Geld & Recht
alle pijlers
Nieuw vrekkentopic
zondag 23 december 2018 om 11:26
Ik zie dat het oude vrekkentopic niet meer gebruikt wordt. Dus hier een nieuw vrekkentopic!
Tips om zuinig te leven. Omdat het noodzaak is, omdat het een uitdaging is, of wat de reden ook mag zijn. Zelf zag ik mijn financiële situatie even heel somber en probeerde me bewust te worden van al mijn uitgaven om er wat meer grip op te krijgen. Inmiddels door een financiële meevaller zijn mijn maandlasten lager dan verwacht en ziet het er weer wat zonniger uit. Toch wil ik blijven opletten op mijn uitgaven, om hopelijk zo ook wat te kunnen sparen.
Laten we elkaar supporten en tips uitwisselen. Wat is jouw situatie (gezin, alleen, koophuis, huurhuis, huisdieren, etc) en waarom wil je bezuinigen?
Tips om zuinig te leven. Omdat het noodzaak is, omdat het een uitdaging is, of wat de reden ook mag zijn. Zelf zag ik mijn financiële situatie even heel somber en probeerde me bewust te worden van al mijn uitgaven om er wat meer grip op te krijgen. Inmiddels door een financiële meevaller zijn mijn maandlasten lager dan verwacht en ziet het er weer wat zonniger uit. Toch wil ik blijven opletten op mijn uitgaven, om hopelijk zo ook wat te kunnen sparen.
Laten we elkaar supporten en tips uitwisselen. Wat is jouw situatie (gezin, alleen, koophuis, huurhuis, huisdieren, etc) en waarom wil je bezuinigen?
Je kunt méér.
maandag 18 februari 2019 om 07:26
Ik ben eigenlijk pas een beetje financieel bewust geworden toen de kinderen naar de middelbare school gingen. Voor die tijd deden we maar wat. Een huis kopen is ons allebei van huis uit niet echt meegegeven. Arbeidersmilieus en zelf gewoon niet over nagedacht. Later wel maar toen durfden we het niet meer aan omdat ons gezin toen veel geld opslokte (studies).
Om de collegegelden te kunnen betalen e, d, ben ik me echt op tijd het vrekken gaan storten. Ik heb de bespaarkalenders van Marieke Henselmans verslonden hahaha. En nog steeds kijk ik graag naar bespaarprogramma's en lees ik graag bespaarblogs.
Inmiddels hebben we de kinderen goed opgeleid afgeleverd aan de maatschappij en zelf een goed spaarpotje opgebouwd voor als het inkomen na de pensionering naar beneden duvelt.
Ik budgetteer strak elke maand, daar voel ik me goed bij.
Wij doen voornamelijk dingen die weinig kosten. Wandelen, fietsen, Netflix en gewoon t, v, kijken.
1x per jaar op vakantie (buitenland, auto) en we zijn tevreden.
Alles had handiger gekund maar ach........
Om de collegegelden te kunnen betalen e, d, ben ik me echt op tijd het vrekken gaan storten. Ik heb de bespaarkalenders van Marieke Henselmans verslonden hahaha. En nog steeds kijk ik graag naar bespaarprogramma's en lees ik graag bespaarblogs.
Inmiddels hebben we de kinderen goed opgeleid afgeleverd aan de maatschappij en zelf een goed spaarpotje opgebouwd voor als het inkomen na de pensionering naar beneden duvelt.
Ik budgetteer strak elke maand, daar voel ik me goed bij.
Wij doen voornamelijk dingen die weinig kosten. Wandelen, fietsen, Netflix en gewoon t, v, kijken.
1x per jaar op vakantie (buitenland, auto) en we zijn tevreden.
Alles had handiger gekund maar ach........
maandag 18 februari 2019 om 07:31
Is niets pennywise, poundfoolish aan en dat betekend die uitdrukking ook niet.gianna schreef: ↑17-02-2019 21:35O, herkenbaar: ik denk er ook vaak over na of mijn zuinigheid voortkomt uit een soort angst. Mijn ouders waren ook best zuinig, maar ik ben erger denk ik. Aan de andere kant houd ik ook weer van 'pennywise, poundfoolish' - ik kan ook zomaar royaal uitgeven als ik dat nodig vind. Gisteren bijvoorbeeld. Ik kocht een fles cola bij de plaatselijke supermarkt en ontdekte dat er afgeprijsde blikken peulvruchten stonden, houdbaar tot 2023 of zo. Mooi voor in mijn keldervoorraad. Maar: buiten, voor de winkel, trof ik een kennis tranen aan, toen ik haar aansprak. Ze deed seizoenswerk, wat nu stilligt en kan amper eten voor zichzelf en haar kind kopen. Ik ben naar huis gegaan, heb 100 euro in een envelop gedaan en ben die haar gaan brengen. Ik die net afgeprijsde linzen en kapucijners had aangeschaft...
. Aan de andere kant houd ik ook weer van 'pennywise, poundfoolish' - ik kan ook zomaar royaal uitgeven als ik dat nodig vind. Gisteren bijvoorbeeld. Ik kocht een fles cola bij de plaatselijke supermarkt en ontdekte dat er afgeprijsde blikken peulvruchten stonden, houdbaar tot 2023 of zo. Mooi voor in mijn keldervoorraad. Maar: buiten, voor de winkel, trof ik een kennis tranen aan, toen ik haar aansprak. Ze deed seizoenswerk, wat nu stilligt en kan amper eten voor zichzelf en haar kind kopen. Ik ben naar huis gegaan, heb 100 euro in een envelop gedaan en ben die haar gaan brengen. Ik die net afgeprijsde linzen en kapucijners had aangeschaft...
Dan zou het eerder zijn, bezuinigen op je blikjes om vervolgens iets duurs en makkelijk af te halen want je hebt honger.
Dit is gewoon een hele lieve actie van je ♥
maandag 18 februari 2019 om 08:04
Ik had deze kant ook nog niet gezien. Maar het doet me echt goed
Je kunt méér.
maandag 18 februari 2019 om 08:06
Moon-Alisa schreef: ↑18-02-2019 08:04Ik had deze kant ook nog niet gezien. Maar het doet me echt goed
maandag 18 februari 2019 om 08:50
Wat bij mij wel scheelt, en ik hoop dat het niet verkeerd overkomt, is dat ik een broer heb met geld. Ik heb hem nog nooit om een stuiver gevraagd, maar hij zal iig niet laten gebeuren dat ik onder een brug terecht kom. Het is fijn om te weten dat er 'ergens' geld is. Dat is misschien anders als je hele familie in hetzelfde lastige schuitje zit.
De band tussen ons is een tijd lang wel slechter geweest. Toen zat ik ook fulltime thuis, waar hij niet zo veel begrip voor had. Hij is zelf een enorm harde werker, meldt zich niet ziek tenzij hij half dood is, etc. Dat zou mijn manier van leven ook niet zijn... maar hij is er wel rijk mee geworden.
Nogmaals ik vraag hem nooit om geld. Maar denk wel dat mijn familie me zou opvangen als het ineens echt op is.
Heb net ook gekeken naar de pas van deze stad. Ook de moeite waard. Wat ik dan niet snap is dat ze een aanmeldformulier hebben dat je als PDF kunt downloaden, moet printen en met pen invullen. En dan ouderwets opsturen met een envelop en postzegel. Alsof minima niet hebben meegedaan met de digitalisering
De band tussen ons is een tijd lang wel slechter geweest. Toen zat ik ook fulltime thuis, waar hij niet zo veel begrip voor had. Hij is zelf een enorm harde werker, meldt zich niet ziek tenzij hij half dood is, etc. Dat zou mijn manier van leven ook niet zijn... maar hij is er wel rijk mee geworden.
Nogmaals ik vraag hem nooit om geld. Maar denk wel dat mijn familie me zou opvangen als het ineens echt op is.
Heb net ook gekeken naar de pas van deze stad. Ook de moeite waard. Wat ik dan niet snap is dat ze een aanmeldformulier hebben dat je als PDF kunt downloaden, moet printen en met pen invullen. En dan ouderwets opsturen met een envelop en postzegel. Alsof minima niet hebben meegedaan met de digitalisering
Je kunt méér.
maandag 18 februari 2019 om 09:02
Dat snap ik wel moon-lisa. Ik heb op dit moment geen geldzorgen, maar toen ik die wel had merkte ik ook dat het me goed deed te weten dat mijn zus goed verdient. Mocht ik aan de bedelstaf raken, dan helpt ze me vast.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
maandag 18 februari 2019 om 09:27
Hetzelfde hier hoor. Ik zal echt niet zo snel onder een brug belanden. Mijn moeder leeft alsof ze heel arm is maar dat is ze echt niet. Zo lang zij leeft zal er altijd een warm bed en maaltijd voor mij klaar staan bij haar.
Het zit bij mij ook meer tussen de oren en het heeft te maken met ouder worden. Ik heb nooit getwijfeld aan mijn verdiencapaciteit en ik heb nog nooit een uitkering aan hoeven vragen maar tijdens de crisis werd ik wel even goed met de neus op de feiten gedrukt.
De AOW leeftijd gaat steeds maar omhoog. Ik zal waarschijnlijk moeten werken tot mijn zeventigste. Dat beangstigt mij. Nog meer dan 20 jaar te gaan. En ik heb via mijn werk nog nooit pensioen opgebouwd.
En het gekke is, ik heb echt wel tijden gehad dat ik van heel weinig rond moest komen. Zeven jaar geleden nog, toen ik eindelijk weer werk had gevonden verdiende ik met mijn part-time baan 1100 euro netto. Daar kwam nog 350 euro aan huur en zorgtoeslag bij maar goed, mijn vaste lasten (huur + zorgverzekering) waren 850 euro. Gek genoeg voelde ik mij toen helemaal niet arm en ik kon er ook okay van rondkomen.
Het zit bij mij ook meer tussen de oren en het heeft te maken met ouder worden. Ik heb nooit getwijfeld aan mijn verdiencapaciteit en ik heb nog nooit een uitkering aan hoeven vragen maar tijdens de crisis werd ik wel even goed met de neus op de feiten gedrukt.
De AOW leeftijd gaat steeds maar omhoog. Ik zal waarschijnlijk moeten werken tot mijn zeventigste. Dat beangstigt mij. Nog meer dan 20 jaar te gaan. En ik heb via mijn werk nog nooit pensioen opgebouwd.
En het gekke is, ik heb echt wel tijden gehad dat ik van heel weinig rond moest komen. Zeven jaar geleden nog, toen ik eindelijk weer werk had gevonden verdiende ik met mijn part-time baan 1100 euro netto. Daar kwam nog 350 euro aan huur en zorgtoeslag bij maar goed, mijn vaste lasten (huur + zorgverzekering) waren 850 euro. Gek genoeg voelde ik mij toen helemaal niet arm en ik kon er ook okay van rondkomen.
lady_day wijzigde dit bericht op 18-02-2019 09:46
0.09% gewijzigd
maandag 18 februari 2019 om 09:37
Soms ligt het ook aan de levensfase. In mijn studententijd lette iedereen wel op zijn geld. Later toen ik vriendinnen had die single waren en fulltime werkten op HBO, terwijl ik met Wajong in een duur appartement woonde... voelde dat heel anders.
Mijn ouders redden zich financieel maar ik heb nooit echt een idee van hoe ze er nu echt bij zitten. Vroeger gaven ze me wel eens iets maar dan moest ik altijd horen dat moeder geen geld had voor nieuwe schoenen want alles ging naar de kinderen, blabla. Dat was ik echt beu. Je geeft iets of je geeft het niet, ik had niet gevraagd om die dingen.
Maar ik weet wel dat ik bij ze mag logeren en eten als er iets helemaal mis gaat. Ik zou alleen niet zo gelukkig worden van die optie.
Mijn ouders redden zich financieel maar ik heb nooit echt een idee van hoe ze er nu echt bij zitten. Vroeger gaven ze me wel eens iets maar dan moest ik altijd horen dat moeder geen geld had voor nieuwe schoenen want alles ging naar de kinderen, blabla. Dat was ik echt beu. Je geeft iets of je geeft het niet, ik had niet gevraagd om die dingen.
Maar ik weet wel dat ik bij ze mag logeren en eten als er iets helemaal mis gaat. Ik zou alleen niet zo gelukkig worden van die optie.
Je kunt méér.
maandag 18 februari 2019 om 10:08
Bedankt voor alle reacties op de koop en huurwoningen!
Ik wil namelijk binnenkort verhuizen, de huurwoningen zijn hier zo verschrikkelijk schaars dat ik er steeds naast grijp. Ik weet niet of kopen zo zeer mogelijk is voor mij, maar misschien iets HEEL goedkoops. Ik loop tegen dezelfde dingen/twijfels aan als jullie. Huren omdat je dan niks opbouwt, maar met kopen ben ik zo bang dat ik voor veel grote kosten kom te staan zoals onderhoud en daar heb ik dan geen geld voor. Ook is het fijn dat je de huur zo op kunt zeggen en zit je niet zo vast aan een appartement (want ik wil geen tuin). Daarnaast vind ik de verantwoordelijkheid ook erg groot als je zo iets groots koopt. Ik vind dat toch wel erg spannend.
Denk eerst toch maar weer gewoon huren. Ik vind het erg lastig allemaal. Alles heeft zo zijn voor- en nadelen.
Bedankt in ieder geval hoor
Ik wil namelijk binnenkort verhuizen, de huurwoningen zijn hier zo verschrikkelijk schaars dat ik er steeds naast grijp. Ik weet niet of kopen zo zeer mogelijk is voor mij, maar misschien iets HEEL goedkoops. Ik loop tegen dezelfde dingen/twijfels aan als jullie. Huren omdat je dan niks opbouwt, maar met kopen ben ik zo bang dat ik voor veel grote kosten kom te staan zoals onderhoud en daar heb ik dan geen geld voor. Ook is het fijn dat je de huur zo op kunt zeggen en zit je niet zo vast aan een appartement (want ik wil geen tuin). Daarnaast vind ik de verantwoordelijkheid ook erg groot als je zo iets groots koopt. Ik vind dat toch wel erg spannend.
Denk eerst toch maar weer gewoon huren. Ik vind het erg lastig allemaal. Alles heeft zo zijn voor- en nadelen.
Bedankt in ieder geval hoor
anoniem_300297 wijzigde dit bericht op 18-02-2019 10:10
7.50% gewijzigd
maandag 18 februari 2019 om 10:11
Ik heb altijd alleen gewoond. Dat gevoel van kwetsbaarder zijn, waar hier over gesproken wordt, herken ik wel: je kan niks delen en er is niet "ook nog een ander met verdiencapaciteit" (en/of schoonouders/broers/zussen, al is het maar voor wat hulp bij kleine hand- en spandiensten).
Ik heb een aantal jaren in loondienst gewerkt en ben daarna zelfstandige geworden. Ik heb nu dus maar een klein pensioen opgebouwd en daarnaast heb ik een paar lijfrentes afgesloten; hoeveel dat over een jaar of 8 tot 9 (ik ben nu achter in de 50) gaat opleveren, moet ik nog maar afwachten.
Maar eigenlijk heb ik altijd geleefd in een eenvoudige, zelfs wat sobere, stijl. Ben redelijk ongevoelig voor commercie.
Maakt mij dat tot een vrek? Of iemand die (te) zuinig is?
Ik weet het niet.
Misschien leef ik nu zuiniger dan straks nodig blijkt te zijn. Maar wat dat betreft is het funest dat er zo weinig / steeds minder zekerheid is over de toekomst.
Geen flauw idee hoeveel je per maand nodig hebt over een jaar of tien: als je in een huis woont waarvan de hypotheek is afgelost, zou je het dan redden met bijvoorbeeld 1800,- netto per maand (of 2400,- netto in het geval je een huurhuis hebt)?
Ik heb een aantal jaren in loondienst gewerkt en ben daarna zelfstandige geworden. Ik heb nu dus maar een klein pensioen opgebouwd en daarnaast heb ik een paar lijfrentes afgesloten; hoeveel dat over een jaar of 8 tot 9 (ik ben nu achter in de 50) gaat opleveren, moet ik nog maar afwachten.
Maar eigenlijk heb ik altijd geleefd in een eenvoudige, zelfs wat sobere, stijl. Ben redelijk ongevoelig voor commercie.
Maakt mij dat tot een vrek? Of iemand die (te) zuinig is?
Ik weet het niet.
Misschien leef ik nu zuiniger dan straks nodig blijkt te zijn. Maar wat dat betreft is het funest dat er zo weinig / steeds minder zekerheid is over de toekomst.
Geen flauw idee hoeveel je per maand nodig hebt over een jaar of tien: als je in een huis woont waarvan de hypotheek is afgelost, zou je het dan redden met bijvoorbeeld 1800,- netto per maand (of 2400,- netto in het geval je een huurhuis hebt)?
maandag 18 februari 2019 om 13:05
Gebruna schreef: ↑18-02-2019 10:11Ik heb altijd alleen gewoond. Dat gevoel van kwetsbaarder zijn, waar hier over gesproken wordt, herken ik wel: je kan niks delen en er is niet "ook nog een ander met verdiencapaciteit" (en/of schoonouders/broers/zussen, al is het maar voor wat hulp bij kleine hand- en spandiensten).
Ik heb een aantal jaren in loondienst gewerkt en ben daarna zelfstandige geworden. Ik heb nu dus maar een klein pensioen opgebouwd en daarnaast heb ik een paar lijfrentes afgesloten; hoeveel dat over een jaar of 8 tot 9 (ik ben nu achter in de 50) gaat opleveren, moet ik nog maar afwachten.
Maar eigenlijk heb ik altijd geleefd in een eenvoudige, zelfs wat sobere, stijl. Ben redelijk ongevoelig voor commercie.
Maakt mij dat tot een vrek? Of iemand die (te) zuinig is?
Ik weet het niet.
Misschien leef ik nu zuiniger dan straks nodig blijkt te zijn. Maar wat dat betreft is het funest dat er zo weinig / steeds minder zekerheid is over de toekomst.
Geen flauw idee hoeveel je per maand nodig hebt over een jaar of tien: als je in een huis woont waarvan de hypotheek is afgelost, zou je het dan redden met bijvoorbeeld 1800,- netto per maand (of 2400,- netto in het geval je een huurhuis hebt)?
Tuurlijk red je dat. Dat zijn prima bedragen in mijn ogen.
maandag 18 februari 2019 om 14:10
Ik vind dat zelfs best veel, er van uitgaande dat je hypotheek afgelost is, dus dat je die kosten er niet bij hoeft te tellen!herfstappeltaart schreef: ↑18-02-2019 13:05Tuurlijk red je dat. Dat zijn prima bedragen in mijn ogen.
Veel mensen hebben dat niet over als de woonlasten er af zijn....
maandag 18 februari 2019 om 15:52
Moon-Alisa schreef: ↑17-02-2019 21:27Dank je Pejeka
Het is ook echt niet zo dat ik graag twee auto's zou hebben. Om auto's geef ik sowieso niks. Maar toen ik 2 jaar geleden een nieuwe fiets kocht van mijn vakantiegeld, was het wel een verademing dat ik eindelijk een vervoermiddel had dat niet langzaamaan kapot ging.
Vaak deed ik in de weekenden heel weinig omdat het dan iig ook geen geld kostte. Dan is de maandag best pijnlijk als iedereen vraagt wat je hebt gedaan. Maar ik kan er ook wel iets creatiever in worden en vaker gratis of goedkope dingen doen. En heb nu een gezellige sportschool.
Qua werk zit ik nu wel op een spoor dat mogelijk een vervolg krijgt. Maar het blijft soms lastig. Ik mis wel een heleboel ervaring vergeleken met iemand die vanaf zijn 22e aan de arbeidsmarkt deelneemt. Wel word ik op dit moment echt uitgedaagd en ik hoop dat we in de toekomst hiermee verder kunnen. Ik kan er niet zo veel over zeggen zonder herkenbaar te worden.
Verder... aan t kijken naar een tweedehands laminaatvloer. Verkoper zegt dat hij over 4 weken eruit moet. Laat ik het even afwachten en dan over een paar weken een klein bedrag bieden. Vloer die ik nu heb, heb ik overgenomen van vorige huurster. maar was toen al niet mooi meer en nu al helemaal niet meer...
Je situatie klinkt heel herkenbaar. Door ziekte kwam ik in de bijstand terecht (geen recht op andere uitkeringen omdat ik nog studeerde. Geen recht op wajong, door allerlei rare redenen). Het is erg stressvol geweest om de eindjes aan elkaar te knopen. Ging er iets kapot dan kon ik wel huilen, want er was geen geld om het op te lossen. Mensen denken dat je dan in aanmerking komt voor de bijzondere bijstand, maar dat is echt niet makkelijk. Voor een nieuwe bril kwam ik niet in aanmerking voor de bijzondere bijstand, dan moest ik maar een duurdere zorgverzekering nemen. Zo heb ik ook jaren geen wasmachine gehad, want dat kon wel bij een wasserette.
Ik kreeg een gat in mijn cv en kreeg geen hulp bij solliciteren en kwam ook niet in aanmerking voor trajectbegeleiding oid, want dat was alleen mogelijk voor mensen met een Wajong.
Inmiddels gaat het goed hoor, heb zelfs werk
Maar ik snap hoe moeilijk het is.Verder is dit absoluut niet bedoeld als kritiek op de bijstand. Ik was dolblij dat er een vangnet bestond. Het is alleen erg pijnlijk om te lezen dat sommige mensen denken dat je in de bijstand lekker gratis geld krijgt.
maandag 18 februari 2019 om 16:00
Lady_Day schreef: ↑18-02-2019 09:27En het gekke is, ik heb echt wel tijden gehad dat ik van heel weinig rond moest komen. Zeven jaar geleden nog, toen ik eindelijk weer werk had gevonden verdiende ik met mijn part-time baan 1100 euro netto. Daar kwam nog 350 euro aan huur en zorgtoeslag bij maar goed, mijn vaste lasten (huur + zorgverzekering) waren 850 euro. Gek genoeg voelde ik mij toen helemaal niet arm en ik kon er ook okay van rondkomen.
O wow, ik zou echt blij zijn met dat bedrag. Ik zit nu op 1200 euro incl toeslagen. Niet bedoeld als kritiek hoor
maandag 18 februari 2019 om 16:04
@hersftappeltaart en loulou:
Die 1800,- netto was inderdaad als bedrag waar geen hypotheek meer van af hoeft (uiteraard nog wel onderhoud).
Nu klinkt dat inderdaad als een gewoon goed bedrag; zeer goed te doen.
Maar ik merk nu al dat bijvoorbeeld onkruid verwijderen in de tuin soms best zwaar valt (rug). En ik heb altijd zelf het huishouden gedaan onder het motto dat je dan aan twee kanten bespaart: je hoeft geen werkster te nemen én je heb zelf extra beweging in de tijd die je anders in de sportschool zou doorbrengen (en je bespaart de -reis/parkeer- kosten voor de sportschool...
Wat betreft de 'gewone' uitgaven kan je zelf aardig sturen. Uiteraard ook maar tot op zekere hoogte, want bijv. de energieprijs is niet te beïnvloeden.
Maar als je geen kinderen hebt waar je eventueel op kunt terugvallen en je moet t.z.t. zelf veel extra zorgkosten maken en klusjesmensen inschakelen, dan kan het natuurlijk snel gaan met de kosten.
En als je eenmaal 70 jaar bent, lijkt werken mij geen realistische optie meer.
Die 1800,- was een voorbeeld, hebben jullie een bepaald doelbedrag voor ogen?
Ik zou het liefst uitkomen op een netto inkomen dat gelijk is aan een netto modaal inkomen: weet niet of dat haalbaar is, maar dat voelt als een 'veilig' idee.
(heb ven gekeken; modaal is nu plm. 2150,- netto)
Die 1800,- netto was inderdaad als bedrag waar geen hypotheek meer van af hoeft (uiteraard nog wel onderhoud).
Nu klinkt dat inderdaad als een gewoon goed bedrag; zeer goed te doen.
Maar ik merk nu al dat bijvoorbeeld onkruid verwijderen in de tuin soms best zwaar valt (rug). En ik heb altijd zelf het huishouden gedaan onder het motto dat je dan aan twee kanten bespaart: je hoeft geen werkster te nemen én je heb zelf extra beweging in de tijd die je anders in de sportschool zou doorbrengen (en je bespaart de -reis/parkeer- kosten voor de sportschool...
Wat betreft de 'gewone' uitgaven kan je zelf aardig sturen. Uiteraard ook maar tot op zekere hoogte, want bijv. de energieprijs is niet te beïnvloeden.
Maar als je geen kinderen hebt waar je eventueel op kunt terugvallen en je moet t.z.t. zelf veel extra zorgkosten maken en klusjesmensen inschakelen, dan kan het natuurlijk snel gaan met de kosten.
En als je eenmaal 70 jaar bent, lijkt werken mij geen realistische optie meer.
Die 1800,- was een voorbeeld, hebben jullie een bepaald doelbedrag voor ogen?
Ik zou het liefst uitkomen op een netto inkomen dat gelijk is aan een netto modaal inkomen: weet niet of dat haalbaar is, maar dat voelt als een 'veilig' idee.
(heb ven gekeken; modaal is nu plm. 2150,- netto)
maandag 18 februari 2019 om 16:14
Gebruna schreef: ↑18-02-2019 16:04@hersftappeltaart en loulou:
Die 1800,- netto was inderdaad als bedrag waar geen hypotheek meer van af hoeft (uiteraard nog wel onderhoud).
Nu klinkt dat inderdaad als een gewoon goed bedrag; zeer goed te doen.
Maar ik merk nu al dat bijvoorbeeld onkruid verwijderen in de tuin soms best zwaar valt (rug). En ik heb altijd zelf het huishouden gedaan onder het motto dat je dan aan twee kanten bespaart: je hoeft geen werkster te nemen én je heb zelf extra beweging in de tijd die je anders in de sportschool zou doorbrengen (en je bespaart de -reis/parkeer- kosten voor de sportschool...
Wat betreft de 'gewone' uitgaven kan je zelf aardig sturen. Uiteraard ook maar tot op zekere hoogte, want bijv. de energieprijs is niet te beïnvloeden.
Maar als je geen kinderen hebt waar je eventueel op kunt terugvallen en je moet t.z.t. zelf veel extra zorgkosten maken en klusjesmensen inschakelen, dan kan het natuurlijk snel gaan met de kosten.
En als je eenmaal 70 jaar bent, lijkt werken mij geen realistische optie meer.
Die 1800,- was een voorbeeld, hebben jullie een bepaald doelbedrag voor ogen?
Ik zou het liefst uitkomen op een netto inkomen dat gelijk is aan een netto modaal inkomen: weet niet of dat haalbaar is, maar dat voelt als een 'veilig' idee.
(heb ven gekeken; modaal is nu plm. 2150,- netto)
Ik denk dat je heel goed bezig bent met voorbereiden en dat de bedragen die je noemt heel realistisch zijn.
Wij (man en ik) moeten straks na de pensionering rondkomen van een dergelijk bedrag met 2 man en een huurhuis (dus met onzekere woonlasten). Wij hebben wel kinderen maar ik ben niet van plan die te belasten met de zorg voor onze tuin of iets dergelijks,
Wij hebben gezorgd voor een gevulde spaarrekening en hopen het zo te redden.
In geval van echte nood zal de overheid misschien nog een ietsje bijspringen maar we hopen dat nooit nodig te hebben.
maandag 18 februari 2019 om 16:24
Wat ik soms zo irritant vind is dat ik probeer om spaarzaam te zijn en aan de andere kant blijft mijn man gewoon geld uitgeven. Het gaat dan niet om wereldbedragen hoor, maar bijvoorbeeld 5 euro voor de lunch, terwijl hij weet dat we van €50 moeten rondkomen deze week (dit is zelf gekozen, we kunnen ook minder sparen, maar toch!)
Het vervelende eraan is dat op zijn werk alleen gepind kan worden, dus we kunnen ook niet zeggen een vast bedrag per week of maand en op = op. Tenzij ik nog een extra rekening voor hem zou openen,maar dat kost ook weer extra geld en dat voelt dan zo zonde.
Iemand tips?
Het vervelende eraan is dat op zijn werk alleen gepind kan worden, dus we kunnen ook niet zeggen een vast bedrag per week of maand en op = op. Tenzij ik nog een extra rekening voor hem zou openen,maar dat kost ook weer extra geld en dat voelt dan zo zonde.
Iemand tips?
maandag 18 februari 2019 om 16:29
snorriemorrie schreef: ↑18-02-2019 16:24Wat ik soms zo irritant vind is dat ik probeer om spaarzaam te zijn en aan de andere kant blijft mijn man gewoon geld uitgeven. Het gaat dan niet om wereldbedragen hoor, maar bijvoorbeeld 5 euro voor de lunch, terwijl hij weet dat we van €50 moeten rondkomen deze week (dit is zelf gekozen, we kunnen ook minder sparen, maar toch!)
Het vervelende eraan is dat op zijn werk alleen gepind kan worden, dus we kunnen ook niet zeggen een vast bedrag per week of maand en op = op. Tenzij ik nog een extra rekening voor hem zou openen,maar dat kost ook weer extra geld en dat voelt dan zo zonde.
Iemand tips?
Een goed gesprek voeren met je man en proberen het eens te worden. Als hij ook overtuigd is van de noodzaak doet hij het misschien niet meer.
maandag 18 februari 2019 om 16:31
herfstappeltaart schreef: ↑18-02-2019 16:29Een goed gesprek voeren met je man en proberen het eens te worden. Als hij ook overtuigd is van de noodzaak doet hij het misschien niet meer.
Als ik erover begin, begint ie al te zuchten. Hij vindt het allemaal wel meevallen
maandag 18 februari 2019 om 16:36
Ik denk dat wij niet kunnen zeggen wat een goed doelbedrag voor jou is. Het hangt ook heel erg van je levensstijl af.Gebruna schreef: ↑18-02-2019 16:04@hersftappeltaart en loulou:
Die 1800,- was een voorbeeld, hebben jullie een bepaald doelbedrag voor ogen?
Ik zou het liefst uitkomen op een netto inkomen dat gelijk is aan een netto modaal inkomen: weet niet of dat haalbaar is, maar dat voelt als een 'veilig' idee.
(heb ven gekeken; modaal is nu plm. 2150,- netto)
Bovendien zijn de huren en huisprijzen ook erg verschillend in verschillende regio’s. Hier in de Randstad betaal je bijvoorbeeld gemiddeld zo’n 600/650 p.m. aan sociale huurwoningen, en minimaal 1000 aan particuliere huur, terwijl dat bijvoorbeeld in Brabant of Friesland weer gemiddeld op een ander niveau ligt. Dus dan hou je van je modale inkomen hele andere bedragen over om van te leven.
Je kunt kijken wat je nu per maand kwijt bent, minus hypotheek, en dat iets verhogen met een bedrag voor een eventuele tuinman o.i.d
Zorgkosten vallen vaak onder de verzekering, los van het eigen risico, en er valt natuurlijk geen peil op te trekken hoe dat over tig jaar geregeld is.
maandag 18 februari 2019 om 16:40
Misschien kun je een tijdje bijhouden wat hij allemaal aan dat soort dingen uitgeeft; misschien schrikt hij als hij een totaalbedrag ziet.snorriemorrie schreef: ↑18-02-2019 16:24Wat ik soms zo irritant vind is dat ik probeer om spaarzaam te zijn en aan de andere kant blijft mijn man gewoon geld uitgeven. Het gaat dan niet om wereldbedragen hoor, maar bijvoorbeeld 5 euro voor de lunch, terwijl hij weet dat we van €50 moeten rondkomen deze week (dit is zelf gekozen, we kunnen ook minder sparen, maar toch!)
Het vervelende eraan is dat op zijn werk alleen gepind kan worden, dus we kunnen ook niet zeggen een vast bedrag per week of maand en op = op. Tenzij ik nog een extra rekening voor hem zou openen,maar dat kost ook weer extra geld en dat voelt dan zo zonde.
Iemand tips?
(Had ikzelf wel nadat ik een tijdje alle extraatjes als lunch en koffie etc. had bijgehouden. Was meer dan dan €100,- per maand)
maandag 18 februari 2019 om 16:51
Mijn vroegere sportcoach was al behoorlijk op leeftijd maar nog enorm fit. Hij was op zijn 60ste met pensioen gegaan maar was inmiddels de 85 gepasseerd. Hij vertelde (wat ik mij eerder niet zo realiseerde) dat het pensioen niet meestijgt met de inflatie. Hij kreeg dus gewoon het zelfde bedrag iedere maand na 25 jaar. Wat eerst echt een prima inkomen was, was 25 jaar later af en toe best wel een beetje puzzelen.
Werken tot mijn 70ste (of zelfs 65ste heb ik echt geen trek in als ik mag kiezen. Mijn partner is 10 jaar ouder dan ik. Als we het ons kunnen veroorloven dan zouden wij heel graag nog wat gezonde jaren samen willen doorbrengen.
Ons huis is tegen die tijd afgelost. Mochten we dan niet hebben verbouwd tot 2 of 3 generatie woning dan kunnen we het huis hopelijk verkopen, een klein appartement terugkopen en van het overgebleven geld zorg voor onszelf regelen wanneer het nodig is.
Als we er wel een 2 of 3 generatiewoning van hebben gemaakt dan verwacht ik minder zorgkosten te hebben en hoop ik nog lang in het huis te mogen wonen.
1800 per maand voor eten, zorgverzekering en kleding/leuke dingen lijkt nu prima, maar ik heb echt geen enkel idee van wat de inflatie zal doen, in hoeverre we tegen die tijd nog stroom van het energienet nodig hebben en daarvoor moeten betalen, zullen we tegen die tijd naast waterschapsbelasting ook een bak geld kwijt zijn aan luchtzuiveingsheffing?
Werken tot mijn 70ste (of zelfs 65ste heb ik echt geen trek in als ik mag kiezen. Mijn partner is 10 jaar ouder dan ik. Als we het ons kunnen veroorloven dan zouden wij heel graag nog wat gezonde jaren samen willen doorbrengen.
Ons huis is tegen die tijd afgelost. Mochten we dan niet hebben verbouwd tot 2 of 3 generatie woning dan kunnen we het huis hopelijk verkopen, een klein appartement terugkopen en van het overgebleven geld zorg voor onszelf regelen wanneer het nodig is.
Als we er wel een 2 of 3 generatiewoning van hebben gemaakt dan verwacht ik minder zorgkosten te hebben en hoop ik nog lang in het huis te mogen wonen.
1800 per maand voor eten, zorgverzekering en kleding/leuke dingen lijkt nu prima, maar ik heb echt geen enkel idee van wat de inflatie zal doen, in hoeverre we tegen die tijd nog stroom van het energienet nodig hebben en daarvoor moeten betalen, zullen we tegen die tijd naast waterschapsbelasting ook een bak geld kwijt zijn aan luchtzuiveingsheffing?
