Geld & Recht
alle pijlers
Ouderschapsplan eenzijdig wijzigen?
dinsdag 30 maart 2021 om 06:44
Samen met mijn ex heb ik een dochter van nu 7 maanden, toen we uit elkaar gingen spraken we af dat ik een paar keer per week langs zou komen om dochter te verzorgen. Inmiddels is ze dus 7 maanden en ik heb al een paar keer voorgesteld dat ik haar mee neem naar mijn huis maar ex wil daar niet aan, voornamelijk omdat ze niet wil dat mn nieuwe vriendin ook maar in de buurt van de baby komt.
Het co ouderschap wat het uiteindelijk had moeten worden heeft ze ook afgeblazen.
We hebben een ouderschapsplan, daar staat niks in over evt nieuwe relaties of wat dan ook.
Kan zij dat ouderschapsplan zomaar wijzigen?
Het co ouderschap wat het uiteindelijk had moeten worden heeft ze ook afgeblazen.
We hebben een ouderschapsplan, daar staat niks in over evt nieuwe relaties of wat dan ook.
Kan zij dat ouderschapsplan zomaar wijzigen?
dinsdag 30 maart 2021 om 10:18
Dank je. Dat is raar dan ja en niet oké.Midnight-Blue schreef: ↑30-03-2021 10:12Dat ze vanaf 6 maanden 1 keer per week een paar uurtjes bij mij is, en daar wil ze dus niet meer aan mee werken.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:18
Dan zou ik toch maar een mediator voor gaan stellen.Midnight-Blue schreef: ↑30-03-2021 10:12Dat ze vanaf 6 maanden 1 keer per week een paar uurtjes bij mij is, en daar wil ze dus niet meer aan mee werken.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:20
Midnight-Blue schreef: ↑30-03-2021 10:12Dat ze vanaf 6 maanden 1 keer per week een paar uurtjes bij mij is, en daar wil ze dus niet meer aan mee werken.
Joh, het kindje is nog zo jong.
Natuurlijk gaat het niet om die paar uurtjes maar het voelt voor haar waarschijnlijk als het begin van een part time moederschap waarin ze haar kind de helft van de tijd moet missen. Daar is ze gewoon nog niet aan toe en dat vooruitzicht kan ze nu waarschijnlijk nog iet verdragen. Dat maakt het ook anders dan de kinderopvang.
Je ex is nog niet ontzwangert en zit onder de natuurlijke, instinctieve hormonen om haar kind bij zich te willen houden.
Dat gaat heus over, echt. Daar moet je op vertrouwen. Over een tijdje zal ze het waarschijnlijk fijn vinden om even haar handen vrij te hebben.
Hou asjeblieft respect voor haar gevoelens, dit is zo heftig nu. Denk aan een dier waarbij je het jong weghaalt. Ja, het is overdreven en ja, je bent gewoon de papa, maar zo voelt het nu ws gewoon even nu de baby zo jong is.
Heb geduld, stel haar gerust (ook over de toekomstige co-ouderschap, dat zij altijd de mama blijft en dat je haar van alles op de hoogte houdt). Blijf je kindje lekker bezoeken. Het komt goed.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:20
Ik praat niks goed, en ik vind er niks van omdat ik niet weet hoe het zit. Voor mij zou het wel uitmaken of man en vrouw op een redelijke manier uit elkaar zijn gegaan en van tevoren hebben afgesproken dat er co-ouderschap zou komen of dat het was zoals je hier wel eens leest dat de man een affaire had en sowieso al niet de intentie had om een gezin te gaan vormen met zijn exvrouw terwijl zij daar niet van op de hoogte was. Ik kan me voorstellen dat je er als exvrouw anders instaat als dat laatste is gebeurd.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:20
Ik kan me voorstellen dat je graag meer tijd met je dochter door wilt brengen. Voor jou voelt het misschien alsof ze ál 7 maanden is, maar dat is uiteindelijk nog piepjong. Ze is nog maar een baby, en voelt haar moeder zo te lezen ook zo. Heb je al verdiept in wat experts zeggen over een omgangsregeling met een baby? Op deze leeftijd is echt co-ouderschap gewoon nog niet goed voor het kind.
Toen mijn man en ik onze oudste kregen vond ik het best moeilijk om de zorg aan hem over te laten. Niet omdat ik dacht dat hij het niet zou kunnen, althans niet bewust, maar ik kon het lastig loslaten. Een baby heeft 9 maanden in je buik gezeten en is zo kwetsbaar en afhankelijk, het kost tijd om dat elastiek op te rekken zeg maar.
Blijf met de moeder van je kind in gesprek, toon begrip, wordt niet boos. Ga het langzaam uitbouwen, door bijvoorbeeld te beginnen met die wandeling alleen. Als er echt geen overleg of ontwikkeling mogelijk is dan zou ik een onafhankelijke derde zoeken om samen om tafel te gaan.
Wees in ieder geval realistisch, er wordt pas aangeraden om echt bij de vader te verblijven vanaf dat een kind een peuter is, dus een jaar of 2. Voor die tijd zullen het korte momenten blijven, maar dat kan dan best ook een keer naar de dierentuin zijn. Pas vanaf 4/5 jaar wordt echt co-ouderschap aangeraden.
Toen mijn man en ik onze oudste kregen vond ik het best moeilijk om de zorg aan hem over te laten. Niet omdat ik dacht dat hij het niet zou kunnen, althans niet bewust, maar ik kon het lastig loslaten. Een baby heeft 9 maanden in je buik gezeten en is zo kwetsbaar en afhankelijk, het kost tijd om dat elastiek op te rekken zeg maar.
Blijf met de moeder van je kind in gesprek, toon begrip, wordt niet boos. Ga het langzaam uitbouwen, door bijvoorbeeld te beginnen met die wandeling alleen. Als er echt geen overleg of ontwikkeling mogelijk is dan zou ik een onafhankelijke derde zoeken om samen om tafel te gaan.
Wees in ieder geval realistisch, er wordt pas aangeraden om echt bij de vader te verblijven vanaf dat een kind een peuter is, dus een jaar of 2. Voor die tijd zullen het korte momenten blijven, maar dat kan dan best ook een keer naar de dierentuin zijn. Pas vanaf 4/5 jaar wordt echt co-ouderschap aangeraden.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:21
Geen tijd om alles te lezen maar de bedoeling van een ouderschapsplan is, zeker bij zulke jonge kinderen, dat partijen regelmatig ( bijv 2 x per jaar) om de tafel gaan zitten om het plan opnieuw door te spreken en zonodig aan te passen.
Komen jullie daar absoluut niet uit dan zal je de stap naar de rechter moeten maken.
Komen jullie daar absoluut niet uit dan zal je de stap naar de rechter moeten maken.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:21
Rachmaninoff schreef: ↑30-03-2021 10:11Misschien zijn er redenen voor dat ze het niet vertrouwd.
Andersom, moet je altijd de baby aan de vader meegeven? Ook als hij onvolwassen keuzes heeft gemaakt en niet te vertrouwen is? Ook als het kan zijn dat hij de baby achterlaat bij de nieuwe vriendin?
De enige vraag die relevant is, is of TO met kind te vertrouwen is en wat er in het ouderschapsplan staat. Je moet wel hele gekke keuzes maken wil je als ouder geen recht meer hebben op omgang met je kind. Als TO er voor kiest om de baby achter te laten bij zijn nieuwe vriendin, op de dagen dat kind bij hem is, dan kun je dat heel vervelend vinden, maar het is niet anders. Dat is de consequentie van uit elkaar gaan, of je dat nu wilde of niet. Het is niet zo dat de verlatene dan ineens meer rechten heeft over het kind
dinsdag 30 maart 2021 om 10:22
Rachmaninoff schreef: ↑30-03-2021 08:44Die vrouw is nog maar net bevallen. Het lijkt mij niet dat je dan al toe bent aan een co-ouderschap. En het lijkt mij dat je daar nog minder aan toe bent als het op een hele nare manier is gegaan, bijvoorbeeld met vreemdgaan van de man en kiezen voor de minnares, daarom wil ik weten hoe de vork in de steel zit voor ik er een mening over heb.
De vrouw is 7 maanden terug bevallen. Het kind gaat (kennelijk) al naar een kdv. Dan kan TO HUN kind ook wel een uurtje mee te wandelen nemen. Er wordt hier gedaan alsof een moeder handelingsonbekwaam is zeg. Ze is alweer aan het werk!
Nee, het kind zal nog niet toe zijn aan co-ouderschap, maar een uurtje wandelen met vader zonder moeder moet toch kunnen. Anders werk je nooit naar co-ouderschap toe. En dat staat kennelijk ook in het ouderschapsplan, dat TO en ex samen opstelden.
De baby heeft 2 ouders. Niet 1 'eigenaar' en een figuur die af en toe aan mag komen waaien.
TO lijkt me dat je nog eens met haar in gesprek moet en eventueel met mediator erbij. Wie was erbij toen het ouderschapsplan werd vastgesteld? (is daar überhaupt iemand bij?)
Succes
Later is nu
dinsdag 30 maart 2021 om 10:22
Dan moet ex zich eraan houden dus.
Wat niet onverlet laat dat ik haar even zou laten betijen als ik jou was, want als de baby pas zeven maanden is is de breuk nog erg vers en het is best te begrijpen als de emoties bij je ex nog de overhand hebben. En bij een gevecht om het kind is je dochter toch ook niet gebaat. Bovendien heb ik het idee (maar dat kan ik mis hebben hoor) dat jullie geen concrete termijnen hebben opgenomen in het ouderschapsplan, dus echt een poot om op te staan heb je op dit moment eigenlijk niet.
anoniem_648c663507eb3 wijzigde dit bericht op 30-03-2021 10:24
19.69% gewijzigd
dinsdag 30 maart 2021 om 10:24
PlayingTheAngel schreef: ↑30-03-2021 10:20Ik kan me voorstellen dat je graag meer tijd met je dochter door wilt brengen. Voor jou voelt het misschien alsof ze ál 7 maanden is, maar dat is uiteindelijk nog piepjong. Ze is nog maar een baby, en voelt haar moeder zo te lezen ook zo. Heb je al verdiept in wat experts zeggen over een omgangsregeling met een baby? Op deze leeftijd is echt co-ouderschap gewoon nog niet goed voor het kind.
Toen mijn man en ik onze oudste kregen vond ik het best moeilijk om de zorg aan hem over te laten. Niet omdat ik dacht dat hij het niet zou kunnen, althans niet bewust, maar ik kon het lastig loslaten. Een baby heeft 9 maanden in je buik gezeten en is zo kwetsbaar en afhankelijk, het kost tijd om dat elastiek op te rekken zeg maar.
Blijf met de moeder van je kind in gesprek, toon begrip, wordt niet boos. Ga het langzaam uitbouwen, door bijvoorbeeld te beginnen met die wandeling alleen. Als er echt geen overleg of ontwikkeling mogelijk is dan zou ik een onafhankelijke derde zoeken om samen om tafel te gaan.
Wees in ieder geval realistisch, er wordt pas aangeraden om echt bij de vader te verblijven vanaf dat een kind een peuter is, dus een jaar of 2. Voor die tijd zullen het korte momenten blijven, maar dat kan dan best ook een keer naar de dierentuin zijn. Pas vanaf 4/5 jaar wordt echt co-ouderschap aangeraden.
volgens mij is de vraag van TO hoe hij z'n ex zover kan krijgen, dat hij eindelijk eens zo'n wandeling alleen kan gaan maken.
Later is nu
dinsdag 30 maart 2021 om 10:25
dinsdag 30 maart 2021 om 10:27
Rachmaninoff schreef: ↑30-03-2021 10:11Misschien zijn er redenen voor dat ze het niet vertrouwd.
Andersom, moet je altijd de baby aan de vader meegeven? Ook als hij onvolwassen keuzes heeft gemaakt en niet te vertrouwen is? Ook als het kan zijn dat hij de baby achterlaat bij de nieuwe vriendin?
Vind jij emoties en denkbeelden van de moeder belangrijker dan de rechten van het kind en de rechten van de vader?
En vindt jij dat TO persoonlijke informatie moet delen terwijl het simpelweg alleen over rechten gaat?
Onvolwassen keuzes, een lul van een partner (geen idee of dit hier zo is, ik noem maar iets), een nieuwe relatie, vreemdgaan of wat dan ook, zijn geen redenen om aan te nemen dat TO een slechte vader is. Daarnaast is het hebben van een nieuwe relatie niet van belang. Hij mag ondernemen met dochter wat hij wil. Hij mag een andere volwassenen meenemen als hij dat wil. En hier hoeft hij geen enkele verantwoording voor af te leggen aan de moeder, laat staan toestemming te vragen.
Begrip hebben voor gekwetstheid, pijn, verdriet, woede, wantrouwen of wat dan ook staat helemaal los van handelen naar deze emoties. Het kind heeft recht op contact met vader, net als dat hij recht heeft op contact met zijn kind. En net zoals dat hij heeft afgesproken de eerste 6 maanden dochter bij haar thuis te verzorgen, is het nu aan haar om de afspraak dat dochter na de 6e maand bij hem thuis gaat opbouwen te faciliteren.
Het gegeven dat ze geen mediator wil kan verschillende redenen hebben. Toch zou ik daarop inzetten en als ze niet meewerkt een jurist inschakelen. Een moeder die haar eigen emoties boven het belang van haar kind zet kan nogal schade aanrichten in de relatie tussen kind en vader.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:28
Kan me heel goed voorstellen dat dit het gevoel van moeders is en dat het heel erg moeilijk is om in het belang van het kind te blijven denken.Rachmaninoff schreef: ↑30-03-2021 08:32De moeder moet dus glimlachend hopen dat de vader en zijn nieuwe vlam een leuk gezinnetje worden met de baby die ze pas heeft gebaard. Oh, je hebt mijn man overgenomen, wil je mijn baby er ook bij? Tuurlijk mag dat.
Voor het kind is stabiliteit en liefde het allerbelangrijkst, een band opbouwen met vader en moeder voor een goede hechting is nu van levensbelang.
TO, kun jij je privetoestanden on hold zetten in het belang van je kind en de moeder van je kind?
Ga meer langs, verzorg de baby op vaste uren per dag, wees stabiel en betrouwbaar voor je kind.
Laat je nieuwe vlam (nog lang) niet toe tot dit proces, bouw eerst in alle rust aan een stabiele opgeving.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:29
20 jaar geleden zat ik in een soortgelijke situatie als to’s ex. Wij gingen uit elkaar toen onze baby 4 maandjes was. Ex had direct een nieuwe vriendin, in no time woonden zij samen,
Ik was er stuk van. Het liefst had ik al het contact afgehouden. Maar ik heb besloten toentertijd om ons kindje wel mee te geven aan vader. 1 keer per week een middag tot de vroege avond. En om het weekend van zaterdagochtend tot zondagavond. Omdat ik het belangrijk vond dat zij ook samen een band opbouwden.
Zijn nieuwe vriendin was daar dus bij, het idee dat de andere vrouw misschien over je baby moedert... hartverscheurend. Maar niet schadelijk voor je kindje, ik ga er van uit dat mensen in principe lief zijn voor kinderen. Ik heb altijd vertrouwd dat de vader het net zo goed met de kleine voorhad als ik.
We zijn inmiddels bijna 20 jaar verder, wij zijn na een half jaar weer bij elkaar gekomen, en zijn dat nog steeds.
De baby van toen is opgegroeid tot een heel fijne, leuke en stabiele persoon. De band tussen vader en kind is net zo belangrijk als die tussen moeder en kind. Ontneem dat elkaar niet, je doet er je kind mee tekort. Dus ik vind dat to moeder wel kan houden aan de eerdere afspraken, mits deze redelijk zijn.
Ik was er stuk van. Het liefst had ik al het contact afgehouden. Maar ik heb besloten toentertijd om ons kindje wel mee te geven aan vader. 1 keer per week een middag tot de vroege avond. En om het weekend van zaterdagochtend tot zondagavond. Omdat ik het belangrijk vond dat zij ook samen een band opbouwden.
Zijn nieuwe vriendin was daar dus bij, het idee dat de andere vrouw misschien over je baby moedert... hartverscheurend. Maar niet schadelijk voor je kindje, ik ga er van uit dat mensen in principe lief zijn voor kinderen. Ik heb altijd vertrouwd dat de vader het net zo goed met de kleine voorhad als ik.
We zijn inmiddels bijna 20 jaar verder, wij zijn na een half jaar weer bij elkaar gekomen, en zijn dat nog steeds.
De baby van toen is opgegroeid tot een heel fijne, leuke en stabiele persoon. De band tussen vader en kind is net zo belangrijk als die tussen moeder en kind. Ontneem dat elkaar niet, je doet er je kind mee tekort. Dus ik vind dat to moeder wel kan houden aan de eerdere afspraken, mits deze redelijk zijn.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:30
terug naar jullie advocaat of neem een mediator in de armMidnight-Blue schreef: ↑30-03-2021 10:12Dat ze vanaf 6 maanden 1 keer per week een paar uurtjes bij mij is, en daar wil ze dus niet meer aan mee werken.
Houdt het zakelijk, en stel de regels weer even scherp
dinsdag 30 maart 2021 om 10:31
Rachmaninoff schreef: ↑30-03-2021 10:11Misschien zijn er redenen voor dat ze het niet vertrouwd.
Andersom, moet je altijd de baby aan de vader meegeven? Ook als hij onvolwassen keuzes heeft gemaakt en niet te vertrouwen is? Ook als het kan zijn dat hij de baby achterlaat bij de nieuwe vriendin?
Wie zegt dat zij zulke volwassen keuzes maakt dan? Dat je een kind krijgt, zegt niets over hoe volwassen jij bent. Alleen is zij toevallig degene die het kind kreeg en deze nu in kan zetten in de strijd. Klinkt niet volwassen. En onbetrouwbaar zou je haar ook kunnen noemen, wanneer ze haar afspraken niet nakomt.
Later is nu
dinsdag 30 maart 2021 om 10:34
Dit zou ik belangrijk vinden ja, en daarom zou ik graag willen weten wat de bedoeling is van TO. Als er nu haast mee wordt gemaakt om vriendin te introduceren kan ik me voorstellen dat de exvrouw op de rem trapt. Daarom vroeg ik ook of er al duidelijk was wanneer dat co-ouderschap ongeveer zou moeten ingaan, of TO al samen woont, hoe lang ze al samen zijn, of de nieuwe vriendin zelf ook kinderen heeft.Lillybit schreef: ↑30-03-2021 10:28Kan me heel goed voorstellen dat dit het gevoel van moeders is en dat het heel erg moeilijk is om in het belang van het kind te blijven denken.
Voor het kind is stabiliteit en liefde het allerbelangrijkst, een band opbouwen met vader en moeder voor een goede hechting is nu van levensbelang.
TO, kun jij je privetoestanden on hold zetten in het belang van je kind en de moeder van je kind?
Ga meer langs, verzorg de baby op vaste uren per dag, wees stabiel en betrouwbaar voor je kind.
Laat je nieuwe vlam (nog lang) niet toe tot dit proces, bouw eerst in alle rust aan een stabiele opgeving.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:37
GenieInABottle schreef: ↑30-03-2021 10:27Vind jij emoties en denkbeelden van de moeder belangrijker dan de rechten van het kind en de rechten van de vader?
Oeh wat een nare insteek. Het is niet of het ene of het andere hè. Nergens staat dat die vrouw uiteindelijk geen co-ouderschap zou willen of dat de vader zijn kindje niet mag zien ofzo.
Zoals ik het lees is de moeder er nu, op dit moment, alleen nog niet aan toe om de omgangsregeling verder uit te breiden naar buitenshuis. En ja, de emoties van de moeder zijn natúúrlijk van belang, en die van de vader ook, en in de 1e plaats het belang van het kind.
Daar moeten ze samen uit zien te komen en in dit geval denk ik dat de emoties van de moeder gezien de hormonen en de leeftijd van het kind, iets primairer zijn dan van de vader. Daar mag best wat begrip voor zijn en dat verandert heus.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:37
Rachmaninoff schreef: ↑30-03-2021 10:34Dit zou ik belangrijk vinden ja, en daarom zou ik graag willen weten wat de bedoeling is van TO. Als er nu haast mee wordt gemaakt om vriendin te introduceren kan ik me voorstellen dat de exvrouw op de rem trapt. Daarom vroeg ik ook of er al duidelijk was wanneer dat co-ouderschap ongeveer zou moeten ingaan, of TO al samen woont, hoe lang ze al samen zijn, of de nieuwe vriendin zelf ook kinderen heeft.
TO geeft toch in de OP aan dat er in het ouderschapsplan niets is opgenomen over nieuwe relaties? Lastig voor ex? Vast. Relevant? Nee
Mediator inschakelen. Ex haar emoties geven geen extra rechten
dinsdag 30 maart 2021 om 10:37
Rachmaninoff schreef: ↑30-03-2021 10:34Dit zou ik belangrijk vinden ja, en daarom zou ik graag willen weten wat de bedoeling is van TO. Als er nu haast mee wordt gemaakt om vriendin te introduceren kan ik me voorstellen dat de exvrouw op de rem trapt. Daarom vroeg ik ook of er al duidelijk was wanneer dat co-ouderschap ongeveer zou moeten ingaan, of TO al samen woont, hoe lang ze al samen zijn, of de nieuwe vriendin zelf ook kinderen heeft.
Dat je dat zou willen weten als ex partner zijnde, dat begrijp ik. Maar het heeft nul toegevoegde waarde voor het nakomen van afspraken en het delen van de verantwoordelijkheid over hun kind. Vader is haar geen verantwoordelijkheid schuldig op dit gebied. Een emotie is geen reden om vader de omgang zijn kind te ontzeggen of te beperken.
Als moeder hier last van heeft, dan zal zij aan zichzelf moeten werken. Ze gaat nogal vaak meemaken dat vader andere dingen gaat doen dan dat zij wil.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:38
Rachmaninoff schreef: ↑30-03-2021 10:34Dit zou ik belangrijk vinden ja, en daarom zou ik graag willen weten wat de bedoeling is van TO. Als er nu haast mee wordt gemaakt om vriendin te introduceren kan ik me voorstellen dat de exvrouw op de rem trapt. Daarom vroeg ik ook of er al duidelijk was wanneer dat co-ouderschap ongeveer zou moeten ingaan, of TO al samen woont, hoe lang ze al samen zijn, of de nieuwe vriendin zelf ook kinderen heeft.
Weetje, hij is de vader. Mede-opvoeder. Als moeder is het énige dat ze hoeft te weten, dat hij voor z'n kind wil zorgen. Zij hoeft ook aan hem geen verantwoording af te leggen over wat zij verder doet in haar leven, zolang het hun kind niet schaadt. En dat is wederzijds.
Maar om mede-opvoeder de worden, moet hij wel zo langzamerhand wat meer tijd met hun kind kunnen doorbrengen. En dat heeft ze ooit zelf zo afgesproken.
Later is nu
dinsdag 30 maart 2021 om 10:40
Parella schreef: ↑30-03-2021 10:37Oeh wat een nare insteek. Het is niet of het ene of het andere hè. Nergens staat dat die vrouw uiteindelijk geen co-ouderschap zou willen of dat de vader zijn kindje niet mag zien ofzo.
Zoals ik het lees is de moeder er nu, op dit moment, alleen nog niet aan toe om de omgangsregeling verder uit te breiden naar buitenshuis. En ja, de emoties van de moeder zijn natúúrlijk van belang, en die van de vader ook, en in de 1e plaats het belang van het kind.
Daar moeten ze samen uit zien te komen en in dit geval denk ik dat de emoties van de moeder gezien de hormonen en de leeftijd van het kind, iets primairer zijn dan van de vader. Daar mag best wat begrip voor zijn en dat verandert heus.
Maar wat als dat niet verandert, wanneer TO daar niet om blijft vragen en op blijft aandringen? Waarom heeft zij meer rechten dan hij? Ze heeft hun kind al 24/7 onder haar hoede. Nouja niet wanneer het op het kdv zit, uiteraard. Waar het kind ook gewoon heengaat. Wat moeder ineens wél aankan.
Later is nu
