een paar ochtenden per week naar een peuterspeelzaal.

Het baren van een kind ontslaat je niet van de verantwoordelijkheid voor je eigen leven. En er zijn nog teveel vrouwen die in zijn koophuis wonen, die niet getrouwd zijn en dus geen enkel risico hebben afgedicht, en die niet of nauwelijks werken. Gaat dat mis dan hebben ze een heel groot probleem. Geen huis, geen inkomen en geen goede kansen op een baan. Waarom vrouwen die risico's vrijwillig nemen en mannen nooit is mij een raadsel. En de kinderen van werkende moeders worden doorgaans net zo gelukkig en gezond groot. Dus dat kan het excuus niet zijn.

Uiteraard staat het iedereen vrij om niet of minder te werken, maar dan moet nagedacht hebben over de consequenties wat mij betreft en niet alleen op basis van het hebben van een vagina bedenken dat werken optioneel is ipv doodnormaal.
Pascalle1988 schreef:
01-11-2019 09:24
Maar mensen die de stap naar de uni niet durven zetten "willen het niet heel graag" of zijn anders gezegd moreel dus te zwak. Pot, aanschouw de ketel.
Er zijn meer mogelijkheden natuurlijk dan alleen de "fysieke" universiteit als je wil studeren. En moreel zwak zijn jouw woorden. Zou ik zeker niet zeggen.
anoniem_309825 wijzigde dit bericht op 01-11-2019 09:29
3.54% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Lacuba schreef:
01-11-2019 09:20
Tja, dat kan. Dan wil je het blijkbaar niet echt heel graag.
Zo is het niet. Als je je hele leven hoort dat je daar niet hoort, ga je daarin geloven. Jij bekijkt het met jouw bril op en het is een beetje een ver van je bed show merk ik. Ik kom deels uit een arbeiderstak en deels uit een notabelen gezin, ik heb beide gezien. Je werd als vrouw en vaak ook als man uit een arbeidersgezin klein gehouden, het was ook bedreigend voor ouders op een of andere wijze. Vervolgens werd je onder supervisie van een man gezet, die vaak ook niet bijzonder progressief waren. Vaak ook niet gestudeerd, dus een studerende vrouw voelde ook als bedreiging. Als je dat je hele leven hoort, kom je er alleen maar uit als er ergens iemand is die je aanmoedigt of je inspireert.
Alle reacties Link kopieren
Malinois schreef:
01-11-2019 09:26
Werkende moeders voeden hun kinderen ook op, die doen doorgaans precies hetzelfde als thuisblijfmoeders
Werkende moeders hebben ook maar 24 uur in een dag zitten. Ik zeg helemaal niets over hun inzet of goede wil, maar iemand die (willekeurig getal) 20 uur per week aan taak X besteedt doet niet 'precies hetzelfde' als iemand die 40 uur per week aan taak X besteedt.
blauwe_emmer schreef:
01-11-2019 09:29
Zo is het niet. Als je je hele leven hoort dat je daar niet hoort, ga je daarin geloven. Jij bekijkt het met jouw bril op en het is een beetje een ver van je bed show merk ik. Ik kom deels uit een arbeiderstak en deels uit een notabelen gezin, ik heb beide gezien. Je werd als vrouw en vaak ook als man uit een arbeidersgezin klein gehouden, het was ook bedreigend voor ouders op een of andere wijze. Vervolgens werd je onder supervisie van een man gezet, die vaak ook niet bijzonder progressief waren. Vaak ook niet gestudeerd, dus een studerende vrouw voelde ook als bedreiging. Als je dat je hele leven hoort, kom je er alleen maar uit als er ergens iemand is die je aanmoedigt of je inspireert.
Ja dat gaat inderdaad over generaties ver voor de mijne. Dat was toen zo. Toen ik studeerde had ik medestudenten met allemaal verschillende achtergronden. En nog steeds. Ook op de universiteiten waar ik les heb gegeven.
Lacuba schreef:
01-11-2019 09:21
Jij houdt er erg van op de man te spelen met niet kloppende opmerkingen hè?
Dat is niet op de man. Het valt me op dat je enkel vanuit je eigen referentiekader kan redeneren. Er is je een aantal keren uitgelegd dat als je jarenlang wordt voorgehouden dat studeren geen optie is, als het woord studeren überhaupt ooit gevallen is, dat je dan niet zo snel bedenkt om het tóch te gaan doen. En dat voor mensen die later bedenken toch te willen studeren geld, tijd, afstand allemaal belemmeringen kunnen zijn om het toch niet te doen, naast dat de overtuiging dat studeren geen optie is dan al behoorlijk diepgeworteld is.

In veel kringen was studeren niet eens onderdeel van de overweging, en bestond doorleren uit leren typen bij Schoevers. Dan is de stap om toch te gaan studeren levensgroot, zeker met een gezin.

Ik zou zelf ook een totaal andere keuze maken als ik opnieuw mocht kiezen, maar dat die keuze een optie was begon pas ergens te dagen toen ik ruimschoots volwassen was. En ikzelf kan nu geen 8000,- per jaar neertellen voor een studie. Ik heb immers een diploma op hbo, en dan betaal je tig keer zoveel. Daar kun je voor lenen, maar mijn eerste studieschuld is nog niet eens afbetaald en mijn kinderen moeten over een jaar of 4 ook studeren, dus ik zou nu nooit geld aan een eigen studie gaan uitgeven, want dat is nodig voor de kinderen.

Ik kan me zo voorstellen dat vroeger dergelijke overwegingen ook meespelen bij vrouwen die nooit mochten doorleren, geld, tijd en energie is schaars en als je altijd is vertelt dat jij ergens geen recht op hebt pak je die ruimte niet. Dan zorg je voor je kinderen en het huishouden, dat is immers je taak, en dan ga je niet dagen claimen voor je eigen ontwikkeling, of geld uitgeven waar je ook je kinderen van kan laten studeren.
Alle reacties Link kopieren
Lacuba schreef:
01-11-2019 09:32
Ja dat gaat inderdaad over generaties ver voor de mijne. Dat was toen zo. Toen ik studeerde had ik medestudenten met allemaal verschillende achtergronden. En nog steeds. Ook op de universiteiten waar ik les heb gegeven.
Maar zo lang is het in sommige milieu’s ook nog niet. Ik heb zoals ik al zei vriendinnen van in de zestig, die zich dom vinden en niet zijn, wel willen maar niet durven en weinig zeggenschap hebben in huis.
Pascalle1988 schreef:
01-11-2019 09:30
Werkende moeders hebben ook maar 24 uur in een dag zitten. Ik zeg helemaal niets over hun inzet of goede wil, maar iemand die (willekeurig getal) 20 uur per week aan taak X besteedt doet niet 'precies hetzelfde' als iemand die 40 uur per week aan taak X besteedt.
Maar het is wat mij betreft bijzonder ongezond om 24/7 aan je kind te besteden. Dat deden de moeders in de jaren 50 ook niet. Die waren druk met de was en hadden 10 kinderen. Die zaten niet de hele dag klap eens in je handjes te spelen. Ik vermoed dat werkende moeders van nu meer persoonlijke aandacht aan hun kind geven dan die moeders van toen. De kinderen werden naar buiten gestuurd en de groten zorgden voor de kleintjes. Met je 8 koters op peutergym en babymassage was er niet bij.
Lacuba schreef:
01-11-2019 09:32
Ja dat gaat inderdaad over generaties ver voor de mijne. Dat was toen zo. Toen ik studeerde had ik medestudenten met allemaal verschillende achtergronden. En nog steeds. Ook op de universiteiten waar ik les heb gegeven.
Toch ken ik nu nog steeds mensen (zowel die de stap wel gezet hebben en universitair opgeleid zijn) als jongeren die nú voor de keuze staan voor wie dit echt nog speelt. Gaat helemaal niet over generaties ver voor jou. Sterker nog, ik denk dat het misschien inmiddels wel eens sterker zou kunnen spelen dan in de tijd dat mijn vader ging studeren (1965).
Lacuba schreef:
01-11-2019 09:32
Ja dat gaat inderdaad over generaties ver voor de mijne. Dat was toen zo. Toen ik studeerde had ik medestudenten met allemaal verschillende achtergronden. En nog steeds. Ook op de universiteiten waar ik les heb gegeven.
Dit bedoel ik dus, je refereert alleen vanuit je eigen kader. Op een universiteit. Die mensen zitten daar al. Alle mensen die daar niet zaten laat en buiten beschouwing.
En ja er zitten mensen met verschillende achtergronden. Maar ik denk ook vandaag dat echt niet iedereen, los van capaciteiten, evenveel kans heeft om te gaan studeren.
blauwe_emmer schreef:
01-11-2019 09:36
Maar zo lang is het in sommige milieu’s ook nog niet. Ik heb zoals ik al zei vriendinnen van in de zestig, die zich dom vinden en niet zijn, wel willen maar niet durven en weinig zeggenschap hebben in huis.
Ja inderdaad, ik weet dat dit nog steeds voorkomt. Waarschijnlijk zal dit wel steeds minder worden maar nooit helemaal verdwijnen.
Pascalle1988 schreef:
01-11-2019 09:30
Werkende moeders hebben ook maar 24 uur in een dag zitten. Ik zeg helemaal niets over hun inzet of goede wil, maar iemand die (willekeurig getal) 20 uur per week aan taak X besteedt doet niet 'precies hetzelfde' als iemand die 40 uur per week aan taak X besteedt.

Klopt. En ik zeg inderdaad ook niet dat het minder goed gebeurt helemaal niet. Maar het kan toch niet ontkent worden dat bij 2 werkende ouders vaak een enorm beroep gedaan wordt op betaalde huishoudelijke hulp, oppasoma's enz. Ik ken weinig werkenden die het heerlijk vinden om elk weekend te lopen poetsen thuis. Ze besteden het uit. En gelijk hebben ze.
De term " al die ballen in de lucht moeten houden" is niemand vreemd volgens mij.
Ik zie zelfs dat de hele buurt wordt ingeschakeld om de hond uit te laten door de week want er is verder niemand thuis.

Ik krijg ook vaak de indruk dat bij werken uitgegaan wordt van werk in het veld van hoogopgeleiden. Vergeet niet dat er ook veel vrouwen en mannen zijn die niet meer skills hebben en hadden dan een lage voortgezette opleiding en gewoon in een winkel werken, of in de thuiszorg, of in de schoonmaak.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je motivatie om allerlei kunstgrepen uit te halen om de boel thuis draaiende te houden dan niet zo groot is. Dat je je baan niks leuker vind dan thuis je eigen boel runnen en je kinderen verzorgen.
Of dat dan de vrouw is of de man is niet belangrijk.
Alle reacties Link kopieren
Malinois schreef:
01-11-2019 09:26
Het zit hem in het risico en de verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Als je niet werkt en een ander onderhoud jou dan loop je een groot risico. De term bijstandsvader bestaat niet, die laten dat namelijk niet gebeuren.
Als je ondersteunende factor wegvalt, dan heb je inderdaad een probleem. Waarom is een werkgever als ondersteunende factor zoveel beter dan een partner als ondersteunende factor?
Malinois schreef:
01-11-2019 09:39
Dit bedoel ik dus, je refereert alleen vanuit je eigen kader. Op een universiteit. Die mensen zitten daar al. Alle mensen die daar niet zaten laat en buiten beschouwing.
En ja er zitten mensen met verschillende achtergronden. Maar ik denk ook vandaag dat echt niet iedereen, los van capaciteiten, evenveel kans heeft om te gaan studeren.
Natuurlijk ze zitten daar al. Maar ik weet vanuit welke (moeilijke) achtergronden soms. Vaak ook inderdaad met de nodige tegenwerking. En natuurlijk zijn en zullen er waarschijnlijk (helaas) altijd mensen zijn die het toch niet lukt te gaan studeren. Natuurlijk!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven