Geld & Recht
alle pijlers
Hoe de kosten verdelen als er een baby komt?
dinsdag 5 januari 2010 om 15:17
In de zomer verwachten mijn man en ik ons eerste kindje. Dolgelukkig zijn we! Mijn man werkt fulltime en ik werk 36 uur. We delen nu de maandelijkse kosten. Ik betaal iets minder omdat ik wat minder werk. We storten dit bedrag maandelijks op een aparte rekening en wat we overhouden is voor ons zelf. Nu er een baby komt gaat er natuurlijk het e.e.a. veranderen. Ik zal minder gaan werken, waarschijnlijk 24 uur, maar de maandelijkse zullen natuurlijk meer worden (denk aan kinderopvang e.d.). Het leek mij het verstandigst om onze beide salarisen op een en dezelfde rekening te laten storten zodra de baby er is, maar ik merk dat mijn man hier niet zo happig op is. Hoe doen we het dan als we dingen voor ons zelf willen kopen? Hij een motor bjivoorbeeld en ik koop vaker kleding voor mezelf. Maar kosten voor de baby moeten we natuurlijk weer delen. Ik vind het erg moeilijk om hier een nieuwe weg in te vinden. Hoe doen jullie dit? Alvast bedankt voor jullie reacties!
dinsdag 5 januari 2010 om 17:32
quote:Ann Liv schreef op 05 januari 2010 @ 16:58:
[...]
Goed dat je die de schuld kunt geven, want ik heb inderdaad een ander beeld van je. Ik denk dat je spruit erg blij mag zijn met het voorbeeld van ouders die in balans het gezinsleven voeren. Sowieso denk ik trouwens dat je een hele leuke moeder bent. Wat lief van je! En dank je voor dat mooie compliment! Nu ga ik met een grote glimlach mijn smurf voederen
[...]
Goed dat je die de schuld kunt geven, want ik heb inderdaad een ander beeld van je. Ik denk dat je spruit erg blij mag zijn met het voorbeeld van ouders die in balans het gezinsleven voeren. Sowieso denk ik trouwens dat je een hele leuke moeder bent. Wat lief van je! En dank je voor dat mooie compliment! Nu ga ik met een grote glimlach mijn smurf voederen
dinsdag 5 januari 2010 om 18:20
quote:
Eendtje schrref: Evenveel? Vind ik meer even weinig : alleen die ene dag dus als je thuiswerkt?!
AlettaJacobs schreef op 05 januari 2010 @ 16:17:
[...]
Gelukkig heeft het god in zijn oneindige wijsheid behaagd om ook een weekend in een week te stoppen. Net zoals het god in zijn oneindige wijsheid heeft behaagd om mensen te laten werken voor hun geld. We kunnen ook wel allebei drie dagen gaan werken, dan zouden we ons kind inderdaad vaker zien, maar dan kunnen we weer niet eten. Het blijft een lastige afweging, hè Ja, dat is natuurlijk een afweging. Ik zou 1 dag en het weekend te weinig vinden maar als dit voor jullie werkt, prima toch!
Eendtje schrref: Evenveel? Vind ik meer even weinig : alleen die ene dag dus als je thuiswerkt?!
AlettaJacobs schreef op 05 januari 2010 @ 16:17:
[...]
Gelukkig heeft het god in zijn oneindige wijsheid behaagd om ook een weekend in een week te stoppen. Net zoals het god in zijn oneindige wijsheid heeft behaagd om mensen te laten werken voor hun geld. We kunnen ook wel allebei drie dagen gaan werken, dan zouden we ons kind inderdaad vaker zien, maar dan kunnen we weer niet eten. Het blijft een lastige afweging, hè Ja, dat is natuurlijk een afweging. Ik zou 1 dag en het weekend te weinig vinden maar als dit voor jullie werkt, prima toch!
dinsdag 5 januari 2010 om 18:24
Ik zou beide salarissen op 1 rekening gooien, daar de vaste lasten van betalen, en wat er dan overblijft 50/50 doen ongeacht of een ander meer verdiend dan de ander.
Als jullie in gemeenschap van goederen zijn getrouwd, is jullie beide inkomen van jullie samen.
Zo doen wij het al jaren... ook toen we nog niet getrouwd waren en samenwoonden.
Als jullie in gemeenschap van goederen zijn getrouwd, is jullie beide inkomen van jullie samen.
Zo doen wij het al jaren... ook toen we nog niet getrouwd waren en samenwoonden.
We live in a free world
dinsdag 5 januari 2010 om 19:10
quote:gelukkigmeisje schreef op 05 januari 2010 @ 17:02:
@eigen rekening
soms wil je iets lekker asociaal duurs kopen...dan is het toch lekker als je daar geen verantwoording voor hoeft af te leggen...omdat het van je 'eigen geld' is gekocht
en wij houden het ook gescheiden omdat we allebei geld hebben geinvesteerd in webwinkels...dat geld houden we ook graag apart...
Dit dus.
Maar eh... als het goed is is dit al geregeld toen jullie trouwden toch? Wij hebben koude uitsluiting, dus ons eigen geld is ook ons eigen geld, maar de meeste stellen hebben het anders geregeld.
Als je in gemeenschap van goederen bent getrouwd is alle geld sowieso van jullie beiden (al kun je het in de praktijk natuurlijk altijd anders regelen, die onderlinge afspraken zijn dan alleen niet meer geldig als jullie uit elkaar gaan).
Voor mij geldt dat ik mijn eigen broek op wil houden tenzij daar een goede reden voor is. Als zo'n goede reden zich voordoet passen we onze huwelijkse voorwaarden aan, maar tot die tijd dragen we gewoon allebei even veel bij in ons huishouden (incl. alle kosten voor de kinderen). Ik koop soms voor de kinderen wel wat van mijn eigen rekening (als ik een schattig maar absoluut niet nodig pakje zie voor Kruimelientje bijvoorbeeld, dan vind ik het niet nodig dat Liko daar aan mee betaalt).
Ik zou dus in principe ook niet maar 3 dagen willen werken (we werken nu allebei 4) maar als we dat toch zo zouden afspreken dan zou ik wel willen dat Liko meer bij gaat dragen aan de gemeenschappelijke rekening, en dan ook wel meer dan naar rato. Ik mis dan namelijk 2 dagen inkomen die hij niet hoeft te missen. Ik zou denk ik zeggen 2/5 van zijn inkomen (zodat we beiden het inkomen van 3 dagen over hebben) en dan als er nog meer nodig is ieder de helft (of naar rato als het inkomensverschil groot is).
@eigen rekening
soms wil je iets lekker asociaal duurs kopen...dan is het toch lekker als je daar geen verantwoording voor hoeft af te leggen...omdat het van je 'eigen geld' is gekocht
en wij houden het ook gescheiden omdat we allebei geld hebben geinvesteerd in webwinkels...dat geld houden we ook graag apart...
Dit dus.
Maar eh... als het goed is is dit al geregeld toen jullie trouwden toch? Wij hebben koude uitsluiting, dus ons eigen geld is ook ons eigen geld, maar de meeste stellen hebben het anders geregeld.
Als je in gemeenschap van goederen bent getrouwd is alle geld sowieso van jullie beiden (al kun je het in de praktijk natuurlijk altijd anders regelen, die onderlinge afspraken zijn dan alleen niet meer geldig als jullie uit elkaar gaan).
Voor mij geldt dat ik mijn eigen broek op wil houden tenzij daar een goede reden voor is. Als zo'n goede reden zich voordoet passen we onze huwelijkse voorwaarden aan, maar tot die tijd dragen we gewoon allebei even veel bij in ons huishouden (incl. alle kosten voor de kinderen). Ik koop soms voor de kinderen wel wat van mijn eigen rekening (als ik een schattig maar absoluut niet nodig pakje zie voor Kruimelientje bijvoorbeeld, dan vind ik het niet nodig dat Liko daar aan mee betaalt).
Ik zou dus in principe ook niet maar 3 dagen willen werken (we werken nu allebei 4) maar als we dat toch zo zouden afspreken dan zou ik wel willen dat Liko meer bij gaat dragen aan de gemeenschappelijke rekening, en dan ook wel meer dan naar rato. Ik mis dan namelijk 2 dagen inkomen die hij niet hoeft te missen. Ik zou denk ik zeggen 2/5 van zijn inkomen (zodat we beiden het inkomen van 3 dagen over hebben) en dan als er nog meer nodig is ieder de helft (of naar rato als het inkomensverschil groot is).
dinsdag 5 januari 2010 om 19:28
Alles gaat in huize Zwieber op de grote hoop (één rekening). Ik heb weleens voorgesteld om een gezamenlijke rekening te openen en elk een eigen rekening te houden voor de eigen hobby's. Die aparte rekeningen zijn er niet gekomen. Wij kopen de zaken die we nodig hebben en grote zaken worden onderling besproken. Een kwestie van wederzijds vertrouwen. Tot nu toe werkt dat voor ons.
dinsdag 5 januari 2010 om 20:27
quote:ColeTurner schreef op 05 januari 2010 @ 19:28:
Alles gaat in huize Zwieber op de grote hoop (één rekening). Ik heb weleens voorgesteld om een gezamenlijke rekening te openen en elk een eigen rekening te houden voor de eigen hobby's. Die aparte rekeningen zijn er niet gekomen. Wij kopen de zaken die we nodig hebben en grote zaken worden onderling besproken. Een kwestie van wederzijds vertrouwen. Tot nu toe werkt dat voor ons.
Dito hier. Alleen zijn de aparte rekeningen er wel gekomen, daar stort ik het maandelijks voor elk het enorme bedrag van 40 euro op en haal het er net zo makkelijk vanaf als ik gaten moet dichten . Ik trek de rekening van mijn man dan net zo hard leeg, hij zou niet weten hoe het moest, hij weet zijn wachtwoord niet eens .
Toen wij tig jaar geleden onder voorwaarden trouwden, was het nog zo dat onze financien heel strikt gescheiden moesten zijn en toen heb ik extra rekeningen moeten openen, geldstromen moeten wijzigen. Wat een gedoe, zeg. Gelukkig hoeft dit tegenwoordig niet meer als belangrijke zaken maar op de juiste naam staan (verzekeringen enzo) dus alles weer lekker op de grote hoop. We hebben dus maar 1 betaalrekening.
Man werkt tijdelijk minder (ivm baby), ouderschapsverlof mag niet geweigerd worden tenzij om heel belangrijke redenen, dus een man kan best een tijd minder werken. Voor kinderen geboren na 1 januari 2009 heb je zes maanden je gebruikelijke maanduren aan verlof. Daar kun je ruim twee jaar een dag per week minder van werken. Man werkt in ploegendienst, dus voor bedrijf heel onhandig dat hij er 1 dag in de week niet is, maar dat is dan dus even pech. Het is wel onbetaald, maar dat vind ik logisch.
Overigens ben ik degene met het hoogste uurloon, dus als ik minder werk, doet het ons financieel het meeste pijn. Ik verdien netto met mijn 21 uur (kan om gezondheidsredenen helaas niet meer werken) net zoveel als mijn man 32 uur in de ploegendienst en dan zijn mijn secundaire arbeidsvoorwaarden nog een stuk beter.
Ik vind het best raar als mensen met kinderen alles afwegen en afrekenen.
De optie die ik las van alles op 1 hoop, vaste en variabele lasten eraf en de rest 50/50 het meest eerlijk. En eigenlijk zou er dan voor degene die het minste werkt nog een potje opgebouwd moeten worden voor bv gemiste pensioenopbouw, aanvulling inkomen bij overlijden of scheiding van partner. Dat zou het eerlijkst zijn. Tenzij vrouw minder werkt en man toch nog 50% van de huishoudelijke taken verricht.
Alles gaat in huize Zwieber op de grote hoop (één rekening). Ik heb weleens voorgesteld om een gezamenlijke rekening te openen en elk een eigen rekening te houden voor de eigen hobby's. Die aparte rekeningen zijn er niet gekomen. Wij kopen de zaken die we nodig hebben en grote zaken worden onderling besproken. Een kwestie van wederzijds vertrouwen. Tot nu toe werkt dat voor ons.
Dito hier. Alleen zijn de aparte rekeningen er wel gekomen, daar stort ik het maandelijks voor elk het enorme bedrag van 40 euro op en haal het er net zo makkelijk vanaf als ik gaten moet dichten . Ik trek de rekening van mijn man dan net zo hard leeg, hij zou niet weten hoe het moest, hij weet zijn wachtwoord niet eens .
Toen wij tig jaar geleden onder voorwaarden trouwden, was het nog zo dat onze financien heel strikt gescheiden moesten zijn en toen heb ik extra rekeningen moeten openen, geldstromen moeten wijzigen. Wat een gedoe, zeg. Gelukkig hoeft dit tegenwoordig niet meer als belangrijke zaken maar op de juiste naam staan (verzekeringen enzo) dus alles weer lekker op de grote hoop. We hebben dus maar 1 betaalrekening.
Man werkt tijdelijk minder (ivm baby), ouderschapsverlof mag niet geweigerd worden tenzij om heel belangrijke redenen, dus een man kan best een tijd minder werken. Voor kinderen geboren na 1 januari 2009 heb je zes maanden je gebruikelijke maanduren aan verlof. Daar kun je ruim twee jaar een dag per week minder van werken. Man werkt in ploegendienst, dus voor bedrijf heel onhandig dat hij er 1 dag in de week niet is, maar dat is dan dus even pech. Het is wel onbetaald, maar dat vind ik logisch.
Overigens ben ik degene met het hoogste uurloon, dus als ik minder werk, doet het ons financieel het meeste pijn. Ik verdien netto met mijn 21 uur (kan om gezondheidsredenen helaas niet meer werken) net zoveel als mijn man 32 uur in de ploegendienst en dan zijn mijn secundaire arbeidsvoorwaarden nog een stuk beter.
Ik vind het best raar als mensen met kinderen alles afwegen en afrekenen.
De optie die ik las van alles op 1 hoop, vaste en variabele lasten eraf en de rest 50/50 het meest eerlijk. En eigenlijk zou er dan voor degene die het minste werkt nog een potje opgebouwd moeten worden voor bv gemiste pensioenopbouw, aanvulling inkomen bij overlijden of scheiding van partner. Dat zou het eerlijkst zijn. Tenzij vrouw minder werkt en man toch nog 50% van de huishoudelijke taken verricht.
dinsdag 5 januari 2010 om 20:37
quote:Bagheera schreef op 05 januari 2010 @ 20:27:
[...]
Ik vind het best raar als mensen met kinderen alles afwegen en afrekenen.
Waarom vindt je dat raar Bagheera? (Ben serieus benieuwd, ik heb de meerwaarde van 'alles op 1 hoop' nooit gezien; gezamelijke kosten dragen we samen, privé kosten dragen we ieder zelf)
[...]
Ik vind het best raar als mensen met kinderen alles afwegen en afrekenen.
Waarom vindt je dat raar Bagheera? (Ben serieus benieuwd, ik heb de meerwaarde van 'alles op 1 hoop' nooit gezien; gezamelijke kosten dragen we samen, privé kosten dragen we ieder zelf)
dinsdag 5 januari 2010 om 20:44
Lika: Per huishouden zal het wel verschillen in welke mate er sprake is van "privé-kosten". Zwieber en ik doen veel samen, dus er zijn vrijwel geen aparte kosten. We lezen elkaars boeken, we gaan samen uit en als ik een kookworkshop volg, dan heeft zij daar later ook profijt van. Ook mijn desktop computer wordt vaak door Zwieber gebruikt, zoals jullie weleens merken als we per ongeluk dubbelnicken. Ik heb geen motor en de aanschaf van kleding zie ik niet als privé-kosten.
dinsdag 5 januari 2010 om 20:50
quote:elleinspe schreef op 05 januari 2010 @ 15:50:
Maar waar spaar je ieder apart voor dan?
Voor een eventuele scheiding later?
Niet sarcastisch bedoelt hoor!
Ja dat vraag ik me ook af.
En als je getrouwd bent in gemeensch. van goederen dan wordt al het geld toch op een hoop gegooid en door 2 gedeeld bij een eventuele scheiding. Dus dan is apart sparen sowieso niet echt nodig.
Maar ik ben vast ouderwets en voorstander van alles op een hoop gooien.
Maar waar spaar je ieder apart voor dan?
Voor een eventuele scheiding later?
Niet sarcastisch bedoelt hoor!
Ja dat vraag ik me ook af.
En als je getrouwd bent in gemeensch. van goederen dan wordt al het geld toch op een hoop gegooid en door 2 gedeeld bij een eventuele scheiding. Dus dan is apart sparen sowieso niet echt nodig.
Maar ik ben vast ouderwets en voorstander van alles op een hoop gooien.
dinsdag 5 januari 2010 om 20:52
Lika, ik vind het gevoelsmatig heel raar. Meer dan een kind kun je samen niet hebben, en het is nog steeds zo dat meestal de vrouw minder gaat werken en dan moeten de kosten op de cent bepaald worden en moeten alle uitgaven, die dan meestal de vrouw doet want zij heeft hier nu meer tijd voor, verantwoord worden. Terwijl de vrouw voor kind en huishouden zorgt. Wat ik wel een eerlijk systeem vind, is als je allebei evenveel overhoudt. Tenzij 1 van de 2 geen zin heeft om te werken en veel minder dan noodzakelijk minder gaat werken.
Maar ook zonder kinderen vind ik het een beetje raar. Je bent toch op bepaalde gebieden 1 geheel, 1 gezin, alles deel je, behalve je inkomen. Het gaat er toch om dat je het samen goed hebt, ongeacht wie nu meer verdient? Nu zijn er wel heel veel ruzies op geld en ik ben wel van mening dat je alleen alles op een hoop kunt gooien als beiden geen geldverslindende hobby's erop na houdt en beiden verstandig en in overleg met geld omgaan.
Je schrijf dat jullie gezamenlijke kosten samen dragen en prive-kosten gescheiden. Maar zit daar niet een enorm grijs gebied tussen? Cadeautjes bijvoorbeeld. Jij betaalt ze voor jouw familie en vrienden en hij voor de zijne. En wat als het een gezamenlijke vriend is? Reken je dan met elkaar af? Stel, jullie hebben 1 auto en die is van hem en jullie gaan naar jouw familie, reken je dan kilometers af? Hoe doe je het als je spullen van elkaar gebruikt?
Nu heb ik ooit een vriendje gehad die ontzettend op de knip was. Met name overigens op de zijne. Die verzon verrekenconstructies, niet te kort. En daar heb ik wel een aversie tegen strikte geldscheiding aan overgehouden.
Maar ook zonder kinderen vind ik het een beetje raar. Je bent toch op bepaalde gebieden 1 geheel, 1 gezin, alles deel je, behalve je inkomen. Het gaat er toch om dat je het samen goed hebt, ongeacht wie nu meer verdient? Nu zijn er wel heel veel ruzies op geld en ik ben wel van mening dat je alleen alles op een hoop kunt gooien als beiden geen geldverslindende hobby's erop na houdt en beiden verstandig en in overleg met geld omgaan.
Je schrijf dat jullie gezamenlijke kosten samen dragen en prive-kosten gescheiden. Maar zit daar niet een enorm grijs gebied tussen? Cadeautjes bijvoorbeeld. Jij betaalt ze voor jouw familie en vrienden en hij voor de zijne. En wat als het een gezamenlijke vriend is? Reken je dan met elkaar af? Stel, jullie hebben 1 auto en die is van hem en jullie gaan naar jouw familie, reken je dan kilometers af? Hoe doe je het als je spullen van elkaar gebruikt?
Nu heb ik ooit een vriendje gehad die ontzettend op de knip was. Met name overigens op de zijne. Die verzon verrekenconstructies, niet te kort. En daar heb ik wel een aversie tegen strikte geldscheiding aan overgehouden.
dinsdag 5 januari 2010 om 20:53
quote:josephine69 schreef op 05 januari 2010 @ 20:50:
[...]
Ja dat vraag ik me ook af.
En als je getrouwd bent in gemeensch. van goederen dan wordt al het geld toch op een hoop gegooid en door 2 gedeeld bij een eventuele scheiding. Dus dan is apart sparen sowieso niet echt nodig.
Maar ik ben vast ouderwets en voorstander van alles op een hoop gooien.Misschien voor decadente uitgaven zoals tassen van 1000 euro ofzo?
[...]
Ja dat vraag ik me ook af.
En als je getrouwd bent in gemeensch. van goederen dan wordt al het geld toch op een hoop gegooid en door 2 gedeeld bij een eventuele scheiding. Dus dan is apart sparen sowieso niet echt nodig.
Maar ik ben vast ouderwets en voorstander van alles op een hoop gooien.Misschien voor decadente uitgaven zoals tassen van 1000 euro ofzo?
dinsdag 5 januari 2010 om 20:53
quote:Bagheera schreef op 05 januari 2010 @ 20:52:
Lika, ik vind het gevoelsmatig heel raar. Meer dan een kind kun je samen niet hebben, en het is nog steeds zo dat meestal de vrouw minder gaat werken en dan moeten de kosten op de cent bepaald worden en moeten alle uitgaven, die dan meestal de vrouw doet want zij heeft hier nu meer tijd voor, verantwoord worden. Terwijl de vrouw voor kind en huishouden zorgt. Wat ik wel een eerlijk systeem vind, is als je allebei evenveel overhoudt. Tenzij 1 van de 2 geen zin heeft om te werken en veel minder dan noodzakelijk minder gaat werken.
Maar ook zonder kinderen vind ik het een beetje raar. Je bent toch op bepaalde gebieden 1 geheel, 1 gezin, alles deel je, behalve je inkomen. Het gaat er toch om dat je het samen goed hebt, ongeacht wie nu meer verdient? Nu zijn er wel heel veel ruzies op geld en ik ben wel van mening dat je alleen alles op een hoop kunt gooien als beiden geen geldverslindende hobby's erop na houden en beiden verstandig en in overleg met geld omgaan.
Je schrijf dat jullie gezamenlijke kosten samen dragen en prive-kosten gescheiden. Maar zit daar niet een enorm grijs gebied tussen? Cadeautjes bijvoorbeeld. Jij betaalt ze voor jouw familie en vrienden en hij voor de zijne. En wat als het een gezamenlijke vriend is? Reken je dan met elkaar af? Stel, jullie hebben 1 auto en die is van hem en jullie gaan naar jouw familie, reken je dan kilometers af? Hoe doe je het als je spullen van elkaar gebruikt?
Nu heb ik ooit een vriendje gehad die ontzettend op de knip was. Met name overigens op de zijne. Die verzon verrekenconstructies, niet te kort. En daar heb ik wel een aversie tegen strikte geldscheiding aan overgehouden.Helemaal eens. Als je samen een kind hebt is de rest peanuts in vergelijking.
Lika, ik vind het gevoelsmatig heel raar. Meer dan een kind kun je samen niet hebben, en het is nog steeds zo dat meestal de vrouw minder gaat werken en dan moeten de kosten op de cent bepaald worden en moeten alle uitgaven, die dan meestal de vrouw doet want zij heeft hier nu meer tijd voor, verantwoord worden. Terwijl de vrouw voor kind en huishouden zorgt. Wat ik wel een eerlijk systeem vind, is als je allebei evenveel overhoudt. Tenzij 1 van de 2 geen zin heeft om te werken en veel minder dan noodzakelijk minder gaat werken.
Maar ook zonder kinderen vind ik het een beetje raar. Je bent toch op bepaalde gebieden 1 geheel, 1 gezin, alles deel je, behalve je inkomen. Het gaat er toch om dat je het samen goed hebt, ongeacht wie nu meer verdient? Nu zijn er wel heel veel ruzies op geld en ik ben wel van mening dat je alleen alles op een hoop kunt gooien als beiden geen geldverslindende hobby's erop na houden en beiden verstandig en in overleg met geld omgaan.
Je schrijf dat jullie gezamenlijke kosten samen dragen en prive-kosten gescheiden. Maar zit daar niet een enorm grijs gebied tussen? Cadeautjes bijvoorbeeld. Jij betaalt ze voor jouw familie en vrienden en hij voor de zijne. En wat als het een gezamenlijke vriend is? Reken je dan met elkaar af? Stel, jullie hebben 1 auto en die is van hem en jullie gaan naar jouw familie, reken je dan kilometers af? Hoe doe je het als je spullen van elkaar gebruikt?
Nu heb ik ooit een vriendje gehad die ontzettend op de knip was. Met name overigens op de zijne. Die verzon verrekenconstructies, niet te kort. En daar heb ik wel een aversie tegen strikte geldscheiding aan overgehouden.Helemaal eens. Als je samen een kind hebt is de rest peanuts in vergelijking.
dinsdag 5 januari 2010 om 20:56
quote:Zwieber schreef op 05 januari 2010 @ 20:53:
[...]
Misschien voor decadente uitgaven zoals tassen van 1000 euro ofzo?
Tsja wij hebben dat niet zo hoor. Als mijn man iets duurs wil kopen en dat kan financieel dan doet hij dat (uiteraard na overleg) maar. Je leeft samen en als hij blij wordt van een dure gadget en zoon en ik hebben daar geen "last" van op financieel gebied dan gun ik hem dat van harte.
Ik kan me voorstellen dat het anders is dan wanneer man bv een hobby als Oldtimers verzamelen heeft.
[...]
Misschien voor decadente uitgaven zoals tassen van 1000 euro ofzo?
Tsja wij hebben dat niet zo hoor. Als mijn man iets duurs wil kopen en dat kan financieel dan doet hij dat (uiteraard na overleg) maar. Je leeft samen en als hij blij wordt van een dure gadget en zoon en ik hebben daar geen "last" van op financieel gebied dan gun ik hem dat van harte.
Ik kan me voorstellen dat het anders is dan wanneer man bv een hobby als Oldtimers verzamelen heeft.
dinsdag 5 januari 2010 om 20:59
quote:josephine69 schreef op 05 januari 2010 @ 20:56:
[...]
Tsja wij hebben dat niet zo hoor. Als mijn man iets duurs wil kopen en dat kan financieel dan doet hij dat (uiteraard na overleg) maar. Je leeft samen en als hij blij wordt van een dure gadget en zoon en ik hebben daar geen "last" van op financieel gebied dan gun ik hem dat van harte.
Ik kan me voorstellen dat het anders is dan wanneer man bv een hobby als Oldtimers verzamelen heeft.Mr. Zwieber gaat vragen of ik wel goed snik ben als ik met een tas van 1000 euro thuis kom. En terecht.
[...]
Tsja wij hebben dat niet zo hoor. Als mijn man iets duurs wil kopen en dat kan financieel dan doet hij dat (uiteraard na overleg) maar. Je leeft samen en als hij blij wordt van een dure gadget en zoon en ik hebben daar geen "last" van op financieel gebied dan gun ik hem dat van harte.
Ik kan me voorstellen dat het anders is dan wanneer man bv een hobby als Oldtimers verzamelen heeft.Mr. Zwieber gaat vragen of ik wel goed snik ben als ik met een tas van 1000 euro thuis kom. En terecht.
dinsdag 5 januari 2010 om 21:09
Maar stel nou dat er een groot inkomensverschil is, terwijl beide net zoveel uren maken. En dat er dan naar rato vaste lasten worden betaald. Dan is het zo dat degene met het hoge inkomen veel geld voor zichzelf heeft. Veel geld voor jezelf leidt meestal tot grotere wensen, luxere vakanties, een mooier huis, dat soort dingen. Die dingen zijn toch alleen maar leuk als je ze samen doet?
Daarom snap ik het niet zo goed als je tegen elkaar gezegd hebt voor altijd samen te blijven dat je dan niet alles op 1 hoop gooit.
Daarom snap ik het niet zo goed als je tegen elkaar gezegd hebt voor altijd samen te blijven dat je dan niet alles op 1 hoop gooit.
dinsdag 5 januari 2010 om 21:12
quote:Vl43inder schreef op 05 januari 2010 @ 21:09:
Maar stel nou dat er een groot inkomensverschil is, terwijl beide net zoveel uren maken. En dat er dan naar rato vaste lasten worden betaald. Dan is het zo dat degene met het hoge inkomen veel geld voor zichzelf heeft. Veel geld voor jezelf leidt meestal tot grotere wensen, luxere vakanties, een mooier huis, dat soort dingen. Die dingen zijn toch alleen maar leuk als je ze samen doet?
Daarom snap ik het niet zo goed als je tegen elkaar gezegd hebt voor altijd samen te blijven dat je dan niet alles op 1 hoop gooit.
Dat is precies hoe ik erover denk.
Het voelt voor mij of je ervan uit gaat ooit uit elkaar te gaan als je zo strikt alles wil scheiden.
Maar stel nou dat er een groot inkomensverschil is, terwijl beide net zoveel uren maken. En dat er dan naar rato vaste lasten worden betaald. Dan is het zo dat degene met het hoge inkomen veel geld voor zichzelf heeft. Veel geld voor jezelf leidt meestal tot grotere wensen, luxere vakanties, een mooier huis, dat soort dingen. Die dingen zijn toch alleen maar leuk als je ze samen doet?
Daarom snap ik het niet zo goed als je tegen elkaar gezegd hebt voor altijd samen te blijven dat je dan niet alles op 1 hoop gooit.
Dat is precies hoe ik erover denk.
Het voelt voor mij of je ervan uit gaat ooit uit elkaar te gaan als je zo strikt alles wil scheiden.
dinsdag 5 januari 2010 om 21:34
quote:Bagheera schreef op 05 januari 2010 @ 20:52:
Lika, ik vind het gevoelsmatig heel raar. Meer dan een kind kun je samen niet hebben, en het is nog steeds zo dat meestal de vrouw minder gaat werken en dan moeten de kosten op de cent bepaald worden en moeten alle uitgaven, die dan meestal de vrouw doet want zij heeft hier nu meer tijd voor, verantwoord worden. Terwijl de vrouw voor kind en huishouden zorgt. Wat ik wel een eerlijk systeem vind, is als je allebei evenveel overhoudt. Tenzij 1 van de 2 geen zin heeft om te werken en veel minder dan noodzakelijk minder gaat werken.
Hm... wij bepalen de kosten niet op de cent, we betalen gezamelijke kosten gewoon vanaf de gezamelijke rekening, maar dat komt natuurlijk op hetzelfde neer. Ik denk inderdaad dat het wel uitmaakt wat de situatie is, want de situatie die je hier schetst (vrouw werkt minder en doet meer thuis) die hebben we gewoon niet hier.
Even veel over houden snap ik ook als mensen dat doen, hoewel ik mezelf prettiger voel bij hoe wij het hebben. Ik vind het heerlijk dat ik me niet druk hoef te maken over wat Liko doet. Hij heeft een tijdje aan zijn eigen product gewerkt en verdiende daardoor (bijna) niets terwijl hij zo 5 opdrachten had kunnen aannemen als hij had gewild. Prima, zijn keuze. Maar als dat dan een succes wordt dan is dat ook zijn verdienste. Hij is mede als gevolg hiervan nu aangenomen op een functie waardoor hij ineens bijna 2 keer zo veel verdient. Dat vind ik leuk voor hem, maar meer ook niet.
quote:Maar ook zonder kinderen vind ik het een beetje raar. Je bent toch op bepaalde gebieden 1 geheel, 1 gezin, alles deel je, behalve je inkomen. Het gaat er toch om dat je het samen goed hebt, ongeacht wie nu meer verdient?
Natuurlijk doe je veel samen, maar toch lang niet alles? We delen in ieder geval wel meer niet dan alleen ons inkomen. We gaan bijvoorbeeld ook best wel eens alleen of met vrienden op vakantie.
Dat het er om gaat dat je het samen goed hebt deel ik wel met je, maar wat in de discussie wel scheelt is denk ik hoe breed je het financieel hebt. We hebben beiden een (heel erg) goed inkomen en een (heel erg) goed gevulde spaarrekening. Wat de één meer verdient dan de ander (en dat wisselt dus) is gewoon 'extra' en de ander hoeft er echt helemaal niets om te laten. Ik kan me voorstellen dat als je het zo zou regelen als wij en je kunt geen kleren kopen terwijl je partner wél geld heeft dat het dan wel erg zuur is en helemaal niet eerlijk.
quote:Nu zijn er wel heel veel ruzies op geld en ik ben wel van mening dat je alleen alles op een hoop kunt gooien als beiden geen geldverslindende hobby's erop na houdt en beiden verstandig en in overleg met geld omgaan.
Ik vind het juist zo heerlijk dat overleg nooit nodig is. Manlief kan echt met een nieuwe motor aan komen zetten zonder het daar eerst met mij over gehad te hebben. Wat mij betreft prima. Ik zou overigens ook met een nieuwe motor aan kunnen komen zetten zonder dat te overleggen, maar voor de frequentie van het aantal motorritjes zijn kinderen dan weer niet goed, dus ik vind dat dan weer zonde
quote:Je schrijf dat jullie gezamenlijke kosten samen dragen en prive-kosten gescheiden. Maar zit daar niet een enorm grijs gebied tussen? Cadeautjes bijvoorbeeld. Jij betaalt ze voor jouw familie en vrienden en hij voor de zijne. En wat als het een gezamenlijke vriend is? Reken je dan met elkaar af? .
Cadeautjes betalen we samen voor familie een gezamelijke vrienden. Voor collegas en vriendinnen of vrienden waar ik eigenlijk ook altijd alleen naar de verjaardag ga koop ik meestal zelf wat, maar daar wordt nooit moeilijk over gedaan. .[/quote]
quote:Stel, jullie hebben 1 auto en die is van hem en jullie gaan naar jouw familie, reken je dan kilometers af? Hoe doe je het als je spullen van elkaar gebruikt? .
Spullen van elkaar gebruiken we zonder enig probleem of verrekening. De auto is van hem, maar alle kosten en onderhoud betalen we samen. We hebben wel een lijstje met van wie wat is.
quote:Nu heb ik ooit een vriendje gehad die ontzettend op de knip was. Met name overigens op de zijne. Die verzon verrekenconstructies, niet te kort. En daar heb ik wel een aversie tegen strikte geldscheiding aan overgehouden.Dat kan ik me voorstellen. Wij hebben geen moeilijke verreken constructies gelukkig, alhoewel manlief altijd 'klaagt' dat hij moet bijbetalen als er al iets te verrekenen is, maar meestal is dat omdat ik de vakantie met mijn creditcard betaald heb of zo Maar verder: We storten allebei hetzelfde bedrag op de gezamelijke rekening en daar betalen we alles van, behalve uitgaven die duidelijk voor één van ons zijn. 1 rekening is natuurlijk nog simpeler, maar dit komt aardig in de buurt.
Lika, ik vind het gevoelsmatig heel raar. Meer dan een kind kun je samen niet hebben, en het is nog steeds zo dat meestal de vrouw minder gaat werken en dan moeten de kosten op de cent bepaald worden en moeten alle uitgaven, die dan meestal de vrouw doet want zij heeft hier nu meer tijd voor, verantwoord worden. Terwijl de vrouw voor kind en huishouden zorgt. Wat ik wel een eerlijk systeem vind, is als je allebei evenveel overhoudt. Tenzij 1 van de 2 geen zin heeft om te werken en veel minder dan noodzakelijk minder gaat werken.
Hm... wij bepalen de kosten niet op de cent, we betalen gezamelijke kosten gewoon vanaf de gezamelijke rekening, maar dat komt natuurlijk op hetzelfde neer. Ik denk inderdaad dat het wel uitmaakt wat de situatie is, want de situatie die je hier schetst (vrouw werkt minder en doet meer thuis) die hebben we gewoon niet hier.
Even veel over houden snap ik ook als mensen dat doen, hoewel ik mezelf prettiger voel bij hoe wij het hebben. Ik vind het heerlijk dat ik me niet druk hoef te maken over wat Liko doet. Hij heeft een tijdje aan zijn eigen product gewerkt en verdiende daardoor (bijna) niets terwijl hij zo 5 opdrachten had kunnen aannemen als hij had gewild. Prima, zijn keuze. Maar als dat dan een succes wordt dan is dat ook zijn verdienste. Hij is mede als gevolg hiervan nu aangenomen op een functie waardoor hij ineens bijna 2 keer zo veel verdient. Dat vind ik leuk voor hem, maar meer ook niet.
quote:Maar ook zonder kinderen vind ik het een beetje raar. Je bent toch op bepaalde gebieden 1 geheel, 1 gezin, alles deel je, behalve je inkomen. Het gaat er toch om dat je het samen goed hebt, ongeacht wie nu meer verdient?
Natuurlijk doe je veel samen, maar toch lang niet alles? We delen in ieder geval wel meer niet dan alleen ons inkomen. We gaan bijvoorbeeld ook best wel eens alleen of met vrienden op vakantie.
Dat het er om gaat dat je het samen goed hebt deel ik wel met je, maar wat in de discussie wel scheelt is denk ik hoe breed je het financieel hebt. We hebben beiden een (heel erg) goed inkomen en een (heel erg) goed gevulde spaarrekening. Wat de één meer verdient dan de ander (en dat wisselt dus) is gewoon 'extra' en de ander hoeft er echt helemaal niets om te laten. Ik kan me voorstellen dat als je het zo zou regelen als wij en je kunt geen kleren kopen terwijl je partner wél geld heeft dat het dan wel erg zuur is en helemaal niet eerlijk.
quote:Nu zijn er wel heel veel ruzies op geld en ik ben wel van mening dat je alleen alles op een hoop kunt gooien als beiden geen geldverslindende hobby's erop na houdt en beiden verstandig en in overleg met geld omgaan.
Ik vind het juist zo heerlijk dat overleg nooit nodig is. Manlief kan echt met een nieuwe motor aan komen zetten zonder het daar eerst met mij over gehad te hebben. Wat mij betreft prima. Ik zou overigens ook met een nieuwe motor aan kunnen komen zetten zonder dat te overleggen, maar voor de frequentie van het aantal motorritjes zijn kinderen dan weer niet goed, dus ik vind dat dan weer zonde
quote:Je schrijf dat jullie gezamenlijke kosten samen dragen en prive-kosten gescheiden. Maar zit daar niet een enorm grijs gebied tussen? Cadeautjes bijvoorbeeld. Jij betaalt ze voor jouw familie en vrienden en hij voor de zijne. En wat als het een gezamenlijke vriend is? Reken je dan met elkaar af? .
Cadeautjes betalen we samen voor familie een gezamelijke vrienden. Voor collegas en vriendinnen of vrienden waar ik eigenlijk ook altijd alleen naar de verjaardag ga koop ik meestal zelf wat, maar daar wordt nooit moeilijk over gedaan. .[/quote]
quote:Stel, jullie hebben 1 auto en die is van hem en jullie gaan naar jouw familie, reken je dan kilometers af? Hoe doe je het als je spullen van elkaar gebruikt? .
Spullen van elkaar gebruiken we zonder enig probleem of verrekening. De auto is van hem, maar alle kosten en onderhoud betalen we samen. We hebben wel een lijstje met van wie wat is.
quote:Nu heb ik ooit een vriendje gehad die ontzettend op de knip was. Met name overigens op de zijne. Die verzon verrekenconstructies, niet te kort. En daar heb ik wel een aversie tegen strikte geldscheiding aan overgehouden.Dat kan ik me voorstellen. Wij hebben geen moeilijke verreken constructies gelukkig, alhoewel manlief altijd 'klaagt' dat hij moet bijbetalen als er al iets te verrekenen is, maar meestal is dat omdat ik de vakantie met mijn creditcard betaald heb of zo Maar verder: We storten allebei hetzelfde bedrag op de gezamelijke rekening en daar betalen we alles van, behalve uitgaven die duidelijk voor één van ons zijn. 1 rekening is natuurlijk nog simpeler, maar dit komt aardig in de buurt.
dinsdag 5 januari 2010 om 21:36
quote:Zwieber schreef op 05 januari 2010 @ 20:59:
[...]
Mr. Zwieber gaat vragen of ik wel goed snik ben als ik met een tas van 1000 euro thuis kom. En terecht.Als manlief thuis komt met een motor van ik weet niet hoe veel geld vraag ik niet eens hoeveel die gekost heeft, dus dat moet hij ook niet bij mijn tassen doen (ik heb niets met tassen, maar het gaat om het idee)
[...]
Mr. Zwieber gaat vragen of ik wel goed snik ben als ik met een tas van 1000 euro thuis kom. En terecht.Als manlief thuis komt met een motor van ik weet niet hoe veel geld vraag ik niet eens hoeveel die gekost heeft, dus dat moet hij ook niet bij mijn tassen doen (ik heb niets met tassen, maar het gaat om het idee)
dinsdag 5 januari 2010 om 21:38
quote:Vl43inder schreef op 05 januari 2010 @ 21:09:
Maar stel nou dat er een groot inkomensverschil is, terwijl beide net zoveel uren maken. En dat er dan naar rato vaste lasten worden betaald. Dan is het zo dat degene met het hoge inkomen veel geld voor zichzelf heeft. Veel geld voor jezelf leidt meestal tot grotere wensen, luxere vakanties, een mooier huis, dat soort dingen. Die dingen zijn toch alleen maar leuk als je ze samen doet?
Daarom snap ik het niet zo goed als je tegen elkaar gezegd hebt voor altijd samen te blijven dat je dan niet alles op 1 hoop gooit.Maar niet iedereen heeft een groot inkomensverschil.... en als er een groot inkomens verschil is heeft niet iedereen verschillende wensen. Zolang je de gezamelijke kosten (luxe vakanties, huis etc.) van de gezamelijke rekening betaald en het over die dingen eens bent is er toch niet veel aan de hand?
Maar stel nou dat er een groot inkomensverschil is, terwijl beide net zoveel uren maken. En dat er dan naar rato vaste lasten worden betaald. Dan is het zo dat degene met het hoge inkomen veel geld voor zichzelf heeft. Veel geld voor jezelf leidt meestal tot grotere wensen, luxere vakanties, een mooier huis, dat soort dingen. Die dingen zijn toch alleen maar leuk als je ze samen doet?
Daarom snap ik het niet zo goed als je tegen elkaar gezegd hebt voor altijd samen te blijven dat je dan niet alles op 1 hoop gooit.Maar niet iedereen heeft een groot inkomensverschil.... en als er een groot inkomens verschil is heeft niet iedereen verschillende wensen. Zolang je de gezamelijke kosten (luxe vakanties, huis etc.) van de gezamelijke rekening betaald en het over die dingen eens bent is er toch niet veel aan de hand?
dinsdag 5 januari 2010 om 21:43
Met mijn ex zijn de financiën 'de soep in gelopen', vandaar dat ik, toen ik met mijn partner ging samenwonen, aangedrongen heb op eigen rekeningen.
We hebben een en/of rekening waarvan alles betaald wordt mbt de gezamelijke huishouding. Er hangt een spaarrekening onder waarop wordt gespaard en waarvan grote uitgaven voor in huis, vakanties etc. worden betaald.
We hebben ieder een eigen rekening met daaraan gekoppeld een spaarrekening waarvan we onze eigen dingen betalen (kleding hobby etc). We hebben per maand ieder evenveel geld wat daarop komt.
De kids hebben ieder een rekening waarop de kinderbijslag wordt gestort. Daarvan wordt hun kleding betaald. Daarnaast hebben we voor de kids ieder een eigen spaarrekening waarop wordt gespaard voor de toekomst (studeren en zo).
Het lijkt misschien omslachtig, maar werkt voor ons perfect omdat we precies weten hoe we er voor staan en waar we aan toe zijn!
We hebben een en/of rekening waarvan alles betaald wordt mbt de gezamelijke huishouding. Er hangt een spaarrekening onder waarop wordt gespaard en waarvan grote uitgaven voor in huis, vakanties etc. worden betaald.
We hebben ieder een eigen rekening met daaraan gekoppeld een spaarrekening waarvan we onze eigen dingen betalen (kleding hobby etc). We hebben per maand ieder evenveel geld wat daarop komt.
De kids hebben ieder een rekening waarop de kinderbijslag wordt gestort. Daarvan wordt hun kleding betaald. Daarnaast hebben we voor de kids ieder een eigen spaarrekening waarop wordt gespaard voor de toekomst (studeren en zo).
Het lijkt misschien omslachtig, maar werkt voor ons perfect omdat we precies weten hoe we er voor staan en waar we aan toe zijn!
anoniem_637566c2a75db wijzigde dit bericht op 05-01-2010 21:44
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
dinsdag 5 januari 2010 om 23:40
quote:Serafina schreef op 05 januari 2010 @ 16:47:
Hier kan manlief ook echt niet minder dan 5 dagen werken (echt niet, echt niet, echt niet!) en ik werk zo'n 24 uur per week. Tuurlijk wel, desnoods kan hij ontslag nemen en ergens gaan werken, waar hij wel minder dan 5 dagen kan werken. Dat hij het niet wilt, omdat hij het naar zijn zin heeft en hier goed verdient is wat anders. Maar een keus is er (hoge uitzonderingen daargelaten) altijd.
Hier kan manlief ook echt niet minder dan 5 dagen werken (echt niet, echt niet, echt niet!) en ik werk zo'n 24 uur per week. Tuurlijk wel, desnoods kan hij ontslag nemen en ergens gaan werken, waar hij wel minder dan 5 dagen kan werken. Dat hij het niet wilt, omdat hij het naar zijn zin heeft en hier goed verdient is wat anders. Maar een keus is er (hoge uitzonderingen daargelaten) altijd.
woensdag 6 januari 2010 om 09:19
Mijn man en ik werken beiden ongeveer evenveel (allebei onregelmatig, dus is moeilijk precies af te meten) alleen verdien ik stukken meer (hoger uurloon). We hebben allebei een aparte rekening waar onze salarissen op binnenkomen. Naar rato storten we allebei maandelijks een (groot) bedrag op een gemeenschappelijke rekening waarvan we de hypotheek, andere vaste lasten en de uitgaven voor de twee kinderen betalen. Wat er overblijft, kunnen we naar eigen inzicht uitgeven. Werkt goed voor ons, nooit gezeur gehad.
