Geld & Recht
alle pijlers
Kosten huishouden verdelen bij ondernemerschap
vrijdag 9 november 2018 om 20:24
Even een nick aangemaakt omdat ik wel benieuwd ben naar jullie perspectief. Ik woon sinds een aantal jaar samen met mijn vriendin in een koopwoning. We hebben het ontzettend leuk samen, maar we botsen over het verdelen van de huishoudelijke lasten.
Tot nu toe hebben we alles 50/50 betaald. Dat kon ook prima, want onze lasten zijn relatief laag en we verdienden allebei meer dan genoeg. De laatste jaren groeide het wel enigszins scheef, omdat mijn vriendin in een sector zit met steilere carierepaden en een stuk hogere salarisschalen. Maar aangezien mijn salaris ook prima was, was dit geen probleem.
Nu heb ik er voor gekozen om te gaan ondernemen, overigens ook na goed overleg met vriendin. Het is onzeker hoe mijn inkomsten er het komende jaar uit gaan zien. De verwachting is dat mijn inkomsten de eerste helft van het jaar significant lager liggen dan wat ik eerst verdiende en al helemaal een fractie gaan zijn van haar salaris. De verwachting is dat de inkomsten daarna bijtrekken tot ongeveer hetzelfde niveau van wat ik eerst verdiende. Maar het eerste jaar is gewoon onzeker.
Vriendin verwacht dat ik 50/50 blijf betalen. Daar komt nog bij dat er grote investeringen aan het huis gepland stonden van enkele tienduizenden euro's, waarvan ik sowieso de helft ook betaal (dit heb ik van tevoren beloofd en daar heb ik ook geld voor gereserveerd).
Ik vind het gezien de verschillen in inkomsten en zekerheid beter om naar rato te gaan betalen. Dat betekent dat zij op dit moment meer gaat betalen. Ze houdt hoe dan ook meer dan voldoende over voor zichzelf en kan dan nog steeds flink sparen. Zij wil vasthouden aan 50/50, hoe groot de inkomensverschillen ook zijn. Dit omdat ik ook zelf heb gekozen om te gaan ondernemen.
Overigens: mocht mijn onderneming over een jaar zo goed lopen dat ik meer dan haar verdien, of mocht zij een carriere in een andere sector willen die weinig betaald, dan vind ik dat ik dan natuurlijk meer moet betalen dan haar.
Is ze onredelijk of is het eigen verantwoordelijkheid van mezelf om hetzelfde aan het huishouden bij te kunnen dragen?
Tot nu toe hebben we alles 50/50 betaald. Dat kon ook prima, want onze lasten zijn relatief laag en we verdienden allebei meer dan genoeg. De laatste jaren groeide het wel enigszins scheef, omdat mijn vriendin in een sector zit met steilere carierepaden en een stuk hogere salarisschalen. Maar aangezien mijn salaris ook prima was, was dit geen probleem.
Nu heb ik er voor gekozen om te gaan ondernemen, overigens ook na goed overleg met vriendin. Het is onzeker hoe mijn inkomsten er het komende jaar uit gaan zien. De verwachting is dat mijn inkomsten de eerste helft van het jaar significant lager liggen dan wat ik eerst verdiende en al helemaal een fractie gaan zijn van haar salaris. De verwachting is dat de inkomsten daarna bijtrekken tot ongeveer hetzelfde niveau van wat ik eerst verdiende. Maar het eerste jaar is gewoon onzeker.
Vriendin verwacht dat ik 50/50 blijf betalen. Daar komt nog bij dat er grote investeringen aan het huis gepland stonden van enkele tienduizenden euro's, waarvan ik sowieso de helft ook betaal (dit heb ik van tevoren beloofd en daar heb ik ook geld voor gereserveerd).
Ik vind het gezien de verschillen in inkomsten en zekerheid beter om naar rato te gaan betalen. Dat betekent dat zij op dit moment meer gaat betalen. Ze houdt hoe dan ook meer dan voldoende over voor zichzelf en kan dan nog steeds flink sparen. Zij wil vasthouden aan 50/50, hoe groot de inkomensverschillen ook zijn. Dit omdat ik ook zelf heb gekozen om te gaan ondernemen.
Overigens: mocht mijn onderneming over een jaar zo goed lopen dat ik meer dan haar verdien, of mocht zij een carriere in een andere sector willen die weinig betaald, dan vind ik dat ik dan natuurlijk meer moet betalen dan haar.
Is ze onredelijk of is het eigen verantwoordelijkheid van mezelf om hetzelfde aan het huishouden bij te kunnen dragen?
vrijdag 9 november 2018 om 21:34
Madeliefjees schreef: ↑09-11-2018 21:27Ben dan wel benieuwd hoe jullie dat gaan doen als er ooit kinderen komen.
Schat ik heb de kinderen vandaag op een ijsje getrakteerd! Maak jij even 1 euro naar mij over?
Oeps Jantje eet 150 gr. spercibonen, ik krijg wel 30 cent van jou!
Dat is echt zulke flauwekul. Daar heb je toch een gezamenlijke rekening voor, dat verrekenen gaat echt niet op zo'n manier. Waarom denk je dat in hemelsnaam?
vrijdag 9 november 2018 om 21:34
Ik vraag me ook af of ze achter je ondernemerschap staat TO.
Ik ken een stel die een beetje hetzelfde had als jij. De vrouw stond totaal niet achter haar man zijn plannen omdat die nogal kansloos waren behalve in zijn hoofd natuurlijk. Zij was dus niet bereid om financieel het risico te delen en heeft hem ook voor de keus gesteld dat als hij failliet ging dat hij er alleen voor stond.
Ik vond en vind dat ze gelijk heeft.
Ik ken een stel die een beetje hetzelfde had als jij. De vrouw stond totaal niet achter haar man zijn plannen omdat die nogal kansloos waren behalve in zijn hoofd natuurlijk. Zij was dus niet bereid om financieel het risico te delen en heeft hem ook voor de keus gesteld dat als hij failliet ging dat hij er alleen voor stond.
Ik vond en vind dat ze gelijk heeft.
vrijdag 9 november 2018 om 21:37
vrijdag 9 november 2018 om 21:38
Kukita-Del-Barrio schreef: ↑09-11-2018 21:34Ik vraag me ook af of ze achter je ondernemerschap staat TO.
Ik ken een stel die een beetje hetzelfde had als jij. De vrouw stond totaal niet achter haar man zijn plannen omdat die nogal kansloos waren behalve in zijn hoofd natuurlijk. Zij was dus niet bereid om financieel het risico te delen en heeft hem ook voor de keus gesteld dat als hij failliet ging dat hij er alleen voor stond.
Ik vond en vind dat ze gelijk heeft.
Precies dit.
En als TO hier al zegt dat hij nu niet bijster veel in loondienst verdient maar dat dat als ondernemer zeker niet meer gaat worden, dan vraag ik me af waarom hij gaat ondernemen?
Het lijkt me de bedoeling dat je verwacht er (meer) geld mee te verdienen.
Anders zit je te hobbyen op kosten van je vriendin. Ik kan me voorstellen dat ze daar niet op zit te wachten.
vrijdag 9 november 2018 om 21:42
Nou... ik ken wel een stel...
Hielden alles gescheiden. Maar ze zouden het niet zo precies uitrekenen en dan gewoon om en om wat kopen voor de baby.
Totdat de vrouw iets regelmatiger ging babyshoppen. Dat groeide nogal scheef en heeft wel even geduurd voordat ze daarin een weg wisten te vinden... want dat constante geschuif met geld werd wel vervelend (ja duh...)
vrijdag 9 november 2018 om 22:01
vrijdag 9 november 2018 om 22:02
Het is een overdrijving, geen sarcasme. Het is iets wat in vrijwel ieder topic over 50/50 kosten verdelen weer opduikt, rare verhalen over mensen die ieder bonnetje met elkaar verrekenen. Dat is niet hoe het gaat als je 50/50 afspreekt samen. Die opmerkingen vertroebelen alleen maar.
Het gaat bij deze TO daar niet over, het gaat erover of zijn vriendin zijn ondernemerschap wel of niet steunt. TO zou zich dat moeten afvragen.
vrijdag 9 november 2018 om 22:08
Wauw, dat zijn erg veel reacties in korte tijd! Dank voor alle reacties, het is wel fijn om even een blik buiten je eigen bubbel te kunnen werpen. Even alvast kort wat antwoorden op dingen die hier werden gezegd.
Het gaat nu vooral over de verdeling van de kosten het komende jaar. Afspraak is dat ik volgend jaar de balans opmaak: heeft de onderneming kans van slagen of ben ik beter af in loondienst? Voor het komende jaar heb ik voldoende eigen spaargeld achter de hand om zelfs met een bescheiden winst de lasten nog steeds 50/50 te kunnen betalen. Het probleem zit 'em inderdaad in de extra dingen: dure vliegvakanties die ze nog graag wil meemaken, etentjes in restaurants etc. Ik heb geen problemen om hier aan bij te dragen, maar wil dit niet 50/50 doen zolang ik in de opstartfase zit.
Maar ik wil even het beeld wegnemen dat het om een kansloze onderneming zou gaan: dat is niet het geval. De verwachting is dat het op termijn dezelfde of meer inkomsten oplevert dan mijn eerdere banen in loondienst. Alleen dat zal zeker niet het eerste jaar het geval zijn. Het eerste half jaar staat vooral in het teken van alles opzetten, waarbij de inkomsten minimaal zien. Prognose is dat tweede helft een prima inkomen oplevert. Op termijn en bij succes wordt ook dat weer riant. Alleen dat is koffiedik kijken. Mocht het niet lukken dan neem ik dus gewoon weer een baan. In het verleden is het mij altijd snel gelukt om een goede baan binnen mijn sector te vinden, ook tijdens de crisis. Garanties heb je natuurlijk nooit, maar ik onderneem niet vanuit een slecht uitgangspunt en de risico's zijn relatief gezien gewoon erg laag.
We hebben overigens geen kinderen. Onze afspraak is wel dat als die er binnen enkele jaren komen (wat ook de verwachting is), we wel naar rato gaan bijdragen omdat ik meer voor de kinderen zal zorgen.
Verder is dit het enige punt in de relatie waar onze meningen over verschillen, voor de rest hebben we eigenlijk een erg fijne relatie zonder enig probleem. Ik lees morgen even verder
.
Ze staat achter de beslissing die ik heb genomen en gelooft ook in mijn plannen. Feitelijk is er zo goed als 0% risico, we hebben totaal geen tophypotheek en mijn onderneming is niet zodanig van aard dat er risico op faillisement is (hooguit op tegenvallende omzet).Marana-- schreef: ↑09-11-2018 21:16Staat ze wel achter je ondernemersschap?
Heb je ook andere zaken besproken, zoals bijv of jij je nog wel een vakantie kunt veroorloven komend jaar (en de eerste jaren daarna), want niet werken = geen inkomen. Het risico dat het huis, wat blijkbaar op beider naam staat, wellicht verkocht moet worden als jouw onderneming failliet gaat. Wat er gaat gebeuren als jij arbeidsongeschikt raakt en helemaal geen inkomen meer vergaart. En nog zoveel andere bijkomende zaken.
Het gaat nu vooral over de verdeling van de kosten het komende jaar. Afspraak is dat ik volgend jaar de balans opmaak: heeft de onderneming kans van slagen of ben ik beter af in loondienst? Voor het komende jaar heb ik voldoende eigen spaargeld achter de hand om zelfs met een bescheiden winst de lasten nog steeds 50/50 te kunnen betalen. Het probleem zit 'em inderdaad in de extra dingen: dure vliegvakanties die ze nog graag wil meemaken, etentjes in restaurants etc. Ik heb geen problemen om hier aan bij te dragen, maar wil dit niet 50/50 doen zolang ik in de opstartfase zit.
Mijn vriendin loopt geen risico en ik zelf ook niet. Worst case scenario is dat mijn inkomsten zo lang laag blijven dat ik op termijn niet aan de huidige 50/50-verdeling kan doen. In theorie kan ik ook langdurig ziek worden. In dat geval wil ze alle kosten betalen (en houden we nog steeds voldoende geld over om in het huis te blijven wonen, alle overige lasten te betalen, op vakantie te gaan en te sparen).Kukita-Del-Barrio schreef: ↑09-11-2018 21:34Ik vraag me ook af of ze achter je ondernemerschap staat TO.
Ik ken een stel die een beetje hetzelfde had als jij. De vrouw stond totaal niet achter haar man zijn plannen omdat die nogal kansloos waren behalve in zijn hoofd natuurlijk. Zij was dus niet bereid om financieel het risico te delen en heeft hem ook voor de keus gesteld dat als hij failliet ging dat hij er alleen voor stond.
Ik vond en vind dat ze gelijk heeft.
Maar ik wil even het beeld wegnemen dat het om een kansloze onderneming zou gaan: dat is niet het geval. De verwachting is dat het op termijn dezelfde of meer inkomsten oplevert dan mijn eerdere banen in loondienst. Alleen dat zal zeker niet het eerste jaar het geval zijn. Het eerste half jaar staat vooral in het teken van alles opzetten, waarbij de inkomsten minimaal zien. Prognose is dat tweede helft een prima inkomen oplevert. Op termijn en bij succes wordt ook dat weer riant. Alleen dat is koffiedik kijken. Mocht het niet lukken dan neem ik dus gewoon weer een baan. In het verleden is het mij altijd snel gelukt om een goede baan binnen mijn sector te vinden, ook tijdens de crisis. Garanties heb je natuurlijk nooit, maar ik onderneem niet vanuit een slecht uitgangspunt en de risico's zijn relatief gezien gewoon erg laag.
We hebben overigens geen kinderen. Onze afspraak is wel dat als die er binnen enkele jaren komen (wat ook de verwachting is), we wel naar rato gaan bijdragen omdat ik meer voor de kinderen zal zorgen.
Verder is dit het enige punt in de relatie waar onze meningen over verschillen, voor de rest hebben we eigenlijk een erg fijne relatie zonder enig probleem. Ik lees morgen even verder
.
vrijdag 9 november 2018 om 22:14
Doobie01 schreef: ↑09-11-2018 22:08Wauw, dat zijn erg veel reacties in korte tijd! Dank voor alle reacties, het is wel fijn om even een blik buiten je eigen bubbel te kunnen werpen. Even alvast kort wat antwoorden op dingen die hier werden gezegd.
Ze staat achter de beslissing die ik heb genomen en gelooft ook in mijn plannen. Feitelijk is er zo goed als 0% risico, we hebben totaal geen tophypotheek en mijn onderneming is niet zodanig van aard dat er risico op faillisement is (hooguit op tegenvallende omzet).
Het gaat nu vooral over de verdeling van de kosten het komende jaar. Afspraak is dat ik volgend jaar de balans opmaak: heeft de onderneming kans van slagen of ben ik beter af in loondienst? Voor het komende jaar heb ik voldoende eigen spaargeld achter de hand om zelfs met een bescheiden winst de lasten nog steeds 50/50 te kunnen betalen. Het probleem zit 'em inderdaad in de extra dingen: dure vliegvakanties die ze nog graag wil meemaken, etentjes in restaurants etc. Ik heb geen problemen om hier aan bij te dragen, maar wil dit niet 50/50 doen zolang ik in de opstartfase zit.
Mijn vriendin loopt geen risico en ik zelf ook niet. Worst case scenario is dat mijn inkomsten zo lang laag blijven dat ik op termijn niet aan de huidige 50/50-verdeling kan doen. In theorie kan ik ook langdurig ziek worden. In dat geval wil ze alle kosten betalen (en houden we nog steeds voldoende geld over om in het huis te blijven wonen, alle overige lasten te betalen, op vakantie te gaan en te sparen).
Fijn dat ze er wel achter staat en je wil ondersteunen bij bijv ziekte. Dan zou ik er gewoon voor gaan. Ik vind het persoonlijk niet onredelijk dat ze van jou wel zoals nu 50/50 bijdragen verwacht in gewone leefkosten (vaste lasten en boodschappen).
Wat betreft vakanties, ik zou er voor jezelf rekening mee houden dat je dat het eerste jaar gewoon niet gaat doen. Niet alleen de reis kost geld, ook het feit dat je in die tijd niet werkt kost geld, je hebt gewoon geen inkomen. In de eerste opbouwende fase kan een paar weken onbereikbaarheid nog meer negatieve bijeffecten hebben. Gun haar haar vakantie, maar hou er rekening mee dat je zelf niet meegaat.
Om even te vertellen hoe het bij ons gaat: mijn onderneming heeft een stabiel inkomen, de onderneming van mijn vriend niet altijd. Ik vind uit eten gaan en op vakantie gaan met hem veel leuker dan zonder hem, en dus draag ik daarin dan meer bij dan hij.
vrijdag 9 november 2018 om 22:20
Mijn man is zzp’er. Met ups en downs. Voor mij geen enkel probleem, ik heb een stabiel inkomen en hij werkt keihard.MinkeDeWit schreef: ↑09-11-2018 22:01De vraag is eigenlijk of zij het jou gunt om lekker te rommelen. Het lijkt erop van niet. Dat zie ik niet per se als slecht, tenzij zij echt zoveel verdient dat jouw inkomen altijd een fractie blijft van het hare.
Zou je in je eentje kunnen rondkomen van jouw inkomen?
Maar als hij lekker zou willen rommelen? Daar zou ik niet mee akkoord gaan.
vrijdag 9 november 2018 om 22:22
Maar je zegt nu dus dat jij als je je spaargeld aanspreekt wel 50/50 kunt betalen het eerste jaar en daarna ook omdat je dan weer voldoende inkomsten hebt. In dat geval vind ik haar niet onredelijk. Je kunt het zelf betalen, dus waarom zou zij dan jouw ondernemerschap financieren? Lijkt mij logisch dat je eerst je eigen geld vervrand voordat je aan het hare komt.. het is iets heel anders dan wanneer je beiden in een concept gelooft, maar er tijdelijk onvoldoende inkomsten zijn en je eigen geld verbrand is, maar je samen besluit dat de het de moeite is door te zetten omdat je gelooft in het concept. Bij nader inzien geef ik je vriendin dan wel gelijk.
vrijdag 9 november 2018 om 22:39
snoepzak schreef: ↑09-11-2018 22:22Maar je zegt nu dus dat jij als je je spaargeld aanspreekt wel 50/50 kunt betalen het eerste jaar en daarna ook omdat je dan weer voldoende inkomsten hebt. In dat geval vind ik haar niet onredelijk. Je kunt het zelf betalen, dus waarom zou zij dan jouw ondernemerschap financieren? Lijkt mij logisch dat je eerst je eigen geld vervrand voordat je aan het hare komt.. het is iets heel anders dan wanneer je beiden in een concept gelooft, maar er tijdelijk onvoldoende inkomsten zijn en je eigen geld verbrand is, maar je samen besluit dat de het de moeite is door te zetten omdat je gelooft in het concept. Bij nader inzien geef ik je vriendin dan wel gelijk.
+1
vrijdag 9 november 2018 om 22:54
Ik vind het onredelijk van jou om te verwachten dat je vriendin jouw leven wel sponsort. Keuzes die je zelf maakt. En dat terwijl je gewoon de financiële middelen hebt. Ik vind je een beetje een profiterende rol aannemen. Je moet het kunnen regelen zoals je het ook had moeten regelen als je geen relatie had gehad. Kom op, het is 2018. Geld op één grote hoop is zo vorige eeuw.
vrijdag 9 november 2018 om 23:44
Naar ik aanneem gaat het hier om een gezamenlijk koophuis. Redelijk is dan om alle inkomsten bij elkaar te leggen en dan daaruit alle vaste lasten van te betalen. Dat is geen kwestie van 'sponsoring' of iets van de 'vorige eeuw' maar dat is gewoon wat voor elkaar over hebben en elkaar steunen in een nieuwe en onzekere stap als deze.
Als je vriendin dit niet wil en vast wil houden aan die 50 - 50 verdeling, dan staat ze dus ook niet echt achter je plannen voor een eigen bedrijf of heeft hier geen realistisch beeld bij Financiële onzekerheid hoort tot op zekere hoogte bij een eigen bedrijf en in de beginfase vrijwel altijd.
Gaat je bedrijf heel goed zoals je verwacht of zij raakt haar baan kwijt, dan profiteert je vriendin ook mee van alles op 1 hoop gooien. Het werkt dus twee kanten op.
Als je vriendin dit niet wil en vast wil houden aan die 50 - 50 verdeling, dan staat ze dus ook niet echt achter je plannen voor een eigen bedrijf of heeft hier geen realistisch beeld bij Financiële onzekerheid hoort tot op zekere hoogte bij een eigen bedrijf en in de beginfase vrijwel altijd.
Gaat je bedrijf heel goed zoals je verwacht of zij raakt haar baan kwijt, dan profiteert je vriendin ook mee van alles op 1 hoop gooien. Het werkt dus twee kanten op.
zaterdag 10 november 2018 om 08:34
snoepzak schreef: ↑09-11-2018 22:22Maar je zegt nu dus dat jij als je je spaargeld aanspreekt wel 50/50 kunt betalen het eerste jaar en daarna ook omdat je dan weer voldoende inkomsten hebt. In dat geval vind ik haar niet onredelijk. Je kunt het zelf betalen, dus waarom zou zij dan jouw ondernemerschap financieren? Lijkt mij logisch dat je eerst je eigen geld vervrand voordat je aan het hare komt.. het is iets heel anders dan wanneer je beiden in een concept gelooft, maar er tijdelijk onvoldoende inkomsten zijn en je eigen geld verbrand is, maar je samen besluit dat de het de moeite is door te zetten omdat je gelooft in het concept. Bij nader inzien geef ik je vriendin dan wel gelijk.
Klopt, maar dan zie je over het hoofd dat onze inkomens ook voor mijn onderneming al behoorlijk ver uitelkaar begonnen te lopen. Dat was in het begin van onze relatie nog minder het geval. De vraag is dus eigenlijk of het eerlijk is om aan een 50/50-verdeling vast te houden als de inkomsten steeds verder uitelkaar lopen. Dat wordt nu getriggerd door de onzekerheid en lagere inkomsten die een beginnend ondernemerschap met zich meebrengen.
Boogschutter10 schreef: ↑09-11-2018 23:44Naar ik aanneem gaat het hier om een gezamenlijk koophuis. Redelijk is dan om alle inkomsten bij elkaar te leggen en dan daaruit alle vaste lasten van te betalen. Dat is geen kwestie van 'sponsoring' of iets van de 'vorige eeuw' maar dat is gewoon wat voor elkaar over hebben en elkaar steunen in een nieuwe en onzekere stap als deze.
Als je vriendin dit niet wil en vast wil houden aan die 50 - 50 verdeling, dan staat ze dus ook niet echt achter je plannen voor een eigen bedrijf of heeft hier geen realistisch beeld bij Financiële onzekerheid hoort tot op zekere hoogte bij een eigen bedrijf en in de beginfase vrijwel altijd.
Gaat je bedrijf heel goed zoals je verwacht of zij raakt haar baan kwijt, dan profiteert je vriendin ook mee van alles op 1 hoop gooien. Het werkt dus twee kanten op.
Dat is ook meer hoe ik er in sta inderdaad, behalve dan dat ik oprecht geloof dat ze achter mijn bedrijfsplannen staat. Een deel van haar onzekerheid zit erin dat zij mogelijk in de toekomst in een andere sector wil werken en daarbij dan ook weer een stuk minder gaat verdienen. Maar dat vind ik geen probleem. Dan verdelen we de kosten weer op een andere manier. Dat kan ook vrij makkelijk omdat we eigenlijk nu een behoorlijk luxe uitgangspositie hebben. Ook bij significante inkomstendaling van ons beiden is er weinig aan de hand wat betreft het betalen van de rekeningen.
zaterdag 10 november 2018 om 09:32
zaterdag 10 november 2018 om 10:39
Toen mijn man voor zichzelf begon is hij gewoon zijn deel van de vaste lasten blijven betalen. Wij hadden ook sparen voor gezamenlijk doeleinden opgenomen in onze vaste lasten. Dat is nooit een probleem geweest.
Was het hem niet gelukt om zijn aandeel te betalen, dan had ik dat met alle liefde voor hem gedaan. Zo werkt dat nu eenmaal in een relatie.
Inmiddels gaat het geld op de grote hoop en is er geen "jouw en mijn" denken meer.
Was het hem niet gelukt om zijn aandeel te betalen, dan had ik dat met alle liefde voor hem gedaan. Zo werkt dat nu eenmaal in een relatie.
Inmiddels gaat het geld op de grote hoop en is er geen "jouw en mijn" denken meer.
zaterdag 10 november 2018 om 10:41
DIt inderdaad. Toen man begon met zzp’en hebben we afgesproken dat
- hij het sowieso een jaar de kans zou geven
- we in die tijd de oorspronkelijke verdeling aanhielden tenzij er grote kosten waren of hij echt zwaar onder de nullijn zat. In beginsel zou hij t ondernemersrisico niet op mij afwenden. Hij wilde dat ook zo.
- inmiddels loopt zijn business vrij goed en storten we naar rato, ca 65(ik)/35(hem). Meevallers zet hij apart voor slechtere tijden.
Ik vind wel dat je vriendin zeurt over bijdragen aan luxe vakanties of etentjes. Die zou ik in haar geval skippen of meer aan betalen.
zaterdag 10 november 2018 om 10:45
Daar moeten ze sowieso over praten, vakanties zitten er gewoon niet altijd in als je ondernemer bent in de opbouwfase. Of beperkt dus een week ipv 3 weken. Ligt er wel een beetje aan wat je doet natuurlijk. Daarover moet je wel op een lijn zitten.MadameJean schreef: ↑10-11-2018 10:41Ik vind wel dat je vriendin zeurt over bijdragen aan luxe vakanties of etentjes. Die zou ik in haar geval skippen of meer aan betalen.
zaterdag 10 november 2018 om 11:22
Alles op één hoop kan alleen maar als je in gemeenschap van goederen trouwt.
Wij dragen aan de gezamenlijke rekening bij naar rato. Toen ik meer verdiende dan mijn man, droeg ik dus ook meer bij. Nu ik ziek ben, draagt hij meer bij. Op deze manier houden we beide voldoende over en komen we ook gezamenlijk niets te kort.
Wij dragen aan de gezamenlijke rekening bij naar rato. Toen ik meer verdiende dan mijn man, droeg ik dus ook meer bij. Nu ik ziek ben, draagt hij meer bij. Op deze manier houden we beide voldoende over en komen we ook gezamenlijk niets te kort.
zaterdag 10 november 2018 om 11:37
Nee hoor. Wij zijn niet in gemeenschap v goederen getrouwd en gooien alles op 1 hoop. Er is geen ik en hij, wij zijn wij al voor er kinderen waren. Gewoon omdat we samen leven, samen genieten, samen op een houtje bijten in slechte tijden en elkasr de wereld gunnen. Wel wetem we beiden dat als we uit elkaar gaan we allebei onszelf financieel wel weer redden. Al had ik meer spaargeld gehad als we alles eerlijk hadden gedeeld.lise1985 schreef: ↑10-11-2018 11:22Alles op één hoop kan alleen maar als je in gemeenschap van goederen trouwt.
Wij dragen aan de gezamenlijke rekening bij naar rato. Toen ik meer verdiende dan mijn man, droeg ik dus ook meer bij. Nu ik ziek ben, draagt hij meer bij. Op deze manier houden we beide voldoende over en komen we ook gezamenlijk niets te kort.
zaterdag 10 november 2018 om 12:12
Ik denk dat je moet zoeken naar een compromis.
In dit geval dus: ik probeer mijn bedrijf 1 jaar, haal ik in de tweede helft hetzelfde salaris als nu, dan ga ik ermee door.
Het eerste half jaar leg ik mijn helft bij uit mijn spaargeld. Het tweede half jaar zou dat uit de omzet moeten.
Maar we passen de gezamenlijke uitgaven het eerste jaar dan wel aan, zodat we beide een lager bedrag inleggen. Dus wél het geplande onderhoud, want dat is al gereserveerd, maar geen vliegvakanties en wat zuiniger met andere uitgaven.
In dit geval dus: ik probeer mijn bedrijf 1 jaar, haal ik in de tweede helft hetzelfde salaris als nu, dan ga ik ermee door.
Het eerste half jaar leg ik mijn helft bij uit mijn spaargeld. Het tweede half jaar zou dat uit de omzet moeten.
Maar we passen de gezamenlijke uitgaven het eerste jaar dan wel aan, zodat we beide een lager bedrag inleggen. Dus wél het geplande onderhoud, want dat is al gereserveerd, maar geen vliegvakanties en wat zuiniger met andere uitgaven.
zaterdag 10 november 2018 om 14:48
Of dat je mensen op bezoek krijgt en die zeggen dat dat je mooie gordijnen hebt, of een mooi bankstel... "Nee, de gordijnen zijn van mijn vriendin en het bankstel van mij, dus niet van óns, nee, we houden alles gescheiden, zie je, dus het etentje vanavond moeten we nog afrekenen, en trouwens, toen we volgende keer bij jullie waren, hebben we een fles wijn van 20 euro meegenomen, dus ik krijg nog 10 euro van mijn partner..." Pfff.Madeliefjees schreef: ↑09-11-2018 21:27Ben dan wel benieuwd hoe jullie dat gaan doen als er ooit kinderen komen.
Schat ik heb de kinderen vandaag op een ijsje getrakteerd! Maak jij even 1 euro naar mij over?
Oeps Jantje eet 150 gr. spercibonen, ik krijg wel 30 cent van jou!
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
