Geld & Recht alle pijlers

Volwassen en geld vragen voor je verjaardag?

17-04-2019 10:57 171 berichten
Een volwassen kennis (40+) vraagt tegenwoordig steeds expliciet geld voor haar verjaardag. Dan voor een nieuwe wasmachine dan een niewe ipad, bijdrage vakantie etc.. Er zijn geen grote geldproblemen ofzo.. Gesettled, koophuis en al.

Zelf vind ik geld vragen of ongevraagd geven eigenlijk meer iets kinderen en tieners. Aan volwassenen geef je meer een aardigheidje. Ikm heb er ook weer geen principieel bezwaar tegen om contant geld te geven, maar vind het eigenlijk wel vreemd. Of heb ik wat gemist en is geld vragen voor je verjaardag als volwassene het nieuwe normaal?
Ik krijg van mijn ouders altijd 100 euro, of een cadeau van die waarde. Maar ik heb een dure smaak, dus meestal wil ik rond mijn verjaardag iets kopen dat duurder is dan 100 euro (nieuwe camera ofzo). Ik vraag aan mijn brussen dan ook of zij bij willen dragen. Aan vriendinnen die langskomen en vragen wat ik wil hebben, vraag ik dan ook wel eens een bijdrage. Maar dan is het dus wel specifiek ergens voor. Ik stuur ook wel foto's rond als ik het dan eenmaal gekocht heb. Vaak lap ik ook nog wel geld daarbij.
In mijn familie zijn wel volwassen mensen die het liefst een bon of geld hebben. Ik vind dat ook wel eens jammer. Vooral omdat ze net na mij jarig zijn en dan voelt het gewoon als geschuif met envelopjes....
NYC schreef:
17-04-2019 11:13
Ik vind het ook raar. Van je partner een kado krijgen (etentje, theater zoiets) vind ik normaal, kadootjes voor kinderen, geld voor tieners.

Als volwassene kun je aan anderen iets eetbaars vragen (wijn, doosje van je favoriete chocola, bierpakket, noten zoiets) of bloemen, een plant of een boek. Maar geld omdat je anders niks “weet” en ook niks eetbaars kunt bedenken? Houd die kadootjes dan voor gezien. Overigens krijgen volwassenen van mij vaak een kadobon, overigens net zo stom eigenlijk... maar ik wil geen geld geven en niet voor de ander invullen dat zij (ook) moeten ophouden met geld/bonnen willen bij gebrek aan inspiratie.
Ik drink af en toe wijn, daar moet ik echt zin in hebben. Maar ik geef er niet veel om, meestal een klein flesje van de Lidl. Het verschil tussen dat en een zogenaamde 'mooie wijn' (lees: duur) proef ik toch niet. Chocola eet ik bijna nooit, bier drink ik ook bijna nooit en bloemen en planten heb ik ook niets mee. Planten overleven bij mij sowieso niet, ben daar heel slecht in. Koken vind ik afschuwelijk dus een 'pasta-pakket' of iets om zelf te moeten maken daar word ik ook niet blij van, en ik zou al helemaal niet weten wat ik met een dure fles olijfolie of iets in die richting zou moeten. Noten eet ik ook nooit (ja af en toe borrelnoten maar die zullen niet bedoeld worden neem ik aan ;-D ). Met boeken heb ik een specifieke smaak en sommigen zijn ook niet of zeer moeilijk aan te komen.

Dus met het risico dat ik nu echt als een kleuter overkom: als mensen me een cadeau willen geven heb ik echt het liefste geld, cadeaubonnen of uit lunchen gaan, dat vind ik ook super leuk. Als mensen me dus vragen wat ik graag wil hebben zeg ik altijd dat dat niet hoeft, als ze erop staan om iets te geven dan zeg ik dus waar mijn voorkeur naar uit gaat. Vragen ze niets en brengen ze ook niets mee: ook helemaal prima.

Ik vind het sowieso raar dat geld geven alleen bij kinderen kan. en dat je als volwassene automatisch blij hoort te worden van wijn/koffie/chocolade/kookpakketten of tijdschriften. Ik heb nu veel meer wensen dan toen ik tien was en ook duurdere dus kan het geld nu eerlijk gezegd nog beter gebruiken dan toen ook. Heb zelf persoonlijk allemaal 'verlanglijsten' inderdaad, maar die houd ik vanzelfsprekend voor mezelf. En van mijn verjaardagscadeau/kerstcadeau kan ik dan echt iets moois en iets wat blijvend is kopen waar ik dan heel blij mee ben.
MarvelousMrsMaisel schreef:
17-04-2019 14:50
Ik krijg van mijn ouders altijd 100 euro, of een cadeau van die waarde. Maar ik heb een dure smaak, dus meestal wil ik rond mijn verjaardag iets kopen dat duurder is dan 100 euro (nieuwe camera ofzo). Ik vraag aan mijn brussen dan ook of zij bij willen dragen. Aan vriendinnen die langskomen en vragen wat ik wil hebben, vraag ik dan ook wel eens een bijdrage. Maar dan is het dus wel specifiek ergens voor. Ik stuur ook wel foto's rond als ik het dan eenmaal gekocht heb. Vaak lap ik ook nog wel geld daarbij.
In mijn familie zijn wel volwassen mensen die het liefst een bon of geld hebben. Ik vind dat ook wel eens jammer. Vooral omdat ze net na mij jarig zijn en dan voelt het gewoon als geschuif met envelopjes....

Wat het in principe ook gewoon is natuurlijk. Maar ach we houden met z'n allen de vrolijke gewoonte in stand. Gezellig toch ;)
Alle reacties Link kopieren
Charlotte717 schreef:
17-04-2019 13:23
Ik kan bij cadeautjes perfect de pruldingen onderscheiden van de dingen waar mensen bij hebben nagedacht en die dan ook echt goed bij me passen. Bij de eerste categorie gaat het dan om standaard cadeautjes, zoals Rituals-pakketten.

Wat ik erg fijn vind om te krijgen en te geven zijn zelfgemaakte bonnen: met deze bon heb je recht op een lunch naar keuze met mij en dan een tekening ernaast of zo. En ook een geldigheidsduur, anders komt het er meestal niet van.

Nu vind ik een Rituals geen 'prulding'. Een pakket kost zo 40 a 50 euro dus omdat als 'prul' te bestempelen vind ik vrij ondankbaar. Misschien is het niet het meest persoonlijke cadeau maar een prul is het naar mijn mening niet.

Zelfgemaakte bonnen vind ik ook leuk! Dat is toch persoonlijker. Of laatst hadden mijn vriendinnen en ik het over de kapper en zij hadden onthouden dat ik wel weer eens een nieuw kapsel wilde en gaven toen een bon van de duurdere kapper, dan vind ik bonnen ook weer leuk omdat ze met een reden gegeven zijn.
Nehemah schreef:
17-04-2019 14:55
Ik drink af en toe wijn, daar moet ik echt zin in hebben. Maar ik geef er niet veel om, meestal een klein flesje van de Lidl. Het verschil tussen dat en een zogenaamde 'mooie wijn' (lees: duur) proef ik toch niet. Chocola eet ik bijna nooit, bier drink ik ook bijna nooit en bloemen en planten heb ik ook niets mee. Planten overleven bij mij sowieso niet, ben daar heel slecht in. Koken vind ik afschuwelijk dus een 'pasta-pakket' of iets om zelf te moeten maken daar word ik ook niet blij van, en ik zou al helemaal niet weten wat ik met een dure fles olijfolie of iets in die richting zou moeten. Noten eet ik ook nooit (ja af en toe borrelnoten maar die zullen niet bedoeld worden neem ik aan ;-D ). Met boeken heb ik een specifieke smaak en sommigen zijn ook niet of zeer moeilijk aan te komen.

Dus met het risico dat ik nu echt als een kleuter overkom: als mensen me een cadeau willen geven heb ik echt het liefste geld, cadeaubonnen of uit lunchen gaan, dat vind ik ook super leuk. Als mensen me dus vragen wat ik graag wil hebben zeg ik altijd dat dat niet hoeft, als ze erop staan om iets te geven dan zeg ik dus waar mijn voorkeur naar uit gaat. Vragen ze niets en brengen ze ook niets mee: ook helemaal prima.

Ik vind het sowieso raar dat geld geven alleen bij kinderen kan. en dat je als volwassene automatisch blij hoort te worden van wijn/koffie/chocolade/kookpakketten of tijdschriften. Ik heb nu veel meer wensen dan toen ik tien was en ook duurdere dus kan het geld nu eerlijk gezegd nog beter gebruiken dan toen ook. Heb zelf persoonlijk allemaal 'verlanglijsten' inderdaad, maar die houd ik vanzelfsprekend voor mezelf. En van mijn verjaardagscadeau/kerstcadeau kan ik dan echt iets moois en iets wat blijvend is kopen waar ik dan heel blij mee ben.
Ik heb een lichte kook-/bakboeken verslaving maar die wil ik graag zelf uitzoeken want niemand weet wat ik al in de kast heb staan. Bonnen zijn hier altijd welkom hoor en geld ook .
Alle reacties Link kopieren
-jolijn- schreef:
17-04-2019 11:01
Ik vind cadeautjes vragen voor je verjaardag eigenlijk al niet meer zo passen bij volwassen zijn.
Ik koop wel altijd een cadeautje voor mezelf :)
En ik krijg ook wel van een paar anderen een cadeautje en zij ook van mij.
Dit.
Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik vaak ook niet echt een cadeau meer koop.
Meestal bak ik een taart of koekjes, maak jam oid. Tenzij het een leeftijd heeft als 65 oid.
Alle reacties Link kopieren
Op mijn werk is een Ritualswinkel. Dus krijgen we dat meestal als verjaardags- of kerstcadeau. Ik ben er altijd blij mee!


Over bier gesproken: mijn echtgenoot drinkt wel eens bier, als enige in de familie. Niet veel en niet vaak, maar af en toe een Grolschje op een verjaardag. Er zijn jaren geweest dat hij daarom op zijn verjaardag 2 of 3 pakketten cadeau kreeg met bijzondere bieren. Die maanden later door de gootsteen gespoeld werden. Want eigenlijk geeft hij daar niets om en vergaten we dat het er stond. Ook wijn of drank die we cadeau krijgen nuttigen we niet zelf. Die geef ik weg.
Wijn/drank uit kerstpakketten ruil ik voor iets anders met collega's.
Nehemah schreef:
17-04-2019 14:55
Ik drink af en toe wijn, daar moet ik echt zin in hebben. Maar ik geef er niet veel om, meestal een klein flesje van de Lidl. Het verschil tussen dat en een zogenaamde 'mooie wijn' (lees: duur) proef ik toch niet. Chocola eet ik bijna nooit, bier drink ik ook bijna nooit en bloemen en planten heb ik ook niets mee. Planten overleven bij mij sowieso niet, ben daar heel slecht in. Koken vind ik afschuwelijk dus een 'pasta-pakket' of iets om zelf te moeten maken daar word ik ook niet blij van, en ik zou al helemaal niet weten wat ik met een dure fles olijfolie of iets in die richting zou moeten. Noten eet ik ook nooit (ja af en toe borrelnoten maar die zullen niet bedoeld worden neem ik aan ;-D ). Met boeken heb ik een specifieke smaak en sommigen zijn ook niet of zeer moeilijk aan te komen.

Dus met het risico dat ik nu echt als een kleuter overkom: als mensen me een cadeau willen geven heb ik echt het liefste geld, cadeaubonnen of uit lunchen gaan, dat vind ik ook super leuk. Als mensen me dus vragen wat ik graag wil hebben zeg ik altijd dat dat niet hoeft, als ze erop staan om iets te geven dan zeg ik dus waar mijn voorkeur naar uit gaat. Vragen ze niets en brengen ze ook niets mee: ook helemaal prima.

Ik vind het sowieso raar dat geld geven alleen bij kinderen kan. en dat je als volwassene automatisch blij hoort te worden van wijn/koffie/chocolade/kookpakketten of tijdschriften. Ik heb nu veel meer wensen dan toen ik tien was en ook duurdere dus kan het geld nu eerlijk gezegd nog beter gebruiken dan toen ook. Heb zelf persoonlijk allemaal 'verlanglijsten' inderdaad, maar die houd ik vanzelfsprekend voor mezelf. En van mijn verjaardagscadeau/kerstcadeau kan ik dan echt iets moois en iets wat blijvend is kopen waar ik dan heel blij mee ben.
Maar heb je nu dan niet vaak eerder iets van " ik heb alles al" itt toen je 10 was?

Genoemde voorbeelden snap ik wel hoor dat die niet voor iedereen van toepassing zijn maar ik vond/vind het voor mijzelf altijd wel handige dingen om te vragen als ik jarig ben.
NYC schreef:
17-04-2019 15:40
Maar heb je nu dan niet vaak eerder iets van " ik heb alles al" itt toen je 10 was?

Genoemde voorbeelden snap ik wel hoor dat die niet voor iedereen van toepassing zijn maar ik vond/vind het voor mijzelf altijd wel handige dingen om te vragen als ik jarig ben.
Integendeel zelfs. Maar ik ben van nature ook echt wel een materialist. Op mijn tiende ben was ik mega-trots als ik dan een lang gewilde cd ging kopen. Heb nu veel meer wensen, en meerdere ook.
Alle reacties Link kopieren
Geld vind ik idd eerder iets dat je geeft aan kinderen of jongeren. Of aan een pasgetrouwd stel dat spaart voor een mooi groot cadeau of een huwelijksreis. Geld voor een verjaardag voor een wasmachine vind ik echt heel raar.

Zelf geef ik zo nu en dan een feestje. Ik heb alles al en ik wil ook niet dat mensen met suffe cadeaus komen aanzetten. Ik vraag daarom of ze gewoon niks willen meenemen. Als ze echt graag iets willen geven, dan een fles wijn of iets anders dat die zelfde avond op kan. Met een bijdrage aan een goed doel ben ik ook blij. Mijn vrienden vragen ook niet om geld en zeggen 'je aanwezigheid is al genoeg'.
Nehemah schreef:
17-04-2019 17:06
Integendeel zelfs. Maar ik ben van nature ook echt wel een materialist. Op mijn tiende ben was ik mega-trots als ik dan een lang gewilde cd ging kopen. Heb nu veel meer wensen, en meerdere ook.
In dat geval kan ik het me wel voorstellen. Mijn wensen liggen meestal wel redelijk in een kadobudget zoals die bloemen of wijn. En soms boeken maar als ik er nu eentje graag wil lezen wacht ik niet maanden tot mijn verjaardag en koop het dan meteen zelf.

Ik heb overigens ook wel dure wensen maar die hebben betrekking op interieur of verbouwing en daar ga ik dan weer geen geld voor vragen als ik ook weet dat ik altijd blij gemaakt kan worden met wijn en bloemen. Misschien dat ik het wel zou doen als ik geen wijn of bloemen meer kan zien. ;-)
Anoniem262821034 schreef:
17-04-2019 14:12
Je zet mensen voor het blok.
Ik kan iets heel leuks maken/ samenstellen (hoe je het ook wil noemen) met €5, maar diezelfde €5 in een envelopje vind ik lullig (sowieso, moet ik weer na gaan denken over welk bedrag niet lullig overkomt).

Het is een beetje een gegeven paard in de bek kijken voor het überhaupt gegeven is (geen nutteloze cadeautjes willen krijgen).

Maar het staat je toch alsnog vrij om iets anders te geven? Het is ook weer niet zo dat je verplicht bent om geld te geven.
Alle reacties Link kopieren
Ikzegookwat schreef:
17-04-2019 17:33
Maar het staat je toch alsnog vrij om iets anders te geven? Het is ook weer niet zo dat je verplicht bent om geld te geven.

Ja tuurlijk, maar mij geeft het dan toch een soort schuldgevoel. (Mijn probleem, ik weet het, maar toch..)
.
Alle reacties Link kopieren
Ik vraag degene altijd wat hij of zij wil hebben. Het is leuk om zelf iets te kiezen, maar ik koop liever iets waarvan ik weet dat de jarige het graag wil hebben. Hoe vaak heb ik zelf niet iets gekregen (hoe goed en lief bedoeld ook) waarvan ik dacht... eehhh.. leuk...

Geld geven is wat saai misschien voor de gever maar tja, je doet het toch uiteindelijk voor de ander. In mijn omgeving is het heel normaal en wordt geld standaard gegeven of iemand moet iets anders aangeven.
NYC schreef:
17-04-2019 17:16
In dat geval kan ik het me wel voorstellen. Mijn wensen liggen meestal wel redelijk in een kadobudget zoals die bloemen of wijn. En soms boeken maar als ik er nu eentje graag wil lezen wacht ik niet maanden tot mijn verjaardag en koop het dan meteen zelf.
Wensen die niet in een cadeau-budget liggen leg ik vanzelfsprekend natuurlijk zelf de rest aan bij. Ik verwacht sowieso niets. Zoals ik al zei drink ik heel af en toe bier/wijn, maar mijn favorieten zijn toch echt bepaalde mix-drankjes. Maar zo'n fles drank is vrij prijzig dus zal dat nooit van anderen vragen of verlangen, dat koop ik zelf wel het hele jaar door, wanneer ik er zin in heb :) boeken zijn ook vrij duur, dat zal ik sowieso niet snel als cadeau durven vragen.

Maar als mensen echt heel graag iets willen geven is geld dus altijd welkom, dan kan ik dat dus bijleggen aan een grote wens. Of een bon van bijvoorbeeld bol of de ici paris vind ik ook leuk.
Snap ik, Nehemah. :)
Drackie schreef:
17-04-2019 13:58
Maar je geeft ook niks van het lijstje en dat vind ik kinderachtig. Dat mag ook toch?
Zeker. Ik ben het ook soort van met je eens. Maar vind dat ik me sommige kleine dingen best mag ergeren. Zoals dit. Dan maar kinderachtig :)
Alle reacties Link kopieren
Ik vind noten als verjaardagskado geven en krijgen dan weer heel erg raar. Ik zie dat hier nu een paar keer voorbij komen en heb er werkelijk nog nooit van gehoord. Heel vreemd.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben niet heel erg rijk (ook niet straatarm hoor ;) ) en ik ben altijd erg blij met wat geld of een cadeaubon. Ik koop er meestal een mooi boek voor of een mooie plant. Ik kan dan best genieten van het zelf uitzoeken van het cadeau, maar misschien ben ik wat dat betreft wel kinderlijk. ;-D

Maar ik zal er nooit specifiek om vragen, ik ben ook blij met ieder ander kleinigheidje.
Olijk, guitig, jofel, koddig, schrander, schalks en hip.
In mijn familie en vriendenkring worden geen cadeaus gegeven aan volwassenen. Schoonfamilie wel. Ik blijf het een beetje raar vinden, een volwassen vrouw/man die enveloppes aanneemt voor haar/zijn 38e of 66e verjaardag. Dat je dan een envelopje doorschuift op de volgende verjaardag.
Ik wil niks voor mijn verjaardag. Dat werkt nog niet bij iedereen. Andere mensen geef ik meestal wat ze vragen, tenzij het een stupide idee is.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het geen probleem om geld te geven, als dat is wat die persoon wenst.
Wij hebben, m.u.v. ouders en schoonouders, cadeaus onderling afgeschaft in de directe familie.

Van ouders en schoonouders krijgen we standaard een geldbedrag en we zijn lang en breed volwassen.
Met de broers, zussen en aanhang van beide kanten hebben we de afspraak dat we 1x in het jaar, na alle verjaardagen, uit eten gaan. Prima deal.

Zo doe ik het ook met mijn vriendinnen en man met zijn vrienden. Geen cadeaus meer, maar een keer per jaar echt met elkaar een dag erop uit en afsluiten met lekker ergens eten.

De personen die overblijven hebben vaak specifieke wensen ( bloemenbon, bon van een lunchroom hier in de buurt etc.). Prima om te geven, maar als ze liever geld willen, dan is dat ook prima.

Zelf heb ik een specifieke wensen en alles wat ik krijg is dan leuk en mooi meegenomen. Scheelt wel dat het over het algemeen geen cadeaus zijn waar ik niets mee kan ;-) Leukste cadeau afgelopen jaar was een bon voor een massagesalon. Ik had het er al een tijdje over gehad, een heerlijke lange behandeling, maar het had geen prio. Door die bon werd het dat wel, heerlijk!
Foodisgood schreef:
17-04-2019 15:34
Dit.
Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik vaak ook niet echt een cadeau meer koop.
Meestal bak ik een taart of koekjes, maak jam oid. Tenzij het een leeftijd heeft als 65 oid.

"Tenzij het een leeftijd heeft van 65 oid"? Wat bedoel je daar nu mee?
Wij vieren onze verjaardagen of niet, of met een heel kleine groepje familie. We zijn gewoon met heel weinig en ik heb verder ook geen vrienden om het mee te vieren. Dus ja ik krijg van mijn moeder meestal geld en een leuk mandje met dingetjes die ik lekker vind en van mijn broer en schoonzus iets waar ik specifiek om gevraagd heb en een stel leuke kaarsen of iets in die richting. We sturen dan ook nooit uitnodigingen of iets dergelijks. Als mijn broertje jarig is vind ik het altijd wel lastig om iets te bedenken wat hij echt leuk vindt dus dan koop alleen iets waar hij om gevraagd heeft. Geld heeft hij niet nodig.

Ik ben trouwens ook blij met een bol.com bon of iets in die richting.
Mijn familie kent me goed dus ik krijg zelden prullaria waar ik niets aan vind.
Geen enkel probleem. Als iemand graag geld wil om daarmee een (duurder) cadeau te kunnen kopen, waarom niet?

Hier wordt ook vaak geld gegeven of er wordt een duurder cadeau gezamenlijk gekocht.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven