Geld & Recht
alle pijlers
Wat als
donderdag 28 januari 2010 om 17:42
Je even helemaal klaar bent met je werk.
Van iedereen te horen krijgt: maar jij hebt nog werk.
Maar er zo doorheen zit door het werk dat het eigenlijk niet meer gaat.
Een gesprek met de directeur hebt gehad, alles hebt aangekaart en teruggestuurt wordt met: geef volgende week maar aan wat je wilt, want dit gaat zo niet langer. Met andere woorden, zoek het maar uit! (en er dus bijna uitgetrokken wordt van je neemt maar ontslag). Wat moet ik hier nu weer mee?
Ik kan toch moeilijk zeggen: geef mij maar een paar maanden mee?
Van iedereen te horen krijgt: maar jij hebt nog werk.
Maar er zo doorheen zit door het werk dat het eigenlijk niet meer gaat.
Een gesprek met de directeur hebt gehad, alles hebt aangekaart en teruggestuurt wordt met: geef volgende week maar aan wat je wilt, want dit gaat zo niet langer. Met andere woorden, zoek het maar uit! (en er dus bijna uitgetrokken wordt van je neemt maar ontslag). Wat moet ik hier nu weer mee?
Ik kan toch moeilijk zeggen: geef mij maar een paar maanden mee?
donderdag 28 januari 2010 om 17:51
Ik heb de toon van het gesprek niet gehoord, dan is het moeilijk om er iets over te zeggen. "geef volgende week maar aan wat je wilt, want dit gaat zo niet langer" kan namelijk ook betekenen:"je hebt gelijk dat het zo niet gaat, doe eens een voorstel voor wat je anders geregeld wilt zien".
Dus op basis van deze informatie is het moeilijk inschatten wat je nu te doen staat.
Dus op basis van deze informatie is het moeilijk inschatten wat je nu te doen staat.
donderdag 28 januari 2010 om 17:59
@Mwja..snormel, daar heb je misschien wel gelijk in. Ik zie het nu natuurlijk even heel negatief. Komt ook omdat ik zelf heb aangegeven dat ik het op deze manier niet meer zie zitten. Het gaat globaal over dat er veel directeuren rondlopen, niemand een beslissing neemt, er geen beleid gevoerd wordt en iedereen in het bedrijf maar wat op eigen houtje doet. Ook durft niemand anders dit aan te kaarten. Wat ik nu dus wel heb gedaan en daardoor flink mijn vingers heb gebrand. En tja. dan kun je gaan botsen natuurlijk.
Maar misschien moet ik het ook proberen van een andere kant te zien. Hoe ik het anders zou willen, maar dat is lastig als je zelf helemaal niet meer wil....
Maar misschien moet ik het ook proberen van een andere kant te zien. Hoe ik het anders zou willen, maar dat is lastig als je zelf helemaal niet meer wil....
donderdag 28 januari 2010 om 18:03
Als je er echt echt helemaal doorheen zit kan er sprake zijn van burn-out of overspannenheid. Als dat aan de orde is, kun je je ziekmelden.
Als dat niet aan de orde is, zou ik proberen om een andere baan te vinden. solliciteren gaat het makkelijks van werk naar werk ( als je er de energie nog voor kunt vinden).
Daarnaast iid een plan maken voor hoe jij jouw taken en verantwoordelijkheden denk in te delen en wlke ondersteuning je dan van wie nodig hebt.
Als dat niet aan de orde is, zou ik proberen om een andere baan te vinden. solliciteren gaat het makkelijks van werk naar werk ( als je er de energie nog voor kunt vinden).
Daarnaast iid een plan maken voor hoe jij jouw taken en verantwoordelijkheden denk in te delen en wlke ondersteuning je dan van wie nodig hebt.
donderdag 28 januari 2010 om 18:13
Sorry hoor ziek melden vind ik echt geen oplossing!
Inderdaad geef aan wat je anders wilt. Heb je er geen zin meer in dan op zoek naar wat anders.
Neem in ieder geval het heft zelf in handen, want andere doen dat niet voor je.
Succes in ieder geval. Kies voor je eigen geluk, want andere doen het niet.
Inderdaad geef aan wat je anders wilt. Heb je er geen zin meer in dan op zoek naar wat anders.
Neem in ieder geval het heft zelf in handen, want andere doen dat niet voor je.
Succes in ieder geval. Kies voor je eigen geluk, want andere doen het niet.
donderdag 28 januari 2010 om 18:16
Wat de meeste directieleden wel kunnen waarderen is te horen van hun werknemers hoe zij de werkvloer ervaren. Wat zij vinden dat er eventueel beter kan en dat uiteraard met goede argumenten.
Mochten zij hier niet van gecharmeerd zijn, dan weet je dat je niet in het bedrijf past. Maar je kan het brengen als een 'suggestie' waar je even met de directie over wil praten. (als dat nog mogelijk is in de fase waar je nu in bent beland)
Als het dus niet gewaardeerd wordt, of niet beaamt wordt, dan weet jij waar je aan toe bent: lekker solliciteren. Er is genoeg werk, zolang je maar een goede, gemotiveerde werknemer bent .. die met het bedrijf meedenkt:-)
Mochten zij hier niet van gecharmeerd zijn, dan weet je dat je niet in het bedrijf past. Maar je kan het brengen als een 'suggestie' waar je even met de directie over wil praten. (als dat nog mogelijk is in de fase waar je nu in bent beland)
Als het dus niet gewaardeerd wordt, of niet beaamt wordt, dan weet jij waar je aan toe bent: lekker solliciteren. Er is genoeg werk, zolang je maar een goede, gemotiveerde werknemer bent .. die met het bedrijf meedenkt:-)
donderdag 28 januari 2010 om 18:21
De reden waarom ik het bij geld en recht heb geplaatst is:
In hoeverre moet je hierin eerlijk zijn en zeggen: ik wil weg, ik ben aan het solliciteren?
Of nog sterker, is er een middenweg-oplossing?
Of moet ik de bal teruggooien en zeggen: ik weet de oplossing niet, zeg jij het maar?
B.t.w. het is weldegelijk zo serieus dat het een begin van een arbeidsconflict is. Er blijven werken wil ik niet, maar zomaar ontslag nemen kan ik niet! En ja, ik ben aan het solliciteren.
In hoeverre moet je hierin eerlijk zijn en zeggen: ik wil weg, ik ben aan het solliciteren?
Of nog sterker, is er een middenweg-oplossing?
Of moet ik de bal teruggooien en zeggen: ik weet de oplossing niet, zeg jij het maar?
B.t.w. het is weldegelijk zo serieus dat het een begin van een arbeidsconflict is. Er blijven werken wil ik niet, maar zomaar ontslag nemen kan ik niet! En ja, ik ben aan het solliciteren.
anoniem_47470 wijzigde dit bericht op 28-01-2010 18:28
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
donderdag 28 januari 2010 om 18:26
Oke, als er een arbeidsconflict is dan kan het zijn dat zij jou ontslaan binnen afzienbare tijd.
In een arbeidsrelatie zeg je hetgeen je wilt (puur zakelijk gezien), dus: "Ik wil de AO verbreken", of: "Ik wil een oplossing zoeken met jullie".
Of jij aan het solliciteren bent gaat hun helemaal niks aan! (behalve uiteraard als je een baan hebt aangenomen en jij wilt hen als referentie opgeven, maar dat is een ander verhaal)
In een arbeidsrelatie zeg je hetgeen je wilt (puur zakelijk gezien), dus: "Ik wil de AO verbreken", of: "Ik wil een oplossing zoeken met jullie".
Of jij aan het solliciteren bent gaat hun helemaal niks aan! (behalve uiteraard als je een baan hebt aangenomen en jij wilt hen als referentie opgeven, maar dat is een ander verhaal)
donderdag 28 januari 2010 om 18:32
@ MienDobbelsteen werkelijk geen idee wat de middenweg oplossing kan zijn. En nee, er is nog geen arbeidsconflict. En ze willen mij niet ontslaan, maar ik wil zelf niet meer. Maar, ik heb wel een gesprek gehad waar de honden geen brood van lusten, waarbij ik naar huis ben gestuurd van: ga maar nadenken wat je wil. In die context dat ik al vaker mijn onvrede over bepaalde zaken heb geuit, maar waar geen gehoor aan wordt gegeven. En ook nooit zal veranderen. Ik zie dus zelf ook wel in, dat ik niet in dit bedrijf pas. Het is een nogal vriendjes-politiek bedrijf.
donderdag 28 januari 2010 om 18:40
Kijk dan eens heel zakelijk: is er nog een manier waarop je wél kunt functioneren in dat bedrijf? En dan niet in de trant van "dan moeten zij eerst normaal gaan doen", want daar hoef je natuurlijk niet mee bij die directeur te komen. Maar meer zoiets als "ik wil project X graag zelfstandig afmaken en dan rapporteren aan manager Y, en verder geen bemoeienis van manager Z". (uiteraard zelf te vertalen naar jouw werk)
Met dat soort concrete afspraken kun je misschien de boel nog een beetje werkbaar houden. En als je jezelf daar echt niet meer ziet werken, ga je natuurlijk intussen solliciteren.
Het is voor managers ook heel lastig als ze weten dat een medewerker ontevreden is, maar niet weten wat ze kunnen doen om dat te verbeteren. Dat ze je niet willen ontslaan betekent dat je wel waarde hebt voor het bedrijf.
Met dat soort concrete afspraken kun je misschien de boel nog een beetje werkbaar houden. En als je jezelf daar echt niet meer ziet werken, ga je natuurlijk intussen solliciteren.
Het is voor managers ook heel lastig als ze weten dat een medewerker ontevreden is, maar niet weten wat ze kunnen doen om dat te verbeteren. Dat ze je niet willen ontslaan betekent dat je wel waarde hebt voor het bedrijf.
donderdag 28 januari 2010 om 18:42
Sorry dat ik het zo zeg, maar dan is denk ik de oplossing dat jij gewoon een nieuwe baan gaat zoeken. Je hoeft dit niet te zeggen, maar ik zou als ik jou was gewoon precies zeggen waar jij aan toe bent. Dus iets als: "ik zie het niet meer zitten, dus zijn jullie bereid concessies te doen?" Zo ja: dan ga je daar in mee, zo nee: je gaat je orienteren op de arbeidsmarkt. En die is niet zo krap als het lijkt...
(heb vandaag zelf ook mijn ontslag ingediend..)
(heb vandaag zelf ook mijn ontslag ingediend..)
donderdag 28 januari 2010 om 18:50
@MienDobbelsteen, jouw laatste antwoord is ook waar ik op doel. Maar stel, je zegt: zijn jullie bereid concessies te doen en het antwoord is: je neemt maar ontslag? Dan sta ik direct met lege handen. En dat risico kan ik nu écht niet nemen. En daarom dacht ik meer aan een antwoord als: ik weet geen oplossing, zeg jij het maar. (beetje middenweg-idee, dan heb je nog niet hard uitgesproken "ik neem ontslag").
donderdag 28 januari 2010 om 19:02
Je kunt je niet veroorloven zonder baan te zitten op dit moment begrijp ik, maar je wilt wel weg.
Dan snap ik ten eerste nog niet helemaal het verschil tussen direct ontslag nemen en vragen of zij nog concessies willen doen en daar een negatief antwoord op krijgen. In beide gevallen sta je met lege handen. Het enige andere is dus dat je een positieve reactie krijgt op je vraag en dat er wat aan de situatie gaat gebeuren. Dus:
situatie 1: Je neemt ontslag --> je staat op straat
situatie 2: Je vraagt of er een optie is om aan jou wensen wat te doen --> negatief antwoord --> je staat op straat
situatie 3: je vraagt of er een optie is om aan jou wensen wat te doen --> positief antwoord --> je hebt nog een mogelijkheid om binnen het bedrijf te blijven.
Als als je zo bang bent op straat te komen staan, dan is het laatste de enige mogelijkheid, lijkt mij? Dus vragen of er een mogelijkheid is dat zij iets aan de situatie gaan doen. Je hebt dan 50% kans. (zeg ook dat andere collega's dit ook wel zien en voelen, dat de situatie onhoudbaar wordt)
Trouwens, als er zoveel directieleden zijn, dan is er vast wel ééntje die jouw mening kan beamen/die jou goed kent en die het niet eens is met de mening van de anderen? Misschien is er onder zijn hoede wel een leuke plek om aan de slag te gaan (dus een andere functie?)
Dan snap ik ten eerste nog niet helemaal het verschil tussen direct ontslag nemen en vragen of zij nog concessies willen doen en daar een negatief antwoord op krijgen. In beide gevallen sta je met lege handen. Het enige andere is dus dat je een positieve reactie krijgt op je vraag en dat er wat aan de situatie gaat gebeuren. Dus:
situatie 1: Je neemt ontslag --> je staat op straat
situatie 2: Je vraagt of er een optie is om aan jou wensen wat te doen --> negatief antwoord --> je staat op straat
situatie 3: je vraagt of er een optie is om aan jou wensen wat te doen --> positief antwoord --> je hebt nog een mogelijkheid om binnen het bedrijf te blijven.
Als als je zo bang bent op straat te komen staan, dan is het laatste de enige mogelijkheid, lijkt mij? Dus vragen of er een mogelijkheid is dat zij iets aan de situatie gaan doen. Je hebt dan 50% kans. (zeg ook dat andere collega's dit ook wel zien en voelen, dat de situatie onhoudbaar wordt)
Trouwens, als er zoveel directieleden zijn, dan is er vast wel ééntje die jouw mening kan beamen/die jou goed kent en die het niet eens is met de mening van de anderen? Misschien is er onder zijn hoede wel een leuke plek om aan de slag te gaan (dus een andere functie?)
donderdag 28 januari 2010 om 19:21
@MienD. een andere functie is er niet (en wil ik niet) en bovendien zijn de directeuren van het vriendjes-politiek caliber en zullen elkaar niet afvallen. (althans durven het niet aan om elkaar af te vallen)
Ik zie zelf twee opties:
Ik doe wat @Snormel zegt, ik zet wat punten op papier van hoe ik het graag anders wil. Waar ik eerlijk gezegd even de energie niet meer voor heb.
of
Ik geef aan: ik zie geen oplossing, zeg jij het maar. Waarvan ik natuurlijk de bal wederom terug kan verwachten.
Voor mezelf ben ik er al uit en weet dat ik niet meer wil.
Ik zie zelf twee opties:
Ik doe wat @Snormel zegt, ik zet wat punten op papier van hoe ik het graag anders wil. Waar ik eerlijk gezegd even de energie niet meer voor heb.
of
Ik geef aan: ik zie geen oplossing, zeg jij het maar. Waarvan ik natuurlijk de bal wederom terug kan verwachten.
Voor mezelf ben ik er al uit en weet dat ik niet meer wil.
donderdag 28 januari 2010 om 19:26
Ik zie zelf geen verschil tussen jouw optie 1 en 2. Die punten die je op papier zet is wat mij betreft een soort van 'concessies doen'. En punt twee is dat ook!
Als ik jou was zou ik ermee stoppen. Als je over 2 weken overlijdt zou je er spijt van hebben dat je je de afgelopen weken zo rot hebt gevoelt terwijl je ook je tijd beter had kunnen besteden met solliciteren naar leuke andere functies (bij wijze van spreken).
Sorry dat ik het zo hard zeg, maar het bedrijf én jij worden er niet beter van om deze situatie te laten voortduren.
Als je de ww in wilt, tja, dan moet je je laten ontslaan. Dus mocht er nog enige sympathie zitten in jou leidinggevenden dan kun je ze vragen om jou dienstbetrekking op hun verzoek te beëindigen. Dan kun je in ieder geval een ww uitkering aanvragen en rustig solliciteren. Weliswaar met iets minder, maar wel een redelijk overkomelijk bedrag.
Als ik jou was zou ik ermee stoppen. Als je over 2 weken overlijdt zou je er spijt van hebben dat je je de afgelopen weken zo rot hebt gevoelt terwijl je ook je tijd beter had kunnen besteden met solliciteren naar leuke andere functies (bij wijze van spreken).
Sorry dat ik het zo hard zeg, maar het bedrijf én jij worden er niet beter van om deze situatie te laten voortduren.
Als je de ww in wilt, tja, dan moet je je laten ontslaan. Dus mocht er nog enige sympathie zitten in jou leidinggevenden dan kun je ze vragen om jou dienstbetrekking op hun verzoek te beëindigen. Dan kun je in ieder geval een ww uitkering aanvragen en rustig solliciteren. Weliswaar met iets minder, maar wel een redelijk overkomelijk bedrag.
donderdag 28 januari 2010 om 19:44
Mwaj, ik zie nog wel verschil en dat is een inkomen hebben of geen inkomen hebben.
Nu zie ik op de website van UWV een beïndigingsovereenkomst staan. Heeeel misschien krijg ik die ene directeur zover. Ook staat er bij dat je dan ww kunt aanvragen. Maar in hoeverre krijg je dan ook daadwerkelijk ww?
Uiteraard is mijn uitgangspunt een nieuwe baan vinden hoor!
Nu zie ik op de website van UWV een beïndigingsovereenkomst staan. Heeeel misschien krijg ik die ene directeur zover. Ook staat er bij dat je dan ww kunt aanvragen. Maar in hoeverre krijg je dan ook daadwerkelijk ww?
Uiteraard is mijn uitgangspunt een nieuwe baan vinden hoor!
donderdag 28 januari 2010 om 20:43
quote:butterfly69 schreef op 28 januari 2010 @ 18:50:
En daarom dacht ik meer aan een antwoord als: ik weet geen oplossing, zeg jij het maar. (beetje middenweg-idee, dan heb je nog niet hard uitgesproken "ik neem ontslag").
Tsja, ik vind dat niet zo'n sterk antwoord. Als je een probleem hebt moet je óf een idee hebben van wat je wilt veranderen, óf zeggen dat je even een time-out wilt om allemaal even af te koelen en de zaken op een rij te zetten.
Maar "ik weet het niet zeg jij het maar" klinkt alsof je terugkrabbelt met je kritiek.
Wat je feitelijk wilt is dat ze je ontslaan. Maar door om de zaken heen te blijven draaien ga je dat niet op een goeie manier bereiken. Dus dan zou ik nog liever open kaart spelen.
En daarom dacht ik meer aan een antwoord als: ik weet geen oplossing, zeg jij het maar. (beetje middenweg-idee, dan heb je nog niet hard uitgesproken "ik neem ontslag").
Tsja, ik vind dat niet zo'n sterk antwoord. Als je een probleem hebt moet je óf een idee hebben van wat je wilt veranderen, óf zeggen dat je even een time-out wilt om allemaal even af te koelen en de zaken op een rij te zetten.
Maar "ik weet het niet zeg jij het maar" klinkt alsof je terugkrabbelt met je kritiek.
Wat je feitelijk wilt is dat ze je ontslaan. Maar door om de zaken heen te blijven draaien ga je dat niet op een goeie manier bereiken. Dus dan zou ik nog liever open kaart spelen.
vrijdag 29 januari 2010 om 10:10
quote:Snormel schreef op 28 januari 2010 @ 18:40:
Kijk dan eens heel zakelijk: is er nog een manier waarop je wél kunt functioneren in dat bedrijf? En dan niet in de trant van "dan moeten zij eerst normaal gaan doen", want daar hoef je natuurlijk niet mee bij die directeur te komen. Maar meer zoiets als "ik wil project X graag zelfstandig afmaken en dan rapporteren aan manager Y, en verder geen bemoeienis van manager Z". (uiteraard zelf te vertalen naar jouw werk)
Met dat soort concrete afspraken kun je misschien de boel nog een beetje werkbaar houden. En als je jezelf daar echt niet meer ziet werken, ga je natuurlijk intussen solliciteren.
Het is voor managers ook heel lastig als ze weten dat een medewerker ontevreden is, maar niet weten wat ze kunnen doen om dat te verbeteren. Dat ze je niet willen ontslaan betekent dat je wel waarde hebt voor het bedrijf.Dit bedoel ik nou ook, alleen ik kan het blijkbaar niet zo duidelijk uitleggen
Kijk dan eens heel zakelijk: is er nog een manier waarop je wél kunt functioneren in dat bedrijf? En dan niet in de trant van "dan moeten zij eerst normaal gaan doen", want daar hoef je natuurlijk niet mee bij die directeur te komen. Maar meer zoiets als "ik wil project X graag zelfstandig afmaken en dan rapporteren aan manager Y, en verder geen bemoeienis van manager Z". (uiteraard zelf te vertalen naar jouw werk)
Met dat soort concrete afspraken kun je misschien de boel nog een beetje werkbaar houden. En als je jezelf daar echt niet meer ziet werken, ga je natuurlijk intussen solliciteren.
Het is voor managers ook heel lastig als ze weten dat een medewerker ontevreden is, maar niet weten wat ze kunnen doen om dat te verbeteren. Dat ze je niet willen ontslaan betekent dat je wel waarde hebt voor het bedrijf.Dit bedoel ik nou ook, alleen ik kan het blijkbaar niet zo duidelijk uitleggen
vrijdag 29 januari 2010 om 13:29
quote:Snormel schreef op 28 januari 2010 @ 18:40:
Kijk dan eens heel zakelijk: is er nog een manier waarop je wél kunt functioneren in dat bedrijf? En dan niet in de trant van "dan moeten zij eerst normaal gaan doen", want daar hoef je natuurlijk niet mee bij die directeur te komen. Maar meer zoiets als "ik wil project X graag zelfstandig afmaken en dan rapporteren aan manager Y, en verder geen bemoeienis van manager Z". (uiteraard zelf te vertalen naar jouw werk)
Met dat soort concrete afspraken kun je misschien de boel nog een beetje werkbaar houden. En als je jezelf daar echt niet meer ziet werken, ga je natuurlijk intussen solliciteren.
Het is voor managers ook heel lastig als ze weten dat een medewerker ontevreden is, maar niet weten wat ze kunnen doen om dat te verbeteren. Dat ze je niet willen ontslaan betekent dat je wel waarde hebt voor het bedrijf.Dankjulliewel en jullie hebben gelijk! Ik was er gisteren nogal van over mijn toeren. Ik ben natuurlijk druk aan het solliciteren, maar ik ga niet uit mezelf weg. Ik zal dus met een positief plan van aanpak moeten komen. Weggaan zal ik, maar ik moet nu helaas nog even door......
Kijk dan eens heel zakelijk: is er nog een manier waarop je wél kunt functioneren in dat bedrijf? En dan niet in de trant van "dan moeten zij eerst normaal gaan doen", want daar hoef je natuurlijk niet mee bij die directeur te komen. Maar meer zoiets als "ik wil project X graag zelfstandig afmaken en dan rapporteren aan manager Y, en verder geen bemoeienis van manager Z". (uiteraard zelf te vertalen naar jouw werk)
Met dat soort concrete afspraken kun je misschien de boel nog een beetje werkbaar houden. En als je jezelf daar echt niet meer ziet werken, ga je natuurlijk intussen solliciteren.
Het is voor managers ook heel lastig als ze weten dat een medewerker ontevreden is, maar niet weten wat ze kunnen doen om dat te verbeteren. Dat ze je niet willen ontslaan betekent dat je wel waarde hebt voor het bedrijf.Dankjulliewel en jullie hebben gelijk! Ik was er gisteren nogal van over mijn toeren. Ik ben natuurlijk druk aan het solliciteren, maar ik ga niet uit mezelf weg. Ik zal dus met een positief plan van aanpak moeten komen. Weggaan zal ik, maar ik moet nu helaas nog even door......
