Geld & Recht
alle pijlers
Ik maak mij altijd zorgen om geld
dinsdag 29 juni 2021 om 21:28
Hoi,
Vraag me af of iemand zich hierin herkent.
Ik maak mij dus altijd zorgen om geld. Reken meerdere keren per week uit wat we per week nog te besteden hebben terwijl we volgens mij genoeg hebben om uit te geven. We kopen gewoon de dingetjes die we nodig hebben en soms wat kleding. Er is eigenlijk altijd geld en sparen ook. We hebben een riante spaarrekening en wonen in een huis dat helemaal af is en van alle gemakken voorzien. Ik baal zo ontzettend dat ik eigenlijk niet kan genieten. Maak mij alleen maar druk om van alles. Ben benieuwd of er meer mensen zijn die dit hebben.
Vraag me af of iemand zich hierin herkent.
Ik maak mij dus altijd zorgen om geld. Reken meerdere keren per week uit wat we per week nog te besteden hebben terwijl we volgens mij genoeg hebben om uit te geven. We kopen gewoon de dingetjes die we nodig hebben en soms wat kleding. Er is eigenlijk altijd geld en sparen ook. We hebben een riante spaarrekening en wonen in een huis dat helemaal af is en van alle gemakken voorzien. Ik baal zo ontzettend dat ik eigenlijk niet kan genieten. Maak mij alleen maar druk om van alles. Ben benieuwd of er meer mensen zijn die dit hebben.
dinsdag 29 juni 2021 om 22:55
MEFunny schreef: ↑29-06-2021 22:17Herkenbaar…
Ik kom uit een familie van de “ons-bien-zuunig”. Mijn ouders zijn net-naoorlogse kinderen en er was toen heeeeleeemaaaaal niks. Zij hebben hard gewerkt om ons een beter leven te geven, maar we leefden wel zuinig want er was nog steeds niet veel.
De waarde van geld en hard werken voor geld is bij mij er als kind al ingehakt. En hoewel ik er goed bijzit. Ben ik altijd bang dat als er wat is ik het niet zal redden.
Ik zoek de beste koopjes, handel mij suf, ding af op alles waar er enigszins op af te dingen valt.. (wel met respect …) wil niet meer uitgeven dan nodig is. Het is een sport geworden. Mijn moeder verteld ook altijd als ze iets heeft gekocht bij de miss etam “leuk hè!? Was maar 3 euro!”
En echt. Ik kan makkelijk meer uitgeven, maar dat doet dan toch een beetje pijn ofzo. (Wel heb ik aardig veel geïnvesteerd in verre lange reizen door de jaren heen en was de afgelopen verhuizing ook niet goedkoop)
Ik heb net een selectie blouses besteld bij de Lidl-webshop. Helemaal mijn model, strijkvrij en 10 euro per stuk. Alsof ik de loterij gewonnen heb
dinsdag 29 juni 2021 om 22:57
Herkenbaar. Ik twijfelde zelfs toevallig of ik hier ook een topic over zou maken.
Het enige waar ik makkelijk geld aan uitgeef is mijn kind. Maar verder maak ik me bijna meer zorgen nu ik ook meer geld heb. Objectief hebben we het heel goed, en toch is het qua buffers en spaargeld voor mij nooit genoeg om me rustig bij te voelen. De lat verschuift steeds verder en ondertussen vraag ik me af of dat punt überhaupt ooit zal komen.
Het enige waar ik makkelijk geld aan uitgeef is mijn kind. Maar verder maak ik me bijna meer zorgen nu ik ook meer geld heb. Objectief hebben we het heel goed, en toch is het qua buffers en spaargeld voor mij nooit genoeg om me rustig bij te voelen. De lat verschuift steeds verder en ondertussen vraag ik me af of dat punt überhaupt ooit zal komen.
dinsdag 29 juni 2021 om 22:59
Uitgeven gaat hier bij vlagen. Net een nieuwe telefoon en van de week twee nieuwe brillen, dat tikt wel aan. De APK viel dan weer heel erg mee dus voor mijn gevoel had ik 500 euro over 
Mijn spaarrekening staat boven het gewenste minimum dus in principe zou ik nu al mijn inkomsten uit mogen geven, dat is wel een geruststellend gevoel.
Mijn spaarrekening staat boven het gewenste minimum dus in principe zou ik nu al mijn inkomsten uit mogen geven, dat is wel een geruststellend gevoel.
dinsdag 29 juni 2021 om 23:04
Kijk dat bedoel ik bijvoorbeeld. Een minimum waarboven je alles mag uitgeven?KamilleT schreef: ↑29-06-2021 22:59Uitgeven gaat hier bij vlagen. Net een nieuwe telefoon en van de week twee nieuwe brillen, dat tikt wel aan. De APK viel dan weer heel erg mee dus voor mijn gevoel had ik 500 euro over
Dat gevoel lijkt me dus heerlijk maar ik kom daar nooit . Hoe weten jullie wat ‘genoeg’ is om gerustgesteld te zijn?
dinsdag 29 juni 2021 om 23:05
Ik vond het ‘makkelijker’ toen we minder geld hadden. Het was overzichtelijker, want nergens geld voor, alleen noodzakelijke dingen. Ik haalde er ook wel een bepaalde kick uit denk ik, om alles strak te plannen. Nu kan er van alles en raak ik het overzicht gevoelsmatig sneller kwijt. Die kick mis ik ook. Verder wentel ik me wel heerlijk in de luxe (valt reuze mee). 
dinsdag 29 juni 2021 om 23:12
3000 is bare minimum, dan kun je een wasmachine en een zesdehands auto kopen. Moet nog steeds niet alles tegelijk stuk gaan. Met 10.000 ben je al wat zekerder, en met 20.000 kun je zelfs een tijdje zonder inkomen. Je moet ook rekening houden met reserveringen. Op een gegeven moment is de auto op, ik moet al jaren de dakkapel laten renoveren/vervangen, etc. Die potjes zijn er ook, en een grote reis die hopelijk volgend jaar door kan gaan. Dat dus allemaal gerekend vanaf die 3000 euro.Positivevibes schreef: ↑29-06-2021 23:04Kijk dat bedoel ik bijvoorbeeld. Een minimum waarboven je alles mag uitgeven?
Dat gevoel lijkt me dus heerlijk maar ik kom daar nooit . Hoe weten jullie wat ‘genoeg’ is om gerustgesteld te zijn?
Eigenlijk kan ik heel moeilijk geld uitgeven, vooral aan dingen die gedoe opleveren, zoals die dakkapel. Dikke kans dat het op een gegeven moment met spoed en dus duur moet, dat is dan te wijten aan mijn eigen laksigheid.
dinsdag 29 juni 2021 om 23:30
Je zegt zelf dat je alles hebt en dat betekent dus ook dat je veel kan kwijtraken, misschien zoek je zekerheid en rust in spaargeld. Je gaat zelfs zo ver dat je denkt dat je meer rust zou voelen als dat bedrag maar een stuk hoger zou zijn, desnoods ten koste van de kwaliteit van het dagelijks leven.
Gelukkig durven zijn en daarvan genieten zit niet echt in het DNA van Nederlanders, het Calvinisme heeft hier zijn sporen diep nagelaten, sparen hoort geen hobby te zijn maar een noodzakelijk kwaad. Je zou kunnen proberen met te bedenken waar je vandaag gelukkig van zou worden en het mag niet met sparen te maken hebben
Gelukkig durven zijn en daarvan genieten zit niet echt in het DNA van Nederlanders, het Calvinisme heeft hier zijn sporen diep nagelaten, sparen hoort geen hobby te zijn maar een noodzakelijk kwaad. Je zou kunnen proberen met te bedenken waar je vandaag gelukkig van zou worden en het mag niet met sparen te maken hebben
dinsdag 29 juni 2021 om 23:30
Ik heb dit ook wel een tijd gehad, zeker toen ik het (als student) ook niet bijzonder breed had. Wat mij hielp er minder stress over te hebben was om niet naar m’n uitgaves te kijken. Is waarschijnlijk voor de meeste mensen niet aan te bevelen 
maar ik kon er gewoon met m’n hoofd niet bij dat ik niet hartstikke failliet ging met al die uitgaves. Dat gaf me onnodig stress. In de praktijk was er altijd meer dan genoeg over aan het einde van de maand, want het zit gewoon niet in me om met geld te smijten.
Toen ik een aardige buffer had en een stabiel inkomen, heb ik maar gewoon besloten om het los te laten. Pas als ik structureel hogere lasten krijg, of minder ga verdienen, ga ik (desnoods enkel voor m’n gemoedsrust) wel her-budgetteren. Anders room ik m’n betaalrekening af boven een bepaald bedrag, maar er staat altijd genoeg op voor vaste lasten en variable kosten/leuke dingen.
Ik geef mezelf in feite eigenlijk een soort (variabel) zakgeld. Het gaat echt niet elke maand op, maar het moedigt me wel aan om geld wat vaker te laten rollen voor leuke dingen, en dat ik ook niet zo hoef te balen van bijv. een keer een hoge rekening bij de garage. Ik heb een comfortabele buffer die doorgaans nog groeit, zolang ik geen geld hoef terug te boeken van m’n spaarrekening heb ik er vrede mee.. En moet het een keer wél vanwege een grote uitgave, dan is die ook wel verrekte weloverwogen.
maar ik kon er gewoon met m’n hoofd niet bij dat ik niet hartstikke failliet ging met al die uitgaves. Dat gaf me onnodig stress. In de praktijk was er altijd meer dan genoeg over aan het einde van de maand, want het zit gewoon niet in me om met geld te smijten. Toen ik een aardige buffer had en een stabiel inkomen, heb ik maar gewoon besloten om het los te laten. Pas als ik structureel hogere lasten krijg, of minder ga verdienen, ga ik (desnoods enkel voor m’n gemoedsrust) wel her-budgetteren. Anders room ik m’n betaalrekening af boven een bepaald bedrag, maar er staat altijd genoeg op voor vaste lasten en variable kosten/leuke dingen.
Ik geef mezelf in feite eigenlijk een soort (variabel) zakgeld. Het gaat echt niet elke maand op, maar het moedigt me wel aan om geld wat vaker te laten rollen voor leuke dingen, en dat ik ook niet zo hoef te balen van bijv. een keer een hoge rekening bij de garage. Ik heb een comfortabele buffer die doorgaans nog groeit, zolang ik geen geld hoef terug te boeken van m’n spaarrekening heb ik er vrede mee.. En moet het een keer wél vanwege een grote uitgave, dan is die ook wel verrekte weloverwogen.
dinsdag 29 juni 2021 om 23:36
Ik heb zo’n soort minimum per maand. Ik heb al mijn vaste lasten in een excelbestand staan en op basis daarvan heb ik bedacht hoeveel % van mijn inkomen ik maandelijks wil sparen. Zodra mijn salaris gestort wordt maak ik dat over naar mijn spaarrekening.Positivevibes schreef: ↑29-06-2021 23:04Kijk dat bedoel ik bijvoorbeeld. Een minimum waarboven je alles mag uitgeven?
Dat gevoel lijkt me dus heerlijk maar ik kom daar nooit . Hoe weten jullie wat ‘genoeg’ is om gerustgesteld te zijn?
Daarna is er nog meer dan genoeg geld over voor die maand, wat gewoon op mag. Aan het eind van de maand schrijf ik wat er van over is ook nog wel naar de spaar.
Maar omdat sparen dus gewoon een vaste last is, voelt het ook prima als de rest van het maandelijkse geld op gaat.
dinsdag 29 juni 2021 om 23:39
Zo doe ik dat ook al jaren. Aan het begin van de maand gaat mijn spaargeld met de rest van de vaste lasten mee. Wat ik overhoud laat ik staan, er komt altijd wel weer een duurdere maand, en ik schiet wel in de stress als er nog maar een paar honderd euro op staat met nog twee weken te gaan.ClumsyNinja schreef: ↑29-06-2021 23:36Ik heb zo’n soort minimum per maand. Ik heb al mijn vaste lasten in een excelbestand staan en op basis daarvan heb ik bedacht hoeveel % van mijn inkomen ik maandelijks wil sparen. Zodra mijn salaris gestort wordt maak ik dat over naar mijn spaarrekening.
Daarna is er nog meer dan genoeg geld over voor die maand, wat gewoon op mag. Aan het eind van de maand schrijf ik wat er van over is ook nog wel naar de spaar.
Maar omdat sparen dus gewoon een vaste last is, voelt het ook prima als de rest van het maandelijkse geld op gaat.
dinsdag 29 juni 2021 om 23:47
KamilleT schreef: ↑29-06-2021 23:123000 is bare minimum, dan kun je een wasmachine en een zesdehands auto kopen. Moet nog steeds niet alles tegelijk stuk gaan. Met 10.000 ben je al wat zekerder, en met 20.000 kun je zelfs een tijdje zonder inkomen. Je moet ook rekening houden met reserveringen. Op een gegeven moment is de auto op, ik moet al jaren de dakkapel laten renoveren/vervangen, etc. Die potjes zijn er ook, en een grote reis die hopelijk volgend jaar door kan gaan. Dat dus allemaal gerekend vanaf die 3000 euro.
Eigenlijk kan ik heel moeilijk geld uitgeven, vooral aan dingen die gedoe opleveren, zoals die dakkapel. Dikke kans dat het op een gegeven moment met spoed en dus duur moet, dat is dan te wijten aan mijn eigen laksigheid.
Bij een reserve van 3000 euro zou ik me constant gestrest voelen, wij zitten op dit moment niet veel hoger dus die constante stress is er.
Eigenlijk ben ik op dat vlak een schijterd, want toen ik werkte hield ik een reserve aan van 6x ons maandinkomen wat neerkwam op een kleine 50 000 euro, pas dan kon ik dit wat loslaten.
dinsdag 29 juni 2021 om 23:55
Ooh wat herkenbaar dit en ik maar denken dat ik de enige was. Hier ook 2 werkenden en hoe meer er op de spaar staat hoe moeilijker ik het vind het uit te geven. Dus dan ga ik apart ernaast sparen voor dat ene wat we dan willen. Ik herken ook die stress en ik weet dat het niet nodig is. Hier nu op zich niet bizar veel op spaar 10.500 en kind 7000. Op de lopende rekening staat meestal gemiddeld nog 1500 na alle vaste laten betaald te hebben. Maar ook ik kan niet genieten ervan. Ik spaar dus ook op de foute manier....pas tegen de tijd dat er weer gestort word maak ik paar 100 euro over.
woensdag 30 juni 2021 om 00:08
Ja ik ben meer zoals jij denk ik. Maar ook met 20000 of 50000 euro ben ik dus niet gerust. En wanneer dan wel? Geen flauw idee. Als alle risico’s zijn afgedekt? Dat kan natuurlijk nooit.Moirmel schreef: ↑29-06-2021 23:47
Bij een reserve van 3000 euro zou ik me constant gestrest voelen, wij zitten op dit moment niet veel hoger dus die constante stress is er.
Eigenlijk ben ik op dat vlak een schijterd, want toen ik werkte hield ik een reserve aan van 6x ons maandinkomen wat neerkwam op een kleine 50 000 euro, pas dan kon ik dit wat loslaten.
En ik spaar als vaste last. Uiteraard wil ik daar eigenlijk bij zeggen want ik word al gestresst bij de gedachte om dat niet standaard als eerste te doen elke maand. Maar ik besef me heus dat ook dat in mijn hoofd zit
Bedankt voor de reacties en uitleg trouwens KamilleT en ClumsyNinja. Het helpt me wel om jullie gedachtegang te lezen.
woensdag 30 juni 2021 om 00:15
Weet je, nog een vreemd effect was dat eens die 50 000 op de spaar stond er gewoon stress ontstond omwille van het geld. Ga je beleggen, koop je een extra woning om te verhuren, etc.Positivevibes schreef: ↑30-06-2021 00:08Ja ik ben meer zoals jij denk ik. Maar ook met 20000 of 50000 euro ben ik dus niet gerust. En wanneer dan wel? Geen flauw idee. Als alle risico’s zijn afgedekt? Dat kan natuurlijk nooit.
En ik spaar als vaste last. Uiteraard wil ik daar eigenlijk bij zeggen want ik word al gestresst bij de gedachte om dat niet standaard als eerste te doen elke maand. Maar ik besef me heus dat ook dat in mijn hoofd zit
Bedankt voor de reacties en uitleg trouwens KamilleT en ClumsyNinja. Het helpt me wel om jullie gedachtegang te lezen.
Ik denk dat wanneer je als kind bent blootgesteld aan die constante financiële zorgen, je er gewoon nog moeilijk vanaf geraakt. Je wilt gewoon alles doen om nooit in die situatie te komen terwijl er nooit zekerheid is.
woensdag 30 juni 2021 om 00:25
KamilleT schreef: ↑29-06-2021 23:123000 is bare minimum, dan kun je een wasmachine en een zesdehands auto kopen. Moet nog steeds niet alles tegelijk stuk gaan. Met 10.000 ben je al wat zekerder, en met 20.000 kun je zelfs een tijdje zonder inkomen. Je moet ook rekening houden met reserveringen. Op een gegeven moment is de auto op, ik moet al jaren de dakkapel laten renoveren/vervangen, etc. Die potjes zijn er ook, en een grote reis die hopelijk volgend jaar door kan gaan. Dat dus allemaal gerekend vanaf die 3000 euro.
Eigenlijk kan ik heel moeilijk geld uitgeven, vooral aan dingen die gedoe opleveren, zoals die dakkapel. Dikke kans dat het op een gegeven moment met spoed en dus duur moet, dat is dan te wijten aan mijn eigen laksigheid.
Bijzonder dit, vind dit zo 1950. Je kan toch gewoon een verbouwing financieren als je dakkapel rot is? Rente is nihil? Ik begrijp nooit de behoefte om zoveel spaargeld te hebben en het dan ineens weer op 0 te hebben staan omdat er van alles direct uit eigen zak betaald moet worden. Begrijp me niet verkeerd, een wasmachine leasen of fiets abonnement vind ik weer het anderste uiterste maar het is zeer apart in mijn ogen dat je niet top verdient maar 20.000 euro op een spaarrekening wilt hebben voor ‘ wat als’ situaties. Mijn man was ook zo (door zijn opvoeding) en ik heb het er gelukkig uitgekregen. Je leeft maar een keer en geld is er om uit te geven en niet om op te potten. Ga lekker uit eten,shoppen,reizen, hobbies uitoefenen etc. Wij sparen (beleggen+kinderbijslag) voor de kinderen en omdat we nu echt meer dan genoeg inkomsten hebben ‘mag’ mijn man wat wegzetten maar ik heb het tot halverwege de 30 vertikt, zo’n rabo doelsparen pot ‘wasmachine’ of ‘auto’ is echt verdriet en voor mij juist een reden om harder te gaan werken, meer te verdienen en creatiever met geld om te gaan, van obsessief sparen word je ook erg voorzichtig en minder ondernemend is mijn ervaring.
Ik heb hier op t viva forum ook al zo veel verdrietige verhalen zien voorbijkomen over jonge vrouwen/mannen die plotsklaps geconfronteerd met ziekte en dood en het in mijn eigen omgeving helaas ook meegemaakt. Die rotcenten kunnen je echt gestolen worden, genieten is mijn credo.
TO ik zou een bedrag sparen waar je jezelf prettig bij voelt en wat je helpt om eventuele situaties waarin je geldnood zou kunnen hebben op te kunnen lossen. Of dit nu 500, 3000 of 15.000 is dat is voor jezelf te bepalen maar zou er niet zo op focussen.
woensdag 30 juni 2021 om 00:48
Dat is ook een manier. Ik heb moeite gedaan om van schulden af te komen, dus lenen voor een dakkapel doe ik alleen in geval van nood. Verder ben ik gewoon ambtenaar en niet zo ondernemendIzzy_Minnie schreef: ↑30-06-2021 00:25Bijzonder dit, vind dit zo 1950. Je kan toch gewoon een verbouwing financieren als je dakkapel rot is? Rente is nihil? Ik begrijp nooit de behoefte om zoveel spaargeld te hebben en het dan ineens weer op 0 te hebben staan omdat er van alles direct uit eigen zak betaald moet worden. Begrijp me niet verkeerd, een wasmachine leasen of fiets abonnement vind ik weer het anderste uiterste maar het is zeer apart in mijn ogen dat je niet top verdient maar 20.000 euro op een spaarrekening wilt hebben voor ‘ wat als’ situaties. Mijn man was ook zo (door zijn opvoeding) en ik heb het er gelukkig uitgekregen. Je leeft maar een keer en geld is er om uit te geven en niet om op te potten. Ga lekker uit eten,shoppen,reizen, hobbies uitoefenen etc. Wij sparen (beleggen+kinderbijslag) voor de kinderen en omdat we nu echt meer dan genoeg inkomsten hebben ‘mag’ mijn man wat wegzetten maar ik heb het tot halverwege de 30 vertikt, zo’n rabo doelsparen pot ‘wasmachine’ of ‘auto’ is echt verdriet en voor mij juist een reden om harder te gaan werken, meer te verdienen en creatiever met geld om te gaan, van obsessief sparen word je ook erg voorzichtig en minder ondernemend is mijn ervaring.
Ik heb hier op t viva forum ook al zo veel verdrietige verhalen zien voorbijkomen over jonge vrouwen/mannen die plotsklaps geconfronteerd met ziekte en dood en het in mijn eigen omgeving helaas ook meegemaakt. Die rotcenten kunnen je echt gestolen worden, genieten is mijn credo.
TO ik zou een bedrag sparen waar je jezelf prettig bij voelt en wat je helpt om eventuele situaties waarin je geldnood zou kunnen hebben op te kunnen lossen. Of dit nu 500, 3000 of 15.000 is dat is voor jezelf te bepalen maar zou er niet zo op focussen.
Alleenstaande ouder ook, dus we moeten het echt van mijn werk en inkomen hebben. Dan is stabiliteit en zekerheid wel zo prettig.
woensdag 30 juni 2021 om 01:23
hier kan ik me ook niet in vinden. Geld lenen is toch anders dan je eigen geld. En zeker als je ziet hoeveel mensen in de ellende komen bij leningen uiteindelijk. Sparen voor onderhoud huis vind ik belangrijker dan achteloos uitgeven omdat je maar 1 keer leeft.Izzy_Minnie schreef: ↑30-06-2021 00:25Bijzonder dit, vind dit zo 1950. Je kan toch gewoon een verbouwing financieren als je dakkapel rot is? Rente is nihil? Ik begrijp nooit de behoefte om zoveel spaargeld te hebben en het dan ineens weer op 0 te hebben staan omdat er van alles direct uit eigen zak betaald moet worden. Begrijp me niet verkeerd, een wasmachine leasen of fiets abonnement vind ik weer het anderste uiterste maar het is zeer apart in mijn ogen dat je niet top verdient maar 20.000 euro op een spaarrekening wilt hebben voor ‘ wat als’ situaties. Mijn man was ook zo (door zijn opvoeding) en ik heb het er gelukkig uitgekregen. Je leeft maar een keer en geld is er om uit te geven en niet om op te potten. Ga lekker uit eten,shoppen,reizen, hobbies uitoefenen etc. Wij sparen (beleggen+kinderbijslag) voor de kinderen en omdat we nu echt meer dan genoeg inkomsten hebben ‘mag’ mijn man wat wegzetten maar ik heb het tot halverwege de 30 vertikt, zo’n rabo doelsparen pot ‘wasmachine’ of ‘auto’ is echt verdriet en voor mij juist een reden om harder te gaan werken, meer te verdienen en creatiever met geld om te gaan, van obsessief sparen word je ook erg voorzichtig en minder ondernemend is mijn ervaring.
Ik heb hier op t viva forum ook al zo veel verdrietige verhalen zien voorbijkomen over jonge vrouwen/mannen die plotsklaps geconfronteerd met ziekte en dood en het in mijn eigen omgeving helaas ook meegemaakt. Die rotcenten kunnen je echt gestolen worden, genieten is mijn credo.
TO ik zou een bedrag sparen waar je jezelf prettig bij voelt en wat je helpt om eventuele situaties waarin je geldnood zou kunnen hebben op te kunnen lossen. Of dit nu 500, 3000 of 15.000 is dat is voor jezelf te bepalen maar zou er niet zo op focussen.
woensdag 30 juni 2021 om 03:14
Ik leef niet op krediet hoor, enkel een hypotheek die we binnen 10 jaar al afgelost hebben als we hier zouden blijven wonen. Een verbouwing van je huis financieren is iets waar ik niet 40k voor ga sparen maar inderdaad zou financieren als dat zou moeten. Betaal ik 150- 200 euro meer per maand aan de hypotheek verstrekker of ga ik x aantal jaar sparen en oncomfortabel leven hiervoor? Ik heb hierboven al het Calvinisme en na-oorlogse praktijken zien voorbijkomen maar het is echt heel typisch Nederlands om dit soort bizarre bedragen te sparen als je modaal verdient. Mijn tactiek is altijd geweest om juist meer te verdienen en niet om te hoeven kijken naar het geld en of ik het kan betalen. Wasmachine kapot? Volgend maand gewoon kopen en minder extra uitgeven. Let wel, ik heb het over mijn eigen inkomen en niet die van mijn man. Dat heeft me in het begin van mijn carrière pad zorgen gebracht als in hoe ga ik ik dit bolwerken want ik houd van luxe en geld uitgeven maar dat heeft me tot op de dag van vandaag gedwongen om creatief en ondernemend te zijn en te blijven. Heb meerdere periodes van mijn leven in het buitenland gewoond en in veel landen en culturen is het ‘wie dan leeft, dan zorgt’ principe leidend. Gek genoeg eten en drinken ze beter dan de gemiddelde Nederlander, zien ze er verzorgder uit en genieten ze van het leven. Als ik dit soort topics voorbij zie komen snap ik weer waarom. Voor 15 euro een tas boodschappen bij de budget supermarkt, hele outfit voor 10 euro bij de primark maar wel 600?! Euro sparen maandelijks en da’s dan nog niet genoeg eigenlijk? En daar dan weer stress van krijgen
ik denk dat je nog verbaast over de hoeveelheid mensen die ziek worden van geld stress in NL met een behoorlijke buffer, echt heel sneu.Dat leven op krediet doen mensen toch wel, TO vraagt wat een buffer moet zijn. Dat veranderd per levensfase ik heb nooit een buffer gehad maar altijd genoeg geld op de bank, achteraf misschien rond de 5000 euro spaargeld moeten hebben als startend huiseigenaar, 1500 als net afgestudeerde? Iig niet die bedragen die hier geroepen worden. Nu met kinderen vind ik het belangrijk ze een duwtje in de rug te geven zoals ik zelf gehad heb en krijgen ze aandelen en spaargeld en mijn man spaart als ondernemer zijn pensioen ook bijelkaar omdat hij daar rust in vind en hebben we een bedrag aan ‘spaargeld’ staan als gezin. Onze regel is wat niet opkomt mag op de spaarrekening dus dat is een variabel bedrag en kan altijd opgemaakt/uitgegeven worden. Ik hoop dat TO gewoon een goede balans hierin vind want er is niets mis met een buffer maar ook niets met lekker leven.
izzy_minnie wijzigde dit bericht op 30-06-2021 03:17
Reden: Foute zinsopbouw
Reden: Foute zinsopbouw
0.35% gewijzigd
woensdag 30 juni 2021 om 04:17
roosje1976 schreef: ↑29-06-2021 22:11Ik heb dus geen idee waar het vandaan komt. Mijn ouders hebben het altijd goed gehad. Mijn partner en ik ook. Tuurlijk wel periodes dat we wat krapper zaten maar ik vind dat we echt niet mogen klagen. Daarom baal ik er zo van. Ik heb werkelijk nog nooit geldproblemen in mijn leven gehad. En alles wat ik wil hebben kan gekocht worden. Nouja.....tot op zekere hoogte dan. Koop geen bankstel van 10.000
Het is iets lastigs want het kan zo volhardend zijn. Ondanks dat je weet dat alles goed is en jullie het goed redden blijft de zorg gigantisch bestaan.
Ik denk dat het te maken heeft met 2 dingen die gebeuren in jezelf: dingen bevechten en daarnaast niet kunnen loslaten.
Aan de ene kant bevecht je dingen die je niet kunt veranderen. Zoals het feit is: dat je moet uitgeven in onze maatschappij. Dat is een feit, spullen, eten, diensten kosten geld. En vele dingen zijn duur. Ook dat is een feit.
Maar als je het bevecht kost het zeeen van energie. Waarschijnlijk voel je je dan ook moe van de zorgen. Wat er gebeurt in je hoofd.
Verder niet kunnen loslaten van de gedachten over geld, over wat al uitgegeven is, over wat komen gaat.
Al die strijd gebeurt ook deels in je lichaam zelf. Door spieren die zich spannen, ademhaling die zich af en toe vastzet waardoor je geen rustige gebalanceerde ademhaling hebt.
Ik denk dat je er deels wat mee kunt doen door te gaan leren voelen wat je lijfelijke reaktie is bij de gedachte over geld, wanneer je een zorg ervaart. Maak kontakt met je lichaam en voel welke spier in je lichaam zich spant.
Daarnaast kun je ook gaan leren letten op je ademhaling. Zodra je een zorg, een gedachte over geld en uitgeven bemerkt kijk wat het doet met je ademhaling. Is die rustig en gelijmatig met in en uitademen of blijft die hangen en gaat schokkerig.
Wanneer je dit vaker en vaker doet en probeert de spierspanning los te laten en je ademhaling niet vast te zetten en er een gewoonte van maakt ga je niet meer zo hangen in je hoofd en koppel je iets dwangmatigs los.
woensdag 30 juni 2021 om 07:23
je zal je altijd om *iets* zorgen blijven maken, en bij jou is dat nu slechts geld. Over tien jaar is dat misschien doodsangst om je puberende kind en na nog eens tien jaar verdriet omdat ze je niet meer willen zien. Na nog een aantal jaren word je gek van je nieuwe aso buren en als die weg zijn krijg je chronische rugpijn. Tenslotte word je kinds en heeft niemand meer respect voor je, en in een klaar moment wil je er een einde aan maken maar het mag niet van de dokter.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 30 juni 2021 om 07:29
De laatste 12 jaar was ons inkomen elke maand helemaal op, en allebei een lege spaarrekening. Sinds een half jaar heb ik wel een leuk bedrag op mijn spaar staan. En daar ben ik nu zo blij mee en dat geeft me zo veel rust, dat ik er gek genoeg zuiniger van geworden ben. Ik bewaak nog beter mijn uitgaven, omdat ik perse die spaar in tact wil laten... puur voor mijn nachtrust... het geeft rust en een veilig gevoel dat ik voor het eerst sinds vele jaren lange naar een getal kijk ipv naar nul op de rekening.
woensdag 30 juni 2021 om 07:50
Ik ken dus mensen die heel erg in het nu leven, mooie reizen maken, veel shoppen en fun hebben - en die om de paar jaar hun hypotheek ophogen om weer iets te verbouwen.
Die hebben in de afgelopen 25 jaar dus vrijwel niks afgelost en hebben nu een hypotheeklast ter hoogte van de marktwaarde. Toch zal ook voor hen de hypotheekrenteaftrek op enig moment aflopen - en over 15 jaar gaan ze met pensioen.
Mijn keuze is het niet. Ik wil graag voor mijn pensioen mijn huis afgelost hebben (nou ja, ik heb dan ook nauwelijks pensioen opgebouwd, dus een afgelost huis is een beetje mijn pensioen).
Die hebben in de afgelopen 25 jaar dus vrijwel niks afgelost en hebben nu een hypotheeklast ter hoogte van de marktwaarde. Toch zal ook voor hen de hypotheekrenteaftrek op enig moment aflopen - en over 15 jaar gaan ze met pensioen.
Mijn keuze is het niet. Ik wil graag voor mijn pensioen mijn huis afgelost hebben (nou ja, ik heb dan ook nauwelijks pensioen opgebouwd, dus een afgelost huis is een beetje mijn pensioen).
woensdag 30 juni 2021 om 08:05
Woord voor woord herkenbaar. En het stomme is, dat ik het op deze manier ook aan mijn kinderen meegeef. Slaat nergens op, want wij hebben het echt niet slecht. Niet eens krap, we hebben geld zat want om luxe geven we niet.MEFunny schreef: ↑29-06-2021 22:17Herkenbaar…
Ik kom uit een familie van de “ons-bien-zuunig”. Mijn ouders zijn net-naoorlogse kinderen en er was toen heeeeleeemaaaaal niks. Zij hebben hard gewerkt om ons een beter leven te geven, maar we leefden wel zuinig want er was nog steeds niet veel.
De waarde van geld en hard werken voor geld is bij mij er als kind al ingehakt. En hoewel ik er goed bijzit. Ben ik altijd bang dat als er wat is ik het niet zal redden.
Ik zoek de beste koopjes, handel mij suf, ding af op alles waar er enigszins op af te dingen valt.. (wel met respect …) wil niet meer uitgeven dan nodig is. Het is een sport geworden. Mijn moeder verteld ook altijd als ze iets heeft gekocht bij de miss etam “leuk hè!? Was maar 3 euro!”
En echt. Ik kan makkelijk meer uitgeven, maar dat doet dan toch een beetje pijn ofzo. (Wel heb ik aardig veel geïnvesteerd in verre lange reizen door de jaren heen en was de afgelopen verhuizing ook niet goedkoop)
