Geld & Recht alle pijlers

Gierige acties deel VIII

04-05-2018 08:30 2999 berichten
Alle reacties Link kopieren
De vorige 7 delen waren een groot succes. In deel 8 gaan we weer verder met het delen van gierige acties.

Links naar vorige delen:
* Deel 1
* Deel 2
* Deel 3
* Deel 4
* Deel 5
* Deel 6
* Deel 7
zijdehoentje wijzigde dit bericht op 04-05-2018 11:47
8.87% gewijzigd
In this mad house we must all survive
Alle reacties Link kopieren
Ik probeer voor ons tweetjes thuis te koken naar wat we op kunnen, maar meestal kook ik iets te veel. Dat bewaar ik dan voor de volgende dag of ik vries het in voor een andere keer (als ik geen zin heb in koken :$).

Maar heb ook een aantal keer meegemaakt dat man en ik bij mensen gingen eten waar het echt afgepast was. Afgepast is misschien niet helemaal het goede woord, ze hadden gerekend dat we net zo veel (of weinig :P) zouden eten als zij. We voelden ons nogal opgelaten, we wilden nou ook weer niet als hongerige wolven het laatste uit de pan hebben. Niet dat we vergingen van de honger :| maar vond het nogal typerend.
In this mad house we must all survive
nina1966 schreef:
13-05-2018 16:48
Ik begrijp dat afgepaste warm eten nooit zo. Hoe weet je nou van te voren hoeveel honger je hebt. Of eet je dan echt tegen heug en meug je portie op of lijd je honger als je bord leeg is?
Ik kook altijd afgepast, heel soms blijven er een paar hapjes over maar honger lijden doet niemand bij ons.
Alle reacties Link kopieren
De vrouw van de inmiddels vertrokken juwelier in het dorp van mijn ouders had ook soms last van gierigheid. Ze hadden nog wel eens een kortingsactie en soms zag mijn moeder iets wat ze graag iemand cadeau wilde doen. Niet dat ze per sé iets van die kortingsactie wilde hebben, puur toeval als ze iets zag wat afgeprijsd was en wat ze wilde kopen. Omdat het een cadeautje was, wilde ze het graag ingepakt hebben. Maar de juweliersvrouw vond dat niet kunnen, het was 'immers' een kortingsactie en dus blijkbaar niet inpakpapier waardig o_o
In this mad house we must all survive
Zijdehoentje schreef:
13-05-2018 18:04
De vrouw van de inmiddels vertrokken juwelier in het dorp van mijn ouders had ook soms last van gierigheid. Ze hadden nog wel eens een kortingsactie en soms zag mijn moeder iets wat ze graag iemand cadeau wilde doen. Niet dat ze per sé iets van die kortingsactie wilde hebben, puur toeval als ze iets zag wat afgeprijsd was en wat ze wilde kopen. Omdat het een cadeautje was, wilde ze het graag ingepakt hebben. Maar de juweliersvrouw vond dat niet kunnen, het was 'immers' een kortingsactie en dus blijkbaar niet inpakpapier waardig o_o
Hahaha, dat klinkt als penny wise, pound foolish. Dat zou ze bij mij 2 keer moeten doen, dan kom ik nooit weer. Hier hadden we een bakker die de kinderen van vaste klanten geen koekje gaf, maar kinderen van mensen die minder vaak kwamen wel - waarschijnlijk met het idee dat zij dan misschien wel vaker zouden komen. Dat trek ik ook slecht.
Troeteltje schreef:
13-05-2018 16:32
En dan bestaat er nog Coca Cola Cherry, Coca Cola Lemon, etc.
Die lust ik echt niet....
Alle reacties Link kopieren
_Macaron schreef:
13-05-2018 18:03
Ik kook altijd afgepast, heel soms blijven er een paar hapjes over maar honger lijden doet niemand bij ons.
Een goede vriend sneed zelfs groente of aardappels doormidden om vervolgens een helft op te bergen. Want men eet 100 gram aardappel per persoon en een hele aardappel was net 25 gram teveel. :-D
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
nina1966 schreef:
13-05-2018 16:48
Ik begrijp dat afgepaste warm eten nooit zo. Hoe weet je nou van te voren hoeveel honger je hebt. Of eet je dan echt tegen heug en meug je portie op of lijd je honger als je bord leeg is? Vind ik altijd heel vreemd.
Wat over is kun je toch de volgende dag eten, als salade verwerken, in de soep, verwerken in een andere maaltijd of de vriezer inmikken.
Een warme hap is ook snel aangelengd met extra rijst/pasta/aardappel, soepje vooraf, broodje met boter er bij en of sla. Altijd ruimte voor een mee eter ook al komt die onverwacht.
Ik weet intussen toch écht wel hoeveel aardappelen, rijst of pasta hier gegeten wordt met 2 personen.
En hoeveel groenten ik moet voorzien.
En 1.5 stuk vlees / vis per persoon.

De potten gaan hier echt wel leeg en anders neemt man het de volgende dag mee naar zijn werk.
(En da's echt niet zo'n hoeveelheid dat ik een hele maaltijd voor iemand anders zou hebben.)

Ik koop dus 3 stukken vlees, maak dus 6 aardappelen klaar, koop en maak die hoeveelheid groenten klaar, ...

Ik heb echt geen extra sla, extra soep, ... in huis.
We zijn met 2 dus dat zou hier toch gewoon weggegooid worden en dat vind ik zonde.

Het helpt ook dat "mee-eten" (en langskomen tout court) hier zo'n 3 à 4 keer per jaar voorvalt.
En dat - aangezien iedereen minstens 50 km moet rijden - niemand zonder afspraak komt.
Ze gaan niet een uur in de auto zitten om dan vast te stellen dat we niet thuis zijn.
Als de afspraak gemaakt wordt, wordt dus ineens "wel of niet mee-eten" besproken.
anoniem_351483 wijzigde dit bericht op 13-05-2018 19:42
3.04% gewijzigd
neweve schreef:
13-05-2018 19:11
Een goede vriend sneed zelfs groente of aardappels doormidden om vervolgens een helft op te bergen. Want men eet 100 gram aardappel per persoon en een hele aardappel was net 25 gram teveel. :-D
Haha! Dat doe ik dan weer niet, maar ik weet hoeveel mijn gezin eet.
Ik weeg pasta en rijst af, 75 gram ongekookt per persoon. Aardappels hebben we zelden, meestal een zakje krieltjes dat dan wel op gaat (twee personen).
Aan voorraad heb ik niets in huis, hooguit wat pakken rijst, pasta of noodles.
_Macaron schreef:
13-05-2018 19:37
Haha! Dat doe ik dan weer niet, maar ik weet hoeveel mijn gezin eet.
Als ik twijfel - bij echt grote of kleine aardappelen - leg ik de boel soms wel es op de weegschaal.
Vooral omdat ik een ramp ben qua schatten.

Maar ik weet intussen wel dat wij ongeveer 6 normale aardappelen eten.

The same met als ik bijvoorbeeld twijfel aan de hoeveelheid wortelen.
Ik weet dat er hier al snel een kilo doorgaat maar hoeveel wortelen dat juist zijn als ik een zak van 1.5 kilo vastheb ...

Maar ik ga geen aardappelen of wortelen of dergelijke in 2 hakken.
Dan liever gewoon een kleinere nemen of een halve aardappel over.
(Maar iemand te eten geven met een halve aardappel ... good luck :-D.)
Alle reacties Link kopieren
Ik eet zelf ook kleine porties, maar weet echt wel dat anderen het dubbele eten. Bezoek komt dan ook nooit iets tekort.

Ik werd uitgenodigd door een zakenrelatie voor een lunch bij hen in de tuin. Konden we meteen een project afronden. Lekker in het zonnetje kwam er een kommetje salade (zoals ik pp als bijgerecht serveer), een stokbrood, 10 kerstomaatjes, een halve komkommer en 4 plakken kaas op tafel. Vergezeld van een karaf water. Voor 4 personen. 't Werd wel allemaal op heel mooi porselein en in kristal geserveerd. Dat dan wel weer.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
Troeteltje schreef:
13-05-2018 15:56
Slim neefje!! Ik ga hem inhuren!

Bumba, heb je een fijne Moederdag (gehad)? Zelf met je zoon en met je eigen ma? Vraag mbt bezoek en eten opgelost?

Heel goed! Mijn moeder had me uiteindelijk toch nog 1 dag extra gegeven om ja of nee te zeggen en gelukkig ging het toen alweer een stuk beter dus konik alsnog ja zeggen :yes: Het was erg gezellig.
Alle reacties Link kopieren
nina1966 schreef:
13-05-2018 16:20
Tja drinken om het drinken kan je ook in de supermarkt kopen, dan hoef je in een andere stad ook niet op een terras te gaan zitten. Het gaat toch om meer dan dat drinken, de gezelligheid, dat iemand het voor je neus zet, geen afwas, iets anders dan thuis.
Dat klopt, en dat doen we dan ook regelmatig als we bijvoorbeeld op stedentrip zijn. De gezelligheid maken we namelijk zelf. Als ik met mijn man op een bankje in een park of aan het water zit met een blikje fris uit de supermarkt is dat net zo gezellig (en vaak zelfs nog gezelliger) dan samen op een terras zitten.

Eten kook ik ook afgepakte. Na tig jaar weet ik echt wel hoeveel we samen eten. En nee, we hebben echt nooit meer honger na het eten.
Alle reacties Link kopieren
Koffielepel schreef:
13-05-2018 17:48
Ik heb ook een vriendin die haar eigen verjaardag niet viert. Kleine kanttekening, ze gaat wel naar alle andere verjaardagen (lees, elk weekend minstens 1) Dit jaar hield ze opeens wel haar verjaardag en bij gods gratie kregen we een glas Cola. (geen hapjes/gebak/tweede glaasje) nadat het glas op was en het cadeau uitgepakt werden we met weinig woorden weer verzocht om te vertrekken omdat ze toch wel erg moe was.

Dat is wel apart ja.
Tja, die paar keren dat ik ineens wel mijn verjaardag wilde vieren, bestond het uit een drankje thuis en dan met zijn allen uit eten. Lekker makkelijk en niet sloven met hapjes en drankjes, dus dan kan ik er zelf ook van genieten.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Bumba1985 schreef:
13-05-2018 20:52
Heel goed! Mijn moeder had me uiteindelijk toch nog 1 dag extra gegeven om ja of nee te zeggen en gelukkig ging het toen alweer een stuk beter dus konik alsnog ja zeggen :yes: Het was erg gezellig.
Lieve Bumba, soms komt iets dus “zogenaamd toevallig” toch in jouw voordeel.

Fijn voor jou/jullie. :smooch:
Ach, het stokpaardje van Nina is weer uit de kast getrokken. De discussie over wel of niet mee-eters waarderen. Ik dacht er met mijn bericht een afleidingsmanoeuvre in te hebben geslingerd, niet gelukt. Hahaha.

Is niet erg, het is en blijft een onderwerp waarover meningen duidelijk uiteen lopen. En dat mag.
Troeteltje schreef:
14-05-2018 09:27
Lieve Bumba, soms komt iets dus “zogenaamd toevallig” toch in jouw voordeel.

Fijn voor jou/jullie. :smooch:

Ja, ik moet zelf ook wat meer gaan leren vertrouwen dat de soep niet altijd zo heet gegeten wordt als dat ie word opgediend. Omdat ik lange tijd voor me heb gehouden als het niet goed ging heb ik weinig vertrouwen dat mensen er rekening mee willen houden. Daar moet ik erg aan wennen, dat er vaak meer mogelijk is dan ik denk
Durf jezelf te zijn. Sterker verwoord.......geef jezelf de ruimte om jezelf te zijn door in eerste plaats zelf te accepteren dat jij anders bent dan ieder ander. Daarmee creëer je ruimte voor jezelf en voor een ander de opening om daarin mee te gaan.

Wanneer jij jezelf niet accepteert kan een ander dat uiteraard ook niet of moeilijker doen.
Madre schreef:
13-05-2018 16:17
Ik vind het netjes als je mensen iets voorschotelt wat ze graag lusten.
Ik hou daar dan zeker rekening mee. Als er 30 mensen komen betekent dat niet dat er ook 30 smaken zijn.

Ik moet eerlijk zeggen dat er bij ons nooit zo heel veel mensen komen, maar mijn schoonmoeder nodigt wel eens al haar collega's uit, en dan vind ik het belangrijk (ik help haar dan altijd) om genoeg keuze te hebben. Niet 30 verschillende dingen, maar keuze uit 5 soorten fris en 5 soorten alcohol vind ik dan best normaal.

Ik vind het 'vreemd' als mensen zeggen: ik koop wat ik wil kopen.

Je wil het je gasten toch naar de zin maken?

Nu denk ik niet dat hetgeen je dan koopt smerige meuk is wat niemand lekker vind, je kan er altijd wel iemand blij mee maken, maar een beetje gastvrij is voor mij zeker rekening houden met je gasten. Al dan niet in ruime of minder ruime mate.

Een klein flesje wijn en een paar biertjes vind ik gewoon karig/gierig
Als ik geen geld zou hebben zou ik het dan toch anders aanpakken.
Of geen feestje geven, of vragen of iedereen iets lekkers wil meenemen.

Ik ben opgevoed in een gezin dat niet veel geld had, maar bij verjaardagen was er altijd meer dan genoeg. Misschien een buitenlands dingetje, maar gasten gingen nooit met honger/dorst weg.
Nee hoor, heeft niets met buitenlands zijn te maken.
Gewoon een kwestie van budget, gierigheid en/of prioriteiten.
Alle reacties Link kopieren
In mijn omgeving zijn er best wel wat mensen waarbij de grootouders op de kinderen passen.
Het opvallendste vind ik dan dat men van te voren de ouders inplant als vaste oppas, niet omdat ze denken dat opa en oma dat zo leuk vinden, maar vooral; dat scheelt ons in de opvangkosten.
Ik vind dat eigenlijk best gierig.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Hier was er een gesprek op gang gekomen of wij het zagen zitten dat oma’s gingen oppassen. De oma’s waren er vast van overtuigd dat ze die rol op zich zouden nemen zonder overleg vooraf. En uiteindelijk vonden we dat een prima keuze, echter als wij anders hadden besloten was dat herrie geweest. Vast en zeker. Beteuterde oma’s!
Alle reacties Link kopieren
Hexx schreef:
14-05-2018 09:42
Nee hoor, heeft niets met buitenlands zijn te maken.
Gewoon een kwestie van budget, gierigheid en/of prioriteiten.
Ik merk dat nu de opmerking van Madre bij mij wat harder binnenkomt dan ie misschien bedoeld is. Niet omdat Madre het gezegd heeft, maar omdat het de zoveelste keer is dat dit genoemd wordt. In mijn ogen heeft het helemaal niets te maken met gierigheid of 'Nederlanders' en/of 'buitenlanders' te maken, maar meer met gewoontes, budget, verwachtingen en dat soort zaken.

In mijn ogen heeft het er meer mee te maken dat je bepaalde keuzes maakt, dat je niet voor 30 man kookt terwijl er misschien 20 komen, maar ook bijvoorbeeld verwachtingen of een bepaald beeld hebben van iets. In dit topic zijn er ook zat 'Nederlanders' geweest die het tegenovergestelde van 'Hollandse zuinigheid 'hebben weergegeven.

Niet dat Madre nu de schuld krijgt van iets, bedoel het echt niet kwaad, maar wilde het even kwijt... Sorry, nu weer back on topic :$
In this mad house we must all survive
Maar het is toch ook gewoon een kwestie van instelling? In het sociaal zwakkere milieu waar ik in opgegroeid ben was en is het heel normaal om je gasten uitzonderlijk te verzorgen. Ik schrok er echt van hoe skeer het bij die mensen was tegen wie ik altijd opgekeken had.
En het is absoluut een keuze, maar budget gebruiken als argument voor karige verjaardagen is in tokkiekringen echt hilarisch. Wat kost een zak chips nou helemaal?
Ik vind het eigenlijk geen kwestie van gierigheid dat je niet (veel) meer wilt koken dan dat er gegeten wordt, maar van fair use van voedsel.

Behalve als je structureel invriesbare maaltijden kookt, vind ik het prijzenswaardig als mensen maatregelen nemen om geen voedsel te verspillen. Er zijn gewoon mensen die honger lijden - en dan zouden wij hier lekker overproduceren en de boel in de vuilnisbak smijten? Voelt niet goed.

Eén van mijn beste maatregelen daarvoor is trouwens een vacuumsealer - als ik pastasaus, boerenkool, zuurkool o.i.d. maak, dan seal ik wat overgebleven is in en dan gaat het in de vriezer. Ideaal voor de momenten dat ik geen zin heb in koken omdat het laat is geworden op mijn werk. (Het is ook binnen 10 minuten ontdooid in een bakje warm water.)

Voor sommige gasten geldt dat zij gewoon kunnen invoegen en dat ik dan zelf geen vlees neem, of meer pasta of rijst kook - voor anderen geldt dat niet. Soms is het namelijk ook gewoon leuk om een beetje extra je best te doen met koken omdat iemand dat zo op prijs stelt. In dat geval heb ik zéker nodig dat ik het tijdig weet, want ik doe over het algemeen 1x per week de weekboodschappen.
Alle reacties Link kopieren
vrouwjagersma schreef:
14-05-2018 12:52
Maar het is toch ook gewoon een kwestie van instelling? In het sociaal zwakkere milieu waar ik in opgegroeid ben was en is het heel normaal om je gasten uitzonderlijk te verzorgen. Ik schrok er echt van hoe skeer het bij die mensen was tegen wie ik altijd opgekeken had.
En het is absoluut een keuze, maar budget gebruiken als argument voor karige verjaardagen is in tokkiekringen echt hilarisch. Wat kost een zak chips nou helemaal?

Je kunt budget op meerdere manier zien. Je kunt zien als hoeveel geld je over hebt (als in iemand met meer geld, dus heeft meer geld over) en hoeveel je er voor over hebt (dus hoeveel ben je bereid er voor te betalen).

In dit topic is er eigenlijk nooit echt discussie over echt gierige zaken. Dan gaat het over het afwentelen van financiële lasten op anderen.

Maar de discussie gaat dus vaak over 'budget' en 'budget', dus het verschil tussen wat een ander er voor over heeft (bijvoorbeeld een goedkope cadeaudoos voor iemands verjaardag) en wat iemand denkt dat die ander er voor zou moeten hebben (ze verdienen zoveel en komen dan met een cadeaudoosje aanzetten).

Idem met hoeveelheid eten en drinken dat je aangeboden krijgt? Moet het persé overdadig/veel/veel keuze zijn als er een feestje is? Voor sommigen is veel eten/drinken = gezellig, voor andere niet. Maar als je het ene gewend bent, is het andere vreemd/raar.
En natuurlijk worden alle gierige feestjes en partijen hier gebundeld, maar hoe vaak kom je nu bij een feestje vandaan dat je echt nog trek of dorst hebt? Meestal is het toch alleen maar die ene vriendin of die ene oom/tante. Als je vaak hongerig/dorstig van een feestje terugkomt, dan moet je je toch eens gaan afvragen of het niet aan jezelf ligt.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven