Geld & Recht
alle pijlers
Hoeveel (schoon) moeder betalen voor oppassen
zaterdag 18 mei 2019 om 10:38
Denk dat iedereen het een beetje wegwimpelt, zowel de ouders als de grootouders. Of dat de ouders niet inzien dat ook hún kind (een deel van) het werk is dat de grootouders op zich nemen. Juist omdat iedereen langzaam met elkaar meegroeit. En dat is extremer bij de voorbeelden van vijf of acht kleinkinderen (tegelijk of verspreid) maar kan dat evengoed zijn wanneer grootouders 1 kind en 2 kleinkinderen hebben.
Lief begonnen als aanbod voor de oudste/eerste maar geen nee (willen) zeggen tegen de tweede maar intussen wel jaren verder en nog steeds aan het (ver)zorgen. En ik zeg echt niet dat iedereen het mer tegenzin doet en het allemaal te zwaar en belastend is, maar het is zéker wel een beroep dat je op je ouders doet en werk voor hen.
zaterdag 18 mei 2019 om 10:40
Haha, nee. Misschien niet. Hoewel er zeker wel mensen zijn die afspraken maken (bv niet structureel oppassen).NYC schreef: ↑18-05-2019 10:31Ik vind het allemaal mooi in theorie hoor, denk alleen dat het in de praktijk vaak gewoon niet zo gebeurt. Al is het maar omdat veel ouders er bij hun twintigjarige relatieloze student echt niet aan denken om alvast afspraken te gaan maken dat mocht ie van plan zijn ooit kinderen te krijgen dat ie dat dan moet doen voor ma 68 is want anders is het te vermoeiend, niet of juist wel op de dagen dat er andere kleinkinderen zijn, met maximaal twee tegelijk etc. Leeftijdsverschil tussen de kleinkinderen moet minimaal 3 jaar maar maximaal 5 jaar anders doet oma het niet want te intensief.
Kom op, dit is toch niet hoe íemand het in de praktijk aanpakt...
Maar ik vind wel dat je niet moet klagen tegen anderen als het teveel wordt en je durft niets aan te geven bij je eigen kind. Dat doe je dan gewoon zelf.
zaterdag 18 mei 2019 om 10:48
Dat heb ik al gezegd, dat vind ik ook, alleen: zo werkt het niet in de praktijk. Zo werkt het toch ook niet bij je baan? Dat je na de eerste dag dat je denkt “pfoe, dit was toch een zware dag!” meteen bij je leidinggevende aanklopt en zegt: “Dit gaat niet, vind het te zwaar en wil ermee stoppen.”
Dat wimpelt men ook vaak weg, sijpelt door, aankijken hoe het beter gaat en wat je zelf er aan kunt doen etc. En voor je echt daadwerkelijk in gesprek gaat ben je maanden verder.
Zo zal het veel grootouders ook vergaan waarbij het begint met gevoelens van “af en toe is het best vermoeiend.” en omdat hier veel meer persoonlijke betrokkenheid is denk ik dat zoiets nog veel langer door zal sijpelen voor men grenzen aangeeft. Deels zelfs onbewust, het is niet eens dat mensen doelbewust over hun grenzen heengaan lijkt me.
anoniem_117397 wijzigde dit bericht op 18-05-2019 10:48
0.17% gewijzigd
zaterdag 18 mei 2019 om 10:48
Ik mag toch hopen dat de grootmoeders inmiddels andere denkbeelden hebben opgedaan? Ik vind het geen excuus in ieder geval.frettie schreef: ↑18-05-2019 10:25Maar het is toch te triest dat de ouders in al die extreme voorbeelden zelf niet bedenken dat dit niet redelijk is? Waarom wordt alleen van de grootouders verwacht dat ze grenzen aangeven? Zeker de grootmoeders zijn nooit zo groot gebracht. Die hebben vaak geleerd dat ze altijd moeten zorgen.
Maar wat betreft je eerste zin, die mensen snap ik ook niet. Mijn moeder heeft ook wel eens tegen mij geklaagd 'en dan kom ik uit het ziekenhuis [na een zware operatie] en dan moet ik gelijk alweer op *** passen.' En dat was toch wel zwaar, bla bla bla.
Toen het ik iets gezegd als 'goh wat egoïstisch van mijn zus dat ze jou al gelijk weer laat oppassen, waarom zeg je daar ja tegen?', want ik begreep echt niet dat je dat zou kunnen doen.
Eind van het liedje was: toen waren ze allebei boos op mij!
zaterdag 18 mei 2019 om 10:48
Op zich eens. Maar zoals ik zei, daar zit ook wel een generatieverschil bij. De huidige generatie grootmoeders is veelal opgevoed met ‘niet klagen maar dragen’. Maar vindt het echt zwaar. Maar ik geef meteen toe dat door dat klagen bij mij ik het gekleurd kan zien. Want dat klagen gebeurt veel en uitgebreid. En ook vooral dat ze zo voor lief worden genomen, dat zit ze ook dwars.
zaterdag 18 mei 2019 om 11:13
Ik ben dit helemaal met je eens. Zeker doen veel grootouders dit meestal met heel veel plezier maar ik zie vaak dat grootouders meer de waardering van de kleinkinderen krijgen dan van hun eigen kinderen. Mijn voorbeeld van die 5 kinderen zijn hele vitale grootouders van in de 60 met kleinkinderen die niet moeilijk en heel gezellig zijn. Ik ken ook een voorbeeld van twee grootouders van in de 70 met twee kleinkinderen van 1 en 4 waar de grootouders veel meer mee te stellen hebben dan deze 5 uit mijn andere voorbeeld bij elkaar.NYC schreef: ↑18-05-2019 10:38Denk dat iedereen het een beetje wegwimpelt, zowel de ouders als de grootouders. Of dat de ouders niet inzien dat ook hún kind (een deel van) het werk is dat de grootouders op zich nemen. Juist omdat iedereen langzaam met elkaar meegroeit. En dat is extremer bij de voorbeelden van vijf of acht kleinkinderen (tegelijk of verspreid) maar kan dat evengoed zijn wanneer grootouders 1 kind en 2 kleinkinderen hebben.
Lief begonnen als aanbod voor de oudste/eerste maar geen nee (willen) zeggen tegen de tweede maar intussen wel jaren verder en nog steeds aan het (ver)zorgen. En ik zeg echt niet dat iedereen het mer tegenzin doet en het allemaal te zwaar en belastend is, maar het is zéker wel een beroep dat je op je ouders doet en werk voor hen.
In beide gevallen zie ik echter ouders die volgens mij amper realiseren hoeveel hun ouders feitelijk voor hun kinderen betekenen. Het wordt allemaal teveel als vanzelfsprekend gezien. Ze zouden hun waardering veel vaker kunnen laten merken door een bloemetje of een etentje.
De “oma van 5” heb ik wel eens gevraagd hoe vaak ze door haar kinderen wordt getrakteerd op een etentje of bloemetje. Dan kijkt ze me aan en weet ze niet wat ze moet antwoorden.
In deze voorbeelden gaat het allemaal prima omdat er weinig meningsverschillen zijn over opvoeding en omgang. De Ouders hebben stabiele huwelijken en de relatie met de schoonkinderen is ongecompliceerd.
Ik vraag me echter wel eens af of veel grootouders en ouders beseffen welke verantwoordelijkheid ze aangaan omdat er zo’n hechte band ontstaat tussen grootouders en kleinkinderen. Wat als er ruzie komt of een echtscheiding waarbij kinderen ineens hun grootouders niet meer mogen/kunnen zien?
Ik vind dus dat het aangaan van een oppasrelatie met kleinkinderen heel veel meer inhoudt dan alleen een “vergoeding”. Als ouders daaraan beginnen, moeten ze dat alleen doen als er een hele goede relatie is tussen de ouders en grootouders anders is het vragen om problemen. Zeker ook m.b.t. de schoonkinderen.
Het betekent voor alle partijen een grote verantwoordelijkheid t.a.v. de kleinkinderen waarbij in geval van problemen de belangen van zowel ouders als de grootouders moeten wijken voor de belangen van jonge kinderen.
bisto wijzigde dit bericht op 18-05-2019 11:16
1.54% gewijzigd
zaterdag 18 mei 2019 om 11:26
Ik denk dat ouders er meestal een hele goede reden voor hebben als ze dat niet willen. Zowel het eigen kind als het schoonkind moet echt een hele goede relatie hebben met de grootouders om die verantwoordelijkheid met elkaar aan te kunnen gaan. Alles moet in het belang staan van de jonge opgroeiende kinderen. Het belang van ouders en grootouders is eigenlijk altijd ondergeschikt....... vind ik.....Lievejetje schreef: ↑18-05-2019 11:14En ik hoor ook grootouders die zich gepasseerd voelen omdat ze niét gevraagd worden om op te passen.
zaterdag 18 mei 2019 om 11:43
het is een groot taboe om tegen je kinderen te zeggen dat je niet wilt oppassen op de kleinkinderen.frettie schreef: ↑18-05-2019 10:48Op zich eens. Maar zoals ik zei, daar zit ook wel een generatieverschil bij. De huidige generatie grootmoeders is veelal opgevoed met ‘niet klagen maar dragen’. Maar vindt het echt zwaar. Maar ik geef meteen toe dat door dat klagen bij mij ik het gekleurd kan zien. Want dat klagen gebeurt veel en uitgebreid. En ook vooral dat ze zo voor lief worden genomen, dat zit ze ook dwars.
zaterdag 18 mei 2019 om 11:55
Dat geloof ik ook wel. Er wordt toch een beetje van uitgegaan dat grootouders dit automatisch geweldig moeten vinden.
Ik heb 4 kinderen, dus de kans is aannemelijk dat ik ooit gevraagd wordt om op te passen. Ik durf nu ook niet te zeggen of ik dat wekelijks zou doen. Ik weet wel dat ik er nooit geld voor zou vragen of aannemen.
zaterdag 18 mei 2019 om 11:56
Ik denk dat dit “klagen” misschien wel komt door het gevoel dat hun inspanning door hun kinderen onvoldoende gewaardeerd wordt.frettie schreef: ↑18-05-2019 10:48Op zich eens. Maar zoals ik zei, daar zit ook wel een generatieverschil bij. De huidige generatie grootmoeders is veelal opgevoed met ‘niet klagen maar dragen’. Maar vindt het echt zwaar. Maar ik geef meteen toe dat door dat klagen bij mij ik het gekleurd kan zien. Want dat klagen gebeurt veel en uitgebreid. En ook vooral dat ze zo voor lief worden genomen, dat zit ze ook dwars.
zaterdag 18 mei 2019 om 12:01
zaterdag 18 mei 2019 om 12:03
Dat vind ik dan je ouders opzadelen met je eigen probleem. Dat had je van te voren moeten bedenken, denk ik dan.valentinamaria schreef: ↑18-05-2019 12:01of de kinderen zeggen dat de opvang zo duur is, dus durven grootouders niet te stoppen met oppassen.
zaterdag 18 mei 2019 om 12:08
het is veel makkelijker als je ouders 3 dagen in de week om half 7 s,ochtends al je kinderen ophalen.
en ze dan s,avonds rond 19;30 uur weer gevoed en wel thuisbrengen.
oma heeft dan al gekookt zodat de ouders rustig samen kunnen eten.
is met de kleinkinderen naar zwemles en andere sporten geweest.
tijdens de vakanties hebben opa en oma helemaal een zware taak, want dan gaan de kinderen niet naar school.
wij slapen nooit.
zaterdag 18 mei 2019 om 12:14
Mijn moeder (bijna 65) moet zich tóch echt verantwoorden tegenover vrienden over het feit dat ze niet oppast.
En ik dus ook, zoveel mensen die vragen waarom ik mijn moeder niet op laat passen...
'Ja maar dan krijgen ze toch geen band'
'Ja het is gewoon iets dat je toch wil als oma'
Ik word er kriegel van. Wat een onzin allemaal. Ik kies voor kinderen en regel dan ook zelf de opvang. Op hun vrije dag moeten zij kunnen gaan staan waar en waneer zij willen zonder gebonden te zijn aan dagen en uren. Het argument geld vind ik nog erger. Betaal even lekker zelf voor je kinderen.
En ik blijf zeggen: oppassen op een baby is makkelijk. Maar achter een dreumes aan rennen en 12 uur lang een peuter entertainen is doodvermoeiend. Nog niet te vergeten als je broer of zus ook kinderen krijgen
Plus alle uurtjes her en der gedurende de maand (kapper, uit eten, keertje sauna etc) vind mijn moeder extra leuk en ik voel mij minder schuldig om haar daarvoor te vragen dan dat ze al twee dagen oppast.
Maar ik dwaal af.....sorry, dat is de frustratie.
En ik dus ook, zoveel mensen die vragen waarom ik mijn moeder niet op laat passen...
'Ja maar dan krijgen ze toch geen band'
'Ja het is gewoon iets dat je toch wil als oma'
Ik word er kriegel van. Wat een onzin allemaal. Ik kies voor kinderen en regel dan ook zelf de opvang. Op hun vrije dag moeten zij kunnen gaan staan waar en waneer zij willen zonder gebonden te zijn aan dagen en uren. Het argument geld vind ik nog erger. Betaal even lekker zelf voor je kinderen.
En ik blijf zeggen: oppassen op een baby is makkelijk. Maar achter een dreumes aan rennen en 12 uur lang een peuter entertainen is doodvermoeiend. Nog niet te vergeten als je broer of zus ook kinderen krijgen
Plus alle uurtjes her en der gedurende de maand (kapper, uit eten, keertje sauna etc) vind mijn moeder extra leuk en ik voel mij minder schuldig om haar daarvoor te vragen dan dat ze al twee dagen oppast.
Maar ik dwaal af.....sorry, dat is de frustratie.
zaterdag 18 mei 2019 om 12:21
of omdat de schoonouders ook oppassen wil je niet onderdoen voor de anderen. Jij wil niet de impopulaire oma zijn.valentinamaria schreef: ↑18-05-2019 12:01of de kinderen zeggen dat de opvang zo duur is, dus durven grootouders niet te stoppen met oppassen.
Het is echt in relationele zin zo ingewikkeld dat je dit gewoon niet moet willen
zaterdag 18 mei 2019 om 12:24
oh ja, datClaireSophie schreef: ↑18-05-2019 12:14Mijn moeder (bijna 65) moet zich tóch echt verantwoorden tegenover vrienden over het feit dat ze niet oppast.
En ik dus ook, zoveel mensen die vragen waarom ik mijn moeder niet op laat passen...
'Ja maar dan krijgen ze toch geen band'
'Ja het is gewoon iets dat je toch wil als oma'
Ik word er kriegel van. Wat een onzin allemaal. Ik kies voor kinderen en regel dan ook zelf de opvang. Op hun vrije dag moeten zij kunnen gaan staan waar en waneer zij willen zonder gebonden te zijn aan dagen en uren. Het argument geld vind ik nog erger. Betaal even lekker zelf voor je kinderen.
En ik blijf zeggen: oppassen op een baby is makkelijk. Maar achter een dreumes aan rennen en 12 uur lang een peuter entertainen is doodvermoeiend. Nog niet te vergeten als je broer of zus ook kinderen krijgen
Plus alle uurtjes her en der gedurende de maand (kapper, uit eten, keertje sauna etc) vind mijn moeder extra leuk en ik voel mij minder schuldig om haar daarvoor te vragen dan dat ze al twee dagen oppast.
Maar ik dwaal af.....sorry, dat is de frustratie.
als je een weigeroma bent word je met de nek aangekeken.
Maar zeg nou eerlijk, je hebt je hele leven gewerkt, je werkt misschien nog wel, je hebt je kinderen eindelijk de deur uit en hebt nu tijd voor jezelf. Komen die kinderen ineens met hun leg
zaterdag 18 mei 2019 om 12:25
Ik ben het helemaal met je eens.
Wat nu als oma oppast op 2 kinderen van dochter. 2 dagen in de week doet ze dit met liefde. Zoon krijgt kinderen en vraagt oma 2 dagen in de week te passen op de kinderen. Eigenlijk is dit dan al bijna een weektaak en oma durft geen nee te zeggen, bang dat zoon gaat klagen dat ze altijd wel op de kinderen van dochter heeft gepast. Waarschijnlijk gaat zoon de conclusie trekken dat oma de kinderen van dochter voortrekt omdat ze het te veel gaat vinden als ze ook nog op de kinderen van zoon gaat passen.
Ik hoop dat het duidelijk omschreven staat.
zaterdag 18 mei 2019 om 12:46
Dat is het zeker en als je er eenmaal middenin zit, kom je er als grootouder nog maar heel lastig uit! Om meerdere redenen!
Ik vind het echter te makkelijk om hier alleen de grootouders voor te blaimen zoals sommigen vinden dat ze dan maar even beter hun grenzen moeten aangeven. Dat ligt veel gecompliceerder en ouders zijn en blijven verantwoordelijk voor hun eigen kinderen. Zij zouden beter moeten opletten of de situatie bij opa en oma nog wel verantwoord is en van tevoren beter moeten nadenken over de verregaande consequenties van een oppasconstructie met opa en oma. Het gaat gelukkig heel vaak wel goed maar heel vaak ook niet. Ik vind dat ouders vaak teveel naar hun eigen belangen kijken en te weinig waarderen wat opa en oma doen. Zelfs als opa en oma het wel goed aan kunnen.
https://www.rtlnieuws.nl/lifestyle/gezo ... huilend-de
zaterdag 18 mei 2019 om 12:47
mijn ouders passen niet structureel op.
als het nodig was zouden ze hun organen voor ons verkopen, desnoods rijden ze midden in de nacht naar een (klein) kind in nood, maar een eigen leven is wel fijn.
de schoonouders van mijn broer passen wel structureel op.
dus verjaardagen zijn echt een feestje als schoonmoeder zich weer gedraagt als alwetende aangaande het kind van mijn broer en schoonzus.
verschrikkelijk, maar ja, ik zie hier sommigen het oppassen noemen, maar het is in feite natuurlijk gewoon opvoeden.
wij slapen nooit.
zaterdag 18 mei 2019 om 13:31
't Idee alleen al dat ze er uberhaupt iets voor zouden moeten krijgen...
Hier past de de oma regelmatig op de kleine, maar daar zou ze niet eens aan willen denken om er iets voor te vragen, laat staan dat ze zou opeisen om er voor vergoed te worden (dat laatste zou ook per direct een één keer en dan nooit meer zijn).
Ze zijn familie, for crying out loud; die doen dat enkel en alleen al daarom, net zoals wij alles voor haar doen enkel en alleen omdat ze familie/mama is.
Hier past de de oma regelmatig op de kleine, maar daar zou ze niet eens aan willen denken om er iets voor te vragen, laat staan dat ze zou opeisen om er voor vergoed te worden (dat laatste zou ook per direct een één keer en dan nooit meer zijn).
Ze zijn familie, for crying out loud; die doen dat enkel en alleen al daarom, net zoals wij alles voor haar doen enkel en alleen omdat ze familie/mama is.
zaterdag 18 mei 2019 om 13:35
Of je nu een uur oppast, een middag, of een dag, als een kind iets doet wat niet kan/ mag, dan zul je het moeten corrigeren. In die zin heb je hoe dan ook een opvoedende taak.
Je kunt niet zeggen als kind in de gordijnen hangt, ach over twee uur zijn je ouders er weer, dus ik doe niks. Ik snap daarom het onderscheid niet zo. Waarom een middag oppassen of een weekend logeren af en toe prima is, maar een dag structureel niet.
Je kunt niet zeggen als kind in de gordijnen hangt, ach over twee uur zijn je ouders er weer, dus ik doe niks. Ik snap daarom het onderscheid niet zo. Waarom een middag oppassen of een weekend logeren af en toe prima is, maar een dag structureel niet.
