Geld & Recht
alle pijlers
Gierige acties deel XI
donderdag 2 juli 2020 om 20:25
donderdag 3 december 2020 om 10:22
Hier valt zowel bij mijn als mans familie niks te erven. Geen probleem hoor.pennetje80 schreef: ↑03-12-2020 10:11Mijn vader had niet veel toen hij overleed en wat hij had ging zijn vriendin mee vandoor (heb amper foto’s van hem)
Hij had een levensverzekering maar die stond nog op naam van mijn moeder (zijn ex) maar die kan niet met geld omgaan dus daar valt straks ook niets te erven,
donderdag 3 december 2020 om 10:28
Mijn oom was ook zo inhalig wbt de erfenis van mijn opa, nadat oma was overleden. Mijn opa kon ook geen geld uitgeven, misplaatste zuinigheid. En m’n oom maar in z’n handjes wrijven: “zo dat word een mooie Bentley voor mij” zulk soort uitspraken. Toen mijn opa overleed was hij ook degene die zat te pushen dat het snel(ler) geregeld moest worden met dat geld, zó ongepast. De erfenis was groter dan logisch was en werd over 5 kinderen verdeeld, mijn moeder heeft mij en mijn broers nog een deel van haar stuk geschonken, wat heel lief was trouwens, ze heeft het helemaal niet breed en had het zelf goed kunnen gebruiken. Ze zij letterlijk ik geef jullie liever wat met een warme hand. Maar ik hoef haar geld niet, als dat er al is na haar overlijden, heb Idd liever nog 30 jaar mijn moeder. Mijn oom heeft binnen een jaar het geld erdoorheen gebrast en is daarna, veel te jong, zelf overleden. Ik hoop dat hij genoten heeft van zijn jaartje rijkdom, wat vond ik dat naar gedrag, blegh.
donderdag 3 december 2020 om 10:42
Ik vind een grapje over een erfenis best kunnen en je mag ook best vragen of je een bepaald item misschien ooit mag hebben. Maar mijn voorbeeld betrof geen grapje of een vraag. Deze volwassen kleindochter deelde, terwijl ze notabene geen erfgenaam is, plompverloren mee dat zij dat dure ding wilde als haar oma dood ging.
donderdag 3 december 2020 om 10:56
Door die verhalen over erfenissen bedenk ik me ineens dat ik als 16-jarige iets heb gestolen nadat mijn niet-biologische opa was overleden. Mijn moeder was sowieso helemaal de weg kwijt van verdriet, maar er was ook geen contact met zijn biologische kinderen en ik ben toen stiekem met haar huissleutel naar zijn huis gegaan en heb iets gepakt wat zijn kinderen nooit zouden missen en wat ook totaal geen financiële waarde heeft (zeg maar iets als een peper- en zoutstel). De ene helft staat bij mijn moeder en de andere bij mij en ondanks dat ik het heb gestolen is het 1 van mijn belangrijkste bezittingen.
donderdag 3 december 2020 om 11:08
Mijn stiefopa overleed met best wat geld op de bank, denk ik. Zijn zonen kwamen er als vliegen op stront op af. Ze hadden al jaren geen contact met mijn opa, hun vader, vanwege allemaal ellende in hun jeugd. Ik kende ze niet, en ik weet niet wat er zich tussen hun en mijn opa heeft afgespeeld, dus ik kan daar niet over oordelen. Toen hij was overleden waren ze druk bezig met het verkopen van de auto, het huis, de spullen verdelen en wie kreeg het vakantiehuisje?
Mijn broer en ik kregen helemaal niks, terwijl wij elke week naar mijn opa gingen om boodschappen te halen voor hem, beetje opruimen in huis, mee naar afspraken in het ziekenhuis, je kent dat soort dingetjes wel. We waren erg dik met opa, het was een hele lieve opa voor ons en juist na de scheiding van onze ouders was het bij opa een beetje 'thuis'.
Goed, wij kregen dus duidelijk nul en niks vanuit de erfenis. Ik heb een oud kaartspel meegenomen toen we het huis leeg gingen ruimen (alles van waarde was eruit en het moest leeg opgeleverd worden, dat konden broer en ik dus regelen) en mijn broer heeft een kopje en schotel.
Supergierig van die broers? Ik denk toch dat wij de betere deal hebben: wij hebben jarenlang heel veel plezier gemaakt met mijn opa. Die kaarten herinneren me aan avondenlang klaverjassen en lachen gieren brullen, mijn broer ziet de kop en schotel als een herinnering aan de kopjes koffie die hij met opa heeft gedronken.
En die mannen die dolblij waren met de overschrijving op hun bankrekening? Ik denk dat dat geld niet kan compenseren wat ze jarenlang hebben gemist, namelijk de kans om die toestanden uit het verleden recht te zetten, en het gezelschap van onze lieve opa.
Mijn broer en ik kregen helemaal niks, terwijl wij elke week naar mijn opa gingen om boodschappen te halen voor hem, beetje opruimen in huis, mee naar afspraken in het ziekenhuis, je kent dat soort dingetjes wel. We waren erg dik met opa, het was een hele lieve opa voor ons en juist na de scheiding van onze ouders was het bij opa een beetje 'thuis'.
Goed, wij kregen dus duidelijk nul en niks vanuit de erfenis. Ik heb een oud kaartspel meegenomen toen we het huis leeg gingen ruimen (alles van waarde was eruit en het moest leeg opgeleverd worden, dat konden broer en ik dus regelen) en mijn broer heeft een kopje en schotel.
Supergierig van die broers? Ik denk toch dat wij de betere deal hebben: wij hebben jarenlang heel veel plezier gemaakt met mijn opa. Die kaarten herinneren me aan avondenlang klaverjassen en lachen gieren brullen, mijn broer ziet de kop en schotel als een herinnering aan de kopjes koffie die hij met opa heeft gedronken.
En die mannen die dolblij waren met de overschrijving op hun bankrekening? Ik denk dat dat geld niet kan compenseren wat ze jarenlang hebben gemist, namelijk de kans om die toestanden uit het verleden recht te zetten, en het gezelschap van onze lieve opa.
Wat eten we vanavond?
donderdag 3 december 2020 om 11:22
Wat een verhaal Makreel!
Uit de erfenis van mijn ene opa&oma kwam niets, maar alle kleinkinderen mochten een aandenken kiezen toen de laatste overleed. Dat waren dus dingen als een mooi doosje, de koekkoeksklok ed. Gelukkig wilde iedereen iets anders.
Bij de andere opa&oma kwam wel geld vrij, dat hebben de kinderen verdeeld over de kleinkinderen, want dat hadden opa&oma graag gezien en de eigen kinderen hadden het niet nodig. Totaal een leuk bedrag, maar niet meer dan een normale buffer die voorzichtige mensen hebben. Daarnaast zijn de sieraden verdeeld. Ik heb toen om de favoriete oorbel van mijn oma gevraagd, dat was zo'n lange hanger. De tweede was ze een keer kwijtgeraakt. Ik heb hem nu al hanger aan een ketting. Daar ben ik veel blijer mee dan met het geld omdat het een persoonlijk item is.
Uit de erfenis van mijn ene opa&oma kwam niets, maar alle kleinkinderen mochten een aandenken kiezen toen de laatste overleed. Dat waren dus dingen als een mooi doosje, de koekkoeksklok ed. Gelukkig wilde iedereen iets anders.
Bij de andere opa&oma kwam wel geld vrij, dat hebben de kinderen verdeeld over de kleinkinderen, want dat hadden opa&oma graag gezien en de eigen kinderen hadden het niet nodig. Totaal een leuk bedrag, maar niet meer dan een normale buffer die voorzichtige mensen hebben. Daarnaast zijn de sieraden verdeeld. Ik heb toen om de favoriete oorbel van mijn oma gevraagd, dat was zo'n lange hanger. De tweede was ze een keer kwijtgeraakt. Ik heb hem nu al hanger aan een ketting. Daar ben ik veel blijer mee dan met het geld omdat het een persoonlijk item is.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 3 december 2020 om 11:45
Bij mijn ene opa en oma kwam niets die waren 102 en 96 en alles was op (heel mooi op latere leeftijd (70/75) nog mooie reizen gemaakt)
Andere opa en oma was ik 10 ofzo dus weet niet of daar wat van gekomen is
Ik denk niet dat mijn vader zich heel bewust was dat zijn levensverzekering nog steeds op mijn moeders naam stond toen wij al volwassen waren, want weet zeker dat hij liever had gehad dat het naar mij en mijn zus ging
Andere opa en oma was ik 10 ofzo dus weet niet of daar wat van gekomen is
Ik denk niet dat mijn vader zich heel bewust was dat zijn levensverzekering nog steeds op mijn moeders naam stond toen wij al volwassen waren, want weet zeker dat hij liever had gehad dat het naar mij en mijn zus ging
donderdag 3 december 2020 om 11:55
ik heb een aantal jaar in een verpleeghuis gewerkt, en wat ik altijd frappant vond, dat kinderen nooit bij pa of ma kwamen. Echt nooit. Of hoogstens 1 x per jaar.
Maar zodra ze hoorden dat hij/hij terminaal lag kwamen ze opeens alle dagen en zaten ze huilend aan het bed.
Zelfs een hele kamer propvol met familie gehad die wilden waken, terwijl ik ze daarvoor nooit gezien had. Helaas voor hen duurde het iets langer dan verwacht (2 weken) en na een weekje waken besloten ze dat het wel mooi geweest was en dat we maar moesten bellen als het zover was.
Ook een mevrouw van dik in de 90, haar zoon ging over haar geld. Ze had genoeg geld en ze wilde graag een abonnement op de krant, wilde zoon niet want dat vond hij te duur. Hij nam wel de oude kranten van de buren mee, eens per zoveel weken. En toen ze was gevallen zat haar hele (zeeman)pyjama onder het bloed, deze had collega weggegooid. Zoon was boos want nu moest ie een nieuwe kopen.
Maar zodra ze hoorden dat hij/hij terminaal lag kwamen ze opeens alle dagen en zaten ze huilend aan het bed.
Zelfs een hele kamer propvol met familie gehad die wilden waken, terwijl ik ze daarvoor nooit gezien had. Helaas voor hen duurde het iets langer dan verwacht (2 weken) en na een weekje waken besloten ze dat het wel mooi geweest was en dat we maar moesten bellen als het zover was.
Ook een mevrouw van dik in de 90, haar zoon ging over haar geld. Ze had genoeg geld en ze wilde graag een abonnement op de krant, wilde zoon niet want dat vond hij te duur. Hij nam wel de oude kranten van de buren mee, eens per zoveel weken. En toen ze was gevallen zat haar hele (zeeman)pyjama onder het bloed, deze had collega weggegooid. Zoon was boos want nu moest ie een nieuwe kopen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
donderdag 3 december 2020 om 11:59
O ja en er was ook een mevrouw, echt een schat van een mens. Ze vertelde dat haar zoon geen contact meer met haar wilde omdat ze in het testament had laten zetten dat al haar geld naar de kerk moest ipv naar haar kinderen. Ze had ook nog een dochter en die vond dat helemaal best maar zoon was boos, heb hem ook nooit gezien. Haar dochter was net zo een lieve vrouw en kwam regelmatig helpen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
donderdag 3 december 2020 om 12:09
VGM1980 schreef: ↑03-12-2020 11:55Ook een mevrouw van dik in de 90, haar zoon ging over haar geld. Ze had genoeg geld en ze wilde graag een abonnement op de krant, wilde zoon niet want dat vond hij te duur. Hij nam wel de oude kranten van de buren mee, eens per zoveel weken. En toen ze was gevallen zat haar hele (zeeman)pyjama onder het bloed, deze had collega weggegooid. Zoon was boos want nu moest ie een nieuwe kopen.
Gatverdamme, ik word echt misselijk van dit soort types. Lijkt me ook heel moeilijk dat je dan op je tong moet bijten om niets te zeggen, omdat je je er niet mee mag bemoeien...
donderdag 3 december 2020 om 12:28
Mooie post! Zeker de laatste twee alinea’s.makreel schreef: ↑03-12-2020 11:08Mijn stiefopa overleed met best wat geld op de bank, denk ik. Zijn zonen kwamen er als vliegen op stront op af. Ze hadden al jaren geen contact met mijn opa, hun vader, vanwege allemaal ellende in hun jeugd. Ik kende ze niet, en ik weet niet wat er zich tussen hun en mijn opa heeft afgespeeld, dus ik kan daar niet over oordelen. Toen hij was overleden waren ze druk bezig met het verkopen van de auto, het huis, de spullen verdelen en wie kreeg het vakantiehuisje?
Mijn broer en ik kregen helemaal niks, terwijl wij elke week naar mijn opa gingen om boodschappen te halen voor hem, beetje opruimen in huis, mee naar afspraken in het ziekenhuis, je kent dat soort dingetjes wel. We waren erg dik met opa, het was een hele lieve opa voor ons en juist na de scheiding van onze ouders was het bij opa een beetje 'thuis'.
Goed, wij kregen dus duidelijk nul en niks vanuit de erfenis. Ik heb een oud kaartspel meegenomen toen we het huis leeg gingen ruimen (alles van waarde was eruit en het moest leeg opgeleverd worden, dat konden broer en ik dus regelen) en mijn broer heeft een kopje en schotel.
Supergierig van die broers? Ik denk toch dat wij de betere deal hebben: wij hebben jarenlang heel veel plezier gemaakt met mijn opa. Die kaarten herinneren me aan avondenlang klaverjassen en lachen gieren brullen, mijn broer ziet de kop en schotel als een herinnering aan de kopjes koffie die hij met opa heeft gedronken.
En die mannen die dolblij waren met de overschrijving op hun bankrekening? Ik denk dat dat geld niet kan compenseren wat ze jarenlang hebben gemist, namelijk de kans om die toestanden uit het verleden recht te zetten, en het gezelschap van onze lieve opa.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 3 december 2020 om 14:16
Even los van jouw verhaal mbt advies, het is toch mooi dat er mensen zijn die graag willen bijdragen. Het doel is wel iets waar mensen misschien graag een steentje aan willen bijdragen.Baggal schreef: ↑02-12-2020 23:13Ik stuurde haar mijn advies en de opmerking dat dit mijn bijdrage was aan haar behandeling. Ze reageerde met een "dank je wel. Ik moet nu naar de tandarts maar laat je weten als ik nog vragen heb.' Nou als die vragen nog komen kan ze daar op wachten... Ze heeft mijn advies overigens wel gebruikt om opnieuw om geld te vragen: "in better news we had the clinic IVF contract checked out by a professional and they are happy so at least we know we could go ahead if we do have some luck with the funds". Dat is niet helemaal juist. Mijn advies luidde een beetje anders - ik had nogal wat vragen die zij aan de kliniek zou moeten voorleggen, maar nu wordt mijn advies dus gebruikt om meer zieltjes (en geld) te winnen.
Keek net even naar haar fundraiser paige: ze heeft tot nog £1,658 opgehaald voor een mogelijke behandeling.
simano wijzigde dit bericht op 03-12-2020 14:26
0.05% gewijzigd
donderdag 3 december 2020 om 14:18
Ik zet er zelf wel vraagtekens bij die actie. Ze wil dat anderen bijdragen aan het krijgen van een kind, maar het hebben van een kind kost toch een bak meer.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 3 december 2020 om 14:23
Waarom.heeft opa jullie niet ook betrokken bij de erfenis door het op te nemen in een testament. Zeker aangezien de band met zijn zonen er niet was en met jullie des te meermakreel schreef: ↑03-12-2020 11:08Mijn stiefopa overleed met best wat geld op de bank, denk ik. Zijn zonen kwamen er als vliegen op stront op af. Ze hadden al jaren geen contact met mijn opa, hun vader, vanwege allemaal ellende in hun jeugd. Ik kende ze niet, en ik weet niet wat er zich tussen hun en mijn opa heeft afgespeeld, dus ik kan daar niet over oordelen. Toen hij was overleden waren ze druk bezig met het verkopen van de auto, het huis, de spullen verdelen en wie kreeg het vakantiehuisje?
Mijn broer en ik kregen helemaal niks, terwijl wij elke week naar mijn opa gingen om boodschappen te halen voor hem, beetje opruimen in huis, mee naar afspraken in het ziekenhuis, je kent dat soort dingetjes wel. We waren erg dik met opa, het was een hele lieve opa voor ons en juist na de scheiding van onze ouders was het bij opa een beetje 'thuis'.
Goed, wij kregen dus duidelijk nul en niks vanuit de erfenis. Ik heb een oud kaartspel meegenomen toen we het huis leeg gingen ruimen (alles van waarde was eruit en het moest leeg opgeleverd worden, dat konden broer en ik dus regelen) en mijn broer heeft een kopje en schotel.
Supergierig van die broers? Ik denk toch dat wij de betere deal hebben: wij hebben jarenlang heel veel plezier gemaakt met mijn opa. Die kaarten herinneren me aan avondenlang klaverjassen en lachen gieren brullen, mijn broer ziet de kop en schotel als een herinnering aan de kopjes koffie die hij met opa heeft gedronken.
En die mannen die dolblij waren met de overschrijving op hun bankrekening? Ik denk dat dat geld niet kan compenseren wat ze jarenlang hebben gemist, namelijk de kans om die toestanden uit het verleden recht te zetten, en het gezelschap van onze lieve opa.
donderdag 3 december 2020 om 14:27
donderdag 3 december 2020 om 14:50
Ik heb bij zo’n cliënt gewerkt tijdens mijn studie... die man kon echt niet meer voor zichzelf zorgen (lees: je bleef overal aan de vloer zitten en stront tot in zijn nek) en moest echt wel naar een verzorgingstehuis. Maar zoon von de man wilde dat niet want dat kostte geld (hypotheekvrij huis en hij leefde heel sober).
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 3 december 2020 om 14:50
Kinderen zijn geloof ik sowieso heel moeilijk te onterven... En de meeste mensen houden zich er gewoon niet mee bezig.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 3 december 2020 om 17:49
Niet onterven, maar alleen het kindsdeel geven. Begrijp zeker dat meeste mensen er niet mee bezig zijn, maar hier had de man geen contact meer mer zijn zonen. De stiefkleinkids deden alles voor hem. Maar goed, zij hebben inderdaad iets waaardevol voor teruggekregen. De band en de herinneringen. Vroeg het me alleen af.
donderdag 3 december 2020 om 18:09
Mijn ouders zorgden een aantal jaren voor grote verrassingen,meestal rondom 5 dec.
Ze zeiden waarom pas na onze dood erven nu kan het ook!
Het ene jaar een fotoboek met op bijna elke blz papiergeld een andere keer een pannetje huh wat moet ik met zo.n pannetje? Haha onder het deksel zat geld en die verrassingen gingen jaren door.
❤
Zo hebben ze de vele kinderen blij gemaakt,na hun dood was er nog wat geld ik heb t door 4en gedeeld zo had mijn gezin er ook iets aan.
Ze zeiden waarom pas na onze dood erven nu kan het ook!
Het ene jaar een fotoboek met op bijna elke blz papiergeld een andere keer een pannetje huh wat moet ik met zo.n pannetje? Haha onder het deksel zat geld en die verrassingen gingen jaren door.
❤Zo hebben ze de vele kinderen blij gemaakt,na hun dood was er nog wat geld ik heb t door 4en gedeeld zo had mijn gezin er ook iets aan.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
donderdag 3 december 2020 om 19:21
Oh wat erg allemaal!!VGM1980 schreef: ↑03-12-2020 11:55ik heb een aantal jaar in een verpleeghuis gewerkt, en wat ik altijd frappant vond, dat kinderen nooit bij pa of ma kwamen. Echt nooit. Of hoogstens 1 x per jaar.
Maar zodra ze hoorden dat hij/hij terminaal lag kwamen ze opeens alle dagen en zaten ze huilend aan het bed.
Zelfs een hele kamer propvol met familie gehad die wilden waken, terwijl ik ze daarvoor nooit gezien had. Helaas voor hen duurde het iets langer dan verwacht (2 weken) en na een weekje waken besloten ze dat het wel mooi geweest was en dat we maar moesten bellen als het zover was.
Ook een mevrouw van dik in de 90, haar zoon ging over haar geld. Ze had genoeg geld en ze wilde graag een abonnement op de krant, wilde zoon niet want dat vond hij te duur. Hij nam wel de oude kranten van de buren mee, eens per zoveel weken. En toen ze was gevallen zat haar hele (zeeman)pyjama onder het bloed, deze had collega weggegooid. Zoon was boos want nu moest ie een nieuwe kopen.
Ik had een hele goede band met mijn oma. Ze is vorige week overleden op haar 95e.
Ik was de enige van de kleinkinderen die regelmatig (elke week) kwam.
1 van mijn nichten is nooit meer bij oma geweest sinds ze in het verzorgingstehuis woonde (3 jaar). Woning daarvoor is ze ook nooit geweest (5 jaar). Maar wel elk jaar uitkijken naar oma die met een envelop op de verjaardag van nicht en haar gezin kwam. En nu schrijven dat ze oma zo mist.
donderdag 3 december 2020 om 20:42
Met verhalen over stiefopa’s en oma’s die genegeerd worden door hun eigen vlees en bloed, de stiefmoeder die genegeerd wordt door haar stiefkinderen...
Ik heb iets te vaak de andere kant van de medaille gezien om daar iets van te vinden. Die jolige stiefopa die wel zijn 13-jarige zoon destijds aan zijn lot overliet met een zwaar alcoholische moeder en drie jongere broers/zussen terwijl hijzelf een buurvrouw of drie, vier nader inspecteerde. De schattige oude mevrouw die de verlaten stiefmoeder uithangt maar er niet bij vertelt dat de kinderen van man door madame persoonlijk ‘op kostschool’ werden gedaan omdat ze maar voor haar voeten liepen binnen één maand. Een half jaar na het overlijden van hun moeder.
Er zit soms wat leed en zeer achter dit soort zaken.
Ik heb iets te vaak de andere kant van de medaille gezien om daar iets van te vinden. Die jolige stiefopa die wel zijn 13-jarige zoon destijds aan zijn lot overliet met een zwaar alcoholische moeder en drie jongere broers/zussen terwijl hijzelf een buurvrouw of drie, vier nader inspecteerde. De schattige oude mevrouw die de verlaten stiefmoeder uithangt maar er niet bij vertelt dat de kinderen van man door madame persoonlijk ‘op kostschool’ werden gedaan omdat ze maar voor haar voeten liepen binnen één maand. Een half jaar na het overlijden van hun moeder.
Er zit soms wat leed en zeer achter dit soort zaken.
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 3 december 2020 om 21:07
Vlak voor opa overleed gaf hij aan dat ie wilde dat mijn moeder zijn auto kreeg, als dank voor alle hulp en omdat hij haar eens een "nieuwe" auto gunde (hij ruilde z'n auto in die tijd om de jaar in voor een nieuwe terwijl mijn ouders altijd het goedkopere segment 2e handjes rijden). Toen hij eenmaal overleden was, wilde 'oma' de auto toch maar verkopen aan m'n moeder voor de helft van de nieuwprijs.
Daarna heeft m'n moeder zich nog een aantal jaar dag in dag uit rotgelopen voor dr, bij haar overlijden nam m'n moeders zus meteen de waardevolle spullen mee uit het huis, konden m'n ouders de zooi opruimen en kwam ze nog een aantal keer langs omdat ze wist dat er nog een paar honderd euro in bewaring was, nadat het geld wat nog bewaard werd voor rekeningen echt op was, heeft m'n moeder Dr niet meer gezien.
Ben blij dat m'n moeder op dr eigen oma en dr vader qua karakter lijkt.
Daarna heeft m'n moeder zich nog een aantal jaar dag in dag uit rotgelopen voor dr, bij haar overlijden nam m'n moeders zus meteen de waardevolle spullen mee uit het huis, konden m'n ouders de zooi opruimen en kwam ze nog een aantal keer langs omdat ze wist dat er nog een paar honderd euro in bewaring was, nadat het geld wat nog bewaard werd voor rekeningen echt op was, heeft m'n moeder Dr niet meer gezien.
Ben blij dat m'n moeder op dr eigen oma en dr vader qua karakter lijkt.
moonenz wijzigde dit bericht op 03-12-2020 22:56
0.06% gewijzigd
don't worry about getting older... you'll still do enough stupid things... only slower...
donderdag 3 december 2020 om 21:53
Allebei Blijenvrij. Ontzettend trotse lieve vrouw was mijn mam, iemand die op hogere leeftijd de andere ouderen in haar flat nog hielp. Tenminste, ze kwamen bij haar om hulp, b.v. dingen van de verwarming en zo. Mijn moeder regelde dan de mannetjes of de juiste instanties. Iemand die van nature respect afdwong, gewoon omdat ze een fijn mens was.
die ik wilde bestaat al...
donderdag 3 december 2020 om 22:33
Dit dus. Een vriendin werkt in de ouderenzorg en had laatst ook zo’n verhaal over kinderen die nooit bij die lieve oude moeder kwamen. Toevallig woonde ik vroeger bij hen in de straat en zij hebben echt een kut jeugd gehad (mishandeling en verwaarlozing). Niet alles is wat het lijkt.lemoos2 schreef: ↑03-12-2020 20:42Met verhalen over stiefopa’s en oma’s die genegeerd worden door hun eigen vlees en bloed, de stiefmoeder die genegeerd wordt door haar stiefkinderen...
Ik heb iets te vaak de andere kant van de medaille gezien om daar iets van te vinden. Die jolige stiefopa die wel zijn 13-jarige zoon destijds aan zijn lot overliet met een zwaar alcoholische moeder en drie jongere broers/zussen terwijl hijzelf een buurvrouw of drie, vier nader inspecteerde. De schattige oude mevrouw die de verlaten stiefmoeder uithangt maar er niet bij vertelt dat de kinderen van man door madame persoonlijk ‘op kostschool’ werden gedaan omdat ze maar voor haar voeten liepen binnen één maand. Een half jaar na het overlijden van hun moeder.
Er zit soms wat leed en zeer achter dit soort zaken.
