Geld & Recht
alle pijlers
Grrrr!! Behandeling door arts van huisartsenpost
donderdag 19 februari 2009 om 19:55
Ik ben nog even witheet maar zal proberen niet al te zeer uit te wijden.....
Mijn moeder (die ongeveer 3 jaar geleden heeft gehoord COPD in ouderwetse termen longemfyseem te hebben) was al een tijdje verkouden maar eergisteravond kreeg ze opeens hoge koorts en kreeg helemaal geen lucht meer. Ze heeft toen de huisartsenpost gebeld, eerst werd daar gemeld dat ze maar daarnaartoe moest komen (zij woont in de IJmond en de HApost is in Haarlem) maar omdat mijn moeder geen vervoer heeft en ze toch wel benauwd klonk (duh!) is er uiteindelijk toch een arts langs gekomen.
De man is even binnengeweest, zei letterlijk tegen haar " ooh ja ik zie het al, zeker gestopt met roken twee dagen geleden heh" (mijn moeder heeft wel gerookt maar is 5 jaar geleden gestopt) en ook nog toen ze hem op zijn verzoek vertelde van andere klachten (ze heeft de laatse jaren flink wat nare operaties gehad "Goh nou heeft u eigenlijk ook nog iets wel?" (qua organen) Vervolgens meldde hij niets bijzonders te kunnen vinden en is weer vertrokken, mijn moeder perplex en doodziek achterlatend. 's ochtends vroeg is ze toen piepend met 39,5 koorts naar haar eigen huisarts toe gegaan, die heeft even geluisterd naar haar longen en meteen peniciline voorgeschreven. Ze gaat nu snel vooruit (ze had dus een long ontsteking, in haar situatie levensbedreigend!)
Ik heb net de huisartsenpost gebeld, eigenlijk ben ik laaiend, ze melden me daar "geen namen van artsen te geven" maar ik kan wel een klachtenformulier toegestuurd krijgen (ja niet electronisch maar per post) Ik ben bang dat dit ontaardt in een potje bureaucratisch ontmoedigen. Heeft iemand ervaring met het indienen van een klacht tegen een (huis)arts en zijn er ook positieve verhalen? Wat kan ik beter wel/niet doen, is het zo moeilijk om "erdoor" te komen als je wel eens hoort? Alvast dank....
Mijn moeder (die ongeveer 3 jaar geleden heeft gehoord COPD in ouderwetse termen longemfyseem te hebben) was al een tijdje verkouden maar eergisteravond kreeg ze opeens hoge koorts en kreeg helemaal geen lucht meer. Ze heeft toen de huisartsenpost gebeld, eerst werd daar gemeld dat ze maar daarnaartoe moest komen (zij woont in de IJmond en de HApost is in Haarlem) maar omdat mijn moeder geen vervoer heeft en ze toch wel benauwd klonk (duh!) is er uiteindelijk toch een arts langs gekomen.
De man is even binnengeweest, zei letterlijk tegen haar " ooh ja ik zie het al, zeker gestopt met roken twee dagen geleden heh" (mijn moeder heeft wel gerookt maar is 5 jaar geleden gestopt) en ook nog toen ze hem op zijn verzoek vertelde van andere klachten (ze heeft de laatse jaren flink wat nare operaties gehad "Goh nou heeft u eigenlijk ook nog iets wel?" (qua organen) Vervolgens meldde hij niets bijzonders te kunnen vinden en is weer vertrokken, mijn moeder perplex en doodziek achterlatend. 's ochtends vroeg is ze toen piepend met 39,5 koorts naar haar eigen huisarts toe gegaan, die heeft even geluisterd naar haar longen en meteen peniciline voorgeschreven. Ze gaat nu snel vooruit (ze had dus een long ontsteking, in haar situatie levensbedreigend!)
Ik heb net de huisartsenpost gebeld, eigenlijk ben ik laaiend, ze melden me daar "geen namen van artsen te geven" maar ik kan wel een klachtenformulier toegestuurd krijgen (ja niet electronisch maar per post) Ik ben bang dat dit ontaardt in een potje bureaucratisch ontmoedigen. Heeft iemand ervaring met het indienen van een klacht tegen een (huis)arts en zijn er ook positieve verhalen? Wat kan ik beter wel/niet doen, is het zo moeilijk om "erdoor" te komen als je wel eens hoort? Alvast dank....
dinsdag 24 februari 2009 om 18:56
quote:moppetoet schreef op 21 februari 2009 @ 22:38:
Je zou maar geen auto hebben......
Gelukkig hebben we de huisartsenpost nooit meer nodig gehad.
Ik ben zelf doktersassistente in een gewone huisartsenpraktijk, en onze standaard regel is: Geen auto is geen reden voor een visite en absoluut niet ons probleem.
Klinkt heel cru, maar op een gegeven ogenblik kun je bij elke patient wel een visite gaan doen, zelf bij grieperige kindertjes.....
Je zou maar geen auto hebben......
Gelukkig hebben we de huisartsenpost nooit meer nodig gehad.
Ik ben zelf doktersassistente in een gewone huisartsenpraktijk, en onze standaard regel is: Geen auto is geen reden voor een visite en absoluut niet ons probleem.
Klinkt heel cru, maar op een gegeven ogenblik kun je bij elke patient wel een visite gaan doen, zelf bij grieperige kindertjes.....
dinsdag 24 februari 2009 om 19:00
quote:Frutje schreef op 24 februari 2009 @ 16:42:
Volgens mij generaliseer jij nu ook Fausto. 'Al die mensen die maar klagen... ' dat lees ik terug in je reactie. Daar kun je tegenover zetten: al die bureaucratische organisaties die niet willen/kunnen veranderen. De pot verwijt de ketel.Ik beticht helemaal niemand van generaliseren, ik zeg alleen dat ik reacties overdreven vind. Daarnaast generaliseer ikzelf ook niet, want ik zeg niet dat iedereen zo reageert. De zin 'al die mensen .....' heb jij er zelf van gemaakt, zo schreef ik het niet.
Volgens mij generaliseer jij nu ook Fausto. 'Al die mensen die maar klagen... ' dat lees ik terug in je reactie. Daar kun je tegenover zetten: al die bureaucratische organisaties die niet willen/kunnen veranderen. De pot verwijt de ketel.Ik beticht helemaal niemand van generaliseren, ik zeg alleen dat ik reacties overdreven vind. Daarnaast generaliseer ikzelf ook niet, want ik zeg niet dat iedereen zo reageert. De zin 'al die mensen .....' heb jij er zelf van gemaakt, zo schreef ik het niet.
dinsdag 24 februari 2009 om 21:13
quote:Jannemaan schreef op 24 februari 2009 @ 18:56:
Ik ben zelf doktersassistente in een gewone huisartsenpraktijk, en onze standaard regel is: Geen auto is geen reden voor een visite en absoluut niet ons probleem.
Terecht.
Wij hebben geen auto, maar je kent toch altijd wel iemand in de buurt die er wel een heeft en als er echt nood aan de man is, is het echt niet zo moeilijk om iemand in de buurt te vinden die even kan rijden. Anders zijn er altijd nog taxi's. Okay, duur, maar voor je gezondheid mag je ook wel eens iets overhebben. Ik heb ook wel eens met een dikke oorontsteking en koorts in de bus gezeten om naar de 'dichtstbijzijnde' huisartsenpost te gaan zo'n 20 km verderop. Dat krijg je dan als je eigenwijs bent en niemand wilt lastigvallen.
Ik ben zelf doktersassistente in een gewone huisartsenpraktijk, en onze standaard regel is: Geen auto is geen reden voor een visite en absoluut niet ons probleem.
Terecht.
Wij hebben geen auto, maar je kent toch altijd wel iemand in de buurt die er wel een heeft en als er echt nood aan de man is, is het echt niet zo moeilijk om iemand in de buurt te vinden die even kan rijden. Anders zijn er altijd nog taxi's. Okay, duur, maar voor je gezondheid mag je ook wel eens iets overhebben. Ik heb ook wel eens met een dikke oorontsteking en koorts in de bus gezeten om naar de 'dichtstbijzijnde' huisartsenpost te gaan zo'n 20 km verderop. Dat krijg je dan als je eigenwijs bent en niemand wilt lastigvallen.
woensdag 25 februari 2009 om 20:47
quote:Annepanne1 schreef op 24 februari 2009 @ 01:41:
Je zou het zelfs om kunnen keren: had je maar niet zo ver van de huisartsenpost moeten gaan wonen.
Argument raakt dus kant nog wal.Lieve schat, kun jij ook LÉ-ZEN ? Dan had je kunnen lezen dat de dichtstbijzijnde huisartsenpost op slechts 5 (zegge: vijf) kilometer fietsafstand is, maar dat wij op grond van de gemeentegrens 35 (zegge: vijfendertig) kilometer verderop moesten komen.
Dat gaat dus om een zéér uitgestrekte gemeente, waar wij een paar kilometer van de bewoonde kom vandaan woonden, op de grens (200meter) van een andere gemeente waar wel een huisartenpost is.
Maar nee, daar mochten we van "het systeem" niet heen, wij moesten 3 gemeentes verderop zijn.
Je zou het zelfs om kunnen keren: had je maar niet zo ver van de huisartsenpost moeten gaan wonen.
Argument raakt dus kant nog wal.Lieve schat, kun jij ook LÉ-ZEN ? Dan had je kunnen lezen dat de dichtstbijzijnde huisartsenpost op slechts 5 (zegge: vijf) kilometer fietsafstand is, maar dat wij op grond van de gemeentegrens 35 (zegge: vijfendertig) kilometer verderop moesten komen.
Dat gaat dus om een zéér uitgestrekte gemeente, waar wij een paar kilometer van de bewoonde kom vandaan woonden, op de grens (200meter) van een andere gemeente waar wel een huisartenpost is.
Maar nee, daar mochten we van "het systeem" niet heen, wij moesten 3 gemeentes verderop zijn.
woensdag 25 februari 2009 om 20:56
De televisie- en telefoonkabel kwamen uit die "andere" gemeente, ons telefoonnummer was van die andere gemeente, want wij woonden veel te ver weg om dat vanuit onze eigen gemeente aangesloten te krijgen. We gingen in die "andere" gemeente naar de bibliotheek, zwembad, etc. Moppekind zou dáár op school zijn gegaan.
Dus waarom geen huisartsenpost in die "andere" gemeente ?
Leve het systeem.......
Dus waarom geen huisartsenpost in die "andere" gemeente ?
Leve het systeem.......
woensdag 25 februari 2009 om 21:04
Moppetoet, dat het lastig is snap ik, maar toch geen reden om je zo over op te winden? Dan moet je een keer 35 kilometer rijden. Hoe vaak moet je nu naar de huisartsenpost? Dat die er is en dat je er goed geholpen wordt lijkt me belangrijker.
En in echt levensbedreigende of spoed eisende situaties bel je 112 of kun je naar de eerste hulp in het ziekenhuis, dus ik snap het gezeur eerlijk gezegd niet zo.
En in echt levensbedreigende of spoed eisende situaties bel je 112 of kun je naar de eerste hulp in het ziekenhuis, dus ik snap het gezeur eerlijk gezegd niet zo.
woensdag 25 februari 2009 om 22:21
Klopt, er is onderzoek gedaan hoeveel gevallen er nu werkelijk spoedeisend zijn. Spoedeisend betekent dat er zonder medisch ingrijpen onomkeerbare schade plaatsvindt (denk aan hartinfarct, CVA). Dit is maar 2-5%. Alle overige gevallen varieren in ernst van onnozele klachten tot zeer vervelende klachten.
donderdag 26 februari 2009 om 18:42
Gelukkig alleen positieve ervaringen met de huisartsenpost hier. Ben er al een paar keer geweest en altijd goed en vriendelijk geholpen.
Toch kan ik me voorstellen dat TO laaiend is, het is werkelijk onbeschoft hoe haar doodzieke moeder behandeld is door die arts, dan mag je toch klagen dat is toch ieders recht.
En inderdaad empress, in heel veel gevallen in er sprake van onnozele klachten. Ik bedoel daar dan vooral mensen mee die ik in die programma's van spoedeisende hulp zie. Kan me werkelijk niet voorstellen dat mensen met een sneeetje inhun hand of een flinke insektenbeet(behalve een teek dan) naar een eerste hulp gaan.
Toch kan ik me voorstellen dat TO laaiend is, het is werkelijk onbeschoft hoe haar doodzieke moeder behandeld is door die arts, dan mag je toch klagen dat is toch ieders recht.
En inderdaad empress, in heel veel gevallen in er sprake van onnozele klachten. Ik bedoel daar dan vooral mensen mee die ik in die programma's van spoedeisende hulp zie. Kan me werkelijk niet voorstellen dat mensen met een sneeetje inhun hand of een flinke insektenbeet(behalve een teek dan) naar een eerste hulp gaan.
donderdag 26 februari 2009 om 19:00
Ik zou eerst een gesprek aan proberen te gaan met de huisartsenpost. Hoewel ik het schande vindt hoe het gegaan is bij de moeder van to, vindt ik wel dat de hap recht heeft om ook hun kant van het verhaal te doen.
Ik vindt het makkelijk gezegd dat mensen met kleine klachten komen.
Ik heb ook 2 negatieve ervaringen met de huisartsenpost.
Een paar jaar geleden belde ik omdat mijn moeder zeer ernstige buikpijn plosteling had gekregen en ze al een paar uur alleen maar kon huilen van de pijn. Ikzelf was toen 17 en mijn moeder 44. Mevrouw zei dat het vast een buikgriep was. Gewoon een paar dagen uitzieken. Ik was te jong om ertegen in te gaan en heb zelfs nog bedankt. Dezelfde avond kwam er visite die daadkrachtiger waren dan ik en die hebben 112 gebeld. Ambulance is gekomen en mee naar het ziekenhuis. Actute operatie want ernstig onstoken eilijders. Stonden op knappen wanneer dit was gebeurd was mijn moeder toen al overleden. Bijzondere buikgriep.
Ikzelf ben begin vorig jaar geweest ivm. een zeer zeer pijnlijke en opgezwolle enkel. Na was een verrekte enkelband verbandje beetje rusten en de volgende keer gewoon wachten en naar de huisarts gaan. Hoeft er geen foto gemaakt te worden? Nee als het gebroken was had u veel meer pijn (goh, ik geef duidelijk aan pijn te hebben, bovendien kom ik niet voor niks.) U weet het zeker? Ja heel zeker, het is je enkelband.
Niet dus. Bleek dat mijn enkel gebroken was. Door het advies van de hap ermee doorgelopen met als resultaat dat er 2 stukjes bot afgebroken zijn. Na maanden pijn uiteindelijk vorige week een operatie eraan gehad. Bedankt he!
Beide keren geen puf gehad in papieren rompslomp, maar weet wel dat ik geen vertrouwen meer heb in hun diensten.
Ik vindt het makkelijk gezegd dat mensen met kleine klachten komen.
Ik heb ook 2 negatieve ervaringen met de huisartsenpost.
Een paar jaar geleden belde ik omdat mijn moeder zeer ernstige buikpijn plosteling had gekregen en ze al een paar uur alleen maar kon huilen van de pijn. Ikzelf was toen 17 en mijn moeder 44. Mevrouw zei dat het vast een buikgriep was. Gewoon een paar dagen uitzieken. Ik was te jong om ertegen in te gaan en heb zelfs nog bedankt. Dezelfde avond kwam er visite die daadkrachtiger waren dan ik en die hebben 112 gebeld. Ambulance is gekomen en mee naar het ziekenhuis. Actute operatie want ernstig onstoken eilijders. Stonden op knappen wanneer dit was gebeurd was mijn moeder toen al overleden. Bijzondere buikgriep.
Ikzelf ben begin vorig jaar geweest ivm. een zeer zeer pijnlijke en opgezwolle enkel. Na was een verrekte enkelband verbandje beetje rusten en de volgende keer gewoon wachten en naar de huisarts gaan. Hoeft er geen foto gemaakt te worden? Nee als het gebroken was had u veel meer pijn (goh, ik geef duidelijk aan pijn te hebben, bovendien kom ik niet voor niks.) U weet het zeker? Ja heel zeker, het is je enkelband.
Niet dus. Bleek dat mijn enkel gebroken was. Door het advies van de hap ermee doorgelopen met als resultaat dat er 2 stukjes bot afgebroken zijn. Na maanden pijn uiteindelijk vorige week een operatie eraan gehad. Bedankt he!
Beide keren geen puf gehad in papieren rompslomp, maar weet wel dat ik geen vertrouwen meer heb in hun diensten.
anoniem_65946 wijzigde dit bericht op 26-02-2009 19:03
Reden: veel te snel dan heb je dat he
Reden: veel te snel dan heb je dat he
% gewijzigd
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
donderdag 26 februari 2009 om 20:50
Inderdaad en de ervaring is dus hier dat er gewoon heel veel verschil zit in huisartsenposten. Voor verhuizing een paar keer gebeld en altijd afgepoeierd. Na verhuizing naar andere regio, werd ik vriendelijk te woord gestaan of kon ik langskomen. (Niet dat we zo vaak gaan maar met vier kinderen waarvan één het altijd nodig vindt om precies op vrijdag of zaterdagavond bijv. een gat in zijn hoofd te vallen, had ik ze toch regelmatig nodig).
donderdag 26 februari 2009 om 23:33
quote:TheEmpress schreef op 25 februari 2009 @ 22:21:
Klopt, er is onderzoek gedaan hoeveel gevallen er nu werkelijk spoedeisend zijn. Spoedeisend betekent dat er zonder medisch ingrijpen onomkeerbare schade plaatsvindt (denk aan hartinfarct, CVA). Dit is maar 2-5%. Alle overige gevallen varieren in ernst van onnozele klachten tot zeer vervelende klachten.
Voor een ingegroeide teennagel die je last bezorgt kan je makkelijk wachten tot maandag.
Maar een alleenstaande oudere vrouw met benauwdheidsklachten mag je toch wel serieus nemen gezien haar voorgeschiedenis.
Een goede HAP zet elke keer het verstand op nul en oordeelt per geval, niet aan de hand van onnozele en vervelende klachten van patienten in het verleden.
Klopt, er is onderzoek gedaan hoeveel gevallen er nu werkelijk spoedeisend zijn. Spoedeisend betekent dat er zonder medisch ingrijpen onomkeerbare schade plaatsvindt (denk aan hartinfarct, CVA). Dit is maar 2-5%. Alle overige gevallen varieren in ernst van onnozele klachten tot zeer vervelende klachten.
Voor een ingegroeide teennagel die je last bezorgt kan je makkelijk wachten tot maandag.
Maar een alleenstaande oudere vrouw met benauwdheidsklachten mag je toch wel serieus nemen gezien haar voorgeschiedenis.
Een goede HAP zet elke keer het verstand op nul en oordeelt per geval, niet aan de hand van onnozele en vervelende klachten van patienten in het verleden.
vrijdag 27 februari 2009 om 07:30
Goeiemorgen!
Allereerst: Ik heb niet alle reacties gelezen, ik moet zo werken dus als ik iets dubbel zeg, alvast excuus!
Sartan, wat een vreselijke ervaring, met name voor je moeder.
Dit geeft echt geen pas! En die huisarts moet er ook absoluut op aangesproken worden.
Ik zou telefonisch contact opnemen met de betreffende huisartsenpost, gewoon tijdens kantooruren naar het secretariaat bellen. Als het goed is krijg je dan iemand van het management aan de telefoon waar je je verhaal kan doen.
Een huisarts moet worden aangesproken op dit soort gedrag, hij is er om de patient te helpen en is het visitekaartje van de huisartsenpost. Ik werk zelf als locatiemanager op een andere huisartsenpost dan waar je moeder door is gezien, reken maar dat artsen bij ons worden aangesproken bij dergelijk gedrag.
En als het waarnemers zijn, zijn ze doodgewoon niet meer welkom!
Een echte klacht indienen kan altijd nog, daar heeft de huisartsenpost een klachtencommissie voor, daar kunnen ze je op het secretariaat als het goed is ook alles over vertellen.
En de naam van de arts.....die kan je moeder aan haar eigen huisarts vragen want die heeft het waarneembericht gekregen.
Heel veel sterkte, en ik hoop dat je moeder wat opknapt.
Groetjes,
NannieB
Allereerst: Ik heb niet alle reacties gelezen, ik moet zo werken dus als ik iets dubbel zeg, alvast excuus!
Sartan, wat een vreselijke ervaring, met name voor je moeder.
Dit geeft echt geen pas! En die huisarts moet er ook absoluut op aangesproken worden.
Ik zou telefonisch contact opnemen met de betreffende huisartsenpost, gewoon tijdens kantooruren naar het secretariaat bellen. Als het goed is krijg je dan iemand van het management aan de telefoon waar je je verhaal kan doen.
Een huisarts moet worden aangesproken op dit soort gedrag, hij is er om de patient te helpen en is het visitekaartje van de huisartsenpost. Ik werk zelf als locatiemanager op een andere huisartsenpost dan waar je moeder door is gezien, reken maar dat artsen bij ons worden aangesproken bij dergelijk gedrag.
En als het waarnemers zijn, zijn ze doodgewoon niet meer welkom!
Een echte klacht indienen kan altijd nog, daar heeft de huisartsenpost een klachtencommissie voor, daar kunnen ze je op het secretariaat als het goed is ook alles over vertellen.
En de naam van de arts.....die kan je moeder aan haar eigen huisarts vragen want die heeft het waarneembericht gekregen.
Heel veel sterkte, en ik hoop dat je moeder wat opknapt.
Groetjes,
NannieB
vrijdag 27 februari 2009 om 07:43
quote:TheEmpress schreef op 24 februari 2009 @ 00:51:
Ik vind dat hier wel erg overtrokken gereageerd wordt eerlijk gezegd. Gelijk maar laaiend zijn en op hoge poten klachten indienen. Zelfs het DHV en de tuchtraad wordt geadviseerd. Eens beginnen met een normaal gesprek is niet eens aan de orde. Ik vind het echt schokkend hoe mensen verhaal willen halen en zelfs de krant erbij willen slepen. Bah.
En ik vind het heel erg logisch dat ze daar bij de hap geen namen van artsen doorgeven aan een laaiend persoon, je moest eens weten hoeveel (doods)bedreigingen er wel niet komen aan het adres van de zorgverleners!
En dat geklaag over die posten, in het oude systeem deden de huisartsen de hele week dienst, hadden ze 1 weekend per maand vrij en moesten ze ook nog de bevallingen doen. En `s ochtends weer fris en fruitig spreekuur draaien, ter bescherming van de arts, (maar ook van de patient want een oververmoeide huisarts maakt fouten) zijn toen de huisartsenposten gekomen. En wat enorm vervelend als je dan eens wat kilometers moet maken om aan je medicijnen te komen, sjonge sjonge zeg hoe vaak komt dat nou voor??!!Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat de moeder van TO - een oudere vrouw - als patient met een serieuze klacht ronduit schofterig behandeld wordt. Opmerkingen als 'u bent zeker 2 dagen geleden gestopt met roken?', geven simpelweg gewoon geen pas en zijn totaal niet proffessioneel voor een huisarts. Ik zou ook laaiend zijn. Ik hoef namelijk niet te lijden onder de patienten die wel kwaad in de zin hebben en ik hoef al zeker niet te lijden onder de hoge werkdruk van een huisarts. Dus ja: ik zou ook een klacht indienen al was het alleen maar voor mijn eigen genoegdoening.
Ik vind dat hier wel erg overtrokken gereageerd wordt eerlijk gezegd. Gelijk maar laaiend zijn en op hoge poten klachten indienen. Zelfs het DHV en de tuchtraad wordt geadviseerd. Eens beginnen met een normaal gesprek is niet eens aan de orde. Ik vind het echt schokkend hoe mensen verhaal willen halen en zelfs de krant erbij willen slepen. Bah.
En ik vind het heel erg logisch dat ze daar bij de hap geen namen van artsen doorgeven aan een laaiend persoon, je moest eens weten hoeveel (doods)bedreigingen er wel niet komen aan het adres van de zorgverleners!
En dat geklaag over die posten, in het oude systeem deden de huisartsen de hele week dienst, hadden ze 1 weekend per maand vrij en moesten ze ook nog de bevallingen doen. En `s ochtends weer fris en fruitig spreekuur draaien, ter bescherming van de arts, (maar ook van de patient want een oververmoeide huisarts maakt fouten) zijn toen de huisartsenposten gekomen. En wat enorm vervelend als je dan eens wat kilometers moet maken om aan je medicijnen te komen, sjonge sjonge zeg hoe vaak komt dat nou voor??!!Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat de moeder van TO - een oudere vrouw - als patient met een serieuze klacht ronduit schofterig behandeld wordt. Opmerkingen als 'u bent zeker 2 dagen geleden gestopt met roken?', geven simpelweg gewoon geen pas en zijn totaal niet proffessioneel voor een huisarts. Ik zou ook laaiend zijn. Ik hoef namelijk niet te lijden onder de patienten die wel kwaad in de zin hebben en ik hoef al zeker niet te lijden onder de hoge werkdruk van een huisarts. Dus ja: ik zou ook een klacht indienen al was het alleen maar voor mijn eigen genoegdoening.
vrijdag 27 februari 2009 om 07:49
vrijdag 27 februari 2009 om 12:25
In de meeste gevallen dat mensen klachten indienen, gaat het niet om de fout maar om de bejegening.
Dat een hulpverlener iets verkeerd kan inschatten, dat begrijpen de meeste mensen wel. Maar waar ze van gaan steigeren, is van hufterige opmerkingen.
Ik ben zelf ook wel eens volkomen verkeerd beoordeeld door ambulancehulpverleners, en dat neem ik ze nog niet eens zozeer kwalijk.
Wat ik ze wél kwalijk neem, waren de opmerkingen waarmee dit gepaard ging ("welnee, dit kúnt u helemaal niet voelen") en het feit ik nooit antwoord heb gekregen op mijn zeer beleefde klacht daarover.
Dus ja, de volgende keer ga ik ook wat harder steigeren. En over huisartsenposten gaan dit soort verhalen zó verschrikkelijk vaak, dat je dat niet meer af kunt doen met "ach ja, die veeleisende patienten van tegenwoordig".
Dat een hulpverlener iets verkeerd kan inschatten, dat begrijpen de meeste mensen wel. Maar waar ze van gaan steigeren, is van hufterige opmerkingen.
Ik ben zelf ook wel eens volkomen verkeerd beoordeeld door ambulancehulpverleners, en dat neem ik ze nog niet eens zozeer kwalijk.
Wat ik ze wél kwalijk neem, waren de opmerkingen waarmee dit gepaard ging ("welnee, dit kúnt u helemaal niet voelen") en het feit ik nooit antwoord heb gekregen op mijn zeer beleefde klacht daarover.
Dus ja, de volgende keer ga ik ook wat harder steigeren. En over huisartsenposten gaan dit soort verhalen zó verschrikkelijk vaak, dat je dat niet meer af kunt doen met "ach ja, die veeleisende patienten van tegenwoordig".
vrijdag 27 februari 2009 om 14:59
Ellen, die verhalen die worden rond verteld zijn meestal zwaar overdreven hoor. Niet altijd natuurlijk, er gaat helaas heus wel eens iets fout, zoals in het geval van TO, dat had nooit zo mogen gebeuren! Maar vaak worden negatieve verhalen aangedikt en dan meestal omdat, zoals al eerder is gezegd, mensen hun zin niet hebben gekregen.
Patienten worden wél steeds veeleisender, willen overal maar kuurtjes voor, kinderen mogen niet ziek zijn, want papa heeft drukke baan en kan niet de hele nacht op lopen... enz. Als de wensen van deze mensen dan niet worden ingewilligd komen meteen negatieve verhalen, die dan aan iedereen verteld moeten worden of gaan we meteen een klacht indienen.
Het is natuurlijk lang niet altijd zo, maar het komt wel steeds vaker voor.
Jammer, want door de mega-drukte op de posten is er een enorm gebrek aan personeel, waardoor langere wachttijden en minder tijd om te focussen op de "echte" zieke mensen. Om deze problemen op te lossen moeten er uitbreidingen plaats vinden, meer personeel (amper te krijgen), meer werkplekken enz. Kost heel veel geld en dat gaan wij allemaal betalen via onze ziektekostenverzekeringen.
Als je dan bedenkt dat 80% van de contacten op een hap niet spoedeisend zijn en er dus heel veel onnodige onkosten worden gemaakt, denk ik persoonlijk dat we verkeerd bezig zijn.
De triagiste die je aan telefoon krijgt als je een hap belt is dus absoluut niet bezig om mensen zomaar "af te poeieren". Er wordt getracht om het spoedeisend karakter van de hap te bewaken, geloof me dit is erg belangrijk voor de patienten die erg ziek zijn (zoals de vrouw in deze openingspost)!
TO, heb je de huisarts er ondertussen al op aan kunnen spreken??
Patienten worden wél steeds veeleisender, willen overal maar kuurtjes voor, kinderen mogen niet ziek zijn, want papa heeft drukke baan en kan niet de hele nacht op lopen... enz. Als de wensen van deze mensen dan niet worden ingewilligd komen meteen negatieve verhalen, die dan aan iedereen verteld moeten worden of gaan we meteen een klacht indienen.
Het is natuurlijk lang niet altijd zo, maar het komt wel steeds vaker voor.
Jammer, want door de mega-drukte op de posten is er een enorm gebrek aan personeel, waardoor langere wachttijden en minder tijd om te focussen op de "echte" zieke mensen. Om deze problemen op te lossen moeten er uitbreidingen plaats vinden, meer personeel (amper te krijgen), meer werkplekken enz. Kost heel veel geld en dat gaan wij allemaal betalen via onze ziektekostenverzekeringen.
Als je dan bedenkt dat 80% van de contacten op een hap niet spoedeisend zijn en er dus heel veel onnodige onkosten worden gemaakt, denk ik persoonlijk dat we verkeerd bezig zijn.
De triagiste die je aan telefoon krijgt als je een hap belt is dus absoluut niet bezig om mensen zomaar "af te poeieren". Er wordt getracht om het spoedeisend karakter van de hap te bewaken, geloof me dit is erg belangrijk voor de patienten die erg ziek zijn (zoals de vrouw in deze openingspost)!
TO, heb je de huisarts er ondertussen al op aan kunnen spreken??
vrijdag 27 februari 2009 om 15:09
MrsMarilyn,
ik bestrijd niet dat er heus ook veeleisende patienten tussen zitten, maar jouw beeld wordt ook gekleurd doordat je daar werkt.
Ik heb zelf ook in een ziekenhuis gewerkt en weet hoe moeilijk patienten kunnen zijn, maar ik ken teveel verhalen van normale, redelijke mensen, die onbeleefd bejegend worden.
Wat spoedeisend is en wat niet, dat kan de patient niet weten. Dat je mensen verwijt dat ze voor niks komen, is dan ook tekenend. Je mag mensen die bang zijn of pijn hebben niet allemaal gelijkstellen met mensen die het wel makkelijk vinden om hun gescheurde nagel op zondagochtend te laten nakijken.
Dat ik naar huis gestuurd werd met een op drie plaatsen gebroken been (en ik bedoel geen scheurtjes maar in stukken gebroken) en dat mij ook nog de mond gesnoerd werd als aanstelster, dat is puur een kwestie van bejegening. Of dat komt door overwerktheid en overspannenheid weet ik niet, maar zo mág je patiënten niet te woord staan.
Ik ken zelfs klachten van mensen die zélf arts zijn over artsenposten. Dus kom niet aan met "het zijn allemaal aanstellers".
ik bestrijd niet dat er heus ook veeleisende patienten tussen zitten, maar jouw beeld wordt ook gekleurd doordat je daar werkt.
Ik heb zelf ook in een ziekenhuis gewerkt en weet hoe moeilijk patienten kunnen zijn, maar ik ken teveel verhalen van normale, redelijke mensen, die onbeleefd bejegend worden.
Wat spoedeisend is en wat niet, dat kan de patient niet weten. Dat je mensen verwijt dat ze voor niks komen, is dan ook tekenend. Je mag mensen die bang zijn of pijn hebben niet allemaal gelijkstellen met mensen die het wel makkelijk vinden om hun gescheurde nagel op zondagochtend te laten nakijken.
Dat ik naar huis gestuurd werd met een op drie plaatsen gebroken been (en ik bedoel geen scheurtjes maar in stukken gebroken) en dat mij ook nog de mond gesnoerd werd als aanstelster, dat is puur een kwestie van bejegening. Of dat komt door overwerktheid en overspannenheid weet ik niet, maar zo mág je patiënten niet te woord staan.
Ik ken zelfs klachten van mensen die zélf arts zijn over artsenposten. Dus kom niet aan met "het zijn allemaal aanstellers".
vrijdag 27 februari 2009 om 15:52
Ellen, waar heb ik gezegd dat het allemaal aanstellers zijn?? Ik zou zoiets nooit zeggen, ik spreek erg veel redelijke patienten, mensen die inderdaad gewoon ongerust of bang zijn en ookal zijn de medische klachten van deze mensen niet spoedeisend, ze hebben alle recht om te bellen bij twijfel. En als na zo'n telefoontje iemand gerust gestelt is en verder kan met de adviezen (er even vanuit gaan dat het in zo'n geval medisch gezien dus niet spoed-eisend is) is dat in mijn ogen geen verspilt telefoontje.
Dit zijn echter meestal niet de mensen die onredelijk zijn. Ik heb het over een hele andere groep (een veel kleinere groep), hier heeft het niets te maken met mensen die bang of ongerust zijn, ze willen gewoon hun zin.
Wat er bij jou is gebeurd is vervelend, maar ik kan je met alle eerlijkheid zeggen dat ik nog nooit iemand onbeleefd te woord heb gestaan. Ik weet namelijk zelf heel goed hoe het is om patient te zijn. Ik heb geen idee bij welke post je komt en hoe het daar in zijn werk gaat. Bij ons wordt er erg veel gedaan om kwaliteit na te streven, op alle fronten.
Ik vind alleen dat als je naar de drukte op de posten kijkt (die nog steeds toenemend is) en kijkt naar het feit dat het overgrote deel van de klachten niet spoedeisend is, dat er iets zal moeten gebeuren.
Het is bijvoorbeeld bij lang niet iedereen bekend dat de hap alleen voor spoedgevallen is, hier zou bijvoorbeeld een voorlichtingscampagne nuttig kunnen zijn.
Als we op deze manier doorgaan, is de drukte op de post op een gegeven moment niet meer op te vangen met alle gevolgen van dien.
Dit zijn echter meestal niet de mensen die onredelijk zijn. Ik heb het over een hele andere groep (een veel kleinere groep), hier heeft het niets te maken met mensen die bang of ongerust zijn, ze willen gewoon hun zin.
Wat er bij jou is gebeurd is vervelend, maar ik kan je met alle eerlijkheid zeggen dat ik nog nooit iemand onbeleefd te woord heb gestaan. Ik weet namelijk zelf heel goed hoe het is om patient te zijn. Ik heb geen idee bij welke post je komt en hoe het daar in zijn werk gaat. Bij ons wordt er erg veel gedaan om kwaliteit na te streven, op alle fronten.
Ik vind alleen dat als je naar de drukte op de posten kijkt (die nog steeds toenemend is) en kijkt naar het feit dat het overgrote deel van de klachten niet spoedeisend is, dat er iets zal moeten gebeuren.
Het is bijvoorbeeld bij lang niet iedereen bekend dat de hap alleen voor spoedgevallen is, hier zou bijvoorbeeld een voorlichtingscampagne nuttig kunnen zijn.
Als we op deze manier doorgaan, is de drukte op de post op een gegeven moment niet meer op te vangen met alle gevolgen van dien.
vrijdag 27 februari 2009 om 18:01
Daar gaat het toch niet om? Het gaat om de beleefdheid van een huisarts voor een patient. Dat het allemaal heel druk is en dat patienten veeleisender zijn geworden: akkoord, maar dat ontslaat een huisarts nog niet van zijn plicht om gewoon fatsoenlijk te blijven en respect te tonen voor een patient en voor niet-spoedeisende gevallen in het weekend zou ik juist naar een huisartsenpost gaan. Als het spoedeisend was, dan bel ik de ambulance wel.
vrijdag 27 februari 2009 om 19:41
quote:MrsMarilyn schreef op 27 februari 2009 @ 14:59:
Ellen, die verhalen die worden rond verteld zijn meestal zwaar overdreven hoor. Niet altijd natuurlijk, er gaat helaas heus wel eens iets fout, '
Sarcastische Mode aan:
Ja, hoor, allemaal niks erg......Pffffttt, kijk je weleens missers?
Je zal zelf wel geen kinderen hebben en lekker slapen s nachts.
Welterusten Marilyn
Ellen, die verhalen die worden rond verteld zijn meestal zwaar overdreven hoor. Niet altijd natuurlijk, er gaat helaas heus wel eens iets fout, '
Sarcastische Mode aan:
Ja, hoor, allemaal niks erg......Pffffttt, kijk je weleens missers?
Je zal zelf wel geen kinderen hebben en lekker slapen s nachts.
Welterusten Marilyn
