Ex man app sturen over terugbetalen lening, twijfel.

Graag wat meedenkhulp gevraagd in deze. Onderstaand verhaal bevat harde feiten maar ook bepaalde waardes en emoties (boosheid, frustratie) die ik er zelf aan toe ken. Ik kom er zelf niet goed uit vandaar dat ik hier naar ongezouten meningen vraag. Sorry voor de lange OP maar ik dacht...ik geef mijn bek gewoon effe een douw

De situatie:
Ex man en ik zijn in 2011 uit elkaar gegaan. Dit had nogal wat voeten in de aarde (huiselijk geweld situatie, gijzeling van mij de avond dat ik weg wilde, vechtscheiding etc...) ik heb hier in andere topics weleens e.e.a. over losgelaten.
Wij waren op huwelijkse voorwaarden getrouwd, ex had eigen bedrijf wat uiteindelijk op de fles is gegaan (thank god, door die huwelijkse voorwaarden geen loonbeslag voor mij)

Ten tijde van ons huwelijk heb ik (eigen keuze) een persoonlijke lening afgesloten ten behoeve van zijn bedrijf. Als vanzelfsprekend kwam dit na de scheiding voor mijn conto, Ik ben inmiddels al ruim wat jaren schuldenvrij gelukkig want daarnaast woning in de crisis met verlies verkocht, ex heeft ten tijde van ons uit elkaar gaan mijn auto paar maanden geleend, boetes gereden, die ik betaald heb etc en toen ex zijn bedrijf op de fles ging kwamen eigenlijk alle kosten voor mijn rekening: zo heb ik maandenlang vaste lasten tbv ons huis betaald terwijl hij er woonde, ik heb de kosten voor de scheiding betaald, ik heb hem zelfs nog helpen verhuizen en daar ook kosten voor gemaakt, puur uit strategisch oogpunt overigens, huis was verkocht en hij traineerde de scheiding zo vreselijk dat het bijna een soort schaakspel was en ik hoopte hem op deze manier mild te stemmen.

Enfin tot zover: mijn ex heeft ooit in 2009 een geldbedrag geleend van mijn vader: gaat om EUR 8000,- . Dit is aan de hand van mondelinge afspraken gegaan. E.e.a. was ook ten behoeve van zijn bedrijf.
Over de terugbetaling zijn - tevens mondelinge - afspraken gemaakt. Echter, en dat lag in de lijn, is hij deze afspraken nooit nagekomen, ondanks latere mailtjes, sms-jes, aangetekende brieven etc.
Vanwege zijn gewelddadigheid heb ik hem nooit persoonlijk durven confronteren of de druk verder durven opvoeren. Daarnaast, het ging om mondellinge afspraken dus geen poot om op te staan.

Ik heb het uiteindelijk tegen beter weten in losgelaten (iets met wil je gelijk, of wil je geluk) 3 jaar geleden overleed mijn vader en die heeft er tot op het laats van gebaald dat dingen zo gelopen zijn.

En eigenlijk ging dit goed tot vandaag: ik reed op een provinciale weg met veel stoplichten ergens nabij Rotterdam en zag in mijn achteruitkijkspiegel een cremekleurige cabrio (geen goedkoop automerk) vlak achter mij met een man erin waarvan ik dacht: verrek, dat lijkt mijn ex wel.
Op enig moment ging hij naar de linkerbaan en zo kwamen we naast elkaar bij het stoplicht te staan en ja hoor.....geen twijfel mogelijk hij was het.
Mijnheer zag er goed uit, de zonnebril op zijn kop kwam zeker niet van het Kruidvat, noch had ik het idee dat zijn horloge (waar ik een glimp van zag) van de Luigi Lucardi kwam.
En ik ging op de één of andere manier op tilt en dacht: ik wil GVD het geld van mijn vader terug. Blijkbaar gaat het je weer voor de wind dus ik zou zeggen....

Ik weet dat hij nog steeds hetzelfde telefoonnummer heeft.
Zojuist opgezocht in oude stukken en toegevoegd en hop....zijn foto op whatsapp. Zijn nummer had ik uiteraard niet meer in mijn telefoon.

Alles in mij wil hem een app sturen in de trant van: zo gast, mooie auto, zo te zien boer je weer goed, zullen we beginnen met EUR 250,- per maand, dit is mijn rekeningnummer etc...

Waarschijnlijk maak ik geen schijn van kans en blokkeert hij mij direct. Geen idee waar hij verder uithangt of woont (hij heeft net als ik geen social media o.i.d en alle banden met ex schoonfamilie zijn verbroken.

Ik ben boos, misschien ergens ook nog een beetje bang voor hem (verleden) en nee, ik zit (gelukkig) inmiddels niet meer om het geld verlegen maar het was voor mij zo'n trigger dit. Het voelt enorm onrechtvaardig en oneerlijk.

Wat zouden jullie doen?

lemoos2 schreef: ↑

14-05-2022 17:58

Ik zou terug denken aan alle ellende en geld die het mij (zo te lezen in je OP) gekost zou hebben om van dat figuur af te komen en mij dan bedenken dat ik nog een veelvoud van die 8000,- over zou hebben om dat zo te houden.

Dat zijn van die figuren die dan weer op andermans zak teren of van de kredieten aaneen hangen. Daar valt niets te halen. En als er wat te halen valt dan ben je meer geld kwijt om het te krijgen dan dat het je oplevert.

Ik zou dat figuur ver weg van mij en mijn leven houden.

Wauw, dat is pas omdenken......

Ja, wellicht je hebt echt gelijk.....maar gevoel en verstand, ik voel me met terugwerkende kracht zo vreselijk de underdog op het moment....ik ben zo kwaad dat ik bijna uit elkaar plof.

PogingTwee schreef: ↑

14-05-2022 17:58

Elf jaar na de scheiding.... Heb je het er daarna nooit over gehad? N tijdens de scheiding ook niet? Dan is je vordering al verjaard. Juridisch kun je er dan niks meer mee.

En heb je er emotioneel niet ook meer aan om het los te laten? Had je het niet allang als leergeld beschouwd?

Zeker wel dat laatste.
Maar blijkbaar zat er nog een dingetje wat enoooooooooorm getriggerd werd toen ik hem vandaag zo zo zag....het voelt zo oneerlijk bah...