
Huisvrouw worden
zaterdag 1 december 2018 om 19:07
Wij hebben de beslissing genomen dat ik thuis blijf voor de kinderen en huisvrouw zal worden. Deze beslissing hebben wij echter al een jaar eerder genomen. Ik ben dus al een jaar thuis, had ook geen vaste job toen. Ik ben 27, mijn vriend is 38 en heeft een goede job. Financieel is dit geen enkel probleem. Alleen zit ik echter met enkele twijfels/vragen die sinds kort de kop op steken.
- Stel nu, na een hele lange tijd, dat één van ons twee een punt zet achter onze relatie. Wij zijn dit niet van plan maar zeg nooit nooit. Wat blijft er dan nog over voor mij (de huisvrouw)? Aangezien ik niet heb gewerkt en dus geen pensioen zal hebben.
- Wij weten absoluut niks af van trouwen (gezien de situatie gaan we sowieso trouwen). Welke huwelijksregeling zou het beste zijn voor een huisvrouw? Ik vermoed trouwen met gemeenschappelijke goederen? Is er iets wat wij zeker moeten regelen wil ik niet na een scheiding/overlijden met niets achter blijven?
En merken de dames die al langere tijd huisvrouw zijn op dat ze een zwakkere positie hebben tov hun werkende partner? Bijv in discussie’s. Mijn ouders vinden dat niet werkende en wel werkende partners nooit 100% gelijkwaardig zullen zijn.
- Stel nu, na een hele lange tijd, dat één van ons twee een punt zet achter onze relatie. Wij zijn dit niet van plan maar zeg nooit nooit. Wat blijft er dan nog over voor mij (de huisvrouw)? Aangezien ik niet heb gewerkt en dus geen pensioen zal hebben.
- Wij weten absoluut niks af van trouwen (gezien de situatie gaan we sowieso trouwen). Welke huwelijksregeling zou het beste zijn voor een huisvrouw? Ik vermoed trouwen met gemeenschappelijke goederen? Is er iets wat wij zeker moeten regelen wil ik niet na een scheiding/overlijden met niets achter blijven?
En merken de dames die al langere tijd huisvrouw zijn op dat ze een zwakkere positie hebben tov hun werkende partner? Bijv in discussie’s. Mijn ouders vinden dat niet werkende en wel werkende partners nooit 100% gelijkwaardig zullen zijn.

dinsdag 4 december 2018 om 10:01

dinsdag 4 december 2018 om 10:02


dinsdag 4 december 2018 om 10:05

dinsdag 4 december 2018 om 10:05
S-Meds schreef: ↑04-12-2018 09:56maar ik heb het niet over jou en ik heb het niet over mij, ik heb het over de grote club, de algemeenheden. Leg je oor maar es te luisteren bij een receptie, het gaat altijd en meestal alleen maar over werk.
En daar kan je van alles van vinden maar dat is wel de realiteit
Een receptie? Wanneer heb je nou een receptie die niet sowieso werkgerelateerd is?
Op een bruiloftsreceptie dan ofzo? Daar gaat het nooit over werk is mijn ervaring.
Ik heb vooral feestjes en verjaardagen en daar gaat het ook nooit over werk. Ja, de eerste 5 minuten misschien uit beleefdheid, of heel zelden raken een paar ondernemers die brood in elkaar zien, met elkaar aan de praat.
Ik vind het ook vrij ongepast, om bij elke sociale gelegenheid over je werk te gaan praten. Ik heb vrienden die ik al 20 jaar ken en waarvan ik behalve globaal de sector of functie geen idee heb wat ze nou echt doen qua werk. En dat zijn echt goede vrienden en we kletsen honderduit.
Alleen met een paar goede vriendinnen praat ik soms over werk (maar alleen 1 op 1, niet op een feestje ofzo) omdat we toevallig in dezelfde branch zitten en het wel een branche is waar je lang over kan praten.
Jij brengt het als een waarheid of feit dat je zonder werk sociaal niks voorstelt maar niemand hier herkent zich erin hoor. En dan ben ik groot voorstander dat vrouwen werken maar op dit punt herken ik echt niet wat je zegt.
anoniem_334005 wijzigde dit bericht op 04-12-2018 10:08
8.36% gewijzigd

dinsdag 4 december 2018 om 10:06
Kort door de bocht. Een mens heeft structuur nodig, daar ben ik het helemaal mee eens. Structuur kan van alles zijn. Part time, full time, een gezin, een passie..nergens staat echter dat je dat 40 uur per week moet doen.

dinsdag 4 december 2018 om 10:07
Wat ik dan wel weer prettig vind aan dit soort klussen als ik niet hoef te werken, dat ik daarbij ongestoord kan filosoferen/dagdromen, mijn mening vormen over dingen die voor mij belangrijk zijn.
janiva wijzigde dit bericht op 04-12-2018 10:08
0.00% gewijzigd

dinsdag 4 december 2018 om 10:08
Dit is jouw realiteit. Ik merk juist dat mensen over hun gezin vertellen. En dat zijn werkende ouders. Ook hebben ze/we het over hun hulpbehoevende ouders, hun hobby's, en ja ook over hun werk. Eigenlijk over alles wat de mens bezig houdt. Maar echt niet alleen maar over werk. Gelukkig niet zeg. Dan zou ik heel snel afhaken. Zelfs met collega's praten we over veel meer dan ons werk.S-Meds schreef: ↑04-12-2018 09:56maar ik heb het niet over jou en ik heb het niet over mij, ik heb het over de grote club, de algemeenheden. Leg je oor maar es te luisteren bij een receptie, het gaat altijd en meestal alleen maar over werk.
En daar kan je van alles van vinden maar dat is wel de realiteit

dinsdag 4 december 2018 om 10:08
Het is niet alleen het werk. Door te werken kom je in een andere versnelling te staan, waardoor je naast je werk meer gaat doen en meer openstaat voor andere dingen (ipv minder zoals je misschien zou denken).
Je hersenen staan 'aan' en je draait mee met de wereld ipv stil te staan in je eigen kleine wereldje. Werk werkt als een soort katalysator.
Ik heb de leukste en meest interessante gesprekken met ouders die ook werken en daarnaast nog andere dingen doen (sport, weekendjes weg, persoonlijke ontwikkeling, etc. ). Een tweede goed inkomen zorgt er ook voor dat je meer mogelijkheden hebt. In plaats van te beknibbelen op iedere aardappel, boek je spontaan een retourtje Rome, gewoon omdat je er zin in hebt. Doordat de vader ook gewend is om te zorgen, draait het gezin thuis gewoon door.
Moeders die werken hebben duidelijk een ander perspectief op de wereld om hen heen. Maar misschien is dit voor anderen beter zichtbaar dan voor de tbm zelf?
Je hersenen staan 'aan' en je draait mee met de wereld ipv stil te staan in je eigen kleine wereldje. Werk werkt als een soort katalysator.
Ik heb de leukste en meest interessante gesprekken met ouders die ook werken en daarnaast nog andere dingen doen (sport, weekendjes weg, persoonlijke ontwikkeling, etc. ). Een tweede goed inkomen zorgt er ook voor dat je meer mogelijkheden hebt. In plaats van te beknibbelen op iedere aardappel, boek je spontaan een retourtje Rome, gewoon omdat je er zin in hebt. Doordat de vader ook gewend is om te zorgen, draait het gezin thuis gewoon door.
Moeders die werken hebben duidelijk een ander perspectief op de wereld om hen heen. Maar misschien is dit voor anderen beter zichtbaar dan voor de tbm zelf?
anoniem_371963 wijzigde dit bericht op 04-12-2018 10:09
4.42% gewijzigd



dinsdag 4 december 2018 om 10:13
Inderdaad. In jouw zwart/wit wereldje werkt dit zo.Ikigai schreef: ↑04-12-2018 10:08Het is niet alleen het werk. Door te werken kom je in een andere versnelling te staan, waardoor je naast je werk meer gaat doen en meer openstaat voor andere dingen (ipv minder zoals je misschien zou denken).
Je hersenen staan 'aan' en je draait mee met de wereld ipv stil te staan in je eigen kleine wereldje. Werk werkt als een soort katalysator.
Ik heb de leukste en meest interessante gesprekken met ouders die ook werken en daarnaast nog andere dingen doen (sport, weekendjes weg, persoonlijke ontwikkeling, etc. ). Een tweede goed inkomen zorgt er ook voor dat je meer mogelijkheden hebt. In plaats van te beknibbelen op iedere aardappel, boek je spontaan een retourtje Rome, gewoon omdat je er zin in hebt. Doordat de vader ook gewend is om te zorgen, draait het gezin thuis gewoon door.
Moeders die werken hebben duidelijk een ander perspectief op de wereld om hen heen. Maar misschien is dit voor anderen beter zichtbaar dan voor de tbm zelf?
dinsdag 4 december 2018 om 10:14
Mijn ervaring is dat het vaak wordt gebruikt als opening van een gesprek, omdat mensen doorgaans een 'wat doe je' vraag makkelijker vinden om te stellen dan een 'wie ben je' vraag.watdachtjehiervan schreef: ↑04-12-2018 10:10Eigenlijk vind ik het heel sneu als je vooral over je werk praat. Ik hoop toch dat je meer mee maakt dan alleen werken.
En de 'wat doe je' vraag slaat op je werk.
Kennelijk denkt men uit de 'wat doe je' vraag af te kunnen lezen wat voor persoon diegene is. Ten onrechte.
janiva wijzigde dit bericht op 04-12-2018 10:17
0.37% gewijzigd

dinsdag 4 december 2018 om 10:15
Veel te algemeen, veel te kort door de bocht.Ikigai schreef: ↑04-12-2018 10:08Het is niet alleen het werk. Door te werken kom je in een andere versnelling te staan, waardoor je naast je werk meer gaat doen en meer openstaat voor andere dingen (ipv minder zoals je misschien zou denken).
Je hersenen staan 'aan' en je draait mee met de wereld ipv stil te staan in je eigen kleine wereldje. Werk werkt als een soort katalysator.
Ik heb de leukste en meest interessante gesprekken met ouders die ook werken en daarnaast nog andere dingen doen (sport, weekendjes weg, persoonlijke ontwikkeling, etc. ). Een tweede goed inkomen zorgt er ook voor dat je meer mogelijkheden hebt. In plaats van te beknibbelen op iedere aardappel, boek je spontaan een retourtje Rome, gewoon omdat je er zin in hebt. Doordat de vader ook gewend is om te zorgen, draait het gezin thuis gewoon door.
Moeders die werken hebben duidelijk een ander perspectief op de wereld om hen heen. Maar misschien is dit voor anderen beter zichtbaar dan voor de tbm zelf?
Wat als die ouder eerst gestudeerd heeft, gewerkt heeft en daarna pas thuis is gebleven? Is hij/zij dan ook een saaie lul/suffe kut?
Wat als die ouder eerst gereisd heeft, op uitzending is geweest, gepromoveerd is, en daarna een aantal jaar is gaan huishouden, terwijl jij alleen maar je middelbare school af hebt gemaakt? Wie zit dan in welke versnelling precies?
dinsdag 4 december 2018 om 10:20
Blondie456 schreef: ↑04-12-2018 10:05Iemand heeft in een ander topic eens een link gezet naar een onderzoek met de vraag wat mensen doen als ze een grote geldprijs zouden winnen. Met stipt op nummer 1 stond stoppen of veel minder gaan werken. Dat zegt mij genoeg dat veel mensen werken zien als noodzakelijk kwaad.
Dat zégt iedereen, maar denk dat het in de praktijk toch anders is. Als je een grote geldprijs hebt gewonnen heb je de vrijheid om het werk te doen wat je wil (of het nou geld oplevert of niet), of om een opleiding te doen die altijd al had willen doen. Mensen worden over het algemeen niet gelukkiger als ze niet werken. Het gevoel je 'welverdiende weekend' te hebben is er niet meer. Voldoening, structuur, zelfontplooiing..
Er wordt voor mensen die een grote geldprijs hebben gewonnen (lees: miljoenen) zelfs coaching/therapie aangeboden omdat veel mensen van gekkigheid niet meer weten wat ze met hun leven en geld moeten, impulsieve beslissingen gaan nemen (direct stoppen met werk, een zwembad met jacuzzi aanleggen, een villa kopen waar ze zich misschien helemaal niet in thuis voelen), uitermate luxe gaan leven, wat op den duur gaat vervelen want geld kent geen waarde meer, en mogelijk op die manier in een zwart gat komen te vallen.
Ik denk dat je het belang van werken echt niet moet onderschatten en ik denk dat je mentaal heel sterk moet zijn om bij een miljoenenprijs fijn, gestructureerd kunt leven zonder te werken.
fireme wijzigde dit bericht op 04-12-2018 10:22
0.34% gewijzigd

dinsdag 4 december 2018 om 10:21
Maar nogmaals rond kunnen komen van 1 loon hoeft echt niet te zeggen dat je moet beknibbelen op boodschappen of geen weekendjes weg kunt of niet elk jaar met het vliegtuig op vakantie. In die 26 jaar dat ik niet meer werk hebben wij nog nooit gehad dat we niet tenminste 1 keer per jaar op vakantie konden. Als dat wel zo was geweest dan zou ik wel zijn blijven werken.

dinsdag 4 december 2018 om 10:30
Janiva schreef: ↑04-12-2018 10:14Mijn ervaring is dat het vaak wordt gebruikt als opening van een gesprek, omdat mensen doorgaans een 'wat doe je' vraag makkelijker vinden om te stellen dan een 'wie ben je' vraag.
En de 'wat doe je' vraag slaat op je werk.
Kennelijk denkt men uit de 'wat doe je' vraag af te kunnen lezen wat voor persoon diegene is. Ten onrechte.
Ooh ja, dat soort mensen...sociale armoe vind ik dat. Dan stuur ik het gesprek vrij snel naar de ‘wie ben je’ zaken of gewoon een leuk verhaal of gebeurtenis of idee.
Ik vind wat iemand doet helemaal niet interessant. Tenzij het helemaal in lijn is met hoe iemand is, maar dat is maar zelden het geval.
dinsdag 4 december 2018 om 10:40
Dat is toch treurig, dat je zonder je werk geen idee hebt wie je bent en wat je interesses zijn. Over geestelijke armoede gesproken.

dinsdag 4 december 2018 om 10:41

dinsdag 4 december 2018 om 10:42
je hebt zelfs adviseurs die grote prijs winnaars begeleiden en die adviseren om niet te snel te stoppen met werken.FireMe schreef: ↑04-12-2018 10:20Dat zégt iedereen, maar denk dat het in de praktijk toch anders is. Als je een grote geldprijs hebt gewonnen heb je de vrijheid om het werk te doen wat je wil (of het nou geld oplevert of niet), of om een opleiding te doen die altijd al had willen doen. Mensen worden over het algemeen niet gelukkiger als ze niet werken. Het gevoel je 'welverdiende weekend' te hebben is er niet meer. Voldoening, structuur, zelfontplooiing..
Er wordt voor mensen die een grote geldprijs hebben gewonnen (lees: miljoenen) zelfs coaching/therapie aangeboden omdat veel mensen van gekkigheid niet meer weten wat ze met hun leven en geld moeten, impulsieve beslissingen gaan nemen (direct stoppen met werk, een zwembad met jacuzzi aanleggen, een villa kopen waar ze zich misschien helemaal niet in thuis voelen), uitermate luxe gaan leven, wat op den duur gaat vervelen want geld kent geen waarde meer, en mogelijk op die manier in een zwart gat komen te vallen.
Ik denk dat je het belang van werken echt niet moet onderschatten en ik denk dat je mentaal heel sterk moet zijn om bij een miljoenenprijs fijn, gestructureerd kunt leven zonder te werken.
een ander onderzoek laat overigens zien dat grote prijs winnaars wel meer geld hebben maar vaak niet minder stress of meer geluk, in tegendeel

dinsdag 4 december 2018 om 10:43
Dat maakt niet uit, thuis beland je al snel in die lagere versnelling.kadanz schreef: ↑04-12-2018 10:15Veel te algemeen, veel te kort door de bocht.
Wat als die ouder eerst gestudeerd heeft, gewerkt heeft en daarna pas thuis is gebleven? Is hij/zij dan ook een saaie lul/suffe kut?
Wat als die ouder eerst gereisd heeft, op uitzending is geweest, gepromoveerd is, en daarna een aantal jaar is gaan huishouden, terwijl jij alleen maar je middelbare school af hebt gemaakt? Wie zit dan in welke versnelling precies?

dinsdag 4 december 2018 om 10:44
Hoe lang duurt het bij jou voordat je gesprekspartner weet wat voor werk je doet? Ik probeer het onderwerp zo lang mogelijk te ontwijken, puur omdat ik geen zin heb om over mijn werk te praten, elke keer weer datzelfde verhaal, dezelfde vragen, dezelfde antwoorden.

dinsdag 4 december 2018 om 10:44
ja dat is mijn realiteit en ook mijn leeftijd, kinderen is geen gespreksonderwerp meer, hooguit zijdelings. Werk is nr. 1 gespreksonderwerpwatdachtjehiervan schreef: ↑04-12-2018 10:08Dit is jouw realiteit. Ik merk juist dat mensen over hun gezin vertellen. En dat zijn werkende ouders. Ook hebben ze/we het over hun hulpbehoevende ouders, hun hobby's, en ja ook over hun werk. Eigenlijk over alles wat de mens bezig houdt. Maar echt niet alleen maar over werk. Gelukkig niet zeg. Dan zou ik heel snel afhaken. Zelfs met collega's praten we over veel meer dan ons werk.

dinsdag 4 december 2018 om 10:45
mijn ervaring is dat het vrijwel meteen gevraagd wordt