Voogdij en zo

quote:elninjoo schreef op 21 oktober 2009 @ 13:22:

[...]



Zitten ze er dan wettelijk echt aan vast, of hebben ze nog steeds de mogelijkheid om er vanaf te zien?



Ja.

Daarom zou ik ook niemand vragen waarvan ik het idee heb dat ze alleen maar "ja" zeggen uit beleefdheid.

quote:mizuki schreef op 21 oktober 2009 @ 13:22:

[...]





Dit is een goede tip. Alhoewel ik het ook niet zo'n prettig idee vind, dat ze zelf moeten 'uitvechten' wie de kinderen op kan vangen. Ik vind toch eigenlijk wel dat wij dan een 'eerste' en 'tweede' keuze zouden moeten aangeven. Naar aanleiding van dit topic ga ik vanavond toch maar even weer met mijn man praten, dat we dit nu echt moeten regelen.



Misschien is nu je eerste keus broer op dat moment wel in een vechtscheiding gewikkeld en heeft keuze broer twee een stabiele relatie . Of is keuze één verhuisd naar een plaats 300 kilometer verderop en is keuze twee nog altijd in de buurt.

Ik snap dat je het vervelend vindt om te moeten kiezen op papier, maar daar kun je het toch met beide broers over hebben, dat je - nu - nog niet wilt kiezen maar dat je zielsgraag wilt dat het naar familie gaat en dat je ze beiden even geschikt vindt?

Wat ik me zo afvraag, hoeveel mensen hebben eigenlijk zoiets geregeld ivm voogdij? Zijn er dat veel? Wijzelf hebben het nl niet......alhoewel als ik er zo over nadenk het niet slecht zou zijn. Vooral in het belang van de kinderen!! Maar dan de grote vraag idd: wie o wie......

Moeilijk. Ook wij zitten hier met hetzelfde probleem. Ik heb een hele leuke schoonzus, en wil haar eigenlijk vragen. Maar ik wil niet dat mijn ouders en broer mijn kind nooit meer zien. Mijn broer is alleen, mocht hij nu een vriendin hebben en zo, dan zou ik hem graag willen vragen omdat ik zeker weet dat hij het kan. Alleen nu kan het dus even niet. Hij woont te klein, hij werkt fulltime en is lekker van het leven aan het genieten sinds hij werkt. Ik zou er liever een paar jaar mee wachten voor ik hem vraag. Maar ja, stel dat er wat met ons gebeurd voordat hij een vriendin/vrouw heeft/ zijn wilde haren heeft verloren/ en groter woont. Kan dan ineens moeilijk tegen mijn schoonzus zeggen dat ik liever mijn broer heb als voogd.



Nog wat. Stel, iemand heeft aan jou gevraagd (toen geen antwoord op gegeven) of jij voogd wil zijn van haar baby. Jij gaf aan daar over na te denken, er is van beiden kanten nooit meer op teruggekomen. Nu zijn het inmiddels twee kinderen onder de tien, en ze zijn niet meer lief maar afgrijselijk. Je ziet ze het liefst zo min mogelijk omdat het ettertjes zijn. En wil dus geen voogd (meer) zijn, maar gaat er wel vanuit dat zij dit ergens heeft beschreven, ook al is dit nooit bevestigd. Hoe los je dit op? Slapende honden wakker maken en er over beginnen met alle gevolgen van dien? Of maar hopen dat het nooit zo ver komt?



Barbabella, heb je dat gedoe tussen je vriendin en schoonvader ooit hier beschreven? Er begint mij namelijk iets te dagen, maar dat kan ook het verhaal van iemand anders zijn. Als zij de enige geschikte is, dan zou ik haar vragen. Ik denk dat zij het wel op zij kan zetten, en ze hoeft natuurlijk geen urenlange babbels met schoonvader te houden. In principe kan opa ze gewoon aan de deur "afhalen".

Wij hebben het ook via notaris laten vast leggen.

Indien ons wat zou overkomen gaat onze dochter naar mijn schoonzus. Waarom: ze is heel betrokken en lief naar ons kind. MIjn ouders vind ik te oud, mijn zus is geen optie (kan mi niet goed voor zichzelf zorgen), ouders van man hebben we geen contact mee.



Schoondochter hebben we hiervoor ooit gevraagd, dus ze weet er van. En onze dochter zal dan heel anders worden opgevoed dan bij ons, maar in ieder geval met veel liefde.

quote:blijfgewoonbianca schreef op 21 oktober 2009 @ 13:23:

[...]



Ja.

Daarom zou ik ook niemand vragen waarvan ik het idee heb dat ze alleen maar "ja" zeggen uit beleefdheid.



BGB, op welke vraag is dit het antwoord?

Zitten ze er dan wettelijk echt aan vast?

Of hebben ze nog steeds de mogelijkheid om er vanaf te zien?

quote:toffifee schreef op 21 oktober 2009 @ 13:30:

Moeilijk. Ook wij zitten hier met hetzelfde probleem. Ik heb een hele leuke schoonzus, en wil haar eigenlijk vragen. Maar ik wil niet dat mijn ouders en broer mijn kind nooit meer zien. Mijn broer is alleen, mocht hij nu een vriendin hebben en zo, dan zou ik hem graag willen vragen omdat ik zeker weet dat hij het kan. Alleen nu kan het dus even niet. Hij woont te klein, hij werkt fulltime en is lekker van het leven aan het genieten sinds hij werkt. Ik zou er liever een paar jaar mee wachten voor ik hem vraag. Maar ja, stel dat er wat met ons gebeurd voordat hij een vriendin/vrouw heeft/ zijn wilde haren heeft verloren/ en groter woont. Kan dan ineens moeilijk tegen mijn schoonzus zeggen dat ik liever mijn broer heb als voogd.

Je weet ook niet of 'n toekomstige partner van je broer er wel op zit te wachten om kinderen van 'n ander in huis te nemen.



quote:Nog wat. Stel, iemand heeft aan jou gevraagd (toen geen antwoord op gegeven) of jij voogd wil zijn van haar baby. Jij gaf aan daar over na te denken, er is van beiden kanten nooit meer op teruggekomen. Nu zijn het inmiddels twee kinderen onder de tien, en ze zijn niet meer lief maar afgrijselijk. Je ziet ze het liefst zo min mogelijk omdat het ettertjes zijn. En wil dus geen voogd (meer) zijn, maar gaat er wel vanuit dat zij dit ergens heeft beschreven, ook al is dit nooit bevestigd. Hoe los je dit op? Slapende honden wakker maken en er over beginnen met alle gevolgen van dien? Of maar hopen dat het nooit zo ver komt?Als zij er zelf niet op terug komen, dan hoef je niks te doen, want jij hebt tenslotte niets toegezegd en je hoeft dus alleen maar te zeggen dat je het niet gaat doen, als ze het nogmaals aan je vragen.

Ja, hoe meer ik erover nadenk, zou het idd beter zijn. Mocht er niets geregeld zijn en er gebeurd iets met ons: mijn ouders en m'n schoonmama zijn te oud. Dan bij mijn zus.....bij haar ok, maar haar man daar hebben we beide (man en ik) troubles mee. We zien of spreken hem niet!! Al zo'n 25 jaar........En het zal ook nooit meer goed komen.......Dan schoonbroer en diens vrouw, misschien wel, schoonbroer is wel heel jong van geest maar toch al 60 jaar, zij is wel "een groen blaadje" hahaha....

Vrienden, neen geen optie en buren al helemaal niet........Pffff, moeilijk...................

Wij hebben ons er ooit eens in verdiept en zoals ik het begreep, is het zo dat als je zelf niets vastlegt, de rechter een voogd aanwijst voor je kinderen. Hiervoor treden ze vrijwel altijd wel eerst in contact met de familie om te kijken of daar een geschikte kandidaat is. Als die er niet is (of niemand wil) kan de kinderbescherming de voogdij krijgen.



Wij zijn voogd voor het 2e kindje van mijn zus. Mijn andere zus is voogd voor haar oudste kindje. Zij wilde niet ook voogd worden voor de 2e, omdat ze zelf ook nog een kindje hebben en ze dan voor zichzelf de optie wegnamen om zelf een 2e kindje te krijgen (4 denken ze zelf qua verzorging/financieën niet haalbaar te vinden). Omdat wij het wel belangrijk vonden dat voor het 2e kindje het ook geregeld was (zeker omdat mijn zus alleenstaand was/is), hebben wij hiervoor akkoord gegeven.

En ik ben me er zeer van bewust dat er een moment kan komen dat ik plots van de 1 op de andere dag de zorg voor een kindje krijg (we hebben zelf (nog) geen kinderen).



Officieel hoef je degene die je als voogd aanwijst niet eens om toestemming te vragen, maar dat is natuurlijk wel zo netjes. Bovendien kunnen ze idd ook op dat moment nog weigeren. Dus ik zou wel zeker willen weten dat ik iemand hiervoor neem die er ook echt achter staat en die het niet uit beleefdheid doet.

Als jou band met de buren zo goed is dat ze jullie als voogd voor hun kinderen aangewezen hebben, lijkt het me zeker iets wat je wel met hen kunt gaan bespreken.

DTJ betekent dat, dat de kinderen van jouw zus na de dood van hun ouders ook nog eens uit elkaar worden gehaald (beide naar een andere voogd)? Dat zou ik zelf niet wenselijk vinden!

Mijn broer en zijn vrouw zijn ongewenst kinderloos. Mijn broer hebben we middels een testament vast laten leggen als voogd mocht ons iets overkomen.



Dit betekent echter nog niet dat hij ons kind daadwerkelijk in huis hoeft te nemen. Het zorgt ervoor dat er geen rechter aan te pas komt die gaat beslissen wat er met ons kind zal gaan gebeuren. Dat zal mijn broer doen. Of bij zichzelf in huis of als hij dat geschikt acht ergens anders (hij dat onze voorkeur bij hem is). Ook de financien zullen hem ter beschikking gesteld worden om voor ons kind te zorgen. Wanneer die zorgplicht niet meer aanwezig is, zal het geld voor ons kind zijn.



Let wel, wij hebben alleen mijn broer als voogd aangewezen en niet zijn vrouw of zij samen. Dit vanwege het simpele feit dat zij ooit zouden kunnen scheiden en we dan dus niet willen dat schoonzus ineens weer om het hoekje komt kijken.

quote:toffifee schreef op 21 oktober 2009 @ 13:35:

[...]





BGB, op welke vraag is dit het antwoord?

Zitten ze er dan wettelijk echt aan vast?

Of hebben ze nog steeds de mogelijkheid om er vanaf te zien?Ja, ze mogen er nog van af.

quote:Bar_Ba_Bella schreef op 21 oktober 2009 @ 12:47:

Andere vrienden die ervoor in aanmerking zouden komen, zou ik dolgraag willen vragen, maar zij heeft een akkefietje gehad met mijn schoonvader op ons trouwen. Ik zou me erg bezwaard voelen om aan haar (en hem ook trouwens) die vraag te stellen, omdat we haar zo erg voor het blok zetten. Want mijn schoonvader blijf wel in het leven van ons kind neem ik zo aan. Qua vrienden absoluut een optie, maar niet qua omstandigheden.Dit zou toch mijn eerste keuze zijn. Vraag het aan ze, met die verstande dat ze idd ook goed over dát aspect na moet denken. En natuurlijk dat je het heel goed begrijpt wanneer ze om die reden zou weigeren.

Wie zorgt er voor de kinderen als de ouders overlijden?



Gezag over kinderen, dat niet door de ouders wordt uitgeoefend maar door iemand anders, heet voogdij. Ouders (die zelf het gezag hebben) kunnen bij testament of bij notari�le akte ��n of twee personen aanwijzen als voogd voor het geval zij zelf zouden overlijden. Soms hebben de ouders van tevoren met een familielid of vriend afgesproken dat deze in dat geval de voogdij op zich zal nemen. Bij overlijden van de ouders krijgt die persoon dan de verantwoordelijkheid voor de kinderen, nadat hij zich daartoe bereid heeft verklaard. Dit moet gebeuren op de griffie van de rechtbank.



Overleg met de familie

Als de ouders niet in hun testament hebben vastgelegd door wie zij de kinderen willen laten opvoeden na hun dood, dan neemt de rechtbank die beslissing. De rechtbank die over de voogdij moet beslissen raadpleegt in dat geval de families. Samen met hen wordt dan bekeken wat de beste oplossing is. De rechter gaat dan bijvoorbeeld na of de ouders misschien wel eens met familieleden over eventuele voogdij gesproken hebben. In de meeste gevallen wordt de voogdij in onderling overleg geregeld. Maar soms kan de rechter niet meteen een oplossing vinden, bijvoorbeeld omdat er meerdere geschikte voogden zijn of omdat er binnen de familie ruzie is ontstaan. De rechter kan dan de Raad voor de Kinderbescherming om advies vragen.



Advies van de Raad

Voordat de Raad voor de Kinderbescherming een advies geeft, wordt een onderzoek ingesteld. Dit houdt in dat een raadsonderzoeker gesprekken houdt met de kinderen en met de familieleden. Het is de bedoeling zodoende een oplossing te vinden die het beste is voor de kinderen en waar de familie mee kan instemmen. Van deze gesprekken wordt een rapport gemaakt. Het rapport wordt met de betrokkenen besproken en eventuele op- of aanmerkingen worden in het rapport of apart vermeld. De Raad voor de Kinderbescherming stuurt het rapport met een advies naar de rechter. De mening van de kinderen telt voor de Raad en de rechter sterk mee. Uiteindelijk gaat het om h�n. De rechtbank beslist wie voogd wordt.



Voogdij

Degene die als voogd wordt voorgesteld moet wel bereid zijn de voogdij op zich te nemen, en hiervoor een verklaring afleggen. Iemand kan dus nooit tegen zijn wil voogd worden. Het is niet altijd zo dat de kinderen bij de voogd in huis gaan wonen. Het gebeurt bijvoorbeeld wel eens dat kinderen van een jaar of 16 in het ouderlijk huis blijven. Als er dan problemen zijn, kunnen ze bij hun voogd terecht. De voogdij eindigt als de kinderen meerderjarig worden.

Als de voogd vijfenzestig jaar wordt of wanneer hij aantoont dat hij door een lichamelijk of geestelijk gebrek de kinderen niet meer goed kan opvoeden, kan hij aan de rechtbank om ontslag vragen. De rechter zal dan opnieuw een voogd benoemen.



Pleeggezin

Het komt voor dat er niemand in de familie- of vriendenkring de voogdij op zich wil of kan nemen over kinderen, die door overlijden van de ouders ouderloos worden. Als die situatie zich wel voordoet dan krijgt een voogdij-instelling het gezag over de kinderen. De instelling zal afhankelijk van onder andere de leeftijd van het kind, proberen een geschikt pleeggezin te vinden of het kind te begeleiden bij het zelfstandig wonen.



Adoptie

Juridisch gezien is het mogelijk dat de voogd de kinderen adopteert, tenzij het kleinkinderen betreft. In de praktijk wordt dit veelal niet gedaan uit respect voor de biologische ouders.

http://www.postbus51.nl/n ... p-een-wezenuitkering.html



http://www.postbus51.nl/n ... is-de-wezenuitkering.html

Zet me aan het denken..

Wij hebben ook nog niets vastgelegd,kind is al bijna 10!

Maar zou wel raadzaam zijn. Maar wie.

Mijn ouders zou kunnen,zijn nog jong.Kind is daar gemiddeld elke week wel een dagdeel.

Voor de rest :absoluut niet bij mijn zus.

Ik heb maar 1 optie op schoonfamilie,maar die wonen buiten de plaats,wil dus zeggen dat kind naar andere school ed moet.Daarbij heeft zwager ook al oudere kinderen!Telt ook mee.



Vrienden,ja maar wie...De meeste wonen ook buiten de plaats. En het is wel zo dat we ook steeds verder uit elkaar groeien met ideeen en idealen.ga dit weekend maar eens met manlief om tafel zitten.

Misschien is het inderdaad een optie twee voogden aan te wijzen.

http://www.judex.nl/rechtsgebied/uitker ... ng-in_.htm



(gebrek aan )Financiën van een voogd hoeft dus niet altijd een bezwaar te zijn.

quote:mizuki schreef op 21 oktober 2009 @ 13:56:

DTJ betekent dat, dat de kinderen van jouw zus na de dood van hun ouders ook nog eens uit elkaar worden gehaald (beide naar een andere voogd)? Dat zou ik zelf niet wenselijk vinden!Het is natuurlijk wel veel bezwaarlijker als het om meer dan 1 kind gaat en in dit geval komen de 2 kinderen dan nog beide bij 'n tante terecht, dus het blijft in de familie.

is er geen andere familie? Geen ooms of tantes, neven of nichten?