Geld & Recht alle pijlers

hoeveel geld nodig naast vaste lasten?

16-02-2021 15:39 675 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi, Ik ben recent gescheiden en wil binnenkort een huis kopen voor mij en de kinderen. Ik zit een beetje te kijken naar hoeveel hypotheek ik zou willen betalen. Mijn vraag: wat gebruiken jullie ongeveer als leefgeld (dus wat er over blijft na aflossing hypotheek en andere vaste lasten) en zijn jullie daar tevreden mee? ik dacht zelf aan 2500 euro?
Alle reacties Link kopieren
baukelien schreef:
14-03-2021 21:48
Dat vind ik dus ook zielig! Alsof het oudste kind meer waard is dan de jongste. Ik begrijp wel dat het voor ouders logisch om te doen, maar ergens denk ik ook neem niet meer kinderen dan je kunt betalen ipv een ‘afdanker kindertje’ om het even heel cru te zeggen. Zo van je paste er nog net bij.
Dus mensen moeten nieuw kopen en er langer mee doen, maar spullen van het ene kind doorschuiven naar de volgende is zielig....
Ik ben dol op tweedehands winkels, markten en ook online ben ik altijd op zoek naar.......en dan zie je ineens iets en wordt je verliefd, het is een soort schatzoekerij. Ik kan zonder aarzelen een bedrag neerleggen terwijl ik bij de aankoop van een nieuwe stofzuiger eeuwig door kan vergelijken omdat ik het zonde vind om daar geld aan uit te geven.
blijfgewoonbianca schreef:
14-03-2021 21:43
Ik alleen reis- en kookboeken. En na een paar weken breng ik ze weer terug.
O, en vazen. Als ik iemand bloemen geef geef ik er gelijk een vaas bij : scheelt weer gedoe.
Haha dit is wel een briljante tip!!!
Alle reacties Link kopieren
Nooit bij nagedacht dat mensen 'plezier van nieuw' ervaren. Ik haal zelf juist de lol uit heel blij zijn met tweedehands spullen. Kan het prima betalen om mijn kinderen in nieuwe kleren te steken, en ze krijgen ook wel eens wat nieuws, maar ik kan juist blij worden van leuke kleding van Marktplaats.
72Jelle schreef:
14-03-2021 21:57
Dus mensen moeten nieuw kopen en er langer mee doen, maar spullen van het ene kind doorschuiven naar de volgende is zielig....
Niks moet. Als je er zelf lang mee doet is het je eigen keuze: wat je kocht en hoe lang je ermee doet. Het jongste kind had geen keuze. Dat maakt het verschil.
Alle reacties Link kopieren
Geronimo2 schreef:
14-03-2021 21:58
Ik ben dol op tweedehands winkels, markten en ook online ben ik altijd op zoek naar.......en dan zie je ineens iets en wordt je verliefd, het is een soort schatzoekerij. Ik kan zonder aarzelen een bedrag neerleggen terwijl ik bij de aankoop van een nieuwe stofzuiger eeuwig door kan vergelijken omdat ik het zonde vind om daar geld aan uit te geven.
Haha, we zouden familie kunnen zijn. Had mijn tekst kunnen zijn!
Alle reacties Link kopieren
fashionvictim schreef:
14-03-2021 10:40
Ik moet wel zeggen dat ik het ook echt heel irritant en stom vind dat hier op Viva altijd zo ongelooflijk negatief wordt gedaan over geld uitgeven. Men loopt hier wel allemaal te pochen over hun afbetaalde hypotheken en tonnen spaargeld, maar oh wee als je hier zegt dat je van merkkleding, mooie meubels, lekker uit eten gaan of dure schoenen houdt ofzo, dan vliegen de waardeoordelen je om de oren. Dan moet je 100 keer lezen dat mensen die van merkkleding houden maar oppervlakkig zijn, dat zij allemaal echt gelukkig zijn in kringloopafdankertjes en op kaplaarzen in het bos, dat je pas echt een goed mens bent als je van je zelfgesmeerde bammetjes met kaas geniet en je nog net niet de duivel himself bent als je liever sushi eet in een restaurant.

Nou, hè! En niet alleen op dit forum hoor, ook in het dagelijks leven. Het zal wel de Calvinistische erfenis zijn. Ik houd zelf enorm van het goede leven: mooie spullen, lekker eten en drinken en ja, daar heb ik veel geld voor over. Je wilt niet weten hoe vaak mensen zich ongevraagd met mijn uitgavenpatroon bemoeien, niet zelden gevolgd door zinnen als: "Zelf heb ik dat materiële niet nodig". Ik moet altijd kostelijk lachen om die valse bescheidenheid en antwoord dan vaak: "Oh ja? Ik heb Nederland in mijn eentje uit de vorige economische crisis getrokken." (Onzin natuurlijk, maar meestal voldoende om ze te laten afdruipen.) Het leven is wat mij betreft te kort om in lelijke kleren op een afgedankte bank te zitten. Prima als je daar anders over denkt, maar doe niet alsof je een beter of diepzinniger mens bent omdat je zuinig leeft.

Overigens koop ik ook het nodige tweedehands, want ik vind niet ieder merk de volle mep waard. Zeker niet omdat ik wat kleding en schoenen betreft niet alleen van kwaliteit, maar ook van kwantiteit houd en dingen dus nooit afdraag. Om die reden verkoop ik ook veel door.
janis wijzigde dit bericht op 14-03-2021 22:06
0.51% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
baukelien schreef:
14-03-2021 22:01
Niks moet. Als je er zelf lang mee doet is het je eigen keuze: wat je kocht en hoe lang je ermee doet. Het jongste kind had geen keuze. Dat maakt het verschil.
Denk dat het ook aan de leeftijd ligt. Een kind van twaalf zal meer problemen hebben met doorgevertjes dan een kind van twee.
Blablablaatschaap schreef:
14-03-2021 21:56
Het 'plezier van nieuw' ken ik dan weer helemaal niet, waarschijnlijk omdat ik met tweedehands-zonder-stigma ben opgegroeid. Zoals ik hierboven al ergens schreef kan ik wat ik het mooiste/fijnste vind vaak niet vinden in reguliere nieuwe collecties, ik heb ooit een jaar lang regelmatig allerlei broeken gepast in winkels van verschillenden prijsniveaus maar de best passende vond ik uiteindelijk in de kringloop. En dat merk is intussen failliet :'( dus de opvolger daarvan zal ook een kwestie van kringloopgeluk worden tenzij ik een coupeuse zoek om 'm na te maken (niet eens zo'n gek idee!).
Ontdek het plezier van maatwerk en
zelf kleding maken 😉
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het trouwens heel fijn hoe het laatste stuk van dit topic vooral bestaat uit mensen die eigen ervaringen en afwegingen delen zonder aannames en oordelen uit te spreken over mensen die het anders doen. Daar leer ik van om dingen vanuit een ander perspectief te zien, en dat vind ik leuk.
apiejapie schreef:
14-03-2021 22:03
Denk dat het ook aan de leeftijd ligt. Een kind van twaalf zal meer problemen hebben met doorgevertjes dan een kind van twee.
Dat denk ik ook. Nou scheelt het dat er op die leeftijd ook minder doorgevertjes zijn omdat kinderen dan langzamer groeien en kleren dus meer opslijten.
Alle reacties Link kopieren
baukelien schreef:
14-03-2021 21:48
Dat vind ik dus ook zielig! Alsof het oudste kind meer waard is dan de jongste. Ik begrijp wel dat het voor ouders logisch om te doen, maar ergens denk ik ook neem niet meer kinderen dan je kunt betalen ipv een ‘afdanker kindertje’ om het even heel cru te zeggen. Zo van je paste er nog net bij.
Precies dit dus! Ik ken ook best veel volwassenen die daar echt een beetje een complex van hebben over gehouden.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
baukelien schreef:
14-03-2021 22:07
Ontdek het plezier van maatwerk en
zelf kleding maken 😉

Vroeger naaide ik heel veel zelf idd, heerlijk om iets precies passend te kunnen maken. Al is het maar een pyjamabroek (het enige wat ik afgelopen jaar heb gemaakt).
Alle reacties Link kopieren
baukelien schreef:
14-03-2021 22:09
Dat denk ik ook. Nou scheelt het dat er op die leeftijd ook minder doorgevertjes zijn omdat kinderen dan langzamer groeien en kleren dus meer opslijten.
Met mijn zoon juist ervaring dat tussen zijn tweede en achtste het minste door te geven was aangezien bijna overal gaten in kwamen omdat het zo'n wilde was. Nu 10+ jr en groeit uit kleren ipv echt te verslijten.
Alle reacties Link kopieren
janis schreef:
14-03-2021 22:03
Nou, hè! En niet alleen op dit forum hoor, ook in het dagelijks leven. Het zal wel de Calvinistische erfenis zijn. Ik houd zelf enorm van het goede leven: mooie spullen, lekker eten en drinken en ja, daar heb ik veel geld voor over. Je wilt niet weten hoe vaak mensen zich ongevraagd met mijn uitgavenpatroon bemoeien, niet zelden gevolgd door zinnen als: "Zelf heb ik dat materiële niet nodig". Ik moet altijd kostelijk lachen om die valse bescheidenheid en antwoord dan vaak: " :HA: Oh ja? Ik heb Nederland in mijn eentje uit de vorige economische crisis getrokken." (Onzin natuurlijk, maar meestal voldoende om ze te laten afdruipen.) Het leven is wat mij betreft te kort om in lelijke kleren op een afgedankte bank te zitten. Prima als je daar anders over denkt, maar doe niet alsof je een beter of diepzinniger mens bent omdat je zuinig leeft.

Overigens koop ik ook het nodige tweedehands, want ik vind niet ieder merk de volle mep waard. Zeker niet omdat ik wat kleding en schoenen betreft niet alleen van kwaliteit, maar ook van kwantiteit houd en dingen dus nooit afdraag. Om die reden verkoop ik ook veel door.
Heel leuk om alle berichten te lezen! Wij doen ook regelmatig aan kledingruil in samenwerking met een buurthuis. Dan kiest mijn dochter enkele van haar lievelingskledingstukken om te ruilen (eerder een markt en nu online). Ze is ook altijd weer erg blij met haar nieuwe spulletjes die ze mag kiezen bij de ruil. Met dit soort kleine dingen proberen wij als gezin bij te dragen.
Mijn moeder maakte vroeger onze kleding zelf, en wanneer wij een gat in onze spijkerbroeken vielen, werd er een lapje overheen genaaid.. Ik weet nog wel dat mijn zus en ik toendertijd op 11&13 jarige leeftijd een shirt van de CoolCat wilden, want die waren zooo stoer! Met pijn en moeite werd er €25,- uitgegeven aan een shirt (oke, €50,- dan, voor ieder één shirt).

Ik zit nu te bedenken, dat er werkelijkwaar NIKS in mijn huisje tweedehands gekocht is. Er zijn wel wat dingen tweedehands gegeven (de TV van mijn overleden opa, twee mooie houten kandelaren met een bloemetje erin van een kennis die kleiner ging wonen en ze niet meer kwijt kon), maar ik heb zelf niks tweedehands gekocht. Het komt om eerlijk te zijn ook niet in mij op om naar bijvoorbeeld de kringloop te gaan. En eerlijk gezegd; het idee trekt me ook niet! Als ik geld uitgeef (wat ik weinig doe, want ik spaar relatief gezien veel..) geef ik liever meer geld uit aan iets nieuws, dan wat minder aan iets gebruikt..

Heb zo het idee dat dat toch voorkomt uit de bezuinigingen van mijn ouders - als tegengeluid.
fashionvictim schreef:
14-03-2021 22:09
Precies dit dus! Ik ken ook best veel volwassenen die daar echt een beetje een complex van hebben over gehouden.
We hadden nog wat groente over en toen dachten we: ach we kunnen er nog wel een bouillonnetje van maken. En dat was jij!
Alle reacties Link kopieren
SpringInhetveldje schreef:
14-03-2021 22:26
Mijn moeder maakte vroeger onze kleding zelf, en wanneer wij een gat in onze spijkerbroeken vielen, werd er een lapje overheen genaaid.. Ik weet nog wel dat mijn zus en ik toendertijd op 11&13 jarige leeftijd een shirt van de CoolCat wilden, want die waren zooo stoer! Met pijn en moeite werd er €25,- uitgegeven aan een shirt (oke, €50,- dan, voor ieder één shirt).

Ik zit nu te bedenken, dat er werkelijkwaar NIKS in mijn huisje tweedehands gekocht is. Er zijn wel wat dingen tweedehands gegeven (de TV van mijn overleden opa, twee mooie houten kandelaren met een bloemetje erin van een kennis die kleiner ging wonen en ze niet meer kwijt kon), maar ik heb zelf niks tweedehands gekocht. Het komt om eerlijk te zijn ook niet in mij op om naar bijvoorbeeld de kringloop te gaan. En eerlijk gezegd; het idee trekt me ook niet! Als ik geld uitgeef (wat ik weinig doe, want ik spaar relatief gezien veel..) geef ik liever meer geld uit aan iets nieuws, dan wat minder aan iets gebruikt..

Heb zo het idee dat dat toch voorkomt uit de bezuinigingen van mijn ouders - als tegengeluid.
Ik weet niet hoe oud jij bent maar in de jaren 70/80 was dat heel normaal. Ik was het oudste kind, maar mijn kleding kwam vooral van een ouder nichtje of de buren. Mijn moeder deed dan ook niet moeilijk met het aannemen van jongenskleding. Dat is nu waarschijnlijk geen issue meer, maar destijds liep ik er nogal sjofel bij. Zoals veel andere kinderen overigens. Appeltjes op onze broeken (voor slijtplekken) hadden we allemaal. Ik heb er niet heel erg onder geleden, maar me wel voorgenomen dat mijn kinderen altijd de kleding zouden krijgen die ze mooi vonden. Ik heb ook vrij weinig doorgegeven aan mijn jongste. Sowieso waren ze in verschillende seizoenen geboren, maar jongste had ook een heel ander portuur dan oudste. Later kreeg ze ook nog een heel andere smaak, de een heeft na de peutertijd nooit meer broeken gedragen en de ander nooit jurken :)
KamilleT schreef:
14-03-2021 23:13
Ik weet niet hoe oud jij bent maar in de jaren 70/80 was dat heel normaal. Ik was het oudste kind, maar mijn kleding kwam vooral van een ouder nichtje of de buren. Mijn moeder deed dan ook niet moeilijk met het aannemen van jongenskleding. Dat is nu waarschijnlijk geen issue meer, maar destijds liep ik er nogal sjofel bij. Zoals veel andere kinderen overigens. Appeltjes op onze broeken (voor slijtplekken) hadden we allemaal. Ik heb er niet heel erg onder geleden, maar me wel voorgenomen dat mijn kinderen altijd de kleding zouden krijgen die ze mooi vonden. Ik heb ook vrij weinig doorgegeven aan mijn jongste. Sowieso waren ze in verschillende seizoenen geboren, maar jongste had ook een heel ander portuur dan oudste. Later kreeg ze ook nog een heel andere smaak, de een heeft na de peutertijd nooit meer broeken gedragen en de ander nooit jurken :)

We hebben dezelfde jeugd gehad, als mijn moeder naar de stoffenmarkt was geweest dan liepen we allemaal in een ribbruine broek die echt geen enkele vorm had maar en als die stuk ging dan kwam er een rode appel of een groene peer op :biggrin: Gelukkig waren meer kinderen de sigaar en mijn veel moeders knipten toen ook nog zelf je haar wat een kapper was een luxe en niet voor kinderen. We zagen eruit als landlopers terwijl mijn vader goed verdiende. Winterjassen, schoenen, e.d. werden wel nieuw in de winkel gekocht maar de jeukende zelfgebreide truien waren een nachtmerrie, en nu ik er aan denk, ik draag alleen 100% kasjmier sinds ik het kan betalen en zelfs die gaan de vriezer nog in, ik haat jeuktruien.
Alle reacties Link kopieren
Grappig, ik ben van dezelfde leeftijd en herken daar echt niks van. Ik herinner me juist al van heel jongs af aan winkelen, ik herinner me dat bij de C&A in Utrecht op de kinderafdeling een soort gekleurde blokken stonden en daar moest ik dan middenin de winkel - pashokjes waren voor mietjes :D - in mijn hemd en onderbroek voor mijn gevoel wel duizend verschillende setjes aan.
En ik kan me ook heel goed herinneren dat ik van die plooirokken had, die waren toen in, van die Engels geruite met zo'n grote gouden veiligheidsspeld en die waren dan donkerblauw met groen of donkerblauw met een rood streepje of donkerblauw met een geel streepje in de ruit, en die had ik dan in alle kleuren die er bestonden en dan bij elke kleur ook bijpassende maillots en bijpassende effen coltruitjes. En van die Piedro schoenen met kwastjes. Ik had sowieso als kind erg veel kleren en alles in setjes.
Ik heb als kind in het buitenland gewoond en daar moesten we schooluniformen aan maar dan ging mijn moeder weer los met mijn sokken en schoenen en daar werd ik vreselijk om gepest. Want ik had als 7 jarige Doe Maar sokken (ja, van de band, ja) onder mijn schooluniform met Bunnies schoenen terwijl al die andere kinderen op slippers of blote voeten liepen.

Ik weet nog dat ik mijn moeder weleens gesmeekt heb of ik alsjeblieft ook zo'n appel op mijn broek mocht en dan werd ze boos, hahaha. :D
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Ben blij dat je niet mijn moeder had met haar voorliefde voor ‘matching’ kleding voor dochters. Liep je als het spiegelbeeld van je zus rond in de meest afgrijselijke kleurencombinaties die Oilily en NafNaf maar konden bedenken.
En wat er niet in onze maat was maakte ze zelf na, dat was haar hobby :'(. Met matching scrunchies van restjes stof...

Ik was blij als een van mijn tantes aan kwam zetten met een zak vol ‘unisex zooi’ van mijn oudere neven. Dan had je kans op een tuinbroek of een gewone coltrui in één kleur.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
Grappig om te lezen allemaal! Veel kleding ga ik wel doorgeven aan een eventuele 2e. Maar alles met vlekken gooi ik meteen weg. En natuurlijk krijgt de 2e ook mooie nieuwe setjes.

En ja wij geven makkelijk geld: zouden (veel) duurder willen wonen of sneller ons huis kunnen af betalen. Maar waarom? Over 20 jaar a 30 jaar is ons huis sowieso afgelost door erfenissen. Vind het veel belangrijker om nu te genieten. (Wij hebben trouwens wel goede verzekeringen/buffers voor werkeloosheid en arbeidsongeschikt). En een hele grote pot voor de kinderen zodat ze kunnen studeren waar ze willens
Tweedehands spullen heb ik nooit gekocht. Alle meubels in huis zijn nieuw en onze kleding ook.
Wel heb ik sinds kort de kringloop ontdekt voor kinderspeelgoed voor ons kleinkind.
Daar passen we elke week een dag op en omdat er hier ook lekker wat te spelen moet zijn hebben we daar het één en ander aangeschaft. Voor bepaald speelgoed zijn ze al snel weer te oud dus dit vind ik een prima oplossing. Ik koop overigens alleen speelgoed bij de kringloop wat ik goed kan reinigen.

Ik vind dat iedereen lekker baas is over zijn/haar eigen uitgavenpatroon en waar hij/zij gelukkig van wordt, maar laten we elkaar nu niet veroordelen of neerhalen hierover.
Ja, ik voel me het gelukkigst op mijn laarzen in het bos, veel gelukkiger dan in een mooie jurk in een chique restaurant.
Maakt dat dat ik "niet leef"?
Wat een onzin.
Iedereen kiest zijn eigen vorm van gelukkig leven (voor zover je dat te kiezen hebt natuurlijk) en ik vind het echt flauwekul om dat af- of goed te keuren eigenlijk.

En over het kopen van mooie merkkleding bij de kringloop: ik doe het nooit,maar iemand kan dat ook doen uit het oogpunt van duurzaamheid. Hoeft helemaal geen geldkwestie te zijn.
Alle reacties Link kopieren
fashionvictim schreef:
14-03-2021 19:28
Die The North Face jas die ik nieuw voor mijn zoon koop en die jij dan voor twintig euro op Marktplaats probeert te bietsen, die heeft mij anders wel 290 euro gekost, dus ja, dat vind ik nog steeds enorm irritant als je eerst loopt af te geven dat het zo oppervlakkig is en dat jij in ieder geval niet gelukkig wordt van zulke materialistische onzin. Ga dan verdorie ook gewoon zelf in Zeeman of C&A lopen als dat je budget is, en ga niet sneu jezelf beter voordoen over andermans rug.

Ik vind het niet oppervlakkig als mensen dure kleding kopen hoor. Dat heb ik nergens gezegd. Je kan beter kwalitatieve kleding kopen en er langer mee doen dan veel goedkope troep halen. Ik maak gebruik van het feit dat er mensen zijn die elk jaar een nieuwe garderobe willen en snel op spullen uitgekeken zijn. Dat geldt niet alleen voor kleding. Je hebt ook mensen die 40 paar schoenen in de kast hebben. Dat noem ik een koopverslaving ja, verder geen oordeel daarover geveld, is gewoon een feitelijke constatering dat die mensen bestaan. Zoals ik al zei ga ik voor kwaliteit en geen kwantiteit.

Een tas van 3000 euro van Chanel, daar heb ik dan weer helemaal niks aan. Maar als anderen dat wel willen, prima, moet je lekker zelf weten. De hele discussie begon met het feit dat mensen die zuinig zijn zogenaamd niet leven en genieten en daar gingen mijn reacties veelal over. Jij voelt je wel heel erg aangevallen zeg. Mijn hemel.
fireme wijzigde dit bericht op 15-03-2021 09:15
19.87% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven